Het Nieuwsblad nl | 1947 | 8 januari 1947 | pagina 1

I

"TV!

waarin opgenomen OOST GOORECHT VAN 1871

EN HEÎ NIEUWS- EN ADVERTENTIËBLAD VAN 1888

Rotterdam en het Duitse Âchterland

FOTO's UIT AMERIKA.

mâ

INDONESIE.

Gesprek met een Gerepatriëerde.

Arrogante houding van sommige
vrijgelaten geïnterneerden.

IETS OVER CRITIEK.

OP WACHT IN
DE HOOFDPOST.

V

WOENSDAGI8 Jan. 1947

No. 2

VOOR DE GEMEENTEN HOOGEZAND - SAPPEMEER - SLOCHTEREN

NOORD- EN ZUIDBROEK

MUNTENDAM

VEENDAM EN OMGEVING

Tweede Jaargang

HET NIEUWSBLAD

ABONNEMENTSPRIJS

f 1.25 p. kwartaal. Franco p. post f 1-50
(bij vooruitbetaling).

PRIJS DER ADVERTENTIES:

12 cent per mm. Zogen. Kleintjes als
te koop, te huur, gevraagd enz. minim.

75 et. (bij vooruitbetaHng).

VERSCHIJNT
WOENSDAGS EN ZAXERDAGS.

Uitgeefster:

Seggers' en Kremer's Uitgeverszaak
„Het Nieuwsblad" C.V.
Adminîstratie- en Redactieadres:

Hoofdstraat 6, Hoogezand.
Telefoon 139 (b.g.g, 213 of 214).

Wanneer wij de balans opmaken
van 1946, dan zien we, dat de rijk-
dom van ons land heeft plaats ge
maakt voor armoede, en armoede

SENATOR UIT DE SENAAX
GEWEERD.

Republikeinse senatoren wensten
Bilbo, democratisch senator van de
staat Mississippi, niet in de senaat
van de Ver. Staten te hebben, ora-
dat hij beschuldigd wordt van inti-
midatie van de kiezers en het aan-
nemen van steekpenningen. Senator
Bilbo predikt openlijk het anti-se-
mitisme, is gekant tegçn de negers,
en zou de lyncn-practijken hebben

hij

Burgemeester Oud verwacht niet spoedig

verbetering van de toestand in de haven.

dende Engelse blad „The Times"
wijdde een beschouwing aan deze
kwestie, waarin het de betekenis van
de hervatting van de handel van ons
kan"dikwijis lastig zijn. Wie rijk is land met Duitsland erkent.
kan kopen wat hij maar wil, maar Maar er moeten daden komen. Wat
wîp arm is moet ziin aankopen be~ hebben wij eraan of wordt erkend,

perken tôt het strikt noodzakelijke. dat ons land in grote mate afhanke- verdedigd Voor de oorlog was
Zo eaat het ook met landen. Voor de lijk is van de Duitse économie? In een bewonderaar van Hitler en Mus-
oorlog kon ons land in het buiten- het toekomstige vredesverdrag moet solim vanwege hun raissentheone.
land kopen wat het nodig had. Nu er rekening mede gehouden worden. Vroeger was hij lid van de Ku-Klux
moeten de aankopen beperkt blijven. En welke invloed zullen wij op dit Klan, de anti kleurlingen orgamsatie.

vredesverdrag kunnen uitoefenen? Teneinde de bespreking over de
Wij moeten ons daarover geen il- niet-toelating van Bilbo zoveel mo-
lusies maken. De plaatsvervangers gelijk uit te stellen, besloten de de-
der 4 ministers zullen een plan ma- mocraten uit zijn omgeving non-stop

ricuiu uvu v-.. ken, zoals ze dat ook voor de sate- redevoeringen te houden. Waarop de

waaraan in ons land gebrek heerst. lieten hebben gedaan, voorts moeten republikeinen prompt het besluit nar
lntegendeel zij willen dat bij hen zij een rapport opstellen, waarin ver- men> dat de zitting zou voortduren,
goederen geïmporteerd worden, die meld is of het wenselijk is dat ook tôt deze zaak afgehandeld zou zijn.
zij heel goed kunnen gebruiken, en andere landen dan de groten, zoals Maar spoediger dan verwacht was
willen daartegenover kwijt wat ze Polen, België, Nederland, Denemarken
over hebben. En het zou al heel toe- en Tsjecho Slovakije, alsmede China,
vallig zijn, indien het ene land pre- mogen medewerken aan de totstand-

