NAAR HET EINDE
VAN DE NEUTRALiTEITSPOLITIEK.
DE BELGISCHE CONGO.
OOST GOORECHT VAN 1871
en HET NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VAN 1888
Ontwikkeling van de maatschappij
Het is moeilijk tôt een
internationale landbouwregeling te geraken.
VOOR DE GEMEENTEN HOOGEZAND
WAARIN OPGENOMEN
SAPPEMEER - SLOCHTEREN
- NOORD- EN ZUIDBROEK - MUNTENDAM - VEENDAM EN OMGEVING
Op de Benelux-bijeenkomst is gesproken
over de toetreding van Nederland, België en
Luxemburg tôt het verdrag van Duinkerken.
In 1908 de „poort van de Hel"
In 1947 het 3e katoenland ter wereld.
Nieuwe Fietsbanden
Derde Jaargang
WOENSDAG 4 Februari 1948
No. 10
ABONNEMENTSPRIJS:
f 1.25 p. kwartaal. Franco p. post f 1.80
(bij vooruitbetaling.)
PRIJS DER AD VERTENTIE S
12 cent per mm. Zogen. Kleintjes als
te koop, te huur, gevraagd enz. mini
mum 75 cent (bij vooruitbetaling.)
NIEUWSBLAD
VERSCHIJNT
WOENSDAGS EN ZATERDAGS
Uitgeefster:
Seggers' en Kremer's Uitgeverszaak
„Het Nieuwsblad" C.V.
Kantoor Hoofdstraat 6, Hoogezand.
Telefoon 139 (b.g.g. 213 of 214)
Postrekening No. 435883.
Driehonderd jaar geleden, in 1648,
werd de vrede van Munster gesloten.
Dit feit werd Vrijdag herdacht in
een bijeenkomst die werd gehouden
in de Grote Kerk te Delft, waar-
bij o.a. Dr. Gielen, de minister van
Onderwijs, Kunsten en Wetenschap-
pen, het woord heeft gevoerd. De
vrede van Munster betekende het
einde van de 80-jarige oorlog, die
ons land tegen Spanje heeft ge
voerd. Munster betekende de basis
van een vrij en onafhankelijk land,
dat een halve eeuw later cultureel
en economisch tôt ongekende bloel
zdu komen. De Nederlandse kunste-
r.aars kregen een wereldvermaard-
heid, Nederlandse schepen bevoeren
aile wereldzeeën. Ons land is een roi
van betekenis gaan spelen in de his
torié van Europa.
Maar glorie is vergankelijk, dat
hebben we moeten ondervinden
Onze roi in de wereldhistorie raakte
uitgespeeld, ons land werd door zijn
grotere buren overvleugeld. Frank-
rijks macht breidde zich over gana
Europa uit; Engeland verkreeg ge-
leidelijk de heerschappij ter zee; uit
Pruisen's toenemende macht ontwik-
kelde zich een machtig Duitsland.
Wanneer men over Nederland
sprak, en over Zwitserland dan
sprak men over „twee kleine land-
jes, die zich gedurende eeuwen heb
ben gehandhaafd". Wij hebben onze
musea met het werk van onze schil-
ders, onze bibliotheken, die de ar-
beid bevatten van Nederlandse
auteurs van naam, onze hoofdstad
met zijn prachtige grachtengordels,
waar de massieve en luxueuse koop-
manshuizen getuigen van een tijd
van grote bloei.
Telde Nederland nog mee als
macht, toen Hitlers legerhorden door
Europa trokken. Slechts 5 dagen
heeft ons land stand gehouden tegen
de Duitse benden, maar was dit onze
reële kracht? Het verraad in onze ge-
lederen heeft ongetwijfeld een grote
roi gespeeld.
Maar deze Duitse overval heeft
grote politieke gevolgen gehad. Van
neutraal land gingen wij over naar
het kamp der geallieerden. Dat be
tekende het einde van een neutrali-
teitspolitiek, die gedurende een eeuw
was gevoerd. En nu? Moeten wij
weer voortgaan met onze neutrall-
teitspolitiek? Zij is een mislukking
geweest, want zij is geen afdoend
middel gebleken om onaangetast te
blijven bij een wereldbrand.
De vorming van een
Westelijk blok.
Na de oorlog is de Bénélux gebo-
ren, een tol-overeenkomst tussen
België, Nederland en Luxemburg,
die wellicht later zal kunnen worden
uitgebreid tôt een economische unie.
