(Volksblad) Oost-Goorecht en Omstreken nl | 1892 | 3 februari 1892 | pagina 1

De

No. 10.

WOENSDAG 3 Februari 1892.

22e Jaargang.

s

VAN

BORGESIUS ZOON, SAPPEMEER.

Inzending van Advertentiën en Ingezonden Stukken des Dinsdags- en Vrijdagsavonds vôôr zes uur by de Uitgevers.

Overzicht van 24 tôt 31 Jan. 1892.

ULT GRUNO.

FEUIHLETOK

Yoor de Gemeenten HOOGEZAND, SAPPEMEER, SLQCHTERENNOQRDBROEK, ZUIDBROEK, ZUIDLAREN, HAREN enz.

Dit BLAD verschijnt iederen ZONDAG en WOENSDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden 85 cents,
franco per post 45 cents.

Enkele nommers 5 cents.

U 1 T G A V E

PRIJS der ADVERTENTIËN: Van 1—5 regels 85 cents,
iedere regel meer 1© cents. Groote letters worden naar plaats-
ruimte berekend. Abonnement lager. Dezelfde advertentie, in eens
voor 3-maal plaatsing besteld, is de derde plaatsing gratis.

DIENSTREGELING OP DE STAATS-SPOORWEGEN. AANGEVANGEN DEN 1

OCTOBER 1891.

BUITENLAND.

In den pruisischen Landdag is het ontwerp van
wet op het lager onderwijs, dat, toen het voor
eenige weken bekend werd in de gelederen der
libérale partijen een waren storm deed opsteken,
in behandeling genomen. Volgens de pruisische
grondwet heeft de lagere school een godsdienstig
karakter, het onderwijs is verplicht en moet koste-
loos zijn. Aan aile scholen moet godsdienstonder-
wijs gegeven worden; aan de gemengde scholen
werd daarin voor aile gezindten afzonderlijk voorzien.

Het nieuwe ontwerp is vooral tegen die gemengde
scholen gericht, door dat het voorschrijft dat een
bepaald getal ouders van zekere godsdienstige rich-
ting voor hunne kinderen een afzonderlijke school
kunnen eischen, en de staat ook als godsdienston-
derwijzer in al die scholen zal optreden. Het ver-
heft de tôt nu slechts bij ministerieele besluiten
geregelde bevoegdheden der kerkgenootschappen
tôt wet, en legt aan de afvalligen een dwang op,
die kwalijk met de in de grondwet gewaarborgde
gewetensvrijheid is overeen te brengen. Geheel
neutraie scholen, scholen zonder godsdienstonder wij s
als verplicht leervak, zullen dus in Pruisen volgens
het nieuwe ontwerp niet kunnen bestaan.

De vader van dit ontwerp, waarin men 's keizers
hand niet onduidelijk zien kan, is de conservatieve
pruisische minister van eeredienst, von Zedlitz.
Het draagt echter ook de handteekening van den
liberalen minister Miquel, die zich ten kwader ure
tôt deze daad, geheel in strijd met de beginselen
zijner partij, heeft doen overhalen, maar na de
ongunstige beoordeeling in de pers reeds zijn ont-
slag heeft gevraagd.

De eerste spreker tegen het ontwerp was de
bekende Eugen Richter. Vooral kwam hij op tegen
de verplichting, dat kinderen wier ouders zich van
zekere godsdienstbelijdenis hebben losgemaakt, des-
niettemin gedwongen zouden worden het godsdienst
onderwijs dat de school biedt moeten volgen. Hij
noemde de verwachting der regeering dat de
schoolwet, door het godsdienstig gevoel te verster-
ken, de socialistische dwaalleer zou tegengaan, een
illusie. In de school moeten de kinderen leeren
nadenken opdat zij later de onmogelijkheid der
sociaal-democratische theoriën kunnen inzien.
De minister von Zedlitz trad niet in een dergelijke
bestrijding van de aangevoerde argumenten. Hij

