a 1
.4 e
No. 52.
WOENSDAG 29 Juni 1892.
22e Jaargang.
Ile &|>ion.
VAN
FEUILLETON.
BORGE8IÏÏS ZOOM, SAPPEMEEE,
Inzending van Advertentiën en Ingezonden Stukken des Binsdags- en Vrijdagsavond& vôôr zes unr bij de ïïitgevers,
Overzicht van 19 tôt 26 Juni 1892.
BUITENLAND.
i
■-ïJBfSSS*
Voor de Gemeenten HOOGEZAND, SAPFKMEEB,SLOCHTEEEN NOOEDBEOEK, ZUIDBEOEK, ZUIDLAHEN, HAREN enz.
Dit BLAD verschijnt iederen ZONDAG en WOENSDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden 3® cents,
franco per post 45 cents.
Enkele nommers 5 cents.
U I T G A V E
PRIJS der ADVERTENTIËNVan 1—5 regels 35 cents,
ittdere regel meer 10 cents. Groote letters worden naar plaats»
ruimte berekend. Abonnement lager. Dezelfde advertentie, in eens
voor 3-maai piaatsmg besteld, is de derde plaatsing gratis.
DIENSTREGELING OR DE ST A ATS-SPOOR WEGEN. A ANVANGENDE DEN 1 M El 1892, (TIJD VAN GREENWIGH.)
BUITENLAND.
Nog voor het einde dezer maand zal het engelsch
parlement worden gesloten. Met buitengewonen
spoed worden de hoogst noodzakelijke ontwerpen
door de schaarsch opkomende leden afgedaan. Want
ieder afgevaardigde is thans druk in de weer zijn
kiezers voor de aanstaande campagne te bewerken.
De oude Gladstone heeft voor niets anders dan
voor Home Rule, voor zeltregeering van Ierland,
een open oog. Arbeiders deputaties die reeds bij
voorbaat hunne belangen den toekomstigen eersten
minister wilden aanbevelen, vonden geen gunstig
gehoor. Ik ben te oud, zoo zeide hij, om mijn
krachten te versnipperen, ik heb mij de oplossing
van het iersche vraagstuk ten taak gesteld, en zal
daaraan de jaren die mij nog resten wijden. Wel
wat eenzijdig voor een groot man, om ter berei-
king van een voorgesteld doel, andere niel minder
belangrijke kwesties geheel ter zijde te stellen.
Het is nog zeer de vraag of de heer Gladstone,
en met hem de libérale partij in Engeland, bij de
kiezers met dit eene punt van het regeerings pro
gramma genoeg sympathie kan wekken, om het
conservatieve kabinet te doen vallen.
De tegenpartij heeft een rijker programma. Lord
Balfour, een der leiders, bestrijdt in een verkiezings-
adres het verleenen van een eigen parlement aan
Ierland, maar verklaart zich bereid over het ge-
heele rijk het plaatselijk zelfbestuur volledig in
te voeren. Voorts wil hij de wetgeving uit-
breiden regelende de verantwoordelijkheid der
patroons bij ongevallen in hunne tabrieken den
werklieden overkomen, scheidsgerechten invoeren
bij geschillen tusschen werklieden en werkgevers,
spaar- en ondersteuningskassen oprichten, het stem-
recht uitbreiden en 's lands defensie beter regelen.
Zeker een smakelijker verkiezingsprogram dan
dat van Gladstone. Maar wat wordt er in den
tyd der verkiezingen al niet beloofd, wat een the-
oriën worden er ontwikkeld, die helaas niet tôt
uitvoering komen.
De oude von Bismarck heeft in de afgeloopen
week Weenen bezocht, om tegenwoordig te zijn
bij het huwelijk van zijn zoon met een oostenrijk-
sche gravin.
Waar de trein eenige oogenblikken ophield, had
zich aan de stations een talrijke menigte geschaard,
om den ouden staatsman uitbundig te verwelkomen,
maar offîciëele personen lieten zich niet zien. Zoo-
lang hij op pruisisch gebied was sprak von Bismarck
zijn vereerders niet toe, op saksisch en oostenrijksch
gebied hield hij redevoeringen.