En juist voordat een bijeenkomst
van vertegenwoordigers der 3 lan-
den te Luxemburg zou worden ge
houden, sprak de Engelse minister
Bevin een rede uit waarin hij sug-
gereerde besprekingen te beginnen
met de Benelux-landen om deze te
betrekken bij het Frans-Engelse
verdrag van Duinkerken.
De Belgische premier Spaak juich-
te het Britse voorstel toe, de Lu-
xemburgse minister Bech zag econo
mische perspectieven in het Engelse
voorstel. Van Nederlandse zijde is er
over gezwegen, hoewel men er ze-
ker van kan zijn, dat er binnenka-
mers in Den Haag menig woord over
gerept zal zijn.
Ook op de Benslux-bijeenkomst
te Luxemburg, waar 18 ministers en
500 technische deskundigen van de
drfe landen elkander hebben ont-
moet, en waar de toetreding tôt het
verdrag van Duinkerken weliswaar
niet op de agenda voorkwam, is er
toch in den brede over gesproken.
Evenals er gesproken ,is over de
door Frankrijk kenbaar gemaakte
wens om toe te treden tôt de Béné
lux.
Zoals wij reeds zeiden, zou, in te-
genstelljng met België, dat in 1914
zo nauw met Frankrijk verbonden
was, dat men van militaire omar-
ming kon spreken, de toetreding tôt
het verdrag van Duinkerken voor
Nederland een radicale ommezwaai
in de politiek betekenen.
Volkspartij voor
Vrijheid en Démocratie.
Nadat de Partij van de Arbeid, als
Het beentje uit de Soep
moet terug naar de slager.
Huismoeders, die gewend waren
van hun slager beenderen te krijgen
om een bordje soep voor Zondag te
fusie van een aantal politieke
groeperingen tôt stand gekomen was,
waren er onder de oude S.D.A.P.ers
een aantal, die zich in de gelederen
van de iets rechtser staande P.v.d.A.
van de S.D-A.P. niet thuis gevoelden.
Zij kwamen bij de Communisten te-l
recht. Maar ook aan de andere zijde
stonden mensen, die zich in de P.v.
d. A. niet thuis gevoelden, omdat
naar hun mening die nieuwe partij
te links georiënteerd was. Onder
deze mensen noemen wij de heer P.
J. Oud, oud-minister en thans bur-
gemeester van Rotterdam. De heer
Oud verzamelde een groep oud Vrijz.
Democraten om zich heen en dezer
dagen is het tôt een fusie gekomen
van deze groep en de Partij van de
Vrijheid. Zo is nu ontstaan de Volks
partij voor Vrijheid en Démocratie-
Het woningprobleem.
Daar minister Neher nog steeds in
OPSTAND VAN DANSMEISJES.
Ter verhoging van het zedelijk
peil in Sjanghai waren 14 beruchte
dancings gesloten. De dansmeisjes
waren daarover echter helemaal niet
te spreken. Veertienduizend van
hen, vergezeld door 2000 man per-
soneel van cabarets togen naar het
bureau van sociale zaken. En daar
is het warm toegegaan. In een ge-
vecht van dansmeisjes tegen politle
werd het gehele intérieur van het
bureau verwoest. Onder de agenten
werden 40 man gewond, waarvan 2
ernstig. De dansmeisjes verloren 14
personen aan gewonden.
RUZIE MET EEN MARECHAUSSEE
Een aantal Maastrichtse jongelul
hadden te Beek gefuifd met enige
binnenkort naar Indonesië vertrek-
kende militairen. De sterke drank,
die ze gebruikt hadden, maakte hen
wat luidruchtig, en een passerende
maréchaussée maande hen tôt kalm-
te aan. Maar dat „namen ze niet", en
de maréchaussée liep enige klappen
op. Toen de maréchaussée hen latër
weer ontmoette raakte hij zo in het
nauw, dat hij zijn revolver trok. Vier
personen werden door de schoten
gewond.
