De kleine Pretect. 51e Jaargang WOENSDAL 29 JUKI 1921 No. 50 Drukker-Uitgever T. K, EBEMEE BUITENL AND. Plaatselyk- Nieuws. FEUILLETON. worttt galezen te HQGGEZAND, Klel-WïndeweerKropswoEde, Westerbroefc, Foxhof, SAPPEMEER, SLOCHTEREN, Slddeburen, HellumiSchlldwolde, Kolban Fexham, Scharmer, Hs»rk«tede, Lageland, Oversohlld, TEN BOER, NOORDDilK, NOORDBRQEK. ZUSDBROEK, MUNTENDAM, ZUIDLAREN, NOORDLAREN, HAREN snz Dit BLAD verschtjnt iederen WOENSDAG en ZÂTERDAG. ABONNEMENTSPRIJ8 per drie maanden 60 cent bg voor- aitbetaling. Franco per post 75 cent. v.h. BORGESIUS ZOON. SAPPEMEER. Tel. 418. ADVI meer 10 Inzenc middags 1RTENTIËN van 15 regels 50 cent, ieder regel cent. ing van adverteaties Dinsdagsmiddags en Vrgdags- voor 12 uur. Toer het phtateen van Advertentiën betreffende Handel en NfiverheM is voor de eted GMminges: alleen gerechtigd bet al gemeen Adveetei Groningen, Tel. 772. Yeer Advertentiën en Reelames bni/em de provineie Groningen is alleen gerechtigd het Advertentiebnreau „HOLLANDIAM 's Gravenhage, Tel. 1 itlebnrenu vm H. WESTKKBORG, Mimnekehotai 8, I 7614. J De wereldbeschouwing van tal T van menschen spiegelt veel T J meer hen zelven dan dewereld Madame dacht even na en merkte op OOST- GOORECHT Officieel Orgaan m HOOGEZAND, SAPPEMEER en SLOCHTEREN. De uitnoodiging aan De Valera. Londen, 26 Juni. De brief, dien Lloyd George aan De Valera heeft gericht, luidt als volgt „Ik richt tôt u, den gekozen leider van de groote meerderheid in Zuid-Ierland, en tôt Sir James Craig, den Premier van Noord lerland, de volgende uitnoodiging Ten eerste, dat gij te zamen met Sir James Craig hier te Londen aan eene conferentie deeineemt, om de mogelgkheid van een regeling tôt het uiterste te onderzoeken. Ten tweede, dat gg de collega's tôt dit doel, te uwer keuze zult medebrengen. De regeering zal natuurljjk een vrrj- geleide verstrekken aan allen, die aange- wezen worden om aan de conferentie deel te nemen. Wij doen deze uitnoodiging met het brandende verlangen, een einde te maken aan het noodlottig conflict, hetwelk eeuwen lang lerland verdeeld houdt en de betrekkingen van de volken dezer twee eilanden verbitterd heeft, die als naburen in harmonie met elkaar moesten leven en wier samenwerking van zoo groote bet6ekenis zou zijn niet alleen voor het Rijk, maar voor de geheele menschheid. Wij koesteren den wensch, dat van oncen kant geen poging achter- wege blijft, om het verzoek van den koning te verwezenlijken en wij vragen u, met ons samen te komen, zooals wij met u zullen samenkomen, in den geest van verzoening, waarop Zgne Msjeateit een beroep gedaan heefi". Londen, 27 Juni. De bladen spreken eenstemmig hun voldaanheid uit over de volstrekt onverwachte uitnoodiging, die Lloyd George aan De Valera heeft gericht om te Londen met Sir James Graig in conferentie samen te komen, Zij geven uiting aan de meening, dat De Valera de uitnoodiging moet aannemen, doch het is aan twgfel onderhevig, tôt hoever de Sinn Feiners hem zullen steunen bij vredes- ondarhandelingen, in het bgzonder de extremisten, die de uitnoodiging beschou- wen als een onoprechte poging van Lloyd George om de regeering populair te maken. De „Times" zegt, dat in plaats van de uitnoodiging louter af te slaan of te aan- vaarden, De Valera om een wapenstilstand zal kunnen vragen hangende de onder- handelingen. De „Daily Telegraph" meent, dat de grootste waarde van de uitnoodiging ligt in het bewijs, dat zg geeft vaD de op- rechtheid van de Britsche belijdenissen, die ten onrechte verdacht zijn gemaakt. De Daily Chronicle" zegt De regeeringspolitiek was tweeledig, ni. het treffen van