(Volksblad) Oost-Goorecht en Omstreken nl | 1921 | 23 april 1921 | pagina 1

i

De kleine Preiect.

51e Jaargaug

ZATERDAG 23 APRIL 1921

No. 32

Brukker-UitgeFer T. K KHEMEE

Aan week tôt week.

Gemengd ïffieuws.

FEUILLETON.

wordl gelezen »e HflWSKAKB, Kl.l-Whdew.er, Kr.psw.ld., W..t.rtro.k, Foxliol, 3KPPESEER, SIORHTERE», WWnm, Hall», SoMldw.ld.K*» Faxbu S«taw
H»rCT,wl«' OvaraeblldTER BBER TOORODUKNaORDBROEKÏUI0BB9EK, HUNTENOAM, ZUIDUBEN, «OOROUIIE* HASE® si»

b *- M AdT.rtaati.bar». aaM H. WESTENBOBG, «....tehaim 8

^aorAdrwl.all.11 en Beclaaie, b,Me„ ie protl,,cl. Groaingna is »!l.,n jt.ra.bUgd bel AdT.rteati.bar.ou „HOLLANDU» 'a GraT.nhoge, Tel. H 7614.

i-)

ORECHT

Orgaan voor HOOGEZANO, SÂPPEMEEB en SLOCNTEREN.

*-

Dît BLAD verschgnt iederen WOENSDAG an ZATERDAG.

ABONNEMENTSPEUS per drie maanden 60 cent bij voor-
unoetaling. Franco per poat 75 cent.

v.h. BOEGESIUS ZOON.
SÂPPEMEEB. T«l. 413.

ADYEBTEKTIËN van 1—6 regel» 50 cent, ieder regel
meer 10 cent.

Inzending van advertenties Dinsdsgsmiddags en Vriidass-

middags voor 12 uur.

EEBSTÉ BLÂD.

WEEKKALENDBR.

Zondag 24 April. Maandag 25.
Dinsdag 26. Woensdag 27. Don-
derdag 28. Vrijdag 29. Zaterdag 30.

Zonsopgang, Zaterdag 30 April te 4.33,
onder te 7.21.

Laatate kwartisr Zaterdag 30 April.

Jaarpaarden- en beestenmarkten.
Maandag 25 April, Harkateda j.

Beeds onlangs is de „Mandelsregisterwet
1918" in werking getreden. Dit wii dus
zeggen, dat toen de verplichting is be-
gonnen voor hen, die daarvoor krachtena
deze wet in aanmerking ko mon, om van
de in da wet ganoemde gegevens betref
fende hun handels- of fabriekszaak opgave
te doen san de commisaie, weike met het
samenstellen van het handelsregiater is
belaat. Er zijn in ons land 36 van deze
commiaaiea éân voor elk der 36 diatricten
waarin het land ia verdeeld en welke
diatricten het gobied der 36 uieuwe
Kamers van Koophandel en Fabriekeu
zullen vorinen. In de provincie Groningen
hebben we twee Kamers gekrogen. Eén
die haar zetel heeft te Groningen en één
die gevestigd is te Veendam.

Hoogezand, Sappemeer, Noordbroek,
Zuidbroek, Muntendam en Zuidlaren be-
hooren o. m. tôt het gebied van de Kamer
van Koophandel en Fabrieken te Veendam
Slochteren, Ton Boer, Noorddijk en Haren
o. m. tôt het gebied van de Kamer van
Koophandel te Groningen. De grens
tuaschen de beide Kamers in onze pro
vincie loopt ongaveer van Zuidlaren via
Hoogezand, Noordbroek langs Appinge-
dam naar Delfzgl. Allés wat ten Noorden
van deze grens ligt beboort bjj Groningen,
de rest bij Veendam. De Kamers van
Koophandel nu zgn belaet met de uitvoe-
ring der Handelsregistcrwet. Deze wet
is in zekere mate een uitvloeisel van den
oorlogstoestand. Weliswaar was reeds
lang van verschillende zijdenaangedrongen
op de inrichting van een handelsregiater
hier te lande, zooals dat ook in verschil-
lende andere landen r6eds bestond en
zelfs was in 1895 een wetsontwerp daartoe
ingediend, dat echter bij de kabinets-
wisseling in 1897 werd ingetrokken,
doch eerst de toestand op handelsgebied
gedurende den oorlog deed in ruimen

