De Hunsa's
De Motorraces te Sappemeer
o rii^f
n
:ns
KOMT h ET âELUK
Over Bloemen en Planten
r H,JS Z.X S S
VAN DE BOEKENPLANK
FILMNIEUWS
SPORT
keuken
tr
Ergens ten Noorden van India, in de titel „Alle the beat in Holland" brengt.
achaduw van de Himalaya woont eon hem in musea en buitenhotels, op de
klein volk, de Hunsa's, dat meer aan- Limburgse heuvels en de Friese eilan-
dacht van de wereld vraagt, dan er in ften, in Scheveningen. en op de grote
het algemeen aan geschonken wordt, rivieren. Zijn bevindingen worden vast-
omdat dit volkje de ziekten die het gelegd in notities om daama via zijn
mensdom teisteren niet kent. Deze schrijfmachine naar zijn uitgever
mensen wonen niet in een aards para- Dodd, Mead en Cie te New York te
dfls, geenszins, er moet hard gewerkt verdwijnen.
DE VLIEGENDE GROOTMOEDER.
In de opschriften van de Franse-
en zelfs van de internationale kran-
ten heeft men in de maand Mei naast
de Berlijnse kwestie de naam van
een Franse pilote, Madame Dupey-
ron, de vliegende grootmoeder, kun-
nen lezen.
Aile kranten noemen haar poging
om het vrouweljjk afstands-record
op de rechte lijn te verbeteren. Dit
record stond op naam van drie Rus-
worden en ondanka de nôeste' arbeid nTspreekt vanzelf, dat de A.N.V.V. sische vliegeniersters met hun près
is er gedurende een gedeelte van het de V.v.V.'s,
jaar niet voldoende voesel. Maar nie-
mand klaagt daarover, niemand wordt
ontevreden of prikkelbaar.
Een Zwitserse geleerde, Dr. Ralph
alsook hotelhoudera
en
restaurateurs zich beijveren om de
heer en mevrouw Clark „AU the best"
vap Nederland te laten zien, beleven,
bewonen en proeven. In de Verenigde
Bircher heeft zijn licht op dit volkje staten hecht men veel waarde aan het berichtten dat het afgelegde record
laten schijnen, en heeft aile wetens- oordeel van deze „tourist-scout" die 0fficieel niet gold, daar de Fédération
waardigheden, die hij heeft kunnen 1 een „land opdient" als een geïllusteer-
tatie over een afstand van 5.908
K.M. De kranten wisten te vertel-
len, dat Andrée Dupeyron in Jiwa-
ni moest landen (Balouchistan) na
5.932 K.M. te hebben afgelegd zij
verzamelen in boekvorm gepubliceerd.
Door Hans de Vries is dit werkje in
het Nederlands vertaald, en onder de
titel „De Hunsa's, een volk dat geen
ziekte kent" door de Uitgeverij „De
Driehoek" te 's-Graveland uitgegeven.
Dit werkje is een goed en leerzaam
boekje, dat degenen die gaarne lezen
over vreemde landen en vreemde vol-
keren, zeer zekrfr zal bevredigen.
Aan de inleiding ontlenen wjj het
volgende
In een afgelegen gebied woont een
de roman en daarenboven om zijn tijd-
schriftartikelen een geliefde gids yoor
de Amerikaanse reiziger is.
Het programma van de heer en me
vrouw Clark voor Nederland is druk
bezet. Zij hebben een spéciale techniek
om zich door een lawine van indruk-
ken heen te slaan. Dit week-end deden
zij een deel van Den Haag en Dor-
drecht.
Logeren in Hôtel Du Vieux Doelen
de stad bekijken, Indisch lunchen in
„Bali", weer rondkijken en museum-
klein volk, dat onze bijzondere belang- bezoek, wat historié en .couleur lo-
stelling thans ten voile waard is. Af-
stamming en taal van dit volk zijn een
raadsel voor de onderzoekers. Men
noemt het wel een „Griekenvolk aan
de Himalaya". Levend in de eenzame
afzondering van een machtig berg-
landschap, onder het juk van zware
veldarbeid, is het niet in staat uit zijn
bodem voldoende voedsel te halen om
tegen de honger, en voldoende kleding
om tegen de koude waarlijk beschermd
te zijn. In deze strijd om het bestaan
is het onderworpen aan een noodlot,
zoals wellicht geen tweede volk; en
toch draagt het dat noodlot of het een
heerlijk leven was, met opgewekte
gratie. Het is een zeldzaam beminne-
lijk volk, dat niettegenstaande zjjn
boerenkarakter ridderdeugden beoe-
fent: hoogstaande sport, edele dans-
kunst en uitgelezen hoffelijkheid.
