No. 79, ZONDA.G 2 October 1892. 22s Jaargang. VAN FEUILLETON' Nlijn vriend Brauner. BORGESÎÏÏS ZOOM, SÂPPEMIEB.. Inxending van Advertentiën su Ingezonden Stnkken des Dinsdap- m Yrpagsavonoa voor aies uur by de ïïitgevers. Eene nieuwe kinderziekte. B1M M E M L A H B, s Dit BLAD verschijnt iederen ZONDAG en WOENSDAG. ABONNEMENTSPRIJS per drie m a and en 85 cents, franco per post 4.5 cents. Enkele nommers 5 cent». u l T G A V E PRIJS der ADVERTENTLËN Van 15 regels 25 cens ta iadere regel meer 10 Groote letters worden naar ploats* ruimte berekend. Abonnement lager. Dezelfde advertentiein eens voor 3-maai piaatsing basteld, is ds darde pkatsing gratis. DIENSTREGELINQ OP DE STAATS-SPOORWEGEN. AANGEVANQEN DEN 1 OCTOBER 1802 (TIJD VAN GREENWICH.) WEEKKALEJfDER. Zondag 2 October. Maandag 3. Dinsdag 4. Woensdag 5. Donderdag 6.Vrijdag 7. Zaterdag 8. Zonsopgang. Zaterdag 8 Oct. te 6.13, onder te d.2j. Voile maan, Donderdag 6 Oct. Jaar-, paartle- en beesteuiarkteu. Maandag 3 Oct., Groningen p. Woensdag 5 Oct., Slochteren j. p. b. In het Maandblad voor Ziekenverpleging van Aug. 1892 komt onder bovenstaand opschrift een artikel voor, dat in ruimeren kring waard is gele- zen le worden en daarom ook in dit Volksblad wél op zijne plaats is. Het blad »Das Rothe Kreuz" deelt als een op- merkelijk verschijnsel mede, dat er tegenwoordig zooveel schoolgaande kinderen aan verstopping in den neus lijden. Bijna aile keel- en neus-speciali- teiten hebben dergelijke patienten onder behande- ling. De verwijdering van den amandelvormigen aanwas, diç de storing veroorzaakt, geschiedt. zondei moeite en bijna zonder pijn, en het is den ouders en meesters dezer kinderen steeds opgevallen, dat deze vôôr de operatie, dus zoolang zij nog door den neus spraken, steeds achterlijk iu het leeren wai en, hetgeen daarna aanmerkelijk minder moeite kostte. Mogelijk brengt deze mededeeling enkele ouders op het denkbeeld, de neuzen hunner lievelingen eens te laten onderzoeken. Professor W. Meijer, te Ko- penhagen, is de eerste, die van deze ziekte eene bepaalde studie heeft gemaakt. Hy beschrijft haar in het Archief voor Oorheelkunde als klierachtige woekerplanten in de neusholte en zegt, dat zij het meest voorkomt op den leeftijd van 5 tôt 20 jaar. Stelt men niet tijdig paal en perk aan het voort- woekeren van deze kliergezwellen, dan heeft men gevaar, dat zij in langer of korter tijd de gansehe neusholte in beslag nemen, en welke de treurige gevolgen hiervan zijn kunnen, ligt voor de hand. AUereerst wordt de ademhaling belemmerd, daar de patiëntjes niet door den neus alleen, zooals het in normale gevallen regel is, een voldoende hoe- veelheid lucht naar de longen kunnen voeren zij moeten den mond te hulp roepen en houden dezen dus open. Het gelaat krijgt daardoor een domrne uitdrukking de neus verandert, daar de spieren aan het uiteinde minder gebruikt worden en daardoor verslappen en invallen. Ook op den klank der stem en de uitspraak van woorden is het van invloed, even- als bij het zingen van hooge tonen. De kinderen die aan deze ziekte lijden, snurken en klagen over een drogen mond, hetgeen hen vaak naar drinken doet vragen. Haast men zich niet, deze klierge zwellen weg te nemen, dan kunnen zij een nadee- ligen invloed op de ontwikkeling der borstkas heb ben en op den algemeenen