No. 70.
WOENSDAG 31 Augustus 1892.
22e J&argang.
De Npion.
Y AN
BORGESIUS ZOOM, SAPFEMERR.
Inzending van Advertentiën en Ingezonden Stukken des Pinsdags- en Vrijdagsavonda véôr um bij de ïïitgevem
Overzicht van 21 tôt 28 Aug. 1892.
UIT GRUim
FEUILLETON.
Voor de Gemeenten HOOGEBAND, SAPPEMEEE, 8LOGHTEBEN 1ÏOQBDBBÛEK, EUÎDBBOEK, ZXJIDLAREN, HABEM 0ns
Dit BLAD verschijnt iederen ZONDAG en WOENSDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie m a and en 85 eent«,
franco per post 45 ««nts.
Enkele nommera 5 cent*.
PRIJS der ADVERTENTIËN Van 1—5 regels SHi cent*,
iedere regel meer 10 «ente. Groote letters worden naar plaats»
ruimtc berekend. Abonnement lager. Dezelfde advertentie, in eens
voor 3-maal plaatsing besteld, is da derde plaatsing gratis.
DIENSTREGELINQ OP DE STAATS-SPOORWEGEN, AANYANGENDE DEN 1 M El 1892 (TIJD VAN OREENWICH.)
BUITENLAND.
Eerst den 27sten Aug. eonstateerde de duitsche
Reichsanzeiger, op gezag van Dr. Koch, het heer-
schen der aziatische choiera te Hamburg en Altona,
ofschoon reeds geheel Duitschland wist dat de bui-
tengewone sterfte in die stapelplaatsen van den
handel aan buitengewone oorzaken moest worden
toegeschreven. Het officiëele blad meldt tevens
dat ingrijpende maatregelen genomen zijn om de
uitbreiding der ziekte te voorkomen. Dat de voile
waarheid nog verzwegen wordt, blijkt o.a. hieruit
dat het aantal sterfgevallen van regeeringswege
opgegeven, aanmerkelijk kleiner is dan dat van ge-
neeskundige zijde afkomstig.
Dat Duitschland zeer nalatig geweest is in het
nemen van voorzorgsmaatregelen, vooral wat betreft
het toezicht op de van Rusland komende schepen,
is buiten twijfel, en door dat verzwijgen der
waarheid is Hamburg een middelpunt van besmetting
geworden. Te Rotterdam, Amsterdam en Londen
zijn choiera gevallen geconstateerd aan boord van
schepen welke die besmette haven hadden verlaten.
Christiania, de hoofdstad van Noorwegen, mag
als voorbeeld gesteld worden voor aile steden in
het nemen van voorzorgsmaatregelen. Met energie
treedt de overheid daar op. De stad is met het
oog op de algemeene reiniging, in districten ver-
deeld elk van ongeveer 1000 huizen, elk district
wordt weder verdeeld in onderdistricten. Een ingé
nieur, met 60 man onder zich, volbrengt in elk
district het gewichtige werk der reiniging. De be-
volking werkt ujjtstekend mede. Van de hoogste
punten af begon men privaten, riolen, vuilnisbakken
na te zien door te spoelen en te desinfecteeren.
Zolders, kelders en aile plaatsen waar zich vuil kan
verzamelen ondergaan van stadswege de algemeene
schoonmaak. Zoolang de epidemie dreigt blijft de
stad onder voortdurende contrôle staan en blijft de
de reiniging een zorg der overheid.
Ook in België, heeft men na het verschijnen der
choiera krachtige maatregelen genomen, maar te
laat.
Wat onze regeering doet of doen zal om de ge-
meentebesturen tôt waakzaamheid aan te sporen
en tôt handelen op te wekken, daarvan is nog niet
veel bekend, ofschoon het meer dan tijd wordt,
nu de vreeselijke ziekte zoo dicht onze landpalen
is genaderd, de handen krachtig uit den mouw te
steken. Men heeft wel eens tôt onze regeering het
vei wijt gericht, dat zij meer doet om ziekten onder
den veestapel te bestrijden, dan om den mensch te
beschermen tegen ziekten die hem van buiten drei-
gen. Gaat men na wat sedert de laatste epidemie
in 1866 tôt verbetering. van den gezondheidstoe-
stand is gedaan, dan kan men helaas niet ontken-
nen dat dit verwijt ongegrond is. Het toe
zicht op woningen, op privaten, op stapelplaatsen
van vuil en mesthoopen wordt geheel aan de plaat-
selijke overheden overgelaten, die meestal niet op
de hoogte zijn om datgene te doen wat in het
belang der -volksgezondheid wordt geeischt. Vele
groote gemeenten bezitten geen gezondheidscom-
missien uit deskundigen saamgesteld, om het be-
stuur voor te lichten. Van toezicht op particulière
woningen is veelal geen sprake, ofschoon het vast
staat dat één huisgezin, dat niet voldoende voor
zijn gezondheid zorgt, een bron van besmetting voor
een geheele streek kan worden.
