Deûroteuefûe
Moest hij daarvoor naar
Amsterdam?
GESTREMD
LUCHT-
VERKEER
Wat'n boudel, wat'n boudel
TWEEDE BLAD von ..HET NIEUWSBLAir
Zaterdag 17 Decei~ 1949
No. 100
Molcum bledt excuses
aan.
In ona vorig nummer vertelden
wtf van een Muntendammer die naar
Amsterdam ging om de voetbalwed-
atrijd NederlandDenemarken bij
te wonen, maar die gearresteerd
Word wegens het verkopen van
plaatsbewijzen (die over waren).
Prompt werden >wij opgebeld door
het „slachtoffer". „Wij hebben ze
geen cent duurder verkocht, dan wij
er voor betaald hadden" zei hij, „en
ik wist heus niet dat dit krachtens
Kilk,
in zijn recht, Men mag die kaartjes
niet verhandelen op openbare weg.
Dat is indertljd zo afgekondigd, om
zwarte pieten voet dwars te zetten,
Maar voor edele mensenvrienden ah
deze Graninger, die zonder cént
winst 8 kaartjes van I 1 aan jongens
overdoet, is die bepaling natuurlijk
niet geschapen.
Ambtenaai, die uitleg ten sptft
deze Gronlnger naar politièbureau
bracht (of deed brengen is letter-
knecht, die onze goede stad bijzôndër
slechte dienst bewezen. En zélfda
geldt voor hen, die deze Groningse
gast in cel opsloten en daar zelfs z6
artikel zo-en-zo-veel verboden was." lang vasthielden, dat hij wedstrijd
Hij vroeg ons verder in de krant niet kon zien en dus héle reis, met
te zétten, dat hij het heel onsportief
vond van de Amsterdamse politie
om hem vast te houden tôt de wed
strijd afgelopen was,
In „Het Parool" biedt Dagboeke-
nier zijn excuses aan voor hef ge-
beurde, Wij weten wel, daar hebt u
niet zo heel veel aan: U hebt kosten
gemaakt, en in plaats van het ge-
noegen een mooiç voetbalwedstrijd
te zien, hebt u in een politieposthuis
gazeten, Maar dit excuus zal voor u
toch een pleister op de wonde zijn,
Hier volgt hetgeen „Het Parool"
over het gebeurde schrijft:
Excuses namens Mokum
Ach, diç 30 stoere Groningers van
2 verenigingen, die bus gehuurd en
naar Amsterdam gereden om Dene
marken vloer te zien aanvegen met
ons Nederlandse elftal! Toen bus uit
Muntendam (Gr.) veirtrok, waren
maar 27 Groningers ingestapt, zodat
leider van trip om 11.45 u, op Am
sterdamse Emmaplein arriveerde met
nog 3 staanplaatsen van f 1 in zijn
zak, die helemaai over waren. Daar
stonden al Amsterdamse jongens
klaar, met preekkoor: „Heppu nog
'n kaartje over?" Zei die Groninger
rondborstig: „Geduld, jongens," zei
hij, „ik heb er nog drle die kunnen
jullie krljgen voor wat ze mij gekost
hebben!"
Eerste jongen betaalde en op
dat moment greep ambtenaar in die
3 kaartjes in beslag nam, plus die
•ne gulden, die al betaald was. En
brave Groninger werd op politiebu
reau in cel gestopt. Om 10,45 u., toen
wedstrijd afgelopen, werd hij losge-
laten
advertentiei.mT
al die kosten, voor niets gerpaak*
Aile betrokkenen, hun formeel ge-
lijk ten spijt, dies fôei en namens
Amsterdam excuses aan Mun
tendam.
