No. 21. ZONDAG 13 Maart 1892. 22e Jaargang. VAN U1T QRUNO. FEUILLETON. Ile NpiOU. BORGESIIIS ZOON, SAPPEMEER, Inzending van Advertentïën en Ingezonden Stukken des Dinsdags- en Vrijdagsavonds v66r zes uur bij de Uitgeverg, BIJITENLAND. Voor de Oemeeuten HOOGEZAND, SAPPEMEEB, SLOCHTEREH NOOBDBBOEK, ZTJIDBBOEK. ZUIDLABEN, HAMW enz. Dit BLAD verschijnt iederen ZONDAG en WOENSDAG. ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden 85 cents, franco per post 45 cents. Enkele nommers 5 cents. U I T G A V E PRIJS der ADVERTENTIËNVan 1—5 regels 85 cents, iedere regel meer ÎO cents. Groote letters worden naar plaats- ruimte berekend. Abonnement lager. Dezelfde advertentiein eens voor 3-maal plaatsing besteld, is de derde plaatsing gratis. cele nommers o cem». D1ENSTREGELING OP DE STAATS-SPOORWEGEN. AANGEVANGEN DEN 1 OCTOBER 1891. WEEK KA LEXDEB. Zondag 13 Maart. Maandag 14. Dinsdag 15. Woensdag 16. Donderdag 17. Vrijdag 18. Zaterdag 19. Zonsopgang, Zaterdag 19 Maart te 6.8, onder te 6.9. Voile maan, Zondag 13 Maart. Wie soms in onze achterbuurten eens getuige mocht zijn van een opstootje of ruzie, gelijk ze daar niet zeldzaam voorkomen, die moet verbaasd hebben gestaan over de vindingrijkheid en het speelsch vernuft van het volk, waar het de uitvin- ding van nieuwe geraffineerde scheldwoorden be- treft. Ik durf er hier dan ook geene bloemlezing van geven; maar wil liever op de eigenaardigheid wiizen, dat, waar ieder de oude geijkte en lang reeds ingeburgerde scheldwoorden, welke gneven de beleediging ze ook mogen inhouden, tamelijk lijdeliik verdraagt, hij verschrikkelijk opstuift bij elke nieuwuitgedachte beleediging. Zoo hoorden we onlangs van een aanklacht voor de rechtbank, omdat de eene kijvende vrouw de andere in 't vuur der rede had toegevoegd: »je bent een bactene!" Zie, grootere verachting en beleediging was met denkbaar dan dat scheldwoord 3>bacterie, en waai ailes te verdragen en te verkroppen was, daar moest van zôô diepe vernedering revanche gevraagd wor den. Kluchtig, niet waar? En even kluchtig was t geen eene juffrouw hier overkwam in een schoen- makerswinkel. De juffrouw kwam met aanmerkingen over een paar geleverde bottines, en dan loopt men in den regel al niet veel kans even hartelijk te worden ontvangen als bij eene nieuwe bestelling. De schoenmaker had de leiding van het débat overgelaten aan zijne vrouw, die dan ook lang met op haar mondje gevallen bleek te zijn. Ook de zoon kwam nog ter hulpe, denkelijk meer als «technisch adviseur." En de juffrouw, heelemaal ontsteld van al den woordenvloed, dien hare aan- merking had losgehaald, waagde pas ten slotte de opmerking »Maar, mensch! u wil ook ja heele maal geen rede verstaanl" Doch toen was de zoon aan de beurt, die 't voor de moeder opnam met de woorden: «Maar, juffrouw dat loopt toch de spuigaten uit. Mijne moeder, die krek zoo goed eene burgervrouw is als u maar denken dui ft, en die u fatsoenlijk juffrouw noemt, met »mensch" te betitelenMensch 1 Zij een mensch!! Zulke be leediging past u al heel slecht En ik zeg al- weer: «Kluchtig, niet waar?" Doch ik moet u van den grooten nationalen biljartwedstrijd vertellen, Vrijdag- en Zaterdagavond alhier gehouden in de groote zaal der Harmonie. A propos van die Harmonie, daar heeft een jeugdige dwarskijker onlangs zijne ergernis uilgesproken m de Groninger Gourant, over de pas aangebrachte beelden in de nissen der boven-zijwanden. Nu vind ik die beelden mooi en gepast, en met dengene, die er zicli aan ergert, kan men hoogstens medelijden hebben. Doch 't maakt onderscheid, of men ook