gezondheidstoestand voor het latere leven zeer slecht werken. Door den ontoereikenden toevoer van lucht in de longen aan de ééne zijde, en dientengevolge door versterkten uitwendigen luchtdruk aan den anderen kant, wordt de borstkas in hare natuurlijke ont wikkeling belemmerd en krijgt het kind licht aan- leg tôt engborstigheid, die, zooals bekend is, vaak tôt verschillende ziekten der ademhalingsorganen (neus-, keel-, luchtpijp- en longaandoeningen) den weg baant. Gehoor en reukvermogen lijden er eveneens on der, doch de verstandelijke schade, die de kinderen te verduren hebben, is ongetwijteld de meest be- langrijke. Tengevolge van pijnen, die zoowel in het voor- als in het achterhoofd gevoeld worden, en de on- aangename gewaarwording, alsof er iets, dat er niet behoort, in de keel zit, zijn de kinderen niet in staat op school goed op te letten of met vrucht hun werk te maken. Zij worden traag, lusteloos, afgetrokken en komen zoodoende bij hunne kame- raden ten achter. Niet zelden zal het voorkomen, dat ouders of meesters aan luiheid of aangeboren intellectueele zwakte gelooven, en dit is geenwon- der, daar de klierziekte, die ons thans bezighoudt, nog lang niet genoeg bekend is dan dat men er algemeen rekening mede zou houden. Dat de oorzaak van moeilijk leeren zeer vaak in niets anders gezocht moet worden, bewijst het feit, dat na de operatie de kinderen zeer in hun voor- deel veranderen. Hoe deze Iaatste geschieden moet is de zaak van den arts, en het is hier de plaats niet, om daarover in beschouwingen te treden wij mogen volstaan met op het gevaar te wijzen. Ten slotte nog ééne opmerking wanneer een kind snurkt, is dit een bewijs, dat er iets in zijn keel of neus niet in orde is. In hetzelfde nummer van het Maandblad wordt de aandaeht gevestigd op onze ademhaling, eene voor de gezondheid allergewichtigste zaak, en wel naar aanleiding van eene Fransche brochure, door Mevr. A. Giccolini geschreven en in het Neder- landsch vertaald uitgegeven bij H. L. Smits te 's Gravenhage. In geestigen vorm toont de schrijfster aan, hoe schromelijk slecht wij ons van de onbewuste taak van ademhalen kwijten en zij is het geheel met Flammarion eens, waar hij zegt »ofschoon de ge- heele wereld ademt, weet niemand, hoe hij goed ademhalen moet." Mevr. Ciccolini heeft hare be- dreigde gezondheid teruggekregen door het nemen van zanglessen bij den zanger Wartel te Parijs, volgens wiens méthode zij diep leerde ademhalen met gesloten mond en nu wenscht zij anderen op dit zoo weinig toegepaste en toch zoo eenvoudige middel te wijzen. Zij heeft veel van wat in den ou den en nieuwen tijd over dit onderwerp geschre ven is, bestudeerd en over hare bevindingen met onderscheidene Nederlandsche professoren en medici van gedachten gewisseld. Meestal is men van meening, dat verandering van lucht en het doorbrengen van eenige weken buiten op zich zelf voldoende is om eene ziekte te herstellen. De lucht echter alleen verruimt de longen niet. Het. nut der kunstmatige ontwikke ling staat verre boven het trekken naar eene ge- zonde luchtstreek. Maar dan dient ook gezorgd te worden, dat de zuivere lucht, waar van wij volgens Flammarion voor 4 deel leven, hare aangewezen taak in onze longen kan volbrengen. Men heeft berekend, dat in 24 uur er 20,000 liters hloed door onze longen kan