De ECHTGENOTE
VAN DE MINI5TER
VAN DE BOEKENPLANK
BIEDT FRANKRIJK TOEKOMST
Prijsvastsfelllngen
en Distributlemededellngen.
..SCHEPEN BIJ MAANLICHT
DOKTER tfBABELEBA
A
KUNST.
LANDBOUW.
WAT GEEFT DE RADIO
Yeemarkt Groningen.
Overzïcht Veemarkt.
Graanmarkt Groningen.
V erenigïngsmededelingen.
..Schepen bij Maanlicht" noemde
Drs. F. W. B. Engler zyn vertalmg
van het Amerikaanse boek „Moon
Tide" geschreven door Willard Ro-
bertson.
Het is een realistisch boek, zeer
vlot en boeiend geschreven. Het
thema is origineel en voortrefielijk
gevonden en uitgewerkt. Het boek
boeit van begin tôt eind, en daarbij
is het uiteret gevoelig geschreven en
menselijk. Geen dwaze dingen, maar
grepen uit 't leven, uit 't leven van
twee uitgestotenen, die kip nog
kraai op de wereld bezitten, maar
ten slotte elkaar vinden, en met el-
kaar gelukkig zijn, totdat na slechts
enkele dagen van gelukkig samen-
zijn 't noodlot hen scheidt, voorgoed.
Het gehele verhaal speelt zich al
in 12 dagen. Swede, een eenzàme
zwerver, afkomstig uit Zweden, die
in Amerika rondtrekt, wordt, terwyl
hij dronken was, en er zelf niets
van weet, door een Japaimer aange-
nomen om op zijn schuit aas te ver-
kopen aan de vissera.
Als Swede deze baan heeft en
er gelukkig mee is treft hij in een
herberg een dienster aan, die hem
aantrekt. Het meisje is levensmoe.
Zij heeft niemand om voor te zor-
gen, daarom wil zij niet langer leven.
Zij stort zich in het water, maar
Swede redt haar, en weet haar ook
uit de handen der politie te houden.
Hij neemt het meisje mee naar
zijn boot en biedt haar aan het on-
derdak met hem te delen.
Zy leven met hun tweeën in de
boot. De twee veratotenen hebben
elkander. In korte tijd groeit er eeifc
sympathie, die uitgroeid tôt een diepe
en waarachtige liefde. Maar het ge-
luk duurt slechts kort. Door bruut
geweld van een dronken scheepskok
komt het meisje om het leven. Swede
blijft achter eenzaam en bedroefd,
maar ten slotte vindt hij troost in
de gedachte dat het meisje alleen
maar voorbijkwam en even bleef
rusten, zoals vermoeide vogels soms
een heel eind uit de kust op een
schip op zee neerstrijken. Het enige
wat je dan doen kan is je boterham
met hen delen, zorgen, dat de kat
hen geen kwaad kan doen, en het
betreuren als ze weer wegvliegen.
We besluiten met een tweetal frag-
menten uit het boek over te nemen.
Allereerat het gesprek nadat Swede
het meisje heeft gered:,
„Waarom heb je me gered?" vroeg
ze bitter.
Hij knielde naast haar neer. Wil
de je liever sterven?" vroeg hij.
Ja."
Hij ging op zijn hurken zitten en
keek haar aan. „Als ik dat geweten
had zou ik het niet hebben gedaan
zei hij eenvoudig. Het meisje zuchtte
en sloot de ogen. „Maar ik heb je
gered", antwoordde hij op een toon
waaruit bleek dat hij de schuld ge-
heel op zich nam. „En de thee is
klaar, die kun je beter warm opdrin-
ken". Hij keek naar haar, toen zij
ervan nipte en had diep medelijden
VASTE BRANDSTOFFEN VOOR
HET STOOKSEIZOEN 1948—1949
Ingaande heden zyn geldig verklaard
de bonnen 03 en 04 van de brandstof-
fenkaart TA 800. Elk van deze bon
nen geeft recht op het kopen van 3
eenheden vaste brandstoffen. Om de
handel tydig te kunnen bevoorraden is
het noodzakelijk de bonnen zo spoe-
dig mogelijk, doch in ieder geval voor
1 Oct. a.s. bij de leverancier in te le-
veren. Men wijst erop, dat anthraciet
nog schaars is, zodat verbruikers er
genoegen mede moeten nemen, dat op
de bonnen ten dele andere soorten
brandstoffen worden geleverd.
In omloop ztjnde geruchten als zou-
den eierkoien en gascokes binnenkort
vrij komen zijn onjuist.
