Mo. 30. WOENSBAô 13 April 1892. 22o Jaargang. L i H-&plon. m il VAN BORGESÏÏÏS ZOOM, SAPPEMEE1. Inzending van Advertentiën en ingezonden Stukken des ©insdags- en Vrijdagsavonds vôôr zes nnr bij de TJitgevers. Bij deze courant behoort een bijvoegsel. Overzicht van 3 tôt 10 April 1891 BUITENLAND. FEUILLETON. h r Voor de Gemeenten EOOGEZAND, SAPPEMEER, SLOCHTEREN NOOEDBEOEE, ZTJÏDBROEK, ZUIDLAREK, HAREN enz. Dit BLAD verschijnt iederen ZONDAG en WOENSDAG. ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden 85 cents, franco per post 45 cents. Enkele nommers 5 cents. U T G A V E PRIJS der ADVERTENTIËNVan 1—5 regels 25 cents, iedere regel meer lO cents. Groote letters worden naar plaats- rairnta berekend. Abonnement lager. Dezelfde advertentiein eens voor 3-maal plaatsmg besteld, is de derde plaatsing gratis. DIENSTREGELING OP DE STAATS-SPOORWEGEN. AANGEVANGEN DEN 1 OCTOBER 1891. Vertr. BUITENLAND. Ravachol, de anarchist, die als hoofd eener bende van moordenaars en roovers de fransche hoofdstad onveilig maakte, heeft na lang tegenstribbelen zijn schuld aan de hem ten laste gelegde feiten erkend. Door zijn babbelzucht over maatschappelijke on- gelijkheden liep hij in den val. Herhaaldelijk verdedigde hij tegenover de rechters die hem ver- hoorden de stelling, dat niets ongeoorloofd was ora de bestaande wanverhoudingen te doen verdwijnen, en kwam zooal pratende tôt de bekentenis, dat hij met dit doel in koelen bloede acht moorden had bedreven, meestal op weerlooze lieden, met wier spaarpenningen hij de kas van de anarchistische partij stijfde; hij beweert van het gestolene niets voor zelf behouden te hebben. Door de fransche regeering wordt nu een ferme opruiming gehouden onder het anarchistisch gepeupel, dat van heinde en ver naar Parijs kwam. Aile leden dier partij die van vreemde nationaliteit zijn, al kan men lien ook geen enkel strafbaar feit ten laste leggen, wor- den over de grenzen gezet. In het engelsche parlement kwam deze zaak reeds ter sprake, want vele van de verdrevenen schijnen naar Londen gegaan te zijn, en daar heeft men van dat soort reeds meer dan genoeg. De engelsche regeering verklaarde, dat er voorloopig nog geen reden bestond, door wettelijke regeling, tegen die vereeniging op te treden. De italiaansche regeering echter, die ook met leede oogen zag dat een deel dier bende in Rome het anker neerliet, moet zich tôt de andere staten van Europa hebben gewend met het voorstel tôt het sluiten eener internationale regeling tôt onderdrukking der anar chistische propaganda. De Franschen zijn met hun kolonien nog niet bijzonder gelukkig. In de kamer moest de regee ring opnieuw een krediet aanvragen tôt beteugeling van oproerige stammen. De koning van Dahomy, die een jaargeld van de fransche regeering geniet, heeft dat gedurende eenige jaren opgespaard en daarvoor zich voorzien van goede vuurwapenen waarmede nu de Franschen werden bestookt. De re geering vroeg een krediet van 3 millioen francs om den ontrouwen vazal een tuchtiging toe te dienen, wilde men hem echter in zijn hoofdstad opzoeken, dan zou de expeditie minstens 20 milli oen kosten. In de kamer vond de aanvrage der regeering veel tegenstand. De ongelukkige expe ditie in Tonkin, die zooveel menschenlevens en schatten heeft verslonden, lag nog te versch in het geheugen, om in Afrika's woeste streken nog eens het geluk te beproeven. De tijden zijn voorbij