redenen zoekt voor ergernis en dan vindt. men ze in de on- schuldigste dingen. Kluchtig vond ik echter de bedreiging aan 't slot van het artikelals de direclie meent het er maar bij te laten blijven, nous verrons 1 Let welnous verrons. Zoo schrijven ook vorsten «Wij, Willem I, enz. Doch t is maar gelukkig, dat ieder, die ergernis vindt, de zaal eenvoudig kan mijden of voor t lidmaatschap bedanken. Bij 't groot aantal leden, leert men zich over zoodanig verlies al heel gemakkelijk troosten. Thans van den wedstrijd. Die biljarten stonden midden in de zaal en tribunes, tafels en stoelen er om heenwaar men op zijn gemak den geheelen strijd kon overzien. Het aantal mededingers was groot; de lijst, keurig gecalligrapheerd door den heer M. Prins, telde zesenveerlig namen. Daar- onder waren natuurlijk de beste strijders uit Gro ningen en verder uit Den Haag, Amsterdam, Kra- lingen, Alkmaar, Ternaard, Heerenveen, enz. Een zeer talrijk publiek was opgekomen, om het concours te volgen zoodat door de Commissie en ook door de Harmonie uitstekende zaken zijn gemaakt. Vooral den tweeden avond was het vol in de ruime zaal. Ware er nog een vierde biljart geplaatst geweest, zoo had de partij elken avond eerder kunnen ein- digen; want nu zat men van zeven tôt twaalf, hait één altoos maar op de biljarten te kijken. Doch dat zoovelen toch den wedstrijd tôt het eind toe bleven bijwonen, is wel het beste bewijs dat dit spel hier ingeburgerd is en steeds op voldoende belangstelling mag rekenen. Zeer zeker ook zijn de vreemdelingen met den indruk van hier gegaan, dat onze stad een keurcorps van spelers bezit, zooals misschien geene enkele stad kan aanwijzen. Ieder zal natuurlijk wel van onzen primus Bierling hebben gehoord, die vroeger wel met Terpstra het lande doorreisde, om voorstellingen op het biljart te geven. Maar de andere spelers waren hun al even onbe- kend als wellicht Groningen zelf, en dan moeten beiden bij nadere kennismaking meegevallen zijn. Voor den eersten omloop had de Vereeniging voor Vreemdelingenverkeer eene prachtige médaillé be- schikbaar gesteld voor den bekwaamsten seriespeler. Die medewerking werd door allen zeer geprezen, vooral omdat de médaillé in zoo waardige handen terechtkwam. De heer Van Setten toch maakte direct eene serie van vierenvijftig caramboles ter- wijl de besten der overige spelers het hoogstens tôt ruim twintig brachten. En al hebben wij tus- schentijds op de sociëteit Amicitia den heer Schmits uit Amsterdam sériés zien maken van zestig tôt tachtig caramboles, zoo bleek toch voor ieder over- tuigend, dat hij in het terugbrengen der ballen, in het trekken en het caramboleeren over den band verre bij den medaille-winnaar moest achter- staan. Bierling zei het dan ook onomwonden ik vrees de partij van Van Setten het meest. En de groote Schmits verloor tegen Terpstra met ongeveer de helft der punten en bewees hiermee, dat het gemakkelijker is naam te maken dan dien op te îiouden. Prachtige partijen waren b.v. die tusschen Van Setten en Pijper uit Alkmaar, tusschen den afgevaardigde uit de hofstad en Bierling, tusschen Bierling en Van Setten en ten slotte tusschen Bierling en Terpstra. Pijper uit Alkmaar is een jongmensch van even achttien jaren, die een verbazend succès had doch zich niet op het serie- spel verstond. Roose uit Den Haag was een zeer ge- routineerd speler, die de prachtigste ballen maakte zonder peuterij of krenseligheid en die ten slotte met hetzelfde gulle lachje als altoos den overwin- naar hartelijk de hand drukte en gaarne diens meerderheid erkende. Van Setten en .Bierling bleven tôt aan vierenzeventig caramboles toe gelijk doch de fortuin was den eerste gunstig. Terpstra is de volslagen kalmte, die heel flegmatiek den strijd doormaakt zonder lachje, zonder applaus, zelfs zonder woord. Geroutineerd concoursspeler als hij is, berekent hij bij de carambole ook de gevolgen van elken stoot en laat zooveel mogelijk niets voor de tegenpartij over. Zoo moest ten slotte zelfs Bierling, die anders hooger staat in de kunst, de vlag voor hem strijken en viel aan hem alzoo de eerste prijs een gouden médaillé en hon- derd gulden ten deel. Terpstra is van beroep schilder en teekent ook niet onverdienstelijk. Des zomers gaat hij veelal naar België, waar hij als bekwaam schilder hooger loon kan trekken dan hier en 's winters werkt hij te huis of gaat uit voor biljartwedstrijden. Na afloop van den wedstrijd zouden Schmits en Bierling elkander nog bestrijden doch daar is niets van gekomen. »'t Ligt aan de schaatsen" zegt licht de teleurgestelde hardrijder, en zoo beweerde Schmits: »'t Ligt aan de biljarten. Hij eischte een nieuw laken op het biljart en was edelmoedig genoeg, er zelt een gratis te beloven, dat misschien nog en 't was 's nachts één uur eerst van Amsterdam moest komen! In elk geval, ieder begrijpt wel, dat er niets van kwam. «De druiven zijn zuur!" zei de vos, toen hij er niet bij konde komen. Na afloop trokken winnaars, jury en genoodigden naar Amicitia, en daar hebben we haast nog het meest genoten. De beste spelers gaven elkaar thans de moeilijkste ballen op, en schitterend kwam nu de meerderheid uit van strij ders als Bierling en Van Setten, die door hun fameus trekken bijna elke moeilijkheid overwonnen. Menige partij werd nog gespeeld tusschen de prijs- winnaars, welke met de meeste belangstelling werden gevolgd doch 't was al mooi laat geworden en we hebben dus den laatsten liever niet zien ver- trekken. Gaarna had ik ook den wedstrijd in bel reciteeren in de zaal van Vos bijgewoond, welke zaal haast te klein bleek voor het groot aantal bezoekers doch 't was voor mij «kiezen of deelen" en zoo kreeg de biljartwedstrijd den voorrang. Zoodat ik u tôt mijn spijt van dien anderen strijd niets kan meedeelen, dan wat de couranten ook u reeds hebben gemeld. De zoon van een boer in het Spaansche dorpje Peralada, bij Figueras, was in de loting gevallen. Zijne ouders verschaften zich, door verkoopen van vee en leenen, het noodige geld voor een plaats- vervanger en gingen met den jonkman naar Gerona, om een plaatsvervanger te zoeken. Hun buurman, Founalou, die van de zaak gehoord had, ging, toen zij weg waren, gemaskerd hun huis binnen, sloot de deur en dwong hunne dochter Dolores, die alleen thuis was, hem het geld voor den plaatsvervanger over te leveren. Het meisje herkende hem, en nu besloot hij haar te dooden, opdat zij hem niet verraden zou. Hij liet haar kiezen tusschen doodschieten, worgen of ophangen, en het meisje koos het laatste, in de hoop dat er, terwijl hij de noodige toebereidselen maakte, hulp zou opdagen. Founalou klom op een kleine tafel, maakte een touw vast aan de zoldering, en toen de strop klaar was, stak hij even zijn hoofd er door, om hem te beproeven. Juist op dat oogenblik viel het tafeltje waarop hij stond, omver en nu hing derooverzelf aan de zoldering. Al zijn pogingen om los te komen waren te vergeefs, en het meisje was vastgebonden, zoodat zij hem niet helpen kon. Hij werd echter nog juist intijds afgesneden door Dolores' minnaar, die de deur gesloten vond en met eenige buren het huis openbrak, waar zij het meisje bewusteloos vonden