Wij moeten de kosten van de aan
kopen dekken met export. En dat
geeft ook weer moeilijkheden, want
andere landen willen niet ontvangen
wat Nederland over heeft en sturen

is de overeenstemming gekomen.
Bilbo zal zijn salaris als senator ont
vangen, maar hij zal voorlopig niet
in de senaat mogen komen. Hij zal
zichzelf mogen verdedigen tegen de

cies nodig heeft wat het andere over koming van het definitieve vredes-

beeft en omgekeerd. verdrag nadat het stadium van voor-

Daarom moet er van beide zijden bereiding is afgelopen. Op grond van hem ingebrachte beschuldigingen
wel eens wat water bij de wijn ge- dit rapport zullen de ministers van
daan worden, en moet men van buitenl. zaken van de vier grote mo-
weerszijden wel eens genoegen ne- gendheden beslissen welk aandeel in
men met regelingen, die men liever de totstandkoming van het vredes-
anders gezien had. Men moet wat verdrag de kleine landen zullen heb-
onofferen, dat men zelf gaarne had ben.

gehouden en men moet wat accep-, Afgezien daarvan hebben de kleinen
teren dat men niet als strikt nood- wei het recht hun wensen kenbaar
zakelijk beschouwt. Deze weg leidt j-e maken aan de plaatsvervangers.

maar hij zal niet mogen medestem-
men over de toelating.

De overeenstemming werd bereikt
na 5 uren, nadat de democratische
senator Barkley een beroep op zijn
collega's had gedaan, wàarbij hij ver-
klaarde, dat Bilbo lijdende was aan
mondKanker.

HH

Verscholen tussen bergen, "ÏÏTTën kolenrijk gebied in de staat Pensylvan ia (Verenigde Staten) ligt Mauch-
Chunk, aan de stroom Lehigh Liver. Het plaatsje heeft slechts 3000 inwoners. Op de foto ziet men het dorp,
met op de voorgrond de rivier.

naar handelsovereenkopvsten, en_ in

1946 zijn door ons land met vele lan
den handelsovereenkomsten afgeslo-

ten. I

Men ziet dan ook een krachtig
herstel van handel en scheepvaart.
Het vooroorlogse peil is evenwel nog
lang niet bereikt en de twee voor-
naamste factoren daarvan zijn de
toestand in Indonésie, welke de han
del met dat land heeft lamgelegd, en
de chaos, welke nog steeds in Duits
land heerst. Dç laatste factor is van
grote betekenis voor Rotterdam. In
verband daarmede wees burgemees
ter P. J. Oud er in ziin nieuwjaars-
rede tôt de raad op, cat men realis-
tisch ziende, ten aanzien van de toe-
komst van de haven moet aanvaai-
den, dat de oorlogsgebeurtenissen
ons natuurlijk achterland, aan gene
zij de van onze Oostgrens in een de -
plorabele toestand hebben gebracht,
waarin, naar het zich laat aanzien,
vooralsnog geen verbetering is te
verwachten. Hij betreurde het voor
Rotterdam, dat de goederenstroom
van en naar de Angelsaksische be-
zettingszône, welke natuurlijkerwijze
zijn haven zou moeten passeren,
kunstmatig wordt afgeleid naar Duit
se havens.

Zijn de geallieerden zich wel be-
wust van het belang dat wij hebben
bij herstel van de handel met Duits
land?

