U
van AL
tegen
De prj
Profiteert v.
j
^choarteni
ftund- en
11BBR0M, n.
ammsmm
Ontvangea e
vanaf f
Bmnenb&ndi
3
1. SMITH
Een VELO wascht schoon en wringt droog
Ext
Beste
Lange 1
De gans
uitsluitend I
Zeer 1
30 cts. per
GEHEEL NIEU'
met prachtvolle s
royal8 maat 49 c
Extra zware Gras
Ext^a solide Tafe
Extra sterke Leei
Breede gummi K:
Pracht zware kw
Dikke Gummispoi
Qummischortjes
Nog een pari
ilS uitzoeken (iets
Jaeger halfwi
thans 19 et. -f-
Zeer fijne effi
in rose, zal m,. g
Zeer fijne ge
ruimte van vor
Beste gemolt
met dubbele bc
Dito in zwai
kus Mulder en GeesjeNieuwold
Borgweg.
Ondertr.: Sijtzo H Grafthuis,
25 j Overschild, en Aaltje
Bouwman, 20 jHélium Hen-
drik Steenhuis, 28 j., Sloch-
teren, en Giietje Haan, 18 j,
Hélium.
Gehuwd: Abraham Wollinga,
Slochteren, en Willemien Laan,
Schildwolde.
Overleden Elsien Veentjer,
68 jechtg. v. Evert Emmel-
kamp, Siddeburen Janlje, 3
mndd. v. Taeke Dokter en
Anna van Dijk Jan Bolmeijer.
77 j echtg. van K. Steen
Hendrik Mulder, 79 jwedn,
v. Derktje Koning, Siddeburen.
Officieele Publicatien.
Ssvamden vssrwsrpcn
Een Bril.
Een rijwielbelastingkenmerk.
Inlichtingen op werkdagen
des voormiddags tusschen 9
en 11 uur, politiebureau achter
het gemeentehuis te Hoo-
gezand.
DRANKWET.
Burgemeester en Wethouders
van Hoogezand brengen ter
openbare kennis, dat op 17
Maart 1933 bij hen is ingeko-
men een verzoekschrift van
PISTER JACOB PILON, van
beroep koopman, wonende te
Sappemeer, Winkelhoek no 38,
om een verlof A voor de zaal
van het perceel Kiel, Sluisweg
no. 15.
Binnen twee weken na de
dagteekening dezer bekend-
making kan ieder tegen het
verleenen van dit verlof schrif-
telijk bezwaren bjj Burgemees
ter en Wethouders inbrengen
Hoogezand, 18 Maart 1933
Burgemeester en Wethouders
roornoemd,
D. BARTELS.
De Secretans
G. ZWIERS.
EMICELE CENTiN OPENEN DE DEUR VOOR DE
SiGARANDEERDE „BLUE BAND KWAUTEÏT"
Blue Band is iets duurder, dan andere, goedkoope
soorten. Maar als Ge over dit kleine prijsverschil
heen stapt weet U wat U eet de beste kwaliteit
die in Holland le krijgen is! o
G 51
Ik hoop, dat je me nu be-
grepen hebt?
Shella Dane ketk naar haar
verloofde op, met een uitdruk-
king in haar oogen, die hem
zou hebben gewaarschuwd, als
bij meer verstand van v ouwen
had gehad. Toen schoof ze
kalm haar verlovingsring van
den vinger, stak hem dien toe
en zei
lk heb het uitstekend be-
grepen. Daarop wendde ze met
een ruk haar paard en galop-
peerde weg, hem verbluft
achterlatend. Hij had verwacht,
dat ze zich voor dien wil zou
buigen. Tôt nu toe placht ai
les daarvoor te buigen. Dick
Richards had een hardejeugd
achter den rug, een dapperen
strijd met het leven, met moei-
lijke omstandigheden en zorgen
en veel (egenstand Dat had
hem jong al sterk gemaakt en
zeker van zichzelf, misschien
té zeker Nu stond hij daar,
aan den oever van de Bear-
rivier. Het water kronkelde
zich tusschen rotsen en heuvels
door, het landschap was woest
en somber.
