No. 93. ZONDÂG 20 November 1892. 22e Jaargang. AAN DE SPEELBANK VAN Levensteekenen. BORGESIÏÏS ZOON, SAPPEMEER. Inzending van Advertentiën en Ingezonden Stukken des Dinsdags- en Yrydagsavonda vôôr zes nnr b\j de ïïitgevers. Bij deze courant behoort een bijvoegsel. OFFICIEELE PUBLICATIËN. BUITENLAND. FEUILLETON. Voor de Gemeenten HQQGUSZANTsSAPPEMEERSLOGHTEREN SOORDBROER, SUI9BB0EX. 1ÏÏIDLAEEH, SAREN ens. Dit BLAD verschijnt iederen ZONDAG en WOENSDAG. ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden 35 cents, franco per post 45 cents. Enkele nommers 5 cents U 1 T G A V E PRIJS der ADVERTENTIËN Van 15 regels 35 cents iudera regel meer ÎO cents. Groote letters wordsn naar plaats» ruimta berekend. Abonnement lager. Dezelfde advertentie, in eens voor 3-maal plaatsing besteld, is d# darde plaatsing gratis. DIENSTREGELING OP DE STAATS-SPOORWEGEN, AANGEVANGEN DEN 1 OCTOBER 1882. (TIJD VAN GREENWICH.) WEEKKALENDE B. Zondag 20 November. Maandag 21. Dins- dag 22. Woensdag 23 Donderdag 24. Vrijdag 25. Zaterdag 26. Zonsopgang, Zaterdag 26 Nov. te 7.42, onder te 3.52. EERSTE ZITTING HILITIERAAD. Burgemeester en Wethouders van Hoogezand en Sappemeer, brengen ter kennis van de lotelingen dezer ge- meenten, behoorende tôt de lichting van het jaar 1893, dat de militieraad, voor Hoogezand op Zater dag den 17 December 1892, des voordemiddags te 11 i uur, voor Sappemeer op Vrijdag den 16 De cember 1892, des voormiddags te 11 uur, in het raadhuis te Groningen zitting zal houden, om uit- spraak te doen omtrent: lo. de verschenen vrij willigers voor de militie; 2o. de lotelingen, die redenen van vrijstelling hebben ingediend; 3o. de lotelingen, die voorloopig of definitief van den dienst bij de militie worden uit- gesloten 4o. aile overige lotelingen. Bij art. 88 der wet op de nationale militie is bepaald dat voor den militieraad moet verschijnen lo. de vrijwilliger voor de militie; 2o. de loteling, die vrijstelling verlangt wegens ziekelijke gesteldheid en gebreken, of gémis van de gevorderde lengte, tenzij hij, wegens ziekte of ge breken, buiten staat is voor den militieraad te ver schijnen, in welk geval hij geneeskundig zal worden onderzocht op de plaats waar hij zich bevindt. De lotelingen, die om bovengemelde redenen vrijstelling van den dienst der militie verlangen en zij, die zich als vrijwilligers voor de militie hebben aangeboden, worden mitsdien aangemaand, om op den bepaalden tijd voor den militieraad te verschij nen en zich niet te verlaten op het ontvangen van een oproepingsbiljet, daar het niet ontvangen van dit biljet geenszins ontheft van de verplichting tôt het verschijnen voor dien raad. Hoogezand en Sappemeer, den 42 November 1892. Burgemeesters en Wethouders voornoemd, I. A. van ROUEN. T. VENEMA Az. De Secretaris: De Wethouder: W. AGTERBOS. J. H. NIJHUIS. Op den 6 Nov. j.l. werd de constitueerende vergadering van den Radicalen Bond gehouden te Amsterdam. Het was eene vrij onstuimige verga dering, en het bleek al heel spoedig dat er zeer groot verschil van gevoelen bestondzelfs tusschen degenen, die als bestuurders van den bond voor loopig opgetreden waren. Na langdurige discussie werd vastgesteld, dat de bond zich plaatsen zou op het standpunt, zooals dat reeds in de vroeger gepubliceerde stukken omschreven was: De bond