Zo neen, dan weten zij het nu,
want onlangs heeft minister van uren
Kleffens dit punt aangeroerd m een.
te New-York gehouden redevoering.
De reactie op zijn woorden was ir
Amerika niet oneunstig. Ook 't lei-

Tgenover ons zit een gerepatriëer
de dame. Kort voor de oorlog is ze
naar Indië gegaan. Ze heeft de Ja-
panse overval meegemaakt, daarna
werd ze gearresteerd, en vanaf die
tijd heeft ze geleefd in concentratie-
kampen, ook na Japans capitulatie,
tôt zij ziek is geworden van de ellen-
de, toen mocht zij terug naar het Va-
derland. Per R.A.F.-vliegtuig is zij
vanuit het binnenland van Java
naar de kust, naar Tandjong Priok,
gebracht, en vandaar bracht een Ro-
de-Kruis schip haar naar Nederland.

Zij praat er niet graag over, dan
komt aile ellende haar weer in de
herinnering, en ze wil vergeten, zo
gauw mogelijk.

Maar enige vragen wilde ze wel
beantwoorden.

Wat was de mening in Indië,
toen de Duitsers ons land binnen-
drongen?

Toen was bijna iedereen er
zeker van, dat ook Indië niet ge-

OOK DE D.A.M. HEEFT THANS
EEN TRAILERBUS
In gebruik op de lijn GronDelfzijl.

Na de G.A.D.O. heeft thans ook de
DAM een trailerbus in gebruik ge-
nomen, welke met de meest moderne
snufjes is uitgerust. In de eerste
plaats is er verwarming in aange-
bracht. De verbinding tussen conduc
teur en chauffeur is telefonisch. Ver-
der is er radio in de wagen, en een
automatische rem, welke werkt, zo-
dra de deur wordt geopend, deze rem
wekt niet alleen op de truck, maar
tevens op de achteras van de trader.
I 's Avonds wordt bij het openen
behandeling. van het portier de treeplank verlicht.

De DAM is de eerste particulière

bevestig-

Japanners vragen, en die
den dat het waar was.

Werd toen de
beter?

Neen, het enige waaraan we het! maatschappij in Nederland, die trai-
merken konden was, dat onze rant-j ierbussen in gebruik neemt. Door het
soenen iets groter werden, en dat we DAM-bedrijf zelf is het onderstel ge-
bij tijd en wijle even buiten het kamp COnstrueerd, terwijl de Fa. Smit te
mochten komen. Appingedam de carosserie bouwde.

Was men in het kamp op de De hus biedt plaats aan 70 80
hoogte met de gebeurtenissen of werd passagiers waarvan 56 kunnen zitten
men dom gehouden?

Wij wisten ailes, want er was!
radio, maar waar die verborgen was: SCHIPPERSVROUW VERDRONKEN
wisten slechts enkele personen. Wel j jn ^e voorhaven van het Juliana-
weet ik dat in een nabij mannenkamp kanaal te Maasbracht is een 22-jarige
de radio verborgen was in de tand- j schippersvrouw te water geraakt en
artsstoel. Geregeld kwamen de JaP-yerdronken. Vermoedelijk is de vrouw
pen daar om hun kiezen te laten re-j uitgegleden op het dek.
pareren. Dan za.en ze bovenop hetpiotseling zag de schipper een paar
ladiotoestel, zonder dat zij daarvan klompen drijven. Onmiddellijk begon
iets bemerkten. Toch wisten ze, datmen (.e dreggen, waarna men er vrij
er een radiotoestel m het kamp ver-, spoecjig in slaagde het stoffelijk over-
boigen was, en ze hebben zelfs een-: sch0t op te halen. De levensgeesten
maal het gehele stuk grond laten om-' - -

spitten, omdat ze dachten, dat het

bondgenoot zou zijn, en zou trachten
Indië te overmeesteren. Maar actief
zijn we geweest, want reeds enkele
nadat de eerste Duitse afde-

lingen de grens hadden overschre-
den waren aile Duitsers reeds opge-
pikt en was aile verraad de kop in-
gedrukt. Om acht uur 's morgens

j (Nederl. tijd) van de tiende Mei wa-

COMMISSIE-GENERAAL NAAR ren we daarmee reeds klaar.