strenge maatregelen tegen de Sinn Feinsche extremisten, onder uit noodiging van De Valera tôt een confe rentie in de hoop op een schikking. De „Morning Post" alleen bestrijdt de mogelgkheid van vrede, verklarend, dat De Valera uit zich zelf niets is, doch zijn macht ontleent aan geheime organisatie, waarvan hg de agent of het werktuig is. De positie der Sinn Feiners. De correspondent der „DaiIy Mail" te Dublin schrijft dat het in lerland van kwaad tôt erger gaat, omdat de Sinn Feiners wanhopig zgn geworden. De extremisten onder hen willen geen vrede en er zijn aanwijnngen, die toonen dat hun leiders, die een paar maanden geleden vrede wilden, feitelijk niets meer te zeggen hebben. Bovendien is het vormen van een sterke regeering in Ulstel een slag geweest voor de Sinn Feiners, want de gebeurtenissen aldaar hebben feitelijk het graf voor de Iersche republiek gegra- ven. De gematigde Sinn Feiners keeren zich dan ook van de extremisten af, maar de daden van laatstgenoemden worden des te wanhoopiger en wreeder. Niemand schijnt eenigen invloed op hen te hebben en zelfs de Roomsch Katholieke bisschop- pen hebben gezamenlgk geen ernstige pogingen durven doen om de misdaden te doen eindigen de kerk is dan ook erg zenuwachtig gestemd over de teekenen, die zich voordoen bij de Sinn Fein-pro- paganda. Sir Hamar Greenwood onder- schat de kracht der gewapende Sinn Feiners en 't ia er nog verre van dat hij het laatste geweer zal hebben ont- worsteld aan den laatsten vrijwiiliger in hun rangen. In verband met het bovenstasnde zal merkwaardig zijn te zien of De Valera de uitnoodiging van Lloyd George zal aanvaarden en of de Sinn Feiners zich zullen storen aan de bevelen, die hij eventueel in verband met mogelijke onder- handelingen zal uitvaardigen. De arrestatie van De Valera. Omtrent de arrestatie van De Valera zooals reeds vermeld later weer vrijgela- ten geeft de medewerker der „Daily Tel." te Dublin nog de volgende bijzon- derheden. Hij was bezig met spitten in den tuin van een huis te Blackrock, graafschap Dublin, waar hij den laatsten tijd verblgf hield. In de nabijheid waren militairen bezig nasporingen te doeD, en een patrculle kwam onverwacht in den tuin. Men vroeg De Valera naar zijn naam en mon zegt dat hij den naam Hauken opgaf, of iets van dien aard. Een onderzoek wees uit dat hij eenige vrij bâlangrgke papieren bezat en men zeide hem, dat het noodig was met de patrouille mede te gaan. Geen der mili tairen wist blijkbaar dat de man De Valera was. In de militaire kazerne herkende een officier hem aïs den pré sident" der „Iersche republiek". Hij werd voorkomend bejegend voorloopig gebracht naar het officieren-verblijf, waar men hem voedsel en versnaperingen gaf en Woensdag hield. Donderdags werd hij vrijgelsten. De papieren, bij hem gevonden, waren echter belangrijk en werden gehouden. Men zegt dat het huis te Blackrock, waar hij gearresteerd werd, hetzelfde was waar onlangs Lord Derby, Sir James Craig en anderen met hem kwamen praten. Parus, 27 Juni. Met de ontevredenheid tengevolge van de weigering van Grieken- land om in te gaan op den voorslag der gealieerden tôt bemiddeling, nemen hier in politieke kringen de Turkschgezinde gevoelens toe. In tegenstelling met de waardeerende houding der Engelsche pers, die de belofte van de Grieksche regeering om te luisteren naar den raad der mogenheden na het offensief, goedkeurt, verklaart men hier, dat men nu verder met de Turken alléén moet onderhandelen, ongeacht den uitslag van dat offensief. Konstantijn heeft on- gelijk te gelooven, dat hij Smyrna zal kunnen behouden, indien het offensief