Maar dit ailes is nog niet de reden,
waarom dit volk ons moderne, door
oorlog en crisis geschokte Europeanen
zo zeer raakt. Tegenover de andere
rassen en volkeren van de aardbol
staan wij half aanmatigend en half
schuldbewust en uit menige hoek be-
dreigt ons iets als ,,Geel Gevaar',. Het
zou ons zwaar vallen, deze volkerin
onbevangen tegemoet te treden. Hier
is echter een klein volk, dat welhaast
tijd- en ruimteloos uit de grijze oud-
heid in onze tijd opduikt. Hier hebben
wij geen aanzien te verdedigen, geen
erfzonde te verbergen. Hier kunnen
wij ons eenvoudigweg van onze voor-
oordelen ontdoen en direct terugkeren
tôt de bron van Leven en Kennis, die
er nog onvertroebeld vloeit,
NIEUW AMERIKAANS BOEK
OVER NEDERLAND
De heer Sydney Clark is een Ame
rikaanse schrijver wiens boeken milli-
oenen grage lezers vinden. Hij is een
ontdekkingsreiziger in de beschaafde
wereld, want hij schrijft louter en al-
leen over de toeristische aspecten van
de landen, die hij bezoekt. Op het ogen-
blik reist hij met zijn echtgenote door
Nederland en over niet al te lange ttjd
zal het reislustige Amerikaanse pu-
bliek in 300 tôt 400 geïllustreerde pa-
gina's kunnen lezen hoe men ons land
het plezierigst kan ,,doen".
Zijn na-oorlogse boeken behandelen
Latijns en Zuid-Amerika, Mexico, En-
geland, Frankrijk, de drie Scandina-
vische landen en Hawaii. Nederland,
België, Italie en Zwitserland zijn nog
in de pen.
Ons land is nu aan de beurt. Tôt
dusver is dat, zo vertelde de heer
Clark, -een onverdeeld genoegen on-
danks het slechte weer van de vorlge
week. De A.N.V.V. assisteert hem btf
zijn werk, dgt zowel de historié van
ons land die neergelegd is in land- en
stedeschoon, als het volkseigene en de
meer practische genoegens van de
Nederlandse hôtels, keukens en kel-
ders omvat.
Zo kan het gebeuren, dat men de
ene dag het lachende rode gezicht on
der een spierwitte haardos van de
schrijver in een van Nederlands beste
hôtels tegenkomt. Hem de volgende
dag koffie met koek in de koeienstal
van een Friese boerderjj ziet savoure-
ren, om hem daarna weer in een ge-
renommeerd restaurant aan te treffen
cale" opdoen, diner in „Trocadero" en
de verdere avond doorbrengen met een
degelijk onderzoek naar smaak en
kwaliteit van Neerlandse „drinks". O
neen, geen whiskey, we zijn in Neder
land en we willen dit land op Neder
landse manier beleven. Tijdens het
volgend week-end is weer een andere
serie hôtels en restaurants aan de
beurt: hôtel Central, de Boulevard en
„What Not?"
„Verveelt dit rondreizend leven u
nooit"? werd hem gevraagd.
Dat doet het niet, integendeel, de
heer Clark vindt het een prettig baan-
tje „Tijdens de vacanties zijn we lm-
mers thuis", zegt hij, „en dan lees ik
mfln favoriete schrijver Sydney Clark
om te zien of hij zijn best heeft ge-
daan" aldus de schrijver van het voor-
oorlogse „Holland on fifty dollars",
Aéronautique Internationale eiste,
dat het bestaande record met min-
stens 100 K.M. werd overschreden.
De terugtocht naar Frankrijk ging
gepaard met vele noodlandingen wat
de aandacht die de gehele wereld
aan deze vrouw wijdt, nog sterker
accentueerde.
