S VAN DE BOEKENPLANK Vijandschap jegens het Onbekende. De Moordenaar in de Tuin TWEEDE BLAD EEN NIEUWE ROMAN VAN WILMA. HET NIEUWSBLAD van WOENSDAG 31 December 1947 Eenheid in het verscheurde Europa. t Winschoterdaip. No. 101 EEN OERINSTINCT: néï Sr ZUuïï-£i'rT, dreil een mislukking door te worden. In Uruguay zijn een aantal politieke Een halfons Vlees extra OP WELKE BONNEN KAN MEN CHOCOLADE-BISCUITS KOPEN? WAT GEEFT DE RADIO „TUINSTEDEN VAN MORGEN" Predikbeurten DE LICHTBRUG. De naam Wilma heeft in de litera- tuur geen onbekende klank. Van deze christelijke schrijfster zijn reeds een hele reeks romans verschenen en haar nieuwste pennevrucht is „De Liehtbrug" welk werk is verschenen bij de Uitgeversmij. „Holland" te Amsterdam. Deze nieuweling ademt dezelfde geest, die de meeste romans van Wilma ademen. Het is een betrekke- lijk eenvoudig gegeven, dat wordt uitgewerkt op een warme wijze, en waarbij het geloof in Christus een grote roi speelt. Paul Berkenbosch heeft een moei- lijke jeugd gehad. Wel had hij een Moeder, waarvan hij zielsveel hield, doch hij was vervreemd van zijn Va rier. Deze moeilijke jeugd, die nog geaccentueerd wordt door het feit, dat zijn Moeder sterft en zijn Vader hertroùwd, waarna hij het huis uit- gaat, laat niet na zijn stempel te zetten op zijn karakter. Paul wordt dokter, een goede dokter, maar een moeilijk mens om het te benaderen en mee om te gaan, want het leven heeft gemaakt, dat zijn gaaf karak ter verborgen werd achter een mas- ker van wantrouwen en onverschil- ligheid. Paul vestigt zich in een dorp. In hetzelfde dorp waar Lydia Hooger- huis onderwijzeresje is. Zij komen met elkander in contact, en het ge- volg is een huwelijk. Het gelukt Lydia echter aanvankelijk niet haar Paul geheel voor zich te winnen, maar langzamerhand groeit er open- heid tussen hen. Lydia heeft een zware strijd te voeren, een strijd, die weinig vreug- de en veel verdriet brengt. Die strijd wordt door Wilma op gevoelvolle wijze uitgebeeld. Lydia Hoogerhuis heeft grote pae- dagogische talenten. Dat wordt bewezen door de eerste aardrijkskundeles, die ze in haar klasse geeft, en die uitvoerig wordt beschreven. Hier is een tafereeltje uit een hoofdstuk, waarin beschre ven wordt hoe Lydia met de kinde- ren op het pad was: „Het meest spannende had ze be- leefd met Tinus Bonk, een eerste vechtersbaas, uit een gezin, dat altijd op voet van oorlog leefde met de bu- ren. In Tinus was het vechtersbloed ge- vaarlijk heet. Gisteren kookte het over. Toen had ze hem bij de arm genomen, hoewel haar hart bonsde, omdat hij in zijn drift niets en nie- mand ontzag. Tegen einde Mei zal in Den Haag een congres voor Europese eenheid worden gehouden, uitgaande van enige Federalistische organisaties. Men verwacht, dat ongeveer 1000 af- gevaardigden, afkomstig van aile Europese landen dit congres zullen bezoeken. De" conferentie zal zich bera- den over mogelijkheden tôt samenwerking tussen de Euro pese volkeren op sociaal, cul- tureel en economisch gebied. De doelstelling is te geraken tôt een federaal georganiseerd Europa met behoud der natio nale waarden der deelnemen- de landen. Ten behoeve van het te houden congres hebben enige organisaties, t.w. de Onafhankelijke Liga voor Europese Samenwerking (o.l.v. Paul van Zeeland), de Franse Raad voor een Verenigd Europa (o.l.v. Edouard