kring de wenschelijkheid gevoelen, dat
door een handelsregister het publiek ge-
makkelijk eenige voor het beoordeelen
van handelszaken onmisbare gegevens
zou kunnen verkrijgen en bgv. zou kunnen
ervaren, door wie een handelszaak wordt
gedreven, weike de vorm der zaak is,
welke de bevoegdheden van den bestuur-
der zgn en ia hoeverre deze aanspra-
kelijk is.

De nieuwe wet gaat dan ook van het
denkbeeld uit, dat het register zal wor-
den gehouden door de Kamers van Koop
handel, die in verband hiermee gereorga-
niseerd moeten worden. Dit was noodig
ook. De bestaand© regeling gaf een on-
volkomen vertegenwoordiging van handel
en nijverheid, doordat de Kamers slechts
daar bestonden waar de gemeenteraad
haar wonschelgk oordeelde, terwijl door
het stelsel van eigen ssugifte voor het
kiesrecht het kiezeracorps zeer onYolIedia
was,

Wat dit laatste batreft de insteliing
van een handelsregister zou hierin ver-
andering kunnen brengen, daar dit den
grondslag zou kunnen vormen voor het
het opmaken der kiezersigsten.

Ook waren de geldmiddelen onvoldoende,
aangewezen als de Kamers waren op de
gemesntekas, en was haar taak als enkel
adviseerende collèges te beperkt om over
het algemeen bg handel en njjverheid
voldoende belangstelîing voor de Kamers
te wekken.

Nu wordt dit ailes anders. In de eerste
plaats moat hg, wiens zaak in het register
is ingeschreven, iets betalen bij de eerate
inschrgving en voorts elk jaar, maar het
bedrag is niet zeer hoog en behoeft dan
ook allerminst een beletsel voor de in-
sehrijving te vormen. Da laagste ver-
schuldigde bedragen zgn n.l. f 5.— bij
de eerate inschrijving en verder f 2.50
per jaar (indien de zaak niet meer dan
f 10.000 kapitaal heeft) de hoogste be
dragen zgn 1000 bij de eerste inschrij
ving en verder 500 per jaar (voor een
zaak met een kapitaal van meer dan
f 5.000.000).

Met de hierdoor ontvangen bedragen
moet en kan de Kamer van Koophandel
zich bedruipen. Zij wordt daardoor in
staat gesteld de belangrijke functies in
het belang van handel en nijverheid te
verrichten, waartoe de nieuwe wet haar
de bevoegdheid geeft. De ingeschrevene
kan er dan ook van overtuigd zijo, dat

zijn g3ld weer wordt beateed ten diensfe
van haudel en industrie. Daarbij wordt
hij kiezer voor de Kamer van Koophandel
en Fabrieken en kan hij daardoor bepalen
aan wie 't beheer van 't handelsregister
wordt toevertrouwd.

Het doel van de inschrijving in het
Handelsregister ia aan het publiek de
gelegenheid te geven wie een bepaalde
zaak drijft, welke do vorm van die zaak
is, welke personeu voor de zaak aan-
sprakelgk zijn en hoever die aansprake-
lijkheid gaat. Derden worden uit de
opgaven, die elk handelsman of indus
triel verplicht is te doen, niet gewaar,
wat hij niet zou mogen of moeten weten.

't la hier niet de kwestie, dat ieder die
wil de noodige opgaven mag doen, maar
er is hier van een verplichting sprake.
De wet op het handelsregister bevat
strafbepalingen en wel

voor hem, die opzettelijk 6en onjuiste of
onvolledige opgaaf doet: ten hoogste een
jaar gevangenisstraf of ten hoogste/1000
boete

voor hem, aan wiens schuld te wijten
is dat een opgaaf onjuist of onvolledig is
ten hoogste zes maanden hechtenis of ten
hoogste f 1000 boete

voor heih, die de voorgeschreven opgaaf
in het geheel niet doet: ten hoogste f 2000
boete.