Strenge kastijdingen zijn noodig om de gezag-
hebbenden wakker te schudden en hen te doen
zien, dat hier het hoogste belang, het leven der
ingezetenen op het spel staat.
De engelsche ministers, die zich tengevolge
het aanvaarden hunner betrekking aan een nieuwe
verkiezing moesten onderwerpen, zijn allen herkozen.
De verkiezing van John Morley, de nieuwe oppersecre-
taris voor Ierland, was uit een politiek oogpunt de
belangrijkste. Als afgevaardigde voor Newcastle, een
district waar de arbeiders en vooral de mijnwer-
kers bij de verkiezingen een groot gewicht in de
schaal leggen, was zijn herkiezing vooral van hen
afhankelijk. Voor hun streven tôt verkrijging van
den achtuurswerkdag was hij echter niet te vinden.
Rondweg verklaarde hij ook bij de herstemming
dat de tijd was om tôt een wettelijke regeling
van den arbeidsduur voor volwassenen over te
gaan nog niet gekomen was. Niettegenstaande
dat kreeg hij bij de tweede stemming nog meer
stemmen dan bij de eerste, en al was de meerder-
heid in den heftigen verkiezingstrijd niet zoo groot,
toch bleek daaruit dat de onafhankelijke arbeiders-
partij van Newcastle van dien achturigen werkdag
nog niet ailes voor de toekomst verwacht.
In Indië dreigen voor de Engelschen groote
moeilijkheden doordat. de Russen het van Enge-
land afhankelijk gebied der Afghanen zijn binnen-
gediongen. Natuurlijk geven de Russen de schuld
aan den ^Emir, en zeggen dat hij aanvallend is te
werk gegaan. Zeker is de tijd niet verre dat de
troepen van den Gzaar, die door de verbeterde
verkeerswegen naar Indië de Engelschen de loef
afsteken, het britsche rijk daar groote moeilijkheden
zullen berokkenen.
BINNENLAND.
De le kamer heeft de ontwerpen betrekkelijk
de vermogensbelasting in de afdeelingen onderzocht
en naar het voorloopig verslag meldt, zeer gunstig
ontvangen. De groote meerderheid verklaarde zich
met' de gronddenkbeelden te kunnen vereenigen
en beaamde de strekking der voorstellen in hun
geheel, zoo dat van onze hoogst aangeslagenen in de
belastingen geen verzet tegen de nieuwe regeling
is te vreezen.
Zoo is de jaarlijksche gedenkdag dan weer voorbij
en eindigde in een plasbui, die markt en plein deed
ontruimen. 's Voormiddags was het erg stil in de
stad. Trouwens sedert de schoone keuring is ver-
vallen en daarvoor niets in de plaats is gekomen,
ligt de voormiddag geheel braak en komt het meeste
publiek pas tegen de harddraverij. Wel hadden
een paar caféhouders aan de Groote markt zich nog
tôt de «vereeniging voor Vreemdelingenverkeer"
gewend, om het programma met eene flinke keu
ring aan te vullen doch het verzoek kwam wat
laat en ook geeft deze vereeniging zelve niet gaarne
feestelijkheden. Wel steunt zij gaarne aile goede
plannen, en zoo zal een volgend jaar, als de café
houders zich tijdig vereenigen vrij zeker de vroe-
gere keuring weer in hare oude eer hersteld worden
en het programma daardoor veel in aantrekkelijk-
heid winnen. Bij de banen der harddraverij was
veel volk, wat vooral was toe te schrijven aan het
schoone weder en aali het flinke getal goede hard-
dravers, dat elkaar de zege ging betwisten. En
met de groote soin aan entreégelden, welke daar
door de vereeniging wordt ontvangen, en die meen
ik van twaalf- tôt veertienhonderd gulden beloopt,
mag er wel eens op gewezen worden, hoe vreemd
de bepaling is, dat eigene leden voor hunne vrou-
wen de voile entreé moeten betalen. Als leden dat
voorrecht niet eens hebben, doet men haast goed-
kooper met geen lid te zijn. De harddraverij telde
niet erg veel spannende ritten doch liep uitstekend
at. Ook de kermis was zeer geanimeerd en het
zevental draaimolens draaide tôt twee uur in den
nacht rond, en toen nog had naar 'k hoor de politie
handen vol werk, om de vele draailustigen te over-
t.uigen, dat het rnooi beddegaanstijd was. Enjuist
dat is het, wat velen met mij tegen eene kermis
als deze doet zijn. Loopt het feest met vuurwerk
en wat muziek tegen elf uur af, dan blijft de meeste
ruwheid en uitgelatenheid achterwege. Natuurlijk
wordt er door menigeen dan ook jenever gedron-
ken, zonder welken het niet schijnt te gaan maar
nu is er in elk geval schrikkelijk veel gedronken.
