Edelë H
Kapitein 6ay
SNELHEIDSMANIAKKEN
DE VROUW EN HAAR TEHUIS
Watgeeftde Radio?
INDIEN HET WEER WINTER WORDT.
ARTEN
SoLrS «edT.,ît°°dôcn indienne" i»»'»"" °°K '"Se-
Programma van de R.O.N.
DENK OM DE DIEREN
Op ieder gebied is een zucht naar
steeds grotere snelheden waar te ne-
men, zowel in lichamelijke sporten
als in de technische sporten als mo-
torrijden, autorennen en vliegen. Geen
enkele tak kan het in snelheid echter
halen bij het vliegen, waarbij het
streven er thans op gericht is de
snelheid van het geluid voorbij te
stevenen.
Voor de oorlog meende men reeds
de topsnelheid van het vliegtuig
zo ongeveer bereikt te hebben, doch
de in de oorlog uitgewerkte en her-
haaldelijk verbeterde straalmotoren
(ook wel jets of reactiemotoren ge-
noemd) openden een nieuw en niet
onbelangrijk perspectief. In het afge-
lopen jaar werden met dergelijke
vliegtuigen (men zou beter kunnen
spreken van „projectielen") snelheden
bereikt, die aanmerkelijk boven die
der door propellers voortgestuwde
vliegtuigen liggen. De snelheid van
1000 k.m. werd, hoewel deze snelheid
nog niet als officieel record is geboekt
verschillende malen overschre-
den, het zijn de vliegtuigen Republic
P-84 Thunderjet, Gloster Meteor IV
en De Havilland DH 108 Swallow,
die deze snelheid bereikten. De Ha
villand moest bij deze poging echter
zijn chefinvlieger Geoffrey de Havil
land betreuren. Het oïficiële record
staat nog steeds op naam van
Group Capt. Donaldson met een snel
heid van 991.5 km. per uur. Het zijn
echter niet alleen de Amerikanen en
Engelsen, die een aanval op de steeds
grotere snelheden doen, ook de Rus-
sen willen een woordje meespreken,
volgens geruchten werken deze sa-
men met een aantal Duitse techniei
aan de verdere ontwikkeling van de
Duitse jet Heinkel Hirth 011.
Het is de technici echter nog lang
niet voldoende, de snelheid moet nog
hoger worden opgevoerd en het laat
zich aanzien dat dit in de naaste toe-
komst inderdaad zal geschieden en
dan ook liefst dadelijk met enige
honderden km. per uur meer. Tus-
sen de 1000 en 1400 km./u. ligt na-
melijk een uiterst moeilijk te over-
schrijden gebied, de zogenaamde
transsonische zone, dit is de snelheid
waarmee het geluid zich voortplant.
Nu hebben proeven in de windtun-
nel aangetoond, dat een vliegtuig,
dat zich met een snelheid tussen de
VOORJAARSKEURING
KOUDBLOEDHENGSTEN
1000 en 1400 kmVu. yoortbeweegt,] Bij de tJ&S^Souclen vobr-
troleerbaar gearaagt, aocn indien ae- zonden d personen gevestigd in
ze zone is doorbroken de normale Qns Bij de vierjarigen werd
toestand is hersteld. Teneinde nu de- goedge£eurd cJertain vaJn Coegorspol-
ze proeven uit de windtunnel in de xtjL./
pactijk te contoleren is in opdracht
van de NACA en de Air Force het
vliegtuig je de Bell XS-1 geconstru-
eerd. Dit vliegtuig je, dat van betrek-
kelijk geringe afmetingen is, als het
gewoon op de grond staat reikt het
ongeveer tôt de schouder van een
man, heeft een drukcabine waarin de
bestuurder precies past en is uitge-
rust met 4 raketmotoren volgens het
principe van de Duitse Walter raket-
ten van de Me-163 en anderen. Vol
gens de inmiddels verongelukte in-
vlieger Jack Woolans zouden deze 4
raketmotoren in staat zijn dit moord-
dadige apparaat in 1 minuut 21000
der, van den heer A. Noordhoff te
Noordbroek. Het dier werd niet in de
K. opgenomen. Van denzelfden eige-
naar werd nog in de K opgenomen
het oudere dier Dragon van Dorp-
zicht, een Gronings fokproduct.
