FRANSGH L. G.
A. G. j.LICHTEtiDAHL,
Gevestifld teïeendam
B. HEEBDT,
Vulpenhouders.
T. K. KBIBIR
Lessen Boekhouden.
A. BOS Jr.,
voile MM.
Sociaal-Democratische Arbeiders-Partij.
Zondag 25 Jnni a.s.,
KOOS VORRINK en
Mevr. BIEN BLEKKINK,
Groote internationale Sportfeesten te
Hoogezand met Schoolfoest en Kormis,
op 7, 8 en 9 juli a.s.
Groote Internationale Sportwedstrijden,
Schitterend Tuinfeest
NATIONALE BANKVEREENIGING.
DEPOSITO's voor 1 jaar fixe IX pet.
Handelshuis - J. Pool Zonen
Sappemeer. - Martenshoek.
iuweller OVINS,
Yoorradig een groote collectie JDWEELEN,
Gratis Hi&uws-en Advertentiebiad
Opleiding
als Kinderarts.
HEND. HEIKENS.
op het Sportterrein te Hoogezand.
Entrée 15 cent. Werkloozen vrij.
Vrijdag 7 Juli, Vk uur:
Zaterdag 8 Juli:
Zondag 9 Juli, l'/a uur:
by FABER.
met 25 L. glazen, merk Monopol,
slechts f 11.75.
gfloningen.
Het geheim van den Viniist
A. J. P. s R9MA-PUDMG
smaakt als Boom.
52e Jaargang
ZATERDAG 24 JUN1 IH22
Oplaag 8000 exemplaren.
No. 40
Brukker-Uitgever T. K. KBEMER
Hoogezand, Schooîstraat 97.
Postweg 17 (bij 't station)
Schildwolde.
's nam. 5 uur,
Zang yan de Zangyereen. „De Yolksstem".
PROGRAMMA:
Uitvoering van verschillende spelen en zang-
nnmmers door plm. 1000 schoolkinderen,
MIDDAGCONCERT, te geven door de Mariue-
kapelle van Wiihelmshaven,
VOETBALMATCH H S. C.--OLDENBURG,
GROOT TEINCONCERT bij FABER door
RGTHE's KAPEL.
"J"™"™ W-
in Broches, Mangers, Ringen en
Oorknoppen
wordt huis aan huis g»lazen te HOOBEZAND, Kisl-WIndeweer, Kropswoida, Wesîerttroek, Foxhot, SAPPEMEER, SLOCHTEREN, SiddaburenHaHuas, SchiidwoldeK«lha»îi. FsxhaR!, Schariner,
Harkstede, LasMand, Oversobiid, NOORDBROEK. ZUIDBROEK, MUNTENOAM, m*
ADVERTENTIEN.
Leeraar Fransch M. 0.
Sappemeer.
Opleiding voor praktijkdiplo-
ma's en akte P.
IProbeert eens
Aile dagen versch.
24 eent per 8 ons.
Eerlijk gewicht.
8PBEKER8
beiden van .Amsterdam.
Het Verkiezingscomîté v. d. S. 0. A. P.
te Hoogezand-Sappemeer.
op het Sportterrein
muziek van het Fanfarekorps „H.~S.". Opening der kermis.
3—4x/2 uur
Dir. Richard Rothe, in den muziektempel van het plantsoen.
41/2—6 uur:
opgeluisterd door muziek.
8 uur:
KEURTTJRNEN door pl.m. 20 Duitsche turasters en turners
BAL onder leiding van den heer GORENS
waaraan wordt deelgenomen door Athleten uit Holland,
Duitschland en Zweden.
8 uur:
MUZIEK van ROTHE. BAL.
Kapitaal en Reserven f 12 millioen,
Kautoor Hoogezand (Boon Mulder).
Gelden op dezen termijn gestort, zijn na een jaar, mits
drie maanden vooruit opgezegd, weder beschikbaar.