en den roover zagen hangen. Founalou werd naar het gasthuis te Figueras ge- bracht. Hij zal waarsehijnlijk genezen en dan te- rechtstaan wegens zijn misdrijf. Naar men uit Londen bericht, is de voorraad steenkolen snel aan het verminderen en zal er bij een algemeene werkstaking groot gebrek aan die brandstof komen. Gezinnen die steenkolen bij kleine hoeveelheden koopen betalen reeds buitengewoon hooge prijzen. Daarbij komt, dat er ook een duurte van brood en andere eerste levensbehoeften te vreezen is. Te Sherman in Texas is het gezin Smith, vader, moeder en een klein kind, vermoord; slechts één meisje ontkwam. Volgens haar mededeelingen is de moordenaar een neger, Sam Massey, die thans in de gevangenis zit. De woede van het volk is zoo groot dat hij zeer waarsehijnlijk zal worden gelyncht. In de dalen van het Fransche département Ariège heeft men bij de thans heerschende koude weder veel last van wolven, die de kudden schapen aanvallen. Bij Saurat werden onlangs twee wolven gedood. Roman uit den Noord-Amerikaanschen burgeroorlog, 28) BAI.DUIN MôLlHAUSEN. »Wie wil mij beletten als vreemdeling een gids naar eigen smaak te kiezen en hem mee te nemen, waarheen ik wil?" vroeg Nicodemo met luider stem. »Wie mijn gids mishandelt, om het even welke zijn huidskleur is, beleedigt mij zelf." «Een domoor, die zijn weg niet zonder gids kan vindenl" riep zijn tegenstander onder toejuichmgen der aanwezigen. Hierdoor aangemoedigd ging hij voort »Ik kwam voor vier dagen eerst van den Boven-Missouri en ik mag hangen, als ik éèn enkelen misstap heb gedaan? Ik behoefde slechts den neus in den wind te steken en op den geur van den brandewijn af te gaan. Waart ge meer waard dan een schot kruit, dan zou je het ook gedaan hebben. Laat nu mijn arm los, man, als je niet vlugger naar de hel wilt dan de beste re- kenmeester tôt tien kan tellen Nicodemo stond als een rots elke spier van zijn gelaat toonde vastberadenheid en koelbloedig over- leg. Gelijk een getergde panter, die den sprong tôt den aanval berekent, zag hij in de met bloed beloopen oogen voor hem. »Ik zal u vrij geven," zeide hij, «maar eerst verlang ik de verzekering, dat mijn gids zoowel als ik van verdere hinderlijke aanvallen verschoond blijven. Ik ben in vrede gekomen en ik wil in vrede van hier gaan." «Die verzekering krijgt ge van mij niet," riep zijn tegenstander onder bij val der aanwezigen, die een kring om de twistenden hadden gevormd. Bij die woorden liet hij zich op den grond vallen, hierdoor zyn arm uit Nicodemo's vuist losmakend. Even snel stond hij weer op zijn voeten, hij deed twee stappen achteruit, nam het mes uit den gordel en voor dat iemand zijn bedoeling zag, zwaaide hij het door de lucht. Een doffe stoot volgde, doch toen aller blik zich in spanning op Nicodemo richtten, stond deze ongedeerd. Een slachtersmes stak echter in den muur achterhem. Nicodemo fronsde de wenkbrauwen zoolang de toejuichingen duurde bewaakte hij met kalmen blik zijn tegenstander. Hij zag, dat deze de hand op zijn revolver legde en hield zich gereed hem zoo noodig te voorkomen. Zoodra hij zich echtei gehoor kon verschaffen, zeide hij met luider stem «Ik roep allen tôt getuigen, dat ik den strijd niet ben begonnen en ook, dat ik den woesten messteek niet met een kogel heb betaald, zooals behooi d had. Maar waarom bloed vergieten Ik weet een beteren uitweg: mijn aanvaller moet hier in mijn plaats gaan staan en zijn hand met uitgespreide vingers tegen den muur houden. Als ik mijn mes niet tusschen zijn wijs- en middenvinger in den muur kan boren, zonder hem aan te