AAN DE SPEELBANK.
No. 101.
ZGHBÂG 18 December 1892.
22@ Jaargaug.
IIIT GRUNO
VAN
BQltOlgïïïg mQ®t SAPPEMEEB
ïnsending Tan âdvertentiën en Ingesonden Stnkken des Dinsdags- m Vr^dag-saTonds vôôr zm nnr bjf de ïïitgeverg.
Bij deze courant behoort een bijvoegsel.
BUITENLAND,
FEUILLETON.
Voor de Qemeenten KQOGE35AM)SAFPSMSEK8LOCHTEREN HOORDBROEK, 2UIBBB01K, IUIDLAK3H» HAREK sns.
Dit BLAD verschijnt iederen ZONDAG en WOENSDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per dria maanden 85 «exï.ts,
franco per post 45 centM.
Enkele nommera 5 ««Tiis-
PRIJS der ADVERTENTIËN Van 1—5 regels 35 ceati,
iadere regel meer 10 eent*. Groote letters wcrd«n naar plaatf-
ruimte berekend. Abonnement lager. Dezelfde advertentiein een«
voor 3-maaJ plaatsing besteid, is de dsrde pla&tsiag gratit.
DIENSTREGELINQ OP DE STAATS-SPOORWEGEN. AANGEVANQEN DËN 1 OCTOBER 1892. (TIJD VAN GREENWIGH.)
WEEKEiLENDEB.
Zondag 18 December. Maandag 19. Dins-
dag 20. Woensdag 21. Donderdag 22.
Vrijdag 23. Zaterdag 24.
Nieuwe maan, Maandag 19 Dec.
-o»o-
Zoo is dan eindelijk toch een nieuwe commissa-
ris der Koningin benoemd om straks bij 't vertrek
van den heer Jhr. Van Panhuys als zoodanig op te
treden. Tal van geruchten deden de laatste dagen
nog de ronde, en 't oordeel van velen was, dat de
gouverneur van Drente, de heer Mr. Van Swinde-
ren, de aangewezen opvolger zoude wezen. Doch
de feiten hebben dat vermoeden geheel gelogen-
straft: de heer Mr. C. G. Geertsema, zoon van den
afgetreden gouverneur van Overijsel en tôt nog toe
lid der Provinciale Staten, is benoemd en daarmee
is aan aile gissingen een einde gekomen. En die
keuze mag eene gelukkige geacht worden, daar de
nieuwe Commissaris als geboren Groninger geheel
bekend is met »Stad en Lande" en als Lid der
Staten met de provinciale aangelegenheden geheel
vertrouwd is geraakt. Het gerucht wil, dat de
nieuwe gouverneur in zijne eigene woning aan den
Heeresingel mag blijven wonen, tôt het nieuwe
gouvernementshuis gereed zal zijn gekornen, terwijl
het tegenwoordige gebouw in de Oude Boteringe-
straat tôt postkantoor zou worden ingericht. Dit
laatste ware stellig eene groote aanwinst; daar
thans het postkantoor haast wegduikt in het smalle
Puststraatje en de vreemdeling moeite heeft het
te ontdekken. Jammer echter blijft het, dat er
zoovele duizenden zijn besteed om daar in dat
smalle straatje een postkantoor ingericht te krijgen
welke thans bij eventueele verplaatsing voor een
goed deel waardeloos zouden zijn gemaakf. Ook
wil het er nog niet bij ons in, dat de plaats voor
het nieuw gouvernementshuis aan een der singels
bijzonder geschikt moet geacht worden; doch dat
ligt hem stellig aan de moeilijkheid om in het cen-
trum der stad een geschikt terrein te krijgen.