dat Frankrijk zijn roem nooit te duur betaald achtte, en vandaar het verzet tegen de, tôt het redden van Frankrijks eer zoo geringe som. Waarschijnlijk zal het krediet wel worden toege- staan, maar de kamer gaf genoeg te kennen dat zij tôt het uitrusten van avontuurlijke expedities aan de regeering geen volmacht geven wilde. In den duitschen rijksdag is, voor hij gesloten werd, met nagenoeg algemeene stemmen, een wets- ontwerp aangenomen om schadevergoeding toe te kennen aan de gezinnen der soldaten, die jaarlijks voor de legeroefeningen worden opgeroepen. De uitgetrokken som is niet groot, slechts 3j millioen mark, maar in beginsel is toch uitgemaakt, dat al is het ieders plicht zich te bekwamen tôt het ver- dedigen van het vaderland, de kosten daarvan door het algemeen dienen gedragen te worden. Zon- derling genoeg steunde de regeering, die anders in het vragen voor gelden voor de nationale ver- dediging niet zeer bescheiden is, het ontwerp niet. Als de bondsraad, die hare goedkeuring aan dit besluit heeft te hechten, het verwerpt zal dit een zeer ongunstigen indruk maken, die zeker van gevolgen zou zijn, wanneer de regeering bij de volgende begrooting weer credieten voor de in aantocht zijnde nieuwe legervoorstellen vraagl. De geruchten van het aanstaand aftreden van Gaprivi als rijkskanselier houden aan. Na Paschen zal Gaprivi voor eenige weken Berlijn verlaten om wat rust te nemen. In parlementaire kringen ziet men in dit vertrek het voorteeken van het aan staand ontslag. Sommige bladen beweren dat men de beraadslagingen in het pruisische huis van afgevaardigden over het salaris van den nieuwen minister président slechts heeft verdaagd, omdat men het onnoodig vond voor zoo korten tijd een regeling te trefïen, daar toch binnenkort graaf Eulenburg zijn waardigheid als pruisisch minister- president, evenals vroeger, met die van rijkskan selier zal vereenigen. De jongste crisis, beweren die bladen, zal nog tôt vele verrassingen aanleiding geven. Uit Berlijn wordt gemeld dat H. H. M. M. de koningin Regentes en koningin Wilhelmina haar tegenbezoek aan het pruisische hof op 15 Mei zullen brengen. De koninginnen zullen als gasten van den keizer en de keizerin haar intrek nemen in het keizerlijk slot. Nog steeds wacht de nieuwe Khedive van Egypte op den fîrman, waarbij de souverein van Egypte, de sultan van Turkije, hem ofiûcieel erkent. De Engelschen hebben er al lang op gerekend bij deze plechtigheid de eerste viool te spelen. Een eskader werd naar Alexandrie gezonden om de gezanten van den Sultan de noodige eer te bewijzen. Scherp hekelen de engelsche bladen de besluite- loosheid van den Sultan, die telkens en telkens de officiëele erkenning uitstelt. Hoe langer men met het uitreiken van den fîrman wacht, zegt The Times, des te duidelijker zal het den Egyp- tenaren worden, dat zij er zeer wel buiten kunnen. En zoo is het feiteîijk ook, in naam is de Sultan heer en meester van Egypte, maar in werkelijk- heid hebben de Engelschen aile gezag in handen, en zullen het ook zonder de officieele erkenning wel redden. Een verschrikkelijke brand heeft Dinsdagavond te Fort Madison, in Iowa, gewoed, waarbij negen personen zijn omgekomen, in een gebouw waarvan het bovengedeelte voor woning, het benedenge- deelte voor winkel dienst deed. Twee minuten na- dat de brand ontdekt was volgde een geweldige ontploffîng, vermoedelijk van vaatjes buskruit