(Volksblad) Oost-Goorecht en Omstreken nl | 1921 | 8 januari 1921 | pagina 1

m

DWAALLICHTEN

51e Jaargang

ZATEKHG 8 JANUABI 1921

No. 2

Srokker-Uitgem T. E. KII1ME1

Ingezonden Stukken.

Een nieuw wapen voor
werkîieden

FEUILLETON.

wordt fi«.8»n îb HOOGEZAMD, KleS-WIndewBer, KrapswoWe, Wesîsrbroek, Foxbol, SAPPEMEER, SLO0HTEREH, SlddeburenHélium, Sotafldwolde, Kolham Fsxbem, Seharmer
Harbetede, Lageland, Ovarsoblld, TE^ BQERNOORDDtJK, NOQROBR^K, ZUIRBROEK, WUNTENDAM, ZUIDLAREN, NQQRDLAREH, HÂREK «nz

GroJngen^Tel^Ta!81511 AdWt6n<!',R Betr6ffe2ide llKÏ,del m ^Fcrheitl is yoor de stad Grmingen alieen gereehtigd het ûlgemeeœ AdvertentSebureau 7a H. WESTENBOBG, Muimekeholm 8,

is het 4

De zelfzacht
krais, waaraan wij
geaageld zijn. - -

I mm

vear

ORECHT

Dit BLAD yeraokijnt iederen WOENSDAG en ZATERDAGh

ABONNEMENTS?îiJJS per dri® maanden 60 cent bij voor-
uitbetaling. Franco per pcst 75 cent.

v.k. BÔRGEtlIUS ZOON.
SAPPEMEKR. - Tel. 413.

ÀD VKrfTENïlIlN van 1—5 regel* 50 cent, ieder régal
meer 10 cent.

Inzending van advertenties Dinsdsgsiaiddags en Vrgdags-
middags voor 12 uur.

EEBITE BLAD,

WEEKKALENDER.

Zondag 9 Januari, Maandag 10,
Dmsdag 11, Woenadsg 12, Don-
derdag 13, Vrijdsig 14, Zaterdag 15.

Zonsopgang Zaterdag 15 Januari te
8.5, onder te 4.14.

Nieuwe Maan, Zondag 9 Januari.

Mynheer de Rédacteur.

Belaefd verzoek ik u een piaatsje in
uw gsacht blad, bij voorbaat dank.

Naar aanleiding van het in het vorig
nammer ingezonden stuk, de verschoouing
van Meger en vrouw, kan ik, onderge-
toeksnde, thana melden, dat het ingezen-
dan stuk mij wsl wat verdaeht voorkomt.
Frana Duzink is zelf nooit in het werk-
huis geweest als verploegde, wel sija
kinderen. Wat die man beweegt om raet
lof van die „eorlijko" lui te spreken, ia
rsg een raadsel. ,We kregen pap" ia in
najjn tçjd nooit gobeurd. „We kregen
wittebrood", door mij bij da men3chen
nooit gesien. U weet, dat ik er voor
geen geld Èët wereld van houd, tegan de
bcrat te apraken. Ik kan getuigen, dat
ik datgene, wat in de eerste aanklacht
atond, toen Msger's „deugden werden
bakend, al voor 14 jaren heb verteld.
Toen werd er echter om gelachen. Maar
nu biijkt dat maar al te wsar te zijn de
getuigen hiervoor kan ik aanwijzen. Wat
ik in het voorgaande stukje beh gezegd,
st&at vast, en ik wensch dan ook niets
îiaver dan het voor den rechter te mogen
herhalan en bavostigen mat een «ed. En
zoo er nu nog menschen zijn, die „deug-
den" van Meger en vrouw wenschea ta
w®ten, vervoegen zich bij ondergeteekende
thuis of laten deze per briefkaart ontbie-
den, zoo zij groote belangstellendan zgn.

Met dank voor de plaatsruimte teekan ik,
W. VAN VEEN, Kalkwijk.

Mynheer de Rédacteur!

Ook wg zoudsn gaarne senige ruimte
in Uw blad zien inz.'tke da kwestie Meijer
en vrouw, om aan te toonan, dat von slecbte
bfhandeling zooals voor»! door dsn laatsten
sehrgver van de Kalkwijk wordt voor-
gasteld, doch zijn naam verzwijgt, geen
sprake is wij als oud-verpleegdon voolden
ons godrocgen een geheel andere lezing
te geven. Bij voorbaat onsen dank.