Herriot), het United Europe Com- mittee (o.l.v. Winston Churchill) en de Europese Federalistische Unie, waarvan Dr. Henk Brugmans voor- zitter is, een commissie ad hoc ge- vormd. Oud-minister Kersten, die lid is van deze commissie, zal de leiding hebben bij de congres-organisatie. In een persconferentie verklaarde een der woordvoerders, dat reeds 80 van de bewoners van Europa voor een federalistische Unie gewon- nen zijn. Het is mogelijk dat Paul van Zeeland en Winston Churchill persoonlijk op het congres aanwezig zullen zijn. KOOPKRACHT IN AMERIKA. Ondanks de hogere na-oorlogse prijzen kan men met het doorsnee wekelijkse inkomen van een Ameri- kaanse arbeider thans meer kopen dan voor de oorlog. De loonsverhogingen wisselen naar gelang van de industrie, doch hogere uurlonen en ruimere werkgelegen- heid hebben volgens gegevens van het Amerikaanse Bureau van Ar- beids Statistieken beide er toe bijge- dragen om de koopkracht te verho- gen. De kleinste verandering werd ge- constateerd bij de arbeiders in de Electriciteits bedrijven, wier weke lijkse loon gemiddeld van 34.11 in 1939 tôt 58.29 in September van dit jaar steeg, doch in koopkracht uitge- drukt in werkelijkheid slechts een vooruitgang van minder dan een dol lar betekent. De grootste vooruit gang, n.l. van 19 Dollars netto, werd geconstateerd bij de mijnwerkers, wier loon steeg van 23.88 in 1939 tôt 71.19 in 1947, wat overeenkomt met een koopkracht van 42.81 voor- oorlogse dollars. De gunsfîge positie van de mijnwerkers wordt het dichtst benaderd door de bouwvak- en fa- brieksarbeiders, die een gemiddelde van 9.— per week aan koopkracht wonnen. De cijfers van 1947 werden geba- seerd op de September prijzen, toen voedsel een nieuw naoorlogs record hérédité van 203.5 in vergelijking met het gemiddelde voor 1935'39. Tussen Augustus en September ste- gen de prijzen met 3.5 (USIS). DE INVOER VAN VEEKOEKEN IN ONS LAND. Volgens de cijfers, bekend gemaakt door de Internationale N'oodvoedsel- raad is de toewijzing voor Nederland van plantaardig veevoeder met een hoog proteine-gehalte (oliekoeken en meel) voor 1948 gesteld op 121.500 ton. België krijgt 89.900 ton. „Blaffende honden kunnen we hier niet gebruiken" had ze gezegd, „en honden, die bij ten nog veel minder. Ik zal jou maar 'n poosje vastleggen bij het lege Gruttershuisje, daar- ginds. Dan kun je niet meer van je afbijten". Tinus was zo verbluft geweest, toen hij de harde, dappere greep van haar handen voelde, dat hij aile te- genstand had opgegeven en vervaar- lijk was gaan brullen. „Brullers kun nen wij al evenmin gebruiken", had ze gezegd en hem in de richting van het half in elkaar gezakte Grutters huisje geduwd. Tinus had begrepen, dat ze hem de baas was en zich op een boomstam laten neerduwen. „Ziezo, en daar blijf je zitten tôt je gekalmeerd bent". Daarna hadden de kindeten rustig verder gespeeld. Na een paar minu- ten had Tinus zich weer stilletjes bij de spelers gevoegd en toen ze ten- slotte op repen Kwatta tracteerde kreeg Tinus zijn deel zo goed als de anderen". DE REDEN WAAROM DE ZON NIET AFKOELT. Mededeling van Dr. Samuel Lind. In een lezing voor de Chemische Vereniging van de Verenigde Staten heeft Dr. Samuel Lind van de Uni- versiteit van Minnesota verklaard, dat de atoomenergie zal overtroffen worden door een nog grotere kracht- bron. Door het systeem