in den kelder, waardoor de trap vermeld werd. Twee menschen werden nog levend uit de puinhopen ge- haald, maar stierven kort daarop. Men vond de lijken van de vrouw des huizes, mrs. Kitchen, hare zuster en haar kindje in zoo nauwe omarrning bij- een, dat zij slechts met groote moeite te scheiden waren. Eene rijke Fransche dame, de 55jarige weduwe Gaston, die driemaal den bruidstooi had gedragen, is onlangs op een zeer zonderlinge manier voor de vierde maal getrouwd, namelijk zonder het zelve te weten. De dame, die geen woord Engelsch verstaaf, was naar Londen gereisd, in gezelschap van een 37jarig man, die klerk bij haren notaris was ge- weest en voor wien zij veel sympathie had. Hij i moest naar Engeland, om zij ne familie te bezoeken voorname familie; want hij heette Harold, Baron 1 d'Aurillac en d'Aubusson, Graaf van Juilly, Markies i de la Haye Popelinière, en hij was een afstammeling Roman uit den Noord-Amerikaanschen burgeroorlog, BAIiDUIN MéLLHAIJSElIf. 37) Het zou mij spijten iemand omver te hebben geloopen, die bij het gaan een stok tôt slaan noodig heeft," sprak de man, terwijl hij even staan bleef. «Ge behoeft u niet te verontschuldigen," ant- woordde Houston, die terstond begreep, dat hij een der bespieders van het slakkenhuis voor zich had. Wie weet, wie bij een botsing het meest geleden zou hebben. Ik sta tamelijk vast, ondanks mijn nog niet herstelden voet." De vreemdeling lachte, groette beleefd en liep voort in de richting vanwaar Houston was geko- men. Ook deze vervolgde zijn weg; hij zag echter nog eenmaal achterom erî meende te ontdekken, dat de verdachte aan den anderen kant van het hek bleef staan. Houston schudde het hoofd. »Ik wenschte, dat het vermetele meisje weg van hier en in veiligheid was," mompelde hij bij zich zelf en wandelde langzaam verder naar zijn kamer. ZESTIENDE HOOFDSTUK. Verscheiden dagen verliepen, zouden eenige stoornis voor de bewoners van het slakkenhuis. Harriet Palmer kwam als vroeger les nemen, niets verried eenige achterdocht in haar houding; even- min, dat zij trachtte de geheimen van het bouw- vallig slakkenhuis en zijn bewoners te doorgronden. Het scheen veeleer, alsof zij den herstelden kapi- tein door haar geest en schoonheid wilde boeien. Margaretha kwam weer geheel onder haar betoo- vering met verontwaarding dacht zij nu terug aan het wantrouwen, dat ook zij zelf jegens haar schoone leerling een oogenblik had gekoesterd. Oliva had de laatste d.i gen doorgebracht als een gevangene. Op grond van zijn ontmoeting met den verdachten spion door Houston dringend ge- waarschuwd, waagde zij niet, bij dag noch bij nacht, het huis ik verlaten. Met des te meer vreugde begroette zij de uren, die Margaretha niet bij haar doorbracht. Dikwijls gevoelden beide vriendinnen zich wee- moedig gestemd, bij de gedachte, dat weldra het uur van scheiden zou slaan, van scheiden, voor altijd wellicht! Sedert den avond van Harriets overrompeling, kwam Houston nog slechts op ongeregelde uren in de werkplaats. De oorzaak van zijn afwezig- heid zeide hij niet. Ook was hij ernsliger dan gewoonlijk, alsof hij vrucnteloos trachteloos een innerlijke onrust. te verbergen. Den derden dag kwam hij tôt Martijns verbazing eerst na den middag en nog meer verwonderde het den ouden man, die de nu altijd gesloten tuindeur voor hem had geopend, dat hij Vagevuur alleen wenschte te spreken. Hij ging met den knaap