1 JAISjUARIT947
sen leerting DRUKKER
Edele H
Nieuwjaars-advertentie
in „Het Nieuwsblad"
T9rH!c-;
sen Leeriing MACHINEZETTER
Drukksrij ,,D U K H U i S" Sappemser.
DINSDAG 31 DECEMBER.
PIONIERS BOUWENfAAN DE
TOEKOMST ONZER LUCHTVAART
VOOR DE VROUW
Wi
tit U t
ARTEN
Wat is Persoonlijkheid
Bij de jaarwisseling kan men zijn Clientele, Keri-
nissen en Vrienden het eenvoudigste de voor-
spoedige wensen aanbieden door middel van een
Prijs van 1 t. e. ni. 4 regels f 1.50
Grotere advertenties worden berekend
naar 12 cent per m.tn.
De Nieuwjaars-advertcnties zuilen worden opgeno
men voor zover de ruimte dit toelaat in het
nummer van
Door de beperkte ruimte wordt men verzocht de
N1EUWJAARS-ADVERTENTIES zoo vroegtijdig
mogelijk op te geven daar men dan verzekerd kan
zijn dat deze gepiaatst worden in het nummer
van 31 December.
Door alle bezorgers van dit blad worden de
Advertenties zonder prijsverhoging aangenomen,
Uitgebreide Nieuwjaars-Advertenties moeten zo
spoedig mogelijk worden ingezonden om teleur
stelling te voorkomen.
Een goed vak
een waarborg voor de toekomst
mogen ook wel g e vorderd zsjn.
s
tajwo^u.:
#:sitssjaara?ii«g
De Nederlantlse Vliegtuigindustric
brengt een verrassing op de Inter
nationale Luchtvaaritentoonstelling
te Parys.
Nadat wij gedurende de laatste ja-
ren van de oorlog van dag tot dag
zwermen bommenwerpers an jagers
zagen overtrekken, om hun verder-
felijk werk over onze oostgrenzen te
voltooien, herstelde betrekkelijk kort
na het beeindigen van de vijande-
delijkheden de burgerluchtvaart zich
weer. Door het in gebruik nemen
van omgebouwde bommenwerpers
en transportvliegtuigen bereikte zij
al spoedig weer haar vooroorlogse
peil. Ja wist deze zelfs nog verre te
overtreffen. De practische ervarin-
gen opgedaan in de oorlog werden
ook in de burgerluchtvaart toege-
past. De snelheid evenals het vlieg-
bereik van de vliegtuigen wist men
aanmerkelijk op te voeren, ook het
aantal passagiers en de hoeveelheid
vracht per vliegtuig ondergingen een
uitbreiding, terwijl in dezelfde ver-
houding het aantal gegadigden voor
een luchtreis veel en veel groter werd
In deze wederopbouw der burger
luchtvaart heeft ook Nederland niet
stil gezeten. De K.L.M. exploiteert
thans naast haar lijnen in het bin-
nenland, waarbij Groningen onge-
lukkigerwijs door de slechte toestand
van zijn vliegveld weer moest wor-
den uitgesloten, lijnen op de Euro-
pese steden Londen, Praag, Parijs,
Lissabon, Kopenhagen en vele ande-
ren, terwijl zij thans ook deelneemt
aan het transatlantische verkeer tus-
sen Europa en New York. Ook de
dienst op Indie wordt weer inet de
regelmaat van een uurwerk voltrok-
ken, terwijl de bekende vlieger-
schrijver de vorige week van de
tweede K.L.M. proefvlucht naarZuid-
Afrika is teruggekeerd.
Het is echter niet alleen de K.L.M.,
die Nederlends naam in de lucht
vaart hoog wil houden, ook de Ne-
derlandse vliegtuigenfabriek laat van
zich horen en wel op een zeer goede
manier, zij was namelijk de sensatie
van de Internationale tentooijptelling
die te Parijs werd gehouden.