Verdere bonaanwijzingen voor het
komende stookseizoen zijn niet tever-
wàchten. Men dient het restant van
bonkaart TA 806 echter goed te be-
waren.
Met betrekking tôt de bonkaarten
voor kamerbewoners volgt nog een
nadere publicatie.
DE PRIJS VAN VRUCHTENBROOD.
Naast de prijs van zuiver witbrood,
is ook de prijs van vruchtenbrood
vrflgelaten. Onder vruchtenbrood wordt
verstaan brood, waarin andere vruch-
ten dan krenten en rozijnen zijn ver-
werkt. De prijs van krenten- en rozij-
nenbrood is niet vry.
PRIJZEN VAN VRUCHTENSAFPEN.
De maximumprijzen voor vruchten-
sappen zijn als volgt gewyzigd: rode-
bessensap en frambozensap resp.
f 0.70 en f 0.81 per fies van 380 c.c.
De maxifpum-prys van zwarte bessen-
eap f 0.81, Flessen met een andere in-
houd hebben een prys naar verhou-
ding.
HOGERE PRIJZEN VOOR
BLOEMPRODUCTEN,
In verband met de hogere prijzen
voor geïmporteerde blolem en witte
inlandse bloem, zyn de prijzen voor
bloemproducten lets gestegen.
Kindermeel, geheel of grotendeels
vervaardigd van tarwebloem wordt
per pakje van 150—300 grarn 3 cent
duurder kindermeel van ryst of tar-
wegries blijft in prys gebjk). Ge-
mengd meel (los en verpakt) wordt
2 cent per pond duurder; verpakte
tarwebloem, zelfryzend bakmeel en
bankelbakkerspoeder stygen in prijs 2
cent per pakje of zakje van 200 gram.
met haar. Ze had geprobeerd te ont-
snappen. Hij had het verhinderd. Hij
veroordeelde zichzelf, want hij wist
hoe hij zich zou voelen, als hij be-
sloten had zich van kant te maken
en een of andere bemoeial tussen-
beide gekomen was. „We zullen er
niet meer over praten" zei hij als
vervolg op zijn gedachten. „Het spijt
me. Ik hoop, dat je me wilt verge-
ven
A
Nu een gesprek 5 dagen later:
„De Zweed werd spraakzaam en
maakte een wijd gebaar met zijn
arm. „Ada, ik ben toch een echte
boffer, dat ik een meisje heb als jij.
Nee wacht even". Hij knipte met zijn
vingere om beter te kunnen denken.
Gelukkig! dat bedoelde ik". Ik ben
een gelukkig man om een meisje te
hebben als jij bent".
„0 Swede, dat is het heerlijkste
wat ik ooit heb gehoord. Gelukkig.
Dat heb je nog nooit eerder gezegd."
„Ik heb dat woord pas geleerd"
zei hy eenvoudig. „Maar ik bedoelde
het wel, ook al kon ik het niet zeg-
gen".
Zy bood hem haar lippen en hy
kuste haar en even later nam hij
haar in zyn armen en droeg haar de
kajuit binnen
De Nederlandse vertaling is uitge-
geven door de uitgeverij J. H. Gott-
mer te Haarlem. (Prijs f 4.90).
BELGISCHE TABAKSINDUSTRIE
HEEFT BEZWAREN TEGEN TE
GROTE IMPORT DIT NEDERLAND.
Door de BelgischLuxemburgse Fe-
deratie van Tabakverwerkende Indu-
strieën is geprotesteerd tegen de gro-
te sigarenimport uit Nederland. Voor
de oorlog, zo zegt de federatie, im-
porteerde Nederland ongeveer 200.000
slgaren, en thans 48.000.000.
Ook de Import van kerftabak ult
Nederland wordt te groot genoemd.
Vollgens de Federatie zou Nederland
30 maal zoveel kerftabak lmporteren
in België als voor de oorlog. Daarbij
komt dat de Nederlandse pryzenpoli-
tiek het de Belgische Industrie onmo-
geiyk maakt met het Nederlandse
product te concurreren.
TENTOON STELLIN G NEDERLANDS
NIEDWE KERKEN TE GRONINGEN
Op 25 September a.s. zal in het
Prinsenhof aan het Martinikerkhof
te Groningen de tentoonstelling „Ne-
derlands Nieuwe Kerken" officieel
worden geopend. Na de opening zal
de tentoonstelling voor het publiek
toegankelyk zyn.
Het doel van de tentoonstelling is
een bydrage te leveren tôt het ver-
werven van nieùwe of vernieuwende
inzichten omtrent kerkbouw bij de
kerkelijke instanties en architecten,
zowel als by het publiek.