Hoe een zwendelaar
rijk werd
Hot begint met onsuiver bloed,
Onmerktmar,
Maar als de eerste Rheumatlsehe Pij-
nen zich demoustreren
komt het al gauw van kwaad tôt erger
En al gauw is er nauwelijks redden
meer aan, Tenzlj §e de beroemde
Krusohen-kuur te beat neemt. Sinv
pel als geeienavend trouwens, heie=
maal niet néâr, selfs niet voor men-
een, die moeilijk innemen; en na kor-
te tijd alleen maar een goede ge-
woonte; iedere morgen in Uw eerste
kopje thee of ko maar met sehoon
water wat Kruschen Balte, zoveel
ais er op een echte cent gaat, Dat is
dan je reinsts nieuwe energie voor
Uw bloedzulverende orgunen, die al
gauw we'er jeugdig krachtlg op gang
komen en al Uw spieren en gewnch-
ten-pijnigende onreinheden uitban-
nen en afvoeren langs natuurlyke
weg, Laat bij wijze van proef de,
wondere werking van Kruschen ovep
U komen en verbaas Uzelf over Uw
weerkerende energie, die veerkracht,
en dat bezielende gevoel, dat U weer
bergen zal doen verzetten. Kruschen
is verkrijgbaar bij aile Apothekerq
en Drogisten,
Een student, die enige malen ce-
vergeefs zijn artsenexamen had af-
gelegd, besloot dan maar zonder exa
men de titel van Doctor aan te ne-
men, en vestigde zich als dr. von
Bach. Eerst werd hij vertrouwens-
geneesheer aan het bureau van een
ziekteverzekering in Saksen Anhalt.
Van de Russische zône verhuisde hij
vervolgens naar de Britse zône en
werd long-specialist te Metternich,
Daarna werd hij assistent-geneesheer
in Schweinfurt (Am. zône).
Maar met dat doktertje spelen
werd hij niet snel genoeg rijk, Daar-
om besloot hij uitvinder te worden,
Hij mengde honing en laurierzaden
door elkaar en vertelde, dat hij eeri
nieuw mlddel had gevonden ter be-
strijding van t.b.c, Bij wijze van
proef tjehandelde hij 7 patienten met
het nieuwe middel, doch paste in
werkelijkheid beproefde middelen
toe.
Thans is de man als een bedrieger
ontmaskerd. Hij heet in werkelijk
heid Rudolf Gtos, en zal zich wegens
bedrog, diefstal, verduistering, ver-
valsing van documenten en het on-
bevoegd voeren van academische ti-
tels hebben te verantwoorden,
Het is niet de eerste maal, dat Glos
met de justitie in aanraklng komt
DREE fclVEEDSF MtEISJES
„LICHTKONTNGÏNNFTJES"
VONDEN DE DOOD
In Zweden worden leder jaar
„Lueia-meisjea" of wel „Lichtko-
ninginnetjes" gekozen, die net mid-
delpunt vormen van het lichtfeest
De meisjes worden gekleed in een
lang, wit gewaad, en krljgen een
kroon op net hoofd, waarin kaarsen
branden.
Toen drie van deze „Lucia-meisjes"
per auto werden vervoerd, werd de'
auto bij een onbewaakte overweg
door een trein gegrepen. De drle
„Lichtkonlnginnetjes" vonden de
dood. Twee andere meisjes, die sich
eveneens in de auto bevonden wer
den zwaar gewond.
HIJ EAG HET GEVAAR NIET IN
In Udenhout is een poging gedaan
om de plaats te zuiveren van aile
gevaarlijke spullen, die nog in ver
keerde handen zijn. Om dit doel te
bereiken is de burgemeester begon-
nen met huis aan huis een circulaire
te laten bezorgen, Op grond van deze
circulaire dacht een boer: Ik zal die
paar zakken met kruitachtige in-
houd maar naar het politiebureau
brengen, Er konden eens ongelukken
gebeuren, De volgende dag bracht
hij een hoeveelheid pijpkruit naar
het politiebureau, die voldoende was
om de hele gemeente de lucht in te
laten vliegen, Toen hij de zakken
In het bureau had gedepone'erd stak
hij een sigaret aan, en wierp de lu
cifer in de richting van de zakken
met kruit. 1
Later heeft de politie in een groot
aantal woningen een onderzoek in-
gesteld, met als gevolg, dat het po
litiebureau nu een waar arsenaal is
REEDS OP 17-JARIGE LEEFTIJD
opzlchteres in concentratiekampen
Toen Jacoba Roelofs uit Utrecht 17
jaar oud was, werd zij opzlchteres in
Duitse concentratiekampen, Zij heeft
als zodanig in verschillende kampen
gewerkt en zich daar misdragen.