dreef min of meer met de aangevoerde hezwaren
den spot. Ik zou, sprak de minister, ongaarne
dwang oefenen, maar alleen de weldaad, die ik zelf
geniet, ook ten deel willen doen worden aan die
arme kinderen, wien geen vrome moeder de han-
den tôt een gebed leerde vouwen en die geen
woord der waarheid in hun huislijk leven te hooren
krijgen. Had de heer von Zedlitz het aaneenge-
sloten optreden der liberalen tegen de schoolwet
nog maar bespot toen Gaprivi optrad nam hij
een bepaald dreigende houding aan. Wanneerdat
zoo voortging met de agitatie tegen de wet, dus
verklaarde hij, zou de regeering nog wel eens op
andere wijze kunnen toonen, dat ze best tegen den
stroom op roeien kan. Er was, zoo beweerde hij,
geen sprake van oorlogsverklaring aan het libéralis
me. Het doel der regeering was het handhaven
van het christendom tegenover de ongodisterij, een
christelijke opvoeding moest de tegenwoordige
levensbeschouwing helpen bezweren. Niet dat hij
daarom de liberalen atheïsten wilde noemen o
neen, hij wilde wel gaarne in vrede met hen leven
maar dan moesten ze hun agitatie staken, welke
in deze moeilijke tijden dubbel gevaarlijk was.

Na deze kastijding den liberalen te hebben toe-
gediend vertrok de rijkskanselier, een manoeuvre
van von Bismarck afgekeken, en aile ministers
sjokten met hem mede. Tegenspraak wachtte hij
niet af. De indruk zijner woorden was niet zoo
overweldigend als zijn groote voorganger wist te
maken; na zijn vertrek voerden nog de nationaal-
liberalen tegen het ontwerp het woord, en hield
ook Virchow een lange kloeke rede tegen de wet,
vooral tegen het stellen van den staat op het
standpunt eener bepaalde relige, wat altijd voeren
moet tôt priesterheerschappij.

Dryft de regeering de wet door, en dat kan zij
daar de conservatieven en het centrum, die zich
voor het ontwerp hebben verklaard de meerderheid
hebben, dan drijft zij daarmede ook de nationaal-libe-
ralen, die zich nog al gemakkelijk voor verschil-
lende regeerings voorstellen lieten vinden, naar het
kamp der oppositie.

Met 1 Febr. treedt hef nieuwe tarief van
invoer in Duitschland, Oostenrijk en Italie in wer-
king. Spanje heeft zich daarbij aangesloten. De
belgische kamer machtigde de regeering voorloopige
handelsovereenkomsten te sluiten.

Volgens een bekendmaking van onzen minister
van buitenlandsche zaken aan belanghebbenden,

zullen van 1 Febr. af, de voortbrengselen ofkoop-
waren van nederlandschen oorsprong bij invoer in
Frankrijk aan het minimum-tarief onderworpen zijn.

BINNENLAND.

De behandeling der staatsbegrooting, in December
van het vorige jaar door de le Kamer afgebroken
is nu ten einde gebracht. Veel nieuwe gezichts-
punten leverde het débat niet op.

Bij de behandeling der begrooting voor binnen-
landsche zaken bestreed de heer van Gennep, de
meening, die meer en meer veld won, dat de ge-
meentebesturen het recht zouden hebben om
onderwijzers te ontslaan, die de acte voor de vrije-
en orde oefeningen in de gymnastiek missen. De
minister gaf daaromtrent geruststellende verklarin-
gen, voor vele onderwijzers van groot belang.
Wederom werden het kabinet de belangen van den
landbouw bijzonder aanbevolen. De heer Bultman
was in de eerste Kamer de tolk van velen, die
meenen dat de tegenwoordige minister van binnen-
landsche zaken de belangen van den landbouw
minder hoog stelt. Nogmaals gaf de regeering de
verzekering, dat zij aan dezen belangrijken tak van
ons volksbestaan hare beste krachten zal wijden.

De goochelaar, Luitenant Weston, is een man
die wat aandurft. Onder tal van wonderen, waar-
van ik u vroeger al vertelde, kondigde hij voor
zijne nieuwe groteske voorstelling in den Schouw-
burg een extra nummer aan: »het verdwijnen van
een levend paard met ruiter en al." Stellig had
dit nummer nog al invloed gehad op de belang-
stelling van het publiek, ofschoon het natuurlijk
voor velen op teleurstelling uitliep. Want wie het
onmogelijke verlangt van den duizendkunstenaar,
die komt bedrogen uit. En van den heelen hocus
pocus met dat paard, werd door het publiek maar
bitter weinig gezien. Wat misschien nog maar het
best was; want wat het b. v. wel ziet van de op-
stijgende fee, dat verhoogt de waarde van de voor
stelling niet. Prachtig als altoos was evenwel de
voorstelling met de beelden, die in uitdrukking,
spraak en gebaren den mensch in al zijne potsier-
lijkheid nabootsen en waaronder vooral het dronken
mannetje weer een overgroot succès had. Ook de
voorstelling van bekende personen en vorsten was
recht schoon. Het publiek toonde zich over de
geheele voorstelling dan ook wel voldaan. Inmid-
dels is met den regen en het zachte weder de
gladheid van de straat verdwenen, wat voor ons
allen eene heele uitredding is. Want menigeen
heeft de verraderlijke gladheid van straat en plein