van „kern- versmelting" kunnen ontploffingen teweeg gebracht worden, waartegen de explosies van Hirosjima en Bikini slechts die van zevenklappers waren Volgens Dr. Lind zou de „kernver- smelting" de energiebron zijn, die op de zon wordt aangetroffen. Enige van zijn collega's hadden ontdekjt, dat deze energie, wanneer zij op de zon blootstond aan straling en druk, een rijke krachtbron vormde. Dit zou dan ook de reden zijn, dat de zon niet afkoelt, omdat de loskomende energiegolven onuitputtelijk zijn. COPRA EXPORT UIT OOST INDONESIë. Gedurende November bedroeg de export van copra uit Oost-Indonesië 3525 ton ter waarde van f 1.367.000. De export voor December wordt ge- schat op 16.000 ton. Het Winschoterdaip mit zien broes en zien brobbels Zien inktzwaarde woater en sneiwidde schoem, Mit zien bewoog'n, romantisch verieed'n Vol schipperslawaai en scheepjoagersroem. Het Winschoterdaip mit zien jachtpad aan 't kaande Doar is al wat ofbeuld, wat trokken en scheurt, Manlu en vraulu, kinder en peerden Op dat smaal strookje grond is al hail wat gebeurd. Het Winschoterdaip brocht aarbaid en handel Brocht streek'n in blui deur zien drokke verkeer, Febriek'n en hellings, pakhuuz'n, winkels, Kerken en kroeg'n en wat al nait meer. ,,Langs 't Winschoterdaip", dit is nou repetoatie De scheepsbauwkunst doar, dei is wereld bekènd, De slepers, de sloep'n, de koan'n en Coasters Ze hebb'n al wat zeeln en reders verwènd. Langs t Winschoterdaip klinkt het laid van de aarbaid De revolvers dei knetter'n en de kroane dei zwenkt, De klinkjongens trapp'n, de smeden dei sloag'n, De timmerman schoafd en de waarkmeester denkt. Langs t Winschoterdaip, op wale of in 't woater Elk zeeschip in aanbauw is 'n pronk op zien stee, En elk dei d'r aan aarbaidt, och 't is hail netuurlek Is 'n klain beetje wies op zien dail dadde dee. Langs 't Winschoterdaip wonen knechten en boazen De aine waarkt mit 'd handen en 'daander mft kop, Ze vôrm 'n aainhaid, 'n organesoatie Omdat ze mouten natuurlek, "rnor aansôi mor CAFéHOUDER WILDE VECHTENDEN SCHEIDEN doch werd doodgestoken. Twee ietwat beschonken jongelie- den gingen te Sliedrecht eei» café binnen om een partijtje te biljarten. Na enige tijd ontstond er twist tus sen hen, die zo hoog liep, dat ze el kaar te lijf gingen. De caféhouder kwam tussenbeide en het gelukte hem de vechtenden te scheiden. Plot- seiing trok één van de vechtersba- zen echter een mes en stak de café houder in de hartstreek. Deze zakte hevig bloedend ineen en overleed enige ogenblikken later. De beide jongemannen, die van de schrik nuchter geworden waren, na- men de benen, doch werden kort daarna door de politie gearresteerd. SURINAAMSE CITRUS CENTRALE Teneinde de gemeenschappelijke exporteursbelangen te behartigen, zijn de Surinaamse citrus-exporteurs er toe overgegaan zich te verenigen in de „Surinaamse Citrus Centrale". De moeilijkheden waarvoor de ex porteurs individueel worden gesteld, alsmede de jongste bepalingen van regeringszijde hebben de stoot tôt de oprichting gegeven. EEN NACHTEGAALTJE WORDT GEBOYCOT. Erna Sack, de Duitse coloratuur- zangeres, vanwege haar prestaties ook wel ,,De Nachtegaal" genoemd, heeft in het Rijk van Hitler de bij- zondere bescherming genoten van Goebbels. Deze bescherming komt Het geestelijk peil onzer samenle-i nomische ontwikkeling, door onder- ving