De tijd, binnen welken de opgaaf moet
geschieden, verschiet naarmate deze eene
handelszaak betreft, die bjj het in werking
treden der wet reeds bestond, dan wel
een nieuwe nà dien dag gevestigde zaak.

Wanneer een nieuwe zaak wordt ge
vestigd moet binnen één week daarna de
opgave plaats hebben. Van zaken die
reeds gevestigd zijn na 1 Maart (de
inworkicgtreding der nieuwo wet), moet
de opgaaf binnen drie maanden na dien
dag geschieden (dus vôôr 1 Juni a.s.)

Niet allen, die hun beroep maken van
eenigen tak van handel of nijverheid (in
den ruimsten zin) zijn verplicht zich te
doen inschrijven in het handelsregister.
De wet houdt er rekening mee, dat het
register niet noodeloos uitgebreid moet
worden en dat dus zeer kleine z&ken, bjj
welker inschrgviDg niemand eenig redelijk
belang heeft, vrggesteld worde. De hier
bedoelde uitzonderiogen gelden voor de
publiekrechterlgke iichamen en bovendien
voor

a. minderjarigen, die geene handlich-
ting hebben bekomen

Ï3SE!

b. strastventers, die niet tevens een
winkel houden en audere door de regeering
aan te wijzen soorten van kleine handels-
liedon

c. ambachtslieden, dis niet meer per
sonen in hun dienst hebben, dan voor
elk bedrijf door de regeeriDg zal worden
bepaald, rekening houdende met den aard
en de plaats van vsstigiog der onder-
neming en die uitsluitend verkoopen
hetgeen in hunne onderneming is voort-
gebracht of bewerkt

d. land- en tuinbouwers, alsmede vis-
schers, die uitsluitend verkoopen hetgeen
in hunne onderneming is voortgebracht
of gevangen.

Onder de „kleine handelslieden" rekent
de regeering hen, wisr belastbaar inkomen
over elk der laatst verloopea dri9 belas-
tingjaren blijkens den bun opgelegden
aanslag in de rrjksinkomstenbelasting
(ongerekend den kinderaftrek) minder dan
f 2000 's jaars bedroeg of die in 't geheel
niet in die belasting zijn aangeslagen.

Met de onder c. genoemde lieden worden
bedoeld de ambachtslieden, die gedurende
ten minste zes maandon per jaar niet
meer personen boven 18 jaar in hun dienst
hebben, dan vermeld is in een aan dit
artikel toegevoegde staat, terwijl twee
personen beneden 18 jaar worden geljjk-
gesteld met één persoon boven de 18 jaar.

De staat vermeld, dat horloge- en
klokkanmakers, instrumentmakers, ivoor-
draaiers en stempelsnijders zich niet be-
hoeven laten inschrijven als zij deze
personen boven 18 jaar in dienst hebben

bedden- en matrasmakers, behangers,
biljartmakers, blikalagers, borstelmakers,
drukkers, électriciens, gas- en waterfitters,
kappers, kistenmakers, kleermakers, kui-
pera, leidekkers, loodgieters, lijstenmakers,
metselaars, meubelmakers, molenmakers,
pannen-, riet- en stroodekkers, passement-
makers, pettenmakers, pompmakers, rg-
wielhei'8tellers,schoenmak0rs,schcorsteen-
vegers, slagers, smeden, stoffeerder8, stu-
cadoors, timmerlieden, touwslagers, wagen-
makers, z&delmakers, zeilmakers, zeii- en
touwtaanders, als zij niet meer dan één
persoon boven de achttien of twee per
sonen beneden de achttien jaar in dienst
hebben en boekbinders, hoedenmaaksters,
huisschilders, klompenmakers, kruiers,
leerlooiera, mandenmakers, naaisters, riet-
mattenvlechters, sigarenmakers, steenhou-
wers, tabakskervers, vischrookers of zou-
ters, wasschers en bleekers, water- en

vuurneringen an voorts aile in deze lijst
niet genoemde ambachtslieden indien zij
niet meer dan 2 personen boven de 18
of 4 personen beneden de 18 jaar in dienst
hebben. Deze laatste uitzondoring geldt
allaen voor gemeenten tôt en met 20000
zielen.