stelt zich ten doel het eendrachtig op- treden in Nederland te bevorderen van allendie eene herziening van ons staatswezen in democra- tischen geest op de volgende grondslagen zijn toe- gedaan 1. gelijkstelling der meerderjarige Nederlanders ten aanzien van de uitoefening van staats-bur- gerlijke rechten 2. bestrijding van de sociale afhankelijkheid en verhooging van het stoffelijk en zedelijk welzijn der niet- en mindervermogenden, door: a. atschaffîng van die wettelijke bepalingen, welke opeenhooping van kapitaal in de handen van enkelen bevorderen; b. invoering van wetten die 1. met eerbiediging van het beginsel van den persoonlijken eigendom, de uit dien eigendom voortvloeiende bevoegdheden binnen eenige grenzen beperken en eene meer gelijkmalige verdeeling van het maatschappelijk inkomen in de hand werken 2. de nadeelige gevolgen der werking van vraag en aanbod op de arbeidsmarkt zooveel mogelijk tegen gaan. De strijd werd het hevigsttoen de eerbiediging van het beginsel van den persoonlijken eigendom (in de oorspronkelijke statuten stond bezit) ter sprake kwam. Er waren toch onder de aanwezigen, die van de eerbiediging van den persoonlijken eigendom niet wilden weten en althans daarvan niets gemeld wilden zien in de statuten. Toenevenwel eene groote meerderheid besloot die eerbiediging van den persoonlijken eigendom nietlos te laten, ver lieten velen de vergadering en onder hen bevond zich ook het ka- merlid voor Winschoten, de heer B. L. Tijdens, die daarmede toondedat hij voortaan zal behooren tôt de partij der sociaal-democratendie atschaffîng van aile privaat bezit predikt. We onthouden ons van aile kritiek op hetgeen door den socialen bond vastgesteld is. We zullen zelfs met den heer Treub die aan de vaststelling van het règlement een groot aandeel gehad heell, instemmen, als hij in het jongste nummer van het sociaal weekblad in de verklaring omtrent het standpunt dat deze ver- eeniging ten aanzien der sociale politieke vraag- stukken zal innemen, een gunstig teeken des tijds ziet. Maar waarom wij ons hebben verblijd is dit dat men duidelijk heeft doen uitkomenwelke een diepe kloof er gaapt tusschen den radicalen bond en de sociaal-democratie en dat dus voortaan van samenwerking geen sprake wezen kan. Het was toch ook ergerlijk te moeten zien, dat de zoogenaamde radicalen hand aan hand gingen met de sociaal- democraten dat de radicale vereenigingen voor algemeen kies- en stemrecht in den diepsten grond niets anders waren dan geheime afdeelingen van den sociaal-democratischen bond. Wie derhalve persoonlijk eigendom eerbiedigt mag in geen enkel opzicht meedoenmet hen die steeds prediken, dat niets zal batenzelfs geen algemeen kies- en stem recht, zoolang privaat bezit wordt loegelaten. Zulk eene zuivering der partijen aehten wij een gunstig teeken des tijds. De partijen moeten weten wat ze aan elkander hebben. Behelzen de geruchten waarheidgelijk die in sommige bladen gemeld zijn dan zal er ook van wege de sociaal-democratische partij een nieuw of ander partij-program uitge- vaardigd worden. Misschien dat dan in die partij ook zuiverder verhoudingen komen. Immers onder hen, die zich nu nog daartoe rekenen, zullen er zeker zijn, die, als ze eens goed nadenken, niet zullen willen afschaffen het privaathezit. Maar nog