vertoont onmiskenbaar nog de, linge verdeeldheid en talloze schei- sporen ener verre voorgeschiedenis dingen, historisch reeds is overleefd wnflrm de mens m znn Drimitieve1 steeds vozer. waarin de mens in zijn primitieve toestand, zwaar voor zijn bestaan moest worstelen. Onbekend met de dingen om hem heen, steeds bedacht en beducht voor de onbegrepen gevaren welke zijn bestaan bedreigden, beheerste hem een instinctief wantrouwen. Elk na tuurverschijnsel welks wetmatigheid wij thans kennen, en weten te benut ten, elk gebeuren, dat we thans in causaal verband kunnen begrijpen, was toen een onverklaarbaar wonder waarachter men geesten en mach- ten zocht, en waartegen men zich angstig trachtte te vrij waren door met dezen op goede voet te geraken. Veel zijn we te boven, maar nog zien we hoe in het maatschappelijk leven het oerinstinct een belangrijke roi vervult. Het ligt verankerd in het „ieder voor zich'', de individuele po ging om zich staande te houden en zich tegen het maatschappelijk nood- lot te vrij waren; een noodlot dat dan toch weer een ander moet treffen omdat het in de wetmatigheid van het daarop gegroeide stelsel ligt op- gesloten. Evenals in de natuur komt het ook hier aan op het begerijpen en beheersen der dingen ten aige- mene nutte. Op het begrijpen dat het wettelijk bepaalde grijpen en graaien plaats moet maken voor, op de rede- op. Langs t Winschoterdaip gebeur'n hail grootse ding'n Mor dat grootse is biezoak, 't wordt amper mor teld, En zo is 't ook mit dei organesoatie Zielloos en dood, want 't gait allain mor om 't geld. Het Winschoterdaip mit zien broes en zien brobbels Zien schippers en scheppers, gezwoeg en gezwait, Zien stinkende woater vol ballast en bobbels Mor dei nait aans wait vernemt dat hoast nait. haar thnno a,,,,,. vr 7 jjjaais muei inaKen voor, op ae reae verenigmgen overeengekomen haar concerten te boycotten en in Argen- tinië heeft zij gezongen voor bijna lege zalen. ORGANISATIE VAN MUSICI EN ARTISTEN. In de loop van de maand Decem ber heeft onder leiding van het Ned. Verbond v. Vakverenigingen een ver- gadering plaats gehad van de verte- genwoordigers van de Ned. Toon- kunstenaarsbond, de Federatie van Musici en Artisten en de groep Cor Steyn, waarbij besloten werd, dat deze groepen ten spoedigste zullen komen tôt een organisatie van musi ci en artisten. Tôt 4 Jan. a.s. zijn de bonnen 060 algemeen en 581 algemeen geldig voor het kopen van een half cns vlees. Met chocolade bedekte of samen- gestelde biscuits zijn uitsluitend ver- krijgbaar op de versnaperingen en suikerbon. Op een -bon voor 2uJ gr. versnaperingen kan men 2 ôns van deze biscuits kopen. De na 1 Januari aan te wij zen bonnen voor gebak zijn niet geldig voor deze chocolade- biscuits. regel, dat het principe van wederke- rig dienstbetoon, een van zelf spre- kende voorwaarde is voor algemeen welzijn en levensgeluk. Het is duidelijk dat deze motieven Een suggestieve propaganda, het afhankelijk doen zijn en het opleg- gen van verplichtingen, is nodig om dit gevoel, als 't ware door voortdu- rende inhamering, levendig te hou den. In Duitsland was dit altijd in veel ergere mate het geval dan hier, doch toen politieke redenen het eis- ten, werd de te eng geworden basis propagandistisch verbreed tôt „rasse- bewustzijn". Dit ailes was mogelijk door een speculatie op de nog aan- wezige