Want dit jonge meisje ontzag zich
niet gevangenen te mishandelen.
Het Bijz, Gerechtshof te Leeuwar-
dën veroordeelde haar tôt 11 jaar
Rijkswerkinrichting. Jacoba, die in-
middels 28 jaar geworden is, vroeg
om cassatie, maar bij de eerste be-
handeling weigerde zij te spreken,
Er werd toen besloten een psychia-
trisch onderzoek te doen instellen.
Zij bleek volgens dit onderzoek vol-
komen toerekeningsvatbaar, er kwu-
men echter persoonlijke omstandig-
heden naar voren, die een clemente
behandeling vroegen. De advocaat
vroeg zelfs onmiddellijke invrijheid-
stelling. De procureur-fiscaal liep
niet zo hard van stapei Hij eiste
9 jaar gevangeniistraf met aftrek
SPOOR ÎNEAKE MOORD7
Toen werklieden het vorig jaar be-
zig waren met het herstellen van een
vloer in een woning te Rotterdam,
vonden ze daar een menselljk ge-
raamte, dat hier en daar beschadigd
was, zodat men een misdrtjf ver-
moedde. Uit krantensnippers, die
men ook onder de vloer had gevon
den, en die bleken te zijn van een
krant van 28 November 1041 leidde
men af dat event. een misdrijf heeft
plaats gehad omstreeks die datum.
Thans is de politie met iemand in
eontaet gekomen, die te dezer zake
nadere inliehtingen heeft verstrekt.
Tljdens een Zondagochtendwande-
ling, gedaan op 22 Sept, 1940 ver-
klaarde hij gezien te hebben dat
twee mannen een Duitse officier
hebben vermoord. Volgens deze ge
tuige had de officier een verhouding
met een dochter van een der daders,
waar deze zeer tegen was. Men be
sloot toen de Duitser uit de weg te
ruimen. Dit geschiedde door hem
met een zwaar voorwerp een slag op
het achterhoofd toe te dienen.
Het onderzoek wordt voortgezet
ADVERTENTIE LM.
MENTHO-REX
SCHEEPSRAMP EIST 64 DODEN
In een hevige storm zijn voor de
Afrikaanse kust nabij Ceuta drie vis-
sersschepen vergaan, die gezamenlijk
een bemanning van 75 koppen tel-
den. Men heeft slechts 11 van de
drenkelingen kunnen redden.
GELD UIT AUTO GESTOLEN
De bestuurder van een auto van
een melkfabriek te Leeuwarden be
vond zich te Mantgum (Fr. om
melkbussen op te halen en melkgel-
den uit te betalen, Terwijl bij de
auto, waarin zich het geldkistje, in
houdende f 3800 bevond, op de
straatweg liet staan, begaf de chaut
feur zich naar een achteraf staande
boerderij. Toen hij terugkwam was.
het geldkistje verdwenen.
In verband met de diefstal werd
een arbeider gearresteerd. De man
ontkende iets met de diefstal te ma-
ken te hebben. Toen men hem ech
ter voorhield, dat hij een biljet van
f 100 van het gestolen geld op het
postkantoor had aangeboden, viel
hij door de mand, Hij vertelde toen
reeds twee maal getracht te hebben
het kistje te stelen, doch was er toen
niet in geslaagd, De laatste keer had
hij veel meer succès, f 3700 werd te-
terug gevonden.
Mit aal dei reeg'n, gain mens kin d'r teeg'n,
'n Bulde zaik volk en gevaorleke weeg'n.
't Waoter is zô hoog in 't dalp dat minneg toentje d'r onder laip.
Un de ôle Van Gelder aar al 'n aol in de kelderl
Dât was 'n boudel,
't Winaehoterdaip dut niks as stroom'm,
'xi Bchipper Idn haost nait deux d'houk hèn koom'm.
'n Geaarbai, 'n gevrôzz'l, 'n geknod en geatèn,
't Volk atait te wachten omdat de draaie nait draait worden kin.
Wat 'n boudel.