Bij de premiekeuring werd een 2e'
premie verworven door Dragon van,
Dorpszicht van A. Noordhoff te
Noordbroek. Een 3e premie verwierf
Frits van Driewegen van den heer
W. Bos te Siddeburen. Beide dieren in
de rubriek „grote maat". In de ru-
briek ,,kleine maat" legde de hengst
Conquérant van Litho van den heer
R. Ridder te Harkstede beslag op een
meter te doen stijgen en in de res-j ~e Premie-
terende 3 minuten nog tôt 24000 M.,! VANAF DINSDAG GEEN
waarbij dan een eindsnelheid van] PASSAGIERSVERVOER PER TREIN
2400 km/u. zou zijn bereikt (de wer- MEER IN OOSTENRIJK.
kingstijd van de raketten is slechts Van Dinsdag af is aile passagiers-
4 minuten). Thans zal de 23-jarige in- verkeer per trein in Oostenrijk stop-
vlieger Chalmers H. Goodlin het gro- gezet. De oorzaak hiervan is gebrek
te experiment wagen, hij heeft
reeds enige proefvluchten met de
XS-1 gemaakt, welke 19 minuten
duurden. De XS-1 werd daarbij door
een B-29 tôt 10.000 meter opgesleept
en daar losgelaten, hierna werden de
aan kolen.
PAUS SCHENKT ITALIAANSE
REGERING TARWE.
De Paus heeft een geschenk van
2800 ton tarwe, hetwelk hij van Ar-
4 raketmotoren, na elkaar in werking j gentinië ten geschenke had ontvan-
gesteld, doch de snelheid werd niet
groter dan 880 km/u. Eerst op de
twintigste proefvlucht zullen aile ra
ketten tegelijk worden aangezet, en
het ons benieuwen of de voorspelde
snelheid zal worden bereikt.
Wij wensen den invlieger van dit
snelheidsmonster veel succès en een
behouden landing.
gen, aan de Italiaanse regering aan-
geboden.
JONGETJE VIEL VAN HOOISCHELF
Nabij Tilburg is een 12-jarig jon-
getje bij het spelen van een hooi-
schelf gevallen. Daarbij kwam hij zo
ongelukkig terecht, dat hij ernstig
werd gewond. In het ziekenhuis is
hij overleden.
Wanneer ik tegen de avond, wan-' niet kunnen zeggen dat hun huis ook
neer de schemering over de velden hun tehuis is. Veel mensen zoeken
ligt, vanuit mijn kantoor of huiska- op de wereldmarkt naar levensgenot,
vergeten dat in eigen huis voor wei-
nig geld levensvreugde is te vinden
Levensgenot en levensvreugde zijn
twee verschillende belevingen. Zoals
gezegd, levensgenot zoekt men voor-
al op de wereldmarkt en gaat meestal
i met grote uitgaven gepaard.
Levensvreugde kan men vinden ook
mer, naar buiten zie, constateer ik
telkens weer, dat honderden kraaien
voorbij vliegen in geregelde trek naar
hun nachtverblijf, hier „het Slochter-
bos".
Iedere avond precies dezelfde weg,
vrijwel over dezelfde streek. Het
instinct voert ze altijd weer terug
naar 't beschuttende dak van het in de kleine di des IevenSi
bos, waar ze veilig zijn tegen storm 6
en regen. 's Morgens trekken ze uit,
's avonds keren ze terug. De meesten Mensen die hunkeren naar levens-
vliegen groepsgewijze, maar zo nu en genot, beklagen vaak de huisvrouw,
die de kunst verstaat om, ondanks
het kleine inkomen van haar man,1
VANDALISME IN DE TREINEN.
Op diverse lijnen van de Nederl.
Spoorwegen wordt momenteel een er-
gelijk vandalisme geconstateerd. Zo dan er een eenzame zwerver tus
is op de lijn Amsterdam Enkhuizensen Een verstotelingeen oude
geconstateerd, dat fittingen worden van dageneen zwak exemplaar? steeds rond te komen en er voor
stukgesneden, ruiten bekrast, enz. Ook jk weet het niet.... Maar wanneer zorgt, dat ailes als op wieltjes rolt.'
in de door de Deense spoorwegen in ze zo zje vliegen, denk ik vaak In de ogen van velen komen deze
bruikleen afgestane rijtuigen werd i .,wij mensen hebben toch veel van' vrouwen te kort. Maar juist deze
door het publiek zo erg huisgehou-'
den, dat door de N.S. is besloten deze
op andere lijnen in te zetten, waar-
door de reizigers op de lijn Amster
damEnkhuizen zich tevreden moe-
ten stellen met' oude (ongerieflijke)
Duitse rijtuigen.