Wat Madame Dupeyron echter zo
belangrijk maakt is niet haar laat-
ste prestatie, noch haar dubbele ti
tel van recordhoudster op de rechte
lijn voor vliegtuigen met kleine cy-
linderinhoud maar het is haar ge
hele leven of beter het leven van
het gezin Dupeyron, dat als een voor-
beeld van wel bescheiden, maar vol-
•hardende toewijding voor de zaak
van de Franse vleugels genoemd
moet worden.
Andrée Dupeyron werd geborenop
19 October 1902 sn behaslde op 9
October 1983 haar toaristen-brevet.
Na haar eerste record in 1937 te heb
ben behaald, was zij gedurende de
oorlog luitenant van het luchtleger.
Steeds is Madame Dupeyron blij-
ven vliegen; zij is in het bezit van
een Norécrin en een Morane 571,
waarmee zij haar laatste prestatie
heeft volbracht. De uitrusting en het
invliegen van dit toestel werd door
Monsieur Dupeyron gedaan, die
eveneens piloot is en garagehouder
in Mont de Marsan (Landes), en zich
al vele jaren aan de vliegsport wijdt.
Mademe Dupeyron is grootmoeder.
Haar kleinkinderen hebben allen de
luchtdoop ondergaan. Het spreekt
vanzelf dat dit vliegende gezin de ci-
neasten interesseert, die met deze fa-
milie als middelpunt een film maak-
ten „Le ciel est vous" (De hemel
behoort U), waarin Madeleine Re
naud de hoofdrol speelt.
Hun levenslange inspanning en
nooit ontmoedigd initiatief werd ook
officieel beloond Andrée Dupeyron
is n.l. Ridder in het Legioen van Eer
/ge worden.
50 MILLIOEN PESO SCHADE
BIJ EEN BRAND
In de gebouwen van de „Manufac-
tura Algodonera Argentina" te
Buenos Aires, de grootste katoenfa-
briek van Argentinië, zjjn drie perso-
nen om het leven gekomen en 20 ge-
wond. Nagenoeg de gehele brandweer
van Buenos Aires was met aile mate-
riaal uitgerukt om over een opper-
vlakte van 10.000 vierkante meter de
strijd tegen het onheil aan te binden.
De schade wordt op meer dan 50 mil-
lioen Peso's geraamd.
f
Op de tweede Pinksterdag zijn door Bos uit Nijeberkoop op Eysink; 4. F.
de Motorclub „De Tourist", in sa- de Boer uit Oudehorne op DKW; H.
Gaastra uit Heerenveen op Batavus
viel uit. 3c serie: H. H. Vos, Stadska-
menwerking met de V.v.V. motor-
grasbaanraces gehouden in het sport-
park. Reeds in de ochtenduren kon
men merken, dat dit, langzamerhand
traditioneel geworden, motorfeest
zou plaatsvinden, want. toen reeds
ronkten de motoren. Nu niet op de
baan, maar in de straten op weg
naar de baan.
Omstreeks 10 uur kwamen de ren-
ners aan, en tôt 11 uur was men be-
zig met de keuring der motoren. Van
11 tôt 12 uur was er gelegenheid tôt
training.
De wedstrijden begonnen om 2 uur,
maar reeds lang voor dit aanvafiguur
begon het publiek toe te stromen, en
de stroom bleef aanhouden tôt over
tweeën, toen er ongeveer 4000 toe-
schouwers op het terrein aanwezig
waren. De heer Boomsma hield een
korte toespraak, waarin hij o.a. ver-
tegepwoordigers van het gemeente-
bestuur van HoogezandSappemeer
welkom heette.
125 c.c. klasse. Afstand 3200 mete<\
le serie: 1. R. Koops, Assen, op I».
K.W., 2. A. D. Woest, Groningen, op
DKW; 3. M. v. d. Zwaag, Groningen
op DKW; 4. L. Hoff, Heerenveen, op
DKW; 5. J. Deekens, Zuidhorn op D
KW. 2e serie: 1. K. Prummel, Stads-
kanaal, op DKW; 2. P. Zaagman,
Oosterhoogebrug op DKW; 3. C.
BENNINGA'S FRIESCHE MARGARINEFABRIEKEN N.V. LEEUWARDEN
de maand Juin zullen
CAMP AN AL ACE AE.
Bij de Campanalaceae treffen we
prachtige tuin- en kamerplanten aan.
Van de tuinplànten die nu gezaaid
moeten worden, noemen we de twee-
jarige Campanala Médium.