EIRE VERTROKKEN. We twijfelden niet aan een gealli-

Uitbreiding met twee leden verwacht eerde overwinning maar we wisten,
Zondag zijn de drie leden van de dat een zware tijd zou komen, oo
Commissie-Generaal per vliegtuig voor ons. Op 8 December 1940 ve
Indonesië vertrokken. Hun klaarde Nederland aan Japan de oor-

spaard zou blijven voor het geweld daarin verborgen was.
van de oorlog, want ieder was over-Indien er een mogelijkheid was,
tuiëd, dat Japan spoedig Duitslands Zou U dan weer naar Indonesië gaan?
i j 4. i ja Er wor(jt in Indië hard gewerkt

maar het leven is er veel rustiger
dan hier.

Ten slotte kwam de gerepatriëerde
dame nog even terug op de bevrij-
ding. Niemand in Indië is tevreden
over de Engelsen, zei ze. Als die an-
ders gehandeld hadden zouden de
woelingen zijn voorkomen. Het wgs
helemaal niet nodig dat zij grotere
troepeneenheden aan land zetten,
maar zij hadden de Nederlandse vrij-
willigers moeten toelaten, en zij had-

log. Steeds dichterbij zagen wij de
gele troepen komen. De Philippijnen
vielen, Frans Indo-China, Brits-
Indië, Singapore, een onneembaar
geachte Britse basis werd veroverd.
Toen wisten we dat het mis was met
ons Indië. 8 Maart 1941 capituleerden
de Nederlandse troepen te Bandoeng
Toen Japan capituleerde, was
dat toen onmiddellijk in het kamp
bekend?

Ja, het werd gefluisterd, maar het
was eerder ook al enige malen ge
fluisterd, daarom geloofden wij het
niet. Tenslotte ging de kampleiding,
bestaande uit medegevangenen bij de

waren toen echter reeds geweken.

BROODRANTSOENERING IN EIRE

Ingaande 18 Januari zal in Eire
het brood gerantsoeneerd worden.
Het rantsoen zal ongeveer 6 pond per
persoon, per week, bedragen

Naar aanleiding van ons artikel
.over de arrogante houding, die ver-
schillende vrijgelaten geïnterneerden
aannemen, ontvingen wij een brief-
kaart (een brief kon blijkbaar niet
overschieten) van iemand uit Zuid-
broek, die luidt als volgt:

„Met stomme verbazing las ik
vandaag in uw blad het artikel-
tje van die N.S.B.-meneer in de
trein met zijn mooie kleren aan.
Komt er dan nooit een eind aan
het fabeltje, als zouden N.S.B.-
ers tijdens de oorlog extra le-
vensmiddelen en textiel hebben
gekregen. Die meneer zal wel
geen N.S.B.-er geweest zijn
want deze lieden hebben ze in de
bevrijdingsdagen van hun laat
ste kleding beroofd. Geef toch
a.u.b. betere voorlichting".

Dat staat er op het kaartje, dat
verder geen ondertekening of naam
van afzender draagt.

Het is natuurlijk gebruikelijk, dat
annonyme brieven zonder meer in
de prullemand worden gedeponeerd
maar we hebben in dit geval een
uitzondering gemaakt, en wel om
dat op dit brief je twee spreekwoor-
den van toepassing zijn. In de eer
ste plaats een Frans spreekwoord.
dat in het Nederlands vertaald luidt:
„Wie zich verontschuldigt, beschul-
digt zich", en het Hollandse spreek
woord: ,,Wie de schoen past trekke
hem aan".

De Zuidbroekster briefschrijver, die

„Critiek is een mens", zegt de
Fransman. Ja, en dan een verschrik-
kelijk akelig mens. Men kan den
criticus voorstellen als een klein
kereltje, met een altijd zuur gezicht,
een brilletje op de punt van zijn

den de mensen uit de kampen hun ne"s> die de kunstuitvoeringen be

naar

secretaris, twee adviseurs en de
secretaresse zijn mede vertrokken.