Opeaimg toneelseizoen
met „De Graaf van Luxemburg".
Wanneer we de vooratellingen van
„Je Maintiendrai" als sluitstuk be-
schouwen van de afgelopen Oranje-
feesten, dan kunnen we zeggen, dat
ruim een week later, n.l. op 27 Sept,
het toneelseizoen zal worden ingezet.
En we maken een vrolijke entrée. In
Sappemeer zal de bekende Hoofd-
stad-Operette een uitvoering geven
van „De Graaf van Luxemburg", een
Weense operette waarvan de muziek
geschreven werd door Frans Lehar.
Naast Strauss en Schubert is Lehar
een operette-componist van groot
formaat. Zyn vlotte melodieën heb
ben de wereld veroverd.
„De Graaf van Luxemburg" is een
operette in 3 bedrijven, waarvan de
Duitse tekst in het Nederlands is
vertaald door Meyer Hamel. Voor de!
uitvoering zal het ensemble van de
Hoofdstad-Operette worden veratrekt
met een aantal ballet-solisten.
SLAGERSORGELDRAAJERS.
Glstermorgen verscheen een groep
slagers uit Groenlo op de kermis-
markt te Lichtenvoorde met een „Pie-
rement" om „op deze wyze nog iets
te verdienen".
PROGRAMMA R.O.N.
Woensdag 15 Sept. 18.4519 uur
Landbouwkwartlertje; 19.1518.30 De
Stem van het Noorden.
Donderdag 16 Sept. 19—19.30 Con
cert door ,,Het Asser Vrouwenkoor"
0.1.v. P. Keverkamp, met pianobege-
leiding van Mevr. C. van den Muysen-
bergde Boer; 19.3020 uur Gronln-
ger programma: a. „Ken le joen aigen
schrievers?" (I). Geert Tels Pzn.
W. A. Ritskes leest uut zien waark en
vertelt joe wat over hom en zien
„Knoal"; b. 'n Laid je veur de ofwis-
seln; d. Willem Diemer bespreekt:
Mtmtendam en de Muntendammers,
van E. F. W. Brinkman
Vrydag 7 Sept.: 18.45—10 u. Lite-
rair kwartier; 19.1519.30 De Stem
van het Noorden. Inwyding van een
nieuw carillon te Heiligerlee.
Zaterdag 18 Sept. 18.1518.30 Groe-
ten uit Indonesië; 1919.15 Drs. Fop
1. Brouwer spreekt over Gaasterland
n.a.v. het boek „Gaast en Klif" door
Mevr. L. PostBeuckens, uitgave
Schoonderbeek; 19.1519.30 Noorde-
lijk weekoverzicht.
Het gebeurde in de Amsterdamse Jordaan. In een van die straatjes
daar is een echt knus kruidenierswinkeltje gevestigd, dat wordt ge-
dreven door een bejaarde vtouw, die door de gehele buurt „Tante Mie"
genoemd wordt. Tante Mie is een goedhartig mens, die niet alleen
graag wat verkoopt, maar die ook graag een praatje maakt met haar
klanten, die ailes weet over de gezinnen van de huismoedera, die er
geregeld hun inkopen doen, en die met raad en daad klaar staat
voor iedereen. Vooral de geneeskunde is haar hobby. Er is geen
kwaal te bedenken of tante Mie weet een middel.
Op een ochtend was er een buurvrouw in de winkel, die tante Mie
vertelde van een heel eigenaardige ziekte, die haar dochter had opge-
lopen. Tante Mie stelde haar diagnose, en raadde een stuk of wat mid-
deltjes aan. Terwijl de beide vrouwen aan het praten waren, was er
nog een klant binnengekomen, een heer. een onbekende. Nu is het
in Jordaanse winkels als die van tante Mie gebruikelyk, dat onbe-
kenden het eerst geholpen worden, omdat zy niet mogen weten wat
er besproken wordt. Maar de vrouwen waren in een zo druk gesprek
gewikkeld, dat ze de vreemde niet hadden horen binnenkomen.
Toen tante Mie haar middeltjes had opgesomd, toen zei de vreemde:
„Nee ik zou het toch andera doen, ik zouen hy zei vervolgens
wat hy zou doen.