meeronder degenendie zich nu onder hare banier scharen zal niet ieder goedkeuren het re- volutionaire optreden van sommige leiders, er zullen zeker onder hen zijn, die afkeuren de oproerig- heden waartoe enkelen aanleiding geven. Velen zullen begrijpen dat dat de weg niet is om tôt betere toestanden te geraken. Ze zullen bij nader inzien allen toestemmendat geleidelijke hervorming noodig is niet alleen, maar komen moet ook. In een woord ze zullen medewerken met allen, die zich tôt taak stellenop de grondslagen der tegen- woordige maatschappijaan de verhetering van den economischen toestand van ons volk te arbeiden. Maar is dat zoozijn er onder degenendie nu zich aan de sociaal-democratie hebben aangesloten, en bij nader inzien met de hoofdstelling harer leiders, afschaffing van privaat bezitniet kunnen medegaan, dan moeten ze ook zich afscheiden en zich aan- sluiten bij hen, die, gelijk nu geschied is in de statuten van den radicalen bond, openlijk verkon- digendat ze behouden willen het beginsel van den persoonlijken eigendom. Zijn er onder hen die niet door revolutie maar door evolutie een beteren toestand willen in het leven roependan mogen zij zich niet langer scharen onder de banieren van hen, die openlijk aan de gansche maatschappij den oorlog verklaard hebben en die bezig zijn de ge- moederen te verbitteren en te prikkelen tôt verzet tegen wetten en autoriteiten. Of die zuivering in die partij komen zal? Het is te hopen, want het is zeer juist wat de heer Treub in het jongste nummer van het sociaal weekblad zegt. Nu de politiek beheerscht wordt door de sociale kwestie kan geen enkele politieke partij er buiten omtrent het standpunt, dat zij ten .aanzien daarvan inneemt kleur te bekennen. Men moge aan de bij de te- genwoordige toestanden niet meer passende leuzen blijven hangen uit vrees van scheuring in eigen gelederen te bewerken, wanneer zij zich er toe zetten duidelijk uittesprekenof, en zoo ja: langs welken weg zij verhetering op de bestaande grondslagen der maatschappij noodig achten, toch zullen ook zij gedwongen worden zelf een uitspraak te doen. Het volk verlangt tej weten, wat het aan de verschillende partijen heeft, en het heeft daar recht toe. Maar de partijen moeten ook zuiver blijven, ze mogen haar eigen vaandel niet bezoedelen, door er bestanddeelen in te mengen die in den diepsten grond haar vreemd zijn. We hopen dat meer en meer goede teekenen van leven zich in den partijstrijd onzer dagen zullen voordoen. Uit Sydney (Australie) wordt een afschuwelijke misdaad, of liever een reeks misdaden bericht. Het echtpaar Makin, dat een afgelegen huis indenom- trek dier stad bewoonde, is gevangen genomen wegens het vermoorden van kleine kinderen, welke bij de vrouw waren uitbesteed en waarvoor natuur- 1) Novelle uit het Duitsch DOOR A. G. v. 8ATTDEB. I. Aan het strand te Mentone heerschte in den vroegen morgen nog weinig drukte slechts enkele wandelaars genoten van de zachte lentelucht. die over zee landwaarts woei. Hier en daar bevonden zich groepen visschers, die bezig waren met het herstellen hunner netten of het reinigen hunner vaartuigen, teneinde deze gereed te maken voor de dagelijksche zeereis. Op een der banken aan het strand zat in gemak- kelijke houding een net gekleed heer, die geheel verdiept scheen in