(Volksblad) Oost-Goorecht en Omstreken nl | 1921 | 12 november 1921 | pagina 1

HET PORTRÊT.

51e Jaargang

ZATERDAW 12 NOVEMBER 1921

No. 90

Bnikker-ïïitg'ever T K. KBEMEl

Van week tôt week.

Yoetbal.

Gemengd Mienws.

FEUILLETON.

wordt o»i®zen ta H0O6EZ4NQ Kiai-WIndewaar, Kropswofde, Weatorbroek, Fexhui, SAPPEMEER, SUÏCH i ERERSi'Hébairan, ftailun, SeltildwaMe, Affina* re*iaw, Soharae^
dt 9 HarksMeLagaland OvmkIM. TEH BOERNOORDDyX, NQORDBR0EKZUIDBROEK, MUNTENDAM, WtBLABEK; MPBRDLABEM, HABER a«

Voor het plaatsen van Advertentiën botreffende Handel en Nyverheid la voor* de stad Groningen alleen gereehtigd het algemeen Advertentiebureau van H WBSTENBOKG, Mimnekeholm

Gr°^S\dverten2tlën en Reclames buiten de provincie Groningen is alleen gerechtigd het Advertentiebureau „HOLLANDIA» 's Gravenbsge, Tel. H 7614.

Officieel Orgaan voor

Dit BLÂD versehijnt iederen WOENSDAG en ZATERDAG.
ABONNEMENTSPKIJS per drie maanden 60 cent bg voor-
uitbetaling. Franco per post 75 cent.

v.h. BORGESIUS ZOON.
§APFEI»EEB. Tel. 413.

àDVERTENTlSK van 1—5 regels 50 cent, ieder regel
meer 10 cent. t

Inzending van advertentien Dinadagsmiddags en Vrijdagl
middaga voor 12 uur.

E E B S T E BL1D.

WEEKKALENDER.

Zondag 13 November. Maandag 14.
Dinsdag 15.— Woenadag 16.— Donder-
dag 17.— Vrijdag 18.Zaterdag 19.

Zonsopgang Zaterdag 19 November te
7,29, onder te 4 2,

Voile Maan, Dinsdag 15 November.

De Russenbezitters, die zich zoo langen
tijd stil gehouden hebben en eerst voor
kort zich begonnen te roeren, zijn dezer
dagen verblgd met de mededeeling, dat
Rusland zij 't ook door den nood
gedreven bereid ia de Russische
schulden onder bepaalde voorwaarden te
erkennen. De mistrooatigheid, die zich
van velen hunner den laatsten tijd had
meeater gemaskt, is omgeslagen in een
hoopvol verwachten van betere tijden.
Er komt leven in hun doodsche geîederen.
't Werd trouwens tijd ook. Aile men-
aeheu, die een beîang hadden, organi-
seerden zich den laatsten tijd. De hand-
arbeiders, de hoofdarbeiders, de land-
bouwers, de middenatanders, de ambte-
naren zg allen plukten dagelijks de
vruchten van hun organisatorischen arbeid.

En zou het ook voor de Russenbezitters
niet goed zgn geweest, als zij direct na
de annuleering der schulden door de
Sowjet-regeering, hun kracht hadden
gezocht in een stevige organisatie

Want heusch, het is toch geen kleinig-
heid, dat Russenbezit, alleen in ons land
En het was toch geen kleinigheid voor
de betrokkenen, al die inkomsten maar
steeds te moeten derven En (♦ch was
er tôt voor kort nog maar steeds geen
organisatie en is men er onlangs pas aan
begonnen.

#Het helpt toch niet", bromde men en
msn besefte niet, dat organisatie kan
dienen om een publieke opinie te vormen,
om de regeiriagen tôt meerdere inspan
ning aan te zetten, om in vele kwesties
met Rusland het belang der geldbeleggers
te doen hooren, enz.