Fokker exposeerde hier naast het
zo juist gereedgekomen exemplaar
van de F 25 Promotor een tweetal
schaalmodellen, namelijk de F 26
Phantom en het kleine privfevlieg-
tuigje de P 1 Patner. Het was voor-
al de Phantom (te vertaleu als „ge-
heimzinnig vliegtuig" en niet zoals
ten onrechte reeds geschiedde als
„Spook") die hier de aandacht trok.
De Phantom is een betrekkelijk
kleine eendekker, die plaats biedt
aan 17 passagiers. welke zij met een
snelheid van 800 km. per uur zou
kunnen vervoeren, de geweldige
snelheid springt dadelijk in het oog,
als men bedcnke, dal de tegenwoor-
dige snelheid van passagiersvliegtui-
gen tussen 250 en 400 km. per uur
ligt. Deze machine wordt niet aange-
drcven door een propeller, doch door
twee vlak tegen de romp liggende
straalmotoren, ook wel reactie- of
raketmotoren gcnoemd. Deze moto
ren trekken het vliegtuig niet door
middel van een propeller vooruit
doch duwen het door middel van
gasstroom vooruit. Tussen deze beide
motoren, waarvan de luchtinlaatope-
ningen bijna tot aan de neus van het
vliegtuig reiken bevind zich het in-
trekbaar landingsgestel, terwijl het
middengedeelte van de vleugels een
brandstoftank met een inhoud van
3600 liter bevat. Deze 3600 liter ben
zine is voldoende voor een vliegbe-
reik van 1000 km. bij een flinke te-
genwind, n.l. 50 km. per uur, op wel
ke vlucht zij een nuttige last van
1700 kg. kan meenemen.
Gp een hoogte van 12000 meter, dit
is evenhoog als de afstand van Fox
hoi naar Groningen, zal een gemid
delde snelheid van 800 km. per uur
kunnen worden bereikt.
Bij deze hoogte zorgt een auto-
matische regulateur voor de lucht-
druk in de cabine. Het vliegtuig zal
bij een snelheid van 500 km. per
uur, als de motoren nog niet eens
hunvoile vermogen afgeven, deze
hoogte van 12000 meter kunnen ha-
len in een tijd van 12.5 minuut, het-
geen crop neerkomt, dat als men van
Eelde opstijgt men in 12% minuut 12
kilometer boven Zwolle zit. Mocht
er een van de motoren weigeren,
dan kan het geheimzinnige vlieg
tuig op een motor op een hoogte van
9000 meter met een snelheid van 500
km. per uur verder vliegen. Het
verbruik van de motoren is betr.ck-
kelijk gering, het komt ongeveer neer
op 3.5 liter per km., en dat nog wel
bij een snelheid van 800 km. per
uur.
Ook het Fokker model F 25 Pro-
motor, dat als gereed model op de
Parijse tentoonslelling was geex-
poseerd mocht zien in een bizondere
belangstelling verheugen, hetgeen
blijkt uit de grotc orders die op dit
type gesloten zijn. Aanvankelijk was
dit type, dat veel overeenkomst ver-
toont met het door Diepen in de
buurt van Roosendaal gebouwde toe-
stel, bestemd als luchttaxi voor Frits
Diepen Vliegtuigen N.V.
-as————
AAN ONZE LEZERS EN
ADVERTEERDERS!
In tegenstelling met hetgeen
wij reeds eerder vermeldden,
delen wij thans mede, dat het
Nieuwsblad Zaterdag 28 December
wel zal verschljnen.
Verder wijzen wij erop, dat ad-
vertenties voor ons blad van 24
December uitcrlyk Maandag om
12 uur in ons bezit moeten zijn.
Advertenties welke Maandag 23
Dec. in de loop van de namiddag
worden opgegeven, kunnen niet
meer worden opgenomen.
Het lot van de vrouw is dat
van den man
Zij vallen of staan te'zamen.
Tennyson
Een jonge pas getrouwde vrouw
was zelf heel verrukt over de fraaie
r.ieuwe slaapkamer van prachtige
cremekleur met de aparte toilettafel,
nachtkastjes en verdere toebehoren.