Van ons 10-jarig verblijf in bet Bur-
geilijk Armhnis, en wel van ons 8a tôt
18-ja.rige leeftijd, kunnen we niet dan mat
d&nkbaarheid spreken.

Wat het slaan der kinderen betreft
dit gebeurde nimmer of wa moesten het
er terdege naar gemaakt hebben, en wat
het eten asnging ja, als kinderen m»g
men graag wat zoggen, maar we vragen
ook dec anoniemen schrijver van de
Kalkwjjk: zouden we in ons eigen huis

nooit iets hebben gebad te reclameeren
En dan die grove leugen, dat aan de
ouden op hun sterfbed roggebrood werd
te eten gegeven een onzer is tôt zoven-
maa! toe ziek gewelst en telkens weer
opgeknapt door malk en andere paseande
spgzsn.

Het werken der kinderen 's morg®DS
vôôr 8 uur heeft geen onzer kwaad gedaan,
integendeel, het gebeurde onder pleizisr
en voor een extra boterham,

Wat de gepieegde corruptis aangaat,
zal nog moeten worden uitgemaakt, doch
wg vrillen alieen aan allen, die Moger en
vrouw van nabij gekend hebben, dit
bekend maken, dat zg bij ons lang in
dankbare herinnsring zullen blgven.

LUCAS VENEMA.

Wg achten, dat de kwestie Meijer en
vrouw voîdoends in ons blad is besproken
en verzoeken ons niât meer artikelen ter
plaatsing te zsnden.

DE UITGEVER.

Een Amerikaansch medewerker van
het Londensche weekblad „The Nation"
vestigt de aandacht op e6n nieuwe be-
weging in Âmerika; op een nieuw wapen
in de handsn der werkîieden, dat mis-
schieu van groote beteekenis kan worden.

Hij merkt op dat iangzamerhand het
verzet van het publiek tegen steeds minder
werkuren en steeds hooger loonen, wasr-
door van een dalen der prgten geen
sprake kan wezen, van dien aard wordt,
dat men in vakvereenigingskringen zieh
begiat af te vragen of de werkstakingen
niet langzamerhand hebben afgedaan,
omdat zg tes slotte voor de werkîieden
zelf gevaarlijk kunnen worden en ofniet
de trjd gekomen is om te zoeken naar
een ander strgdmiddel, dat volkomen
wettig zal wezen en niet de vorontwaar-
vaa het publiek zal opwekken.

En dan stelt bij in het licht dat eenige
Amerikaansche Iciders der werkîieden
meenea het nieuwe middal to hebben
gevonden, ni. de loiders van d® „Inter-
national Association of Miebiuists", een
lichaam van 350.000 geschoolde werkîie
den met een vakvereenigingskas van twes
millioen dollars.

Er was een staking van macbine-wer-
kers in da havon van Norfolk ontataan,
toen 627 mannen het werk hadden near-
gelegd, omdat de werkgavers geweigerd
haddsn hun «ontract met d* vakvereeni-
ging te hernieuwen en tevens hadden
medegedeold dat zg in het varvoîg hun
fabrieken zouden drgven zonder reksning
te houden met de vakvereenigingseiaehen.

De staking had nog maar eeniga dagen
geduurd toen de laidera daarvan te v, eten
kwamers dat de BCrescent Machine Works",
een der grootste fabrieken ta Norfolk,
beîsst was met «en hypothaek, wslke in
hscden was van esn plaataelijke bank en

dat d« hypotheekreate achterstaliig was.
Zij gaven nu allen werkîieden het beveî
hun geld uit die bank torug te nemen
en toen deze blijkkiar gehrek begon te
krijgen san kasgold, boden leiders der
vakvercensging de baik aan de hypotheek
op de Crescent fabii«k over te neman
voor kas-gald. Het tanbod werd aango-
nomen 01 de hypothœk kwam in handen
der vakvoreeniging.

Toen (h trade-union leiders bij de Cres
cent kwsmen om te onderhandelen over
een nieuve overeenkumst met de v.ak-
vereenigiaç, erkenden da directeuren dat
zij daar nids tegen hadden, masr dat zjj
door een hrpotheek in d# onmogelijkheid
verkeerden. De vakvereenigingsleiders
toonden toe» dat zij de hypothaek hadden
en zeiden ,,AIs ge niet teekent, sluiten
wii uw fabrsk".