Men bleef maar brommen en vertoonde
de eigenaardige zorgeloosheid, die bij den
Nederlandschen burger veel voorkomt,
zelfs wanneer het gaat om zgn eigen
onmiddellijke materieele belangen.
Inderdaad het was verbluffend.
Een buitenstaander vergat bijna, dat
Rusland nog altijd schulden heeft, die in

Hollandsche guldens uitgedrukt, in de
tientallen milliarden loopen en waarbij,
behalve regeeringsn en ondernemingen,
ook tienduizenden over de heele wereld
verspreide particulieren, als houders van
Russische fondsen, betrokken zijn. Toen
de Sovjet-regeering aan 't bewind kwam,
annulesrde zij al deze schulden. Men kon
toen wel reeds vooruit zeggen, dat deze
annuleering op den duur niet gehand-
haafd kon blijven en de een of andere
Russische regeering vroeg of laat toch
gedwongen zou zijn de schulden te er
kennen, maar ook deze zekerheid was
niet in staat den moed er bij de Russen
bezitters in te houden.

't Is maar gelukkig, dat den laalsten
tijd eenige actie is ontwikkeld. Dat de
oogen der fondsenhouders geopend zijn
en dat mede door den invloed van hun
actie aandrang op de Sovjet-regeering is
uitgeoefend.

Nu kan men verschillen over het al of
niet geoorloofde van het middel, dat men
te baat heeft genomen we staan eenmaal
voor 't feit en de Russenbezitters zullen
er misschien in de verre toekomst door
worden gebaat.

Zooals men zich herinneren zal, heeft
de Brusselsche conferentie betreffende
steunverleening aan de Russische honger-
gebieden, het verleenen van credieten
aan Rusland ter bestrijding van den
honger, afhankeljjk gemaakt van de er-
kenning door da Sovjet-regeering van de
schulden der vroegere Russische re-
geeringen,

Met het oog op den vreeselgken hon-
garsnood, welke op 't oogenblik heerscht
en de massa's bedreigt, heeft nu dezer
dagen de Sovjet-regeering besloten om de
tsaristische schulden van vôôr 1914 te
erkennen, vooropgesteld, dat de groote
mogendheden overeenkomen de Russische
sovjet-regeering te erkennen, met elke
daad van bedreiging der Russische sovjet-
republiek te eindigen, haar souvereine
rechten en territoriale intégriteit te eer-
biedigen en een definitieven vrede met
haar te sluiten, voor welk doel een inter
nationale commissie in 't leven geroepen
zoude kunnen worden.

Nu is 't maar de vraag of Rusland de
schulden met geaccumuleerde interest zal
kunnen betalen, en of dit land nog vol-
doende geld ter beschikking heeft, want
andere betaalmiddelen ontbreken geheel
en mochten zij er nog zijn, dan zullen
m inMiWKnin—r'n

zij dringende invoeren moeten dekken.

Na de regeling der schadeloosstellings-
kweatie met Duitscbland en die van
Opper-Silezië, noemt de „Tel." het Rus
sische vraagstuk wel het meest urgente
en van dien aard, dat een bevredigende
oplossing een zeer groote beteekenis voor
het economisch leven van Europa zou
hebben.

En terecht 1

De werkplaataen toch van West- en
Midden-Europa wachten slechts op het
enorme afzetgebied, dat Rusland hen
biedt, niet allaen direct maar ook indirect,
doordat bij een regelmatig verkeer met
Rusland, de omliggende staten, Poien en
de Balkan aan credietwaardigheid zouden
winnen.

Ook voor Duitschland, dat in de toe
komst de aangewezen middelaar tuasehen
West-Europa en Ooat-Europa zijn zal,
opent het Russische voorstel perspec-
tieven.

De schulderkenning door de Sowjet-
regeering is dan ook niet in de eerst a
plaats van belang wegens de directe be
teekenis, de betaling der schulden, die
nog wel op zich zal laten wachten, doch
door de voorwaarden der Sovjet, die
Rusland binnen het normtal Europeesche
verkeer zouden kunnen betrekken, omdat
Rusland een der werkelgke herstel-facto-
ren van belang voor Europa is.