Tegenover de A.N.P.-verslaggever
verklaarde prof. Schermerhorn„Als
er geen complicaties komen, dan zul
len wij de overeenkomst tekenen.

Wij zijn gemachtigd dit te doen zon
der eerst overleg te plegen met de
regering. Mochten deze zich wel
voordoen dan ligt het houden van
ruggespraak voor de hand".

In de afgelopen dagen heeft de
regering besprekingen gevoerd tôt
uitbreiding van de Commissie-Gene
raal. Het schijnt in het voornemen
te liggen het aantal leden te brengen
van 3 op 5. De Lt. Gouverneur-Gene-
raal zal in de Commissie zitting blij
ven nemen.

BRAND OP BRITS
KOOPVAARDIJSCHIP.

Op de grootste Britse koopvaar-
dijer van na de oorlog, de 15.000 ton
tnetende ,,Corinthic" is Zaterdag
brand uitgebroken. Zaterdagavond
was men, in het licht van schijnwer-
pers nog steeds aan het blussen. In andere "kanT

de verstikkende rook trachtten ha-( Drommels, dat is waar, patrouil-
venarbeiders en brandweerlieden de
vuurhaard te bereiken. Ook in de an
dere ruimen,

brand woedde heeft men water latenj „Kwart over twee", is het ant-
lopen, teneinde te voorkomen, dat woorcj pan js aji€ kans verkeken: ik

vrijheid moeten teruggeven, opdat
die hun posten zouden hebben kun
nen hernemen. Dat hadden de Indo-
nesiërs verwacht. Ongeveer 70
van hen zou heel graag de Neder-
landers hebben teruggezien. Maar!
inplaats dat we bevrijd werden, wer-|
den we van het ene kamp naar het
die meer dan 50 °/o inlands bloed in
andere gebracht en alleen degenen j
de aderen hadden mochten het kamp
verlaten. Intussen had een kleine
groep intellectuelen gelegenheid een j
leger van 60 70.000 man volledig
uit te rusten. En daaruit is een toe-
stand voortgevloeid, die geen der
beide partijen goed heeft gedaan.

zoekt, enkel en alleen om de men
sen nou lekker eens te vertellen, wat
de spelers allemaal niet goed hebben
gedaan.

Maar dat is een verkeerde voor-
stelling, want de criticus is er om de
spelers te wijzen op hun fouten, op
dat zij het een volgende maal beter
zullen doen.

Doch de verdienste van den criti
cus wordt niet altijd ingezien, vooral
niet door het amateur toneel.

Vroeger zijn wij wel eens zo ver-
metel geweest een opvoering door!

berge rezen. „Mijnheer, U hebt iets

tegen onsschreef eenmaal

'n speler. Ook is men naar den cor
respondent van een dagblad gelopen,
en heeft die gevraagd een stuk te
schrijven, dat de verslaggever van
het plaatselijke blad er geen steek
vanaf wist, dat ailes prachtig ge
weest was.De correspondent, die
zelf niet eens op de voorstelling aan-
wezig was geweest, heeft dit na
tuurlijk geweigerd.

Dat ailes zijn geen prettige erva-
ringen. Men zou de .positie van den
criticus in zulke gevallen kunnen
vergelijken met die van een ver-
pleegster, die een patient komt hel-
pen, opdat deze spoedig weer gezond
zal zijn, en die toegevoegd krijgt:
,,Ga heen, je maakt me dood!"

Deze ervaring heeft ons doen be-
eluiten uitvoeringen van amateur-

(Indische correspondentie.)

„RrrtRrrtRrrt

Ik schrik wakker. Wat is dat? Ik
wurm een hand onder mijn klamboe
vandaan en grijp de telefoon: „Ra-
diopost".

„Japie, opstaan", zegt de stem aan

le: „Hoe laat is het?" vraag ik ho-
j"i pende nog vijf minuutjes te kunnen
dan die waarin de, ^Qnken^

het schip zou kapseizen.