't Is kold weer en misteg, mor dreuge Goddaank,
Mor wachten duurt tog altied laank.
„Tou nou schipper, vot nou toch."
Mor 't motortje is nait staark genog
Hai stampt en rookt, schipper zwait en kookt.
Vrauw stait te stuur'n, 't kin nog 'n haile zet duur'n
In ains ropt er aine uut 't wachtend publiek,
(En de man aar geliek)
„Hé, schippersvrouw, geef mor gauw 'n hène tauw,
Zevve joe eev'm deur 't vlaot hèn scheur'n
Want d'r mout wat gebeur'n,
Wie ston'n hier tog mit zoveul kracht'n
Te verkleum'm en te wacht'n."
De man krigt 'n hène tauw van schippersvrauw,
Hai trekt en scheurt,
Tou nou lu, help nou eev'm, 't is zô weer gebeurd
Mor nee, d'aine dei kikt en d'aander dei knikt,
Lacht wat min, het niks gain zin.
'n Mqpeer pakt 'n sigare uut zien deuze
En 'n juvvertje trekt was vies mit de neuze,
„Nee or"
„Tou nou lu, blief nou nait aal staon,
As 't schip t'er deur is kin wic ons gang ja weer gaon.
Bin je bange veur voele han'n, of dat je joe bran'n?"
't Helpt aal niks.
De man wordt kwaod en goeit tauw weer aan boord.
De schipper redt zok mit aig'n kracht'n
En de mensen ston'n 'n aail uurtje langer te wacht'n.
Dit was 't resultaot van d'Houkster gemainschopsdaod.
'n Maie boudel, hail maal,
Mor zo is 't in de wereid haost overaal.
De mensen doun zowat niks veur mekaor,
Daorom is de wereid zo rauw en zo raor
"Dat is 'n maie boudai. S.
(Door gebrek aan ruimte moest dit gedichtje de vorige maal blijven
iiggen.)
GEEN MISDAAD, MAAR....
Iemand te Bergen op Zoom, die in
een tumtje aan het spitten was, Vond
DE ZEE EIST ZWARE TOL
VAN NEDERLAND
Wederom is een Nederiands schip
een doodshoofd, en iiet het aan eeri vergaan. Het 921 ton metende INeder-
Îuist passerende poiitieugent zien. landse motorschip „Doros", varende
leze sprak er over met zijn supe-'' van New York naar Haïti, met een
rieur en. De mogelijkheid van een lading bestaande uit meei en stuk-
247. De hoofdman was fnmiddels heel onderda-
nig naderbij gekomen. Hij wist, dat hij verkeerd
gedaan had, en dat de grijze meester in de
tempel vertoomd op hem zou zijn.
248, Op bevel van Ama werden de blanken on-
middellljk bevrljd en de be wonen bij een geroe-
pen, Ze waarschuwde de mensen, om de blan
ken niet meer aan te vallen of te doden, an-
ders zou haar grootvade toornig worden en hun
dorp met zware ziekten teisteren.
misdaad werd onder ogen gezien,
Het garechtelijke apparaat werd in
werking gesteid; de dienst identifi-
catie en berging werd erbij gehaald,
maar men kwam niet tôt resuitaai.
En toen plotseling kwam er licht
in de duistere zaak. Iemand, die van
het gevel hoorde kwam de politie
vertellen, dat hij en zijn vriendje in
hun Jeugd wel eens Indiaantje ge-
speeld hadden, en dat beiden dan de
beschikking hadden over een doods
hoofd, gevonden bij het verdronken
land van Reimergwpal, Oat is nie* s
bijKonders, want daar worden wel
meer doodshoofden gevonden.
De man wist aieh te herinneren,
dat de doodshoofden na het spel in
een of andere tuin begraven werden.