Niet opgezegd zijnde, wordt de post stilzwijgend op
dezelfde voorwaarden voor een jaar verlengd.
De rente kan per halfjaar worden ontvangen bij ruim
85 kantoren in Nederland, tegen inwisseling van coupons,
die bij storting der gelden worden verstrekt.
M:- "Vx
»«v. 1794. Poeiestraaî, tegenover de Oosterstraat. Xel fut aa
GOORECHT
Officieel Orgaan m 10GEZAND, SAPPEMEER en SLOCHTEREN.
Dit BLAD Tersehijnt iederen ZATERDAG.
Franco per post 1.20 per jaar.
SAPPEMEE K. Tel. 418.
ADYERTENTIËN van 1—6 regel» 50 eent, ieder regel
meer 10 cent.
Ineending van advertentiea Vrgda jsmiddags voor 12 nnr.
Voor het plaatsen van Adverlerttiën betreffende Baudet en KJjverheid 1s voor de stad Groningen alleen gerechtigd het aigemeen Advertentlebnreaa van H. WE8TENBOBG, Munnekeholm 8, Groningen, Tel. 772.
Voor Advertentiën en Beclames buiten de provincie Groningen is alleen gerechtigd hel Advertentiebureau „HOLLANDIA" 's Gravenhage, Tel. H 7614.
Telet. 209,
med. d«ct«. aria,
Spreekunr s 1—2.
f
Ze werd reeds in 1894 bekroond
met de hoogste onderscheiding om
hate hooge voedingswaarde.
Beleefd aanbevelend,
Groote Openluchtmeeting
OP
EITBEE'o s
Vrydagsiaiddagg vrij entree.
Xaterdagg- en ZomlagauiiddMgg op het Sportterrein
le rang 50 et., 2e rang 25 et.
Avondfeesten bij FaBEB s telkena f 1.—.
Doorloopende kaart voor belde avonden f 1.50
Ctot 7 Juli).
Complété Wechtellen
•eL*
JPritna Ttwaliteit. ivHiif/stn pvijxen'
Niets in de wereld vordert
X meer krucht dan te moe-
ten zwjjgen.
«g#
FEUILLETON.
Nadruk verboden.
39).
„Wat een treurig toeval I E11
nu Wat moet er dan nu gebeuren
„De plechtigheid zal uitgesteld
moeten worden, of u mocht het
verkiezen. dat ik in dezen ook de
taak van den ouden heer overneem."
Hardenegg deed aile moeite, te
lezen in de trekken vandenjongen
predikant, doch er lag zoo'n vol-
maakte rust op zijn ernstig, bleek
gezicht, dat de vrij heer geen enkele
gedachte meer had aan hetgeen hij
vroeger wel van dezen man vreesde.
„Ik moet u openhartig bekennen,
waarde heer," zei Hardenegg, na
eenig nadenken „dat me uw hericht
fataal ia en dat ik de trouwplech-
tigheid stellig zou uitstellen, indien
dat nog mogelijk was. Doch dit
bericht komt zoo laat, dat daaraan
niet meer te denken valt. De gas-
ten zijn al gekomen en alte voor-
bereidingen getroffen, er zal mij
dus wel niets anders overblijven,
dan uw tweeden voorslag aan te
nemen."
Werner knikte bevestigend met
het hoofd.
„Heel goed, mijnheer Van Har
denegg. En heeft u, met het 00g
op de kerkelijke plechtigheid, mis-
schien nog enkele wenschen
„Neen, ik houd niet van derge-
lijke formaliteiten en laat aan u
over ailes te regelen. Maar ik hoop,
dat u het kort zult maken en per-
soonlijke kwesties buiten beschou-
wing laat. Verder" het scheen
hem haast moeite te kosten deze
woorden uit te spreken verder
is het natuurlijk, dat ik u voor het
overige van den dag tôt mijn gasten
reken."
De zwijgende buiging van den
jongen predikant kon zoowel een
aannemen als een afslaan van de
uitnoodiging beteekenen. Hij ver-
liet de kamer en Koert zag hem,
met gefronst voorhoofd, na.
