Therapie Mesdag Kliniek succesvol
Opnieuw gegadigden nodig
voor station Kropswolde
Zoekgeraakte man verdronken
I.P.V PROEfVtWi
Baggeren
voor Forte
Hoe toegankelijk
zijn NS-stations?
Hoogezand-Sappemeer - De resultaten die de Mesdagkliniek in Groningen behaalt stemmen
tôt optimisme. Van de tien patiënten is er slechts een die binnen vijf jaar opnieuw een mis-
drijf begaat. Van de 2000 maal per jaar dat er vanuit de kliniek iemand op verlof gaat keert
vier a vijf maal per jaar een patient niet terug.
,,Dat wil overigens niet zeggen dat
die mensen dan vrij blijven rond-
lopen. Over het algemeen hebben
we ze binnen de kortste keren weer
te pakken. Een groot deel komt
trouwens ook uit eigen beweging
terug", zegt Van Marie die vorige
week een spreekbeurt hield bij het
NUT.
De Van Mesdag kliniek is ge-
noemd naar Sikko van Mesdag
een arts die z'n tijd ver vooruit
was. Hij verdiepte zich ver voor de
oorlog al in de psyché van de
zwerver en zelfs in onzedelijk ge-
drag van schoolmeesters ten op-
zichte van leerlingen. In de Mes
dagkliniek werken 300 mensen de-
ze verplegen 82 die misdadig zijn
vanwege een psychische stoornis.
Het gaat daarbij niet ora de ge-
makkelijke jongens. Ze hebben al-
lemaal een Ter Beschikking Stel-
ling van de Regering (TBR). Sinds
de instelling van de Psychopaten
Wetten in 1928 bestaat die TBR.
,,Tegenwoordig worden er wat
minder TBR's uitgedeeld. Na de
oorlog was er echter een hausse.
Veel rechters hadden in de oorlog
zelf in de gevangenis gezeten, ze
wisten wat het was. En wilden dat
er meer werd behandeld", zegt
Van Marie. In die tijd was de Mes
dag een noodasiel, er zaten gewo-
ne gevangenen en mensen met
TBR. Dat gaf spanningen. ,,Dan
krijg je situaties waarin de ene ge-
vange tegen de andere zegt. Jij
bent lekker gek, puh. Waarop de
ander antwoord. Misschien ben ik
gek, maar ik mag op verlof".
Door dit soort spanningen werd
besloten het gebouw dat uit 1883
dateert, alleen nog als kliniek te
gebruiken.
Van Marie zegt het keihard. ,,De
helft van de mensen die bij ons zit-
ten zijn psychopaten. Het zijn
mensen die zeker acht a negen ver-
oordelingen achter de rug hebben.
Gewone gevangenisstraf helpt
niet". Volgens van Marie hebben
de patiënten een aantal dingen ge-
meen. Vaak ontbreekt hen schuld-
besef. Ze schamen zich hoogstens
dat ze zich hebben laten gaan,
maar voelen het leed dat ze het
slachtoffer hebben aangedaan
het kind reageert. De schade die
wordt aangebracht is desastreus.
,,Bij ons zitten grote mensen met
een gevoelsleven van een kind van
vier. En zo gedragen ze zich ook.
Ze claimen aandacht, hebben
sterk wisselende stemmingen".
Op een verzuchting vanuit de zaal,
niet. Emotioneel zijn de patiënten
vrij vlak. Ze houden weinig reke-
ning met andere mensen. ,,Waar-
om heb je hem doodgeschoten. Ik
heb hem driemaal gevraagd of hij
de kassa wilde geven en hij wilde
niet. Dus hij vroeg er om". De an
dere groep patiënten bestaat uit
psychotische mensen. Mensen die
dingen zien die anderen niet zien
en verteerd raken door angst.
Door angst gedreven begaan ze
hun misdaad. Ze vermoorden ie
mand waarvan ze denken dat die
hen achtervolgd. In de kliniek
krijgen patiënten met hallucinaties
medicijnen, zodat de wanen ver-
dwijnen en de therapie kan begin-
nen.