den aanblik der oneindige, in de zon schitterende zee. Hij was van omstreeks mid- delbaren leeftijd, maar nog niet het minst gebukt onder den last zijner veertig jaren. Het leven was hem immers ook nog nooit moeilijk gevallen hij had het altijd slechts van den besten kant leeren kennen en zijn blijmoedige natuur trok zich de vele kleine onaangenaamheden, waarvan niemand verschoond blijft, zoo weinig mogelijk aan. Een fraai landgoed, niet ver van Weenen, mocht hij zijn eigendom noemen de renlen van een aan- zienlijk kapitaal verzekerden hem een goed inkomen, de naam Waltersberg had niet alleen in de enge omgeving zijner kleine woonplaats een goeden klank, maar ook in de toongevende kringen der steden, waar hij op zijn jaarlijksche reizen zijn tenten opsloeg. Bovendien had hij ook betrekkin- gen weten aan te knoopen, die hem geestelijken arheid verschaften, zoodat hij van de gevaarlijkste vijandin van den rijkdom, de verveling, bevrijd bleef. Hij was lid van verschillende vereenigingen, die zich tôt taak stelden bij te dragen tôt de alge- meene ontwikkeling en verhetering van sociale toestanden, waardoor hij met de eerste personen op dat gebied in ijverige briefwisseling stond. Zoo wist Hein von Waltersberg het aangename met het nuttige te vereenigen en zijn leven tôt een gelukkig bestaan te maken. De sigaar was opgerookt. Hij veranderde nu zoodanig van houding, dat hij de wandelaars kon opnemen, die talrijker begonnen te worden. Daar drentelde een fraai uitgedosteschoone voorbij, de witte matrozenpet uitdagend op het te onna- tuurlijk golvend haar en ter sluiks naar den vreem- deling ziende, die hem onverschillig opnam. Op haar volgden weer echte salonhelden, wier gang en houding hun eigen onwederstaanbaarheid dui delijk te kennen gaven. Ailes in de puntjes van het hoofd tôt de voeten. De onderwerpen van hun gesprek geheel overeenkomstig hun uiterlijk Monte- Carlo, speelbank, duiven schieten, wedrennen, en- zoovoort. Daarna volgden weer andere voorbijgan- gers, bekenden van Waltdbsberg, die eenige woorden met hem wisselden en eindelijk zag hij een jong meisje naderen door een oudere dame vergezeld, die hem bekend voorkwamen. Hij had haar ergens gezien, maar kon zich niet terstond herinneren hoe en waar. Daar knikte het jonge meisje hem vriendelijk toe en plotseling kwam het hem te binnen waar hij haar ontmoet had: het was op de reis naar Mentone aan een der tusschenstations geweest. Een kiein gezelschap, blijkbaar uit vader, moeder, twee dochters en een gouvernante be staande, had aan een tafeltje plaatsgenomen. Een der beide meisjes scheen zeer lijdend. Toen het sein tôt instappen weerklonk, snelde de vader weg om naar de bagage te zien. De dames maakten aanstalten naar den trein te gaan. toen opeens de zieke de krachten begaven; zij zonk achterover in haar stoel en was niet in staat te loopen. Wal tersberg zag het en zonder zich een oogenblik te hedenken, daar geen tyd te verliezen was, ging hij haastig naar hen toe, nam het meisje in zijn armen en droeg het in den wagon. De moeder was zoo verschrikt, toen zij haar dochter zag inzinken, dat zij den onbekende slechts met een enkel woord kon danken voor den bewezen dienst. Het jongste meisje scheen daarmee niet voldaan, want zij boog uit het open portier om den bereidwilligen