met eenen leelijken val moeten hoeten en de chi-
rurgijns hadden het druk met het heelen van ge-
kneusde en gebroken ledematen. Nu heeft zoo'n
opdooi zijn vôôr, maar ook zijn tegen. Want aile
vuil is dan dagen achtereen blijven liggen en maakt
dat overal eene brijmassa van allerlei straatvuil
het publiek de kleeren en tegelijk het genot van
uitgaan bederft. En wij moeten wel bij de straat
al was 't alleen om te gaan zien, wat aile winkels
bij hunne groote opruimingen wel voor aanbiedin-
gen doen. Moest men aile advertenties gelooven,
dan werd het goed als om niet weggegeven en
moest bij gewonen verkoop de verdienst schrikkelijk
groot zijn. Doch luitenant Weston maakt reclame
en Séquah eveneens en onze winkeliers doen het
natuurlijk ook. Reclame is de geest der eeuw, en
hij slaagt het best in zaken, die het handigst de
klanten weet te lokken. En nu er al winkeliers
zijn, die op de cacao de suiker toegeven, nu bele-
ven we 't misschien nog, dat we op een dozijn
zakdoeken of boorden een overjas toekrijgen. Ge-
lukkig ruimen de meesten op wegens vertimmering
of uitbreiding, wat altoos een goed teeken is voor
den handel en den bloei onzer stad. Toch zou
anders bij menigeen, die naast de bestaande winkels
staag meerdere en grootere ziet verrijzen, soms de
twijfel boven moeten komen, of er voor allen wel
een broodje aan zit. Een voorrecht mag het in-
tusschen heeten, dat ook om de Groote markt ge-
durig meerdere winkels komen. Want winkelra-
men schenken licht [en fleur aan markt en plein
en verhoogen de gezelligheid der wandeling. En
onze markt was bij avond maar wat doodsch en
donker, wat voor het succès van het vuurwerk op
den achtentwintigsten wel heel goed is, maar minder
prettig voor al de andere avonden van het jaar.
Een nieuw magazijn zal er eerstdaags worden ge-
opend; terwijl allicht 09k de verkoop van een
ander heerenhuis aan de markt tôt de oprichling
van een nieuwen winkel zal leiden. Immers voor
heerenhuizen zoekt men thans liever eene plek
aan de frissche buitensingels en plantsoenen; ter
wijl de handel het uit den aard der zaak met het
centrum blijft houden. Jammer, dat aan dien éénen
singel de Hofsburg nog zal blijven. Ik noemde u
dat oude fort voor nachtlogies voor den reizenden
man reeds, toen er 't vorige jaar al de glazen
waren ingeworpen en de burg haast voor de bele-
geraars had moeten capituleeren. De eigenaar,
eene bij de meeste stedelingen bekende persoon-
lijkheid en nog al excentriek in vele dingen, heeft
zijnen erven een leelijke kool gebakken door ze
heelemaal van aile erfenis uit te sluiten. De burg
werd vermaakt aan het Groene weeshuis en als
het toch een ander hebben moest, dan is het aan
zoodanig weeshuis nog het beste besteed maar de
man maakte er de bepaling bij, dat het ding nog
dertig jaar lang in zijn ouden doen moest blijven.
De stad blijft aldus nog dertig jaren met het oude
fort opgescheept; terwijl het anders een niet on-

Roman uit den Noord-Amerikaanschen
burgeroorlog,

BAIiDUIN MttLIiHAUSEN.

18)

Van je vaders kant ben je van voorname afkomst,
en bovendien ben je in weelde opgevoed. Hier
vindt je den grootsten eenvoud bij je ouden 00m,
die geen groote sprongen kan maken." Bij die
laatste woorden ontweek hij den blik der eerlijke
blauwe oogen, terwijl hij voortging: »Je zult
echter geen gebrek bij mij lijden, al moest
ik ook nog een hypotheek op mijn reeds zoo be-
zwaard huis nemen. Als het je echter niet bevalt,
wil ik je gaarne helpen wat beters te zoeken."