den tuin in en zoodra zij onbespied waren, nam hij zijn luci- fersdoosje uit den zak, verbrandde de lucifers een voor een, legde ze daarna weer in het doosje en droeg Vagevuur op dit zoo spoedig mogelijk aan Nicodemo te brengen. Stralend van vreugde over het in hem gestelde vertrouwen, snelde de jonge neger weg. Daarna trad Houston het huis binnen en begaf zich, gevolgd door de beide oude heeren, naar Margaretha's kamer, waar deze zich met Oliva bevond. »De teerling is geworpen," zoo beantwoordde hij de vragende blikken, en zich in het bijzonder tôt Oliva wendend ging hij voort: «Vagevuur is reeds op weg naar Nicodemo om hem te waar- schuwen; gij moet nog heden van hier. Morgen kan het te laat zijn. Volgens tijding, die ik lieb ontvangen, staan de door u verwachte gebeurte- nissen voor de deur; gij moet weg, ook ter wille van uw plannen en ook van uw veiligheid. Ik heb geen rust, voordat gij veitrokken zijt. Onder onze vjjanden hier heerscht groote verbittering: het lijk, bij de verbrande stoomboot gevonden, schijnt van een hunner bondgenooten te zijn en de verdenking is gevallen op de nachtelijke be- zoekers van dit huis. Ook al is in de eerste dagen nog geen overrompeling te vreezen en al kunnen wij voor later als gij weg zijt, veiligheidsmaatregelen nemen toch mogen we verwachten, dat onze vijanden ailes wat binnen de omheinning hier voor- valt, zullen trachten te bespreken." Aller blikken rustten bezorgd op Oliva, die schijn- baar onverschillig naar den kapilein luisterde. Al leen in haar groote oogen lag een zonderlinge gloed, als van een edel wild, dat zich voor den uitersten strijd gereed maakt. «Uw meedeeling verrast mij niet," zeide zij, «ik had ze eerder verwacht. Zou Nicodemo bijtijds de waarschuwing ontvangen? «Als Vagevuur niet wordt opgehouden, kunnen zij spoedig na middernacht hier zijn," antwoordde Houston, nog altijd gejaagd. »Dat zou niet genoeg wezen," zeide Oliva na- denkend, «als ik om negen uur ga, ben ik om half elf terug." «Hoe, ge wilt de stad nog in?" «Ik moet; het kostte wat het wille, of mijn langdurig verblijf is nutteloos verspilde tijd." «Vreest ge niet zelf degene te wezen, naar wie onze vijanden zoo onvermoeidzoeken? Weet ge wel, dat aan dien gang de grootste gevaren voor u ver- bonden zijn? «Ik ben gewend getrouw te blijven aan een eens genomen besluit," antwoordde Oliva en meer en meer week de zachtere uitdrukking van haar gelaat, om voor mannelijke vastberadenheid plaats te maken. Wat is gevaar? Men kan toch niet meer dan eenmaal zijn leven verliezen, en als ik het mij ne opoffer voor een rechtvaardige zaak, sterf ik gerust. Maar ik moet nog eenige maat- regelen nemen. Wilt ge mij een oogenblik met Margaretha alleen laten?" Houston volgde Martijn en den dokter naar de werkplaats, waar zij zich met voordacht aan den arbeid begaven, met het oog op mogelijke spion- nen. Terwijl Krehle echter met onverstoorbare kalmte zijn penseel hanteerde, had zich een koortsachtige onrust van Martijn Findegern meester van de oude Deensche Koningen en vermaagschapt aan de Buckinghams. Die voorname jonkman nu ging met haar een Protestantsche kerk bezichtigen. Daar teekenden beiden, in tegenwoordigheid van een man in het zwart, hunnen naam in een boek. Dat was het vreemdelingenboek, zei haar de baron, maar toen zij uit de kerk kwamen, vertelde hij haar, dat het een huwelijksregister was geweest en dat zij ge