DRAMA TE HILLEGERSBERG-
Dezer dagen belde zekere van G.
bij zijn voormalige vrouw, die thans
Indonesië verblijft, heeft de minister] met H. getrouwd is, te Hillegersberg
a.i. Z.Ex. Vos de begroting van aan. De dochter van v. G., die bij de
Wederopbouw in de Tweede Karner scheiding aan de moeder was toege-
moeten verdedigen. Aan hetgeen mi- wezen, opende de deur, waarna v.
nister Vos zei, ontlenen wij hèt vol-1 G. om H. te spreken vroeg. Toen
gende: deze naar voren kwam trok van G.' Trek". Onlangs is een wedstrijd ge^
Het tempo waarin de woningen een revolver en loste enige schoten. houden, waarbij „De Kleine Trek
EERST DREIGBRIEVEN
EN TOEN EEN HANDGRANAAT.
J. H. R. uit Almelo werkte vroeger
als monteur bij een houtwarenfa-
briek, aldaar. Na zijn ontslag ging
hij de fabriek dreigbrieven sturen,
en daarna legde hij een handgranaat
in het bedrijf. Deze ontplofte, waar-
door een zeer felle brand ontstond,
welke de fabriek in as legde.
R. werd gearresteerd, en had zich
dezer dagen voor de Almelose recht-
bank te verantwoorden. Hij ver-
klaarde de dreigbrieven niet ge-
schreven te hebben, de brandbom
niet in de fabriek te hebben gewor-
pen, en met de brand niets te ma-
ken te hebben. Schriftkundigen con-
stateerden echter overeenkomst in
het handschrift van beklaagde en
het handschrift waarin de dreigbrie
ven geschreven waren. Bovendien
verklaarde hoofdinspecteur Koot van
de Almelose recherche er zeker van
te zijn, dat R. de dader is. De advo,-
caat meende dat het bewijs niet ge-
leverd is, dat R. de dader is. De of
ficier eiste 2 jaat-
ROKERSVERENIGINGEN.
Het is niet helemaal zeker, maar
toch wel hoogst waarschijnlijk, dat
Dordrecht dezer dagen een primeur -
tje heeft gekregen. Een „Rokersver-
eniging". En toen het eerste schaap
over de brug was, volgde er onmid-
dellijk een tweede. En zo bezit
Dordrecht nu twee „Rokersvereni-
gingen" de ene heet „De jonge Mo-
riaan" en de tweede „De Kleine
de
gereed komen wordt geleidelijk
sneller. De eerste 3 maanden van
1947 kwamen 450 woningen gereed,
en de laatste 3 maanden van dat
jaar 3000. In 1947 kwamen in totaal
10.000 woningen gereed, tegen 2000
in 1946, terwijl thans 40.000 in aan-
bouw zijn. Bovendien zal de monta-
gebouw worden gestimuleerd. Daar-
voor moesten fabrieken worden ge-
bouwd en machinerieën aangeschaft.
Dit jaar zal de montagebouw een
aanloop nemen, in 1949 zal zij op
voile toeren werken.
Momenteel hebben 300.000 gezin-
nen nog geen woning.
Ook over de kwestie der huren liet
de minister zich uit. Hij zei, dat de
Zwaar gewond vluchtte H. de tuin
in, waarna v. G- het wapen op zich-
zelf richtte en zelfmoord pleegde.
„HIJ VERDIENT DE KOGEL"
zei een verdachte.
De 43-jarige metselaar Peter Hen-
driks is een ras-misdadiger. Een
schier eindeloze reeks van misdaden
heeft hij op zijn geweten: veedief-
stallen, oplichtingen, inbraken, en
hij heeft x~eeds zoveel clandestiene
slachtingen verricht, dat hij zich te-
recht slager zou kunnen noemen.
Begin Juni 1943 was hij door de
Duitsers gearresteerd en tezamen
met andere gevangenen in het kamp
Amersfoort opgesloten. Door de
kampleiding werd hij tôt blokoudste
huren zich moeten gaan rxchten naar benoem(j. In die functie hield hij
zich in het bijzonder bezig met het
sarren en trijteren van andere ge
vangenen, in het bijzonder de Jood-
se. Een arts vertelde dat op initia-
tief van Hendriks Joden in de „Ro-
zentuin", een met prikkeldraad om-
heinde ruimte, werden gedreven,
waar zij diepe beenbuigingen moes
ten maken. De bewakèrs trapten ze
dan tegen de rug, zodat ze -tegen
het prikkeldraad vlogen.