Dat riam de buurvrouw niet. „Moet je daar ereis horen, dokter Babe-
leba!" riep ze uit/ Kalm antwoordde de vreemde: „Neen, pardon, ik
ben dokter Pietera". De buurvrouw is toen heel stilletjes de winkel
uitgegaan
19. Dadeiyk keerden de Bedouïnen in panischc
schrik om en galoppeerden weg. Maar de moeilijkhe'
den van Rob en z'n vrienden waren niet geëindigd
Ze waren pas begonnen.
Juichend en met hun helmen zwaaiend sloegen
Rob, Ouwe Daan en Prof. Prewe het vliegtuig gade,
dat de vluchtende Bedouïnen vervolgde over de
woestyn, tôt ze uit het gezicht verdwenen waren.
20. „De piloot komt terug," riep Rob uit, toen hy
een paar minuten later de eendekker op hem af zag
komen. Nu zullen we geleide hebben tôt aan Caïro.
Het vliegtuig daalde vlsk by de ruine. De piloot
stapte ult en vertelde, dat hy gezonden was om het
gezelschap te beschermen tegen de Bedouïnen, die
in de buurt gesignaleerd waren.
EELIIIiTi t'i'uH
BEZWAREN TEGEN DE PRIJS-
VEKHOGING VAN HET
WITTEBROOD-
De bond van land- en zuivelarbel-
dera heeft zich, met betrekking tôt de
verhoging van de prys van witte-
brood schrifteiyk gewend tôt de ml-
nister van landbouw, vlssery en voed-
selvoorzienlng en tôt de Landarbel-
dersbonden N.C.L.B., St. Deusdedit en
A.N.L.B.
Er wordt bezwaar gemaakt tegen
de prysverhoging, waardoor zo
wordt in de brleven gezegd de ar-
beldersklasse het zwaarst getroffen
1s.
De bond stelt aan de landarbel-
dersbonden voor om gezamenlijk te
gen de prysverhoging te protesteren.
8) Langs de straatzyde stond een
hoge, stenen muur, die dicht met
klimop begroeid was. Een monumen
tale rondboog-poort met een zwaar
yzeren hek, dat met bronzen leeu-
wenkoppen veraierd was, gaf toe-
gang tôt de binnenplaats, die zich
tussen de muur en het huis bevond.
Dit laatste kenmerkte zich door een
zware, zeer hechte bouw en ver-
toonde verder geen enkele uiterlijke
vereiering. Wilde wingerd omgaf het
hoge huis, op sommige plaatsen zelfs
tôt aan het dak. Boven het stenen
portaal van de ingang was een kruis
in de muur uitgehakt; er onder ston-
den woorden, maar de tand des tyds
had de in het steen uitgehouwen let-
ters dusdanig verweerd en vervlakt,
dat zy niet meer volledig te ontcij-
feren waren. Slechts de weinige let-
tergrepen, die nog te lezen waren,
verrieden, dat er een paar Latynse
zinnen gestaan hadden.
Ter linkerzyde van het hoofdge-
bouw stond afzonderlijk een kleine
gryze, oude toren. De muren waren
op enkele plaatsen verbrokkeld en
hier en daar weer wat bygewerkt. De
lage spits was met mos overdekt.
Achter dit torentje, dat geflankeerd
werd door een aantal hoge bomen,
stond het kleine, lage, kapel-achtige
gebouwtje, dat diende als woning
van de bewaker van het romantische,
historische gebouwen-complex. Hier
woonden de bejaarde Veit Mulack
en zjjn zonderlinge echtgenote reeds
meer dan een halve eeuw en samen
verzorgden ze huis en hof zo goed
mogelyk.
Toen Peter Pringsheim nog een
kind was, had hij iederen zomer m
deze tuin gespeeld en geravot en zyn
jonge, knappe moeder die nu he-
laas reeds vele jaren dood was
en zijn vader hadden vanaf het bal-
kon van het huis glimlachend naar
de spelletjes van hun wild zoontje
gekeken. En vanuit een venster, dat
zich lager bevond, had een dame met
witte haren naar hem gekeken
zy was zijn grootmoeder, de moeder
van zijn vader. Ook zy rustte al lan-
gen tyd onder de groene zoden.
Ja, zijn jeugd was een mooie, heer-
lijke tyd geweestHuisbewaar-
der Mulack dacht er nog heel dik-
wijls aan terug.
Menigmaal waren gunstige aanbie-
dingen van mensen, die het oude
huis wensten te kopen, door Peter's
vader afgeslagen, hoewel hy er dik-
wyls ernstig over gedacht had er op
in te gaan. Maar hy kon er niet toe
komen. Hij was te sterk aan de oude,
merkwaardige, historische plaats ge-
hecht. Hier had zyn familie eeuwen
lang geleefd, waren oude herinne-
ringen gebleven ondanks de moder
ne tyd. 7."lk een oude bezitting ziet
men nu eenmaal niet gaarne in
vreemde handen overgaan. En zo ble-
ven ook de Mulack's resideren in
hun bygebouwtje. En zij gevoelden
zich tevreden in de byna klooster-
achtige rust van deze stille omge-
ving.
