(Volksblad) Oost-Goorecht en Omstreken nl | 1892 | 16 oktober 1892 | pagina 1

22e Jaargang.

FEUILLETON.

Mijn vriend Brauner.

VAN

3QRGESIÏÏS ZOONf SAPPEMEER

Inzending Tan âdvertentiëE m Ingassonden Btnkken des Dmsdags- en Vrydagsavond» vôôr xinr by de ïïitgevers.

Bij deze courant behoort een liijvoegsel.

OFFICIEELE PTJBLICATIËN,

De nieuwe kieswet.

Voor de Gomeenten HOOGEJSA.ND, SAPPEMEER, SLOCHTEREH MOORDBSOEK» ZUXDBROEK, ZÏÏIDLAR12I, HAREM eus.

Dit BLAD verschijnt iederen ZONDAG en WOENSDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden S® cent»,
franco per post 45 cenlo.

Enkele nommers 5 «©ut».

U 1 T G A V E

PRIJS der ABVERTENTIËN Van 15 regels 35 «enta,
iedere regel meer IO «©nt«. Groote letters worden naar plaats

rairnte berekend. Abonnement, lager. Dezelfde advertentiein een«
voor 3-maal plaatsing besteld, is de derds plaatsing gratis.

DIENSTREGELING OP

DE STAATS-SPOORWEGEN.

AANGEVANGEN DEN 1 OCTOBER

1882. (TIJD VAN GREENWICH.)

WEEEK1LENDEB.

Zondag 16 October. Maandag 17. Dinsdag
18. Woensdag 19. Donderdag 20. Vrijdag
21. Zalerdag 22.

Zonsopgang, Zaterdag 22 Oct. te 6.39, onder te 4.50.

Nieuwe maan, Donderdag 20 Oct.

Jaar-, paarde- en foeestemarkteu.

Dinsdag 18 Oct., Zuidlaren j. p. b.

Woensdag 19 Oct., Martenshoek p. b.

Sclionwlng der wegenvoetpaden enz.
in de gemeente Sappemeer.

Burgemeester en Wethouders der gemeente Sap
pemeer, gelet op het le lid van art. 42 en op art.
43 van het règlement op het toezicht der wegen
in de provincie Groningen, door de staten in hunne
vergadering van den 9 December 1879 onder no. 3
vastgesteld en goedgekeurd bij koninklijk besluit
van den 19 Maart 1880, no. 9, zooals dat règlement
is gewijzigd bij besluiten dier staten van 20 Juli
en 8 November 1887, no. 3 en 5, goedgekeurd bij
koninklijke besluiten van 6 Septernber 1887, no. 19
en 2 December 1887, no. 14; brengen bij deze
ter kennis van belanghebbenden, dat door de door
hen benoemde schouwers de heeren G. BERG, J.
GERMAIN en A. EDZES op Dinsdag en Woensdag
den 25 en 26 October i892 ten zuiden en door
de door hen benoemde schouwers de heeren G.
HEERES, H. BORGER en E. SGHRAGE op Don
derdag en Vrijdag den 21 en 28 October i892
ten noorden van den provincialen grintweg, loo-
pende door deze gemeente, eene schouwing zal
worden gehouden over de rijwegen lste klasse en
de kunstwerken der 3de klasse, alsmede over de
voetpaden, aan dat règlement onderworpen.

Wordende de onderhoudsplichtigen ten ernstigste
aangemaand, om hunne aan de schouwing onder-
hevige wegen, voetpaden, met de daarin gelegene
bruggen, duikers, pompen, vonders, hooghouten en
andere kunstwerken, de beplantingen, slooten, grup-
pen, goten en verder daartoe betrekkelijke voor-
werpen tegen den 25 October a.s. in den bij dat
règlement voorgeschreven toestand te hebben, zoodat
alsdan geene gebreken daaraan worden aangetroffen.
De voetpaden, ter breedte van meter, moeten
met rood of wit zand zijn opgehoogd of aangevuld.

Sappemeer, den 11 October 1892.

Burgemeester en Wethouders voornoemd:
T. VENEMA Az.
De Wethouder:

J. H. NIJHUIS.

De minister van Binnenlandsche Zaken, de heer
Tak van Poortvliet, heett woord gehouden. Nau-
welijks was de zitting der Staten-Generaal geopend
of de leden der volksvertegenwoordiging werden
verrast met drie ontwerpen van wet, regelende
de kiesbevoegdheid, die van groote studie getuigenis
afleggen. Van vele zijden is hem daarvoor lof
toegekend, ja zelfs het hoofdorgaan der sociaal-
democraten erkende, dat de minister binnen de
perken der grondwet niet verder gaan kon.