De „Corinthic" werd in Mei 1946
te water gelaten, en werd thans uit
gerust, opdat het in Maart a.s. zijn
eerste vaart zou kunnen maken.

DUITSE ARTS PLEEGT
ZELFMOORD.

Dr. Karl Westphal, tijdens het
Hitlerregiem adviseur van den mi
nister van Justitie bij de afd. voor
gerechtelijke wetgeving, die Zater
dag officieel werd aangeklaagd, en
begin Februari had moeten voorko
men, heeft zich Zondagmorgen in zijn
cel in de gevangenis te Neurenberg
opgehangen. Van een reep van zijn
das heeft hij een strop gemaakt. Toen
de bewaker hem vond bungelde hij
dood aan de ijzeren stang van het
venster.

KOUDE IN BEIEREN.

Zaterdag is de temperatuur in
Beieren gedaald tôt 27 graden Celsius
onder nul.

moet eruit. Gauw schiet ik een broek
en windjack aan, want de muskieten
steken behoorlijk, dan even naar de
keuken om een kop warme thee en
een plak brood te halen.

Dan treden de patrouillegangers
aan. „Verbinding", klinkt het. „Pre-
sent", antwoordt de man met „het.
kassie mit roare geluud'n" op zijn
rug. Daar gaan ze dan. Ik heb de
„hoofdpost" te bedienen, d.w.z. het
toestel, dat op /de basis blijft. Daar
zit ik bij een walmende petroleum-
lamp, de tijd dodend met het ver-
wensen van de muskieten en het be
nijden van mijn maat, evenals ik een
Sappemeerster, die nog lekker ligt te
maffen.

Hetty één, bericht van Hetty twee,
eerste uitgaansstelling bereikt. Over"
Het antwoord komt prompt.

Een van de koks, die nog wakker
is, komt een praatje maken. Maar
dat is teveel voor de man, die ach-
ter mijn rug op het „tampatje" al
eens onrustig gewoeld heeft.

„Bist gek word'n", klinkt het
knorrig, „goa toch weer op bedde,
't is nog midd'n in de nacht, 'k wil
slaop'n, schop dei vent der uut, 't is
hier gain kroeg".

Daar we al weken lang samen in
dit huisje zitten, kennen we elkaar
door en door. Ik weet dus dat hij
het zo kwaad niet meent, en tracht
hem nog een beetje op stying te
jagen: ,,As du toch wakker bist, gao
din hier zitt'n, din gao ik weer
slaop'n".

,,Stik du maor, ik slaop ja nog",
zijn de laatste woorden van onder
de klamboe. De kok verdwijnt; hij
gaat ook nog even pitten.

Ik geeuw eên paar keer, steek een
sigaret op, ontvang berichten ën geef
ze door. Intussen daagt het en komt
er leven in het kamp.

„Morrrgennn Toewan", dat is de
djongos, een van die kereltjes, die
hier in Indië even gek op ons zijn,
als onze jeugd destijds op de Cana-
dezen. Ik beduid hem stil te zijn.
„Toewan Aaldrik tidoer" (slaapt) zeg
ik. Hij knikt begrijpend. ,,Ambil

een toneelvereniging te beoordelen. toneelgezelschappen slechts met en-
De gevolgen waren, dat wij brieven kele regels in de krant te vermelden
ontvingen, waarvan ons de haren te j zonder beschouwing over de kwali-

teit van het gebodene.

„Waarom gaat U nu reeds weer

Ploteèling klinkt door de koptele-! makanr -ag^hJ>;,Jd?h£,l maor

foon: „Halo, Hetty Twee, Halo,

Hetty tweeeèrste uitgaans

stelling bereikt, geef door aan Het
ty één." Ik kijk op de klok: 3 uur;
dat hebben ze gauw gedaan van-
nacht. Dan noteer ik het en geef het
bericht door. „Halo Hetty éen, halo

Gro-

nings verstaat hij al zo'n beetje rnaar
spreken kan hij het niet, leert hij ook
nooit, en ons Javaans laat ook wel
wat te wensen over. Maar we be-
grijpen elkaar, en dat is hoofdzaak.
Even later komt hij met twee

porties eten terug. ,,Toet jik....
wassennn", vraagt hij dan. Ja toe
maar. Dan gaat hij, met enige kle-
dingstukken en een brok zeep.