Hoe groot was haar verwondering,
teen ze ditzelfde slaapkamerinterieur
aar.tj'of bij een van haar vriendinnen,
ook pas gctrouwd en even trots op
de nieuwe aanwinst als zijzelf. Voor
het jonge vrouwtje was dit een grole
teleurstelling. Zij had gedacht, door
haar eigen speciale smaak een per-
soonlijke kleur aan haar hviis te
maar het was geslaagd. Het jonge
vrouwtje had echter haar les geleerd,
hoe moeilijk het is om persoonlijk
te zijn.
Wat is het eigenlijk, onze per
soonlijkheid?
Op onze vraag aan een man: „Wat
vormt de persoonlijkheid van een
vrouw", kregen we tot antwoord:
„Kleren maken de vrouw. Als een
vrouw er goed verzorgd uitziet, zal
zij zichzelf ook beter en prettiger
voelen. Ze zal zichzelf dan temidden
van anderen willen zien, waar zij
zich thuis voelt. Zo zal zij er naar
strcven in een goed millieu te ver-
schijnen en dat vormt haar persoon
lijkheid".
We zouden geen vrouwen zijn,
wanneer we dezen man niet wilden
tegenspreken. Wordt de persoonlijk
heid werkelijk voor zo'n belangrijk
deel door onze kleren gevormd? Na-
xuurlijk zal de vrouw met ruimc
beurs en veel mogelijkheden ten aan-
zien van haar garderobe haar per
soonlijkheid gemakkelijker uitleven
dan de moeder, die iedor aubbeltje
moot omkeren. Om van de punten j
nog maar te zwijgen. j
Maar de klerentheorie van dien j
man doct ons legelijkerlijd denken
aan de vrouw met het rnooie pop- j
pengezicht., dat zo weinig tot haar
omgeving spreekt, dat al dat schoons j
vervelend wordt.
Zoals hij de persoonlijkheid van de
vrouw beschouwde. was deze aan dc
buitenkant gezien. Wat zegt echter I
de uiterlijke persoonlijkheid? j
Ware persoonlijkheid komt van
binnen uit.
Persoonlijk kan men zijn in zijn
charme, legenover zijn gasten, in de
opvoeding. De vrouw, die weet wat
persoonlijkheid betekent, zal haar
eigen smaak volgen, zuinig zijn met
de keuzc van naar vriendinnen en
haar kinderen een verzorgde opvoe
ding weten te geven. Dat wil niet
zeggen, dat we opeens allemaal een
bijzondere hobby er op na moeten
houden, of alles. in het werk moeten
gaan stellen om maar origineel te
zijn. Dat is dan reeds navolging op
zichzelf en dus a! surrogaat.
Persoonlijkheid kenmerkt zich bij
het geven van onze geschenken. Hoe-
veel geluk het geven ons brengen
kan, het is een moeilijke taak om
werkelijk goed te kunnen geven. La-
ten we ons bij het schenken van het
kleinste present reeds verplaatsen in
de gedachten en de toestand van hem
of haar die dit cadeau ontvangen
moet. En dan is het de kunst zich
zelf op de achtergrond te stellen en
de wensen van den ander te vervul-
len op de juiste wijze. Dat eerst
geeft ons geschenk iets persoonlijks.
Persoonlijkheid in de opvoeding
van onze kinderen kunnen we be-
reiken door de zelfwerkzaamheid van
dc voorkeur zal het een feest vinden bij moeder
aan dezelfde meubelen de voorkeur j
hadden gegeven, dat zij een nummer'
uit de duizenden exemplaren verle-
genwoor-ligde. Dat stemde haar tot
nadenken. Ze ging naar huis en het
haar slaapkamerameublement een
goud biesje geven. Dit gaf aan. de
kamer een geheei ander aanzien,
129. Nadat Alisa de schatkelder had
verlaten zaten Roy en kapiteln" Gay
rustlg te keuvelen over de manier
waarop de schat toch in de kelder
gebracht kon zijn.