Verdachte verklaarde dat het alle-
maal niet waar was. De blokoudste
was zeker zijn dubbelganger ge
weest. Hijzelf was in die tijd in
Duitsland geweest, waar hij gewerkt
had bij de Siemens-fabriek. Een
werkbriefje toonde echter aan, dat
hij daar pas in Augustus gekomen
was.
„U zegt, dat U het niet geweest
bent" zei de président van het Am-
sterdamse Bijz. Gerechtshof. „Maar
welke straf vindt U dan, dat voor
zo'n blokoudste op zijn plaats is?"
„Zo'n man verdient de kogel" was
het antwoord.
De procureur-fiscaal trok zich van
deze uitspraak van verdachte weinig
aan en eiste 12 jaar.
25 PERSONEN BETROKKEN BIJ
CLANDESTIENE SLACHTINGEN
EN VEEDIEFSTALLEN.
Een onderzoek, dat door de politie
is ingesteld naar veediefstallen en
clandestiene slachtingen, welke de
laatste tijd in de Langstraat veelvul-
dig voorkwamen, heeft uitgewezen,
dat hierbij niet minder dan 25 per
sonen zijn betrokken.
de bouwkosten, doch zeker nog niet
in de eerste 10 jaar. Op de duur
moet het huurbedrag redelijk in
overeenstemming zijn met het wo-
ningniveau. Daarom moeten de
bouwkosten omlaag. Om de wonin
gen in goede toestand te houden is
het nodig op de duur tôt huurvex-ho-
ging.over te gaan.
VERPLEEGSTER GEDOOD
bij auto-ongeluk.
Toen de heer de J. uit Heerde met
zijn auto Amersfoort verliet en op
weg ging naar Apeldoorn, werd hij
's avonds aangehouden door een
dame, een 26-jarige verpleegster,
die vroeg met hem mee te mogen
rijden. De heer maakte geen be-
zwaar, waarna men op weg ging
naar Apeldoorn.
Dicht bij deze gemeente stond een
tankwagen op de weg. Daar het
achterlicht van deze militaire tank
defect was, had de bestuurder de wa-
gen tôt stilstand gebracht, om het
euvel te verhelpen. Het gereedschap-
kastje, waarin twee kleine witte
lampjes brandden liet hij openstaan,
opdat het achteropkomende verkeer
de tank zou zien.
Ondanks deze voorzorgmaatregel
heeft de heer de J. de tank echter
niet of te laat gezien. Hij reed er
met grote snelheid tegehop. Door de
botsing werd de verpleegster ge-
dood. De heer J. zelf bekwam ern
stig verwondingen en moest in het
ziekenhuis worden opgenomen.
het presteerde om van 3 gram tabak
een pijp 15 minuten aan te houden.
WIST U DAT?
Dat Februari dit jaar 29 dagen
heeft komt één maal in de vier jaar
voor. Maar dat van die 29 dagen 5
Zondagen zijn, dat komt nog veel
minder voor. Dit jaar is dat zo. En
over 28 jaar zal het weer zo zijn.
NIEUWE NEDERLANDSE
BISSCHOP BENOEMD.
De Nederl. Pater Gérard Wanie-
naar van de congregatie van Mill-
Hill, afkomstig uit het Aartsbfcdom
Uti-echt, die sedert 2 Februari 1927
apostolisch-prefect van Basanku
(Belgische Congo) was, is door de
Paus benoemd tôt titulair-bisschop
van Uzulis, tertvijl tegelijkertijd de
prefectuur tôt apostolisch-vicariaat
is verheven.
BORDENAUTOMAAT.
In vei'band met de schaarste in
ons* land aan de meest gewone ser
viesartikelen, is men overgegaan tôt
de aanschaffing van een Amerikaan-
se bordenautomaat, welke machine
borden met een enorme snelheid
kan produceren. De automaat zal
worden opgesteld in de fabriek ,.De
Sphinx" te Maastricht.
We weten dat de maatschappij
zich steeds ontwikkelt. Technisch,
moreel en geestelijk. Het bestaande
maakt plaats voor het nieuwe, het-
welk, na ingeburgerd te zijn, weer
de basis vormt voor nieuwe uitvin-
dingen. Steeds zoekt men naar het
meer doelmatige, want het streven
der mensen is niet doelloos. „De el-
kaar opvolgende generaties vormen
een stijgende lijn, ze leven, steeds
veranderend, boven elkaar voort",
zo lezen we ergens. Dit in tegenstel-
ling met dieren die -naast elkaar
voortleven en een onderbroken le
ven van 100 jaar rustig zouden kun
nen voortzetten terwijl een mens uit
dien tijd zich in deze tijd en deze
wereld niet meer zou thuis gevoelen.