oerinstincten. Het opwekken van wantrouwen jegens het vreemde, het zich bedreigd gevoelen, het kwe- ken van machtsgevoel en eigenwaan, het stimuleren van de zucht naar avontuur en overwinning, dit ailes werd op zeer handige wijze uitge- buit, en gepaard aan het technisch verstand, tôt exploisie gebracht welke explosie over de gehele wereld dood en verderf zaaide. De geschiedenis is een aaneenscha- keling van oorlogen, van het primi tieve tôt het moderne stadium, maar het is een vergissing als men denkt dat het progressieve karakter een bewijs is van de kracht harer zede- lijk bestaan. In tegendeel, steeds wordt de oorlog minder als een na- tuurlijke noodzaak, en steeds meer als een te overwinnen problegm be- schouwd, waarvoor op allerlei wij zen naar wegen ter oplossing wordt ge- zocht. Kan het anders? Het redelijk oordeel dat zich zelf tracht te leren kennen, kent immers geen vrees of uitgaan boven enig groeps- of zelfs vijandschap jegens het vreemde. nationaal verband welker argumen-' ten immers berusten op het saamho- righeids gevoel; een collectieve po- ging om sterk te staan tegen het ver- ondersteld omringend kwaad, het- welk juist door wederkerig wantrou wen tôt kwaad geworden is. Dit besef maakt ook de nationale eenheid, een begrip dat door de eco Programma van R.O.N. Woensdag 31 Dec.: Groninger Pro gramma. 18.00—18.15 „Van 't olle in 't neie", een oudejaarsavond-samen- spraak van Anne Hulzebos en Koos Kerstholt; 18.15—18.30 Opoe Veen- stra ontmoet Vader Tijd en bespreekt met hem het onderwerp „Zo moest het zijn, maar zo is het niet"; 19.15— 19.30 De Stem van het Noorden. „Een jaar in een kwartier". (Groningen). Donderdag 1 Jan.: 18.15—18.30 De Stem van het Noorden; 18.3019.00 Concert door het mannenkoor „Alba- tros" te Nieuwe Pekela. Vrijdag 2 Jan.: Drents Programma: 18.1518.35 „Nyjaors-proot", een ge- sprek van twe Drenten. Zaterdag 3 Jan.: 18.15—18.30 Groe- ten uit Indonesië; 19.0019.15 Noor- delijk weekoverzicht; 19.1519.30 Vijftig jaar geleden zag het boek van Ebenezer Howard „Tuinsteden van morgen" het licht. Over dat boek heeft de heer W. Bruin gespro- ken bij de aanvaarding van het ambt van hoogleraar aan de Hogeschool te Wageningen. Howard werd in 1850 geboren en werd van beroep stenograaf. Hij was gevestigd te Londen, en ergerde zich aan ifie misstanden welke voorkwa- men te Londen en andere steeds gro- ter wordende steden. Zijn „tuinsteden" zijn bedoeld voor gezond wonen en werken. Zij zijn beperkt van omvang om de vollë maat van sociaal leven mogelijk te maken. Verder zijn ze omgeven door een agrarische gordel, waarvan aile grond aan de stedelijke gemeenschap moet behoren. Twee van dergelijke steden heeft Howard tôt stand ge bracht: Letchwarth en Welwyn. Eerst thans, aldus de heer Bruin, dringen zijn ideeën goed tôt ons door. Hij heeft het sociale element in de stedenbouw willen verankeren en de bouw zelve tôt „planning" wil len verbreden. 51. Ze klemden zich uit aile macht vast aan het vlot, doch vreesden ieder ogenblik, in de woedende zee geslingerd te worden. ,,Het vlot wordt tegen de rotsen gekwakt," riep Daan ontsteld uit. „Het zal helemaal stuk geslagen worden". 52. Juist op dit ogenblik kwam er een gewel- dige golf aanrollen, die het vlot op het strand smeet. Rob en ouwe Daan hadden geen letsel bekomen, klauterden haastig overeind en zorg- den, dat ze buiten het bereik van het schui- mende water kwamen. FEUILLETON geduldig in de brede benedengang verbrand, op gevaar af gegrepen te door P. J. VAN GELDER. 