COMPLOT
DEVIEZENSMOKKELAARS
OPGEROLD IN OOSTENRIJK
Nederlajider onder de gearresteerden
De Oostenrijkse politie heeft een
complot van deviezensmokkelaars
opgerold, In totaal werden 9 perso-
nen gearresteerd. Onder hen bevindt
zich een Nederlander, die werd aan-
gehouden op het moment, dat hij
met een bedrag van 000.000 shillings
bij zich gereed stond naar het bui-
tenland te vertrekken. Het bedrag
zou gedeponeerd worden bij een bui-
tenlandse bank.
goederen, is voor de kust van i'iori-
da vergaan. Aan boord van het schip,
dat toebehoort aan de K.N.S.M. deed
zich midscheeps een ontpioifing voor,
en even later was het schip ais een
brandende fakkel,
IJlings werden de reddlngsboten
gestreken, In één boot veriieten 13
man en in de andere alleen de kok
het brandende schip. Van de zwaar
beladen reddingsboot stapten later
5 man over in de andere, De overlge
12 man, die zich aan boord bevonden
sprongen in de zee, die vrij ruw was.
Door de Amerikaanae tankboot
,,iparrows Point" werd de reddings-
boet met 8 maan aangetroffen, Do
schipbreukelingen werden aan boord
genomen, Gedurende verseheidene
uren verkeerde men in onzekerheid
over hen die zich in de andere boot
bevonden, Het blijkt echter dat deze
schipbreukelingen werden opgepikt
door de ..Williamsburg". Eén van hen
(de kok) is overleden, Van de 12
opvarenden van de „Doros" die niet
in de boten konden komen heelt
men niets meer gezien. Van de offi-
cieren behoord alleen de eerste ma-
chinist tôt de geredden.
ADVERTENTIE I.M.
Mljnhardtjes: de cachet»
die pljn verdrijft tn kou sfztt.40en 7Ici.
FEUILLETON
door
HENK VAN HEESWIJK
27) Het duurde 'n paar minuten, voor
dat Wim voorzichtig de deur der
badkamer 'opende en zijn hoofd om
de hoek van de deur stak. Toen hij
alleen nog zijn vriend en Tilly zag,
kwam hij nader, nog verlegen met
zijn houding. Gérard merkte het niet,
maar bleef zwijgend zitten. De
Vlaamse keek van de een naar de
ander. Het stilzwijgen tussen de bei-
de mensen werd pijnlijk. Tenslotte
stond Gérard op, liep naar de divan
en haalde er de jas, hoed en stolc
van Wim onder te voorschijn. Hij
overhandigde de kleding veelbete-
kend aan Wim en zei: Denk er goed
om,»jij weet nergens van. Je gaat
vanmiddag of vanavond gewoon naar
huis en doet alsof er niets is voor-
gevallen. Het spreekt natuurlijk van-
zelf, dat je hier nooit meer een voet
over de drempel zet. Ik heb vanmid
dag je reputatie en wellicht je hu-
welijksgeluk gered, Dank de hemel,
dat ik in de gelegenheid was om net
nog op tijd te komen. Wees voortaan
een kerel en speel niet meer met
vuur. En hoepel nu alsjeblieft op.
Wim trok zijn overjas aan en zet-
te zijn hoed op, Hij deed een paar
stappen naar de deur, doch bleef
toen besluiteloos staan.
Waar wacht je nu nog op'
vroeg Gérard ongeduldig.
Zij, antwoordde Wim, wijzend
op Tilly, wat moet dat nu met haar?
Maak je daarover maar geen
zorg, spotte Gérard minachtend. Met
haar reken ik wel af.
Wim keek Gérard aan en schudde
zijn hoofd. Hij kwam op hem toe en
stak zijn hand uit. Gérard, kerel, hoe
kan ik je ooit hiervoor danken?
Gérard negeerde de uitgestoken
hand: Denk niet, dat ik het voor jou
gedaan heb, want jij had verdiend,
dat je vrouw je hier betrapt had met
dat.... daar. Ik deed het voor de
vrouw, die jij getrouwd hebt, maar
die jij eigenlijk niet waardig bent,
Daarom wil ik je nog één ding zeg-
gen, Aïs ik weer te horen kom dat
je Jo met een of andere vrouw be-
driegt, zorg dan, dat je niet meer in
mijn vaarwater komt, want dan sta
ik niet meer voor de gevolgen in!