Een storm is er losgebroken in den boezem der
Ned. Herv. kerk, nu door de meerderheid der kerk-
voogdij is besloten, om het fraai geboomte op het
Nieuwe Kerkhof te sloopen en op dat kerkhof allen
grond te verkoopen voor bouwterrein. Vooreerst
heugt het den oudsten ingezetenen nog, dat op dat
kerkhof geregeld werd begraven, en acht men het
grof wandalisme, om die stille rustplaats thans reeds
aan hare bestemming te onttrekken. En wij moeten
ook bekennen, dat dit van weinig eerbied getuigt
voor de afgestorvenen. Geen straten en straatru-
moer op een kerkhof. Daarnevens bezit. Groningen
bitter weinig plantsoen binnen de stad. De ver-
derfelijke invloed van het gas op den bodem heeft
veroorzaakt, dat van al de boomen aan de Visch-
rnarkt en aan den Heereweg slechts weinigen gaaf
zijn overgebleven. En onder onze boomen waren
er weinigen mooier dan de schoone rij kastanjes
rondom de Nieuwe Kerk en de statige iepen langs
den rand van het oude marktplein. Die leverden
daar eene kostelijke oase te midden van onze boom-
looze straten en deden de kerk op het voordeeligst
uitkomen. Nu zal de kerk weggestopt worden
achter rijen huizen, die het staatrumoer hrengen
tôt aan de deuren des tempels. En dat ailes uit
pure geldmakerij en om een handvol zilverlingen.
Ja, men hoort zelfs mompelen, dat er ernstige stem-
rnen opgaan, om ook evenzoo te gaan handelen met
de terreinen van de A- en zelfs van de Martinikerk.
Terwijl er ailes op wordt aangelegd om onze schoone
stad staag meer te verlraaien en steeds aantrek-
kelijker te maken voor inwoner en vreemdeling,
zou men hier die weinige plekjes, die door hun
geboomte en plantsoen de eentonigheid der straten
breken en door hun verkwikkend groen wat lom-
mer en afwisseling schenken aan de kale straten en
pleinen, juist gaan opruimen. Inderdaad, 't ware
onverantwoordelijk. En daarom hopen wij, dat aile
macht zich met ernst en met kracht moge verzet-
ten tegen de kortzichtigheid en bekrompenheid der
genoemde meerderheid opdat niet het weinige en
onmisbare groen en de geliefkoosde vrije en bslom-
merde plekjes reddeloos verloreu gaan, tôt schade
van de sehoonheid der stad en tôt ergernis van
allen. Zoo het ook moge zijn, zooals Prof Van
Rhijn, die het voor de kerkvoogden opneemt, be-
weert, dat de kerkelijke administratie met hare
fundsen niet rond kon komen, dan had vroeger
maar gezorgd moeten wezen, dat niet zoovelen ver-
plicht waren uit de kerk te treden en dus ook aan
die kerk voortaan den steun te onthouden.
Zondag was het de avond van het Sinterklaasfeest
onzer werkliedenvereeniging, en de drie zalen van
het café de Beurs waren overvol met kinderen
en ouders en belangstellenden. Dat feest, met
zooveel zorg voorbereid en geregeld, heeft eenen
goeden naam in de stad, al moet men ook erkennen,
dat het beter ware met het oog op de kleinen,
om het programma wat in te krimpen en eerder
te eindigen. Middemacht is te laat voor de kin
deren, en de forsche tegenstelling van de heete
zaallucht met de scherpe buitenlucht voor velen al
te nadeelig. Want daar worden soms zelfs de zui-
gelingen meegebracht ik zag er althans, die het
zuigfleschje hadden medegebracht en dit gedurig
verwarmden bij de kachel. Ook hoorde men af
en toe eenen spreker onderbreken door 't geschrei
van eene dier kleinen en 't was dus maar goed'
dat men honderd dingen bij de hand had om de
kleinen zoet te houden Eerst werd er koek rond-
gedeeld, daarna chocolade, daarna Sinterklaasgoed
en eindelijk kleeren en kleine versnaperingen, ailes
in ruimen overvloed. De kleinen zongen liedjes,
die met goede zorg waren ingestudeerd muziek,
het spel van twee komieken en toespraken der
vrouwencommissie wisselden elkander gedurig af;
zoodat ieder een prêt had van belang en de zaal
menigmaal daverde van het luidruchtig applaudis
sement. Voor de leden en vooral voor de vrouwen
is de voorbereiding en regeling van dit feest een
werk van groote moeite en opoffering; doch het
loon is ook groot en de herinnering zoet.