raken, laten we dan den twist met onze revolvers uitmaken. Wilde jubelkreten beantwoordden dit voorstel en bewezen, dat Nicodemo aller belangstelling had gewonnen. Zijn aanvaller echter zag wrevelig voor zich, hij had blijkbaar niet veel lust aan de ge- vaarlijke weddenschap, maar begreep, dat hij zich niet terug kon trekken, wilde hij niet onder spot- gelach op straat geworpen worden. Hij nam dus de aangewezen houding aan, waarop Nicodemo zes pas achteruit trad. Daarna werd het zoo stil, dat men een speld kon hooren vallen. Nicodemo trok zijn mes, onderzocht. even de punt en legde het zoo in zijn open hand, dat het hecht over den middelsten vinger uitstak. Daarop nam hij een korten zwaai met den arm en liet het mes los. Zijn tegenstander hoorde het staal suizen, hij boog zijn hoofd op zij, maar hield zijn hand onbeweeglijk tegen den muur. Oorverdoovend alarm volgde, toen men het volgend oogenblik het mes tusschen de beide aangewezen vingers in het hout zag zitten. i «Ge moet erkennen, vriend," zeide Nicodemo tôt zijn aanvaller, die nu hartelijk lachte, «dat ik u een bloedig antwoord heb bespaard. Ik beschouw- de eigenlijk ailes meer als een grap en indien gij het goed vindt, stel ik voor tezamen een grog op den schrik te drinken." «Dat voorstel neem ik, bij den duivel, graag aan!" riep de man en reikte Nicodemo de hand, «het zou jammer geweest zijn, als wij elkaar bloed hadden afgetapt." Hiermee was de twist geeindigd en vergeten. De overige gasten, voor wie een dergelijke strijd niet ongewoon scheen te zijn, namen het gesprek weder op, alsot er niets was gebeurd. Nicodemo zette zich met zijn bekeerden tegenstander bij een tafeltje in den hoek, terwijl hij warme grog be- stelde. «Dus ge komt van de Boven-Missouri?" zoo be- gon Nicodemo het gesprek, nadat hij Vagevuur een plaats achter zijn stoeî had aangewezen. «Ja, van Jellowstown," antwoordde de man. «Ik ben jager van beroep en ik heb thans een aantal otter- en beverhuiden van den laatsten winter bij mij, zoo mooi als ik ze nog haast nooit heb gehad. Ze zijn evengoed als conlant geld en ik wil geen Kitt Anders heeten, als ze mij hier gewoonlijk niet vijftien dollars per stuk opbrengen, terwijl wij ginds blij zijn er vier of vijf voor te krijgen." Nicodemo beschouwde aandachtig het verweerde gelaat van den jager en zeide als terloops «Dan heb je al heel wat van de wereld gezien. Misschien heb je op je reizen ook een zekeren Markolf Dur- lach ontmoet, een jongen Duitscher, die het best te spreken is, wanneer hij met het geweer op den schouder wild opjaagt «Watriep Anders uit met blijde verbazing op het gelaat, terwijl hij met de vuist op de tafel sloeg. «Durlach meen je? IJzeren Mark, zooals wij °hem noemen, bij den Hemel, man, wie kent hem niet? Ik heb met hem in Fort Pierre gewerkt en menige reis hebben we samen gedaan, om van de Indianen pelzen en huiden in te ruilen. Nog geen drie weken geleden hebben wij tôt alscheid geklonken, toen ik naar bt. Louis vertrok. Ik wilde hem overreden met mij te gaan, maar hij had er geen lust in. Hoe ter wereld ken je hem «Zelf ken ik hem niet, maar ik hoorde door zijn broer, kapitein Durlach, van hem. Ik geloof, dat deze hem heel graag eens weer zou zien. Als je pas voor drie weken nog met hem waart, zit hij toch niet hoog in het noorden." «Juist berekend. Hij is in de Council-Bluffs, waar ook een pelshandel is," riep Kitt Anders levendig uit, «maar als je denkt, dat hij zijn broer wil gaan opzoeken, vergis je je zeer. Hij gaat vooreerst niet van de Council-Bluffs weg, want Anders knipoogde listig, «hij is