Ontwikkelen, kan men het best
voorstellen als een poging om zich
van de wikkels te ontdoen waarmee
we geblinddoekt zijn. Na verwijde-
ring van elke wikkel zien we duide-
lijker, maar ook ânders. We ontdek-
ken telkens nieuwe waarheden en
perspectieven. De redelijke mens
zoekt naar een geestelijke harmonie
met zichzelf en de wereld om hem
heen.
Beheerst dit zoeken eigenlijk niet
het gehele maatschappelijk pro-
bleem, sociaal, economisch en poli
tiek? Accoorden, verdragen, afspra-
ken enz. wij zen ze niet allen op een
gespannen sfeer en heimelijk wnn-
trouwen, waardoor wij op een vul-
kaan leven die elke dag kan losbar-
sten? De denkende mens zoekt naar
een soliedere levensbasis en weet
dat deze slechts te vinden is in het
uiteindelijk besef der diepe verbon-
denheid van aile mensen. Elke daad
van elke mens wekt - reacties, de
goede en de kwade. De samenleving
is een weerspiegeling van wat we
doen en wat we zijn. Maar welke
macht is er voor nodig om een ander
niet te doen geschieden wat we zelf
niet verlangen? Alleen het zedelijk
verantwoordelijkheidsbesef, het wil-
len en kunnen begrijpen. Alleen als
wij de aanleiding, de motieven, de
omstandigheden en het gémis kun
nen begrijpen van de mens die ons
leed of onrecht aandoet, alleen als
we door volledig begrijpen ons eigen
instinctieve driften kunnen overwin-
nen, eerst dan zal iemand in staat
zijn veel te dragen, verdraagzaam te
wezen, en te reageren volgens het,
„vergeef het hun, want ze weten
niet wat ze doen".
Maar dit begrip is nog met gerijpt
tôt klaar bewustzijn. Misschien kan
een enkeling in stille afzondering
en hevige spanning enige wikkels
los werken om tijdelijk te blikken
en te leven in de verbeelding ener
mooiere wereld, maar eenmaal terug
geworpen in het verkeer van het
werkelijke heden, vervagen weer de
Als een reusachtige schotel ligt in len, daarom baseren wij ailes op
het hart van Afrika de Belgische In die tijd werd de Congo^nog de
Congo, met hoge randen, en een
laagvlakte in het midden.
Een vergelijking tussen Indonesië
en de Congo gaat niet op. Ongeveer
350 jaar geleden kwamen de Neder-
landers in Indië en vonden daar een
veelal op hoog peil staande cultuur.
Maar in de Belgische Congo, in dat
reusachtige gebied, dat 80 maal zo
groot is als België of 20 groter
dan Indonesië, doch slechts bewoond
door 13 millioen mensen was geen
cultuur. De Belgische koning Leo-
pold II verwierf dit gebied als per-
soonlijk bezit, en droeg het in 1908
aan België over.
Men steekt het in officiële krin-
gen niet onder stoelen of banken,
dat de F.A.O., de wereldlandbouw-
organisatie van de Verenigde Vol-
ken, tôt nu toe geen levenskrachtig
lichaam is geworden en ook waar
schijnlijk in de toekomst weinig
meer zal presteren dan het verzame-
len van gegevens en het uitbrengen
van rapporten. Het is met de F.A.O.
al net als met de Verenigde Volke-
ren: zo spoedig zijn adviezen in con-
fliet komen met de belangen van
een'afzonderlijke staat weet deze
steeds klemmende argumenten aan
te voeren om ze niet op te volgen.
Het zou van kortzichtigheid getui
gen, wanneer wij daarbij van de zij
de dier staten alleen egoïsme en
nationale bekrompenheid veronder-
stelden. Integendeel het is meestal
zo, dat iedere staat voor zichzelf veel
beter de gevolgen kan overzien van
koken, zullen tôt hun spijt bemerkt een bepaald voorstel dan een inter-
hebben, dat de slagers geen beende- nationaal en niettemin eenzijdig in-
ren meer kunnen verstrekken. Wel gestelde organisatie. Wanneer de
mogen nog merghoudende beenae
ren verkocht worden, doch de voor-
raad daarvan is zo minimaal, dat 'n
zeer gering aantal afnemers gehol-
pen kan worden. Door er zgn. platte
beenderen bij te voegen kon de sla
ger voorheen al zijn klanten tevre-
den stellen. Maar nu is hij verplicht
deze platte beenderen af te leveren
aan de Lijm- en Gelatine-industrie,
zodat de huismoeder er naast staat
tenzij
zij na gebruik de beentjes
aan de slager teruggeeft, zodat
deze aan zijn leveringsplicht
aan de industrie kan voldoen.