Ook aan de Zwitserse rijtuigen, die
wij in bruikleen hebben ontvangen,
wordt schade gebracht, o.a. worden
de thermometers eruit gestolen.
Het vandalisme wordt niet alleen
bedreven door de jeugd, maar ook
door ouderen. Dat blijkt uit het feit,
dat ook in tweede klasse wagons
schade wordt aangericht, in welke
wagons geen scholieren e.d. reizen.
Op een lijn in Limburg, werd een
tweede klasse wagon zo gehavend
dat hij uit de dienst genomen moest
worden. Daar het de enige tweede
klasse wagon op dit traject was, wordt
dit nu uitsluitend door 3e klasse wa-
gens gereden.
In werkliedentreinen zijn ook steeds
ergerlijk sporen van vandalisme te
bespeuren. Kort na de bevrijding was
het zo, dat in de werkliedentrein Alk-
maarDen Helder politie mee moest
reizen om het vandalisme te voorko-
men. Indien de toestand in de werk
liedentreinen zo blijft als zij thans
is, zal op verschillende lijnen weer
politie toezicht moeten houden.
ANTWERPSE HAVENSTAKING
TEN EINDE.
Vrijdag is overeenstemming bereikt
tussen de Antwerpse havenarbeiders
en de patroons.
De patroons verklaarden zich be-
reid aan de dokwerkers de volgende
arbeidsvoorwaarden toe te kennen:
Loon 180 francs per dag plus 10 fr.
verplaatsingskosten, terwijl voor vuil
of extra zwaar werk een vergoeding
variërend tussen 10 en 30 fr. per dag
wordt gegeven. Dit betekent een
loonsverhoging van ongeveer 22
De gewijzigde voorwaarden komen
neer op een dagelijkse loonverhoging
van 24 fr., een vergoeding van 10 fr.
kosten en het opmaken van 'n schaal
voor bijkomende vergoeding voorbij-
zonder lastig en gevaarlijk werk.
Nadat een référendum onder de ar-
beiders was gehouden over het al dan
niet voortzetten van de staking, werd
besloten het werk te hervatten.
De troepen, die tijdens de staking
het lossingswerk verrichtten, zijn te-
ruggenomen.
Donderdag 16 Januari:
18.15 De Stem van het Noorden.
18.35 Landbouwactualiteiten.
18.45 Pianorecital door Siet Bottinga.
Werken van F. Turina en Serge
Bortkiewiez.
19.15 Groninger kwartier. J. C. Til-
busscher: Een Groninger als
liedjeszanger op de Pont Neuf
te Parijs.
19.30 Sluiting.
Vrjjdag 17 Januari:
18.15 De Stem van het Noorden.
18.35 Philip van der Hak, viool en
Gérard Frôhling, piano, spelen Sona
te opus 9 van Ph. Jarnack.
19.Hilversum II.
19.15 Literair kwartier door Fokke
Sierkema. ,,Een oude Friese
meester".
19.30 Sluiting.
Zaterdag 18 Januari:
18.15 De Stem van het Noorden.
18.35 Disco-Contact, een programma
van gevraagde gramofoonplaten.
19.Drs. Fop I. Brouwer: „Bouwste-
nen van het leven".
19.15 Noordelijk weekoverzicht.
19.30 Sluiting.
kraaien!" Immers de kraaien vullenl vrouwen, die zo moedig haar dagtaak
vaak de ruimte met hun onaange-j vervullen, zijn het die levensvreugde'
naam gekras en hoe vaak is dit, he- hebben leren kennen, omdat zij haar
laas, ook bij ons mensen 't geval!; genoegen en vreugde weten te vin-
Evenals de kraaien, vliegen demees- den in de dingen des levens die bin-
ten onzer 's morgens uit naar ons nen haar bereik liggen
werk en 's avonds keren wij terug Komen man en kinderen in zo'n
naar 't beschuttende huis, waar het huis terug, dan komt een weldadige
meestal goed is te zijn, waar de strie- j warmte hun tegemoet en voelen ze
men, door 't harde leven geslagen, dat ze mee moeten werken, om de
worden verzacht. Wee de mensen die huiselijke levensvreugde te verhogen.
Het huis zij voor de vrouw gelijk een heil'ge tempel
waarin de vrede woont en liefdes macht regeert
en waar bereidheid trouwe wacht houdt op de drempel,
wijl ied're dag opnieuw haar 't ware dienen leert.
Het huis zij voor de vrouw als voor een schip de haven
een plek van veil'ge rust bij d'onrust van de tijd,
waar zij, bescheiden stil, ontplooiend hare gaven,
opbloeit als een bloem in schone teederheid.