tôt over de ooren op een half Indiaanseh meisje verliefd en wil haar trouwen zoodra hij geld genoeg heeft." «Een Indiaansche," vroeg Nicodemo verbaasd de gedachte kwam bij hem op, met hoe weinig vreugde kapitein Durlach deze tijding zou begroeten. «Een half Indiaansche," zeide ik, «onze Veldbloem noemen wij haar, het is een meisje, zooals niet licht een tweede gevonden wordt, zoo mooi, zoo zacht en vriendelijk. Je behoeft niet bang te zijn, dat het een van de echte soort is, met beschilderd gelaat en veeren op het hoofd. Ze is bij een geestelijke, een zendeling, die daar woont, opgevoed hij en zijne jonge vrouw hebben haar niet alleen veel geleerdheid meegedeeld, maar ook een dame van haar gemaakt, die zich naast iedere blanke kan laten zien. Ze is aan Mark gehecht als de klis aan den huid van den zwarten heer, en ik gun hun beiden, dat het huwelijk tôt stand komt. Maar verduiveld, daar zitten we over IJzeren Mark te praten met een leeg glas en ik mag han gen, als hij dat verdient." Nicodemo zond Vagevuur weg om de glazen te laten vullen, terwijl hij zeide: «Ik acht kapitein Durlach zeer hoog en beken, dat ik hem gaarne de vreugde zou gunnen zijn broer weer te zien, voordat hij in de beslissende veldslagen, die nu volgen, wellicht den dood vindt. Dat weerzienzal misschien gemakkelijker gaan dan ge denkt, want kapitein Durlach is op het oogenblik in Kansas City, waar hij waarsehijnlijk nog weer eenige we ken blijft in opdracht van zijn commandant." (Wordt vervolgd.) f* YIIL&SBLAD 00ST-G00RECHT EN OMSTREKEN VAN Van GRONINGEN naar MEPPELARNHEMVan ARNHEM naar Van NIEITWE SCHANS naar HARLINGEN. 5,30 Van HARLINGEN naar NIEUWE SCHANS. Vertr N.-Schana *6,16 £,7,40 *8,65 11,41*2,62 Winschoten 6,38 -Î7,58 9,12 11,56 8,09 Scheemda 6.47 38.10 9'23 12>08 8'21 Znidbroek 7,00 fi 8,21 9,84 12,19 8,32 Hoogerand 7,13 B 8,84 9,45 12,28 3,43 Kxopswolde 7,19 S 8,40 9,50 12,34 3,49 Aank. Groningen 7,82 -aj 8,54 10,8 12,47 4,1 Vertr. - 7,36 10,8 1,45 5,4 Leenwarden 9,08 11,81 3,13 6,27 Aank. Harlingen 9,89 12,7 8,49 7,6 5,44 6,51 6,00 6,08 6,13 6,26 6,32 8,33 8,48 8,66 9,07 9,16 9,21 9,33 9,40 9,44 11,4 10,20 11,40 Vertr. Harlingen Leenwarden Aank. Groningen Vertr. Kropawolde Hoogezand Znidbroek Scheemda Winschoten Aank. N.-Schans *6.30 6,44 6,50 7,1 7,16 7.24 7,40 7,2 7,43 9,1 9,6 9,20 9,26 9.35 9,50 9,58 10,12 9,40 11,26 12,44 *12,49 1,03 1,09 1,20 1,35 1,43 1,59 Vertr. Groningen Haren De Pnnt Vries-Znidl. Asaen Meppel Aank. Zwolle Deventer Zntfen Arnhem DELEZIJL 6,26 6,35 6,42 6,51 7,7 8,15 8,54 9,40 10,24 9,59 10,42 10,37 11,16 7,45 11,18 1,48 9,20 12,50 3,23 8,— 10,23 12,52 4,9 10,32 1,1 4,18 6,30 10,40 10,49 8,26 11,7 9,17 12,28 9,49 1,8 2,15 2,56 3,37 5,14 6,49 1,9 4,26 1,18 4,35 1,35 4,55 2,50 6,10 3,30 6,50 4,16 7,38 4,38 8,3 5,26 8,57 10,50 7,56 10,46 9,83 12,20 5,58 6,42 Vertr. Arnhem Zntfen Deventer Zwolle Meppel Assen Vries-Zuidl. De Punt Haren Aank. Groningen Van DELFZIJL naar GRONINGEN Aankomst GRONINGEN Van ARNHEM naar MEPPEL—GRONINGEN. 8,10 8,19 8,27 8,36 6,56 8,52 7,47 10,10 8.17 10,50 9,41 10,6 6,26 9,20 9,20 10,10 2,52 7,18 10,6 10,6 11,48 8,88 7,48 10,24 10,24 12,18 4, 8,38 10,58 11,7 9,18 11,33 11,50 7.56 10,84 12,20 8,16 10,48 8,24 10,57 8,82 11,5 8,40 11,18 12,45 6,- 7,12 7,33 8,58 1,8 1,17 1,26 1,34 1,42 10,44 1,24 12,27 2,57 7,5 7,41 8,5 8,52 9,29 1,59 6,51 2,47 7,42 4,2 8,56 10,17 4,16 9,10 4,25 9,19 4,88 9,27 4,41 9,85 10,42 4,52 8,80 6,25 10,2 ..aa DOOR I

Kranten- en periodiekenviewer van het Historisch Archief Midden-Groningen


(Volksblad) Oost-Goorecht en Omstreken nl | 1892 | | pagina 1