vreemde- ling nog een woord van dank te zeggen. Ja, dat was hetzelfde jonge meisje. dat hem ook nu weer zoo vriendelijk toeknikte. Hij stond haastig op en trad naar de dames toe. »Hoe gaat het met uwe zieke?" vroeg hij. »Niet best," luidde het antwoord op neerslach- tigen toon. »Zij heeft een zeer slechten nacht gehad." »En hoe gaat het u?" Deelnemend legde Wal tersberg zijn hand op de arm van het jonge meisje, wier oogen vol tranen kwamen. Zij wilde haar smart bedwingen en trachtte zelfs te glimlachen maar het gelukte haar niet; haar keel was als dichtgeschroeld, zoodat ze geen woord kon uitbrengen. »Ge moet de hoop niet verliezen" zeide hij vrien delijk. »Alles kan zich immers nog ten beste keeren." «Ja, wij moeten de hoop behouden," klonk het eindelijk hijna fluisterend- «Welken kant gaat gij uit?" vroeg hij na een oogenblik stilte. »Mag ik u een eindweegs verge- zellen?" «Wij zoeken de woning van dokter Holl," zoo nam nu de oudere dame het woord. «Hij moet heel knap zijn en mevrouw Blansko heeft niet recht vertrouwen op de voorschriften, die onze Weener dokter haar heeft meegegeven; zij wil hier liever een deskundige raadplegen." «Ik zal u den weg wijzen, ik ken dokter Holl persoonlijk. Hij sloot zich bij de beide dames aan en ver- vuld van medelijden met de smart van het beval- lige jonge meisje, trachtte hij haar op andere ge- dachten te brengen. Het gelukte hen inderdaad haar een weinig op te vroolijken en toen men ein delijk bij de gezochte woning aankwam, verhelderde zelfs een vriendelijk lachje haar lieftallig gelaat. «Werkelijk, u is onze goede genius, mijn- heerDe gouvernante aarzelde. «fon Waltersberg is mijn naam," zoo kwam hij haar te hulp. «Mijnheer von Waltersberg, wij zijn u zeer verplicht," zoo eindigde nu de gouvernante haar volzin. «Verplicht? waarvoor?" «Wel, onlangs hebt ge ons reeds zoo ter rech- tertijd hulp verleend en nu bewijst ge ons weder een dienst. Als bij ons in huis de toestand niet zoo droevig was, zou ik het gaarne op mij nemen ons hij u aan te bevelen voor een bezoek." »0, u is al te vriendelijk." Hij nam de woorden der gouvernante geheel op als een beleefdheidsfrase en beantwoordde ze op dezelfde wijze. Daarna reikte hij het jonge meisje de hand met de woorden «Vaarwel, van harte het beste met uw zuster." Hein von Waltersberg sloeg nu den weg in naar zijn hôtel, waar zijn gedachten weldra door andere zaken in heslag werden genomen, daar hij een brief van een kennis uit Monte-Carlo vond, die hem uitnoodigde tôt deelneming aan een uit- stapje naar Nizza. Denzelfden middag nog gaf hij aan die uitnoodiging gehoor en vertrok naar Monte Carlo. Hier vond hij niet één, maar wel zes be kenden, die na een rijkelijk ontbijt in de opge- wektste stemming waren en hem met open armen ontvingen. »Mooi, dat je gekomen bentl" klonk het van aile kanten," wij zijn van plan met elkàar de speelbank eens een poets te bakken en dan van de winst een vroolijken avond te hebben. Morgen gaan we dan naar het bloemenfeest te Nizza; als dat afgeloopen is, geven wij je weer voor een paar dagen vrij." Von Walterbersg was geen spelbreker; een paar duizend gulden kon hij, zonder dat het hem hin- derde, wel er aan wagen om de bank, die jaarlijks millioenen verslond, eens ader te laten. Afwisselend zat dan de een, dan de ander van hun gezelschap aan de speeltafel en tal van belang- stellende toeschouwers hadden zich allengs om hen verzameld, die het hooge spel met spanning volgde n De voorsteller zelf had geen geluk; het eene bank- billet na het andere m het geldkistje van den croupier, zoondat, toen Waltersberg aan de heurt kwam, het gemeenschappelijk kapitaal reeds vrij wat was gedund. (Wordt vervolgd.) mkSBLAD OOST-GOORECHT EN OMSTREKEN. VAN Y an NIEUWE SCHANS naar HARLINGEN. Vertr. N.