Zoo ver zal het wel niet komen," antwoordde
Margaretha met vroolijke stem, »nu moeten we den
dag nog bepalen, waarop ik naar hier verhuis."
Onder het voortgaan bevonden zij zich nu dicht
bij de véranda, waar dokter Krehle met de houding
van een Romeinschen keizer de negerin gadesloeg,
die de tafel dekte.

Martijn bleef staan en het eene 00g dichtknijpend,
sprak hij nadenkend: »Laat eens zien. Je kamers
staan nog vol doodkisten, die moeten eerst wegge-
ruimd worden, daar is een dag voor noodig. Dan
het schoonmaken bovendien zal de dokter de rnu-
ren wel gaarne willen beschilderen, wat mij behang
uitspaart. Wat de meubels betreft, je bent te
verstandig om hooge eischen te stellen en we zullen
in onze ouden voorraad genoeg vinden om je beide
kamers voorloopig wat in te richten. Langzamer-
hand schaffen wij aan wat nog ontbreekt, dan ver-
heugt men zich des te meer over ieder nieuw stuk.
Laten wij nu afspreken het is vandaag Zaterdag
dat ge den volgenden Zaterdag komt. Nu nog
een vraag, heb je ook aan muziek gedaan? Het

staat mij voor, dat je vader je moeder eens een
piano heeft gegeven."

»Sedert mijn vroegste jeugd heb ik les gehad
en mij trouw geoefend, zoodat ik nu een ander
wel zou kunnen voorthelpen," antwoordde Marga
retha.

»Des te beter. Dan zullen wij zien een piano
te krijgen; de dokter is een groot kunslenaar op
de harmonica, dan kunl ge tezamen spelen. Zoo'n
instrument zal wel veel geld kosten, maar ikweet
een fabrikant, die op afbetaling levert. Ziezoo, nu
aan het eten, of de dokter wordt ongeduldig hij
houdt van stiptheid."

Hiermee was de overeenkomst tusschen 00m en
nicht gesloten, en weldra zetten zij zich gemeen-
schappelijk aan den maaltijd, Terwijl Margaretha
meer en meer den indruk kreeg, dat zij het met
de beide oude heeren, ondanks hun eigenaardig-
heden, zeer goed zou kunnen vinden, zou zelfs de
dokter niet uit Martijns gelaat kunnen lezen, hoe
zijn oordeel over zijn lieftallige vroolijke nicht was.

Weder deed Martijn het jonge meisje uitgeleide
tôt aan den tuindeur en zij ging van hem met het
geruststellend gevoel een tehuis te hebben gevonden
in de nieuwe wereld.

Op den bepaalden dag verscheen Margaretha
met haar koffer in het slakkenhuis. Haar broeders,
die zich nog niet weer bij hun 00m hadden laten
zien, vergezelden haar om eenige zekerheid te ver-
krijgen omtrent haar toekomstig verblijf. De oude
Martijn verwachtte hen tôt hun verbazing en ge-
leidde hen bereidwillig naar de voor Margaretha
bestemde kamers. Hoe eenvoudig ook ingericht,
toch maakten ze een vriendelijken indruk. Een
sterke terpentijn en olieverllueht moest, wel is waar
op den koop toe genomen worden, daar de muren
met talrijke historische voorstellingen waren be-
schilderd. Krehle beweerde, dat een dergelijke
geur volstrekt niet schadelijk voor de gezondheid
was, hetgeen Martijn bevestigde. Men beschouwde
nu iedere schets afzonderlijk en betuigde bewonde-
ring voor den scheppenden aard van den kunstenaar
tôt groote voldoening der beide oude jonggezellen.
De beide broeders gevoelden zich van een zwaren
last bevrijd, dat hun geliefde zuster een tehuis had

gevonden, waar zij blijkbaar welkom was en een
gevoel van dankbaarheid kwam in hen op jegens
hun 00m, zoodat ze zijn telkens terugkeerende ha-
telijke toespelingen geduldig verdroegen. De eenige
wraakoefening, die zij niet konden weerstaan, was
de mededeeling, dat zij beiden een betrekking
hadden gevonden, meer in overeenstemming met
hun lust en bekwaamheid dan het vak van schrijn-
werker.