De vrouw en haar tehuis, zijn innig saâmgeweven,
zij sloten met elkaar een sterk en vast verbond.
Zoo blijve dan, o vrouw, in 't harte u geschreven:
„De plaats waarop gij staat, het is gewijde grond!"
H. E. B.
DE OVERBRUGGINGSUITKERING
AAN LANDARBEIDERS.
Te Leeuwarden heeft de Landelij-
ke Agrarische Bedrijfsgroep van de
Eenheidsvakcentrale een conferentie
gehouden. Er wed aan den minister
van sociale zaken een schrijven ge
richt waarin deze bedrijfsgroep ver-
klaart van mening te zijn, dat de
thans geldende normen betreffende
het aan arbeiders uitbetaalde bedrag
aan overbruggingsuitkeringen in het
bijzonder aan landarbeiders te laag
is om in de kosten van levensonder-
houd te voorzien, en geconstateerd
heeft, dat, zoals uit gepubliceerde
gegevens blijkt, de kosten van le-
vensonderhoud belangrijk zijn geste-
gen en dat daartegenover de normen
van de overbruggingsuitkeringen la-
ger liggen dan in 19451946.
De bedrijfsgroep dringt er bij de
minister op aan de normen in over
eenstemming te brengen met de kos
ten van levensonderhoud.
KNAC DRINGT AAN OP
VERBETERING VAN DE WEG
LANGS HET WINSCHOTERDIEP.
Daar de weg langs het Winschoter-
diep verschillende gevaren voor het
verkeer oplevert, en er reeds een
aantal ongelukken hebben plaatsge-
had, heeft de KNAC op verbetering
aangedrongen.
VOLGELADEN ATO-WAGEN
IN DE WAAL.
Zaterdagavond is een volgeladen
ATO-wagen, tengevolge van het
slechte uitzicht door de mist van de
6 meter hoge Waalkade gereden. Daar
de stand van het water momenteel
laag is bleef de wagen nog op het
droge, doch werd ernstig beschadigd.
De beide inzittenden werden ernstig
gewond, en zijn in het ziekenhuis op
genomen.
De goederen konden uit de wagen
worden gehaald, en daarna is de wa
gen zelf weer op de wal gehesen.
BEKNELD TUSSEN BUFFERS.
Bij de Staatsmijn Wilhelmina ge-
raakte een 41-jarige kolenlosser bij
het rangeren van een trein bekneld
tussen de buffers van twee wagons.
Hij kreeg zware inwendige kneuzin-j
gen, waraaan hij later is overleden.
MOFFEN ZIJN HET NIET EENS MET
HITLERS THEORIE.
In de tijd dat Hitler op het toppunt
van zijn macht stond liet hij een
kaart vervaardigen, waarop zijn idee-
ën omtrent het ..Grootduitse Rijk"i
stonden afgebeeld. Aile volken, die j
naar zijn mening aan het Duitse ver-]
want waren, en die het een kleine
variatie Duits spraken (volgens Hit
ler) zouden in „het Rijk" worden op
genomen. En daarbij behoren ook wij.
Thans komt het echter in de kraam
van de moffen te pas anders te den-
ken. Zij maken groot misbaar omdat
Nederland zijn grens recht wil trek
ken. Zij plakken grote aanplakbil-
jetten in het grensgebied waarop
in tegenstelling met hetgeen Hitler
eens beweerde o.a. het volgende
is vermeld: „Van geslacht tôt geslacht
zullen wij temidden van het Neder-
landse volk aan de grens, dat door
taal en energie aan het onze vreemd
is, een kleine, niet hoog aangeslagen
minderheid vormen. Wij huiveren als
wij eraan denken. Hoe kan het recht-
vaardigheidsgevoel van de wereld zo
iets goedkeuren, na aile ellende, die
reeds over ons is gekomen".
Het is verschrikkelijk! Wij menen
niet de grenscorrecties, maar dat de
moffen blijkbaar nu reeds vergeten
zijn dat zij ons land hebben leegge-
plunderd, dat zij duizenden landge-
noten hebben vermoord.
Waarom houden ze hun mond over
het feit, dat Rusland Oost-Pruisen
heeft geannexeerd. Dat is toch een
veel groter gebied, dan de kleine
stukjes waarop Nederland aanspraak
maakt.