slasgt en dat hij door de mogendheden zal worden beschermd, indien het mislukt. Zijn interpreiatie van het verdrag van Sèvres is oDjuist, want sinds hg op den troon terugkwam tegen den wil der mogendheden, zijn dezen niet meer ge- bonden ten opzichte van Griekenland. Fr&nkrijk zal er daarom in elk geval op aandringen, dat den Turken recht geschiedt terwijl de Grieken niets erbij zullen win- nen, indien zij zegevieren, en ailes zullen verliezen, indien zij verslagen mochten worden. Het „JournaI de Liège" meidt, dat gedurende een oefeniDg in het kamp van Beverloo een kapiteÎD aan een der soldaten een opmerking maakte. D»ze ontstak daarover in woede en bracht den kapitein een bajonetsteek toe, zoodat deze leven- Ioos neerstortte. Een iuitenant snelde toe en schoot den soldaat met zijn revolver neer. Een Fransch persbureau, te Berlij n gevestigd, vroeg dezer dagen in een ad- vertentie in het „Berliner Tageblatt" om een vertaler. Brieven te richten onder B. G. 507 aan het redactiebureau van genoemd blad. Onder de sollicitaties hevond zich een brief van Belvaux, den befaamden Belgi- schen journalist, die onder den naam van Marc de Salm tgdens de Duitsche bezetticg aan het met Duitsch geld gesteuode blad „Le Bruxellois" medewerkte, en in een geruchtmakend procès bij verstek tôt den dood werd veroordeeld, daar hij naar Berlgn was gevlucht. Belvaux, niet wetend dat hij zijn soilicitatie tôt een Fransche onderneming richtte, schreef in zijn brief onder meer Ik ben Belg, te Luik geboren en den 9en November 1919 door het Âssisenhof te Brussel ter dood veroordeeld daar ik tijdens den oorlog aïs hoofdredac- teur met het grootste succès het groote dagblad „Le Bruxellois" heh geieid, het welk gedurende vier jaren de Duitsche zaak tegen de Entente heeft verdedigd en een afzonderlgken vrede met Duitsch- land heeft voorgestaan. Tevoren was ik gedurende achttien jaar als hoofdredacteur aan de ^Patriote" verbonden, het grootste Katholieke dagblad te Brussel, en ik ben vrijwel de eenige journalist van aanzien geweest, die in de Belgische pers reeds vèôr den oorlog om zijn pro-Duitsche ge voelens werd opgemerkt. Men begrijpt dat de sollicitant niet veel kans had. Het bureau verstrekte den brief aan de Etoile Belge" ter inzage. Eenige dagen geleden veroordeelde het Assisenhof te Luik een zekeren Dou- hard tôt de doodstraf, wegens het zich in dienst stellen van den vijand gedurende den oorlog en het verraden van landge- nooten. Alhoewel de doodstraf in Belgiô sedert 1865 niet meer wordt toegepast, heeft de jury, na de uitspraak, een verzoekschrift tôt den Koning gericht om de straf dit- maal ten uitvoer te doen brengen. De houding van den beklaagde was n.L. tijdens het procès z66 cyniech, dat de jury meent dat zij niet de minste cocsideratie met hem behoeft in acht te nemen. Daar evenwel Vandervelde, mïnister van justifié, een stellig tegenstander van de doodstraf is, is het waarschijnlijk dat hij den Koning zal verzosken den ver oordeelde gratie té schenken. Mocht de koning evenwel voor den aandrang van de jury zwichten en Doubard geen gratie verleeneD, dan acht men het waarschijnlijk dat Vandervelde zrjn ontslag zal nemen. Een draadloos N. T. A.