De
No. 13,
ZONDâG 14 Eebruari 1892.
22e Jaargang.
XJLT GrRUN O
FEUILLETON
VAN
BOB0ESIÏÏS ZOON, SAPPEMEER.
Inzending van Advertentiën en Ingezonden Stukken des Dinsdags- en Yrijdagsavonds vôôr zes uur by de Uitgevers.
Bij deze courant behoort een bijvoegsel.
BUITENLAND.
Voor de Gemeenten HOOGEZAND, SAPPEMEERSLOCHTEREN, NOORDBROEK, ZTJXDEKGEK, ZUIDLAREN, HASEN enz.
Dit BLAD verschijnt iederen ZONDAG en WOENSDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden 35 cents,
franco per post 45 cents.
Enkele nommers 5 cents.
PRIJS der ADVERTENTIËN Van 15 regels 35 cents
iedere regel meer ÎO cents. Groote letters worden naar plaats-
ruimte berekend. Abonnement lager. Dezelfde advertentiein eens
voor 3-maal plaatsing besteldis de derde plaatsing gratis.
DIENSTREGELING OR DE STAATS-SPOORWEGEN. AÀNGEVANGEN DEN 1 OCTOBER 1891.
WEEKKÂLENDE R.
Zondag 14 Februari. Maandag 15. Dinsdag
16. Woensdag 17. Donderdagl8. Vrijdag
19. Zaterdag 20.
Zonsopgang, Vrijdag 19 Febr. te 7.11, onder te 5.18.
Allereerst hadden we deze week de viering van
den dties natalis, of te wel vrij overgezet zijnde:
kroegjool der studenten-societeit »Mutua Fides."
Dan krijgen wij te zien, wat de vindingrijkheid en
de humor der jonge studenten heett uitgedacht, en
welke grepen uit de geschiedenis van rijk of stad
en lande ons in beeld of spotprint voor oogen
worden gesteld. Nu eischt het al wat, om in
zulken optocht telkens den noodigen humor te leggen,
vooral daar uit den aard der zaak menig voorgesteld
feit de aantrekkelijkheid van het nieuwe reeds lang
heett verloren. Zoo was dan ook Lindeman in zijn
oud-roestvaartuigje al eerder de heksluiter geweest
van zulke groep. Doch Lindeman met zijn lijfspreuk
»Wat gaan mij de meissies aan," neemt het met
die dingen zoo nauw niet en doet gaarne ieder
jaar in zulken optocht mee, misschien zelfs wel,
om toch naar de meiden te gluren. Natuurlijk
ontbrak ook Séquah niet, hoe zou 't ook anders
En het publiek juichte den namaak toe, gelijk
Dordrecht den echte in 't zonnetje zet. Want och,
als straks de Dordsche maaltijden vergeten zijn,
dan zal 't met Séquah ook zijn «Uit het oog, uit
het hart." Trouwens, dat lot deelt hij met meer-
dere groote mannen. Doch het wordt tijd, dat ik
u eene opsomming geef van de verschillende groepen.