gaan en in aan- raking kan worden gebracht met 10,000 liters bloed. Dit is, zooals het behoorde te zijn. In de werkelijkheid echter drukken wij vele van de mil- lioenen longencellen samen, waardoor deze geen lucht opnemen en dus ook geen bloed zuiveren, want de longen nemen het bloed slechts op inde- zelfde mate, waarin zij de lucht opnemen. Laten wij onze longen dus maar zwakke ademhalingen doen, dan heeft er ook geen voldoende bloedsom- loop plaats. Versterkende middelen, staal enz. baten dikwijls weinig, wanneer het voornaamste, het diepe adem halen, waarbij de buikspieren ook in werking tre den en de mond gesloten blijft, achterwege wordt gelaten. Niet alleen de schrijfster, vele door bloedarmoede geplaagde, zwakke, teringachtige personen, hebhen zich goed bevonden bij den raad, om dagelijks meermalen eenige minuten op bovenbeschreven wijze adem te halen. Men doe dit liefst plat lig- gende, daar dit voor de borstkas de voordeeligste houding is, en, waar men zich niet in de buiten- lucht hegeven kan, kieze men een goed geventileerd vertrek. Hieruit blijkt ook het groote belang van dage- lijksche beweging in de open lucht. Door loopen, spelen en meer dergelijke lichaamshewegingen wordt de ademhaling dieper en hebben ze plaats in zui vere lucht, wat eene voorwaarde moet zijn, dan heeft men daarin een krachtig middel voor de hy giène der ademhalingswerktuigen. Wat het gevolg moet zijn van dansen en gymnastiseeren in stoffige lokalen, ligt voor de hand. Gezond leven is alleen mogelijk in zuivere lucht Hrn. H. B. Op de te Arnhem gehouden Verloting der Maat- schappij tôt exploitatie van een Sport- en Tentoon- stellings terrein, waarvan de loten verkocht zijn door den boekhandelaar J. Borgesius te Sappemeer, is de 6e prijs: een noteuhouten Bureau-Ministre gevallen op no. 3595, de 158st.e prijs een verguld rnandje op no. 3475, en de 233ste prijs een halster op no. 3551. Schildwolde, 28 Sept. '92. De herfst isgekomen en met hem de duistere, soms stikdonkere avonden. De lantaarncommissie vergaderde daarom voor eenige dagen, ten einde dezen winter weer voor de straatverlichting te zorgen. In de plaats van den heer D. H. Koker, die moest aftreden, werd de heer J. Dallinga als commissielid benoemd. De uitbesteding van aansteken en uitdoen, de levering der benoodigde materialen, het schoonmaken der lantaarnen, enz. enz. werd Maandagavond publiek uitbesteed. Inschrijvers hier voor waren R. J. Musch voor 80.00. J. Spieker voor 75.00 en M. Mossel voor 74.75. Het werk werd aan den laagsten inschrijver gegund. We twijfelen niet of de nieuwe aannemer zal wel zorgen, dat de lantaarnen dezen winter min- stens even helder branden als den vorigen. De eerste Zondagavond na Slochtermarkt kan men zich daarvan overtuigen. Novelle van A. KLAASZMANN. 1) I. Op een drukkend heeten zomerdag zat ik voor mijn schrijftafel en trachtte vruchteloos een juist begonnen novelle te vervolgen het stellen wilde niet vlotten en het was mij dus een welkome af- leiding, toen de post mij een brief bracht van mijn besten vriend, den schilder Hans Brauner. De in- houd luidde: «Amice Zooals gij aan den poststempel zult zien, »zit ik hier in het kleine Thuringer dorpje «N, waar het mij uitstekend bevalt. De na- »tuur is hier heerlijk; mijn schetsboek en «portefeuille worden dagelijks voiler; ik