M'n vriend ontwaakt.

,,Hes 't al eet 'n haolt?" is zijn
eerste vraag.

,,Jao, kom der maor uut, din gao
ik nog even tidoeren" (slapen).

Hij komt eruit (hoe is het moge
lijk!) en scheldt niet eens.

Ik ga gauw liggen en droom van
huis, radiotoestellen en brieven. Dan
is er piotseling veel lawaai. Weer
rinkelt de telefoon, weer grijp ik
naar de hoorn. „Radiopost". ,,Ja, Ja-
pie, hoe zit dat met die lijn D
-W„Och, dat komt in orde, ik
zal hem laten nazien".

Dan wrijf ik mijn ogen uit en kijk
ons zit-slaapkamertje in. Mijn vriend
zit aan tafel. een groot stuk papier
in zijn hanren.

,,Hé, wat dust doe".

„Post had niks veur die, Lode
Vroom is ook 65 jaar trouwd HSC
het liek speuld teeg'n Veendam".

„Hou waist dat", vraag ik nog suf-
fig.

„Bokkeblaadje" staait het in. Nu
ben ik pas goed wakker.

„Kraande kreeg'n? Geef mie ook 'n
stuk".

Daar komt het al aangezeild. Een
stuk je Holland en meer zelfs, een
stuk je Sappemeer. Weg is mijn slaap,
vergeten de halve nacht waken. Le-
zen hoe het „thuis" gaat. Bekende
namen zien, en meeleven met de ge
beurtenissen in je geboorteplaats.
Want Sappemeersters blijven we, al
zijn we nog zo ver van huis!

Benowo, 20 December 1946.

de verering van het nationaal-soci-
alisme blijkbaar nog niet geheel
ontwend is, want hij spreekt over
een „N.S.B.-meneer", kan gerust
zijn. De man in de trein is hij niet
geweest.

Maar laten we eerlijk constateren,
dat de N.S.B.-ers als ex-landverra-
ders er toch wel heel genadig afko-
men. Zij hernemen hun oude plaats
of krijgen wachtgeld, en krijgen
meestal ook nog het grootste deel
van hun bezittingen terug.

Laat de briefschrijver bedenken,
dat het ook wel anders had kunnen
zijn. Men had ze ailes kunnen afne-
men en hun opnieuw kunnen laten
beginnen het leven op te bouwen,
b.v. als mijnwerker.

Langzamerhand zien wij nu de N.
S.B.-ers in de maatschappij terugke-
ren, en als ze weer vrij zijn, moeten
ze weer aan de slag om te kunnen le
ven. Het is niet prettig dat we ze
daarbij dikwijls hun oude plaatsen
weer zien innemen maar het is zo.
Zeker is, dat velen nog niet verge
ten zijn, wat de ex-geïnterneerden
in de bezettingstijd hebben gedaan,
en dat er slechts weinig nodig is
om dit wantrouwen te doen over-
gaàn in vlammende haat. Indien er
vrijgelaten N.S.B.-ers zijn, die door
hun arrogante houding aanstoot ge-
ven, zullen allen daarvan de dupe
worden. Laten dergelijke individuen
eens bedenken wat zij op hun gewe-
ten hebben, en hoe bertekkelijk licht
zij gestraft zijn, wellicht zullen zij
dan een ietwat minder aanstotelijke
houding aannemen.

NIEUWE DIAMANTLAGEN

ONTDEKT IN DE BELGISCHE
CONGO.