Eerst: het baccaratspel, waar de Prins van VVales
in zoet gezelschap zich amuseerde aan de roulette-
tafel. Dan eene voorstelling van den tôt de tanden
gewapenden Europeeschen vrede, een vrede, die
er verschrikkelijk oorlogzuchtig uitzag. Nu volgde
eene ietwat scherpe toespeling op de Harmonie der
toekomst en welke leden dan al zoo wat zouden
toetreden, waaronder de roeterige schoorsteenveger
natuurlijk zich in de algemeene attentie en waar-
deering der straatjeugd mocht verheugen. Het
dure Duitsche schip van staat ontbrak natuurlijk
ook niet, evenmin als 't volgend jaar het bezoek
van Z. M. aan de keuken en de keukenprincessen
zal worden vergeten. De handelspolitiek van den
ex-gouverneur van Suriname werd strengelijk ge-
gispt. Enkele ruiters stelden gewichtige personen
uit den tegenwoordigen tijd voor, dan volgde een
Pekelder vrachtje hoornmuziek, omringd door de
zingende en juichende straatjeugd, hoerah's, Iôvivats,
knallende kurken, kortom een kroegjool gelijk aan
aile andere jaren en die zeker even fideel en kos-
telijk als vroegere jaren tusschen de vier muren
van Mutua Fides zal zijn voortgezet. Van »Mutua
Fides" gesproken, daar is in den laatsten tijd
naast de bekende societeit een nieuwe kring opge-
richt. En voor zoover dat afbreuk doet aan de
eenheid, die vooral in eene stad als de onze zoo
noodig gehandhaafd moet worden, spijt ons die
afscheiding zeer. Doch nu er ook zoovelen uit den
burgerstand gaan studeeren, en dat is in zeker
opzicht een zeer welkom verschijnsel, nu de societeit
en haar duur gebouw zoovele geldelijke offers ver-
eischen, ligt het voor de hand, dat velen buiten
moeten blijven staan, die anders om de gezelligheid
en den jool zoo gaarne binnengelaten wenschten
te worden. Voor die allen is een eenvoudige kring
een onmisbaar iets, en dat is de goede kant der
afscheiding. Tevens juichen we het in de nieuwe
societeit ten zeerste toe, dat zij het gedwongen en
vernederende «groenloopen" met aile kracht wil
weren. Zijn wij wel ingelicht, dan hebben zich
reeds een veertigtal studenten aangesloten en zijn
de bovenzalen van het café de Unie voor societeits-
locaal aangewezen.
Welke plannen onze wakkere Harddraverij-ver-
eeniging koestert voor het komend seizoen, heht
U reeds uit de andere bladen kunnen vernemen,
en dat de nieuwe onderneming voor grootere wed-
rennen onmiddellijk bij het station VriesZuidlaren,
ook zal slagen, is voor onze stad eene aanwinst te
meer en zal haar meer bekend maken en meer
doen waardeeren bij de vele vreemdelingen, die voor
zoodanige feesten gaarne een uitstapje over hebben.
Dinsdagavond hadden wij het jaarlijksch concert
van de gemengde zangvereeniging «Crescendo,"
gevormd uit de leden en de jongeren onzer Societeit
van Handwerkslieden. En ik kan natuurlijk van
aile feesten geen getrouw verslag geven, waar de
meesten Uwer lezers trouwens ook weinig aan
zouden hebben; maar zoo af en toe wijs ik toch
gaarne op de wijze van ontstaan en de inrichting
van zulke kringen in de stille hoop, dat men ook
te plattelande een of ander voorbeeld volge en
daardoor iets beters krijge, dan zich als thans veelal
te moeten vergapen aan de soirées eens dansmees-
ters. Niet, dat ik afkeerig ben van dansen, dat zij
verre; maar dat ouders, die voor andere takken
van onderwijs of voor eenig algemeen belang vaak
zoo weinig over hebben, aan d'een of ander, die
zich zonder brevet opwerpt als dansmeester, gaarne
eene belooning uitlellen, die goed nagerekend on-
evenredig hoog is gesteld, dat acht ik inconséquent
en onredelijk. Daarbij zitten er mits de zaak
goed wordt aangepakt in elk plaatsje wel krach-
ten, waarmee men heel wat anders, nevens of in
de plaats van zulke soirées zou kunnen beginnen.
Zooals ik dan zei, de heer Huges heett hier een
koor van eenvoudige lieden uit den werkmansstand.