ben »zeer goed gehuisvest en raad je aan zoo »gauw mogelijk je boeltje te pakken en hier «ook een paar weken te komen. Dit stille «bekoorlijke dorpje is juist de rechte plaats «om een vermoeiden pennelikker wat op te «kwikken en zijn geest van nieuwe stof te «voorzien. Wees dus verstandig, bedenk je «niet lang en kom. Met open armen zul je «ontvangen worden, door je getrouwe Hans. Mijn vriend was landschapsehilder; een ronde beminnelijke kerel, maar wat weekharlig van aard. Ik had inderdaad behoefte aan wat ontspanning en viel zijn uitnoodiging in vruchtbare aarde. Enkele dagen later was ik dus in N, waar ik ook terstond in dezelfde woning als Brauner huisvesting yond. Waarlijk, hij had niet overdreven, toen hij dit zomerverblijf aanprees. Het bevallige dorpje Hg in een vriendelijk dal, ingesloten door met beuken- en dennebosschen begroeide bergen; het had een rijkdom van wandelwegen, terwijl tegen den berg- rug overal villa's waren gebouwd. Dezen behoor den meerendeels aan rijke inwoners van de rrabu- rige steden, die hier met hun gezin den zomer doorbrachten enkelen echter waren op speculatie gebouwd en voor gasten ingericht. Ook Brauner bewoonde zulk een villa; hij had een groote kamer en twee kleineren, waarvan ik een tôt slaapkamer kreeg. Het groote vertrek was zijn atelier en onze gemeenschappelijke woonkamer Hans trok met krijt een grooten dikken streep door het midden van het vertrek om aan elk van ons, ons terrein aan te toonen. Aan den eenen kant stond een schrijftafel, waar bij ik mij aan mijn letterkundigen arbeid kon wij- den, indien ik er lust in had; aan den anderen kant was het atelier. Het onzijdig gehied was een groote ronde tafel in het midden, waarbij wij zaten te rooken, te praten, plannen te maken, kaart te spelen of te eten, hoe wel wij in een restauratie ons middagmaal gebruikten, bewezen wij aan ont- bijt en avondmaal ook de noodige eer. Nadat ik mij wat huiselijk had ingericht, was mijn eerste werk het doorbladeren van Brauner's schets boek. Ik stel er altijd veel belang in, de ontwer- pen te zien, waaruit de schilder evenals een architect, voor zijn verheelding als 't ware een gebouw optrekt, ons later als een afgewerkt geheel laat zien. Het viel mij terstond op, dat mijn vriend in den eersten tijd zeer vlijtig, «onzinnig vlijtig", zooals hij placht te zeggen, was geweest, maar dat hij in de Iaatste weken weinig of niets had uitgevoerd. Zijn gewoonte om onder elke schets den datum te zetten, verried het mij. Den tweeden dag na mijn komst te N. terwijl wij een hoogen berg bestegen, vanwaar men een prachtig uitzicht had, trof mij zijn zonderlinge hou ding toen wij twee dames, een oude en een jonge, ontmoetten. Boven gekomen, was ik in verrukking over het heeilijke landschap, dat zich aan mijn blik vertoonde Brauner echter bleef, on- danks zijn beroep als schilder, zoo koel en onver- schillig tegenover de schoonheid (1er natuur, datik opeens tôt hem zeide: «Hans, je bent weer verliefd en wel op dezelfde jonge dame, die wij straks tegenkwamen." Mijn vriend stond algemeen bekend als îemand met een licht onvlambaar hart, hoewel hij beweer- de dat hij slechts als kunstenaar het schoone be- wonderde, waar het zich ook aan zijn oog vertoonde. Ook nu verwachtte ik niet anders, dan dat Hans mijn vermoeden zou ontkennen, maar