Voor gemeenten boven de 20000 zielen
mogen de voornoemde ambachtslieden nog
isder 1 persoon boven de 18 jaar of twee
personen beneden de 18 jaar meer in
dienst hebben zonder dat zij nog verplicht
zijn zich te doen inschrgven in het
Handelsregister.

Mon ziet, dat de kwestie nog zoo een-
voudig niet is.

Bestudeering der wet op het Handels
register of van de door de Vereen. van
secretarissen der voorbereidingacommis-
sies daaruit opgemaakte beknopte hand-
leiding is dus gewenscht. S.

Te Wijisehoten hari de 72 jarige tim-
merman H. Papo Woensdagmiddag het
ongoluk van het dak te valleu van de in
aanbouw zrjnde Chr. mulo school, Hij was
onmiddellijk dood.

Te 's-Hertogenbosch is men een
geheele dievenbend© op het spoor gekomen
naar aanîeiding van het vermissen van
200 baaltjes bloem uit het graanpakhuis
der firma Mol-Pauwels. De baaltjes bloem
moeten in een tijd van 10 14 dagen
zjjn ontvreemd. Verschillende aanhou-
dingen hebben reeds plaats gehad. Het
grootste doel van het gestolene is reeds
terecht.

Het onderzoek is nog in vollen gang
en men meent nu tevens de daders in
handen te hebben van verschillende in
den laatsten tijd hier en in de omgeving
gepleegde diefstallen.

De te IJmuiden wonende melkhan-
delaar en reeder C. Vessies is in verze-
kerde bewaring gesteld onder verdeaking
opdracht te hebben gegeven tôt het „weg-
brengen" van zijn oleepboottrawler „Ca-
tharina Gertrudis". Ook van de bemanning
zijn enkele leden aangehouden.

Dinsdagmiddag, terwijl eenige werk-
lieden van den Bijkstelegraaf tussohen
Wilhelminakanaal en station Best bezig
waren met het plaatsen van telegraaf-
palen, geraakte een van hen, een zekere
De Graaf uit Son, onder den trein, die
juist uit de richting Eindhoven passeerde.
Hg was dadelgk dood. Een andere werk-
man werd eveneens gegrepen, doch in
een sloot geslingerd. Hjj bekwam geringe
verwondingen.

Ieder smeedt zjjn eigen geluk,

maar niet elk geluk is zoo duur- £p

zaain als jjzer.

Door d. 1. B E U Y E E fi.

(Nadruk verboden.)

HOOFDSTUK I.

Op den 22sten April 1810, een schoonen,
zonnigen lentedag, zat een jonge man in
een armoedig dakkamertje van een oud,
reeds aanmerkelijk bouwvallig huis in de
rue de Tiquetonne te Pargs. Hij droeg
een licht morgentenue en was bezig regels
van verschillende lecgte op een blad
papier te schrijven, dat benevens een oude
mappe en een glazen inktpot de eenigste
versiering uitmaakte van een vermolmdo
tafel, die oorspronkelijk meer voor keu-
kengebruik scheen bestemd te zijn, dan
om als plaats voor geestesarbeid te dienen.

En toch een ernstige en gewiohtige
arbeid scheen het te zgn, die den jongen,
ongsveer drie en-twintig-jarigen man zoo
ijverig bezig hield. Welk een levendige
opgewondenheid Pg er op zgn frisch
8<daat Hg zag met zijn groote, meer
van goedmoedigheid dan van scherpzin-
nigheid getuigende oogen als zoekend en
vragend door het open venster naar den
blauwen hernel op. Met zijn hand door
de blonde lokkc-n strijkend, bewoog hij
de viugore nu eens als tellend op het

tafelblad voor hg den regel neerschreef dien
hij dan met zichtbaar welgevallen overlas,
om daarna knikkend zijn goedkeuring uit
te drukken, twijfelend, het een of ander
woord door te strrjken en te verbeteren.