Toch is het ook voor de Russische
schuldeischers te hopen, dat het niet bij
een loutere erkenning zal blijven, maar
dat het op den duur zal gelukkon op een
of andere wgze althans een gedeelte van
de vorderingen te redden. Voorloopig is
men hiervan echter stellig nog ver ver-
wgderd. Want de officieele erkenning
zal nog heel wat voeten in de aarde
hebben en dan moet Sovjet-Rusland nog
overeenstemming zoeken met de nieuwe
Randstaten. Want het zal terecht kunnen
eischen, dat dezen ook hun deel van >a
oude schuld overnemen. Daar echter de
fiaancieele toestand in deze landen rnee-
rendeels ook al hoogst oDgunstig is (men
denke slechts aan Polen, dat voor een
hopeloos staatsbankroet staat) is zulk een
eisch gemakkelijker te stellen, dan te
verwezenlijken.

Ook al om deze reden zou er zelfs in
het gunsligste geval geen, sprake van
kunnen zijD, dat de principieele erkenning
der schuld spoedig gevolgd zal worden
door een grootere of kleinere rentebe-

taling.

En zoo sijh er meer redenen, die doen
vermoeden, dat het nog zoo vlot niât zal
gaan met de schulddelging. De bezitteis
van Russische papieren doen daarom
goed hun aanvankelijke blijdschapsuitin-
gen te temperen. 't Is nog te vroeg
Poor hen om zich te verheugen.

S.

De wedstrijden van Zondag.

Als weer en wind ons gunetig zgn is
er Zondag een heel programma voor de
Noordelijke olubs te verwerken. Beginnen
wa met het hoogste, dan zien we, dat
aile eerste klassers op 2 na te veld-;
trekken. AUereerst de pl&atselijka ont-
moeting te Winschoten Upright—W.V.V.
waar het wel zal spannen. Moge de
wadstrijd een gunstig verloop hebben en
vooral het publiek beseffen, dat het zich
met leider en spelers in het minst aiet
ta bemoeien heeft, iets wat voor elk
publiek bij aile wedstrijden hoog en
laag galdt. In Veendam is Acnijlas
te gast en de Vaenkoloaialen het al
te vaak bewezen op eigen ter -dit
seizoen tôt;veel in staat te zgn, om zoo
maar den Assenaren een of meer punton
te laten. In Meppei ontvangt Alcides
het zwaar geteistetde G. V Y. Evenœin
als indertijd op het Stadspark zal G. V. V.
hier het zoet der overwinning mogen
smaken. In plaats van den wedstrijd
Be Quick—Forward, die niet doorga&t
wegens de internationale ohtmoeting te
Parijs, komt H. B. 8. uit Den Haag een
friendly game tegen de withemden spelen.
De zwaarste strijd waoht ongetwijfeld
Velocitas in Leeuwarden, te meer daar
de groen-witten tegen Frisia nooit hun
beste spel spelen. Een gelijk spel lijkt
ons niet uitgesloten. In II A ontmoeten
elkaar de reserves van beide partijen op
het Stadspark. Hier zal misschien Velo
citas fyet met klein verschi! kunnen bol-
werken. In de B afd. zien wi Atilla I—
Groningen I, beiden nog concurrenten
van de Hoogezandster krasien in den
strgd om 't kampioenschap. Een ver-
deeling der punten zou den laatsten
misschien het liefst zijn, al is daarmee
nog niet gezegd, dat het zal gebsuren.
Ook de andere wedstrijd ia deze afdeeîing
heeft te Assen plaats, waar W. V. V. II
bij Achilles II op bszoek is. Hier geveu
we den rood-zwarten, die nog slechis 2
wedstrijden speelden, weinig kans. Da
derde klasse staat in het tseken van voor
Hoogezand en Sappemeer belangrijke
wedstrijden. Te Hoogezand ontvangt,
H. S. C. II het pas gepromoyeerde
Warffum, dat al veel van zich dead spreken
en zelfs voor 14 dagen te Warffum het
sterke G. V. A. Y. sloeg. Hier is van
den uitslag al heel weinig te zeggen, een
mooie strijd ligt wel in de lijn der ver-

wachtingen. Sappemeer I heeft de reia
naar G. V. V., zooeven al genoemd, te
ondornemen en zal daarvan gezien de
4—0 nsderlasg te Sappemeer niet veel
pleizier belevdn.'