Wanneer wij dit schrijven is he.t
nog niet te voorspellen of het hier
in het Noorden nog zal vriezen,
wanneer de krant onder de ogen van
onze lezers komt, of dat de wind
naar het Westen gedraaid zal zijn en
wintergenoegens en winter-ellende
tôt het verleden zullen behoren. Hoe
dan ook wij willen iets vertellen over
de dieren en de koude. Indien de
vorst voor deze winter verleden is
geworden, dan kan men met deze
wenken het volgende jaar zijn voor-
deel doen.
Laten we eerst eens kijken naar de
honden. Ondanks het feit, dat de be-
lasting tegenwoordig zo hoog is, dat
zij adspirant-hondenliefhebbers zou
kunnen afschrikken, zijn onze gç-
meenten toch rijk aan honden. Er
zijn legale honden, dat wil zeggen
honden, die een baas hebben, die be-
lasting voor ze betaalt, en ze voedt
en onderhoudt. Maar er zijn ook illé
gale honden, zwervers, die geen thuis
hebben, die zwervend hun kostje
moeten opscharrelen, en die slapen
in portieken of dergelijke plekken en
somtijds in de open lucht. Voor deze
dieren is vorst een harde tijd. De
dieren kunnen er niets aan doen, dat
ze geen „baas" hebben, dat ze niet
raszuiver zijn. Ze houden, evenals
hun legale broers en zusters, van een
lekker hapje en een warme mand.]
Het voedsel, dat zij anders langs de'
weg vinden is tijdens de vorstperiode
bevroren; 's nachts vinden zij geen
beschutting tegen de scherpe Oosten-1
wind. Denk om deze dieren, indien
ge etensresten hebt. Geeft hun een
plaatsje in Uw schuur, waar zij be-j
schut zijn tegen de wind, wanneer
zij 's avonds jankend om Uw huis
lopen. En indien ge zeker weet dat]
het een zwerver is, dan bestaat ook
de mogelijkheid, dat ge hen pijnloos
laat afmaken.
Voor onze vogels is de winter ookj
al een zorgvol jaargetijde. Als de
grond bevroren is en met een sneeuw-1
laag bedekt, als de sloten en plassen
bevroren zijn en de meeste bessen
van de heesters verdwenen, dan is
de strijd om hun bestaan heel moei-1
lijk. Stil zitten ze te kleumen in struik
of heg, met opgezette veren. Hun oog
spiedt rond of ergens een vergeten
bes te ontdekken valt. Maar zelfs de
rozenbottels, door de vorst zacht ge
worden, hebben hun weg naar de
vogelmagen reeds gevonden.
Wat kunnen wij voor de vogels
doen? Welnu, zonder de minste kos
ten zeer veel. In de eerste plaats kan
men broodkruimels, een overgebleven]
snede brood, aardappelkruimels enz.'
buiten strooien. Verder trekt een aan
een touwtje opgehangen kaaskorstje
vele liefhebbers onder de vogels. Ver-]
rotte appels en peren worden door de
lijsters als een lekkernij beschouwd;
pikken in het weke vruchtvlees is
prettig voor hun zachte snavels.
Veelal hebben tuinliefhebbers een
voederbakje in hun tuin, en de vo
gels weten heel goed, dat hier enige
malen daags wat is te vinden. Bij
tientallen komen ze om een kruimel-j
tje mee te pikken. Het is wenselijk
naast het voederbakje een bakje met]
warm water te plaatsen.
Voederbakjes kan men kopen, maar
het is veel aardiger ze zelf te maken.
Op een niet al te dikke paal van on
geveer IV2 meter hoogte maakt men
een bakje, liefst aan twee of drie zij-
den gesloten, om het voeder droog te
houden, en plaatst er een dak boven-
op. Soms maakt men in het bakje een
stokje, opdat de vogels daarop kun
nen zitten. Het geheel wordt groen
geverfd. Het zal Uw tuin heus niet
ontsieren. Ook is het mogelijk in
plaats van één paal, drie paaltjes van
FEUILLETON.
34) Alex en Floris beurden de klagen-
de, jammerende tante op, droegen
haar naar de kant van de weg. Zij
was zo tenger en mager en woog net
zoveel als een pop, naar Floris' me
ning.
„Ziezo! Nu is u veilig voor aile gif-
tige schepselen Gods! Tante, wat
moeten wij nu beginnen?"
Tante keek hem scherp aan, zij
voelde al zijn lachende spot zeer goed.
Hij sarde haar opzettelijk, dat be-
greep zij eindelijk.
„Hebt u veel pijn, tante?" vroeg
Alex bezorgd.
„Dat doet je goed, hé?" kreunde
tante Fee vinnig.