De ziektebeelden van de gevange
nen lijken op elkaar en hoe triest
het ook is hun verledens ook. Het
gaat haast allemaal om mensen die
vanaf hun geboorte tôt hun derde
emotioneel enorm veel tekort zijn
gekomen. Eenderde van de patiën
ten is als kind sexueel misbruikt.
De helft is verwaarloosd of mis-
handeld. Verhalen als ,,Mijn zusje
huilde al de hele dag, toen ben ik
via de dakgoot naar de buren ge-
kropen. Ik was vier. Mijn ouders
sloten ons op en gingen weg". Li-
chamelijke verwaarlozing laat on-
herstelbare littekens na, maar wat
als moeder depressief is en niet op
Vrouwenprotest na moord door
Mesdag-patiënt
is in mijn ogen dat het een volledig
gelukkig mens wordt. Dat lukt na-
tuurlijk maar zelden. Beter, is bij
ons niet meer delict gevaarlijk.
Maar dat lukt alleen doordat je ze
binnen kunt houden. Zouden ze
maar krijg je zo ooit weer beter
antwoordt Van Marie. Beter, dat
niet hoeven, dan zou 80 90 pro-
cent gewoon weggaan. Zo'n thera
pie is een moeilijke gang. Mensen
schrikken erg van zichzelf, van
hun gedachten en herinneringen".
Deelname aan de therapie is niet
verplicht. Maar doet iemand niet
mee, dan komt ie ook nooit weer
uit de Mesdag. Aanvankelijk
bestaat de verpleging dan ook uit
het motiveren tôt het volgen van
therapie. Belangrijk onderdeel
van de behandeling is de sociale
therapie die plaats vindt, doordat
er zoveel mensen in een relatief
klein gebouw werken. ,,Het is net
een overvolle camping. Socio-the-
rapeuten begeleiden de patiënten
op de afdelingen. Ze proberen te
sussen, mensen zelfbeheersing bij
te brengen en stellen constant vra-
gen als ,,Waarom doe je dit nou".
Gemiddeld verblijven de patiënten
een jaar of zes in de Mesdag. De
teruggang naar de maatschappij
vindt heel langzaam plaats. Aan
vankelijk drie dagdelen per half
jaar, langzaam wordt het opge-
voerd. Op een bepaald moment
mogen gevangenen op zondag
naar een gastgezin. Die mensen
ontmoeten ze, doordat er in de
Mesdag een hele serie sportclubs
van buiten, min of meer vast over
de vloer komen. Via die clubs leg-
gen de gevangenen contacten. Is
de gevangene werkelijk aan terug-
keer in de maatschappij toe, dan
wordt er voor hem werk en huis-
vesting gezocht. Als hij is ontsla-
gen zit er echter een afschuwelijk
gat in de hulpverlening vindt Van
Marie. Eigenlijk zouden de RI-
AG's ex-TBR patiënten op moe-
ten vangen. Dat gebeurt echter
niet. Daardoor is de afbouw van
de therapie te plotseling. Een ex
patient kan wel naar het RIAG,
maar moet dan eerst de hele molen
weer doorlopen van aanmeldings-
gesprek tôt en met een ellenlange
wachtlijst. .Eigenlijk zouden de
RIAGS voor een bepaalde période
en de patiënt en de therapeut van
de Mesdag over moeten nemen".
eel vragen kreeg Van Marie te
verwerken over de moord die vo-
rig jaar tijdens een onbegeleidt
verlof werd gepleegd op een jonge
vrouw in Groningen. ,,Krijgt die
man nu weer TBR en krijgt ie dan
over veertien jaar weer een kans
om er uit te komen". Van Marie
beaamde de vraag. ,,Maar in Gro
ningen wil ik hem niet meer heb
ben".
Kropswolde - De stichting tôt
Behoud- en Exploitatie van Ka-
rakteristieke Panden in Hooge
zand-Sappemeer is naarstig op
zoek naar gegadigden voor vesti-
ging in het stationsgebouw van
Kropswolde. Lukt dat niet dan
ondergaat Kropswolde eenzelfde
lot als het station van Hoogezand.