F.A.O. betoogt, dat er meer graan
moet worden verscheept naar de
hongerende gebieden, dan heeft een
dergelijk betoog geen enkele waarde
wanneer de organisatie niet beschikt
over de middelen om dat graan in
handen te krijgen. Het zijn in de
eerste plaats de boeren, in de tweede
plaats de handel en in de derde
plaats de regeringen der afzonder-
lijke landen, die uit zullen maken,
wat er met de oogsten zal gebeuren.
Voor de boeren is het een kwestie
van bedrijfsindeling, van de omvang
van de veestapel en van de vraag
op welke wijze de beste geldelijke
werk op kleinere" schaal in ons eigen
land te doen, dan al zijn tijd te be-
steden aan wereldomvattende plan-
nen, die voorshands weinig resul-
taat opleveren. Dit betekent echter
niet, dat hij zich geheel uit de inter-
resultaten worden verkregen; de nationale bemoeiïngen terugtrekt.
handel wordt beheerst door trans-j Van een zo deskundig man zal men
portmogelij kheden, credietvraag- steeds de adviezen willen inwinnen.
stukken, opslagruimtë, industriële
vraag, enz., terwijl de regeringen te Schoon schip in eigen lan
maken hebben met het verbruik in Wij vragen ons wel af of thans de
eigen land en met hun internationale organisatie van de voedselvoorzle-
betalingsbalans, die dikwijls ver-j ning in ons eigen land geen diep-
langt, dat leveranties aan bepaalde gaande wijzigingen moet ondergaan.
staten worden gedaan. Een centraal Regulering van iandbouwproductie
lichaam als de F.A.O. kan al deze en -verbruik kan, zolang de interna-
factoren niet in aanmerking nemen, j tionale toestand nog zo verward is
heeft geen dwingend gezag, noch de] en onze eigen koopkracht op de bui-
financiële macht om over de wereld-1 tenlandse markten nog .zo gering,
oogsten te beschikken en zo blijven
aile plannen en ontworpen regelin-
gen weinig meer dan fraaie, doch
machteloze gebaren.
Wat zal de heer Louwes doen?
Het heeft ons dan ook niet ver-
baasd te vernemen, dat Ir. S- L.
Louwes voornemens is zijn functie
bij de F.A.O. neer te leggen en naar
zijn Nederlandse werkkring terug te
keren. Momenteel vertoeft de heer
Louwes in Amerika, waar hij be
sprekingen voert met het F.A.O.-be-
stuur. Van het resultaat daarvan zal
zijn besluit afhangen. Begin dezer
maand wordt de heer L. weer in Ne
derland vei-wacht. Zijn we wel inge-
licht dan is de kans groot, dat de
heer Louwes zijn functie van Direc-
teur-Generaal van de Nederlandse
voedselvoorziening weer zal gaan
vervullen. Zoals men weet was er
voor de duur, dat de heer L. voor de
F.A.O. werkte, een waarnemend di-
recteur-generaal benoemd. De heer
Louwes, die een nuchter man en bij
uitstek een practicus is, zal er wel
licht de voorkeur aan geven positief
niet gemist worden, doch wel zullen
langzamerhand vele regelingen be-
langrijk vereenvoudigd kunnen wor
den, waardoor het ambtelijk appa-
raat kan worden verkleind. Het mo
ment is thans gekomen om de vraag
te stellen of de Bedrijfschappen
enerzijds en de afdeling Voedsel
voorziening van het Ministerie van
Landbouw anderzijds niet als ver-
ouderd en daarom te omslachtig
moeten worden beschouwd. Dit
hangt ook samen met de trage ont
wikkeling van de Stichting voor de
Landbouw tôt een „publiekrechte-
lijk lichaam", waarin de gehele pro-
ducerende landbouw zal worden ver-
enigd. Het heeft er aile schijn van,
dat het gehele complex van land-
bouworganisatie en ambtelijke be-
moeiïng met de Iandbouwproductie
op een dood spoor is gekomen. Mo
gen wij misschien van de terugkeer
van de >.eer Louwes een initiatief
verwachten om het gehele ingewik-
kelde apparaat, dat uit landbouw-
crisis en oorlog is overgebleven op
de helling te nemen?