Velen van onze lezers hebben kennis gemaakt
met deze ontwerpen. Toch meenen wij dat het
goed is op enkele artiken de aandacht te vestigen.

Art. 80 van de Grondwet bond den minister,
want daarin wordt bepaald wie kiezers voor de
Tweede Kamer kunnen zijn. Ze moeten kentee-
kenen van geschiktheid en maatschappelijken wel-
stand bezitten, en minstens 23 jaar oud zijn.
Uitgesloten van de uitoefening van het kiesrecht
zijn o.a. zij, die in het burgerlijk jaar, voorafgaande
aan de vaststelling der kiezerslijsten, van eene in-
stelling van weldadigheid of van een gemeente-
bestuur onderstand hebben genoten en zij die hun
aanslag in de belasting of belastingen niet hebben
voldaan. Wij vermelden alleen dit gedeelte uit
het grondwetsartikel, omdat daarover hier en daar
aanmerking gemaakt is, maar ten onrechte. Ken-
teekenen van geschiktheid bezit ieder mannelijk
ingezeten van Nederland, die blijken geeft van te
kunnen lezen en schrijven; maar hij moet ook
belangstelling toonen in de openbare zaak en daarvan
kan hij de bewijzen leveren, door eene eigenhandig
geschrevene aanvraag om tôt de uitoefening der
kiesbevoegdheid te worden toegelaten. Kenteekenen
van maatschappelijken welstand bezit hij, die in
eigen onderhoud en dat van zijn gezin voorziet.
Ieder voorziet in eigen onderhoud en dat van zijn
gezin, als hij het laatst verloopen burgerlijk jaar
geen onderstand genoten heeft. Wie geniet nu
onderstand? Als regel stelt de wet, dat elke on-
dersteuning, die ontvangen is, hetzij deze in geld
of in nature is verstrekt, als onderstand moet worden
aangemerkt.

In de memorie van toelichting evenwel zegt de
minister dat niet als onderstand wordt aangemerkt

de verstrekking van genees- of heelkundige hulp
of geneesmiddelen en het ontvangen van geheel of
ten deele kosteloos onderwijs. Daar deze hulp
veel verder slrekkende doeleinden dient, dan die,
welke bij armverzorging op den voorgrond staan,
kan zoodanige onderst.euning niet geacht. worden
onderstand te zijn. Buitengesloten worden ook
allen, die hunnen aanslag in de belasting niet hebben
voldaan. Wie dat zijn? De minister verklaart
het duidelijk. Over het dienstjaar 1889/90 waren
in de personeele belasting 62,026 posten niet aan-
gezuiverd hiervan werden 56,568 oninbaar verklaard
en bleven dus 5488 openstaan de minister oordeelt
dat alleen de 5488 niet als oninbaar beschouwde
posten als nalatig moeten worden beschouwd en deze
nalatigen van het kiesrecht moeten worden uitge
sloten. Die in de lasten der gemeenschap niet
willen deelen moeten van het actieve burgerrecht
worden uitgesloten.

Blijlt de minister in de bepaling: wie kiezers
zijn, geheel binnen de perken der grondwet, en
mogen wij zeggen dat ailes getuigt van echten
liberalen zin, zoodat, als deze regeling doorgaat,
het aantal kiezers van 300,000 tôt 800,000 stijgen
zal, wat we verder in zijne ontwerpen lezen is
zoo geheel nieuw, dat het ons niet verwonderen
zal of daarin zal nog wel eenige wijziging ge-
bracht worden.