Ook te Weenen scheen men den oud kanselier
in de offîciëele wereld niet meer te kennen. Geen
audiëntie bij den keizer, of bij eenig lid van het
vorstenhuis. Van de ministers kwam alleen zijn
oude vriend Kalnocky hem eenige oogenblikken be-
zoeken, bij de voltrekking van het huwelijk was
geen diplomaat te zien, behalve de gezant van
Rusland te Berlijn, graaf Schuwaloff, die steeds de
goede verstandhouding met den gevallen staatsman
had onderhouden.
Een verslaggever van de Neue Freie Presse
heeft met den ouden heer een onderhoud gehad,
en hem in een staatkundig gesprek gewikkeld.
Naar die correspondent meldt moet von Bismarck
ongeveer het volgende hebben gezegd sDuitsch-
land streeft niet naar verdere gebiedsvergrooting en
ook Rusland slaat niet langer begeerige blikken naar
duitsch gebied. Toen we goede vrienden met Oos-
tenrijk werden, was het volstrekt Duitschland's be-
doeling niet de goede betrekkingen met Rusland
prijs te geven. Veeleer lag het in de duitsche
plannen van de goede verhouding tôt Rusland ge-
bruik te maken om Oostenrijk's vredepolitiek te
steunen. Maar later schijnt de toestand veranderd
en Duitschland oefent nu geenerlei invloed meer
op Rusland's staatkunde uit."
Van zijn opvolger zou von Bismarck hebben ge
zegd, dat hij nog te weinig persoonlijken invloed
heeft om het vertrouwen der politieke wereld te
winnen. Van daar dat vroegere banden zijn ver-
broken. Maar handhaving van den vrede blijft
het groote doel waarnaar gestreefd wordt. Waar
zou het met ons heen, zelfs na een gelukkigen
oorlog met Rusland Links en rechts, zeide von
Bismarck, zouden wij dan een buurman hebben op
revanche bedacht. Mogelijk is het dat een oorlog
met Frankrijk onvermijdelijk is een kleinigheid
kan die doen uitbarsten, zoo is de toestand en het
einde daarvan is te voorzien. Maar Duitschland
en Rusland hebben geenerlei reden of belang el-
kander te beoorlogen.
BINNENLAND.
Bij de hervatting der werkzaamheden van de
2e Kamer, stelde de voorzitter voor de discussies
over de belasting ontwerpen aan te vangen. Van
de rechterzijde werd voor uitstel van behandeling
gepleit. Men voerde aan dat de ontwerpen nog niet
aile waren ingekomen, dat elke zekerheid werd
gemist, dat na de vermogensbelasting ook het patent
zal worden herzien. Ook gingen er wèer stemmen
op om eerst het kiesrecht te herzien, ofschoon de
regeering reeds herhaaldelijk heeft verklaard, dat
aan die herziening hard wordt gewerkt, en zoo
spoedig mogelijk aan de Kamer voorstellen zullen
gedaan worden.
Bij de stemming over het al of niet in behandeling
nemen stonden de partijen scherp tegen elkander over,
met 44 tegen 37 stemmen, links tegen rechts, werd
echter tôt de behandeling besloten. Deze stemming
belooft voor gemeen overleg, bij deze ontwerpen
zoo hoog noodig, niet veel.
Het algemeen débat werd geopend door den
heer Bool, die de indiening der ontwerpen loe-
juichte, al betreurde hij het dat jiet plaatselijk
belasting stelsel, de bedrijfsbelasting, de patent- en
grondbelasting nog niet in de herziening waren
begrepen.
Een levendig débat ontspon zich of de landbouw
ontlast of bezwaard zal worden. De minister re-
kende voor dat de lasten voor het boerenbedrij f
zullen verminderen, de heer Havelaar beweerde
het tegendeel.
Dinsdag wordt het algemeen débat, voortgezel.
In de door den brand geteisterde mijngangen bij
Przibram heeft men thans een aandoenlijken brief
gevonden, door een der omgekomen mijnwerkers
aan zijne vrouw achtergelaten. »Wij waren aan
ons werk" schrijtt hij »toen lieden ons kwa-
men mededeelen, dat zij niet uit de mijn konden
komen. Wij dwaalden rond en zochten een uitweg,
maar te vergeefs. Wij wachtten op hulp, maar zij
kwam niet. Zoo lang het ging, baden wij toen
werd de een na den ander door flauwte overrnand
en viel ter aarde." De schrijver maakt dan be-
schikkingen over huiselijke zaken, verzoekt zijne
vrouw de schulden te betalen en de kinderen in
godsvrucht op te voeden en eindigt met deze woor-
den «Dierbare vrouw! deze laatste woorden schrij f
ik in grooten angst. Mijn hoofd doet pijn, mijne
gedachten verflauwen, de eeuwigheid nadert."