Tweejarig wil zeggen dit jaar
zaaien voor de bloei in het volgende
jaar. Na de bloei zijn die planten
waardeloos.
De Campanula Médium is een
plant van ongeveer 80 cm. hoogte
in de kleuren wit, rose, lila en
blauw. Het is een zeer mooie tuin-
plant, die het op perken heel goed
doet en als snijbloem voortreffelijk
is. De teergekleurde klokjes doen het
een hele pc os op 't water.
Als ze 1hans gezaaid worden in
een bakje onder glas, moeten ze dit
jaar nog enige keren verspeend
worden. Ze zijn niet tegen een
strenge voj st bestand, dus dan dek-
ken met sparre- of dennegroen. Het
volgende voor jaar kunnen ze op de
bestemde plaats worden uitgepoot,
waar ze
bloeien.
De Campanula Persicifolia is een
vaste plant die van Juni tôt Augus-
tus bloeit met witte of blauwe bloe
men. Als snijbloem is ze zeer ge-
schikt
De Campanula Portenschlagiana is
een kruipende vaste plant van onge
veer 10 cm. hoog, die ih de zomer en
herfst bloeit met blauwe bloemen en
zeer geschikt is voor de rotstuin.
Van de vele soorten die er nog
meer Zijn, wil ik nog noemen de
Campanula Pyramidalis, die wel 2
m. hoog kan worden. Ze is niet vol-
komen winterhard en kan ook als
potplant gebruikt worden.
Voor de kamer hebben we de Cam
panula Isophylla, beter bekend als
Ster van Bethlehem, met witte of
blauwe bloemen. Het is een dank-
bare kamerplant, die in 't voor- of'
najaar gemakkelijk gestekt kan wor
den. De ster verlangt zeer veel
licht en zeer veel water. Een plaats
op het Zuiden vlak voor 't raam, is
al heel geschikt, doch ook op andere
plaatsen doet ze 't goed. Op een
warme plaats moet de ster tijdens
de groei- en bloeitijd twee of drie
keer per dag water hebben en eens
NIEUWE GENEE S WIJZE
VOOR TUBERCULOSE BEPLEIT
Een nieuwe geneeswijze voor long-
tuberculoze is te Atlantic City voor
het Amerikaanse collège van borst-
ner week een weinig kunstmest. kasspecialisten door dr. Gustav Mau-
Bij te weinig water, te arme grond, rel van Davos (Zwitserland) uiteenge-
0f te donkere plaats zet. Maurer verklaarde, dat hij Iner
te felle zon
krijgt de plant gele bladeren. Daar'
om tegen de zon in de middaguren
een weinig schermen.
De uitgebloeide bloempjes knippen
we geregeld uit. Hierdoor bloeit de
plant aanmerkelijk langer.
Na de bloei snijden we de ster
tôt op een paar cm. boven de pot
terug en overwinteren de plant op
een lichte vorstvrije plaats. In het
voor jaar geven we geleidelijk meer
water en als 't noodzakelijk is, een
nieuwe pot.
De stekjes plaatsen we langs de
mee 38 gevallen, die als hopeloos wa
ren opgegeven, heeft genezen.
Volgens deze méthode wordt een
tunnel naar de caverne geboord en
met gaas volgestopt. Hierdoor giet
men dan een mengsel van streptomy
cine en para-adminosalicylzuur.
Dr. Maurer verklaarde, dat de tu-
bercelbacillen hierdoor binnen een ge-
middelde tyd van 17 dagen worden
„uitgezuiverd".
(Van deskundige zijde vemeemt het
A.N.P. dat de operatie, waarbij de ca
verne geopend wordt, reeds meer >£r-
richt is, doch dat het ingieten van het
rund van de pot een viertal is reeds mengsel streptomycine een Ameri-
voldoende. Ook kunnen we de oude kaans praeparaat, dat met succès te-
scheuren Twee- en driejari- gen t.b.c. wordt gebruikt en het
>t mooist. Zweedse middel para-adminosalicyl-
K. zuur geheel nieuw is).
plant
ge planten zijn
147. Juist, toen hij een hoek omging, zag hij een
wflde vlakte voor zich, en terwijl Rob voorzichtig
het gevaarlijke pad volgde om die streek te berei-
ken, werd zijn weg plotseling versperd door een
Zijn reportage van Nederland onder de paar berggeiten, pie hem mjdlg aankeken.