-telegram uit Kopenhagen meldt dat Hakon Jorgen- sen, een bekend Deensch politie-ambtenaar een stelsel heeft uitgevonden, door middei waarvan misdadigers kunnen worden geidentificeerd en volgens hetwelk ook vingerSfdrukken telegrafhch kunnen wor den overgebracht. Het stelsel wordt thans in Denemarken en vele andere landen beproefd, waar het practisch en betrouwbaar wordt bevonden. Binnenkort zal ec-n internationale politie-conferentie worden gehouden, waar, naar vernomen wordt, de Belgische delegaties zullen voorstellen, dat de identificatie-teekenen van aile internationale misdadigers zullen worden ingeschreven in een internationaal register, dat te Kopenhagen zou moeten berusten en waarvan de kosten door aile betrokksn landen worden gedragen. E venais de Amerikaansche regee ring, heeft ook de Engelsche regeering besloten, ter voortzetting van de èxperi- menten, die met verscheidene types ver- ouderde oorlogsschepen zijn genomen, te Cardiff een aantal vroegere Duitsche duikbooten in gereedheid te doen brengen ten dienste van de Engelsche vloot. Deze duikbooten zullen worden blootge- steld aan verschillende soorten aanvallen. De proefnemingen zullen plaats hebben in het Engelsche Kanaal op een nader vast te stellen datum. De vroegere gezant van Amerika te Berlijn, David J. Hill, is gelijk reeds door ons is meegedeeld, te Berlgn aangekomen. Sommige bladen meenden hieruit reeda te kunnen concludeeren, dat Hill benoemd zou worden tôt gezant der Ver. Staten te Berlgn zoodra de vrede tusschen Duitsch- land en Amerika geteekend is. De „Lokal Anzeiger" schrijft hierover, dat Hill als particulier een reis door Euro- pa maakt en na Londen, Pargs en Co- blenz bezocht te hebben, nu voor enkele dagen te Berlgn is. Hoewel deze reis dus een geheel inof- ficieel karakter draagt, schrijft de „L. A.", moet toch niet vergeten worden, dat Hill zeer met président Harding bevriend is de beteekenis van zijn bezoek aan Berlgn moet daarom niet onderschat worden. Hill zelf heeft tegen een journalist gezegd, dat, hoewel verscheidene Ameri kaansche bladen op zgn benoemiDg zin- spelen, président Harding hem niets van dien aard heeft laten weten. De Daily Chron." meldt dat Don- derdagavond te Ilfracombe in noord- Devonshire aardschokken zgn gevoeld. Luid gerommel kwam uit de richting van de zee en de ruiten in de stad rinkelden. De schokken waren het meest merkbaar laugs de kust tusschen Snorte Poin en Lynton. Rangoon. Tgdens de teraardebestelling van den kleinzoon van den laatsten koning van Delhi, welke door een groote schaar Mahomedanen werd bijgewoond, werd Innés, een Britsoh ingénieur, die uit zgn auto werd gesleurd, ernstig mishandeld, terwijl zgn gelaat met modder werd ingesmeerd door mannen, die beweerden dat hij in^nes droeg, die blijk gaven van zgn lidmaatscbap vap een vereeni- ging, die ageerde tegen het Kalifaat. Sloohteren. Het door Heeren Gedepu- teerde Staten goedgekeurd primitief kohier van den hoofdelijken omslag dezer gemeen- te dienst 1921 bevat 3142 aangeslagen met een totaal belastbaar inkomen van f 3646862.50 tegen 2970 en /3412412 50 in 1920. De gezamelgke verhoudingsbe- dragen vertegenwoordigen een som van f 68942.96, welke met 3.48 moet worden vermenigvuldigd om ten naaste bij het op de begrooting uitgetrokken bedrag te verkrijgen. 't Vorige jaar waren die cijfers 65578.591/2 en 3.04, De aangeslagenen, die samen f239910.23 hebben op te brengen, tegen f 199346.74 in 1920, zgn verdeeld in 157 klassen, te beginnen met inkomens van f 850. Voor noodzakelgk levensonderhoud wordt van elk inkomen f 800.— afgetrokken, zoodat het belastbaar inkomen van iemand in de laagste klasse 50.en de aanslag Door d. 1. BRUYERE. (Nadruk verboden.) 