Na meer dan dertig jaren lief en leed met elkaar
gedeeld te hebben en 23 kinderen te hebben gehad,
besloten twee oude lieden te Ottersum te
scheiden.
Er zijn voorbeelden van drinkebroers, die zich
dooddronken aan groote hoeveelheden sterken drank;
maar ook onmaligheid in het waterdrinken is ge-
vaarlijk.
Vier werklieden te Argenteuil hadden een we l-
denschap aangegaan wie het meeste water zou
drinken. De eerste dronk 12 liter, de tweede 9,
de derde 7, en aile drie stierven eenige uren later
aan de gevolgen van hunne onmatigheid De vierde
dronk minder, maar hij was toch ook in zulk een
toestand, dat bij naar het gasthuis gebracht moest
worden.
Een zeldzaam geval dat bijgeloof de volvoering
van een ernstige misdaad verhinderde, is te Le
Mans voorgekomen. Een zekere vrouw Bardel had
getracht haren man te vergiftigen, om zich mees-
ter te maken van diens vermogen, daar de man
onvoorzichtig genoeg geweest was een testament
te haren gunste te maken. De misdaad was wel
overlegd en vrouw Bardel had verscheiden werken
over scheikunde gekocht om het vergif op juiste
wijze te kunnen toepassen eveneens had zij nauw-
keurig onderzoek gedaan naar de geldigheid van
het testament. Zij wilde echter voorzichtig zijn
en niets aan het toeval overlaten zij knoopte
daarom met vele waarzegsters betrekkingen aan,
die zij allen vroeg of haar man spoedig zou sterven
en zij dan zijn erfgename zou worden. Een der
waarzegsters, die te Parijs woonde en schriftelijk
met vrouw Bardel verkeerde, zeide uit den brief
te mogen opmaken, dat aan vrouw Bardel de dood
van haar man niet onwelkom zou zijn en zij schreef
haar daarom, dat haar man nog in den loop van
het jaar zou sterven en zij zijn erfgename zou
worden. »Ik dacht dat het haar genoegen zou
doen en niemand zou henadeelen."
Het bezoek bij een andere waarzegster echter
had voor vrouw Bardel verderfelijke gevolgen. Zij
vertelde n.l. aan de waarzegster, dat haar man
ziek was en zulke pijnen leed, dat hij haar dikwijls
om vergif had gevraagd. De waarzegster raadde
aan dit niet te geven, waarop zij zoo dom was,
mede te deelen dat reeds te hebben gedaan. De
waarzegster begreep nu ailes. Hoewel de bezoek-
ster een valschen naam had opgegeven, bleek de
juiste uit het opschrift op den halsband van den
hond van vrouw Bardel. De politie werd ge waar-
schuwd en op deze wijze gelukte het den man te
redden, die reeds hall vergiftigd was. De gift-
mengster werd door de jury, onder aanneming van
Roman uit den Noord-Amerikaanschen
burgeroorlog,
BALDUIN HëLLHAirSEN.
54)
Ik wil uw geweer dragen te voet gaan wan-
neer gij rijdt maar zend mij niet weg
Geen van allen, die om het vuur geschaard zaten,
was een woord ontgaan van hetgeen die zachte stem
zeide. Markolt wisselde een blik van verstandhou
ding met zijn broeder, die diep ontroerd het aan-
doenlijk tooneel gadesloeg daarna sprak hij op
geruststellenden toon, het ingevallen gelaat slreelend
»Neen lieveling, nu gij hier zijt, kan ik u niet weer
wegzenden. Ik moet u onder mijn oogen houden,
indien ik niet voortdurend in onrust over u zal zijn.
Ja, gij moogt bij mij blijven voor nu en altijd."