Ja, het geheel had iets van een
klooster. Deze sfeer was gebleven
door de eeuwen heen. Inderdaad was
het grijze gebouw in lang vervlogen
tyden een klooster geweest, waar
nonnen geleefd hadden. En boven in
het torentje had een zilveren klokje
geklonken en kloosterlingen hadden
in de aangrenzende kapel in vrome
aandacht en overgave geknield.
Inderdaad deze tyden waren
lang voorby, vele eeuwen. En de
tuin was ook groter geweest en nog
vele andere gebouwen hadden tôt
het geheel behoord. Tydens een
oorlog was, als zoveel, ook
een gedeelte van deze vrome neder
zetting verwoest. De bewoonsters
waren naar aile windrichtingen ver-
strooid. En niemand vroeg er later
meer naar, waar zy gebleven waren.
Toen de rust in het land weerge-
keerd was, werden de onroerende
bezittingen van het klooster door de
stedeiyke overheid aan enige mach-
tige handwerkslieden en edelen toe-'
gewezen. Onder eeratgenoemden be
vond zich onder meerderen de wa-
pensmid Pringsheim. En er was la
ter niet veel van te bespeuren, dat
er eenmaal nonnen in het huis ge
leefd hadden onder de strenge wet-
ten van het klooster. Later werden
nieuwe huizen in de omgeving ge-
bouwd en verdwenen na geruime
tijd weer; andere kwamen dan in
Als men het urgentieprogram van
de Stichting voor de Landbouw door
leest kan men wel begrjjpen, dat dul
zenden boeren, vooral actiève jongelui
en mensen met een groelend gezln, er
naar haken het land te verlaten. Het
gevecht, dat hier te lande voortdu-
rend moet worden geleverd om erken-
ning van de betekenls van de land
bouw en tôt verdediging van het wel-
vaartspeil, is zo afmattend, dat velen
maar liever hun geluk in het buiten
land proberen. Daarmee rlcht men
zich ook naar Frankrijk en hoewel de
hoofdstroom van de emlgranten naar
Canada trekt, lokt het Frange p!at-
teland toch ook tientallen Nederland
se boeren. Nu zyn er ontegenzeggelijk
verschillende argumenten, die Toor
Frankrijk pleiten. Het belangrijkste
is misschien wel, dat men van Frsuik-
rijk uit gemakkelijk weer eens ,,thuis"
kan komen; verder dat men meent in
Frankryk goedkoop land te zullen
krijgen en dat men daar met de vak-
kennis en de yver, die de Nederlandse
boeren kenmerkt, een veel beter re-
sultaat moet kunnen krijgen, dan de
Franse boeren bereiken. De naar ver-
houding lage pachten geven een aan-
trekkingskracht op zichzelf. De eer-
ste jaren na de oorlog is het verbod
om bezittingen mee te nemen een
struikelblok geweest voor vestiging in
Frankrijk, doch sindsdien is toegestaan
eigen inventaris, waaronder ook vee,
mee te nemen. Dit heeft de mogelijk-
heid geschapen in Frankrijk te begin-
nen met enig bedrijfskapitaal; de boe
ren met emigratieplannen schaffen
zich namelyk in Nederland een flinke
veestapel aan en doen daarvan een
groot deel weer van de hand, wanneer
zij eenmaal op htm Franse boerderij
gevestigd zijn. Op die wyze krygen zy
enig kapitaal in Franse munt vry of
wel zij betalen er de inventaris mee,
die doorgaans op Franse boerderijen
moet worden overgenomen. Is een
maal die inventaris betaald, dan
meent de Nederlandse emigrant een
goede toekomst voor de boeg te heb
ben, want in vergeiyking tôt de toe
stand in de steden maakt het platte-
land een période van betrekkeiyke wel
vaart door. Het verbruik van vlees,
vet, melk en suiker is in de Franse
plattelandsdistricten de laatste jaren
zeer sterk toegenomen, hetgeen wijst
op een hogere koopkracht. Toch is de
ze toestand niet gezond, want die hoge
koopkracht is bereikt bij lage produc-
tie, een productie, die het vorige jaar
slechts 86 van voor de oorlog be-
liep. De industriële productie isdaar-
entegen 110 tôt 115 van 1938,
maar desondanks is het levenspeil van
de industriële bevolking lager gewor-
den. Voor zovor de gestegen welvaart
van het platteland het herstellen van
een oud onrecht 1s, is daartegen geen
bezwaar, doch de huidige toestand is
zuiver het gevolg van de sehaarste,
hetgeen betekent, dat het slechts een
schynwelvaart 1s voor de boeren. Zo
spoedig de vroegere productie weer is
bereikt of overschreden en naarmate
de Marshall-goederen in ruimer mate
toestromen, zullen de prijzen der
landbouwproducten in Frankryk on-
vermijdelijk gaan dalen. Het is zeer
waarschijniyk, gezien de oogstver-
wachtingen, dat dit in de loop van het
volgend oogstjaar zal gebeuren.