Met fonkelende ogen stond Gérard
voor de ander, terwijl hij zijn vuis-
ten balde. Wim achrok en deinsde
terug. Zonder nog een woord te zeg-
gen, draaide hij zich om en vertrok.
Toen hij de deur achter zich geslo-
ten had, keerde Gérard zich tôt de
artiste, die gedurende al die tijd niet
gesproken had. Met dreigende blik-
ken bleef hij voor haar staan.
Eigenlijk verdien jij, die de schuld
bent van al deze narigheid, dat ik
je een pak slaag gaf, dat je het hele
hôtel bij elkaar giide. Maar jullie
slag vrouwen bent nog niet waard,
dat wij er onze handen aan vull
maken. Ik weet niet hoe men in jul
lie land zulke vrouwen behandelt.
Het interesseert me ook niet. Maar
dit wil ik je zeggen en prent het
goed in je geheugen: Wim de Waal
bestaat vanaf dit ogenblik niet meer
voor je. En over hetgeen vanmiddag
is voorgevallen houd je je mond te-
genover wie ook. Dit blijft tussen
ons drieën. Wim zal begrijpelijker-
wijs wel zwijgen. Wat mij zelf be-
treft. Ik zal mijn boontjes verder
ook zelf wel doppen. Maar als ik te
horen krijg, dat je spreekt over de
man, die wie weet hoe lang je ge-
liefde is geweest, zal ik'je eigenhan
dig wurgen, zelfs al zou je naar het
andere einde van de wereid gevlucht
zijn, Knoop dat dus goed in je oren
en ga Wim de Waal uit de weg, als
je hem nog eens mocht tegenkomen.
Razend van woede boog Gérard
zich over de artiste heen en deze
trok zich, in doodsangst terug naar
't uiterste hoekje van de divan, Min
achtend richtte Gérard zich toen op,
trok zijn kleren recht en nam zijn
hoed en jas van de kapstok. Zonder
eenmaal naar haar om te zien, ver
trok hij naar beneden, de straat op.
vni.
Deels opgelucht, deels verward,
was Jo na haar bezoek in het hôtel
thuisgekomen. Na een paar vluchtig
gestamelde verontschuldigingen had
ze op straat afscheid genomen van
de advocaat, Op zijn stilzwijgen kon
ze gelukkig rekenen, Het bleef een
ambtsgehelm. Toen was ze op de
tram gestapt en naar huis gereden,
Ondertussen dacht ze aan de brief,
die ze ontvangen had. In haar haast
had ze het epistel op tafel laten lig-
gen, Zou ze wel goed gelezen heb
ben? Maar het leed immers geen
twijfel! Duidelijk had ze toch gelezen
dat haar man haar reeds maanden
bedroog. De schrijver moest toch op
de hoogte zijn, want hij had hôtel en
kamer van de artiste in zijn schrij-
ven aangeduid. En inplaats Van haar
man, had ze Gérard, haar oude
vriend, aangetroffen. Zou de schrij
ver van het brief je zich dan vergist
hebben? Of had ze zelf niet goed ge
lezen?
Thuis gekomen, zocht ze onmid-
dellijk naar de brief. Maar begrijpe-
lijkerwijze vond ze het schrijven
niet. Ze wist natuurlijk niet, dat
Gérard, na haar overhaast vertrek,
in haar woning was geweest en de
brief had gelezen. Evenmin wist zt
dat dit schrijven thans in het bezit
was van haar vriend. Meer dan een
hali uur zocht ze naar de rose enve
loppe en het brief je, Totdat haar
dochtertje haar riep en ze het zoe-
ken opgaf. Misschien had ze de brief
toch in haar mantelzak gestoken en
onderweg verloren.
Blij was ze, dat ze haar man niet
in de kamer van die Romani had
aangetroffen. Maar woedend, omdat
ze er Gérard had ontmoet. Mannen
waren toch eigenlijk onbetrouwbare
wezens. Nog vanmiddag had hij ge-
zegd, dat hij niet meer om andere
vrouwen gaf, sinds zij met Wim was
getrouwd. En hij had ook gezegd,
dat hij haast had. Natuurlijk, om bij
die Vlaamse te komen met wie hij
een rendez-vous had op haar kamer.