„Een onaangenaam mensch
dacht hij, „en wat een zonderling
toeval, dat die man me nu juist
voor de tweede maal op 't levens-
pad ontmoet. 't Kon warempel wel
een afspraak wezen, die men voor
mij verzwegen heeft. Enlin, dat
zai aanstonds wel opgehelderd wor
den."
Dit kleine voorval had hem ont-
stemd, maar zijn verdriet kon niet
meer duren, toeo hij een uur later
zijn schoone bruid zag, die geheel
gekleed was voor de huwelijksplech-
tigheid. Hoe aanvallig, beeldig
schoon zag zij er uit in haar wit
zijden japon, die haar sierlijke ge-
stalte nauw omsloot Hoe heilig
stond haar gezichtje onder den wa-
zigen sluier, m-t mijrthen versie d,
die van 't hoofd tôt de voeten neer-
hing. Wel ontbrak ook op dit
oogenblik een gelukkige glimlach
op haar bleek gelaat, ja, 't was
zelfs, of er sporen van tranen aan-
wezig waren, doch op een gewich-
tigen dag als deze waren dat ver-
schijnselen van ontroering, waarover
de vrij heer dan ook heelemaal niet
ontevreden of verwonderd was.
Met eenige hartelijke woorden, dia
tevens hulde brachten aan haar
schoonheid, kuste hij haar hand en
ook Balthazar Stiller, die buiten
zichzelf was van vreugde, werd bij-
zonder vriendelijk begroet. Daarop
voerde hij de bruid over de, met
kostbare tapijten belegde en met
bloemen versierde trap, door de hal
naar de prachtige trouwkoets, waar-
voor de mooie paarden trotsch hun
bepluimde koppen op en neer bogen.
In statigen stoet volgden nu de
overige rijtuigen met de gasten en
zoo ging het door het dal naar het
kleine dorp toe.
„Mijn lieve vrouw 1" fiuisterde
Koert, terwijl hij nog eens weer
de hand van Eltriede nam en lief-
koosde. „Hoe onuitsprekeljjk ge-
lukkig maak je mij dezen dag Hoe
lang en hoe innig heb ik hiernaar
verlangd I"
Zijn oogen zochten de hare, maar
zij keek droomend over het schoone
hefîstlandsohap heen.
„En je moeder?" vroeg zij.
„Zij is niet gekomen en zij heeft
mij niet geschreven. Waarom zei
je mij niet eerder, dat ze zoo vij-
andig tegenover mij staat
„Waartoe zou 't baten, mijn lieve
kind Dat zou jou maar onnoodig
zorgen en verdriet veroorzaakt
hebben. Zulke veroordeelen als
mijn moeder heeft, zijn met al 't
verstand niet weg te praten, ten-
minste in geen weken of maanden.
Er is een lange tijd voor noodig
om zulke menschen tôt andere ge-
dachten te brengen, ze moeten een-
voudig voor het feit gesteld worden.
En we zijn immers juist bezig dat
te doen."
Hij had op vroolijken. schertsen-
den toon gesproken en 't verdroot
hem een weinig, dat Elfriede slechts
een zucht tôt antwoord had.
„Overigens moet je mij geen ver-
wijt maken, lieve, van hetgeen ik
maar zoolang voor je verzwegen
heb, want ik ben zoo pas tôt de
ontdekking gekomen, dat mij iets
is verzwegen, dat ik steeds met be-
langstelling heb gevolgd."
„Toch niet door mij Geloof jij
dat iik voor jou een geheim heb
„0 neen, dat was stellig niet de
rechte benaming. Maar zeg me
eens, wist jij niet, dat je vroegere
vriend, Joliannes Werner de Can-
didaat, thans hulpprediker is in
Frauensee
Wel leek 't den,vrjjheer, of er
een licht rood op 't gezicht zijner
bruid verscheen maar 't ging zoo
snel voorbij, dat hij zich evengoed
verkeken kon hebben.