Allereerst treft ons de min of meer officieele
candidaatstelling. Wat dit is? Iemand is candi-
daat, die door 50 bevoegde kiezers aanbevolen wordt,
die daarvan blijk geven door eenstuk te onderteekenen
en in te leveren bij den burgemeester der gemeente,
die hoofdplaats is van het district, in welk stuk tevens
de verkiaring moet voorkomen, dat de gestelde
persoon de candidatuur aanneemt. Telkens, wan-
neer 50 kiezers een candidaat aanbevelen, maken
zij daarvan een verkiaring op, die ze weer aan
den burgemeester overhandigen. Deze neemt al
die candidaatstellingen in ontvangst, publiceert ze,
en houdt zich daaraan strikt vast, zoodat, als op
iemand, die niet candidaat gesteld is, die derhalve
geen 50 kiezers heeft kunnen vinden, die hem
wenschten aan te bevelen, stemmen worden uitge-
bracht, hij ze dan ongeldig verklaart. Derhalve mogen
ook in het vervolg kiesvereenigingen een candidaat
aanbevelen, maar men moet niet vergeten, dat
niemand candidaat kan zijn, wanneer niet 50 kiezers

door onderteekening hebben bewezen, dat zij voor
hem een zetel in de tweede kamer of Provinciale
Staten verlangen.

Een andere nieuwigheid is de invoering van
het zoogenaamde couloir-systeem. Wij kunnen
de daaromtrent gegeven voorschriften noch ook het-
geen de met zorg bewerkte memorie van toelichting
daaromtrent zegt uitvoerig vermelden. Alleen dit.

De kiezers, of liever zij, die schriftelijk het kies
recht hebben aangevraagd en dus op de lijst der
kiezers voorkomen, worden opgeroepen om te stem
men. Is de dag der stemming aangebroken, dan
vinden zij van 's morgens 8 tôt 's namiddags 5 uur
gelegenheid om hun burgerrecht uit te oefenen.
Ze vinden die gelegenheid in een locaal, waar het
stembureau zetelt en waarin verschillende lessenaars
geplaatst zijn, waar de kiezers zelfstandig moeten
aan wij zen wien zij een plaats in 's lands of provin
ciale vertegenwoordiging willen toegekend zien.
Hij ontvangt een candidatenlijst uit de handen van
den voorzitter van het stembureau, nadat hij eerst
zijn naam heeft geteekend op een lijst van kiezers
die aan de stemming deelnemen. Op die candi
datenlijst vindt hij de namen van allen, die worden
aanbevolen om de opene plaats in de vertegen
woordiging te vervullen, hij moet op die lijst door
een zichtbaar teeken aanwijzen op welken candi
daat hij zijn stem uitbrengt. Hij moet dat zelf
doen, terwijl niemand hemdaarbij behulpzaam wezen
mag. Heeft hij zijn stem uitgebracht, dan vouwt
hij het ontvangen billet dicht, zoodat de namen der
candidaten naar binnen gekeerd zijn. Deze bepalingen
tôt uitoefening van het kiesrecht komen ons voor de
gewichtigste maar ook zeer goede veranderingen te
zijn. Dat geknoei met ongeteekende advertenties
houdt nu op. Wie iemand candidaat wil stellen
moet er openlijk mee voor den dag komen. Dat
invullen van briefjes voor hen, die zelve niet lezen
of schrijven kunnen, of bitter weinig belang in de
publieke zaak stellen, houdt voortaan op. De ver-
kiezingen winnen op die wijze in beteekenis.

Wanneer wij nog vermelden dat de stembriefjes
in ieder stembureau terstond zullen worden geo
pend en de uitkomst medegedeeld aan het hoofd-
bureau van het district, dan hebben wij het voor-
naamste van de kieswetontwerpen medegedeeld.
Wanneer die ontwerpen wet zullen worden Aller
eerst zal wel weer gekibbel ontstaan over de vraag

Novelle van
A. KLAUSZHANJf.

4)

Tegen den avond begaf ik mij op weg naar
villa Klose. Onder het loopen kwam ik tôt naden-
ken over de roi, die ik in deze zaak vervulde.
Tôt nu toe had ik alleen aan mijnen ongelukkigen
vriend gedacht; nu moest ik echter erkennen, dat
ik in strijd met recht en wetten handelde. De
wet eischte van mij, dat ik hij zulk een zwaren
misdaad den dader, indien ik hem kende, moest
aangeven en voor ailes ontzegde de wet mij het
recht hem bij de vlucht behulpzaam te zijn. Maar
wat ook de wet mocht zeggen, voor mijn eigen
geweten gevoelde ik mij onschuldig. Ik kon mijn
armen vriend mijn hand niet onttrekken op het
oogenblik, dat hij het meeste behoefte aan mijn
steun had 1 Nooit, wat het mij ook zou kosten,
zou ik hem verraden!