En het gegeven concert was zoo schoon en zoo
zuiver, dat ieder bezoeker versteld stond over de
resultaten, met zulke weinig geoefende krachten
verkregen. Jammer, dat het publiek niet grooter
was. Want is de zaal ook erg groot en kan men
haar niet voor elke gelegenheid geheel vol verwach-
ten, voor dezen keer had er meer belangstelling
moeten zijn. Buiten het keurig uitgevoerd pro
gramma kregen we nog eene zeer gewaardeerde
piano-solo van den heer Wolff en twee viool-solo's
van eenen negenjarigen knaap. Doch al moest ik
ook de techniek en de opvatting van dit knaapje
bewonderen, zoo speet het mij zulken kleuter reeds
op de planken te zien. Ik ben schrikkelijk bang
voor wonderkinderen En gelijk men menig vol-
wassene reeds voor goed heett bedorven door hem
in de hooge kerkebanken als diaken of ouderling
zitting te doen nemen of hem een ambt of werk-
kring op te dragen, waarvoor hij ten eenenmale
de bekwaamheid mist, zooals b.v (vul maar
in, Lezer, ge kent ze zoo goed als ik) zoo kan
men jeugdige hersentj es nog zooveel te gauwer op
hol brengen. Want als zulk optreden voor het
publiek meer kon leiden tôt de noodige zelfkennis
en tôt het besef van zoovele tekortkomingen, dan
was er nog eene goede zijde aan; meer applaudis
sement en toejuiching en kransen kweeken helaas
de illusie, dat men al heel wat is en dàt is een
ramp, niet te overzien. Gelukkig mag bovenge-
noemd knaapje, dat inderdaad veel voor de toekomst
belooft, zich verheugen in eene overigens goede en
verstandige leiding, en dat geeft ons goede hoop
voor zij ne toekomst. Ik heb heden morgen op
verzoek der commissie een bezoek gebracht aan
de Tentoonstelling van voorwerpen voor de verloting
ten bate van de Vincentius-vereeniging. Die ver-
eeniging van onze Katholieke medeburgers is eene
der beste, die bestaat. Door eigen, persoonlijk
onderzoek gaan de bestuursleden elke week in
den zomer om de veertien dagen bij al hare
armen rond. Oorspronkelijk ingesteld, om aan
arme weduwen en hare kinderen hulp te verleenen
in kleeding, dekking, geld en goed overleg, heett
zij hare liefdetaak steeds uitgebreid en bedeelt zij
thans al hare armen. Doch zulk werk der liefde
kost veel geld. En om nu de schrale kas wat te
stijven, werd eene verloting georganiseerd, waarvoor
de eerste gift inkwam uit Rome van het hoofd der
kerk en waarvoor allen van het hunne gratis
hebben afgestaan. En zoo liggen daar nu op de
prachtig gedécoreerde bovenzaal van het Jongens-
weeshuis in de Butjesstraat ruim vierhonderd prijzen
netjes en smaakvol geëtaleerd bijeen, en ieder, die
e.k. Dinsdag eenige oogenblikken over heett, zal
het zich niet beklagen, een bezoek aan deze ten
toonstelling te hebben gebracht, waar vooral dames
haar hart terdege kunnen ophalen aan de keurige
schat van schoone handwerken.
Zaterdagavond speelde hier het gezelschap van
A. van Lier en gaf »Onkel Brâsig"; terwijl we
heden avond: «Marie Jeanne of de vrouw uit de
volksklasse" gaan zien. Nu prefereeren wij verre
het eerste stuk al is 't laatste ook van ouderen
datum en van meerdere bekendheid.
't Begin was wel ietwat mat en Onkel Brâsig
eerst erg lijmerig; doch het tooneel, dat hij
van uit den kerseboom de liefdes verklaringen der
beide kandidaten bracht gloed en vuur in het spel,
en toen werden de zes tafereelen met klimmende
aandacht en belangstelling door aile aanwezigen
gevolgd. En als hij ten slotte in voile verontwaar-
diging belooft, dien ellendeling, dien Pomuchelskop,
die verderf en ellende bracht waar hij ging, mid-
dendoor te zullen slaan en elke helft te zullen
stoppen in een beiersch biervat; opdat hij op den
»dag der opstandeling" niet weten kan, uit welk
«sponsgat" hij uit moet kruipen, dan deelde men
in de edele verontwaardiging des braven Brâsigs
en lachte van. harte om zijne kromtongigheid en
om de schrikkelijke radbraking van aile vreemde
woorden en uitdrukkingen. De beide laatste tafe
reelen werden wat vlugjes afgespeeld, en was er
alzoo veel gegeven, zoo had men toch gaarne meer
van die schalke tooneeltjes van den genialen Frits
Reuter zoo schoon vertolkt willen zien. Decoratie
en costumes lieten niets te wenschen over; de
prachtige roi van Mozes was in handen vanBouw-
meester, die er eene prachtige type van had ge-
maakt, en zoo werkte ailes mee tôt een prachtig
succès.