Met de gewone Kerstbedeeling van al de kinderen
der armenscholen, die een minimum van school-
verzuim hebben, staat het niet zoo gunstig. Al
thans ik verneem, dat de ingekomen giften elk
jaar minder bedragen en het dit jaar wel zoo
slecht is gesteld, dat men haast verplicht zal zijn,
om den kring van begiftigden wat nauwer te trek-
ken en velen uit te sluiten. Dit is zeer te bejam-
meren; maar al de versnippering van kracht en
het staag aangroeiend getal vereenigingen moest
er noodwendig toe leiden.
IJs en weder dienende, zal hier in 't begin van
Januari de groote wedstrijd worden gehouden om
het meesterschap van Nederland. In verschillende
afdeelingen zal dan worden gereden voor amateurs,
voor beroepsrijders en ook voor jeugdige krachten
ter aanmoediging altoos, wanneer het ijs dan op
de plasser. te Paterswolde eene vereischte dikte zal
hebben. En op dit oogenblik lijkt het niet bijzon
der gunstig, al is het misschien maar het best, dat
eerst de sneeuw geheel wegdooit en de broze en
oneffene korst eerst uit de wateren verdwijne. De
ijsbaan zal dezen winter verlicht, worden met eene
andere soort verlichting: lantarens met vloeihaar
gas, welke door de directie hiervoor uit Berlijn zijn
ontboden, en ieder is benieuwd, hoe die nieuwe
proef zal afloopen. In elk geval zal zij veel goed-
kooper zijn dan het electrisch licht, dat elken avond
licht eenige honderden kost. Daar liep een
schipper, argeloos of niet, die door twee vrouwen
van verdacht allooi, echte nachtvlinders, werd aan-
gesproken en mede naar hare woning getroond.
Daar werden hem handigjes de zakken gelicht voor
een bedrag van veertig gulden, en toen hij ze
miste, toog hij naar de politie, die als echte speur-
honden al gauw twee der muntbiljetten in de woning
en de twee anderen onder de sneeuw vôôr de wo
ning terugvonden en procesverbaal opmaakten van
hunne bevinding. De schipper kon voorloopig gaan
met de wijze vermaning, om zich liever niet weer
in de kou te wagen doch straks kan hij als ge-
tuige terugkeeren, wat in dit geval ook al geen
bijzonder genot voor hem zal zijn.
De bemanning van het Engelsche stoomschip
Greystoke is op treurige wijs om het leven geko
men. Het schip zonk bij den mond van de Elbe,
en de 23 mannen aan hoord gingen in de booten,
om te trachten de Holsteinsche kust te bereiken.
Dit gelukte hun echter niet en zij kwamen allen
van koude en honger om het leven.
Op de kade te Boulogne geraakten onlangs twee
Engelschen handgemeen, naar aanleiding van een
twist over het leenen van geld, en de een, de tee-
kenaar Brockman, sloeg den ander, Degachée ge-
naamd, zoo hevig met zijn stok, dat de man aan
de gevolgen is overleden.