Niets trekt meer de aandacht van de groote
massa dan zulk een treurig voorval als een moord.
Lieden van allerlei stand en ontwikkeling gevoelen
een onweerstaanbaren drang in zich, de plaats waar
de misdaad is gepleegd, in oogenschouw te nemen,
belang te stellen in de kleinste bijzonderheden en
zoo mogelijk ook getuige te zijn van al de treurige
plichtplegingen, die zulk een ramp met zich mee
brengt. In de nabijheid der villa vond ik dan ook
een groote menigte verzameld; zoowel de fîjn ge-
kleede badgast, als de eenvoudige dorpeling waren
hier bijeen. Voor den ingang van het tuinhek
hadden twee politieagenten post gevat, die niemand,
welke niet rechtstreeks iets met het onderzoek had
te maken, binnenliet. Het huis zag er met de
neergelaten zonneblinden somber uit niemand was
in den tuin te zien.

Op een der vensters van de benedenverdieping
was aller aandacht gericht; men beweerde dat de
vermoorde in die kamer lag, waar de doktoren van

het gerecht zich juist met de lijkschouwing bezig-
hielden. In een aangrenzende kamer bevonden
zich de leden van de rechtbank, die de huisgenoo-
ten in verhoor namen. Ik stond midden tusschen
de menigte en trachtte aile bijzonderheden op te
vangen. Met geweld moest ik mij onverschillig
voordoen, maar het was mij bijna onmogelijk de
menschen in het gelaat te zien. Ik gevoelde dat
ik beurtelings rood en bleek werd en vreesde dan
telkens den armen Hans, die in wanhoop alleen
in zijn kamer zat, te verraden.

Daar trad een donker gekleed heer het huis uit.
Terstond was aile opmerkzaamheid op hem gericht.

»Dat is de Officier van Justifie!" hoorde ik mom-
pelen en zelf zag ik met spanning naar den nog
jongen man, die nu naar den uitgang trad om zich
een weg tusschen de menigte te banen. Het
verhoor was hlijkbaar afgeloopen. Toen hij dicht
in mijn nabijheid was, kwam zijn gelaat mij plot-
seling zeer bekend voor; hij zou mij rakelings
voorbijgaan, toen ik uitriep »Materne

De aangesprokene zag mij een oogenblik ver-
baasd aan, riep daarop verheugd mijn naam, er
bij voegend: »Wat voer jij hier uit?"

Inderdaad, het was wel toevallig, de officier van
Justitie was een academievriend van mij. Ik had
hem het laatst gezien, toen hij zijn doctoraal in
de rechten had gedaan en had hem sedert uit het
oog verloren. Hij was inmiddels in een nabij ge-
legen stad aan de rechtbank geplaatst, wat hij mij
in der haast meedeelde. Ik had niet den moed
hem naar bijzonderheden van den moord le vragen,
daar ik vreesde mij daarbij te zullen verraden.
Hij begon er echter zelf van te spreken, doordien
hij vroeg »Heb je den vermoorde gekend? Zeker
niet, want je bent hier pas eenige dagen."

«Ik heb hem een enkelen keer vluchtig gezien,"
luidde mijn antwoord.

»Dat dacht ik wel, maar toch zul je wel belang
in de zaak stellen. Zoo iets brengt wat leven in
de eentonigheid van dit badplaatsje, hoewel lieden
als gij, die hier komen uitrusten, op zulk een drukte
misschien niet gesteld zijn?"

»Ik niet het minst, dat verzeker ik je," ant-
woorde ik.

Materne vermoedde zeker niet van hoeveel be
teekenis die woorden van mij waren. Hij sprak
zoo kalm en zakelijk over het gebeurde, zooals
menschen doen, wier beroep het is, zich dagelijks
met zulke afgrijselijke gebeurtenissen bezig te
houden.

«De zaak is nog niet uitgemaakt," zeide hij. «Ik
dacht eerst dat het een wraakoefening was, maar
ons onderzoek heeft uitgewezen, dat de vermoorde
eigenlijk geen vijand had, van wien men zulk een
zware misdaad kon verwachten. Het toeval speelt
er zeker een roi in, want de gewone verkiaring
voor een moord is niet te vinden."