130. Het was zo goed als zeker, dat
de zeerovers ze niet door de nauwe
opening konden hebben gesleept, Er
moest dus een andere ioegang totde
grot zijn en Gay wilde deze vinden.
in de keuken te staan en te helpen
met afdrogen, een ander kind zit lie-
ver.te tekenen of houdt van de wilde
speiletjes in de buitenlucht. Waarom
dan in een bepaalde rich ling dwin-
gen of weigeren uit egoi'sme?
Hoe'dikwijls horen we niet dat een
moeder haar kind leidt in een be
paalde richting orndat de kinderen
van vriendin of buurvrouw het ook
zo aardig konden. Hoeveel moeders
weigeren de hulp van de ijverige
kleuter uit angst voor haar servies!
Och moeders, ze zijn heus niet zo
heel onhandig, met het afdrogen van
de lepeltjes alleen zijn ze ook tevrc-
den en bovendien: oefening baart
kunst.
De gastvrouw, die de wensen van
haar gasten weet te raden, zal hen
op persoonlijke wijze weten te ge-
rieven.
In haar huis zal de vrouw, die naar
persoonlijkheid streeft, door eigen
srnaak en inzicht van de eenvoudige
dingen iets moois weten te maken.
En dat niet alleen van de tastbare
werkelijkheid van meubelen, learners
en kleren. Maar vooral op geestelijk
terrein, waar het warmle, hartelijk-
heid en een' goede verstandhouding
betreft. Want dat blijven de belang-
rijkste zaken, die onze persoonlijk
heid vormen.
Dc typograif heeft ten prachtig berotp. Hcc ii
kunst en tcchnick tegeiijk. Bovendien heeft men
hier de gunstigste arbeidsvoorwswrden: twee
we.kr.c vacantie, peniioenregeSng en tooVe
zickengeiduitkeering. Een vierjarige. atreng ge-
controleerde oplclding garandesri; dai Uw xcxin
een ecrste kiss vakman kan worden.
Ynegt pmptetu/ mtf uifvMtlstr can bii:
$ttchtln$ Botfki tn Dltpdruk* fa/t 7&T2. A'duo
Wij vragen
FEUILLETON.
cnpiHp naar haar kamer i een vreselijk leven voor een vrolijk ik heb niet genoeg aan zulke spra-
snelde naar haar heer-| wezentje als Alex van Forren. Zij keloze conversatie. Ik^ vcrlang naar
28) „Je moest .niet zo hatelijk lachen.
Alex, 't Staat altijd ieelijk leedver-
maak te toonen. En denk ook maar
niet, dat dit een alledaagse scene is;
de lieve dieren zijn uit hun gewone
doen; zij zijn niet aan vreemden ge-
woon!"
„Ah zo!" zei Alex, alsof haar een
licht opging.
Na het ontbijt werden de servet-
jes ingezameld. Alex bood haar h'ulp
aan en nam de zac.htmoedigste helft
der bende onder handen.
Met Byron was zij spoedig goede
vrienden, hij likte haar hand en
school zijn verstandige kop liefko-
zend tegen haar aan. Zij streelde
hem en sprak hem vriendelijk joe.
Tante's humeur verbeterde dadelijK
Maar toen zij in de vensterbank
zittend, haar voeten zacht op Von-
dels rug zetta. die juist aandachtig
z'n linkerpoot bekeek, zei tante ze-
nuwachtig en geiirgerd: „Maar;
Alex!"
,,Wat belleft u, tante, vroeg Alex
atSatmag je niet doen! Daar heb
ie 't recht niet toe. Denk je met, dat
een dier fierheid bezit en de verne-
derlng, welke je het daar aandoet,
diep gevoelt?"
,,0!..--" zei Alex op gerkten
,,Ik zal het hem voortaan vragen
Tante beet zich op de lippen.