Poort van de Hel genoemd. Toen, in
de twintigste eeuw, trokken de sla
venjagers nog door het land.
Maar de Belgen hebben er de za
ken goed aangepakt. In de eerste
plaats werden agrarische verbeterin-
gen aangebracht. Laten we het re
sultaat van deze verbeteringen eens
met enfers aantonen: In 1913 groel-
den hi"er en daar wat wilde katoen-
planten; in 1947 was 350.000 ha. met
katoen beplant en was de Congo
daarmede het derde katoenland ter
wereld geworden; in 1913 werd enige
palmolie in het wild gewonnen; in
1947 was er een georganiseerde cul
tuur, die 100 millioen liter opbracht.
Vooralsnog kan men echter niet
verwachten, dat de Congo een agra
rische staat van betekenis zal wor
den. De zeer dunne bevolking maakt
een sterke ontwikkeling van de
landbouw onmogelijk.
Wat mineralen betreft is de Congo
bedeeld met een grote rijkdom. De
hoge randen van het land bevatten
mineralen van aile soorten, terwijl
in de laagvlaxte grote hoeveelheden
diamant gevonden worden, welke ge-
schikt zijn industriële doeleinden.
En voorts wordt er uranium ge
vonden, een stof welke vooral in de
laatste tijd een grote betekenis ge
kregen heeft in verband met de fa-
bricatie van atoombommen. De
Congo heeft zich contractueel ver
bonden aile uranium welke er ge
vonden wordt aan de Verenigde Sta
ten te leveren.
Ook op cultureel gebied is de voor-
uitgang enorm. Wellicht kunnen
enkele cijfers van missie en zending
dit aantonen. Twintig jaar geleden
konden missie en zending geen voet
aan de grond krijgen. Thans is 33
van de bevolking gedoopt.
Maar het gebied van de Congo is
enorm. En in enkele jaren tijd is het
niet mogelijk de vooruitgang te la
ten doordringen tôt in de meest ver-
scholen plekjes, die verborgen lig-
gen achter ondoordringbare oerwou-
den. Thans kan men spreken over
twee Congo's; de eerste is een geei-
viliseerde, de ander is een land met
oermensen en een wilde natuur.
We hebben reeds gezegd, er is 'n groot
verschil tussen Indonesië en de Con
go, 't land is anders, evenals de be
volking en hun problemen. Met heel
ander moeilij kheden hebben de Bel
gen thans te kampen in hun reus-
achtig gebied in donker Afrika, dan
wij Nederlanders in ons mooie rijk
aan de Aziatische evenaar.
indrukken onder de suggestie der
realiteit. Wij zijn geneigd de moge-
lijkheid ener betere samenleving te
wantrouwen, omdat we steeds
slechtheid in de mens veronderstel-
wanti'ouwen. We weten dat de we
reld om vertrouwen schreeuwt, we
zijn verlangend om het te bespeuren
bij anderen, maar we missen initia
tief en durf om het te geven. We be
grijpen de reactie van het leven niet,
en kunnen niet geloven dat ver
trouwen vertrouwen wekt. We zijn
niet opgevoed in dat begrip als reëele
waarde voor het maatschappelijk le
ven en dit hindert ons bij het ver-
wijderen der wikkels.
Onze gehele samenleving wijst op
een gémis aan persoonlijk verant
woordelijkheidsbesef jegens de ge-
meenschap. Een willoos geloof aan
noodlot en ondergang. En toch mer-
ken we symptomen van zelferitiek
en bredere oriëntatie, van pogingen
tôt doorbraak uit de isolatie van zelf-
genoegzaamheid tôt ruimere waarde-
ring. Een door aile gelederen merk-
bare vernieuwingsdrang om in strijd
met de belemmerende machten el
kaar te leren verstaan en waarde-
ren, is een ontwikkeling van onde-
ren op en van binnen uit, die de tra-
ditie van het wantrouwen en de
daarop gebaseerde levensregels
tracht te doorbreken. Alleen bij de
mensen zèlf kan men dit bemerken
omdat het procès zich voltrekt in
all^stilte tegen wil en dank van de
seperate bëwegingen waarop velen
zich nog zo blind staren dat de ont-
wikkelingsgeschiedenis geheel langs
hun heen gaat. S.