Dat kwam ook mee van de ongelukkige rege
ling, om het feest op Zaterdagavond in plaats van
op Maandag te stellen. Nu kwam ieder met zijn
voile weekgeld op de kermis en in menig gezin zal
moeder de vrouw wat hebben te stellen, om deze
week rond te komen. Want ik heb mij maar een
kort oogenblik na het vuurwerk over de kermis
bewogen doch in dat oogenblik heb ik verschei-
dene moeders gezien, een paar met de zuigeling
op den arm, die hare mannen beentjeover van de
kermis kwamen halen, als ze ten minste verkozen
mee te gaan. Ook hoorde men hier en daar nog
al eenig meerder tumult terwijl ook de Heereweg
en het Sterrebosch in den avond bijzondere aan-
trekkingskracht schenen te hebben. Verscheiden
laveerden daar nog in den Zondagmorgen en een
lag er op 't exercitieplein, die er den geheelen nacht
had gelegen in al de regenvlagen. Het vuurwerk
slaagde boven verwachting daar kort voor het af
steken eene flinke regenbui ailes nat had geregend.
Gelukkig begreep men dan ook, dat men liever niet
tôt klokke tien moest wachten en zoo vloog de
vurige duif al wat eerder van 't stadshuis en stak
den brand in 't kruit. Het eerste stuk, restant
nog van het Koninginnenfeest, was prachtig en ook
het andere bleek naar omstandigheden weinig van
het water geleden te hebben. Na atloop werden
er weinig zwervers afgestoken, gelijk de traditie
dat anders meebrengt het weder was er te nat,
de straat te vuil voor. In den Harmonietuin, waar
's middags eene matineé en 's avonds een concert
werd gegeven, was het overvol. Maar toen daar
's avonds even na de eerste pauze de regen kwam
binnenvallen, was de tuin in een oogenblik ontruimd
en moest het concert in de zaal worden voortge-
zet, welke ook al spoedig weer geheel gevuld was.
De nieuwe regeling van de wijze van bediening
deed zich thans in den tuin van zeer gunstige zijde
kennen. Toch blijven de bedienden zelven er tegen
mopperen omdat ze bij de vroegere regeling veel
meer fooien ontvingen. De tentoonstelling van de
voorwerpen ter verloting van de Harddraverij-ver-
eeniging werd druk bezocht en vele loten zijn er
nog op den feestdag geplaatst. Niet zoo druk was
het bezoek van de tentoonstelling van schilders_
Roman uit den Noord-Amerikaanschen
burgeroorlog,
BAIiDUIN MOLLHAUSEÎf.
68)
«Laat mij los riep Markolf in de hoogste ra-
r.ernij, »als er nog een zweem van broederliefde in
u woont, als ge nog een vonk medelijden hebt
met het vermoorde kind, moet ge mij laten be-
gaan."
Maurits hield nog altijd zijn broeder bij den arm,
dien hij met ijzeren greep vasthield, swees bedaard,
Markolf, luister naar mij, het verdriet maakt je
waanzinnig. Ik weet, dat je mij later dankbaar
zult zijn, dat ik je van een onwaardige daad heb
afgehouden: het ambt van beul deugt niet voor je."