148. Rob had wel voor gevaarlijker dieren gestaan
en met een flinke steen joeg ht) de beesten op de
vlucht, en Rob volgde ze onwillekeurig. De geiten
vluchtten naar een bos en weer deed Rob een
vreemde ontdekking. Aan een tak van een boom
ontdekte ht) ni. een langwerpige hoom.
149. „Het wordt steeds geheimzinniger, ik zal
maar eens op die hoom blazen, misschien komen
de eigenaars wel" opduiken," dacht Rob, en de
daad b(j het woord voegend, gaf ht) enige korte
stoten op het instrument. Een diep hol geluid
weerklonk, dat tôt ver in het woud weerklonk.
FEUILLETON
HENK VAN HEESWUK
6) „PtJnig jezelf niet", weerde ze luch-
tig af, „je maakt 't jezelf maar moei-
lijk. En geen dank. Je hebt je werk
er voor gedaan en dat is voldoende!
Htj liep langzaam naar de zaal,
waar z'n regenjas nog op dezelfdo
plaats hing, waar hij hem de vorige
avond had neergehangen. Even bleef
hij in gedachten verzonken, toen keek
hij haar plotseling verschrikt aan:
„M'n fiets! ik heb m'n fiets helemaal
verge ten! Waar kan die ztjn?"
„Daarvoor heb ik gisteravond ge-
zorgd. Zt) staat achter in de boet. Jij
hebt er zeker niet aan gedacht, hé9
Dat glas bier heeft wel heel wat op
z'n kerfstok! WaCht, ik zal je fiets
wel even halen".
Nadat hij z'n jas achter op de fiets
had gebonden, gaf hij haar een hand.
„Nogmaals vriendelijk bedankt".
„Geen dank, en als je weer eens op
het eiland komt, dan mag je gerust
weer hier overnachten".
Ht) schudde het hoofd. „Dat zal wel
niet meer gebeuren, denk ik. Wat
moet ik nog op het eiland doen?"
„Nu", ze knipoogde tegen hem, „je
kunt nooit weten. Onthoud m'n woor-
den maar. Goeie reis en tôt weer-
ziens!
de hem per slot van rekening op dat
eenzame verre eiland? Je kon jezelf
f"1 in Den Helder kunt u hem er wel weer immers beschouwen als kellner en in
I CMC °P binden". Alkmaar behoefden ze niet te weten,
N N Geert bleef aan de verachansing dat het maap een kroegje was. Ten
noor. v,c* hprirUvitr wer- glotte wende je overal aan en over een
half jaar had hij misschien niet beter
geweten of het hoorde zo.
Maar dat vrouwtjeHij wist 't
niet, maar tocher ging iets van
haar uit, dat aantrok en afstootte te-
gelijk. Wât het was, kon hij niet de-
finiëren. Ze had iets verleidelijks over
zich, maar wat wist hij feitelijk van
vrouwen af? Z'n zusters, nu ja, dat
waren geheel anderen, dat waren be-
kenden voor je met wie je was opge-
groeid. Z'n moeder, die kon je met Nel
helemaal niet vergelijken; moeder was
een heilige
Neen, van vreemde vrouwen wist hjj
eigenlijk bitter weinig af en als je toch
goed naging kwam je nu pas tôt de
ontdekking, dat je de kinderschoenen
al lang ontwassen was en dat Je met
Je beide benen midden in het voile le
ven stondeen wereld met mannen
èn vrouwen. Hij was geen kind meer,
geen knaap, geen jongeling, maar
man. Gek, dat je dat op een zeker mo
ment in je leven pas ten voile bewust
werd, dat je dat zo opeens klaar be-
sefte. Het was alsof je plotseling uit
een donkere schuur buiten werd gezet,
midden in de voile dag, waar de zon
lag er begraven als een herinnering. gloeiend heet scheen en je met je
als een intermezzo in z'n leven, een ogen moest knipperen voor het voile
amusant incidentweggevaagd prachtige licht dat je bijna niet ver-
en verge- dragen kon, zo plotseling, zo onver-
z(jn regenjas er af en trok die aan,
,,'t is nog al fris op zee, mijnheer en
in Den Helder kunt u hem er wel weer
op binden".