17.) #Nu nu," sprak Clairette, en kuste het jonge meisje teeder op het voorhoofd, „ik zal niet te veel vertrouwen vragen. alleen wat u dezen Henri den anderen naam te noemen is immers onnoodig wat u hem zei, toen hg zoo verbleekte en zoo gramstorig uitzag „Ik ik hij vroeg mij, waarom ik zoo bedroefd zag en toen deelde ik hem mee, dat mijn vader mgnheer Bartoîeomeo Gordon© tôt mgn echtgenoot bestemd had „Hal" riep madame. „en dat had hem zoo verschrikt en diep geroerd. Nu mijn kind, dan is 'immers ailes in orde, dan weten we immers, hoe zeer hij u bemint, als hg 't u tenminste al niet eerder ge zegd heeft." „Ach, neen, neen," zei Béatrice, „dat was 't immers, wat mg zoo ongelukkig maakte. Toen echter, toen ik hem ver- bleeken zag en hij zoo ongelukkig scheen bg mgn mededeeling, toen geloofde ik ook, wat u daar zegt.'[ Vol innige deel- neming, doch hartelijk lachend, sprak de gemalin van den prefect. „Nu hebben we immers ailes, wat voor de comedie noodig is den rgken schoon- zoon, door den vader begunstigd, en den armen jongen officier, die door de doch- ter bemind wordt. „Ja, maar d&t heb ik niet gezegd," viel Béatrice in. „Neen, neen, u heeft het niet gezegd, maar laten we dat nu maar eens aan nemen, dat hoort er zoo bij", lachte madame, „dan is de knoop gelegd en komt 't er slechts op aan, de gelukkige oplossing te bewerkstelligen. Voor ailes moet u met den jongen man kunnen spreken, en daarvoor schgnt zich tôt heden geen gelegenheid voorgedaan te hehben." „Zeker niet", „ik zie hem zoo zelden. Vader houdt niet van h6m ,zoo 't schijnt, hij noodigt hem alleen op de heerendinés,' „Ze«r voorzichtig van uw vader", be- aamde Clairette, „maar laat dat aan mg over. We zullen zien, wat ik voor u doen kan. Ik ben gefukkig door de liefde van mijn dierbare Charles, en zal u be- hulpzaam zgn, het u te maken, voor zoover het in mgn macht ligt." „Dank, dank, madame o, mgn goede fee heeft u op het eiland gevoerd", riep Béatrice geroerd uit. „Hoop niet te vroeg", sprak madame, misschien is de strijd zwaarder, dan wij denken de vaders zgn dikwijls zeer hardnekkig bij het volvoeren van hun plannen, maar wg zullen de wapens niet al te gauw neerleggen. Treden klonken op het terras en Charles verecheen, gevolgd door zijn secretaris. Clairette snelde hem tegemoet. „Is u gereed met uw ambtsbezigheden vroeg ze lachend. „Heeft mgn kleine prefect het eiland voor vandaaggeregeerd Ailes is afgedaan", sprak deze bevre- gend, „dank zg de voortreffelijke diensten van mgnheer Monier, die de beste secre taris ter wereld is. Hg heeft voor ailes gezorgd en stelde me juist voor, de paarden te gaan bezichtigen. Daarom kwam ik u vragen, mee naar den hof te gaan, mits mejuffrouw Corniglione het veroorlooft, want u weet", giug hij voort, terwgi hij Clairette de hsnd kuste, „uw smaak is ook steeds de mgne." „Zeker, maar op den smaak komt het hier alleen niet aan. 't Is zaak, te kun nen beoordeelen of de dieren zonder ge- breken en niet te duur zgn en dat te beoordeelen, is geen onzer toevertrouwd. Daarvoor moeten we een deskundige vragen. Den overste kunnen we daarmede niet lastig vallen, maar dat is ook zoo, zgn adjudant, Iuitenant Marton, geloof ik dien jongen officier, zouden we het im mers kunnen vrageD. Ja, dat kan," sprak ze, met een schalkschen blik op Béatrice, „mrjnheer Monier, zou u zoo goed willen zgn, Iuitenant Marton te willen vragen de goedheid te hebben, even hier te willen komen „Met genoegen, antwoordde deze, „de woning van den overste is hier dicht bg de Iuitenant kan met een kwartier hier zgn ik ben overtuigd, dat aan de dieren, die ik uitzocht geen gebrek te vinden zal zijn." „Daaraan twijfel ik ook niet, mgnheer," antwoordde madame, „m&ar wij, vrouwen, zgn voorzichtig, waar het zoo'n belang- rgken aankoop betreft en het oordeel van een kenner is alieszins noodig." BZeker, zeker", bevestigde de secretaris en boog, om aan madame's verzoek ge- volg te geven. Béatrice bedankte