Markolf wilde zich losrukken tevergeefs. Met
woesten, vijandigen blik staarde hij zijn broeder
aan, alsof hij hem wilde vernietigen. Elk oogen
blik stond een noodlottige atloop van hun worste-
ling te vreezen. Niemand waagde bemiddelend
tusschenbeide te komen, uit vrees daardoor Markolfs
woede nog meer te prikkelen. In doodsangst
volgde Quinch den strijd. Daar klonk plotseling
de stem van Kitt Anders, die op den bandiet toe-
trad. «Generaal, ge begrijpt dat ge in uw leven
genoeg onheil hebt gesticht: het zou schande zijn,
als om uwentwil nu nog twee broeders twist kre-
gen. Het best is dus, generaal, dat er maar een
eind aan gemaakt wordt; bereid je voor op de reis
naar de hel
«Anders, houd op riep Maurits uit, maar
het was te laat. Een schot knalde- en voor het
hoofd getrofïen viel de bandiet achterover. Voor
dat iemand tijd had zijn goed- of afkeuring uit te
spreken, ging Kitt Anders op zijn gemoedelijk zor-
geloozen toon voort «Mark, ik moet je even zeg
gen, dat je broer de kapitein volkomen gelijk had;
dat was geen werk voor jou. Zoo iets past beter
voor mij of ik dien schurk dood schiet of een stuk
wild, dat maakt voor mij niets uit. Hij moest er
toch aan gelooven, en dan was het maar het ver-
standigst het spoedig te doen. Veel pleizier had
hij toch niet meer aan zijn leven; het was ook
christelijk hem uit zijn angst te verlossen. Ik
hoop, kapitein Durlach, dat gij dit zult laten
gelden."
Zeker kon geen geschikter middel gevonden wor
den om de gemoederen tôt kalmte te brengen, dan
de uitvoerige rede van den spraakzamen jager. Hij
hereikte daarmede ook volkomen zijn doel. Op het
zien van den doode kwam Markolf weder tôt zich
zelf. «Vergeet mij," was het eenige wat hij kon
zeggen, terwijl hij Maurits de hand drukte en
zwijgend met gebogen hoofd heenging. Na zijn
vertrek kwam er leven in den kring der omstan-
ders, als om strijd betuigden zij hun bewondering
voor Kitt Anders over de handige wijze, waarop
deze aan den strijd een einde had gemaakt.
«Het is zoo nog maar het beste," verklaarde
Maurits, «het zou een groote last voor ons geweest
zijn hem mêe te voeren en hem wachtte toch een
zekere dood."
«Ik ben blij, dat hij aan zijn eind is," zeide Kitt
Anders «want eerlijk gezegd stuitte het mij toch,
dat ik den schurk als een vet schaap naar de slacht-
bank moest brengen, al had hij den dood ook dui-
zendmaal verdiend. Ik had soms medelijden «met
hem, als hij mij elken morgen de honderd gulden
uitbetaalde, maar waarom was hij ook niet slimmer
om den wolf in de schaapskooi te halen. Doch
nu nog èén ding, kapitein, ge ziet daar die twee
koffers, ik zeg u daar zit heel wat goud in; wilt
gij er nu voor zorgen, dat mijn kameraden ook
hun aandeel van de huit krijgen?"
«Over het geld heb ik niet te beslissen," zeide
Maurits, «maar ik zal mijn best doen, dat gij allen
uw loon krijgt. Bovendien zijn er heel wat paar-
den van de bandieten achter gebleven; ik geef u
het recht die onder elkaar te verdeelen."
Allen waren zeer ingenomen met dit voorstel,
waarna Maurits zich naar zijn eigen legerplaats in
het dal terugbegaf.
Een droevig tooneel wachtte hem hier, dat zelfs j
den geharden soldaat de tranen in de oogen bracht. j
Daar lag de jonge doode uitgestrekt, het hoofd
rustend op den rooden doek, de handen op de borst. De
strakke trekken des doods hadden echter niet het liefe-
lijke aan haar gelaat kunnen ontnemen. Om de bleeke
lippen speelde zelfs een glimlach. Markolf knielde naast
haar, onafgebroken starend op het onbewegelijk ge
laat. Op eenigen afstand stonden Oliva en Nicodemo
beiden in dien aanblik verzonken. Bij de nadering
van Maurits trad de laatste hem tegemoet. «Stoor
uw broeder niet," sprak hij fluisterend, «geen troost-
woorden kunnen hem nu goeddoen, hij heeft tijd
noodig om te leeren berusten in zijn verbes."