Tôt op heden is de gemeente na-
melijk niet bereid het station van
de NS te huren, zonder dat er ze-
kerheid is over doorverhuur. Het
bedrijf in kunsstofprofielen Post-
ma dat voor vestiging in het ge
bouw een gemeentegarantie van
een ton kon krijgen heeft afge-
haakt. Postma verwachtte uitein-
delijk onvoldoende tijd te hebben
om het gebouw in eigen beheer op
te knappen. Officieel had de ge
meente Hoogezand de vorige
maand al aan de Nederlandse
Spoorwegen moeten melden of het
gebouw zou worden gehuurd.
Burgemeester A.M. Amerika
heeft echter enige verlenging van
die termijn gekregen. Omdat er
verschillende mensen zijn die wel
in het station zouden willen wonen
organiseert de stichting op maan-
dagavond 13 maart een voorlich-
tingsavond in het VONK gebouw.
Doel van die avond is om ener-
zijds de mensen met de meest con
crète plannen bijelkaar te brengen
en om anderzijds te peilen of er
bedrijfjes zijn die zich in het ge
bouw willen vestigen. Gegadigden
moeten het gebouw zelf opknap-
pen of op laten knappen. Becij-
ferd is, dat dat aan materiaal on-
geveer 50 duizend gulden kost.
Met de gemeente kan een huur-
contract voor 15 jaar worden af-
gesloten. Het opknappen van het
gebouw mag enige tijd in beslag
nemen
De avond begint om 20.00 uur.
Nadere inlichtingen 26993 ('s
avonds) of 97145.
Hoogezand-Sappemeer - De poli-
tie van Hoogezand-Sappemeer
heeft bekend gemaakt, dat het li-
chaam van de heer H. Gasthuis,
die sinds 5 februari was vermist, is
gevonden. Zaterdag is in de loop
van de morgen het stoffelijk over-
schot opgevist bij de Rengersbrug.
Sectie in het Academisch Zieken-
Foxham - De verbindingskanaal
tussen Oude- en Nieuwe Winscho-
terdiep moet worden uitgebag-
gerd, anders kan De Forte, het
schip dat zaterdag te water ging,
er niet door. Het baggerwerk ge
beurt op kosten van de gemeente,
die is namelijk verantwoordelijk
voor het op diepte houden van het
kanaal. Het baggeren kost 30 dui
zend gulden. Burgemeester A.M.
Amerika doet daarover niet dra-
matisch. ,,Er was al een hele tijd
niet gebaggerd, dus dat moest so-
wieso". Overigens is het baggeren
niet alleen nodig voor de Forte.
Bodewes Scheepswerven heeft op-
dracht gekregen nog dit jaar een
zelfde schip als De Forte te bou-
wen.
huis was nodig om vast te kunnen
stellen of het het lichaam van de
heer Gasthuizen betrof. Sporen
van een misdrijf zijn niet gevon
den. Voor zover de politie na kan
gaan heeft niemand het ongeluk
zien gebeuren. De oproep om bij-
zonderheden aan de politie te ver-
strekken heeft geen détails opgele-
verd. Gasthuis was 31 jaar oud,
hij woonde samen met zijn broer.
Den Haag - Gehandicapten zijn
vaak ontevreden over de stations
van de Nederlandse Spoorwegen
in ons land. Dit blijkt uit klach-
ten, die de ANWB regelmatig be-
reiken. De Bond wil daarom on-
derzoeken in hoeverre stations in
Nederland voor minder validen
bruikbaar zijn en vraagt daarom
reacties van gehandicapte reizigers
over de bereikbaarheid en bruik-
baarheid van het station en de
voorzieningen. Deze reacties kun
nen worden gestuurd naar:
ANWB verkeersafdeling Ant-
woordnummer 10 2509 XA Den
Haag (postzegel niet nodig).
HET NIEUWSBLAD - DONDERDAG 9 MAART 1989