Bal Ze walgde nu van hem. Om zich
aan zo'n vrouw te verslingeren. Wie
had dat kunnen denken van Gérard!
Ze wilde hem niet meer zien, nooit
meer, Ze zou hem onmiddellijk
schrijven. En de daad bij het woord
voegende, zette ze zich voor haar
schrijfbureautje, een geschenk van
haar man, en schreef een brief voor
Gérard. Toen ze klaar was, belde ze.
Een der bedienden kwam boven en
hem gaf ze opdracht de brief dade-
lijk aan zijn woning te bezorgen
Toen ging ze thee zetten, want Wim,
die natuurlijk op de krant was, zou
wel spoedig thuis komen.
In de keuken bleef ze staan, HIJ
moest naar de krant, had hij 's mid-
dags gezegd om bureau-werk te ver-
richten, Ze kon hem immers opbel-
len om te horen, of hij er inderdaad
was!
Wim was, nadat hij de kamer van
Tilly had verlaten, de straat opge-
gaan. Inwendig geschokt over het
gebeurde, begon hij in te zien, welk
een gevaarlijk spel hij speelde en
dat het aan het snelle optrederi van
zijn vriend te danken was, dat er
geen breuk tussen zijn vrouw en
hem was ontstaan. Want wat zou er
gebeurd zijn, als Jo hem aangetrof
fen had in Tilly's kamer inplaats
van Gérard! De ramp zou niet te
overzien zijn geweest! Op het laatste
ogenblik was zijn huwelijk en ook
zijn reputatie als journalist gered.
Zeker, er werd al lang genoeg ge-
roddeld over de verhouding, die hij
met Tilly had. Maar, zorgeloos aïs
hij was, had hij zich niet van al dat
geklets aangetrokken. Nu zag hij in,
dat hij een heel eind op weg was ge
weest om zijn leven te vergooien. En
dat terwille van een andere vrouw,
die dit eigenlijk niet eens waard was.
Neen, dat moest nu voorgoed afge
lopen zijn. Want diep in zijn hart
hield hij zielsveel van Jo, zijn kleine
vrouwtje, met wie hij tôt nu toe
niets dan geluk had gekend. En voor
zo'n "toneelspeelster, zo'n liedjes-
zangeres, had hij dit geluk op de
waagschaal gelegd! Wat een stomme
idioot was hij toch geweest. En wat
een geluk dat Gérard nog juist op
tijd was gekomen om hem te redden.
Wat zou ze wel gedacht hebben,
zijn kleine vrouw, toen ze Gérard in
Tilly's kamer aantrof inplaats van
hem, En wat zou z# nu doen?
Plotseling bleef hij op- straat stil-
staan. Wat had hij gezegd vanmid
dag? Dat hij naar de krant moest
voor bureauwerk? Drommels, hij
moest onmiddellijk naar het bureau
toe om een alibi te hebben, voor het
geval ze soms nog de zaak niet ge-
heel vertrouwde. Gejaagd keek hij
rond om een taxi. Maar er was ner
gens een blokband te bespeuren. Dan
maar lopen, tôt een wagen in zicht
kwam.
Een kwartler later zat hij in zijn
bureau en keek enkele proeven na,
maakte toen een praatje met een
collega en was juist van plan om
naar de drukkerij te gaan om de
eerste kranten na te zien, toen er
gebeld werd.
Het was Jo. Hij hoorde haar een
zucht van verlichting slaken, toen
hij geantwoord had.
Ik bel je even op om te vragen
of je vroeg thuiskomt vanavond. Dan
reken ik er op.
Best. Over een kwartiertje ben
ik klaar, antwoordde hij hartelijk.
Dan ga ik meteen naar huis. En ik
behoef vanavond nergens heen, zo
dat we eens ouderwets met zijn
tweetjes een avondjejhuis kunnen
doorbrengen. Vind je het niet fijn?
Nou en of, antwoordde ze opge-
togen. Ik zal wat lekkers in huis
halen.
En ik zorg voor een bloemetje!
Tôt straks dan, Jokelief.