Een groenteboertje op Hammersmith had onlangs
een aardig avontuur. Hij zat op zijn kar, welke
beladen was met fruit en groente en door een ezel
werd getrokken. Misschien was de man een beetje
uit zijn humeur; hij sloeg ten minste zijn grauwtje
meer dan volstrekt noodig was. Juist op het oogen
blik, dat hij het heest zeer hard sloeg, kwam een
lief rijtuigje aanrijden, waarin twee jonge dames
zaten. Een der jonge dames beval den koetsier
hait te houden en richtte zich toen tôt den groen-
teboer, dien zij verbood den ezel te mishan-
delen. Toen het boertje niet naar reden wilde
luisteren, beval zij den koetsier het boertje zijn
stok af te nemen. De koetsier deed dit, maar
nu werd de groenteboer brutaal en wendde zich
tôt de jonge dame met de vraag hoe zij heette,
daar hij haar dan zou aanklagen. De jonge dame
gaf onmiddellijk haar naam en adres; maar groot
was de ontsteltenis van den armen groenteboer, toen
hij bemerkte, dat hij met een der engelsche priri-
sessen te doen had. Hij vroeg om vergiflenis en
bekende, dat hij zijn grauwtje werkelijk te hard
had behandeld. Toen de koetsier hem zijn stok
terug gaf brak hij dien onmiddellijk voor de oogen
der prinses in stukken. De prinses vergaf den man
ten slotte lachend zijn onhebbelijk gedrag en reed
weg met een: «Goeden dag."
Een verschrikkelyken dood heeft Jesse Sykes,
een oude landbouwer, drie mijlen van Newdorf,
Indiana, ondergaan. Hij ging dezer dagen zijne var-
kens voeden. De man leed aan toevallen en onge-
twijfeld heeft hij weer een aanval gekregen, want
toen men hem tegen den avondmaaltijd ging zoe-
ken, vond men zijn lijk, half opgegeten door de
varkens.
Te Odessa is een schatrijk rentenier, Liwschuetz
genaamd, door dieven in zijn woning vermoord na
een heldhaftigen tegenstand. Zijn huis is geheel
geplunderd de boosdoeners, die spoorloos verdwe-
nen zijn, hebben ailes wat waarde had meegenomen.
Novelle uit het Duitsch
DOOR
A. G. v. SUTTÎfER.
9)
Waltersberg schudde ontkennend het hoofd. »Met
welk recht zou ik kunnen optreden Men zou mij
eenvoudig afwijzen. Eén ding kan ik nog beproeven
aan een van mijn rechtsgeleerde vrienden het geheele
geval vertellen en hem verzoeken voorloopig
reeds maatregelen te nemen, zoodat mevrouw von
Blansko den weg gebaand vindt. Ook zou
ik misschien de hulp van den consul kunnen in-
roepen." Hij liep een paar maal nadenkend de
kamer op en neer enj hervatte toen: »Wel, ik
geloof dat het niet kwaad zou zijn, indien ik dezer
dagen eens naar Genua ging om er over te spreken.
Ik zal nog tôt overmorgen wachten; misschien is
mevrouw von Blansko dan wat beter zoo niet, dan
neem ik de zaak zelf in handen."
»Hoe kan ik u danken?"riep jufïrouw Sibel met
geweld haar ontroering bedwingend. »Ik herhaal
wat ik vroeger reeds gezegd heb gij zijt onze
goede genius! Wacht in geen geval langer dan
overmorgen elke dag uitstel kan gevaar brengen."
»Daarom verzoek ik u ook het mij terstond te
laten weten als mevrouw von Blansko zich wel
genoeg bevindt mij te kunnen ontvangen."
Nadat zijn bezoekster vertrokken was, dacht
Waltersberg nog lang er over na of wellicht nog
niet een beter middel te vinden zou zijn den ge-
wetenloozen man het spelen te beletten, maar hij
zag geen anderen uitweg. Een oogenblik kwam
de vraag bij hem op of hij ook naar den directeur
der speelbank zou gaan om hem den geheelen
toestand mede te deelen en het verzoek tôt hem
te richten den dolzinnigen speler den verderen
toegang tôt zijn zalen te weigeren Maar hij ver-
wierp die gedachte terstond hij wist immers bij
voorbaat, dat zulk een stap vruchteloos zou zijn.