25) „U hebt dus die brief?" Met een triomfantelijk gebaar hield zij een enveloppe omhoog. „Herkent u die?" informeerde de1 Saan had, en ook dat zijn bescher- waar een borstbeeld van Multatuli spottend op hem neerzag. Sonja geen spionne, maar zij.. zij.... zij.... Dat betekende, dat er in zijn huis een strijd werd uitge- streden tussen twee partijen, waar van de ene hem belagen wilde en de andere hem beschermde. Dat bete kende, dat zijn vijanden samenspan den om hem in de gevangenis te hel pen voor een moord die hij niet be- politieman koel. ,Jawel, inspecteur. Die brief her- ken ik. Maar daarmee is nog niet ge zegd, dat ze die persoonlijk uit mijn huis heeft gehaald. Ik kan hem ook op straat of in de tuin verloren heb ben". „Volgens uw eigen huisknecht niet, meneer Ricochet!" i.Mijn huisknecht weet weinig van mijn zaken af. Hij komt hier slechts halve dagen". „Maar het verhaal van uw speur- tocht Dinsdagmorgen en van die spaghetti klopt toch wonderwel!" „Ja, het klopt". beaamde de ver- dachte toonloos. „Goed. Dan zal ik nu graag een onderhoudje willen hebben met uw secretaresse. Onder vier ogen, alstubliefit". De aarzeling en de vreemde klem- toon op het „secretaresse" ontgingen de schrijver niet. Hij deed evenwel alsof hij hiervan niets bemerkt had, opende de bibliotheekdeur en liet de trouwe volgeling van de Heilige Hermandad binnen in zijn werkka- mer, waar het witte vlindertje met de mooie bruine krullen vol ijver achter de machine zat te typen. „Dank u" klonk het kort. En de toegang sloot zich hermetisch voor zijn nieuwsgierige neus. mers van deze plannen volledig op de hoogte waren en ze systematisch trachtten te verijdelen. Het onderhoud daar in zijn werk- kamer zou wel gunstiger aflopen dan de woordenwisseling in zijn boeknrij. De echte Sonja, zijn echte Sonja wist voldoende van de zaak af om een gunstige getuigenis af te kunnen leg- gen. Zij zou hem redden uit de ge- vaarlijke greep van zijn onbekende vijanden. Er bleef alleen de vraag hoeveel die andere die verraderlijke in- dringster van zijn geheim ver- moedde. Hoeveel kwaad zij hem nog kon berokkenen. Welke troeven zij uiteindelijk bezat. Want de brief, die zij in haar handen hield, kon onmo- gelijk als bewijsstuk dienen in het procès, dat men trachtte tegen de onschuldige geadresseerde te ontke- tenen. En wie pleegde ae misdaad? Wie was de moordenaar in de tuin? Dat onmogelijke schepsel met haar wa- terige ogen en haar hatelijk gezicht? Nee, mooi was zij niet. Gelukkig, dat de rollen zo verdeeld waren. Verbeeld je, dat zijn Sonja tôt de andere partij behoord had en hem er in had laten tippelen. Het zou haar werkelijk niet veel moeite ge- kost hebben! Dankbaar zag hij op naar boven. Zijn Sonja kon hij vertrouwen. Op haar kon hij bouwen als een rots. Nog net op tijd had zij hem weten te redden van de bezwarende vondst achter de boeken. Om hem te redden zlJn, îjsbeerde de romancier zelf on- had zij die knuppel weggebracht, Terwijl boven in zijn bibliotheek de agenten zijn boekenkasten naplo- zen op ongerechtigheden, die achter op de planken verborgen konden worden door de wachters bij het hek en zelf een vreselijke verdenking op zich te