Naar een dagblad in de Congo me-
dedeelt zijn in het mijngebied van
Bakwanga nieuwe diamantlagen ont-
dekt. De oppervlakte bedraagt onge
veer 16 ha. De ontdekking is vooma-
melijk te danken aan Prof essor
Magnez van de Brusselse universi-
teit.

HELGOLAND VERDWIJNT.

Op 31 Maart zal het fort waar-
schijnlijk de lucht in vliegen. Een
Brits marine-officier heeft aan Asso
ciated Press medegedeeld dat het
voormalige sterke Duitse fort Helgo-
land zal worden opgeblazen. Als ver-
moedelijke datum is vastgesteld 31
Maart.

Men zal de 20 Km. lange tunnels
opvullen met dieptebommen, en ver
wacht dat het dan met een enkele
explosie de lucht in zal vliegen.

BROODMEEL ZEVEN IS
VERBODEN.

Door den voorzitter van het Be-
drijfsschap voor Granen, Zaden en
Peulvruchten is het „besluit sa-
menstelling brood" afgekondigd.
Hierin wordt het aan bakkers ver-

boden meel en bloem anders tôt
brood te verwerken, dan in de sa-
menstelling waarin zij het ontvingen.
Aldus kan het zeven worden bestre-
den.

Aangezien het zeven van meel de

weg", vroeg mij onlangs iemand van
een toneelelub. Juist toen ik wilde
antwoorden kwam een spreker naar
voren. Toen er weer gelegenheid
was te antwoorden, was degene, die
de vraag gesteld had verdwenen.

Laat ik hem daarom in de krant be
antwoorden. Omdat, nu wij geen
critiek opnemen het geen zin heeft,

de gehele avond te blijven zitten^ maa^gëlen, welke in verband met
Het is voor de veremging dan voor- graanpositie zijn genomen,

verzwakt, moest dit besluit wor-

deliger, indiAi zij de plaats aan een
betalenden bezoeker afstaat.

Toch zijn verschillende vereni-
gingen nog niet tevreden. Zij wen
sen een uitvoeriger beschouwing.
Daartoe zijn wij gaarne bereid,
maar men moet wel bedenken, dat
wij het geheel moeten beoordelen,
dat wij zowel het goede als het
slechte naar voren moeten brengen.

Wij zijn bereid van aile kunstuit
voeringen in deze streek een be
schouwing op te nemen, mits we
tenminste een week voor de uitvoe-
ring schriftelijk v/orden uitgenodigd
een verslaggever te zenden.

In het vervolg zullen wij dus
blijven voortgaan ieder e kunstuit-
voering (dus niet alleen toneel, maar
ook muziek enz.) slechts in ons blad
te vermelden, zonder beoordeling,
tenzij wij schriftelijk worden uitge
nodigd een verslaggever te zenden.
In dat geval zullen de medewerkers
echter bereid moeten zijn de critiek
te dragen, ook wanneer deze minder
gunstig uitvalt. Men denke erom,
critiek is de beste leerschool. Neem
de opmerkingen van den criticus ter
harte, dan zal het de volgende maal
beter gaan.

den genomen.

Het mengen van meel en bloem
voor bruinbrood of het vermengen
van verschillende soorten bloem
blijft geoorloofd.

VIJF EN DERTIG ONGELUKKEN
MET DODELIJKE AFLOOP
GEBEURDE IN 1946
IN DE LIMBURGSE MIJNEN.

Volgens een door het Staatstoe-
zicht op de mijnen versterkte opgave,
zijn in het Limburgse mijnbedrijf ge-
durende het jaar 1946 vijf en dertig
ongelukken met dodelijke afloop ge-
beurd. Van deze 35 ongelukken ge-
beurden 28 in de ondergrondse wer-
ken w.o. op 6 Juli de ramp in de
Staàtsmijn Wilhelmina, waarbij 8
doden te betreuren waren en op 2
October de instorting in de mijn
Laura met 5 doden.

Bovengronds geschiedden zeven
dodelijke ongelukken, waarbij in
twee gevallen arbeiders betrokken
waren, die niet in dienst waren van
de mijnen, doch werkten bij aanne-