Bij die onverwachte tijding sprak bittere teleur
stelling uit Martijns gelaat, terwijl hij Maurits door-
dringend aanzag. Zoo stond hij een oogenblik,
als zocht hij naar een wapen om aan te vallen en
zeide toen op grimmigen toon »Ik mag zeker wel
weten welk beroep ge gekozen hebt, zonder iemands
goedkeuring te vragen."

sZeker moogt ge dat weten", luidde het antwoord,
»Hier in de buurt ligt een zekere kolonel Ruther-
field met zijn regiment. Ik ben naar hem toegegaan
en ik had slechts mijn papieren uit den dienst te
toonen, om terstond een plaats als officier te ver-
krijgen. Mijn uniform is reeds in den maak en
binnen enkele dagen trek ik met mijn regiment
tegen den vijand op."

»Zoo?" mompelde Martijn ontstemd, terwijl hij
zijn bezoekers naar de véranda bracht, waar allen
zich neerzetten om ditmaal den aangeboden dronk
niet te weigeren. »Dus officier? dat is zeker beter
naar je smaak." Hij verkropte zoo goed mogelijk
zijn verontwaardiging en voegde er spottend bij
»Mij dunkt, dat is een ondoordachte streek, want
als het niet noodig is, dan laat men zich niet graag
doodschieten. Dat belet mij echter niet je veel
geluk te wenschen met je nieuwe waardigheid."
Zich daarop tôt Markolf wendend, vroeg hij »Heb
jij je ook voor den oorlog laten inpalmen?"

»Ik heb tehuis genoeg van het soldatenleven
leeren kennen om mijn vrijheid hooger te stellen,
dan het bukken onder een ijzeren tucht. Ik gaf
er dus de voorkeur aan in dienst te treden van
den pelshandel te St. Louis. De volgende week
ga ik de Missouri op, naar de Couneil-Bluffs, een
station voor ruilhandel van pelsen."

»Zoo?" zeide Martijn hoonend, »de Missouri op
om je door de wilden de ooren van het hoofd te

laten slaan? Nu, wat mij betreft, ga naar den
duivel zelf. Je kunt ten minste niet zeggen, dat
je niet gewaarschuwd bent. Bij den hemel, ik
had de zoons van mijn zuster wel wat beters ge-
gund

»Zoo heb ik ook al met hem gesproken," klaag-
de Margaretha, waarop haar 00m haar driftig in
de rede viel met de woorden »Laat hen begaan.
's Menschen wil is 's menschen leven en troost je
met de gedachte, dat de beide zwervers eerder
weer hier zullen zijn, dan wij hen verwachten.
Wie weet of mijn blauw schootsvel hun dan niet
beter aanstaat. Wat zegt gij er van, dokter?"

Krehle trok aan zijn knevel en verklaarde op
orakeltoon: »Dat hangt van inzichten af. Als aile
menschen gelijk dachten, zouden wij leven als in
een paradijs. De edele kunst kon ongehinderd
beoefend worden en de natuurvorscher kon zonder
gevaar onder menscheneters leven."

»Nu hoort ge het," zeide Martijn, «wanneer een
man als de dokter zoo spreekt, moet het wel zijn
reden hebben."

Hij zag voor zich zonder de spottende blikken
der beide broeders te bemerken noch het voorhoofd
fronsen van Margaretha, waarmee ze hen bestrafte.
Zijn harde trekken waren hooggekleurd van op-
gewondenheid en telkens trof een toornige blik
beurtelings zijn beide neven. Plotseling stond hij
op, ging in huis, maar keerde na eenige oogen-
blikken terug. Zijn gelaat droeg de gemengde
uitdrukking van spot, list en onschuld. Hij ging
zitten en sprak daarop: »Toen ik voor ettelijke
jaren naar de nieuwe wereld trok, ontving ik van
uw vader zeshonderd gulden ter leen," boosaardig
fonkelde zijn blik bij die woorden. »Daarmee ben
ik begonnen. Zoodra ik het missen kon, legde
ik het geld weg, tôt ik het kapitaal weer bijeen
had. Getrouw voegde ik de rente erbij, omdat
ik het geld niet als mijn eigendom beschouwde.
Ik rekende er op, het eens op de een of andere
wijze aan den geheimraad of aan zijn erfgenamen
te kunnen teruggeven en daarom acht ik mij nu
gelukkig mijn schuld in eere te kunnen afdoen."

(Wordt vervolgd.)