laden. Hoe kwam zij in en uit? Ze kon onmogelijk de straatweg langs. Kwam ze achter door de tuin? Dan moest ze ôf over een muur heen- klimmen met glas en prikkeldraad, of door een haag naar zijn onmiddellij- ke buren. Maar dan kon ze nog niet verder, want daar liep ,een brede gracht om de tuin, die een verdere escapade toch onmogelijk maakte. En bovendien bezaten de buren aan beide zijden een gevaarlijke waak- hond, die elke vreemdeling met woe- dend geblaf te lijf ging. Reusachtige dieren, beter gedresseerd dan Phylax die niets liever dèed dan lui in de schaduw liggen en die nog nooit een kik gegeven had. Boven sloeg een deur. De heer des huizes staakte zijn gedrentel, wacht- te af tôt het gezelschap langs de pluche loper naar beneden kwam. Het vreemde meisje met de onna- tuurlijk grote ogen kneep de lippen vol gramschap op elkaar. Boos na- tuurlijk vanwege die vergeefse aan- klacht. Woedend, omdat zij waar- schijnlijk wel begreep dat hij of iemand anders haar bedoelingen doorzien had. „En? Nog iets gevonden, inspec teur?" Kladdard nam hem van hoofd tôt voeten op. ,,Waarom hebt u niet di rect gezegd, dat uw secretaresse zo goed op de hoogte is?" „Dat Een onaangename schelle lach kwam uit de vertrokken mond van de verraadster. „Gelooft u maar geen sprookjes, inspecteur. Dat eigenwij- ze wicht met d'r mooi pakkie is net zo min secretaresse van meneer als ik. Ze zal u wel wat op de mouw gespeld hebben". ,,Houdt u uw mond erbuiten!" be- val de politieman met stemverhef- fing, en dan rustiger tegen de eerst- aangesprokene: „Ik hoop u morgen- ochtend even op het bureau te zien j verschijnen. Tôt ziens, meneer Rico chet". De schrijver drukte de hem aange- boden hand, verwaardigde de spion ne met geen blik en liet het gezel schap conform de étiquette uit. De deur sloeg dicht. Snel wendde hij zich om, stormde de trap op naar zijn schone beschermster met een juichkreet in zijn hart. „Sonja!" De werkkamer bleek verlaten. In zijn schrijfmachine stak nog slechts het velletje, dat zijn .secretaresse" zo ijverig had zitten typen. Maar het meisje zelf scheen spoorloos te zijn verdwenen. Verbeeldde hij het zich, of tartte dat blaadje hem opzettelijk tôt le- zen? Behelsde dat papier een verkla- ring voor haar vreemd gedrag en kon het hem de oplossing brengen van haar mystérieuse verschijnin- gen? Hij bukte ziçh over zijn machine, las de eerste losstaande regel boven- aan: ,,De Zonnebloem en de Vlinder" Teleurstelling welde op in zijn hart. Ze had dus een onschuldig ver- haaltje zitten tikken. Een herinne- ring van wat hij destijds geschreven had. Een zwakke poging tôt imitatie van een beroemde roman. „De Zon nebloem en de Vlinder". Hij( moest opeens terugdenken aan die warme Maandagmiddag in de tuin. Toen stonden ze ook te kijken naar een zonnebloem en een vlinder, daar bij de perzik. En het pakte haar zo, dat ze haar armen om zijn hais sloeg en hem kuste. Meende zij het toen, of behoorde het in haar spel? Hield zij werkelijk van hem, of probeerde ze slechts hem in haar macht te krijgen? Hij begon hoe langer hoe meer te gelo- ven, dat het meisje hem met-ter-daad genegen was. Haar hele houding, die warmte in haar stem, haar opoffe- rende poging hem te redden van ver denkingStel je voor dat Son ja, zijn Sonja, van hem hield! Daarvoor zijn Engelsen, Fransen, Duitsers, Hollanders enz. allemaal dezelfde mensen. Mensen van het zelfde maaksel, verlangens, begeer- ten, enz. Mensen die evenmin oorlog willen als wij, doch wier redelijk oordeel, even als het onze, nog tel- kens te zwak bleek het speculatieve beroep op de sluimerende instincten te kunnen weerstaan. Doch des te he- viger de propaganda moet zijn om deze in actie te krijgen, des te ster- ker is de zedelijke weerstand er te gen, en daarom is het een gunstig teken dat de zo intensieve propagan da van het Nat.