Te Monte-Carlo gevoelt men zich niet geroepen
den zederechter te spelen, anders zou men van
de honderd bezoekers er negen-en negentig buiten
moeten sluiten. Immers juist de dwazen, die zich
zelf te gronde richten, geven aan de bank de
grootste winst.
Plotseling kwam hij op den inval zich persoonlijk
te overtuigen of Blansko ook heden weder aan de
speeltafel zou zijn. Hij zag het spoorboekje na,
keek op zijn horloge het was nog juist tijd.
Enkele oogenblikken later zat. hij in den trein naar
Monte-Carlo. Hier aangekomen, begaf hij zich met
koortsachtigen haast naar de speelbank. Het casino
was juist geopend. Waltersberg besloot in den
gang te wachten, tôt de stroom van menschen zich
in de zalen verspreid zou hebben, daar hij een
beter overzicht kreeg, wanneer de menigte zich
aan de speeltafels verdeeld had. Eindelijk volgde
hij ook en liep zoekende de verschillende zalen
door en echter zonder den heer von Blansko te
ontdekken. Deze was er dus nog niet en daar
Waltersberg volstrekt niet in een stemming was
om in het spel belang te stellen, ging hij weer heen.
Bij den ingang bleef hij nog een oogenblik staan
om de nieuwe bezoekers, die nog steeds in grooten
getale opkwamennauwkeurig op te nemen
maar de heer von Blansko bevond zich niet onder
hen. Hij haalde verlicht adem. Zou de man wel
licht tôt inkeer zijn gekomen? In elk geval was
langer wachten noodeloos. Langzaam keerde hij
naar het station terug. Onderweg kwam hij voorbij
den winkel van een juwelier en toen hij foevallig
een blik door het winkelraam wierp, ontdekte hij
voor de toonhank, tôt zijn grootste verbazing,
Hannie's stiefvader, die ijverig met den winkelier
scheen te onderhandelen, terwijl deze uit een doosje
verscheidene kleinoodiën nam en ze een voor een
nauwkeurig onderzocht.
Zoover was het dus reeds gekomen! De ellen-
deling verkocht hier de sieradiën zijner vrouw om
aan zijn blinden hartstocht te kunnen toegeven!
Walterberg's eerste gedachte was den winkel
binnen te stormen en daar den laaghartigen schurk
tôt verantwoording te roepen. Hijj bedacht zich
echter, en wachtte aan de overzijde der straat
in een zijgang het oogenblik af, dat de heer von
Blansko weder vertrekken zou. Na een kwartier
zag hij hem den winkel verlaten en zich haastig
voortspoeden in de richting van de noodlottige
speelbank.
Waltersberg begaf zich nu terstond naar den
goudsmid, tôt wien hij op gejaagden toon zeide:
»Ik verzoek u vriendelijk mij te zeggen of die
vreemdeling zoo straks sieradiën aan u heeft ver
kocht
De goudsmid zag zijn bezoeker verbaasd aan
en antwoordde onverschillig »Ik wist niet,
dat u
»Ik stel u er niet het minste belang in te weten
wie die persson is, maar ik zou gaarne die sieradiën
weer willen inlossen."
«Inlossen? Het is waar, dat zoo straks mij
iemand eenige artikelen heeft aangeboden, niet
echter als pand, maar te koop. Ik heb ze gekocht,
hoewel de man hooge eischen stelde."
),Dat is mij hetzelfde, ik koop ze u weer af."
Bij die woorden veranderde de goudsmid terstond
van houding. Hij begreep, dat hij met een rijken
kooper te doen had en was nu de voorkomend-
heid in persoon. »Heel gaarne. Indien het u
schikt, kunt u ze dadelijk zien hier zijn ze."
De goudsmid verstond uitstekend de kunst een
voordeeligen koop te sluiten en daar het Walters
berg tegen de borst stuitte lang te bieden, kocht
hij voor een veel hooger bedrag, dan de heer von
Blansko had ontvangen, de sieradiën weder in.