Dan zullen de Nederlandse boeren,
die tegen hoge prijzen een Franse
boerderij overgenomen hebben voor by
na onoverkoombare moeilykheden ko
men. Het rendement der boerderijen
zal belangryk dalen en dan ls Frank
ryk niet zo aantrekkeiyk meer. Voegt
men daar nog by, dat de woningen
naar onze begrippen zeer ongeriefe-
lijk zyn, dat het milieu, waarin de
jeugd komt te verkeren niet zonder
gevaar ls, dat de voorziening met ar-
beiders totaal onvoldoende is, dat het
moeiiyk ls zyn ktnderen naar goede
scholen te sturen, dan menen wy, dat
leder, die Franse plannen heeft, zich
nog wel eens mag beraden eer hy de
hun plaats en gingen telkens weer
in andere handen over. Slechts twee
woningen en wel de verbouwde,
overgebleven gedeelten van het
klooster waren bewaard gebleven,
namelijk het huis van de Pringheim's
en een tweede huis. Bijna niemand
wist, aan wien dit laatste thans toe-
behoorde. En toch lag het heel dicht
by het huis van de familie Prings
heim. Een hoge muur seheidde de
beide tuinen, welke vroeger samen
de grote kloostertuin uitgemaakt
had.
Veit Mulack zat, de pyp m de
mond, op een houten bank voor zijn
huisje, waarin in over-oude tyden,
lang voordat de eerste bekende voor-
vader van de Pringsheim's de kapel
tôt een bewoonbaar huis gemaakt
had, de nonnen op de knieën gelegen
hadden. De oude man praatte zacht-
jes in zichzelf.
Het ging tegen de avond. Hy keek
naar de tuin, waarover de dalende
zon haar roodgetint licht verspreidde.
Intussen was zyn vrouw, Gustel
Mulack, uit haar kleine woning en
in het grote huis gegaan; ze keek in
de vele kamers, of ailes zich in goede
conditie bevond. De jonge mijnheer
Pringsheim zou, als hy eens onver-
wachts zou komen, niet mogen zeg
gen, dat er ook maar een enkel stofje
op de kostbare ouderwetse meubels
lag. O neen, de oude juffrouw Mu
lack stelde er een eer in, dat ailes in
het grote, onbewoonde huis zô goed
onderhouden Werd. dat er te allen
tijde iemand mocht komen, om het
te inspecteren.
Veit Mulack maakte zich er menig
maal vrolijk om.
Hij was er vrij wel zeker van, dat
al haar werk voor niets was. De
jonge Pringsheim had ongetwijfeld
meer te doen dan de „oude kast" te
bezoeken. Hij kwam zo heel gemak
kelijk niet naar hier, zeer zeker niet!
Hij blies een dikke rookwolk uit.
Ja, Peter zou het ook zeker niet
gemakkelijk hebben, nu hij aan het
hoofd van grote staalfabrieken
stond. Hij zou nog maar nauwelijks
tijd hebben, om aan het oude huis
te denken en evenmin aan de oude
Veit en de eveneens bejaarde Gustel!
Het laatst was hij er geweest met
zijn bonté studentenpet op het hoofd
een vluchtig verblijf van enkele
dagen slechts en dat ailes was al
een groot aantal jaren geleden. Ja
de tijd ging wel heel vlug!
Het schéen Veit Mulack op deze
zomeravond toe, dat het zelfs nog
niet zo buitengewoon lang geleden
was, dat mevrouw Annette Prings
heim, haar zoontje aan de hand, over
de tuinpaden wandelde tydens een
verblijf van enige weken in de zo
mer. Ook herinnerde hy zich nog
goed, dat mijnheer Pringheim, de
„staalkoning", die zo zelden glim-
lachte, een sigaar rokend en de han
den op de rug samengevouwen, hier
rondliep, in zijn zakelijke gedachten
verdiept, waarbij hij niet zozeer van
de zomer genoot als van het gezel
schap van zijn vrouw en zijn zoon
En nu was de jonge mevrouw An-
nette reeds ongeveer tien jaar dood.