tôt mijn verhazing bleef hij staan en zeide min of meer plechtig «Je heht gelijk, ik ben verliefd. Ik ge- oof dat nu voor het eerst van mijn leven mijn hart werkelijk getrolïen is. Je heht goed geraden; het is de jonge dame, die wij ontmoetten en zeker heb je mij na dien tijd wat ontstemd gevonden, want zij gaf mij zonder dat je het merkte, een teeken dat mij tôt wanhoop brengt." «Kom, kom, oude jongen riep ik uit, «dat ont- hrak er nog maar aan, dat je nu met een onge- lukkige liefde begint!" «Ongelukkig is het woord niet, mijn liefde wordt beantwoord, maar de verhouding waarin mijn Hulda zich hevindt, is zoo onaangenaam, dat ons geluk het grootste gevaar dreigt. Met geweld kunnen wij niets beginnen! «Geweld is ook het uiterste. Maar wat is er dan toch voor hinderpaal Zeker weer die lastige geldkwestie? «Neen," antwoordde Brauner, »in dit gevai is het het ellendige geld niet want, Hulda beschikt over een aanzienlijk vermogen. Maar toch is dit vermogen voor haar meer een ongeluk dan een geluk." «Kom, biecht ailes eens op, dan weet ik wat de kwestie is en het zal jou goed doen je hart uit te storten." «Het is eigenlijk een zeer eenvoudige geschie- denis," verklaarde Brauner. «In de eerste dagen deed'ik hier veel uitsfapjes in den omtrek om schetsen te maken en kwain ik ook op den zooge- naamden voorberg. Ge ziet daar ginds die villa liggen met het roode dak Ze draagt den prozai- schen naam: villa Klose, naar haar eigenaar, den •rentenier Klose, die uit een provincie-stadje hierheen is getrokken. Hij is zoowel oom als voogd over Hulda en wat nog erger is, ook haar tiran. Hij I wil de rechten van vader op haar doen gelden en eischt dat zij met zijn zoon zal trouwen, een jonge I grijsaard, die zich in Berlijn onder het voorwendsel van studie, lichamelijk, geestelijk en geldelijk ge- ruineerd leeft, en die nu zeker met het geld van Hulda er weer bovenop geholpen moet worden. Welnu, ik maakte dan bij het schetsen kennis met Hulda en gevoelde mij terstond tôt haar aan- getrokken. Je hebt zelf gezien dat zij niet alleen de prachtigste oogen en het mooiste donkere haar heeft, maar ook een bekoorlijk flguurlje en vrien- delijke manieren. Ik bemerkte al spoedig dat mijn liefde beantwoord werd, maar wij kunnen elkaar bijna nooit te spreken krijgen. Het arme kind is omringd door spionnen, de ergste is de zuster van mijnheer Klose, haar tante, dezelfde oudere dame, met wie gij haar zaagt. Zij is een draak, die Hulda overal vergezelt, die het kleinste briefje moet lezen en ons elke ontmoeting bijna onmoge- lijk maakt. Ook nu hadden wij weer een afspraak, maar mijn arme lieveling gaf mij juist een teeken dat zij niet kan komen. Je begrijpt dus hoe ont- moedigd ik ben." «Waarlijk, dat is een heel romantisch verhaal Ik geloof echter wel dat gij de zaak te donker inziet. Hoe oud is de jonge dame?" «Twintig jaar." «Dan is er nog niets verloren. Als ze zich nog maar een jaar verzet tegen den haar opgedrongen bruidegom, dan is zij meerderjarig en heeft haar voogd niets meer over haar te zeggen. Het is mo gelijk dat men zedelijken dwang op haar zal uit- oefenen, maar in het ergste geval kan ze de recht- bank te hulp roepen, want zij behoeft zich niet tôt een huwelijk te laten dwingen." «Daar heb je gelijk aan, maar bedenk eens hoe men haar zal ptagen met verwijten, hoe zij als een gevangene behandeld zal worden, en hoe weinig wij elkaar zullen spreken. Neen, ik weet niet hoe het gaan moet." «Houdt je kalm, oude vriend!" waarschuwde ik. «Als het meisje je werkelijk liefheeft, zal ze ook wel een middel weten te vinden om je te spreken. Kom, maak je zelf nu niet wijs, dat je reden hebt om de wanliopige te spelen. (Wordt vervolgd.) VOLKSBLAD G0ST-G00RBC EN 01STUU1 VAN Van NIEITWE SCHANS naax HARLINGEN. Vertr. N.