Een gevoel van hevige verbittering maakte zich
van hem meester, toen hij een der médaillons toe-
vallig opende en in een paar lachende kinderge-
zichtjes zag; in het een herkende hij Hannie, het
andere stelde zonder twijfel haar overleden zuster
voor.
En dat der moeder zoo dierbaar aandenken had
die ellendeling verkocht!
Haastig pakte hij ailes in en verliet den winkel.
Hij begreep, dat het hoog tijd was maatregelen
te nemen tôt redding van het ongelukkig gezin,
en hij besloot reeds den volgenden dag naar Genua
te vertrekken.
IV.
Waltersberg keerde na een afwezigheid van ver
scheidene dagen uit Genua terug. Zijn bemoeiingen
hadden althans eenig gevolg gehad. Men had hem
beloofd de noodzakelijke maatregelen met allen
spoed te nemen, zoodra mevrouw von Blansko zelf
den eersten stap in deze zaak deed. Bovendien had
de met hem bevriende consul op zich genomen den
plichtvergeten echtgenoot een brief te schrijven
met een ernstige waarschuwing.
Vol vertrouwen keerde Waltersberg naar Mentone
terug. Hij begaf zich terstond naar zijn hôtel om
zich te verkleeden en daarna persoonlijk met me
vrouw von Blansko de zaak te bespreken. Een
hait uur later was hij reeds op weg naar het een-
voudige huisje, dat de familie uit een zuinigheids-
maatregel bewoonde; sedert de laaghartige speler al
het beschikbare geld had gebruikt om zijn gevaar-
lijken hartstocht bot te vieren
Haastig liep hij de kade langs, sloeg een zijstraat
in en kwam vandaar in de nabijheid van de kerk
waar hij voorbij moest. Weer zag hij een begra-
fenisstoet naderen. Waltersberg bleef onwillekeurig
staan om den stoet voorbij te laten, toen hij op
eens hevig ontstelde.
Was het mogelijk? Neen, het was waar! Daar
ging de man, wiens laakbaar gedrag hem zooveel
moeite veroorzaakt had, als rouwdragende echtgenoot
onmiddellijk achter de lijkkist, gevolgd door jufïrouw
Sibel, aan wier arm Hannie zich voortsleepte, hleek
als een doode, met woesten waanzinnigen blik
voor zich uitstarend.
Waltersberg meende het eerste oogenblik zijn oogen
niet te kunnen gelooven en hij was zoo verschrikt,
dat hij pas tôt zich zelf kwam, toen de stoet voorbij
was. Zijn eerste gedachte was te volgen, maar
hij zag er van af. Hij riep een wagen aan en beval
den koetsier naar het kerkhof te rijden. Hier ge
komen, zeide hij den man te wachten en begaf hij
zich naar de plek, waar juist een nieuw graf was
gegraven.
(Wordt vervolgd.)
I k S II I UI
OOST-GÛORECHT EN
Van NIEUWE SCH4NS naar HARLINGEN.
Vertr. N.-SeKan» *5,52 *7,27 11,15 *2,23 5,10 8,28
Winschoten 6,9 7,47 11,30 2,40 5,24 S,88
Sc'neemda 6.21 7,59 11,48 2,52 5,81 3,46
Znidbroek 8,84 8,11 11,58 3,8 »,4l 8,67
Hoogezand 6,48 8,25 12,2 3,14 5,48 9,6
Kropswolde 6,55 8,32 12,8 8,20 9,11
Aank Gronmjren 7,9 8,48 12,21 8,82 6,6 9,23
Vertr. - 7n3 9,35 1,25 4,44 6,12 9,29
LeeuwarJen 8,43 11,34 2,53 6,7 7,57 10,54
Aank. llarlingen 9,19 12,10 8,29 6,45 8,33 11,80
De met een gemerkic treinen atoppen ann dea Borger-
compagnieaterweg (wachtp. 87)tôt het opnemen van reizigers.