En er warl geteekend en de Crescent
begon nu te werken onder vakvereeni-
gings-voorwaaden met een loonscha&l van
een dollar per uur en de kleinere fabrie-
ken voigden. D« staking was afgeloopen,
doch daarmede was zs zaak nist uit, want
de vakvereenigng, bemerkte spoedig dat
de banken krcîîet gingen waigeren aan
degene, die ontnuw gewordsn waren san
het^ stelsel vanarbeiden buiten vakver-
eenigings-voorwiarden om.

Da directeuren deeldan de vakvereeni-
gingen mede, dir zij niet konden door-
werken zonder cr<diet en dat de banken
geen erediet wildm verleanen, als men
niet tsrugkeerde t«t het stehel van wer
ken buiten de ei®hen d«r vskvereani-
gingen. De vraagwas dus wat de vak-
veresniging zou dooi opnieuw staken

Da leiders kwarnsi bjjeen en vertelden
den werkgevers, datle overeenkorast met
de vakvareeniging ûet verbroken be-
hosfda ta worden, w»nt ds „Maohinists'
Association"' wilde deverlangde credieten
verteenen en da werkgevera naman
dat dadeljjk aan.

Die volkomen overwnning toonde den
warklieden, dat sfcrijden met finantieele
wapsns heel w»l mindtr kostte dan een
werkstasdng, want een staking van tan-
minste twaalf weken ovtr 627 mon, zou
hun k»s zeker 60.192 dollars aan stakings-
uitkearing hebben gekoslen het geld voor
d9 oypotheek betaald, geen uitgave,
doch e®n galdbelegging geweest.
werkelgks tegenstanlera der werk
îieden te Norfolk waron n«t geweast de
wer&gavers, doch zij dis voor dis werk
gavers do credieten versciaften. Tosn
de werkîieden die credieten te Norfolk
gingen vsrschaffen, kregen zj die contrôle
op alla andere maehine-fabiisken in die
stad. De vrsag rees dus of em dergelijke
taktiek op grooter schaal raogelgk zou
zgn. Da machine-werkers meonden van
wel want k®t geld bij de oanken was
voor een groot dael geld van dé arbeiders
zelven un als di© doposito'» behe-erd
wardan door mannen, dis de werkîieden
vriendelgk waron gczind, zouden zij
allengs let gehoele cradiat-stelsel in

A

dior GEORGE HORN.

(Nadruk verboden.)

9.)

Ik ken inmers ta gosd het groote geluk,
dat hier voont en de groote liefde, die
er tussehei u en uw eehtgenoot bestaat.
En dan zio'n vraag I U zult daarover
toch niet bios zijn, mevrouw Werkelijk
niet

De mooB oogen van de jonge vrouw
zsgen hem groot en vriendelgk aan.

„Omdat il om vergeving vraagt, zal
die u ook grachonken worden, van gan-
fseher harte maar ik kan u niet verhelen,
dat me uv vraag wel wat zonderling
aandeed, on maar de zachtste uitdrukkîng
te bezigen.'

«Gelukkig, dat mevrouw van den ge-
heimraad e? niet bij was, stel u voor,
dat die da gehoord bsd, dan was 't
morgen door de heele stad."

„Die goeœ mevrouw," sntwoordde Do-
ris lachend. BWat zal er zijn, dat z®
ons vanavoid 't gsnot van haar tegen-
woordigheid niet gunt Waar bliift ze

„Ze zb! fciar man behulpzaaœ moeten
z:3rt om bet buakruit uit te virtden."

BFo'»i, wai is u een boosaaidig mensch!
In elk geva! moet u niet vergeten, dat
de familie Wandelt even goed tôt onze

vriendan behoort, als u en dat ik niât
grsag kwaads over hen hoor al is 't
ook schertsend gezegd. Want loo'n boos
gezogde is nog gevaarlgker dan een ern-
stiga besohuldiging, die laatsta kan weer-
legd worden, maar bg 't eorate moat
men lachen om den pikanten vorm, zoo
goed als om de bedoeling. Nu geef ik u
geen thee."

Lidemsn legde zijn beide armen over
de borst, trok een zesr berouwvol gezicht
en saaakte een beweging, of hij boeta
deen wilde.

ijOver mevrouw von Wandelt gespro-
ken," ging Doris varder, #er is haar yiél
aan gelegen, dat u een vriend van haar
is, ik wou eigenlgk reeds lang met u
over haar gesproken hebben, mgnhaer
de président en daar wa nu juist alieen
zijn kunt u wel raden, waarom zg «00
va&k bg ons komt en juist, als ze weet,
dat u er, naar aile waarschrjnlgkheid,
ook is

Lideman hield zich van den domine.
BHoe zou ik? Ik weet werkelgk niet.

wat u bcdoelt met uw woorden, mevrouw."