-Soc. in Nederland zo weinig indruk maakte. S. voor 31 December NED. HERV. KERK Sappemeer: 7.30 u. ds. Meijer Drees, (extra coll.) Hoogezand: 6 u. ds. Meijer Drees, (extra coll.) Westerbroek: 7 u. dr. Glas (Oude- jaarsavondcoll.) Kropswolde: 7 u. ds. Alkema. Kielwindeweer: 7 u. ds. Wasch. Zuidbroek: 7 u. ds. Loorbach. Noordbroek: 7 u. ds. v. d. Meiden. Engelbert: 7 u. ds. Vinkenborg. Muntendam: 7 u. ds. Haveman. Veendam: 7 u. ds. v. Ruytenberg. Wildervank: 7 u. ds. Zevenboom Oude j aarsavond-collecte Slochteren: 7 u. ds. Vermeer. Schaaphok: 4 u. Ev. Eenshuistra. Froombos: 7.30 u. Ev. Eenshuistra. Harkstede: 7 u. ds. van Hoogstraten. Schildwolde: 7 u. ds. Hulstijn. Hélium: 7 u. ds. Politiek. Siddeburen: 7 u. ds. de Vries. Overschild: 7 u. ds. Beijer (coll.) Tjuchem: 7 u. Ev. Velthuysen. Kolham: 7 u. Mevr. v. Hoogstraten, (collecte). NED. HERV. KERK (Ev.) Sappemeer: 7.30 u. Ev. Pruysen. DOOPSGEZ. gem:. Sappemeer: 7 u. ds. Kosters. Noordbroek: 4 u. ds. Kosters. GEREF. KERK Sappemeer: 7.30 u. ds. Tom. Martenshoek: 7.30 u. ds. Klapwijk. Kielwindeweer: 7 u. ds. Boorsma. Veendam: 7 u. ds. Postema. Tjuchem: 2.30 u. hulppr. Boersma, Schildwolde: 7 u. ds. Koopmans. Siddeburen: 7 u. ds. Hazenberg. GEREF. KERK (Art. 31) Sappemeer: 7 u. ds. Jongeling. Zuidbroek: ds. Plaatsman. Harkstede: 7 u. ds. den Ouden. Overschild: 7 u. ds. Houtman. Schildwolde: 7 u. ds. van Dijk. BAPTISTEN GEM. Hoogezand: 7 u. dienst. Foxhol: 7.30 u. de heer Zuidersma. Muntendam: 7.30 u. ds. Hekhuis. VRIJE EV. KERK. Veendam: 7 u. ds. de Zeeuw. ALG. EV. GEM. Veendam: 7 u. ds. Brouwer. LEGER DES HEILS. Hoogezand: (IJstent) 8 u. Kapt. Has- soldt. (Wordt vervolgd). voor 1 Januari. NED. HERV. KERK Kropswolde: 10.30 u. ds. Alkema. Muntendam: 10 u. ds. Haveman. Veendam: 10.30 u. ds. Kapteyn. Slochteren: 10 u. ds. Vermeer. Schaaphok: Froombos: Harkstede: 10 u. ds. v. Hoogstraten. Schildwolde: 10 u. ds. Hulstijn. Hélium: 10 u. ds. Politiek. Siddeburen: 9.30 u. ds. de Vries. Overschild: 9.30 u. ds. Beijer. Bev. Kerker.leden. Tjuchem: 9.30 u. Ev. Velthuysen. NED. HERV. KERK (Év.) Sappemeer: 10 u. Ev. Pruysen. GEREF. KERK Sappemeer: 10 u. ds. Klapwijk. Martenshoek: 10 u. ds. Tom. Veendam: 10 u. ds. Postema. Tjuchem: 9.30 u. Hulppr. Boersma. Schildwolde: 10 u. ds. Koopmans. Siddeburen: 9.30 u. ds. Hazenberg. GEREF. KERK (Art. 31) Sappemeer: 9.30 u. ds. Jongeling. Zuidbroek: 9.30 u. ds. Plaatsman. Harkstede: 10 u. ds. den Ouden. Overschild: 9 u. ds. Houtman. Schildwolde: 9.30 u. ds. van Dijk. BAPTISTEN GEM. Hoogezand: 10 u. dienst. Muntendam: 10 u. ds. Hekhuis; 7 u. Nieu wj aars visite. VRIJE EV. KERK. Veendam: 10 u. ds. de Zeeuw. ALG. EV. GEM. Veendam: 10 u. ds. Brpuwer. LEGER DES HEILS. Hoogezand: (IJstent) 8 u. Kapt. Has- soldt.

Kranten- en periodiekenviewer van het Historisch Archief Midden-Groningen


Het Nieuwsblad nl | 1947 | | pagina 3