Met eenigszins angstigen blik zag hij den kring
rond. Toen hij echter slechts welwillendheid op
die ruwe gelaalstrekken las, ging hij op dringenden
toon voort »Kom nu tôt rust, mijn arm kind Gij
zijt doodelijk vermoeid, gij moet rust nemen. Zie
mij niet meer zoo wanhopig aan, gij blijft bij mij,
waarheen mijn weg mij ook voert. Maar beloof
mij dan ook, niet meer le zullen gelooven aan
droomen, waardoor gij ons beiden het leven ver-
bittert. Kom nu met mij mee." Zich losmakend
uit Mary's armen stond hij op. Toen zij echter,
door hem gesteund, zich eveneens wilde oprichten,
zonk zij ineen. De inspanning was te groot ge
weest; nu de angst haar wilskracht niet langer
staande hield, volgde geheele uitputting. Voorzich
tig legde Markolf haar bij het vuur neer, om daarna
met behulp van Kitt Anders onder het beschuttend
afdak een gemakkelijk leger voor haar tebereiden.
Haastig werd een maaltijd door andere handen ge-
reed gemaakt, terwijl ook voor het uitgeputte paard
werd gezorgd.
Verkwikt door het nuttigen van voedsel, droeg
Markolf Mary naar haar leger. Weldra sliep zij in,
zorgvuldig bewaakt door haar geliefde.
Ook de anderen zochten hun leger op, stil, voor
zichtig, om de slapende niet te storen. Die ver-
weerde jagers toch waren niet minder onder den
indruk van het voor hun oogen gespeeld tooneel.
Zij allen kenden de lieflijke bloem der wildernis;
en niet een hunner, die haar niet van harte den
heilzamen slaap gunde.
Markolf waakte den geheelen nacht aan Mary's
leger. Haar rustige ademhaling stelde hem meer
en meer gerust hij ontdekte geen enkel teeken,
dat van noodlottige gevolgen der overspanning ge-
tuigde. Naarmate echter op dit punt zijn hart
werd gerustgesteld, gaf het hem des te meer zorg,
dat hem geen andere uitweg bleef dan het kind
mee te nemen op de vermoeiende, gevaarlijke
tochten, welke hem te wachten stonden. Toch,
hij wist het, scheiding, zelfs indien hij haar naar
zijn zuster te St. Louis bracht, zou voor haar ge-
lijk staan met den dood. Maar hij wist ook, dat
zij de grootste gevaren, de zwaarste inspanning zou
trotseeren, om volgens het gebruik hunner voor-
ouders den man dien zij lief had te mogen volgen.
De zon stond reeds hoog aan den hemel, toen
Mary ontwaakte. Wel gevoelde zij zich versterkt,
maar toch kon zij slechts met moeite van haar
leger opstaan. Daarop besloot men zich in tweeën
te verdeelen, om aan Mary tijd tôt uitrusten te
geven. Maurits, wien de grond onder de voeten
brandde, zou met Shinges en twee jagers de reis
naar Kansas City onmiddellijk voortzetten; Markolf
zou met Mary, Kitt Anders en de overigen nog
eenige dagen rust nemen en daarna volgen.
De gezonde jeugd van Mary herstelde spoedig de
verloren krachten, terwijl de door allen betoonde
belangstelling haar de gemoedsrust terug gaf. De
pijnlijke herinneringen aan haar vlucht van haar
vriendelijke beschermers werd verzacht door de
gedachte, dat zij getrouw aan den raad van Mevrouw
Kinny slechts den drang van haar hart had gevolgd.
Markolf verzorgde haar met onvermoeide trouw,
terwijl hij beloofde, bij de eerstvolgende gelegen-
heid naar de Council-Bluffs bericht te zenden van
haar redding. Toen zij den derden dag weer te
paard steeg en tusschen Markolf en Kitt Anders
voortreed, kwam haar blijde levenslust weer geheel
boven. Zij gevoelde zich gelukkig, gelijk een vo-
gel die, aan de kooi ontsnapt, zonder zich te be-
kommeren om hetgeen hij verloor, hoog in de lucht
zijn juichend lied laat weerklinken.
Na vier dagen kwamen zij eindelijk in de buurt
van Kansas City aan, waar Shinges haar tegemoet
reed. Hij bracht hen naar een pachthoeve, waar-
van de bewoners door Nicodemo en Oliva op hun
komst waren voorbereid. Van hen ontvingen zij
ook inlichtingen omtrent de strijdkrachten, die op
Kansas-City aanrukten. Nog denzelfden dag voeg-
den ook de twee jagers, die Maurits hadden bege-
leid, zich hij hen. Deze echter had zich, zonder
een oogenblik tijd te verliezen, naar zijn regiment
begeven. De jagers overhandigden Markolf een
door Campbell onderteekenden brief, welke voor
hem en zijn metgezellen de noodige aanwijzing
bevatte. Nog een dag toevens op de boerderij,
waarvan Markolf gebruik maakte om Mary van een
beter e uitrusting te voorzien daarna trokken zij
westwaarts met de beide Otoes tôt gidsen.