VOLKSBLAD

0OST-6OORECHT IN 0ISTREKE1L

VAN

Van NIEITWE SCHANS naar HARLINGEN.

Van HAELINGEN naar NIETJWE SCHANS.

9,23 12,08 3,21

9,84 12,19 3,32

9,45 12,28 3,48
9,50 12,34 3,49

Vertr. N.-Schan» *6,16 £,7,40 *8,55 11,41*2,52
Winachoten 6,33 7,58 9,12 11,56 3,09
Scheemda 6.47 S 8,10
Zuidbroek 7,00 O 8,21
Hoogezand 7,13 a 8,34
Rropawolde 7,19 jo 8,40
Aank. Groningen 7,32 54 10,3 12,47 4,1
Vertr. - 7,36 10,8 1,45 5,4

Leeuwarden 9,03 11,31 3,13 6,27 9,44 11,4

Aank. Harlingen 9,89 12,7 3,49 7,6 10,20 11,40

De met een gemerkte treinen stoppen aan den Borgercompagniesterweg (wachtp. 87), tôt het
opnemen en nitlaten van reizigera. De trein welke dea yoorm. 8.56 van N.-Schan» vertrekt, neemt
Dinadaga geen reizigera op voor Groningen

5,80
5,44
6,51
6,00
6,08
6,13
6,26
6,32

8,38
8,48
8,56
9,07
9,16
9,21
9,33
9,40

Vertr. Harlingen

Leeuwarden
Aank. Groningen
Vertr.
a Kropawolde
Hoogezand
Zuidbroek
Scheemda
Winachoten
Aank. N.-Schana

1,10 3,29 5,46

1,56 5,6 8,00

3,8 6,24 9,18

3,22 *6,32 10,45

3,36 6,46 10,59

3,42 6,52 11,05

3,51 7,3 11,14

4,6 7,19 11,29

4,14 7,27 11,37

4,28 7,43 11,51

Van GRONINGEN naar
Aankomat DELFZIJL
Sneldienat van Groningen 8,naar Amaterdam

*6.30
6,44
6,50
7,1
7,16
7.24
7,40

7,2
7,43
9,1
9,6
9,20
9,26
9.35
9,50
9,58
10,12

9,40
11,26
12,44
*12,49
1,03
1,09
1,20
1,35
1,43
1,59

Van GRONINGEN naar MEPPEL—ARNHEM.

Van ARNHEM naar MEPPEL—GRONINGEN.

Vertr. Groningen
Haren
De Punt

6,26
6,35
6,42

Vriea-Znidl. 6,51

Aasen
Meppel
Aank. Zwolle
Deventer
Zutfen
Arnkem

DELFZIJL

7,7
8,15
8,54
9,40
9,59
10,37

8,— 10,23
10,32
10,40
10,49
8,26 11,7
9,17 12,23
9,49 1,3
10,24 2,15
10,42 2,56
11,16 3,37

12,52 4,9

1,1 4,18

1,9 4,26

1,18 4,35

1,35 4,55

2,50 6,10

3,30 6,50

4,16 7,38

4,38 8,3

6,80

6,56

8,10
8,19
8,27
8,36
8,52

5,26 8,57 10,50

7,47 10,10
8.17 10,50
9,41
10,5

Vertr. Arnhem
Zutfen
Deventer
Zwolle
Meppel
Aaaen
Vrie8-Zuidl.
De Pnnt
Haren
Aank. Groningen

9,20
10,6
10,24
10,58
11,83
12,20

9,20 10,10

10.6 11,48
10,24 12,13

11.7 1,59

11,50
1,8
1,17
1,26
1,34
1,42

2,47

4,2

4,16

4,25

4,33

4,41

2,52
3,88
4,22
6,51
7,42

7,5

7,41

8,5

8,52

9,2

7,45 11,18 1,48 5,14 7,56 10,46
9,20 12,50 3,23 6,49 9,33 12,20
welke dea avonda te 10,42 aldaar retonrneert.

6,2
7,18
7,48
5,58 8,3
6,42 9,18
7.56 10,84
8,16 10,48
8,24 10,57
8,32 11,5
8,40 11,13 12,45

Van DELFZIJL naar GRONINGEN 6,— 7,12 10,44 1,24 4,52 8,30
Aankomat GRONINGEN 7,83 8,58 12,27 2,57 6,25 10,2

8,56 10,17
9,10
9,19
9,27
9,85 10,42

DOOR