In de le klasse G. V. B. heeft H. S. C .III
tijd om na te denken over haar jongste
nederlagen, terwijl Sappemeer II Veen
dam III in. eigen huis gaat bestoken
(10 uur). 0- zg met een overwinning
kan terugkeeren is een open vraag. Zij
hoede zich echter voor t e stevig spel
la de 3s klasse voorzoover bekend
al weer een uit-wedstrijd voor Sappemeer
III, dat bij het Scheemder Take Care zal
wraak willen nemen over de Zondag te
Zuidbroek geleden nederlaag en daarvan
konden de Sappemeer-menschen de dupe
wel eens worden. De jongste II. S. C.ers
zullen zich nu dichter b(j met Wildervank
I ku ,aen meten, namelijk te Hoogezand.
Ook deze wedstrijd vangt om 10 uur aan.

Men meldt uit Doetinchem

De gioote Novembermarkt alhier is
Dinsdsgavond geëindigd met een bloedig
familiedrama. Onder den invloed van
sterken drank kwam het teu geroîge van
een familieveete in de dsnstent van
Olthuis tôt oen twist tusschen dé zwagers
van Hait en Jan te Kamp, die zoo hoog
liep, dat de messen werden gatrokken.
Een schoonzuster van beiden, dis geheel
buiten de kwestie stond sprong ter voor-
koming van erger tusscbénbeide met het
noodlottig gevolg dat zij een levensge-
vaarlijken steek 8an den hais bekwam
Zij is naar het ziekenhuis gebracht, waar
zij na eenige uron overleed, De verala-
gene, de 23-jarige Gerritja Brugman,
huisvrouw van Ko van Dam, is moeder
van vijf kinderen.

De politie begon terstond na het ge-
beurde een uitgebreid ondevzoek, dat
leidde tôt de arrestatie van Jan te Kamp
als vermoedelijken dader. De arrestatie
geschiedde in de woaing der vermoorde
vrouw, wasrhaen hij zich begeven had.
la afwachtiag van de komat der justitie
is beslag op het lijk gelegd.

De Hftarlemsche tram kwam Woens-
d&gmorgen in de De Clercqstraat te Am
sterdam bij de Nassaukade in botsicg
met een auto van de Amsterdsmsche
Authraciet-Mij. De auto verbrijzeide na-
genoeg het geheele voorbalcon. De chauf
feur bekwam eenige lichte verwondingen.

De politia heeft aangehouden een
28-jarig slager uit de Kleine Wittenbur-
gerstraat te Amsterdam die een zijner
buren met een broodmes had bedreigd.

De laatsge standaardmoien in Fries-
land, die bij het dorp Rottevall» stond,
dateerde uit 1689 en als historisch monu
ment voor eenige jaren door de Vereen. voor
Vreemdelingenverkeer te Leeuwarden is
aangekocht is door den storm vernield.

Het is veel beter, dat uw plichten
T u tôt gewoonte worden, dan a
S dat g\j uw gewoonte als plichten
besekouwt,

Uit het Duitsch vertaald naar een novelle
van Wilhelm Haut.

14)

En hoe weinig is er toe noodig dit
lieva wezen te verheugen, haar vroolijk
te stemmen 1 Met haar te spreken, een
schoon boek met haar te lezen, haar op
eene wandeling naar hare lievelingsplekjes
te vergezellen, dit is immers ailes wat
ze noodig heeft om opgewekt en vrooljjk
te zijn. Welk een gelukkig leven kon
toch F&ldner in zgn huis hebben, wan
neer hij haar nu en dan eenige dezer
kleine attenties bewees."

De jonge man gevoeide zich overigens,
zonder dat hij het zichzelve wilde be-
kennen, aangenaam gestemd, gevleid door
Jozephe's aanhankelijkheid.