„Och Zoo'n bloode jongeling U
spotte Doris. BIk zou in uw geval we)
voorzichtigsr gehandeld habben",

BU spreekt in raadaelsn, basto me
vrouw,"

„.Doa nu maar nsot, of u niets begrijpt,
u weet evengood als ik en versta me
nu als 't u belieft eens goed dat u
ons zeer fiangenasaî is en rnijn man en
ik verheugec ena over uw gezeîschop
maar mevrouw van den gazant
Doris stokts en om haar verlegenheid t®
verbergan, vroeg ze, of Lideman the®
wenschte.

»Ik dank, maar mag ik u nu versoe-
ken ik begrijp hselemaal niet wat u
zeggen vrilt van mevrouw

nIk wou zeggen, door haar is u bij
ons gekomen: Zij heeft dus in zekeren I

handen kunnen krijgen. De banken be-
heerschten het huidige crediet-stelsel en
dus richtt® de „Internatioca! Association
of Machinists" een eigen bank op, de
sMount Vernon Saviogs Bank of Was
hington", en die bank vroeg om de be-
leggingen niet alieen van de vakvereeni-
gingsledsn, doch van hat publiek in 't
algemeen.

Andore bloeiende vakveresnigingen
voigden het voorbeeld. o.a. werd oen
millioen dollar bank opgericbt te Cleveland
door de „Brotherhood of Locomotive
Engineers" en allengs zullen sterka
werkliedan-banken in staat zijndengver-
heid ta beheerschen, doordat zg het erediet
in handen hebben.

„Die soort contrôla is echter," dus
vervolgt de schrijver in „The Nation",
niet de contrôle waarnasr de werkiiedsn
streven, want zij willen esn contrôle, die
bezit insluit, Zoodanigs contrôle is aîloen
mogelijk èf door besïagfegging ôf door
aankoop het sersta is in de Vereenigde
Staton onmogelijk, rest de vraag of aan-
koop wèî mogeîgk is.

Dat scheen in den aauvang zoo te
wezen, doch bij nadore overwegiug gingen
de leiders der machine-werkers het andors
inzien. Zij vroegen zich af wat de werk
îieden bij de spoorwegen zouden kunnen
doen als zij «en som van 625 millioen
dollars, onlangs iu loonsverhooging ge-
kregen, zouden kunnen besparan.

Het kapitaal in Amerikaansche spoor-
w«rgen belegd bedraagt ongeveer 6500
milhoen dollars. Balegden de werkîieden
hun loonsverhooging in spoorweg-clïecten
en ook hst dividend dsarop, dan zouden
zij birman vgf jaar 3490 millioen dollars
of de meerderhein in a&ndeslen bezitten,
en als zg de effecten kochten tegen den
huidigen prijs, beneden pari, zouden zij
binnen dria jaar de contrôle in handen
hebben.

Het leek ailes mooi op papier, dcoh
zou vermoodelgk in de praciijk onmogelijk
blgken, doch hos dit zij, de machine-
werkers konden niet inzien, waarom het
beginsal niel; kon worden toegepast op
kleinere nijverheids-ondarcemingen die
niet zuike grootfc-kîspitalen hebben als
spoorwegen. niachiae-fabrieken 0. d.

De leiders der vak vereeitigiBg doen nu
een krachtig beresp op hun Isden om te
sparen zooveel zg kunnen, opdat zij iater,
als het wapen der werkstakingen zal falsu,
zullen kunnen strijden met het financi-
eele wapen, d.i.d. spaarpenningon dor
werkîieden.

Om het doel te bereiken overweegt da
Association nu het oprichteu van een
beleggingsdepartement der vakvereeniging
en andere vakverear.igingen worden op-
gewt-kt iets dorgelgks te doen.

De vakvereetiigicg heeft reeda een
santal kleino machine-fabriekan in de
buurt van Washington overgenomen en
tracht de aandeelen dier fabrieken in
handen te krggen, om zoodoende een
aantal dier fabrieken te doen exploiteeren

siu reaht cp u an in pla&ta van dank-
baar ta zyn, mgdt u het huis van den
gérant op een wijze, die bepaald bolec-
digend is «n d« gevolgen komen op ons
hoofd en ait daarover nu «ans gesproken
werd" Doris ging niet verdar en liet
hem de rest raden.