Tôt straks, Wim. Dagf
Opgeruimd legde Wim de telefoon
neer en ruimde zijn bureau op. Nu
nog even naar beneden om een
krant te halen en dan een bloemetje.
Gérard, kerel, wat ben ik je onnoe-
melijk veel dank verschuldigd, dacht
hij, toen hij de trap afliep naar de
razende rotatiepers, die juist zijn
dagelijkse werk was begonnen.
Toen ze 's avonds, onder het licht
van de grote schemerlamp dicht bij
elkaar zaten te genieten van een
stuk taart en een glaasje wijn vroeg
Jo eensklaps: Wim, houd je nog
evenveel van me als toen we trouw-
den?
Evenveel? Hij was geroerd door
haar vraag. Nog vee^' meer, lieve
kind. Nu pas besef ik, welk een ge
luk ik heb, doordat ik jou als vrouw
gekregen heb.
Hij was bij haar komen zitten op
de rand van de crapaud en legde zijn
arm om haar heen.
Liefkozend streek ze hem over zijn
hand. Zacht vroeg ze: Waarom nu
pas, beste jongen?
Even schrok hij. Hij mocht niets
laten merken.
Om zich een houding te geven,
haalde hij zijn sigarettenkoker uit
de zak en stak een sigaret op. Zijn
handen trilden zenuwachtig, doch
Jo merkte het gelukkig niet.
Kijk eens, Ijegon hij bedacht-
zaam ik ben vanmiddag op mijn bu
reau tôt de conclusie gekomen, dat ik
je de laatste maanden schandelijk
heb verwaarloosd. Weliswaar had ik
daarvoor een min of meer aanneme-
lijke reden: mijn werk voor die re
vue van Tom van Iersel. Ik heb er
inderdaad veel succès mee geboekt
en uiteraard een extratjs mee ver
diend. Maar ik was te veel van huis
ook .'s avonds. En daarom ben ik be
sloten, om dat werk voor die revue
nu te beëindigen. Het ding draait en
het heeft succès. Het journalisten-
werk begint er onder te lijden en
dat mag niet. Ik ga me dus vanaf
vandaag weer geheel alleen wijden
aan mijn werk voor de krant. De
revue redt zichzelf nu wel. En dan
heb ik ook weer wat meer tijd en
gelegenheid om me aan mijn lieve
vrouw en mijn dochtertje te wij
den
Jo ontroerde. Hoe had ze hem toch
kunnen wantrouwen vanmiddag.
Zacht boog ze zich over hem heen
en drukte een kus op zijn lippen.
Wim nam haar in zijn armen en bei
den keken elkaar in het gezicht. Nog
even moest Wim denken aan hetgeen
's middags was voorgevallen in de
kamer van Tilly. Weg met die ge-
dachten. Ik heb alleen nog maar mijn
vrouw, .waarmede ik getrouwd ben
en er zal geen andere vrouw meer
tussen ons in komen. Hartelijk be-
antwoordde hij haar kus. Niets ver-
stoorde de harmonie tussen de beide
echtelieden. Dank zij het offer van
Gérard Groeneweg, die op dit ogen
blik ten prooi was aan de hevigste
smart Want na afloop van het voor-
gevallene in de kamer van de
Vlaamse, was hij op straat gegaan.
Na hetgeen gebeurd was, kon hij on-
mogelijk naar zijn kantoor gaan. Zijn
gedachten waren nog te veel ver-
ward. Dwalende door de drukke
straten van de hoofdstad, vroeg hij
zich een paar maal af, of hij dit ai
les niet gedroomd had. Maar dan
voelde hij de rose brief, die hij nog
steeds in zijn zak had zitten als een
tastbaar bewijs. Gelukkig dat hij
deze ramp had kunnen voorkomen.
Maar wat zou zij nu wel denken?
Het antwoord op die vraag kreeg
hij, toen hij 's avonds op zijn kamers
kwam. Daar lag een brief, die die
middag* door de loopjongen van de
boekhandel van Jo sebracht was.
(Wordt vervolgd)
Winneer verkoudheid
de edemhaling belem-
mert, mankl
Verkoudheldiiall
de luchtwegen weer
vrlj.