Oliva en Nicodemo waren reeds voor weken in
Kansas City aangekomen na een kort oponthoud
hadden zij hun reis voortgezet het doel echter
bleef geheim. Zij schenen plotseling als van de
aarde verdwenen. Van nu af echter werden telkens
bijzonderheden bekend omtrent de plannen en
bewegingen van het zuidelijk leger bijzonderheden,
welke de geheimzinnige spion Campbell wist te ver-
nemen, en die telkens op raadselachtige wijze aan
de bevelhebbers van het leger der Unie in handen
werden gespeeld.
VIERENTWINTIGSTE HOOFDSTUK.
Twee weken waren verloopen, sedert Oliva en
Nicodemo uit Martijn Findegerns huis waren ver-
trokken. Ailes ging hier weer den gewonen gang.
De beide oude zonderlingen echter hadden het ver-
bazend druk, al was het dan ook niet in de werk-
plaats. De vrijheidsvlag moest telkens weer uitge-
stoken worden, zoo snel volgden kleine en grootere
overwinningen van het noordehjk leger elkaar op,
welke Martijn zich geroepen achtte door het uitste-
ken der vlag le vieren. Maar ook dokter Krehle
kreeg een aan val van vaderlandsliefde, welke daar-
uit bleek, dat hij telkens de breede kwast voor
lakken verwisselde met olieverf, om zooveel moge
lijk het oude huis ook een nieuw teestkleed aan
te doen. Tôt groote voldoening van Martijn had
de dokter zich toegelegd op het schilderen van
veldslagen vlammen en rookwolken tusschen uit-
eenspattende bominen en sneuvelende gedaanten
vormden het hoofdbestanddeel van de nieuwe muur-
en deurschildering, en overal zag men de vrijheids
vlag wapperen van de zegevierende troepen.
Kapitein Houston schudde van tijd tôt tijd het
hoofd, wanneer op de eene schilderij een half dozijn
noordelijken een heele compagnie opstandelingen
op de vlucht joeg, of op een andere een enkele
dragonder een groote overmacht neersabelde maar
zijn bedenkingen tegen dergelijke onwaarschijnlijke
heldendaden durfde hij niet uitspreken uit vrees
zich twee vijanden te maken. Want hoewel de
beide oude zonderlingen altijd op voet van oorlog
met elkaar stondenwat de kunst betrof, waren
zij éen van hart en éen van zin.
Toch waagde de kapitein de opmerking, dat het
onvoorzichtig van den dokter was, hun geheime
vijanden op die wijze te tarten, daar hij den dap-
peren zuidelijken geen recht het wedervaren, maar
lien als lat'aards voorstelde. Het gevolg van zijn
waarschuwing was echter, dat Krehle zijn penseel
nog eens zoo diep in de roode verf doopte en
vette met letters onder een groot slagveld schreef
Dokter Arminius Krehle fecit."
Den volgenden dag liet de dokter zijn verbeel-
ding nog vrijer den teugel beide zijmuren werden
beschilderd met vermoinde gestalten, in langen tab-
baard en zwarte kap gekleed, zooals Tom hem
de zamenzweerders had beschreven.
(Wordt vervolgd.)
M
-
~Y v»^\
i!
VOLKSBLil
OOST-GOORECHT EN 0ISTB1KEN
VAN
Van NIEITWE SCHANS naar HARLINGEN.
Vertr. N.-Schan. *5,56 5,7,20 *8,16 11,15*2,28 5,10 8,28
Winschoten 6,15 .1,7,88 8,88 11,30 2,40 5,24 8,88
Solieemda 6.27 g 7,50 8,45 11,43 2,52 5,31 8,46
Zuidbroek 6,40 P 8,1 8,56 11,58 8,3 5,41 8,57
Hoogezand 6,53 a 8,14 9,7 12,2 3,14 5,48 9,6
Kropiwolde 6,59 S 8,20 9,12 12,8 3,20 9,11
Aank. Groningen 7,12 8,84 9,25 12,21 3,32 6,6 9,23
Vertr. 7,16 9,35 1,25 4,44 6,12 9,29
Leeuwarden 8,48 11,34 2,58 6,7 7,57 10,54
Aank. Harlingen 9,19 12,10 3,29 6,46 8,38 11,30
De met een gemerkte treinen atoppen aan den Borger-
compagniesterweg (wachtp. 87)tôt het opnemen van reizigera.