Alex haalde de schouders op.
„Wat moeten wij nu beginnen?"
„Ik weet het niet," kreunde de ar
me freule radeloos.
„Ik weet het! Wij zetten aile hon
den naast elkaar en leggen tante op
hun rug.
,,Vlegel!" schreeuwde de freule
buiten zichzelf en wierp den verme-
telen knaap een woedende blik toe.
Maar zij had gezien hoe Alex' vro-
lijk gezichtje bleek was geworden van
angst en schrik.
„Loop jij vooruit naar het dorp om
hulp, Alexje. Ik zal intussen op tan
te passen. Neem een paar honden
mee."
„Ja, dat is goed! Houd moed, lieve
tante; ik loop zo hard ik maar kan."
De jeugdige freule snelde op een
draf weg en riep Shakespeare toe om
mee te gaan.
Maar, o smaad, op 't zelfde ogen-
blik stormde het zestal viervoeters
achter 't jongemeisje aan en liefen
de arme patiënte aan haar lot over.
Tante Fee dacht haar hart te voe
len breken.
Floris zat maar steeds stil bij haar
te peinzen tôt zij zich zou verwaardi-
gen hem toe te spreken.
„Zou het lang duren?" hegon de
freule eindelijk.
,,Waarschijnlijk wel, tante!"
„Natuurlijk!"
„De weg is lang, tantelief!"
,,En de mensen lui en vadsig, als het
op helpen aankomt! Zij voelen er
niets van, als een medemens lijdt.."
„Goddank, medemens, zei tante; zij
rekent ze dus nog tôt haars gelijken,"
mijmerde Floris. „Zoals bijvoorbeeld
uw lieve honden, hè tante? Ja, zij
waren erg ontroerd, daarom liepen
zij zo hard weg. Bepaald, dat was
ontroering. Hun teer gemoed kon
niet tegen de aanblik van uw leed,
daarom gingen ze er van door. Maar,
de mens, de koude, valse, harteloze
mens houdt de wacht en ziet met ge
not al die pijn aan. Zo is het!" J
Tante zweeg; zij wist soms niet
recht, hoe zij het met Floris had. Hij
zag er nu weer zo volmaakt-ernstig
uit.
„Ja, hm! die mensen. Vooral als
men z'n leven lang zich heeft uitge-]
sloofd om onder hen werkzaam te,
zijn; hen te helpen met woorden en'
daden; hen te troosten in verdriet,]
deel te nemen in hun geluk; ailes'
voor hen trachten te zijn en ver-
trouwen in hen te stellenniet-
waar, tante?Dan is het hard te
moeten zien hoe zij hun weldoenster]
en beschermengel, hun zachtmoedige
fee, verwaarlozen. O, 't is bitter hard
en wreed, ik begrijp er ailes, ailes
van!" I
Tante zweeg nog steeds, maar zij
werd vuurrood.
„Ik ben nog erg jong tante, maar
ik zie toch wel, dat u gelijk hebt. U,
heeft mij veel geleerd, ik dank u
daarvoor, tantelief. Ik wil altijd met
uw lessen mijn voordeel doen."
Tante bleef hardnekkig zwijgen en
ook Floris zat een ogenblik stil.
„0.wat kriebelt er toch aan
mijn handen, overalowat is
dat?"
Floris sprong op. „Mieren, tante.
U zit op een mierennest!"
„Beur mij op, Floris! beur mij
gauw op!"
„Wees niet bang, tante. Mieren zijn
schepselen Gods en wij zijn op hun
plaats gekomen, zij niet op de onze.
Jammer, dat men nooit in een bos
kan lopen zonder moorden te begaan.
Overal lopen ze met troepen. Ach,
tanteblijf stil liggen, anders
drukt u ze dood!"
„Floris, ach Floris, neem mij op!.."
„Dan kruipen ze ool^ tegen mij op
en ik.... ik ben nôg niet zo ver
met de wijsheid als u.... ik ben er
nog bang voor!
Maar ondanks deze verzekering
boog Floris zich tôt zijn tante neer
en beurde haar heel voorzichtig op.
Zij was een teer vrouwtje en hij een
flinke stevige jongen.
„Houd mij maar vast, tante; ik
draag u zover ik kan."
Langzaam vorderden zij wel iswaar,
maar zij vorderden toch. Met tus-
senpozen droeg hij haar voort en als
zij moesten rusten, legde hij haar
voorzichtig op het gras, trok zijn jas
uit en maakte het haar daarmee ge-
makkelijk. Grote zweetdroppels rol-
den over zijn gezicht, maar hij hield
niet op te spotten over hun toestand.