«Maar al te waar," er dacht ik bij mij zelf, «en als
je eens kondt vermoeden, dat ik je de beste inlich-
tingen kon geven, zou je zeker niet zoo bedaard
met mij praten." Hardop voegde ik er bij «Men
is dus den dader nog niet op het spoor?" Onder het
spreken wendde ik onwillekeurig mijn gelaat af,
daar ik gevoelde, dat mij het bloed naar het hoofd
steeg. Ik sloeg met mij a stok tegen een paar on-
schuldige distels aan den weg in en trachtte mij
zoo onbevangen mogelijk voor te doen.

«Neen, wij hebben nog geen enkele leiddraad," ant-
woordde Materne, «maar het onderzoek is nog niet
afgeloopen daar nog niet aile huisgenooten verhoord
konden worden. Er is onder anderen een nichtje van
den vermoorde, een jong meisje van twintig jaar, dat
hij hem in huis woont en dat toen zij de vreeselijke
tijding hoorde, bewusteloos neerviel en nu nog niet
hersteld is. De dokter verklaarde, dat zij nog niet ver
hoord mocht worden. Ook de lijkschouwing is niet
afgeloopen, maar wel hebben de doctoren hun ver
moeden uitgesprokon, waar ik het volkomen mee
eens hen, dat tusschen het slachtoffer en de moor-
denaars een hevige worsteling moet plaats gehad
hebben, want het gras was op de plek, waar men
den doode vond, geheel vertrapt."

Weer antwoordde ik niet, maar ik had mijn
eigen gedachten. Hans had mij immers verteld
dat hij van een muur was afgesprongen ongetwij-
feld op dezelfde plek, waar het gras vertrapt was!
Door den sprong was zijn lichaam zooveel zwaarder
geweest.

«Men vermoedt, dus dat er meer dan een moor-

denaar was vroeg ik onverschillig.

«Zeker," luidde het antwoord, «want de ver
moorde was met een revolver gewapend, die men
in de nabijheid van het lijk vond en waaruit geen
schot was gelost. Waarschijnlijk is hij van achte-
ren aangevallen en terwijl de een naar den revol
ver greep en hem dien ontrukte, bracht de ander
hem den slag toe. De doktoren hebben ook aan
zijn hais blauwe plekken gevonden, die doen ver
moeden. dat hij geworgd is, voordat hij neerzonk.
Je schijnt veel belang in de zaak te stellen,"
voegde Materne er nog bij. Ik gevoelde dat ik
bleek werd, maar knikte toestemmend. «Als je kunt
kom van avond dan nog hij me in het hôtel «de
Kroon", waar ik voorloopig mijn intrek heb
genomen. Tôt weerziens dus

Ik beloofde te komen en keerde daarop haastig
naar huis terug.

De geheele toedracht van den moord lag
nog in het duister niet de geringste verdenking
was op mijn vriend gevallen, nog was het tijd tôt
vluchten, Den volgenden morgen zou Hulda zeker
verhoord worden, haar verklaringen zouden wel-
licht nadeelig voor Hans zijn, men zou vermoeden op
hem krijgen, wanneer zij meedeelde dat zij dien,
noodlottigen nacht een samenkomst met hem had
gehad. Rustte eerst verdenking op hem dan
was aan geen vluchten meer te denken.

Met koortsachtige haast liep ik voort. Tehuis
gekomen, riep ik reeds in de kamerdeur mijn vriend
toe: «Ailes staat nog goed, maar je moet van
avond weg!"

Ik deelde hem daarop ailes mede, wat ik ver-
nomen had. Toen ik echter krachtig bij hem aan-
drong maatregelen voor de vlucht te nemen, wei-
gerde hij beslist. Meer dan een uur had ik al
mijn overredmgskracht noodig om den ongelukkige
uit zijn hopelooze onverschiliigheid op te wekken.
De arme kerel had al zijn moed en wilskracht
verloren.

«Wat helpt mij het vluchten riep hij uit. «Men
zal mij opsporen en ook al word ik niet gevat,
dan toch zal mijn geweten mij nergens rust laten
vinden."

(Wordt vervolgd.)

1 II

ii

k S B11 II

B0ST-800EBCHT EN 0ISTK1E1N.

VAN

f

Van NIEUWE SCHANS naar HARLINGEN.

Van HARLINGEN naar NIEUWE SCHÀNS.

Van GRONINGEN naar MEPPEL—BOSCH.

Vertr. N.-Scham
Winschoten
Scheemda
Znidbroek
Hoogezand
Eropawolde
Aank Groningen
Vertr.