Tôt en met 31 Maart a-s. is op de
bon D 47 van het inschrijvingsbewijs
voor vervanging van rijwielbanden
BI 702 een toerbinnenband verkrijg-
baar en op bon C 34 van genoemd
inschrijvingsbewijs een toerbuiten-
band. Tôt ctezelfde datum is op de
bonnen A 17 en B 17 van het in
schrijvingsbewijs voor eerste mon
tage resp. een buitenband en een
binnenband verkrijgbaar.
KEUZEBON BOTER-MARGARINE.
Het ministerie van Landbouw. Vis-
serij en Voedselvoorziening deelt
mede, dat bij de eerstvolgende bon-
aanwijzingen de bonnen voor het ge
hele rantsoen voedingsvetten (500
gram voor 14 dagen) naar keuze
kan worden opgenomen in boter of
margarine.
Het is de bedoeling deze mogelijk-
heid van opnemen van het rantsoen
voedingsvetten in boter of margari
ne naar keuze voorlopig te handha-
ven. Het is vooralsnog niet mogelijk
het rantsoen voedingsvetten te ver-
hogen.
DISTRIBUTIEREGELING
A S. EN JONGE MOEDERS.
Ter vereenvoudiging van de dis-
tributieregeling voor a.s. en jonge
moeders zijn enige maatregelen ge-
troffen; Met ingang van 1 dezer
worden bedoelde moeders in het be
zit gestëld van een CA-kaart. Hierop
komen 7 bonnen voor bestemd om
als inwisselingsbon te dienen voor
de kaartjes voor extra rantsoenen
levensmiddelen. Verder bevat ge-
noemde kaart 20 bonnen A, 10 tex-
tielpunten, een bon voor een paar
damesschoentjes, een bon voor 2
dekentjes, een bon voor een matras-
je met kussentjes, een bon voor een
rantsoen huishoudzeep en een bon
voor brandstoffen. Na de geboorte
van het kind zal de moeder een zgn.
CB-kaart ontvangen, waarop 5 in-
wisselingsbonnen voor extra rant-
soenkaartjes voor levensmiddelen
voorkomen. A.s. en jonge moeders,
die reeds in het bezit zijn van een
CM-kaart zullen de hun toekomende
verstrekkingen daarop blijven ont
vangen.
BANANENDISTRIBUTIE.
In de bonnenlxjst, welke morgen
bekend wordt gemaakt, zal voor kin-
deren tôt 5 jaar een bon voor 500
gram bananen worden bekend ge
maakt. De bon zal voor een lange
période worden aangewezen. Afleve-
ring zal geschieden zodra mogelijk.
PRIJZEN
VAN LINNEN GOEDEREN.
Geen prijsverhogiftg' voor het publiek
De tôt op heden geldige bewer-
kingskosten van linnen goederen zijn
verlaagd. Deze verlaging moet de
verhoging in de prijzen van de
grondstoffen compenseren, zodat uit
eindelijk de prijs voor de consument
ongewijzigd blijft.
EIERTOEWIJZING
AAN RESTAURANTS.
De eierproductie laat toe dat om-
streeks half Februari aan restau
rants een bescheiden hoeveelheid
eieren of eierproducten zal worden
toegewezen. Tôt de datum van toe-,
wijzing blijft het zgn. serveringsver-
bod van kracht.
CONSUMENTENCREDIET-
BONNEN.
Het N.V.V. heeft zich telegrafisch
tôt de ministers van Sociale Zaken
en van Financiën gewend, in ver
band met het feit dat uit diverse de-
len van het land klachten komen
over het uitblijven van nieuwe gel-
digverklaringen van consumenten-
credietbonnen. In verband met de
ruime aanvoer van textiel utility-
goederen wenst het publiek thans
van de dalende prijzen te profiteren.
Doordat de beter gesitueerden nu
van de koopjes kunnen profiteren,
en de houders van consumentencre-
dieten de nodige textielvoorzienin-
gen niet kunnen treffen, is hier en
daar ontevredenheid ontstaan.