Geert bleef aan de verschansing
staan en keek naar het bedrijvig wer-
ken van de knechten, die de boot met
allerlei stukgoed vol laadden. Af en
toe liepen er enkele passagiers de
smalle loopplank op, tôt de tjjd van
vertrek gekomen was.
Langzaam stoomde de „Dageraad"
de smalle haven uit en hij bezag nog
eens het zich verwijderende eiland,
waar hfj in die enkele dag zoveel had
beleefd.
Hij was toch eigenlijk een eigenaar-
dige sinjeur, want hij was toch naar
Tèxel gegaan in de hoop er werk te
vinden. Werk was hem ten slotte aan-
geboden en toch had hij het niet aan-
genomen. Onverricht ter zake keerde
hij weer terug naar huis, wat zo ge-
zellig behoorde te zijn en het niet
wasWat zou vader er wel van
zeggen, dat hij weer met lege handen
thuis kwam? Zou hij vertellen, dat hij
werk had kunnen krijgen in een
kroeg? Wat zou er dan van gedacht
worden, als hij uitvoerig vertelde, wat
hij allemaal beleefd had. Vastberadhn
klemde hij de lippen op elkaar. Neen,
dat was een geheim en dat bleef diep
verborgen in z'n hart, waaruit ht) zelf
het nimmer meer zou opdiepen. Dat
immers geen geheimen voor elkaar, boord. Hoeveel is dat samen?
maar toch, als ze het dan wel eens „Zestig cent enkelereis en zeven
hadden over een of ander meisje, dan stuivers voor de fiets
wmmg&mrn sssHF
naal op DKW; 2. A. Blaauw, Sappe
meer op DKW; 3. D. de Vries, Gro
ningen op DKW; J. H. v. Oosten,
Stadskanaal op DKW maakte een
slechte start, doch kwam toch aan de
kop te rijden. Hij viel echter en gaf
toen de strijd op.Herkansingsrit: 1. v.
Oosten; 2. Bos; 3. de Boer; 4. v. d.
Zwaag; 5. Gaastra; 6. L. Hoff; 7. Dee
kens en 8. de Vries.
Finale (2 van iedere serie en 2 van
herkansingsrit). Uitslag
1. R. Koops op DKW in 2.39.6
2. K. Prummel op DKW in 2.43.1;
3. A. D. Woest op DKW in 2.45;
4. P. Zaagman op DKW in 2.52
en verder 5. C. Bos, 6. H. H. Vos, 7.
J. H. v. Oosten en 8. A. Blaauw.
250 c.c. klasse. Hier werden 3 man
ches gereden. Van iedere manche
kreeg de eerstaankomende 1 punt,
de tweede 2 punten, enz. Winnaar
werd degene, die in de 3 manches het
laagst aantal punten behaalde. Uit
slag: le manche: 1. J. Gj alterna, Ma-
rum op Jap (3.20.-); 2. M. v. d. Warf,
Sappemeer op Jap (3.21.-); 3. W.
Plet op Velocette (3.27.3); 4. H.
Borkhuis, Groningen, op Velocette
(2.32.4); A-, Hamster, Zuidlaren op
Eysinck viel uit (5 pt.)2e manche:
1. J. G j alterna (3.18.2); 2. M. van
der Warf, Sappemeer (3.18.8) 3. W.
Plet (3.22.-); 4. A. Hamster (3.28) en
5 H. Borkhuis. 3e manche: 1. J.
G j alterna (3.22.0); 2. W. Plet (3.22.1);
3. A. Hamster (3.27.0); 4. H. Bork
huis M. v. d. Warf, die pech had,
werd no. 5. De totaal uitslag luidt
1. J. G j alterna 3 punten;
2. W. Plet, 8 punten;
3. M. v. d. Warf 9 punten;
4. A. Hamster 12 punten;
5. H. Borkhuis 13 punten.
350 c.c. klasse. Gereden werden 2
sériés, le serie: 1. J. Gjaltema, Ma-
rum op Jap; 2. A. v. d. Warf, Sap
pemeer op Jap; 3. Rijkens op Ve
locette en 4. Slagter, Westerbroek
op Matchless. Visser viel uit. 2e serie:
1. G. v. Oosten, Stadskanaal op Tri-
umph; 2. F. Kremer, Emmen op
Matchless; 3. M. v. d. Warf, Sappe
meer op Jap en 4. Heikens op Vul-
caan. Herkansingsrit: 1. Visser van
Wildervank op Matchless; 2. Slagter;
3. Heikens en 4. Rijkens. Finale:
1. J. Gjaltema op Jap in 3.51.6;
2. A. v. d. Warf op Jap in 3.52.-;
3. G. v. Oosten op Triumph in 3.55.3;
1. Slagter op Matchless in 4.04.7;
Visser op Matcless.