trouwd waren. De verbaasde bruid protesteerde wel even, maar zij berustte in de omstandigheden, en het paar ging te Parijs wonen, in de rue Leonce Raynaud. Maar het duurde niet lang, of zij kregen ruzie. Mevr. Gaston zette den afstammeling der Deensche Ko ningen de deur uit, won wel wat laat in formation in en vernam, dat die voorname edelman bij den burgerlijken stand zeer gewoon Arraud heette en een gewezen notaris was, met een ailes behalve vlekkeloos verleden. Arraud trachtfe met geweld weer in huis te komen en sloeg een paar ruiten stuk. Zijn ge wezen vriendin stelde een gerechtelijke vervolging in en hij werd nu veroordeeld tôt een boete van 50 fr. en acht dagen gevangenisstraf. De dame heeft ook nietigverklaring van haar vierde vhuwelijk" aangevraagd. Ilet Pruisisch Huis van Afgevaardigden heeft tôt 26 April vacantie genomen. Volgens de Post zal bij den Rijksdag in de herfst-zitting inkomen een ontwerp tôt legerher- vorming op groote schaal. De Regeering zou ver- nooging van het contingent willen vragen naar verhouding van de toegenomen bevolking. De conservatieve afgevaardigde Von Helldorff is door zij ne partij uitgestootenomdat hij in zake de Schoolwet met de nationaal-liberalen samenging en in openbaren geschrifte den Heer Stocker en diens reactionnaire vrienden heeft aangevallen. Von Helldorf had zich ook verklaard voor een herstel van het Cartell samengaan met de nationaal- liberalen een bondgenootschap, weet men, dat destijds zeer de sympathie had van den tegen- woordigen Keizer. In de Hamburger Nachrichten dankt Von Bis marck voor de bewijzen van deelneming, ter gele- genheid van zijn jongsten verjaardag ontvangen, bewijzen, zegt hij, waarvan het hem verheugt, dat ze dit jaar talrijker waren dan ooit te voren. Keizer Wilhelm heeft Zaterdag te Potsdam den eersten steen gelegd voor eene kazerne voor het garde-regiment. Bij die gelegenheid roemde Z. M. dit wapen zeer, o.a. herinnerende aan het woord uit den tijd van Fredenk den Groote: «als het garde-regiment nog niet heeft medegedaan, moet men een slag nog niet als verloren beschouwen." De Japansche hoofdstad Tokio, ook wel Jedo ge- heeten, met ongeveer een millioen inwoners, is, naar uit Yokohama gemeld wordt, door een gewel- gemaakt. Aan aile kanten waande hij zich van spi- onnen en verraders omringd. Aan eigen gevaar dacht hij niet; maar Oliva's veiligheid hield hem in voortdurende doo^.elijke zorg. Inmiddels legde Oliva met behulp van Marga retha haar vermomming als krijgsman weder ge reed. Nauwkeurig onderzocht zij haar wapenen, terwijl zij slechts een enkel woord sprak. Soms scheen zij het bijzijn van Margaretha geheel te vergeten. Harder en harder werden de trekken van haar gelaat, zoodat haar jonge vriendin haar met heimelijken angst gadesloeg. Toen ailes ge reed was, wendde zij zich tôt Margaretha. Zij legde beide handen op haar schouders en sprak met bevende stem: «Ik zie het, mijn kind, dat het u verbaast, hoe van de beide naturen, die in mij wonen, de uwe plotseling de overhand ver- krijgt. Maar wat mij ook te wachten staat, welke indrukken ik hier ook mag achterlaten, toch zal mijn dankbaarheid nooit verminderen voor al het goede, dat ik in dit huis ondervond, bovenal voor uw liefde en vriendschap. Ontstuiinig omhelsde zij het schoone meisje; daarna richtte zij zich plotseling in haar voile lengte op. Als versteend was nu haar gelaat. «Het is