Nu gingen zij eerst den patient
bezoeken, bet dier was wat beter en
Alex streelde het medelijdend. Zelfs
stopte zij het wat lelckers toe.
„Alex! Alex!" zei tante nu, „je
he'bt toch hart voor de dieren!"
„Zeker, ik houd van dieren, maar
ik' haat de mensen niet enik
bind de honden ook geen servetjes
voor!"
Tante draaide zich snel om.
Die morgen was het weer te slecht
voor de oude freule om haar gewone
wandeling te maken.
„Na het tweede ontbijt kun je het
dorp gaan zien als je wilt, Alex. Ik
blijf 'thuis, je moet. maar wat bezig-
heden zoeken"
I lyidMaMfweet ?ewat. Alex?5 HeVis werd er bleek en-stil van en liet het( mensen, naar mensem
- - hoofdje hangen. i «wat wu je udn
Wat scheelt er aan, Alex?" vroeg tante Fee.
tante. haar op 'n morgen. „Bevalt het „Dat ik gezeischap mag ontvangen,
je niet bij me?"
„Neen tante!"
Freule Fee had zich aan haar ge-
wend en was niet ingenomen met
lijrwi avaoui Jw y
een zwaar werk deze tar.te van je te
bestuderen. Daarom raad ik je, Alex
van Forren, schrijf alles op, opdat
je tegen 't eind het begin niet weer
vergeten bent."
Alex schreef haar eerste indruk
neer.
„Zij kan nog genezen wellicht
maar zij is stapelgek!"
En daarna schreef zij naar huis
Deze brief bevatte dezelfde geloofs-
belijdenis. Un
„Voortaan zal ik elke dag de bij
zondere toestanden opschrijven en u
tweemaal per week de brieven toe-
je dan, Alex?" vroeg
met iemand van mijn jaren omgaan
En anders.
„Nu?"
„Anders ga ik naar huis!"
het"denkbeeid "het nichtje nu reeds„Dat doe je toch niet!" zei tante
weer af te staan. En bovendien, zyvinnig, met een scherpe onderzot
wenste van dat kind een aanhang- kende iblik.
zenden Als het niet om Floris en om Wezens genoeg
onzen jonker was, kwam ik met de „Maar men ziet geen iaiens
st.er harer dwaze, ziekelijke begrip
PetWaaromC<bevalt het je hier niet?", je familie zou strijden, wanneer je
"Het is hier zo stil. voorgoed met je erf tante brak, ver-
<5til' Er zijn hier toch levende kl3arde de lreule bits en dreigend.
Alex trok haar neusje op.
Fee anrhtertieI Alex werd driftig; acht dagen langarms broers schaden door een gril
genswaardig dochtertje^ cerslJ ha^le^ gezwegen en zachtmoedig al-J en het is heel jammer voor hen dat
stoute" brief. Wonderlijke dagen bra-J les geduld, maar tante werd van dag, onze ouders niet ryker zyn. Maa
ondeugend krullekopje gedrukt. Toen
zij de honden in de gang hoorde, riep
zij haar bijzondere gunstelingen en
ging met hen het siotplein over en
naar buiten.
Daar buiten, in de bfede schaduw-
rijke laan, wreekte zich de afschu-
welijke afzondering van lange dagen
in een dolle bui.
Zij rende in vliegende vaart door
't gras, langs de sloot, de honden
toeroepend en aanmoedigend om mee
te doen. Het werd een prachtige
wedloop met de zes honden. Die die.
ren sprongen en blaften in vrolijke
uitgelatenheid om haar heen. Hun
oogen fonkelden van genot; Alex her-
kende zelf nauwelijks .de welopge-
voede honden in hen, die 's morgens
„Ga niet voort, tante. Dit is alvol-, tante Feeks t.er wandeling gin-
doende; nu wii ik niet meer blijven. gen.
,,En waarom niet?"