Daarop sprak hij met Maurits over de beste
wijze, waarop Mary begraven zou worden, en die
het minst het gevoel van haar geliefde zou kwet-
sen. De tijd drong tôt opbreken: voor den avond
moest ailes afgeloopen zijn. Voor de gevallen ban
dieten en hun hoofdman groef men twee groote
graven. Aan het eind van het dal, in de schaduw
van een groep boomen, werd het jonge meisje aan
de aarde toevertrouwd. De plechtige stilte der
aanwezigen werd slechts verbroken door het snik-
ken van Oliva, terwijl in veler hart een stil gebed
opging voor de liefelijke bloem der wildernis, die
zoo edelmoedig haar leven had opgeofferd. Toen
allen waren heengegaan om zich gereed te maken
voor hun aanstaand vertrek, bleef Markolf alleen
achter. Hij kon niet scheiden van het eenzame
graf, waarin zij, die hem het dierbaarste was, rustte
In luide klaagtoonen loste zijn smart 'zich op.
De morgen brak aan; ailes was gereed tôt ver
trek; Markolf echter ontbrak; met geweld moest
Maurits hem meevoeren.
Daar weerklonk het signaal, de troep zette zich
in beweging. Voort ging het in de richting naar
Kansas, waar Maurits zich bij zijn regiment moest
voegen. Had hij de inspraak van zijn hart kunnen
volgen, dan zeker ware hy naar de Gouncil-Biuffs
teruggekeerd, naar het Zandingshuis, waar Lydia
Rutherfield nog altijd bij haar bloedverwanten
vertoefde. Hij wist iminers, hoe droef zij te moede
moest zijn. In den beslissenden veldslag bij Little
Osage was haar vader, kolonel Rutherfield, gesneu-
veld. Het was Maurits geweest, die hem in zijn
laatste oogenblikken had bijgestaanaan Mau
rits had hij zijn afscheidswoorden voor zijn dochter
opgedragen. Nog hield zijn dienstplicht hem ge-
bonden. voordat hij aan die treurige opdracht kon
voldoen; hij had nauwelijks den tijd gehad, den
zendeling met een enkel woord de doodstijding mèe
te deelen, waarmee deze zeker zoo voorzichtig mo-
gelijk Lydia zou in kennis stellen. Markolf en Kitt
Anders waren voornemens in Kansas te overwin-
teren, terwijl Nicodemo en Oliva naar San Louis
wilden gaan. Nu zij van haar zwervend leven
afstand had gedaan, verlangde zij vurig naar het
genot van een eigen tehuis.
EEN-EN-DERTIGSTE HOOFDSTUK.
In den omtrek van de stad Kansas, waar de be-
slissende veldslagen begonnen waren, bevonden
zich slechts weinig pachthoeven, die niet door be-
legering of plunderiag geleden hadden. De bewo-
ners hadden bijna allen de vlucht genomen eerst
toen de tijding van de groote overwinning van het
leger bij de Little Osage bekend werd, keerden
de eigenaars naar hun verlaten hoeven terug,
voorzoover ze dezen niet door het vuur vernield
vonden. Nu de bloedige vierjarige oorlog ten einde
liep, mocht men op een duurzamen vrede hopen
en herleefde ook de moed, om te herstellen wat
door den strijd had geleden.
Ongeveer een dagreis van de stad Kansas lag
een groote pachthoeve, die uiterlijk wel de sporen
van den oorlog droeg, maar die toch voor geheele
vernieling bewaard was gebleven. De eigenaar
was er met zijn gezin teruggekeerd, maar vond
het huis niet onbewoond. Een zwaar gewond offi
cier was door de noordelijken onder de hoede van
zijn bediende achtergelaten, daar zijn zwakte het
vervoeren onmogelijk maakte. De vriendelijke pach-
tersvrouw nam terstond de verpleging op zich in
haar mooiste kamer spreidde zij hem een leger.
Daar zij echter verstoken waren van aile genees-
kundige hulp, veroorzaakte zijn toestand hun
groote zorg.
(Wordt vervolgd.)
voLksini
OOST-GOOBECHT IN OHSTRIEEK
Van NIEUWE SCHANS naar HARLINGEN.