Een noodlottige brand van het Hôtel Royal der
6e Avenue te New-York is 's nachts omstreeks 3
uren door een nog onbekende oorzaak ontstaan
in den lift-koker midden in het gebouw en de
vlammen verspreidden zich buitengewoon snel,
zoodat de brandweer bij haar komst, een kwartier
na het ontdekken van den brand, het gebouw in
lichte laaie vond en aan niets anders gedacht kon
worden dan aan het redden van de vele menschen
die zich er in bevonden.
Het groote hôtel was vol; honderdtien kamers
waren er bezet door ongeveer 175 logeergasten.
Deze hadden, uit hunnen slaap opgeschrikt, geen
tijd om iets mee te nemen, en wie heelhuids ont-
kwamen mochten zich gelukkig achten. Aan den
achterkant van het gebouw waren vaste ijzeren
brandladders en vele gasten die daar hunne kamers
hadden konden daar langs ontkomen. Maar aan
de voorzijde waren zulke ladders niet; daar ging
het reddingswerk veel bezwaarlijker. Men zag de
ongelukkige logeergasten in hun nachtgewaad voor
de vensters gedrongen staan; men hoorde hen
hartroerend jammeren en om hulp smeeken;maar
het was onmogelijk allen te redden en velen vielen
in den vuurpoel, vooral op het verschrikkelijkste
oogenblik, toen op eens het geheele binnengedeelte
van het hôtel instortte.
Brandweermannen, politie en particulieren deden
wat zij konden. Een ingénieur, die den brand
Roman uit den Noord-Amerikaanschen
burgeroorlog,
BAIiDUIBï MttliliHAUSEN.
21)
«Ik wilde miss Palmer niet tegenkomen," ver-
klaarde Vagevuur met een boosaardig lachje, «zij
is slecht. Ik heb het met mijn oogen gezien, hoe
vijandig zij mijn goede miss aanzag; er was vergif
in haar oogen. Ik geloof, dat zij u wel zou
willen vermoorden. Zij is de dochter van een ge-
vaarlijken rebel, dat weet ik zeker."
«Onzin, Vagevuur," zeide Margaretha, maar de
vroolijke klank ontbrak aan haar stem. Zij dacht
wellicht aan den geheimzinnigen brief. Zou de
Amerikaansche ook in betrekking staan tôt het
gevreesde bondgenootschap der opstandelingen
«Nog eens, onzin, zeg ik. Miss Harriet is een
vriendelijke dame, wie gij niet moogt wantrouwen."
«Ik weet het beter," zeide Vagevuur op vasten
toon. «Mijn goede miss zal het ondervinden en
dan Vagevuur gelooven. Ik ben teruggekomen om
te vragen, of gij den brief hebt gevonden."
«Zeker. Maar zeg mij ook wie hem u gaf?"
«Ik ken den man niet; hij zeide dat er een
groot ongeluk zou gebeuren, als de brief in ver-
keerde handen kwam."
«Gij kent hem toch, ik hoor het aan uw stem."
«Als ik iemand beloof te zwijgen, moet ik het
ook doen."
«Dan wil ik niet verder bij je aandringen. Ga
nu in den tuin en help den dokter bij het plukken.
Je moogt één van je zakken met appels meenemen,
maar meer niet. Over dien tweeden brief mag
je met niemand spreken, versta je mij Ik lioud
je voor een eerlijken jongen."