„Omdat het met de belangen van
"Uluc ""7"'VrTnopme^ip aan ledere' d"ae ereer. Zij zag in, da onderda-j mama heeft ons niet tot huichelaars
das Vdeed haar nieuwe dwa'asheden1 nigheid en' lijdelijke oegevendheid opgevoed en zij had innig medelij-
dag deed haar nieuwe n grna d manier was om tante, den met uw treung alleen zjn-
fag zag zij iets nieuf sfn he^rafk- Taeneztn tn Tij had er genoeg van', dacht, dat jong leven u gelukkiger
^*"5 .4Cranio
ter der grijze, mensenhatende freule.
Zij tekende alles getrouw op, maar
toen zij dit een week had volgehou-
den, begreep zij er bij de herlezing
maar wGinig mG6r van.
Zij vond alles zo onnatuurlijk en
begreep zeer goed, dat al de uiterlij
ke dingen, welke zij waarnam, niet
het ware karakter van haar zonder-
linge taak verraadden.
Tot nog toe had zij weinig van het
dorp gezien en nog geen enkel lid
der familie Ter Meer ontmoet. Freu
le Fee was lastig met al haar
en invallen; voortdurend legde zy
beslag op het jonge meisje en kwel-
de haar dan op allerlel wyze. Va
■s morgens tot 's avonds
belangstelling tonen voor dingen,
die haar volkomen koud lieten, en
zich bezig houden met de gehele me
nagerie der oude vrouw. Zy kende
nu ook alle beesten by do naam.
wandelde met hen over het slolpiem
en in de omtrek van het kasteel,
in gezelschap, of li.ever onder me-
-/icht van tante en Vuisterde met en-
gelengeduld naar wat deze qaar
vertelde en voorlns. Maar het was
te genezen. En zij had er genoeg -
ook- dat was om gek te worden. zou maken, en hield u vooi zacht
Maar ik wel, tante, b.arstte zijrnoediger dan u bent en daarom net
uit ik wil wel eens mensen zien; z6; zij mij gaan. Maar nu zal zy de eer-
houdik het niet uit. Ik dank er voor ste zijn die zegt: welkom thuis kind
op mijn jonge leeftijd te worden op- Want wat u met begrypt of ™etbe
gesloten als een ziekelijke oude juf- grijpen wilt wy hebben elkande
fer met wat honden en katten tot: alien hartelijk lief*
nobpurend -ezelschap. Het leven is Tante Feeks kuchte onrustig.
een "root geschenk en ik wil er van „Morgen ga ik naar huis terug,
ppnieten Ik beschouw het als een verklaaxde Alex kortaf en ging heen.
|?ote misdaad de wereld en de men-l Tante Feeks zat eenzaam wel een
fen te haten uur lang in de vensterbank te pem-
Alex was bijna buiten adem van Uen, met >een leger van honden en
katten om haar heen. Maar, vrecmd,
Freule Fee keek haar met wijd het verzet van haar gast hield haar
onennesnerde ogen aan, maar zweeg. gedachten zozeer bezig, dat zy voor
Hoort u, tante! Ik wil hier blij- de eerste maal haar lieve dieren min-
ven als ik u er een genoegen mee der aandacht schonk.
doe;' maar op voorwaarde, dat u_mij Zelfs 'n klein geschil tussen MulL,
meer vrijheid toestaat; dat ik men-
sen mag zien en horen en mij niet
behoef te vernederen tot een uit-
sluitende omgang met. u en.... met
redeloos vee. Het is toch te gek en
te ongelooflijk, - dat een denkend
mens genoeg zou hebben aan de
vriendschap met het stomme dier. U
praat er over als moest ik mij „ver-
broederen" met uw lievelingen, maari
tuli en Shakespeare liet zy dooi: de
honden zelve uitvechten; eerst toen
Vondel, die ,bij vergissing een knauw
meekreeg, in 'n klagenden jammer-
kneet uitbarstte, sprong de oude
freule zenuwachtig op en trachtl
het twistende tweetal te seheiden
Alex verveelde zich.
Dus zocht zij afleiding. Spoedi
had zij een hoed gegrepen en op haar- het geluid klonk.