*5,52
6,9

6.21

6,34

6,48

6,55

7,9

7.16

8,48

9,19

*7,27
7,47
7,59
8,11
8,25
8,82
8,46
9,35
11,84
12,10

11,15
11,80
11,43
11,58
12,2
12,8
12,21
1,25
2,58
8,29

*2,28
2,40
2,52
8,8
8,14
8,20
8,82
4,44
6,7
6,46

5,10
5,24
5,81
5,41
5,48

6,6
6,12
7,57
8,38

8.28
8,88
8,46
8,57
9,6
9,11
9,23

9.29
10,54
11,30

Leeuwarden
Aank. Harlingen

De met een gemerkte treinen stoppen aan den Borger-
eompagnieeterweg (wachtp. 87)tôt bat opnemcn van reizigers.
Bovendien mogen aldaar die treinen verlaten reizigers, voor-
zien van plaatsbewijzen naar Hoogezand-Sappemeer.

Vertr. Harlingen

Leenvrarden
Asnk. Groningen
Vertr.
Kropswolde
Hoogezand
p Znidbroek
Scheemda
Winschoten
Aank. N.-Sehans

*6.00
6,14
6.20
6,31
6,i6
6.53
7,9

6,22

7,8

8,21

8,46

9-

9,6

9.15

9,30

9,38

9,52

7,58
11,6
12,24
*12,88
12,52
12,58
1,9
1,24
1,32
1,48

12,50
1,36
2,48
2,53
3,7
3,13
3,22
8,87
3,45
3,59

2,51
4,46
6,4
*6,12
6,26
6,32
6,43
6,59
7,7
7,28

5,26
7,52
9,10
10,41
10,55
11,1
11,10
11,25
11,88
11,46

De met een gemerkte treinen stoppen aan den Borger-
compagniesterweg (wachtp. 87) tôt het uitlaten van reizigers.
Bovendien hebben aldaar tôt die treinen toegang reizigers,
voorzien van terngreisgedeelten van retonrbiljetten naar Hoo
gezand-Sappemeer.

Sneldienst van Groningen 7,30 naar Amsterdam,

Vertr.

Groningen 6,
Harea 6,9
De Pnnt 6,17
Vries-Zuidl. 6,26

7,80

Assen
Meppel
Zwolle
Aank. Zntfen
Arnhem
's Bosch

6,40
7,55
8.42
9,80 10,41
10,16 11,27

7,58 9,53
8,52 11,38
9,88 12,42
1,42
2,30

9,3 12,80
9,12
9,20 12,48
9,29

1,4

2,15

3,7

4,17

5,9

8,88

8,47

8,55

4,4

4,22

5,43

6,35

7,35

8,19

6,58 10,4

1,10 4,17

Van GRONINGEN naar DELFZIJL.
Vertr. Groningen 7,85 11,52 1,31 4,53
Loppersum 8,40 1,2,36 5,58
Appingedam 9,1,19 2,66 6,18
Aank. Delfzijl 9,10 1,29 3,6 6,28

welke des avonds te 10,36 aldaar retonrneert.

6,15

6,41
7,87
8.38
9,47
10,80

8,—
8,9
8,17
8,26
8,44
10,8
10,48

Van 's BOSCH naar MEPPEL—GRONINGEN.

7,5 10,6 12,52

7,52
8,56
9,18
9,29

10,40
11,44
12,5
12,14

Vertr. 's Bosch
Arnhem
Zntfen
Zwolle

8,
7 8

5,20 8,42
6,10 9,30
Assen 7.27 10,45
Vries-Znidl. 7,45 10,69
De Pnnt 7,54 11,8
Haren 8,2 11,16
Aank. Groningen 8,10 11,25

Van DELFZIJL
Vertr. Tlelfzijl 5,40

Appingedam 5,51
Loppersum 6,15
Aank. Groningen 7,18

9,— 11,40
9,40 12,80
10,85 1,51

11,11
12,—

2,86
8,51
4,5
4,14
4,22
4,80

naar GRONINGEN
6,45 10,30 1,7
6,58 10,43 1,18
7,26 11,11 1,42
8,81 12,18 2,40

12,26

2,50

8.87
5,3
5,48
7,7
7,21
7,80

7.88
7,46

8,20

5.11

7,22
8,18
9,29
9,43
9,52
10,—
10,8

4.12
4,24
4,48
5,48

5,82
7,6
7,46
8,45

9,21
10,11

10,86

8,16
8,27
8.51
9,48