-Schana *5,52 *7,27 11,15 *2,28 5,10 8,28 Winschoten 6,9 7,47 11,80 2,40 5,24 8,88 Sc'neemda 6.21 7,59 11,48 2,52 5,81 8,46 Zuiiîbroek 6,34 8,11 11,58 8,8 5,41 8,57 Hoogezand 6,48 8,25 12,2 8,14 5,48 9,6 Kropawolde 6,55 8,82 12,8 8,20 9,11 Aank. Groningen 7,9 8,46 12,21 8,32 6,6 9,28 Vertr. 7,16 9,35 1,25 4,44 6,12 9,29 Leeuwarden 8,48 11,84 2,58 6,7 7,57 10,54 Aank. Harlingen 9,19 12,10 8,29 6,46 8,38 11,80 De met een gemerkte treinen atoppen aan den Borger- eompagnieaterweg (waehtp. 87)tôt het opnemen van reizigera. Bovendien mogen aldaar die treinen verlaten reizigeravoor- aien van plaatabewijzen naar Hoogezand-Sappemeer. Van HARLINGEN naar NIEUWE SCHANS. Vertr. Harlingen Leeuwarden Aank. Groningen Vertr. *6.00 Kropawolde 6,14 Hoogezand 6.20 Zuidbroek 6,31 Seheeinda 6,16 Winachotan 6.58 Aank. N.-Sclians 7,9 6,22 7,58 12,60 2,51 5,26 7,8 11,6 1,86 4,46 7,52 8,21 12,24 2,48 6,4 9,10 8,46 *12,88 2,58 *6,12 10,41 9,— 12,52 3,7 6,26 10,55 9,6 12,58 3,13 6,82 11,1 9.16 1,9 3,22 6,43 11,10 9,80 1,24 8,37 6,59 11,25 9,38 1,82 3,45 7,7 11,88 9,52 1,48 3,59 7,28 11,46 De met een gemerkte treinen atoppen aan den Borger compagnieaterweg (wachtp. 87) tôt het uitlaten van reizigera Bovendien hebben aldaar tôt die treinen toegang reizigera voorzien van terngrei8gedeelten van retonrbiijetten naar Hoo gezand-Sappemeer. Sneldienat van Groningen 7,80 naar Amaterdam Van GRONINGEN naar MEPPEL—'a BOSCH. Vertr. Groningen 6,— 7,80 9,8 12,80 8,88 6,15 8,— Harea 6,9 9,12 3,47 8,9 De Punt 6,17 9,20 12,48 8,55 8,17 Vriea-Znidl. 6,26 9,29 4,4 8,26 Aaaen 6,40 7,58 9,58 1,4 4,22 6,41 8,44 Meppel 7,55 8,52 11,38 2,15 5,48 7,87 10,8 Zwolle 8,42 9,88 12,42 8,7 6,85 8.88 10,48 Aank. Zntfen 9,80 10,41 1,42 4,17 7,85 9,47 Arnhem 10,16 11,27 2,80 5,9 8,19 10,80 'aBoach 1,10 4,17 6,58 10,4 Van GRONINGEN naar DELFZIJL. Vertr. Groningen 7,86 11,52 1,81 4,53 7,52 Lopperanm 8,40 1,2,36 5,58 8,56 Appingedam 9,1,19 2,56 6,18 9,18 Aank. Delfzijl 9,10 1,29 8,6 6,28 9,29 welke dea avonda te 10,86 aldaar retonmeert. 10,40 11,44 12,5 12,14 Van 'a BOSCH naar MEPPEL—GRONINGEN. Vertr. 'a Bosch 7,5 10,6 6,9,— 11,40 7,8 9,40 12,80 8,42 10,85 1,51 9,30 11,11 'a Bosch Arnhem Zntfen Zwolie Meppel Aaaen 2,86 3,51 4,5 4,14 4,22 4,80 12,52 2,50 8,87 5,8 5,48 7,7 7,21 7,80 5,20 «AO 7.27 10,45 12,— Vriea-Znidl. 7,45 10,59 De Punt 7,54 11,8 Haren 8,2 11,16 Aank. Groningen 8,10 11,25 12,26 Van DELFZIJL naar GRONINGEN. Vertr. Delfzijl 5,40 6,45 10,30 1,7 Appingedam 5,51 6,58 10,43 1,18 Lopperenm 6,15 7,26 11,11 1,42 Aank. Groningen 7,18 8,31 12,18 2,40 8,20 5,11 6,- 7,22 8,18 9,29 9,48 9,52 7,88 10,- 7,46 10,8 4,12 4,24 4,48 5,48 5,82 7,6 7,46 8,45 9,21 10,11 10,86 8,16 8,27 8.51 9,48 VAN DEN

Kranten- en periodiekenviewer van het Historisch Archief Midden-Groningen


(Volksblad) Oost-Goorecht en Omstreken nl | 1892 | | pagina 1