„Was onze luitenant nu maar hier,
hij is zo sterk en droeg u wel inééns
naar huis. Weet u waar ik bang voor
ben, tante? Dat de mensen ons niet
zullen willen helpen; zij zijn zo vais
en zelfzuchtig. En de dokter! Mis-
schien houdt hij zich niet thuis en u
waart toch altijd zo vriendelijk voor
hem."
Freule Fee zweeg maar hardnekkig
en liet zich geduldig dragen en weer
neerzetten. Maar zij zag wel hoe Flo
ris zich inspande en wat hij ook he-
kelen mocht want zij vertrouwde
zijn ernst nog niet hij was een
kwajongen, met een goed hart.
Aldus besliste tante.
Mignon zat in het heerlijke scha-
duwhoekje achter in de tuin. Over
het sofakleed gebogen, neuriede zij
een liedje, terwijl haar vlugge vin-
gertjes de naald ijverig op en neer
staken. Hector lag aan haar voeten
te slapen.
Albert naderde onhoorbaar, zorg-
vuldig de graslijn houdend. Glimla-
chend sloop hij nader en nader; Hec
tor opende even de ogen en zag hem
komen, maar bleef rustig liggen.
Goed volk! En het was te warm
voor zo'n oude hond om te blaffen;
lekker zo, in de schaduw aan de voe
ten van de vrouw. Hector droomde.
Ook zijn meesteres droomde, oude,
weemoedige dromen, die nog zo nu en
dan in een stil uur tôt haar kwamen.
Mignon!" fluisterde het opeens.
Zij keek verschrikt op, er was nie-
mand.
„Mignon!" klonk de stem weer, heel
zacht. 1
Weer zag zij rond. -.ha, daar ach
ter de jasmijnstruiken bewoog zich
iets. Albert, natuurlijk. Zij was niet
recht op haar gemak en wist toch
niet waarom. Albert was soms zo
vreemd, de laatste dagen. Hij was
wel altijd een hartelijke broeder voor
haar geweest, vol oplettendheid en
be'langstelling, wel had hij haar
steeds verrast met allerlei attenties,
maar nu, nu had zij somwijlen een
gewaarwording alsof hij overdreef.
Zij begreep 't niet recht en gaf er|
zich nog maar weinig rekenschap van,
maar het leek haar vreemd. Hij kon
haar dikwijls zo lang en aandachtig
aanzien, dat zij er verlegen van werd.
En nu was hij daar weer
Lachend kwam hij uit de struiken(
te voorschijn en leunde tegen een
lindestam.
„Ik wou je eerst doen schrikken,
Mignon, maar ik had er toch per
slot van rekening moed toe."
„Zo? Hoe zachtmoedig, beste broer-
tje!"
(Wordt vervolgd.)
berkenhout te nemen. Maar die moe
ten dan niet geverfd worden.
De hond is een nuttig dier. Hij be-
waakt onze eigendommen, kan opge-
leid worden voor het geleiden van
blinden. De hond kan nog veel meer
voor den mens doen. De vogels hel
pen ons de insecten bestrijden. En
wanneer deze dieren in nood zijn, dan
hebben zij het recht op hulp van den
mens. Als het buiten vriest en U zit
binneri,-in Uw behaaglijk verwarmde
kamer, en U hoort een angstig jan-
kende hond, of een piepend vogeltje,
dan betekenen die kreten help ons,
wij zijn in nood. Leg dan even Uw
boek terzijde en doe wat gij op dat
ogenblik doen kunt.
HET VERDUURZAMEN VAN HOUT.
Hoewel er voor de oorlog ruim
voldoende hout was, werd toch toen
reeds het belang van verduurzamen
ingezien. Nu het hout schaars is, is
het verduurzamen van nog groter be-
tekenis.
Hout gebruikt voor huizenbouw
wordt in het algemeen geverfd, en
wordt door de verf tegen de inwer-
king van bederf bewaard. Anders is
het gesteld met schuren, paaltjes van
afrasteringen, kippen- en varkens-
hokken enz., die kunnen door verrot-
ting in het algemeen niet langer dan
5 6 jaar dienst doen.
Om dit te voorkomen, kan men het
hout laten verduurzamen. Het meest
bekende middel is bewerking met
creosoot-olie. Dit geschiedt in fabrie-
ken, waar de olie onder een druk van
8 tôt 10 atmospheren in het hout
wordt geperst. De duurzaamheid van
het hout wordt daardoor gebracht
op 25 tôt 30 jaren.