«Verbazend eerlijk," bevestigde Vagevuur en
stormde in groote sprongen naar den tuin.
In gedachten zag Margaretha hem na het scheen
haar onbegrijpelijk, dat zulk een jonge knaap bij
mogelijk gevaar, zich het in hem gestelde vertrouwen
waard zou toonen. Zij wist niet, dat de voorma-
lige slaven met de moedermelk den diepen haat
tegen hun overweldigers inzogen, een haat, die sedert
de kelen verbroken was, nog heviger opvlamde.
Op weg naar de werkplaats kwam haar oom haar
tegen. De beide laatste jaren schenen spoorloos
aan hem voorhij gegaan.
«Hier is een brief," zeide Margaretha tôt Marlijn
Findegern «Vagevuur heett hem mij gebracht en
hoewel aan mijn adres, is de inhoud toch voor u
bestemd."
«Van wien vroeg Martijn nieuwsgierig.
«Van kapitein Houston. Hij verontschuldigt zich
beleefd, dat hij u weer lastig moetvallen,terwijl hij mij
opdraagt een nieuwe kruk bij u te bestellen
«Weer een?" antwoordt Martijn wrevelig en
zijn eene oog dichtknijpend, zag hij met het andere
het jonge meisje achterdochtig aan. «Dat is reeds
de vijfde; langer dan een week schijnt hij niet met
een toe te kunnen. Het zou mij niet verwonderen
dat hij, ondanks de zomerhitte, zijn kachel met
krukken aanlegt."
«Hij schrijft ook wel te vermoeden, dat gij ont-
stemd over de nieuwe beslellingzoudt zijn: daarom
vraagt hij mij zijn voorspraak te wezen. Hij komt
morgen om zich te laten aanmeten; de arme man
met zijn gewonde knie is toch zeer te beklagen."
«Wat heett hij dan weer op deze kruk te zeggen?"
«Ze is te kort geworden. Naarmate de genezing
verdergaat, loopt hij rechter en wordt natuurlijk
elke kruk ten laatste te kort."
Martijn dacht een oogenblik na en zeide toen
wrevelig «Er zit wat anders achter die herhaalde
bestellingen. Wie heeft ooit gehoord, dat iemand
in zes weken vier krukken noodig had
«Wat zou er achter zitten?" vroeg Margaretha,
haar oom onbevangen aanziende, «men kan het
hem toch niet kwalijk nemen, dat hij zich het
loopen gemakkelijk tracht te maken. Ik beklaag
hem telkens als ik hem zie. Toen hij voor vijf
weken voor het eerst kwam, was het vreeselijk,
zooals hij liep; hij moet veel pijn geleden hebben."
Martijn wiegde bedachtzaam het hoofd. Een
waarschuwing tegen lichtzinnige officieren zweefde
hem op de tong, maar de onschuldige oogen van
zijn nicht verboden hem ze uit te spreken.
Den volgenden middag verscheen kapitein Houston;
rechts zich van een kruk bedienend, steunde hij met
de linkerhand op een zwaren stok. Zoo strompelde
hij langzaam op het slakkenhuis toe; met zijn don-
kere oogen aile vensters bespiedend. De uniform
kleedde zijn slanke gestalte zeer goed; des te be-
klagenswaardiger indruk maakte zijn gebrekkigen
gang, terwijl zijn welgevormd gelaat de onmiskenbare
sporen van een langdurig ziekbed droeg.
Nog voordat hij de werkplaats had bereikt, trad
Margaretha hem tegemoet. Zij reikte hem de hand,
maar toen zij zijn blijde verbazing uit zijn oogen
las, ontweek ze zijn blik.
«Het verbaast u zeker, dat ik u opwacht," zeide
zij, haar vrijmoedigheid verontschuldigend, «maar
ik weet geen anderen uitweg. Ik heb den raad
noodig van een man van ervaring, die bekend is
met de politieke toestanden, en in mijn pijnlijke
verlegenheid wend ik mij tôt u. Ik kan nu niet
meer zeggen maar wilt ge mij een dienst be wij zen,
ga dan niet weg, zonder nog even bij mij te komen.