500 c.c. klasse. Gereden werd in
2 sériés, le serie: 1. A. Koning, Oos-
terwolde op Triumph; 2. H. Krans,
Stadskanaal op Norton; 3. A. v. d.
Warf op Matchless; 4. A. Snel, Mus-
selkanaal op Raleigh; 5. L._ Engels,
Veendam op DKW. 2e serie: 1. A.
Heida, Gorredijk op Sarolea; 2. B.
Kuipers, Scheemda op Norton; 3. F.
Kremer, Stadskanaal op Rudge; 4.
H. Swalve, Hoogezand op Norton.
Herkansingsrit 1. H. Swalve; 2. A.
v. d. Warf; 3. Kremer, Stadskanaal; 4.
A. Snel, Musselkanaal; Engels viel
uit. Finale
I. A. Heida, Gorredijk in 3,28.6;
2 A. Koning, Oosterwolde in 3.29.4;
3 H; Swalve, Hoogezand in 3.47.5;
4 B. Kuipers, Scheemda in 3.50.2.
A. v. d. Warf werd no. 5 en Krans,
Stadskanaal viel uit.
Opgemerkt moet worden dat Hei
da en Koning op nieuwe fabrieksma-
chines reden. Vandaar, dat hun tij-
den aanmerkelijk beter zijn dan van
de overige rijders. Onder elkaar le-
verden zij een spannende race, en
dat was ook het geval in de
Handicap-raoe. Hierin startten de
esrstaangekomen 2 rijders van aile
klassen, doch de start had niet ge-
1:jktijdig plaats maar met een tus-
senpoze van enkele seconden. De
uitslag werd hier:
1. Plet; 2. Heida en 3. Koning.
Deze motorraces kunnen als ge-
slaagd worden beschouwd. Inciden-
ten of ongelukken kwamen niet voor,
de belangstelling was zoals reeds
çezegd groot, en het weer was in
aile opzichten gunstig. Een goede
dag voor M.C. „De Tourist".
kon het gedaan hebben, want de jas
had de gehele nacht In de zaal gehan-
gen. Zij wist natuurlijk, dat hij niet
veel geld bezat en uit medelijden had
dan was er toch zoiets als een kloof
tussen hem en zfln makkers
Wonderlijk was toch eigenlijk het le
ven, wat wist hij er nog bitter weinig
van
„Uw kaartje alsjeblieft, mijnheer
Ruw werd hij uit z'n mijmering op-
geschrikt. De conducteur van de boot
stond voor hem met de kaartjestrom-
mel in de ene hand en de tas in de
andere. De kniptang bungelde heen en
weer over de glimmende knopen van
zijn uniformjas.
Verstrooid haalde ht) z'n portemon-
naie voor de dag en gaf de man het
vervoerbewijs.
Deze bekeek het even en gaf het
toen weer terug.
„Het is niet meer geldlg, mijnheer.
't Is een dagretour van gisteren, re
tours zijn alleen maar geldig op de
dag van afgifte".
Geert schrok. Hij had niet voldoen
de geld bij zich om opnieuw de over-
tocht te betalen. Wat moest hij nu
doen? Lieve help, wat een verdraaid
ellendig geval toch
„Maar", trachtte hij de man te ver-
murwen, „lk heb gisteravond door het
onweer de laatste boot gemist. Zo-
hij
zoeken, hoewel hij wist, dat er geen
geld in kon zitten. Z'n ganse bezit zat
immers in z'n portemonnaie! Plotse
ling voelde hij een paplertje in zijn re
genjas. Stomverbaasd haalde hij er
een zilverbon van een rijksdaalder uit
en keek beurtelings de conducteur en
het waardebiljet aan.
„U schijnt nog een achterdeurtje te
hebben, mijnheer", zei deze lachend.
„In leder geval een meevallertje".