voorbij", sprak zij bijna streng, «laat dit als afscheid tusschen ons gelden. Later wellicht nog een handdruk of een enkel woord, meer niet. Ik ga van hier gelijk een geel geworden blad, dat, door den storm aan- gegrepen, zich tusschen de groene bladeren los- maakt om zich onder onkruid te verbergen." Onuitsprekelijk bitter glimlachte zij bij die ver- gelijking. Nog eens, voor het laatst, zat Oliva aan den gastvrijen disch. Uit haar stem sprak nu geen weemoed meer, maar de kalmte van een sterken geest, die zich van zijn doel bewust is. Na den maal- tijd maakte zij zich gereed tôt haar gang naar de stad. Martijn en Houston deden haar uitge- leide tôt aan het hek. Zij wilde juist weggaan, toen Vagevuur van de straat af op haar toesnelde, haar iets in het oor fluisterde en daarna door het hek sloop. (Wordt vervolgd.) vl 01 K S K S Ul OOST-fiOORICHT Eli OISTREKEN. VAN Van NIEUWE SCHANS naar HARLINGEN. N.-Schans *6,16 £,7,40 *8,65 11,41*2,62 5,8 Winschoten 6,83 ,g7,58 Scheemda 6.47 S 8,10 Zuidbroek 7,00 S 8,21 Hoogezand 7,13 fi 8,34 Kropswolde 7,19 jj 8,40 Aank. Groningen 7,32 5 8,54 10,3 Vertr. 7,36 10,8 Aank. Leeuwarden 9,03 Harlingen 9,89 9,12 11,56 3,09 9,23 12,08 3,21 9,34 12,19 3,32 9,45 12,28 3,43 9,50 12,34 3,49 12,47 4,1 1,45 5,4 11,31 3,13 6,27 12,7 8,49 7,6 5,44 5,51 6,00 6,08 6,13 6,26 6,32 8,38 8,48 8,56 9,07 9,16 9,21 9,33 9,40 Van HARLINGEN naar NIEUWE SCHANS. 8,29 Vertr. Harlingen Leeuwarden Aank. Groningen Vertr. Kropswolde Hoogezand Zuidbroek Scheemda WinBchoten Aank. N.-Schans *6.30 6,44 6,50 7,1 7,16 7.24 7,40 7,2 7,43 9,1 9,6 9,20 9,26 9.35 9,50 9,58 10,12 9,40 11,26 12,44 *12,49 1,03 1,09 1,20 1,35 1,43 1,59 9,44 11,4 10,20 11,40 De met een gemerkte treinen stoppen aan den Borgercompagnieaterweg (wachtp. 87)tôt het opnemen en uitlaten van reiziger». De trein welke des voorm. 8.66 van N.-Schans vertrekt, neemt 1,10 8,29 5,46 1,56 5,6 8,00 3,8 6,24 9,18 3,22 *6,32 10,45 3,36 6,46 10,59 3,42 6,52 11,05 3,51 7,3 11,14 4,6 7,19 11,29 4,14 7,27 11,37 4,28 7,43 11,51 Van GRONINGEN naar DELFZIJL Aankomst DELFZIJL Van GRONINGEN naar MEPPEL—ARNHEM. Vertr. Groningen Haren De Punt Vries-Znidl. Assen Meppel Aank. Zwolle Deventer Zntfen Arnhem 6,26 6,35 6,42 6,51 7,7 8,15 8,54 Dinsdags geen reizigers op voor Groningen. 10,40 10,49 8,26 11,7 9,17 12,23 9,49 1,3 9,40 10,24 2,15 9,59 10,42 2,56 10,37 11,15 8,37 7,45 11,18 1,48 5,14 9,20 12,50 3,23 6,49 8,— 10,23 12,52 4,9 10,32 1,1 4,18 6,3 6,56 8,10 8,19 8,27 8.36 8,52 Sneldienst van Groningen 8,naar Amsterdam, welke des avonda te 10,42 aldaar retourneert. 1,9 4,: 1,18 4,35 1,35 4,55 2,50 6,10 7,47 10,10 3,30 6,50 8.17 10,50 4,15 7,38 9,41 4,38 8,3 10,5 5,26 8,57 10,50 7,56 10,46 9,33 12,20 5,58 6,42 Zwolle Meppel Assen Vries-Zuidi. De Punt Haren Aank. Groningen Van DELFZIJL naar GRONINGEN Aankomst GRONINGEN 7,5 7,41 8,5 8,52 9,29 Van ARNHEM naar MEPPELGRONINGEN. Vertr. Arnhem 6,26 9,20 9,20 10,10 2,52 Zntfen 7,18 10,6 10,6 11,48 3,88 Deventer 7,43 10,24 10,24 12,18 4,22 8,33 10,58 11,7 1,59 6,61 9,18 11,88 11,60 2,47 7,42 7.56 10,34 12,20 1,3 4,2 8,56 10.17 8,15 10,48 1,17 4,16 9,10 8,24 10,57 1,26 4,25 9,19 8,32 11,5 1,84 4,33 9,27 8,40 11,18 12,45 1,42 4,41 9,35 10,42 6,— 7,12 10,44 1,24 4,62 8,30 7,33 8,58 12,27 2,57 6,25 10,2 DOOR V 1 y U i

Kranten- en periodiekenviewer van het Historisch Archief Midden-Groningen


(Volksblad) Oost-Goorecht en Omstreken nl | 1892 | | pagina 1