-Schans *5,52 *7,27 11,15 *2,23 5,10 8,28 Vfinaclioteu 6,9 7,47 11,30 2,40 5,24 8,38 Scheemd» 6.21 7,59 11,48 2,52 5,81 8,46 Znidbroek 6,84 8,11 11,58 8,3 5,41 8,57 Hoogeiand 6,48 8,25 12,2 8,14 5,48 9,6 Kropawolde 6,55 8,82 12,8 8,20 9,11 Aark Groningen 7,9 8,46 12,21 8,82 6,6 9,23 irt, - 7 16 9,85 1,25 4,44 6,12 9,29 Leeuwarden 8,48 11,84 2,58 6,7 7,57 10,54 Aank. Harlingeu 9,19 12,10 8,29 6,46 8,83 11,80 De met een gemerkte treinen «toppen asn den Borger- compagniesterweg (wachtp. 87), tôt het opnemen van reiiiger». Bovendien mogen aldaar die treinen verlaten reizigers, voor- zien van plaatabewijzen naar Hoogezand-Sappemeer. Van HARLINGEN naar NIEITWE SCHAN8. Vertr. Harlingen Leenwarden Groningen Aank. Vertr. Aank. De Kropswolde Hoogezand Znidbroek Scheemda Winaokoten N.-Sehanz *6.00 6,14 6.20 6,31 6, t6 6.58 7,9 6,22 7,58 7,8 11,6 8,21 12,24 8,46 *12,88 9,— 12,52 9,6 12,58 9.15 1,9 9,30 1,24 9,38 1,82 9,52 1,48 12,50 1.86 2,48 2.58 3,7 3,13 3,22 3.87 3,45 3.59 2,51 4,46 6,4 *6,12 6,26 6,32 6,48 6,59 7,7 7,28 5,26 7,52 9,10 10,41 10,55 11,1 11,10 11,25 11,88 11,46 met een gemerkte treinen stoppen aan den Borger- compagniesterweg (wachtp. 87) tôt het uitlaten van reizigera. Bovendien hebhen aldaar tôt die treinen toegang reizigera, voorzien van terugreiagedeelten van retourbiljetten naar Hoo gezand-Sappemeer. Van GRONINGEN naar MEPPEL—'a BOSCH. Vertr. Groningen 6, Haren 6,9 De Pnnt 6,17 Yriea-Znidl. 6,26 Aasen 6,40 7,55 8,42 7,30 ZwoÛe Aank. Zntfen Arnhem 'a Boach 7,58 9,53 8,52 11,38 9,88 12,42 9,80 10,41 1,42 10,16 11,27 2,80 1,10 4,17 9,8 12,80 Q 1 9 9*20 12",48 9,29 8,88 8,47 8,55 4,4 4,22 5,43 6,35 7,85 1,4 2.16 3,7 4.17 5,9 8,19 10,80 6,58 10,4 6,15 8,- 8,9 8,17 8.26 8,44 10,8 10,48 6,41 7,37 8.88 9,47 Van GRONINGEN naar DELFZ1JI. Vertr. Groningen Lopperanm Appingedam Aank. Delfzijl 7,85 8,40 9,— 9,10 11,52 1,— 1,19 1,29 1,31 4,53 2,36 5,58 2,56 6,18 8,6 6,28 7,62 8,56 9,18 9,29 10,40 11,44 12,5 12,14 Van 'a BOSCH naar MEPPEL—GRONINGEN Vertr. 'a Boach 7,5 10,6 12,52 Arnhem 6,9,11,40 2,50 Zntfen 7,8 9,40 12,80 8,87 Zwolle 5,20 8,42 10,85 1,51 5,8 Meppel 6,10 9,30 11,11 2,86 5,48 Aasen 7.27 10,45 12,— 8,51 7,7 7,21 7,80 7,88 7,46 Aank. Vertr, Aank, 6,- 7,8 5,20 8,42 6,10 9,30 7.27 10,45 Vries-Znidl. 7,45 10,59 De Pnnt 7,54 11,8 Haren 8,2 11,16 Groningen 8,10 11,26 Van DELFZIJL Delfzijl 5,40 Appingedam 5,51 Loppersum 6,15 Groningen 7,18 2,86 8,51 4,5 4,14 4,22 4,80 naar GRONINGEN. 6,45 10,30 1,7 6,58 10,43 1,18 7,26 11,11 1,42 8,81 12,18 2,40 12,26 3,20 5,11 6,— 7,22 8,18 9,29 9,48 9,52 10,- 10,8 4,12 4,24 4,48 5,48 5,82 7,6 7,46 8,45 9,21 10,11 10,86 8,16 8,27 8.51 9,48 Sneldienat van Groningen 7,30 naar Amsterdam, welke des avonds te 10,86 aldaar retonrneert.

Kranten- en periodiekenviewer van het Historisch Archief Midden-Groningen


(Volksblad) Oost-Goorecht en Omstreken nl | 1892 | | pagina 1