Scheen haar niet iederen morgen,
iederen avond een nieuw feost te zijn.
Wanneer hij naar beneden kw»n> om te
ontbijten, had zij reeds alies ketarig netjes
ingericht nu eens kooa zij de» zaal, die
een heerlijk gezicht op den verren R(jn
gaf, dan weer het terras, waar men het
landeljjk gezicht op de arbeiders in de
velden en op de wjjnbergen voor zich
kad, zoo nabij om allés als een getrouw

beeld op te nemen, maar ver genoeg om
niet in het stille genot v&n den morgen
geatoord te worden een volgenden keer
had ze een priëel in den tuin uitgezocht,
rondom door dichte platanen afgesloten
en waar slechts de geurige luchUoegaug
had. Zoo verscheen zij steeds in een
nieuw en verrassend beeld voor Fiftbens
bewonderende blikken en wanneer hij
dan binnentrad hoe blijkbaar verbeugd
stond zg op om haar gast te begroeten,
hoe levendig wist zij het gesprek aan te
knoopen of gaande te houden, als hij in
haar aanblik verloren ailes om zich heen
vergat, en hoe verstond zij de kunst dit
of dat te vertellen en door luim en fgno
beschouwing ailes, wat zij zeide, eene
bijzondere gestalte, eene eigenaardige be-
kèorlijkheid te geven. En wanneer zij
dan later suel en vaardig haar hare hui-
selijke bezigheden verrichtte en hij zijn
boek te voorschijn htalde, wanneer zij
met den arbeid, dien zij zelden weglegde,
tegenover hem plaatsnam en vol ver-
wachting tôt hem opzag, dan was het
hem dikwijls, alsof ailes, de ganache we
reld, voor hem verdween, en hij droomde
een kort, zalig oogenblik hij was de
gelukkige echtgenoot, en zat hier aan de
zij de van eene geliefde gade.

Jozephe rees niet weinig in de achting
van haar vriend, doordat zij juist den-
zelden lievelingadichter had als hg. Wel
moest hg haar vaak bg het lezen uit
Jaen Pauls heeriijke dichtwerken te hulp
komen, om haar deze of gene duiatere
vergelijking op t© hôlderen. maar zij was
snel van begrip, haar n&tuuriijke taki en
haar fijn gevoel, waardoor ze zoo geheel
met den dichter meeleefde, liet haar voel
raden, voor nog F^ben haar een ver-
klaring had gegeven. „Er ligt toch",
zeide zij eens, neene wereld van gedachten
in dezen Hesperus. Iedere menschelijke
gewazrwording bij vreugde en smart, bg

lief en leed ligt daar voor ons ontleed.
Hij weet ons, terwijl wij den zoeten geur
van eene bloem inademeD, hare binnenate
deelen, hare teere bladeren, hare fgnste
meeldradon te beschrgven, zonder haar
te vernielen te ontbladeren. Want dat
is immers, geloof ik, het groote geheun
van dezen meester, dat hij iedere diepere
gewaarwording niet beschrgft, maar alleen
aanduidt, en toch ook weer niet vluehtig
aanduidt, maar als door het fijne micros
coop eener vergelgking ons eenen diepen
blik in de menschelgke ziel laat werpen,
waar gedachte bij gedachte opdoemt en
het oog, verrast, maar in verrukking ge-
Kracht over de wondervolle schepping,
zich in eenen traan oplost".

„Gij hebt", antwoordde haar gast, „naar
het mij schijnt, in deze woorden zijn ge-
heim werkelijk uitgesproken. Mij stuit
niets, ik beken het openlijk, zoo zeer
tegen de borst, dan die blgkbare door-
zichtige pogingen van de schrijvera of
dichters, om den lezer recht helder en
duidelijk te maken, wat de held oi heldin
of een derde of vierde persoon hier en
daar hebben gevoeld en gedacht. Msar
onze dichter I Hoe heerlijk, hoe lijk is
ook in deze zgn vinding. Wij leven, wij
denken, wij weenen onwiliekeurig met
Victor, en Chlotilde's bleeke wangen en
hare stille droefheid treft ons dieper dan
eene omschrijving het kan doen, en in
het geluk der minnenden zouden wij wel
een atraal der avondzon willen zgn, die
in h«t priêel om hunno omarming 3peelt,
een nachtegaal, die het vrome feest hun
ner zaligheid met zgn heldere stem in-
luidt