Lideman was snel opgeataan, zjjn don-
kare oogen fonkelden. Hjj haalde diep
adsm en 't bloed atroomde naar zija go-
aieht, dat zag man nog onder zijn g«l®
tint. Hg scheen op een thema, vraarop
kg reeds latig b.sd willen koman en nu
de jonge vrouw »r zelf over begon

Snel bukta Doris zich om da spiritus-
vlam uit ta bl&rea.

#Die vlam zou daar zoo hoog gaan en
allas in brand etaken," zei ze tegen Li
deman, „als ik z® niet terstond verstikt
had."

„Niet aile vlammen latan zieh zoo maar
veratikken als deze. Kjjk eens, zw is
maar waggekropen om des te hooger weer
op te laaien."

Zoo was het inderdaad. D® heele tfaes-
tafel leek wel 4én vïam. Lideman hielp
de jonge vrouw d® vlammen te doovan.
Daara nam 't gesprek weer een ruatiga
wonding.

Waarom heeft u ook zoo'n verbazeod9,
gezel.'ig tehuis, mevrouw, dat men zich1'!
hier beter op zga gemak voolt dan ergens
anders

B,Nu heb ik u precies, wa»r ik u hebben
wilde, mrjnheer de présidant. Dsar een
gozellig tehuis zoo'n grooten iuvloed op
u heaft, wou ik u vrsgen v^aarom sticht
u zelf geen eigee huiselijken hsard U
weet, voïgenij do Fracschen is bet leven
van een vrijgezel een gianzend ontbijt,
een drasgiijk diner en ©en erbsrmelijk
souper. tijd van het souper nadert,

mijiihesr de président."

„Nu reeds Dat ia een smnrtelijke
ervaring voor mij, tenminste daar ik die

opdoe bjj ©en jonge sehoone vrouw, bg
wie man aich in den waan bevindt 110g
bij „ket glansende ontbgt" te aitten."

BMost men ons, vronwen, zoo bezitten
en terugzetton wjj doen toch een goed
diug, om als we zelf zoo gelukkig sijn
door den eeht, een snder aan te raden
ook zoo'n geluk deelachtig te worden.
Dat doen manrsan nooit."

,,M9ent u

„Zekar, die doen juist het tcgendeal
etkaar warcschuwen voor het huwelrjk a!
zijn ze zelf nog zoo gelukkig geworden.
Dat komt voort uit hun groote jjdelheid,
omdat ze meenen, dat ze aan hun c-igen
volkomenbeid dat greota geluk te danken
hebben. Aleof zoo'n voorireffelijke per-
soonlgkheid Eiet voor de tweede maal op
de wsretd bestaat om in 't huwelgkeleven
't selfde gelukkige resultaat te verkrggen.
Maar ik dwaal af, ik wou u zsggen, dat
ik voor u een uitateksnde psrtij west."

„P&r partij herhaalde Lideman.
®eu beste,, u hobt mizschien
al geraden, wie ik bedoei

Lideman hisld een stukje suiker ia de
hand.

jjJa, ja, dat ia suiker, echte suiker
zooals een Berlgner zegt. Maar die par-
tg voor u een toekoeastig geluk
keet Elte von Wandelt."

Lideman sei geen woord, hij liet de
Editer in de thee glçjden en roorde dat
met zijn zilveren lepoltja si heen en
weor door zijn kopje, dat voor de helft
og met thee gevuld was. Dut echter
tie woorden der jonge vrouw hem niet
o verechiilig waren, foieek wel uit het
trekken van zijn mondhooken en het
samenpersen zjjner îippen.

gZwiigt u Heeft u me werkelgk nieta
te antwoorden op mijn voorsteî

Geen antwcord, Hij rosrde maar atesos
met zijn lepeltje.

BG"ede vrouw riep de papegaai.

door de „International Association of Ma-
chinists." Op die wijze zgn zg over-
tuigt dat een uitweg is gevonden voor
de Amerikaansche arbeiders een uitweg,
die leiden kan tôt beheer der nijverheid
door eigendomsraeht en toch zonder
Bbo!sjswisme" of eenige andere Banti-
ÀmerikaansGhe" théorie.

BE CIO S OBEI.

Msn meldt ons: Een zeer algemeen
gabruikt voedings- en genotmiddel is
cichorei.