Mijn bi'oeder heeft mij een verontruslende tijding
gezonden ik kan er slechts uit opmaken, dat een
ramp ons boven het hoofd hangt
«Een ramp vroeg Houston verbaasd en onge-
loovig. «Waardoor zou de vrede van dit vergeten
plekje verstoord kunnen worden
«Er is van een zekeren Campbell sprake
zeide Margaretha gejaagd.
«Van Campbell?" riep Houston in de hoogste
verbazing, «van dien moedigen spion, over wien
de geheele wereld spreekt Men kent de diensten,
die hij verricht, maar tôt nu toe heeft niemand
hem nog gezien." Hij wilde er nog meer bij voegen
toen opeens uit de deur der werkplaats Martijns
krachtige stem riep «Kapitein Houston, kom maar
hier, ik verwacht u al sinds een uur!"
Margaretha kleurde over den onvriendelijken toon
van haar oom en verlegen trad zij terug, nadat de
kapitein haar had beloofd straks verder met haar
te spreken. Zij begaf zich naar de véranda, waar
ze nog hoorde hoe haar oom, zonder naar den
welstand van den kapitein te vragen, op wreveligen
toon tôt dezen zeide «Dat is dus de vijfde kruk,
die gij noodig hebt. Ik raad u aan liever naar een
anderen schrijnwerker te gaan, die zijn kunst beter
verstaat; dan zijn wij beide geholpen."
«Gij vergist u, mijnheer Findegern," antwoordde
Houston, «geen ontevredenheid met uw werk brengt
mij hier, maar dringende nood. Ik zou inderdaad
niet weten tôt wien mij beter te wenden, om hulp
te vinden voor mijn gewond been."
«Je bent listig, man," antwoordde Martijn nog
onvriendelijker, want de onderdanigheid van den
kapitein versterkte hem in zijn achterdocht, «maar
ik heb ook nog wat anders dan spaanders in mijn
hoofd. Eerst moet ik je er aan herinneren, dat
ik een uitstekenden doodkistenfabrikant ben. Heb
je soms een goede gemakkelijke doodkist noodig,
dan ben ik terstond bereid de maat te nemen en
je er een te leveren. Ja, met het oog op uw aan
het vaderland bewezen diensten zal ik het beste
hout en den laagsten prijs nemen." Op het zien
van den glimlach, die om de lippen van den kapi
tein speelde, dacht hij een oogenblik na. Plotse-
ling verhelderde zijn gelaat; hij herinnerde zich
het middel, waardoor hij, hoewel zonder opzet, zijn
beide neven had verjaagd en sprak: «Eén goede
raad zou ik je echter willen geven, een raad, die,
als je hem volgt, aan al je verlegenheid een eind
maakt. Kom hij mij als leerling, ik sta je er borg
voor, dat je binnenkort elken dag niet alleen voor
eigen gebruik een kruk zult kunnen maken, maar
ook nog een hait dozijn om te verkoopen."
Houston lachte ongedwongen, terwijl hij zeide:
«Ik hoop, dat ik niet veel krukken meer noodig
heb; maar ik zou geen echten Arnerikaan zijn, als
ik uw voorstel onvoorwaardelijk van de hand wees.
Integendeel: wanneer ik door mijn verwondin"
niet meer tôt soldaat deug, wat ik echter niet ge
loof, dan houd ik u aan uw woord.
(Wordt vervolgd.)
VOLKSBLAD
OOST-GOOR1CHT
OKSTRIKIN
Van NIEUWE SCHANS naar HARLINGEN.