Hun speelse natuur, die zo lang
verloochend was geworden, kwam
plotseling weer boven.
„Dat knapt 'n mens weer eens. op!"
zei Alex hijgend, toen zij midden op
de dorpsweg bleef staan.
„Waf, woef!" huilde en blafte het
woeste koor instemmend.
,,Ja, jelui stakkerds doet 't ook
goed, dat wist ik wel."
Met de honden om haar heen liep
zij het dorp door: het vreemde freu-
lc'cje van 't kasteel trok zozeer de
aandacht der dorpelingen, dat de
kinderen haar met open rnond ble-
ven aanslaren en de vrouwen met
het gemutste hoofdtussen de gor-
dijntjes doorgiuurdeny
Alex had er schik in. ledere
schuchtere groet beantwoordde^ zij
met een vriendelijk giimlachje. Ein-
delijk sloeg zij een smal zijpad in en'
kv;am langs een hoog hek, waarte-
gen zich wingerd en eikloof slinger-
den, hier en daar afgewisseld door
hcerlijke klimrozen. Welk 'n tuin
lag voor haar verrukte blik; welk
een smaakvolle bloemenweelde. De
kanten gordijnen woeien zachlkens
op door de openstaande glazen deu-
ren der villa: daarbinnen zong een
kanarie.
Over het kiezel liep een tijgerhond,
lui en rustig. Maar toen een heldere
lach door de lucht klaterde, werd het
dier opeens levendig en sprong over
het grasperk naar den kant vanwaar
Alex ging verder, steeds langs het
tuinhek, tot zij eindelyk aan een open j
gedeelte kwam waar noch rozen, j
noch groen haar 'n inkijkje belelten.
,,Neen, Mignon, dat 's vals. Zo kan
ik je niet treffen!" zei een vrolijke j
stem plotseling.
Verrast bleef Alex staan; dat was j
immers de stem van den schilder, j
van den heer Ter Meer.
29) „Maar ik verveel me zo en ik heb
nog zoveel te doen," klaagde een on- j
beschrijfelijk _welluidencle meisjes- j
stem,
„Wel, wel; 't zal wat wezen, mn j
vlijtig bijtje!"
„Spot maar, Albert! Je vergeet ze- t
ker weer, dat het sofaklccd voor ma-
ma's verjaardag moet af zijn. Waar-
om dwing je me toch telkens om hier j
te blijven luieren" j
,,Omdat 't een razend moeilykwerk j
is jou portret z6 te maken, dat het j
goed is. Zie je, Mignon, hc-t is naast
ondoenlijk een algemene uitdrukkmg
te pakken op dat rusteloze gezichtje,
't ziet er ieder ogenblikanders uit. i
Ik verzeker je, dat
„Je hebt me nu al zo dikwyls aan-
gekeken, dat je mijn gezicht wel van
buiten moet kennen. Je moest me
dus dit langaradige poseren maar
besparen."
,,Dat gaat niet; op m'n woord, Mig
non, dat gaat niet. Ik jou gezichtje
kennen? Ik ging je daareven juist
verklaren, dat je gezicht rny adyd
nieuw blijft. En je moet toestemiTien,
dat ik mama een gelijkend portret
van haai' dochtertje dien te leveren.
„Dat laatste durf ik je nset tegen
te spreken; maar het andere wat je
gezegd hebt is onzin."
„Foei, Mignon!"
Uiterst nieuwsgierlg drong Alex
haar neusje tussen het liekwerk en
trachtte de eigenares dier weuuiden-
de stem te ontdekken. .Maar het ge-
lukte haar niet; alleen den schilder
kon zij even te zien krijgen.
Maar de honden werden ongcdul-
dig en de brutaalste van het zestal
begon te blaffen. Alex verliet snel
haar bespiedersplaatsje en wandelde
terug. Toen zij op het slpt was te
ruggekeerd, kwam de oude kamer-
nieid haar zeggen dat de freuie haar
wachtte.
(Wordt vervolgd.)