En de oude mijnheer Pringsheim was
ook heel onverwachts heengegaan.
JaDe tijd ging snel
En terwijl Veit Mulack nog zo in
zichzelf praatte en in herinneringen
verdiept was, hoorde hij de bel aan
de poort niet, waarvan het helaere
geluid de stilte van de avond, welke
rondom de oude gebouwen heerate,
gedurende enkele ogenblikken ver-
stoorde.
Toen liep juffrouw Gustel haastig
uit haar huisje naar buiten. Ze was
corpulent, haar gelaat had een pur-
perrode tint en in haar manieren
was ze beweeglijk als kwikzilver.
„Man ik geloof werkeljjk, dat
je slaapt!" riep ze met ergernis in
haar stem. „Luister er wordt al
weer gebeld, mijn beste
Veit Mulack rees met een gevoel
van schrik van de bank op. Het korte
pijpje viel daarbij uit zyn mond.
„Wïe belt er toch zo ongeduldig?
En jij schreeuwt, Gustel, alsof er
heel wat bijzonders aan de hand is".
Veit Mulack liet zich niet zo ge
makkelijk haasten of uit zijn even-
wicht brengen.
„Ga dan toch heen vlug wat!'
riep mevrouw Mulack opgewonden
uit.
Veit liep nu voort in de richting
van de poort.
Een heer gekleed in een reiscos-
tume, stond er samen met een chauf
feur, die hem klaarblijkelijk van het
station naar hier gebracht had eu nu
de zware, Iederen reiskoffer in de
hand hield.
(Wordt vervolgd)
stap doet. Canada is in ieder opzicht
veel gezonder dan Frankryk, zowel in
economisch als In soclaal opzicht,
terwyl men in Canada gemakkelyk
inburgert in een ons meer verwant
volk van hogere levensstandaard,
waartegenover Frankrijk bij een lage-
re levensstandaard aan Nederlanders
hooit het gevoel geeft, dat zy daar
thuis zyn. De toestand in Frankrijk
is op het ogenblik zo verward, dat
het ons een groot waagstnk hjkt
thans in dat land een boerdery te
beginnen.
Dtnsdag 14 Sept. 1948.
Kalf- en melkkoeien f 725790,
f 625675, f 500575; Kalfvaarzen
f 625700, f 475550; Vroemelkte
koeien f 700750, f 600675; Vare
koeien f 500—650, f 280-^75; Kalve-
ren en pinken f 130350; Weide-
schapen f 8095, f 5570; Vette
lammeren f 4048; Weidelammeren
f 2542; Biggen f 4855, 3843.
Op de afdeling van gebruiksvee
was het aanbod van runderen en
vooral van de beste kwaliteiten kal-
veren en melkkoeien zeer klein. Het
grootste deel van het aangevoerde
vee bestond uit afwykende kwalitei
ten. In verband hiermede was de han
del kalifî gestemd met evenwel hoge
prijzen. Vette koeien, die waren aan-
gevoerd van beste kwaliteit namen
in aantal iets toe. Er werden buiten
de kalveren ongeveer 130 runderen
overgenomen. Van wolvee was het
aanbod groot. De weideschapen, die
niet vlug werden verhandeld, brach-
ten hoge prijzen op. Vette lammeren
werden vrijwillig geleverd. Voor de
biggen, die zeer langzaam kopers
vonden, handhaafden de prijzen zich
met moeite. Paarden waren in ver
band met de markt te Rolde vrijwel
niet aangevoerd.
Dinsdag 14 Sept. 1948.
Rode Tarwe f 18.2020.80; Tarwe
(wit) f 18.2020.95; Inlandse Rogge
f 18.20—20.95; Wintergerst f 17.20—
19.70; Zomergerst f 18.2019.95; Bi
got Gerst f 18.2019.40; Haver (wit)
f 16.7018.20; Rozyn Erwten f 100.25
135.25; Blauwpeulerwten f 90.25
110.25; Groene Erwten f 28.25
37,75; Paardenbonen f 22.2526.25;
Hala Capucijers f 100.25125.25;
TCnnlzand f 55.3076.30; Karwijzaad
f 60.4075.40; Gele Mosterdzaàd
f 50.3069.30; Kanariezaad f 32.30
40.30; Blauwe Maanzaad f 70.50
87.50.