In dezen arbeid, welke hem zoo geheel
en al in beslag nam en hem ook volko
men te bevredigen scheen, werd de jonge
man door een oudere vrouw gestoord, die
na kort, heftig kloppen de niet te stevig
in haar hengsels hangende deur binnen-
trad, zich voor de schrijftafel plaatste, en
haar rood gekleurd gelaat in strenge
vouwen plooiend met haar stekende, kleine
oogen op den schrgver neerzag.

»Ah goeden morgen, jufïrouw La-
blache", zei de jonge man, die bg den
aanblik der oude als uit een droom scheen
te ontwaken, „goeden morgen. Ik hoop,
dat u zich toch goed gevoelt, niet waar
Wil mij verontschuldigen, dat ik nog in
morgentoilet ben, maar ik heb een drin-
gende arbeid, ziet u."

Zijn gelaat drukte, voor zoover het zijn
vriendelijke trekken mogelijk was, leven
dige ontevredenheid over de stoornis uit en
hij scheen slechts uit holfelijkheid den
wensch in tehouden, dat hospita haar
bezoek ter gclegener tijd zou herhaieD.

De oude echter nam van dez6 wensch,
hoe duidelijk ook uitgedrukt, niet de
minste notifie. Met een hoonend lacbje
sprak ze, terwijl haar stem als het rollen
van een aftrekkend onweer klonk

Het spijt mjj, rnijn lieve mgnheer
Dubois, dat ik me genoopt zie, uw drin-
gende arbeid te onderbrekeD, maar wat
ik u te zeggen heb, is ook dringend en
voor mij veel dringender, dan de verzen,
die u daar weer maakt. Het betreft na-
meiijk de kamerhuur, die u mij reeds
sedert drie maanden niet befaalde. Voor
den eersten April h&d u mjj beslist de
voldoening toegezegd heden hebben wg
reeds den twee-en-twintigsten en ik heb

nog geen sous ontvangen. Ik moet echter
mijn geld hebben, en u dringend ver-
zoeken, mg tenminste de helft te voldcen,
daar ik u anders hier niet langer kan
laten blijven."

De kleine oogjes fonkelden nog drei-
gender, de krachtige handen van de oude
werden m6t driftige beweging op de
heupen geplaatst.

De jonge man legde zuchtend de pen
neder, toen hij uit zgn poëtische droomen
in eenmaal tôt de prozaïsche werkelgkheid
werd teruggebracht.

.Mijn lieve juffrouw Lublaehe", sprak
hij smeekend Bu weet wel, dat het niet
aan mij ligt, dat ik u do huishuur niet
schuldig gebleven was, als ik had kunnen
betalen, u weet, hoe arm ik ben en hoe
weinig ik nog verdien."

„Qch wat 1" riep de juffrouw steeds
heftiger, „ik ben ook arm en moet mijn
brood ook zuur verdienen, en de huur
voor de kamer hier is ook een deel van
mijn inkomeu, wsarop ik reken, en ik
moet de woning ook betalen uitstel
geeft mijn huiabaas niet. Eu toch zou ik
trots mgn armoede, medelijden mot u
hebben en g»arne iets ontberen, cm u
tijd te geveD, want u is een solied, be-
lia&rd jongmensch, die niet zoo onrustig
îeeft als menig ander ja, ik zou het
doen, aïs u werkelijk zoo arm was, dat
u niet betalen kon, maar maar,

„Zoo arm, madame Lablache", viel de
jonge man met bitteren lach in, „als u
mijn geheele kamer door zoekt, vindt u
niet meer dan één franc, vjjftig centimes,
en die moet ik toch houden voor mijn
meik en brood, want u zal toch niet willen,
dat ik verhongeren zal

„Kom kom", riep madame, „ik weet
wel, wat ik zeg die paar aousstukken
heb ik wel in uw beurs gezien, toen ik
de kamer deed, en ik weet wsl, dat n
niets verstopt heeft. Maar ik heb gelijk J

want iemand, die werken kan als u en
wat verdienen en het niet doet, doch den
ganschen dag verluiert, die is niet arm
en verdient niet, dat men medelgden met
hem heeft. Hij is een spilzieke dwaas,
ja, ja, een verkwister, mijnhecr Dubois,
want men kan zijn tijd evengoed ver-
kwisten aïs zgn geld en dat is nog
veel erger verloren geld kan mon terug
krijgen, verkwisten tijd nimmer."