„Het is zonderling", merkte Jozephe
op, „de draad van dezen roman, dïon
men zijn geraamte noemt, zou ons bij
anderen in 't minste niet interesseeren,
misschien zelfs gezocht, vervelend voor-
komen. Zes verloren, verwisselde, we-

dergevonden zonen, waar Welter Scott
b.v. gewooniijk slechts één heeft en de
schrijver van Walladmor zich zelfs in
zijne parodie met twee tevredeh stelt
eene jonge dame, die tôt hare kwelling
door haar broeder bemind wordt, zelf
echter zijn vriend bemint, een psstorie
vol ratten en kinderen en adelijk ver-
blijf, waar 'n adelaarsgeest en karakter
samenwoont, denk u deze zaken in eene
zekere volgorde en ge hebt een onzer
gewone romans van verloren zonen enz.
Maar welk een leven, welk eene wereld
wordt er uit deze geschiedenia, wanneer
onze dichter haar zgn bloemenmantel
omhangt Welke heeriijke lucht, hooger
en reiner dan iedere aardsche, komt ons
uit de vareerende liefde van Victor en
Chlotilde tegemoet, welk een weemoed
uit het hopeloose koude leven, wanneer
Victor en dat beminnelijke wezen elkaar
miskennen, welk eene vreugde eindelijk,
wanneer hunne karten zich onde^ den
helderen nachteîijken hemel door de smart
der scheiding ontsluiten en overvloeien
van liefde en geluk."

K Ja", riep de jonge man, ,,onze dichter
is een groot muzicus. Hij heeft een
afgezaagd, oud, lang gehoord thema voor
zich, maar terwijl hij den gang van het
liedje behoudt, voert hij de gedachten op
eene wgze op, die ons zoo verrsst, zoo
nieuw achijnt, dat wij het oude thema
vergeten en slechts de overgangen hooren,
die hij maakt, terwijl hij den hemelladder
der tonen als een engel op en neer gaat
en ons een geopenden, zaligen hemel in
den droom toont, ofschoon wij misschien
in wsrkelijkheid evenaîs Jacob een recht
harde legerstede hebben. Nu eens is hg
week als een luit, doordringend als een
hobo, dan vol en roerend als een wald-
hoorn in de verte, dan dondert hij als
de diepste bassen, majestieus en verheven,
dan slechts zacht l»pelend als een aco-

iusharp of in weemoed wegsmeltende als
de toonen eener viool."

„Hoe dankbaar ben ik hem", zeide
Jozephe bowogen, ndat hij verzoent, dat
hij d'e wonden onzer weemoed heelt. Het
had immers in zijne maçht gestaan, Chlo
tilde te laten ondergasn door de smart
over onbeantwoorde liefde, maar voor
haar dood riep haar Victor haar nog toe
„Ik bemin u immer bovenr aile", en zij
sliep l&chend in. Denk u de vreeselijke
smart, de bitterheid over het levenslot,
wanneer wij deze menschen hadden zien
sterven zonder hoop, zonder troost. Maar
dat was immers niet mogelijk geweest
Victor kon niet zoolang bemiunen, had
zich in de armen van Joachime of van de
vorstin geworpen, want de man kan im
mers niet lang bemiunen zonder weder-
liefde."

„Gelooft ge dat werkelijk antwoordde
Fiôbon weemoedig glimlachend. nO, hoe
slecht kont gij ons, hoe laag moet ge
wel van ons denken, dat wij niet eens
den moed bezitten ons leven door te bc-
minnon, zonder weder bemind te worden."

„Ik houd het bij vrouwen voor moge
lijk" zeide de schoone vrouw, „liefde zon--
der wederliefde is een groot ougeluk, en
vrouwen zijn er meer voor gescbapen d^n
gij, om hun levenlaDg in stilte te lijdeDé
De man werpt zulk een kommer van zich
of hij wordt er door verteerd."

„Geen van beiden ik leef immers
nog en bemin", zeide FrÔben, verstrooid
voor zich heen ziende.

„Gij bemint 1" riep Jozephe op zoo'n
eigenaardigen toon, dat F** ben verschrikt
opzag zij sloeg de oogen peder, toen ze
ziju biik ontmoette, een hoog rood be*
dekte haar gezicht, dat echter even snel
voor eene diepe bleekheid piaats maakte.

(Wordt vervolgd.)