Dwarsliggers van de Spoorwegen
zijn gecreosoteerd, alsmede païen van
verschillende electriciteitsmaatschap-
pijen, terwijl Waterstaat al het hout
voor waterbouwwerken laat creoso-
teren.
Was creosoot-olie gedurende de be-
zetting schaars. Tegenwoordig is het
weer volop verkrijgbaar. Het is een
Nederlands product, afkomstig van
de Zuid-Limburgse mijnen.
DE TIENDE DOCTORSTITEL.
In een op 24 Januari te houden
plechtige zitting van de Universiteit
van Brussel zal aan professor Mau
rice Lugeon uit Lausanne de doctors-
titel honoris causa (eershalve) worden
verleend. Heirmede behaalt Prof.
Lugeon zijn tiende doctorstitel. Hij is
reeds doctor van de universiteiten
van Lausanne, Parijs, Straatsburg,
AixMarseille, Leuven, Boekarest,
Lemberg, Luik en van de Technische
Hogeschool van het eedgenootschap.
DE PLAATS HOLLAND IN
MICHIGAN (V.S.)
BESTAAT 100 JAAR.
9 Februari zal de plaats Holland
in Michigan haar 100-jarig bestaan
vieren. De heer W. C. Wichers, direc
teur van de afd. „Midden-Westen" van
het Nederlandse inlichtingen bureau
te New-York heeft zich haar genoem-
de plaats begeven om met een plaat-
selijke commissie overleg te plegen
over de Nederlandse deelname aan de
feestelijkheden.
SCHEURING IN DE SOCIALISTI-
SCHE PARTIJ IN ITALIë.
Een scheuring in de Italiaanse Soci-
alistische partij dreigt linker- en
rechtervleugels van de partij te zul
len scheiden. Guiseppe Saragat, de
leider van de rechtervleugel heeft ge
zegd een nieuwe partij te zullen stich-
ten „gebaseerd op de beginselen van
autonomie en sociaal démocratie".
MOTOR TEGEN AUTO.
In Heerlen is een motorrijder in
aanraking gekomen met een hem pas-
serende auto, waardoor hij de macht
over het stuur kwijt raakte, en tegen
een muur reed.
Tijdens het vervoer naar het zie
kenhuis is hij aan de bekomen ver-
wondingen overleden.
ZWEEDS STOOMSCHIP STRANDDE
BIJ DEN HELDER
Zaterdag liep een Zweeds schip, de
„Lilia" op de Noorderhaaksgronden
tussen Texel en Den Helder, nabij de
Keizersbult. Het gelukte de beman-
ning niet het schip, dat een lading
aardewerk, bestemd voor Skandinavië
aan boord heeft, vlot te krijgen, en
vroeg radiotelegrafisch om hulp.
Zondagmorgen voer de reddingsboot
Dorus Rijkers, onder commando van
de jeugdige schipper Bot ter assisten-
tie uit. Ondanks de wind en de hoge
zee bereikte men het stoomschip, dat
de bemanning evenwel niet wenste te
verlaten, omdat van IJmuiden reeds
de sleepboot Nestor" was uitgevaren.
Een machinist, die tengevolge van het
springen van de hoofdstoomleiding
was gewond, werd door de Dorus
Rijkers" naar Den Helder gebracht en
daar in het ziekenhuis .opgenomen
Inmiddels was de Nestor aangeko-
men, en had met een tros verbinding
met het schip gekregen. Toen de
vloed in eb overging waren de pogin-
gen het schip weer vlot te krijgen,
nog niet met succès bekroond. Zodra
de vloed weer opgekomen is, werden
de pogingen hervat. De vooruitzichten
zijn echter niet gunstig, doordat het
schip door een lek aan de achterste-
ven water maakt. Mocht het schip
nog vlot worden, dan zal het toch
naar Den Helder gesleept moeten
worden, omdat het met een gespron-
gen stoomleiding volkomen hulpeloos
is.
139. Pas op, de mannen van den
baron komen ons achterna," riep
Alisa. „Ik zal ze op een afstand
trachten te houden," riep Gay.
„Sein jij intussen naar het schip
om hulp. Alisa trok haar jas uit
en zwaaide deze boven haar
hoofd.
140. Alisa, vrezend dat haar sei-
nen om hulp niet door het schip
waren opgemerkt, besloot naar
het schip te zwemmen voor de
hulp te laat kwam. Met het ge-
vechtsrumoer nog in haar oren,
dook zij in zee.