De oude zweeg, minder wijl ze niets
meer wist, dan wgl ze buiten adem ge-
raakt was.

De joDge Dubois blikte zuchtend op
zijn papier en merkte schuchter op

BMaar Madame Lablache, ik verspil
toch werkelijk mgn tijd niet, u ziet toch,

dit ik arbeid en

„Arbeiden", riep madame en wees min-
schtend naar het beschreven blad papier.
„Noemt u dat arbeiden, als u het papier
met dat gerijmel vol krasf, gergmel, dat
men niet begrijpt en waarvoor niemand u
betaalt

»Dat komt wel, madame, dat komt
heeft toch onlangs de bakker ginds me
geen drie francs betaald voor 't gedicht,
dat ik op 't huwelijk van sijn dochter
maakte aile dichters, madame, hebben
met nood en zorgen te kampen gehad
tôt se eindelijk een beschermer voodsn

die

„Oeh, wat, beschermer hier, beschermer
daar, ik weet niet, wat dat is, maar 't
zal wel niet veel waard zgn en daarom
heer Dubois zijn de dichters, van wio ik
ooit hoorde, altgd hongerlijders geweest,
en als u eindelijk eens naar een aanstel-
ling omzien wou men kan immers
nette jongelui, die wat geleerd hebben,
overal gebruikan dan zou het ook
beter met u staan en ik behoefde niet
herhaaldeHjk om de kamerhuur te komen."

Zçj wierp een blik op het papier, dat
de jonge Dubois zoo vlgtig beschreven

had en zti met een gebaar van diepe
min&chting „dat is ook weer van het
domine gebazel, waaraan u uw tgd ver-
spilt en dat niets opbrengt. Pauline
divine las ze, met den vinger op de
laatste woorden wgzend „u zou liever
boekhouder worden bg een koopman, en
rekeningen en brieven schrgven, die u en
hem wat inbrachten."

„Maar madame Lablache

De deur werd geopeud en een jong,
hupsch meisje met blauwe oogen en asch-
blond haar, in eenvoudig, doch buitenge-
woon net kostuum, trad binnen. Ze bleef
een oogenblik op den drempel staan, en
trad toen de oude vriendelrjk groetend,
binnen.

„Hoe komt het vroeg ze lachend,
„dat vrouw Lablache zoo boos is

„Ik ben niet boos, ieder weet, dat ik
een goed hart heb en 't met ieder go'ed
meen, maar ik kan mijn kamer niet gratis
verhuren en als mijnheer Dubois niet
werken wil, ïn plaats van die dwaze
versen te maken, dan moet hij den eersten
der volgeûde masnd vertrekken en zich
een andere^woning zoeken."

„Och kom, madame Lablache", sprak
het jonge meisje vleiend, „zoo erg zal
het niet zijn ik heb een weinigje be-
spaard van mgn loon, en zal u daarvan,
zooveel ik kan, op afkorting geven, en u
zal dan nog wel wat willen wachteD."

„U is een goed meisje, juffrouw Clai
rette", sprak de oude wat vriendelgker.
„U arbeidt en verdient zooveel u kan en
is immer vroolijk en blg maar mijn
heer Dubois daar ik zal geen kwaad
van hem zeggen maar hij doet niets,
hg zou liever naar u kijken en wat ver
dienen, en bg kan 't immers want hg
heeft wat geleerd, hij zou wel een aan-
stelliug vinden, als hg met die domine
verzen maar ophield."

(Wordt vervolgd.)