Het is van groot publiek belang juiste
kannis omirent deze stof te verkrjjgen
en dsarom heeft de groote Duitsche schei-
kuadige O. Smiedenberg or «on nauwkeu-
rig onderzoek naar ingesteld, hetwelk door
Dr. Pijn&ppel in de Medische kroniek van
het Handelsblad is besproken.

Uit het enderzoek is gebleken, dat de
cichoreiplant is van hetzelfdo geslaohfc
als de bèkende andjjvie en het brusselsch
of wstîof; het wordt ©ok evenais deze
planton in den vorm van salade veel
gebruikt en was in dezen vorm reeds bij
de Grieken en Romeinen bekend en zingt
dan ook Horatius in een ode op do matig-
heid den lof van olgven en van cichorei.

Ook in onze landen, waar de-cichorei
eteeds in het vrild voorkwam en ala
geneeskrachtige plant een goeden naam
had, werd en wordt zij als groents
genuttigd.

Eerst veel later in het midden der
achttiende eeuw, ward de cichorei als
genotmiddel gebruikt, nadat men geîesrd
had om door rooateren van den wortel
het melkaap zoo te voranderen, dat er
een aangenasm smîikende, in water oploa-
bare bitterstof uit kon ontataan. Het is
deze bitterstof vooral en ook tai van
vluehtige atoffen, die bij het branden
ontstasn, welke aan de cichorei zijn waarde
geven.

Deze sroffen versterken de maagbews-
gingen, verhoogsn de afscheiding der spijs-
vetleeringssappen en bevorderen don
eelluet.

Een opzettelijk uitgsbreid onderzoek
door Smiedenberg ingesteld, heeft bewezen
dat de stoflen, dïe in de veraehe plant
of^ in de geroosterdo wortels voorkomen,
zelfs in zeer groote hoeveelhedsn geen
kwaad kunnen. Van de cichorei is dus
niets dan gceds gebleken, door dit wsten-
schappelijk onderzoek en dit is voor een
genotmiddel van het hoogste beiang veel
van onze dagelijks gebruikt© genotmid-
delen kunnen dezen lof nist ontvangen.

Het gebruik van de cichorei verdient
aile aanbeveling, zoowel uit een oogpunt
van gezondheid ala uit een oogpunt van
économie, waar de prijs zooveel lager is
dan die der koffio.

Volkomen terecht vat Smiedenberg het
résultant van zgn onderzoek samen in de
volgonde conclusse, die zeker ook voor
ons îand, met zijn uitgebreid cichorei-
verbruik van beiang is

„De cichoreikoffie is geschikt voor

„Hoort u wel, Giacomo heeft het gs-
raden, rorjrîheer de président. Hij bedoelt
Elza. Dia ia jong en bevallig hé, dat
roeren in die thee msakt een mensch
nerveus, u kunt toch w«l een woord
zeggen."

Hoe kan men spreken, me vrouw,
wa^r men liever wsenert zou?"

Eon vragsnde blik uit Doris oogen trof
liera. Daarin lag dusdelyk opgesloten,
dat zij hem heelemaal nist begreen.

„Een partg esn partg I" zuchtta
Lideman, op bitteran toon, zoo voor zich
heen „Dns daarom daarom

„Wat Wat, beet© vriend

BA!sof er op de wereld niets anders is
dan een vrouw zijn naam te geven, équi
page te houden, hasr reksningen te be-
talen en haar in de groote wereld binnen
te Ieiden Bengtknswaardig lot van een
man uit onzen tgd."

»U heeft de hoofdzaak vergeten
mgnheer de président esn vrouw lisf
te hebbenMaar u is vanavond weer
wat wonderSgk, zooals vaker in den laat
sten tijd. Ik begrijp u niet zulke
dwase woorden, met raoeite uitgeatoton,
ailes diesonanten wat ik van u hoor.
Vroeger was u veei vrootijker an aardi-
ger

„De smart over Bde partij',, trachtt»
Lidemfrn piotseling te schertsen. „U
wilt mij kwijt zgn van uw thoetafel «a
me kctsnen aan eon anders, ws-.ar 't niet
amusant is, waar ik bij slecht© thee
en een jvsnst&ande schoonmams spoedig
stervsn zou."

„K«nt u Elza dan? Ik zeg u: zo 53
een alieriiefat msi&je, een karakter, dat
zels door haar moeder niet bedorven is.
Esn kcap. lief msisja 1 Haar heele wezoa
is één harmonisch accoord. En zoo viug
en geoatig'I

(Wordt vervolgd).