Vertr. N.-Sohan» *5,56 5.7,20 *8,16 11,15*2,28 5,10 8,28
Winechoten 6,15 17,88 8,38 11,80 2,40 5,24 8,88
Soheemda 6.27 3 7,50 8,45 11,48 2,52 5,81 8,46
Zuidbroek 6,40 S 8,1 8,56 11,58 8,8 5,41 8,57
Hoogeiand 6,58 0 8,14 9,7 12,2 8,14 5,48 9,6
Kropewolde 6,59 Jj 8,20 9,12 12,8 8,20 9,11
Aank. Groningen 7,12 8,84 9,25 12,21 3,82 6,6 9,23
Vertr. - 7,16 9,35 1,25 4,44 6,12 9,29
Leeuwarden 8,48 11,84 2,63 6,7 7,57 10,54
Aank. Harlingen 9,19 12,10 8,29 6,46 8,88 11,80
De met een gemerkte treinen stoppen aan den Borger-
eompagnieiterweg (waohtp. 87)tôt het opnemen van reizigers.
Bovendien mogen aldaar die treinen verlaten reizigers, voor-
zien van plaatsbewijzen naar Hoogezand-Sappemeer. De trein
van 8.16 neemt des Dimdags geen reizigers op voor Groningen.
Van HARLINGEN naar NIEUWE SCHANS.
Vertr. Harlingen 6,42 8,58 12,50 2,51 5,26
Leeuwarden 7,28 11,6 1,86 4,46 7,52
Aank. Groningen 8,41 12,24 2,48 6,4 9,10
Vertr. *6.10 8,46 *12,88 2,58 *6,12 10,89
Kropswolde 6,24 9,12,62 3,7 6,26 10,53
B Hoogezand 6.30 9,6 12,58 8,18 6,32 10,59
Znidbroek 6,41 9.15 1,9 3,22 6,48 11,8
Scheemda 6,56 9,30 1,24 8,37 6,59 11,28
Winachoten 7.4 9,38 1,82 8,45 7,7 11,81
Aank. N.-Schans 7,20 9,52 1,48 3,59 7,28 11,44
De met een gemerkte treinen stoppen aan den Borger-
compagniesterweg (wachtp. 87) tôt het uitlaten van reizigers.
Bovendien hebben aldaar tôt die treinen toegang reizigers,
voorzien van terugreisgedeelten van retouxbiljetten naar Hoo
gezand-Sappemeer
Sneldienst van Groningen 7,80 naar Amsterdam,
Van GRONINGEN naar MEPPEL—'a BOSCH.
Vertr. Groningen 6,
Haren 8,9
De Punt 6,17
Vries-Zuidl. 6,26
7,80
Assen
Meppel
Zwolle
Aank. Zutfen
Arnhem
a 's Bosch
6,40
7,56
8,42
9,80 10,41
10,16 11,27
1,10
7.58
8.59
9,88
9,40 12,80
9,49 a
9,57 12,48
10,6
10,24
11,45
12,42
1,42
2,80
4,17
1,4
2,15
3,7
4,17
5,9
8,88
8.47
3,55
4,4
4,22
5.48
6,38
7,80
8,11
6,58 10,1
6,16
6.41
7.42
8.38
9,47
10,30
8,-
8,9
8,17
8,26
8,44
10,8
10,48
Van GRONINGEN naar DELFZIJL,
Vertr. Groningen
Loppersnm
a Appingedam
Aank. Delfzijl
7,25
8,30
8,50
9,—
11,52
1,—
1,19
1,29
1,31
2,36
2,56
8,6
4,53
5,58
6,18
6; 28
7,52
8,56
9,18
9,29
10,40
11,44
12,5
12,14
Van 's BOSCH naar MEPPELGRONINGEN.
Vertr.
's Bosch
Arnhem
Zutfen
Zwolle
Meppel
Assen
5,20
6,10
7,8
8,88
9,36
7,5 10,6
9,— 11,40
9,40 12,80
10,88 1,51
7.27 10,50
Vries-Znidl. 7,45 11,4
De Punt 7,54 11,13
Harcn 8,2 11,21
Aank. Groningen 8,10 11,80
Van DELFZIJL
Vertr. Delfzijl 5,40
Appingedam 5,51
a Loppersum 6,15
Aank. Groningen 7,18
11,18
12,2
2,86
3,51
4,5
4,14
4,22
4,80
12,52
2,50
8,87
5,8
5,48
7,7
7,21
7,80
7,38
7,46
5,82
7.6
7,46
8,44
9,19
12,28
naar GRONINGEN.
6,62 10,80 1,7
7.5 10,43 1,18
7,88 11,11 1,42
8,88 12,18 2,40
8,20
5.11
6-
7,22
8,18
9,29 10,9
9,48
9,52
10,-
10,8 10,84
4.12 8,16
4,24 8,27
4,48 8.51
5,48 9,48
welke des avonds te 10,34 aldaar retonrneert.
DOOR