Zonder te spreken overhandigde ht)
het geld en nam werktuigelijk het
kaartje en het wisselgeld in ontvangst.
Hoe kwam die rijksdaalder nu in he-
melsnaam in zijn jaszak?
Tevergeefs pijnigde hij z'n hersen3
af. Met de beste wil van de wereld kon
hij op 't moment maar niet begrtJpen,
hoe dat zilverbonnetje in zijn regenjas
was gekomen. Thuis had hij circa eer.
daalder meegenomen en dat had hij
immers in z'n portemonnaie, gestoken.
Zou z'n moeder misschien? Neen, dat
was uitgesloten. Wanneer zij hem een
extraatje toestak, gaf ze 't hem altijd
met de raad er zuinig op te zijn en
't niet te verllezen. Moeder was veel
te secuur om het zo maar los in de
doende was ik gedwongen om op het zak van zijn regenjas te stoppen. Bo-
eiland te overnachten". i vendien was de jas al acîiterop de fiets
De conducteur haalde de schouders gebonden, toen hij van l uis wilde ver-
Dat is heus niet onze schuld, trekken en toen zat het er in geen ge-
was het weer, voorbijen verge- dragen kon, zo plotseling, zo
ten weldra. Het leven gaat zijn gang wacht, dat je er eerst geruime tijd aan op ""Zeifs gisteravond val in. De jas had hij pas aangetrok-
h" Sfv"Zw iiTÏÏ de dOOTSlae OutochM. dan »aren -t nefer maar u. kaartj. la nu waardeloos ge- InjKt café van Blonde N.l opgehan-
eigenaardig worden".
Het was een
met deze woorden stapte hij op de De vrouw zelf had de doorslag gege'
fiets. Nog een korte handgroet en hij veu j^J^was nog wezen^'lH)'"wïst'riïët,~wat j'e°âânhaa"; Wanhopig haalde hij z'n portemop
was om de hoek verdwenen. g j^en jongen, een kameraad op de naie uit de zak. „Ik vrees, dat ik met
Bij de haven lag de boot al klaar. te doen geweest; per slot van reke-
Hij bracht z'n fiets op het achterdek ning had ze gelijk: er stak geen kwaad
en haalde op advies van de dekknëcht in, het was geen schande en wie ken-
fabriek, nu ja, die kon je begrijpen, genoeg geld bezit om een kaartje te
dat was een ci."egoncot en dan had je kopen. Ik heb oA z&g ot,n f-ets aan
gen
Blonde Nel
Als een bliksemflits schoot het door
z'n brein! Die had dat geld in zijn jas
zak gedaan. Niemand anders dan zjj
Natuurlijk zou hij die rijksdaalder
terugsturen! Hij wilde geen aalmoe-
zen. Zodra ht) werk had, zou hij het
geld over sturen!
Zodra hjj werk hadHoe lang
kon dat nog durenHij zuchtte.
Hoeveel weken was ht) nu al gedwon
gen tôt leeglopen. Van de ene baas
naar de andere, smekend om werk en
overal afgewezen. Hoe lang nog
Den Helder kwam in zicht. De tele-
graaf rinkelde en de machines stop-
ten. Langs de boot voeren een paar
zeiïscheepjes met jongelui in fleurige
kleding. De een vacantle, de ander
werkloos
Wanneer zou Blonde Nel dat geld
in z'n zak gedaan hebben? Dat moest
gisteravond gebeurd zijn, toen de zaak
gesloten was en hij reeds op bed lag,
■onbewust van haar weldaad. Ondanks
z'n sombere stemming moest hij toch
even lachen. „Ze was een goed vrouw
tje, maar tochook een gevaarlijk
vrouwtje".
De boot meerde aan en Geert van
der Plas bond z'n regenjas achter op
z'n fiets en liep de kade op.
Maar gedurende zfln tocht langs het
Noord-Hollands kanaal, huiswaarts
rijdende, leek het alsof het beeld van
Blonde Nel steeds maar voor heip uit
op en neer danste. En ze keek hem
als maar vragend aan. Het gaf niets,
of hij voor een moment zijn ogen sloot.
Als ht) ze weer opende, zag ht) op
nieuw dat ronde, voile gelaat voor
zich en het scheen hem toe, als vroeg
ze: „Kom maar weer terug naar
Texel, ik heb werk voor je, werk en
eten
(Wordt vervolgd)