mevrouw door een lichten handdruk en onder druk gesprek wandelde men den tuin rond. Nog geen kwartier later verscheen lui- tenant Marton. Helle vreugde blonk op zijn gelaat, toen hjj Béatrice opmerkte, die hem glim- l&chend aankeek. Nauwelgk vond hij zich in staat den prefect en zgn gemalin te begroeten, en hun te zegg6n, dat hij zich geheei te hunner beeehikking stelde en ook zgn chef, de overste, zich gelukkig zou achten, hun met raad en daad te kunnen bgstaan. Clairette kwam den jongen man, die Baatrice in zijn verwarring met geen oog verliet, te hulp, door hem te vragen bij den aankoop der paarden zgn oordeel te ffillen zeggen bracht hem naar den hof, waar Monier reeds twee zware koeta- paarden en twee lichtere rijpaarden voor- brengen liet. De dieren werden gemonsterd, en goed bevonden, zoodat Charles besloot ze te koopen, waarbij bij den Iuitenant zoowel als den secretaris zijn dank betuigde voor hun bemoeiingen. Men begaf zich daarop naar den tuin terug om den heerlijke zonsondergang te bewonderen. Na eenigen tijd herinnerde Clairette, dat het oogenblik voor het soupé gekomen was en in hun nieuw thuis de plicht op hen rustte, voor de gasten te zorgen en zich te vergewissen, dat ailes naar hun zin was. Zij voerde met een lachend woord ter verontschul- diging tôt Béatrice en den Iuitenant haar man naar de kleine eetzaal. Clairette was volkomen met de schikkiog van de tafel tevreden en toen mgnheer Monier verklaarde, dat er nog groote voorraad wijn van den voorganger in den kelder was, die tegen behoorlijken prijs kon worden overgenomen, was het jonge paar daarmee volkomen content en kreeg de gverige secretaris een nieuw compliment voor al zgn zorgen. Toen nu Clairette haar man naar den tuin terugbracht, vonden ze den Iuitenant en Béatrice aan 't eind van den tuin op een bank gezeten. Ze waren in een druk gesprek verdiept, haar hand rustte in de zijne, en had Charles niet zijn heele op- merkzaambeid bij zijn gade bepaald, dan zou hij opgemerkt hebben, hoe Henri ds hand van het jonge meisje aan zijn lippen bracht, toen Clairette luid sprekend, na- derbg kwam. Verward sprongen de jon- gelui op. „Hoe heerlgk riep Clairette, „dia zonnegloed over de golven o, mocht ze steeds zoo echoon opgaan, ah ze thans in de golven verdwgnt." Ze leidde Charles snel eenige schreden verder en gaf zoo de beide achterblg venden gelegenheid zich te herstellen. Wat dezen besproken hadden, moest hen beiden wel gelukkig gemaakt hebben, want Beatrice's oogen straalden in hellen glans en de jonge officier blikte zoo fier in 't rond, alsof hg een vgandelgk batterg tegen vloog. Weldra verscheen de kamerdienaar en berichtte, dat het soupé aangericht was. Charles reikte Béatrice den arm en Clairette volgde met den adjudant. nO, madame," fiuieterder deze de jonge vrouw toe, „hoe kan ik u ooit voor zoc- veel goedheid danken u heeft me de hoop op 't hoogste geluk mijn* levons teruggeschonken." „Wacht u, mgnheer" antwoordde Clairette, „tot die hoop vervuld is ik heb niet ailes te zeggen, maar zal voor Béatrice doen, wat ik kan. Bedenk echter, dat voorzichtigheid en stilzwrjgendheid de krachtigste wapens voor u zijn, bovendien moet u trachten, voor de buitenwereld de moedelooze houding aan te nemen, die u bij de ontvaugst aan de kade had, u zal dan allen op een dwaalspoor brengen." n'k Zal in ailes uar bevel opvolgen, madame', antwoordde Henri gverig, „zou ik ook den prefect om zgn bescherming mogen verzoeken (Wordt vervolgd.)

Kranten- en periodiekenviewer van het Historisch Archief Midden-Groningen


(Volksblad) Oost-Goorecht en Omstreken nl | 1921 | | pagina 1