Bovendien mogen aldaar die treinen verlaten reizigers, voor-
zien van plaatsbewijzen naar Hoogezand-Sappemaer.
Van HARLINGEN naar NIEUWE SCHANS.
Vertr. Harlingen 8,22 7,58 12,50 2,51
a I.eenwarden 7,8 11,8 1,86 4,46
Aank. Groningen 8,21 12,24 2,48 6,4
Vertr. *6.00 8,46 *12,38 2,58 *6,12
Kropswolde 6,14 9,12,52 8,7 6,26
HoogezaDd 6.20 9,6 12,58 3,13 6,32
Zuidhroek 5,31 9.15 1,9 3,22 6,43
Sehaemda 6,(8 9,80 1,24 3.37 6,59
Wînackot-n 3 58 9.38 1,32 3,45 7,7
Aank. N.-Sehans 7,9 9.52 1,48 3,59 7,28
De met een gemerkte treinen atoppen aan den Borger-
compagnieaterweg (wachtp. 87) tôt het uitlaten van reizigers.
Bovendien hebben aldaar tôt die treinen toegang reizigers,
voorzien van terugreiagedeelten van retourbiljetten naar Hoo-
gezand-Sappemeer.
Sneldienat van Groningen 7,30 naar Amsterdam
5,26
7,52
9,10
10,41
10,55
11,1
11,10
11,25
11.33
11,46
Van GRONINGEN naar MEPPEL—'s BOSCH.
Vertr. Groningen 6,— 7,80 9.8 12,80 8,38 8,15 8,—
Haren 8,9 9,12 8,47 8,9
De Punt 6,17 9,20 12,48 8,55 8,17
Vriea-Znidl. 6,26 9,29 4,4 8,26
Assen 6,40 7,58 9,53 1,4 4,22 6,41 8,44
Menpel 7,55 8,52 11,88 2,15 5,43 7,87 10,8
Zwclle 8,42 9,88 12,42 8,7 «.«5 8.38 10,48
Aank. Zntfen 9,80 10,41 1,42 4,17 7,35 9,47
Anihem 10,16 11,27 2,30 5,6 8,19 10,80
'aBoach 1,10 4,17 6,58 10,4
Van GRONINGEN naar DELFZIJL.
Vertr. Groningen 7,85 11,52 1,81 4,53 7,52 10,40
Loppersnm 8,40 1,— 2,36 6,58 8,56 11,44
Appingedam 9,1,19 2,56 6,18 9,18 12,5
Aank. Delfzijl 9,10 1,29 8,6 6,28 9,29 12,14
welke des avonds te 10,36 aldaar retoumeert.
Van 's BOSCH naar MEPPELGRONINGEN.
Vertr. 'iBoaoh 7,5 10,6 12,52 8,20
Arahem 6,— 9,— 11,40 2,50 5,11
Zntfen 7,8 9,40 12.80 8,37 6,—
Zwolle 5,20 8,42 10,85 1,51 5,8 7,22
Meppel 6,10 9,30 11,11 2,86 5,48 8,18
Assen 7.27 10,45 12,— 8,51 7,7 9,29
Vriea-Znidl. 7,45 10,59 4.5 7,21 9,48
De Punt 7,54 11,8 4,14 7,80 9,52
HareD 8,2 11,16 4,22 7,88 10,—
Aank. Groningen 8,10 11,25 12,26 4,80 7,46 10,8
Van DELFZIJL naar GRONINGEN.
Vertr. Delfzijl 5,40 6,45 10,80 1,7 4,12
Appingedam 5,51 6,58 10,48 1,18 4,24
Loppersum 6,15 7,26 11,11 1,42 4,48
Aank. Groningen 7,18 8,81 12,18 2,40 5,48
5,88
7,6
7,46
8,45
9,21
10,11
10,86
8,16
8,27
8.51
9,48