„Zeker wel," amwoordde zij.
„Dat wist ik heel goed. Maar je
hebt mij nooit daarnaar gevraagd en
ik wist niet, dat jij zooveel belang-
stelde in Werner."
Moeten jou vrienden dan ook
niet de mij ne zijn En des te meer
nog, waar het gaat om zoo dicht
Roma-pudding overheerlijk,
Is voor iedereen begeerljjk.
in elkaars nabijheid te wezen."
Dezen keer bedroog hij zich niet.
Et- kwam een trek van verbazing
in haar oogen, toen zo vroeg
„Is ,t nog altijd Werner, over
wien je spreekt en is die in onze
nabyheid
„Kijk, die roode daken daarginds,
dat zijn de huizen van Frauensee,
mjjn lieve Elfriede. Ik da ht, die
naam moest toch eens genoemd
zijn tusschen ons."
Zij antwoordde niet. Achterover
geleund tegen de heerlijke kussens
van het rijtuig, hield ze onafgebro
kon den blik gevestigd op 't bouquet
in haar schoot Hardenegg fronste
zijn voorhoofd een weinig Hij
werd er niet rustiger door, dat ze
draalde met een antwoord en ver-
volgde
„Als deze nabijheid van je vriend,
den candidaat, zulk groot nieuws
voor je is, dan zul je er zeker nog
wel meer over verbaasd wezen, lat
niemand anders dan hij ons huwelijk
zal inzegenen."
Elfriede was niet in staat, haar
hevige .schrik te verbergen voor de
oogen van haar aanstaanden echt-
genoot."
„Dat is onmogelijk zei ze. ang-
stig naar hem opkijkend, „en jij
zelf sprak me van een heel ouden
dominée, die jou anders ook nog
getrouwd had
Hardenegg liet haar niet uitspre-
ken. Reeds dook het kleine, aar-
dige kerktorentje voor hen op, tus
schen de boomtoppen,
„En ik sprak de waarheid." viel
hij haar, op harden toon in de rede,
„maar dominée Valentin is juist
dezen morgen erg ziek geworden
en zpo pas eerst vernam ik, dat die
Werner zijn piaatsvervanger zal
wezen. Die man is mij niet sym-
pathiek, maar 't was veel te laat
om nu nog veTanderingen te kunnen
aanbrengen. Ik heb mij du» in het
onvermijdelijke gesehikt en ik ben
er wel door verrait, juist bjj jou
zoo'n opgewondenheid te consta-
teeren."
Op dit oogenblik begonnen de
ke :kklokken plechtig te luiden. De
paarden bleven staan en Elfriede
had niet meer den tjjd in te gaan
op zijn driftige woorden. Zij liet
zich door hem uit den wagen tillen
en sehreed toen aan zijn zyde voort
over het pad, dat door de dorps-
kinderen met bloemen werd be-
strooid, naar het Godshuis.
Vaster dan ooit steunde zij op
den arm van den vrijheer, want t
was haar, of ze zoo zou neervallen.
Zij zag niets van den mooien zon-
neschijn, zij zag niets van al de
niewsgierigen. Opkomende tranen
verduisterden haar blik en ze waagde
niet, om van den grond op te kijken,
want 't was haar, of ze dan iets
verschrikkelijks iets onverdraaglijks
zou zien.
Dicht voor het altaar stonden
twee stoelen, voor bruid en brui-
degom. Op het oogenblik, dat ze
gingen zitten, hield het klokgelui
op en orgeltonen ruisehtem door de
kerk, vergezeld van lieflijk kinder-
gezang. In een halven eirkel zaten
de gasten in schitterende costumes,
om 't altaar heen en fluisterden
nog steeds onder elkander. Daar
verstomde plotseling elk geluid,
want de geestelijke begaf zich op
den kansel en riehtte zich tôt het
jonge paar.
(Wordt vervolgd.)