VOETBALVER. „H. S. C."
Wedstrydprogramma voor Zater
dag 18 Sept. 1948.
Juniores:
B2: HSCFW Aanv. 3 uur
Terrein Gasfabriek.
B4: KielwindeweerHSC 2 3 uur.
Wedstrydprogramma voor Zondag
19 Sept. 1948.
HSC IFriesland I Aanv'. half drie
HSC 2—Friesland 2 half één.
NOVO—HSC 3 2 uur
HSC 4Stadskanaal 2 10 uur
Terrein Gasfabriek.
Juniores:
Al; WW—HSC Aanv. 10 uur.
A6: FroomboschHSC 2 10 uur
Opstellingen:
HSC I: P. Hofkamp, H. Blijham, F.
Olthof, R. Tempel, F. Wubbeling, H.
Schut, J. v. d. Huizen, B Pool, J. Pik,
A. Bakema, N. N. Res.: T. Kuitse, J.
Schomaker, H. Hellinga.
HSC 2: H. Hoeksema, E. Zwart, J.
Bakema, H. v. d. Schoot, A. Reindera,
A, v. d. Haag, J. Schomaker, F. Kraai,
K. Groenhof, R. Wolthuis, J. Stuut.
Res.: J. Brink, H. Holtman, H. Hen-
driks.
HSC 3; Jac. de Haan, S. Hartman,
J. Bakema (aanv.), J. Schut, J. Pruis-
man, H. Gischler, A. van Leggelo, H.
Vegter, A, de Bondt, J. Niemeijer,
j. Bootsman. Res.: G. Hekert, P.
Oostland, H. Schuitema, G. Water-
mulder. Leider: W. Schut. Vertrek
per bus om 12.30 uur vanaf Hôtel
„Struvé".
HSC 4: P. Landman (aanv.), G.
Meijer, K. de Haan, J. de Jonge, L.
J. Kortholt, D. J. v. d. Laan, J. Smit-
tenberg, P. Lubs, R. Kamphuis, L.
de Ruiter, W. Wieringa. Res.: R. Dou
ma, J. Roggen, J. v. d. Laan, W.
Meijer.
Juniores:
Al: E. Luiken (aanv.), W. Schut,
H. Kolhek, D. Deuntje, T. Zwaneveld,
P. Patje, C. Wever, A. Remkes, J.
Schuur, H. Huizing, J. Smedes. Res.:
R. Knip, J. Ploeger, J. Lahpor. Ver
trek per trein om 8.50 vanaf station
Sappemeer-Oost. Leider R. Kliphuis.
A6: A. Hamminga (aanv.), H. J.
Smit, P. Frans, H. Brink, T. van Dam,
G. Riemeijer, S. Seip, A. Overmars,
J. v. d. Meer, C. Huizing, A, Jager.
Res.: A, Blaauw, B. Kooi, G. de Wit.
Vertrek per fiets om 9 uur vanaf
„Struvé". Leider: J. Watermulder.
B2: M. Leutscher, G. Westman, J.
Tepper, M. Hindriks, T. Werkema
(aanv.), H. Bijlsma, H. Blijham, E.
Bakema, D. Hulsebos, S. Klok, J. Ak-
kerman. Res.: N. Wold, S. Hakkeling,
K. Akkerman. Leider: K. Schut.
B4: E. Poelma, E. Penning, W.
Porringa, J. Oosterwijk, J. Smid, L.
Lukje, J. Kamphuis, H. Bruins, M.
Ploeger (aanv.), H. E. Huizing, G.
Prijt. Res.: G. Uildriks, P. Wiendels,
H. Seip. Leider: P. Corzaan. Vertrek
per fiets om kwart voor twee vanaf
Hôtel „Struvé"
De aanvoerdera moeten de ruif-for-
mulieren halen bij de heer J. Wa
termulder, Zuideratr. 214, Sappemeer
Bij eventuele verhindering tijdig
bericht zenden aan: le en 2e elftal
bij de heer K. Schut, Zuiderstraat
205, Sappemeer; 3e en 4e elftal by -de
heer J. Watermulder, Zuiderstraat
214, Sappemeer; Juniores bij de heer
H. Barelds, Herenstraat 46, Sappe
meer.
FOTO'S. Zy, die nog geen foto heb
ben ingeleverd moeten dit nog deze
week doen, daar zij andera niet meer
opgesteld mogen worden.
ZWEMCLTJB „NIMPF"
Donderdag 16 September om 6.30
uur training in het Noorderbad te
Groningen.