Boveudien mogen aldaar die treinen verlaten reizigera, voor-
zien van plaatabewijzen naar Hoogezand-Sappemeer. De trein
van 8.16 neemt dea Diaadaga geen reizigera op voor Groningen.
Van HARLINGEN naar NIEIJWE SCHANS.
Vertr. Harlingen
Leeuwarden
Aank. Groningen
Vertr.
Kropawolde
Hoogezand
Zuidbroek
Scbeemda
Winacboten
N.-Schaua
*6.10
6,24
6,30
6,41
6,56
7.4
7,20
6,42
7,23
8,41
8,46
9,6
9.15
9,30
9,38
9,52
8,58
11,6
12,24
*12,88
12,52
12,58
1,9
1,24
1,82
1,48
12,50
1.36
2,48
2,53
3,7
3,13
3,22
3.37
3,45
3,59
2,51
4,46
6,4
*6,12
6,26
6,32
6,43
6,59
7,7
7,23
5,26
7,52
9,10
10,89
10,53
10,59
11,8
11,28
11,31
11,44
De met een gemerkte treinen atoppen aan den Borger
compagniesterweg (wachtp 87) tôt het uitlaten van reizigera
Boveudien hebben aldaar tôt die treinen toegang reizigera
voorzien van terugreiagedeelten van retourbiljetten naar Hoo-
gezand-S appemeer
Sneldieuat van Groningen 7,30 naar Amsterdam,
Van GRONINGEN naar MEPPEL—'s BOSCH.
Vertr. Groningen 6,— 7,30 9,40 12,80 3,38 6,15 8,—
HareH 6,9 9,49 3,47 8,9
De Punt 6,17 9,57 12,43 3,55 8,17
Vriea-Zuidl. 6,26 10,6 4,4 8,26
Assen 6,40 7,58 10,24 1,4 4,22 6,41 8,44
Meppel 7,55 8,59 11,45 2,15 5,43 7,42 10,8
Zwolle 8,42 9,88 12,42 3,7 6,38 8.38 10,48
Aank. Zntfen 9,30 10,41 1,42 4,17 7,30 9,47
Arnbem 10,16 11,27 2,30 5,9 8,11 10,80
's Bosch
1,10 4,17 6,58 10,1
Van GRONINGEN naar DELEZIJL.
Vertr. Groningen 7,26 11,52 1,31 4,53 7,52 10,40
Lopperaum 8,30 1,2,36 5,58 8,56 11,44
Appingedam 8,50 1,19 2,56 6,18 9,18 12,5
Aank. Delfzijl 9,— 1,29 3,6 6,28 9,29 12,14
welke des avonds te 10,34 aldaar retourneert.
Van 's BOSCH naar MEPPELGRONINGEN
Vertr. 's Bosch
Arnbem
Zntfen
Zwolle
Meppel
Assen
Vries-Zuidl
De Pnnt
Haren
Aank. Groningen
Van
Vertr. Delfzijl
Appingedam
Loppersum
Aank. Groningen
7,8
5,20 8,38
6,10 9,36
7.27 10,50
7,46 11,4
7,54 11,13
8,2 11,21
8,10 11,80
DELFZIJL
5,40
5,51
6,15
7,13
7,5 10,6
9,— 11,40
9,40 12,80
10,88 1,51
11,18
12,2
2,36
3,51
4,5
4,14
4,22
4,30
12,52
2,50
8.37
5,3
5,48
7,7
7,21
7,30
7.38
7,46
12,28
naar GRONINGEN.
6,52 10,30 1,7
7,5 10,43 1,18
7,38 11,11 1,42
8,38 12,13 2,40
8,20
5.11
7,22
8,18
9,29
9,43
9,52
10,-
10,8
4.12
4,24
4,48
5,48
5,82
7,6
7,46
8,44
9,19
10,9
10,84
8,16
8,27
8.51
9,48
DOOR