Vertr. N. Schan. *6,16 «7,40 *8,56 11.41*2,62 5,80
Winachoten 6,83 4j 7,58 9,12 11,66 3,09 5,44
Scheemda 6.47 S 8,10 9,23 12,08 3,21 5,51
Zuidbroek 7,00 «8,21 9,34 12,19 3,32
Hoogezand 7,13 a 8,84 9,45 12,28 8,43
Kropawolde 7,19 S 8,40 9,50 12,84 3,49
Bronineen 7,82 ^3 8,54 10,3 12,47 4,1
7,86 10,8 1,45 5,4
Leenwarden 9,03 11,81 3,13 6,27 9,44 11,4
9,89 12,7 3,49 7,6 10,20 11,40
Aank.
Vertr.
6,00
6,08
6,18
6,26
6,32
8,33
8,48
8,56
9,07
9,16
9,21
9,83
9,40
Van HARLINGEN naar NIEUWE SCHANS.
Vertr. Harlingen
Leenwarden
Aank. Groningen
Vertr.
u Kropawolde
Hoogezand
Zuidbroek
Scheemda
Winachoten
Aank. N.-Schana
Aank.
De met een gemerkte treinen stoppen aan den Borgercompagnieaterweg (wachtp. 87), tôt het
opnemen en uitlaten van reiziger». De trein welke dea voorm. 8.56 van N.-Schana vertrekt, neemt
Diaadaga geen reiziger» op voor Groningen.
9,40 1,10 3,29
11,26 1,56 5,6
12,44 3,8 6,24
12,49 3,22 *6,32
1,03 3,36 6,46
1,09 3,42 6,52
1,20 3,51 7,3
1,35 4,6 7,19
1,43 4,14 7,27
1,59 4,28 7,43
Van GRONINGEN naar
Aankomat DELFZIJL
Sneldienat van Groningen 8,naar Amsterdam,
*6.30
6,44
6,50
7,1
7,16
7.24
7,40
7,2
7,43
9,1
9,6
9,20
9,26
9.35
9,50
9,58
10,12
5,46
8,00
9,18
10,45
10,59
11,05
11,14
11,29
11,37
11,51
Van GRONINGEN naar MEPPEL—ARNHEM.
Vertr. Groningen
Ilaren
De Punt
a Vries-Zuidl
Aaaen
Aank. Zwolle
Deventer
Zutfen
Arnhem
DELFZIJL
6,26
6,35
6,42
6,51
7,7
8,15
8,54
10,40
a 10,49
8,26 11,7
9,17 12,23
9,49 1,8
9,40 10,24 2,15
9,59 10,42 2,56
10,37 11,15 3,37
7,45 11,18 1,48 6,14
8,— 10,23 12,52 4,9 6,30
10,32 1,1 4,18
6,56
9,20 12,50 3,23 6,49
welke dea avonda te 10,42 aldaar retoumeert.
1,9 4,26
1,18 4,35
1,35 4,55
2,50 6,10
3,30 6,50
4,15 7,88
4,38 8,3
5,26 8,57 10,50
7,66 10,46
9,33 12,20
8,10
8,19
8,27
8,36
8,52
7,47 10,10
8.17 10,50
9,41
10,5
Van ARNHEM naar MEPPELGRONINGEN.
6,26 9,20 9,20 10,10 2,52
7,18 10,6 10,6 11,48 8,88
7,48 10,24 10,24 12,18 4,22
8,33 10,58 11,7 1,59 6,61
9,18 11,83 11,50
Vertr. Arnhem
a Zutfen
a Deventer
Zwolle
Meppel
a Aaaen
a Vries-Zuidl.
a De Punt
Haren
Groningen
Aank
Van DELFZIJL naar GRONINGEN
Aankomat GRONINGEN
5,58
6,42
7.56 10,34 12,20
8,15 10,48
8,24 10,57
8,32 11,5
8,40 11,18 12,45
6,- 7,12
7,33 8,58
1,8
1,17
1,26
1,34
1,42
10,44 1,24
12,27 2,57
2,47 7,42
4,2 8,56
4,16 9,10
4,25 9,19
4,88 9,27
4,41 9,85
4,52
6,25
7,5
7,41
8,5
8,52
9,29
10,17
10,4g
8,30
10,2
DOOR