Sinds drie weken was Dick
met Shella verloofd. Eigenlijk
kende hij haar weinig Ze
hadden elkander het eerst ont-
moet bij kennissen, toen hij
terugkeerde uit de wildernis
van Chilean, waar hij aan een
mijn verbonden was geweest
en te doen had gehad met
halve bandieten en gevaarlijke
halfbloeden, maar nooit met
meisjes. Nu was hij komen
logeeren in haar geboortestreek
en hun twist was ontbrand
over Norris
Norris was onverwacht in
den droom van gGuk, dien
Dick hier genoot, verschenen
een lange, bruine, gesloten
jongeman, die leek op het
land rondom en met wien
Shella in een taal sprak, die
Dick niet kon volgen, met
wien zij omgang in een ver-
trouwelijkheid, die hem meer
en meer was gaan hinderen,
tôt op het onzalige moment,
toen hij haar beval, die vriend-
schap (e verbreken. Men be-
veelt geen meisje als Shella.
Met wanhoop in het hart
reed hij huiswaarts, doch hij
had nauwelijks vijf minuten
gereden, toen de storm opstak
Het werd bijna nacht-donker
rond hem en het begon te
sneeuwen. Dick zag niets meer
dan witte vlokken in diepe
duisternis neerdwarrelend Hij
was wel gewend aan storm-
weer, maar de ijskoude sneeuw
hinderde hem Hij kende deze
streek niet goed en was zich
bewust, dat hij ernstig gevaar
liep, te verdwalen. Maar het
paard een van de paarden
uit den stal van Shelia's vader
kende den weg vcor hem
Misschien zou allés goed
zijn gegaan, als hij zijn ge-
dachten bij elkaar had gehou-
den, maar hij was meer ver-
vuld van de scène met Shella,
dan goed was voor een gun-
stigen gang van zaken. Dus
zij had Norris lief Hij had
het wel vermoed
Bitterheid bestormde zijn
hart. Waarom had zij hem
doen hopen op geluk, waar-
van hij in eenzame hardejeugd-
jaren droomde? Waarom hem
enkele weken van zaligheid
gegund, om hem dan voor dien
ander weg te stooten? Hij
balde zijn vuisten. Graag zou
hij Norris nu willen ontmoeten
en zijn woede op hem koelen.
Maar de storm rukte hem ruw
uit zijn gepeins. De sneeuw-
jacht joeg hem in het gezicht,
het paard glipte en Dick, die
genoeg op zijn hoede was,
viel, hij wilde weer opsprin-
gen, doch kon niet; kreunend
zonk hij terug, een stekende
pijn ging door zijn rechterbeen.
Het paard boog zi h over den
gevallene, Dick voelde den
warmen adem van het dier
over zijn gezicht en hoo;de
het zach'jes hinneken
Dat gaat mis, zei hij in zich
zelf, storm, koude, sneeuw
en ik hulpeloos en verdwaald
hier. Hij werd zich bewust,
dat het gevaar zeer groot was
Werktuigelijk aaide hij den
hais van het paard. Het was
als nam hij met die beweging
afscheid van het leven. Toen
zei hij Ga maar, ouwe
jongen, maak jij maar dat je
veilig thuiskomt Het dier
hinnikte weer, zacht en kla-
gend en toen galoppeerde het
weg in den storm
Waren er minuten of uren
vergaan Dick wist het niet.
Zijn been deed pijn, de koude
verstijfde hem en zijn gedach-
ten werden verward. Norris
was de schuld van dit ailes
Richards Richards
Dick richtte zich wat op
Droomde hij of was Norris
daar werkelijk? Ja, het was
zijn stem.
ja! riep Dick terug.
iÉven later wist hij, dat het
geen droom was, Norris was
alleen langs de rivier gereden,
toen de storm opstak en had,
huiswaarts rijdend, het paard
van Dick ontmoet Hij be-
greep, dat er iets moest zijn
gebeurd en keerde terug
Het zal niet iang meer du-
ren riep hij door den storm,
ik kon dat is Shella er
niet
Dick beet zijn tanden op
elkaar, zijn heele woede keerde
terug Hij zweeg, en den an
der, die hem nauwelijks zien
kon, hield hem voor bewus-
teloos. Hij overlegde. Het
was onmogelijk om in storm
en duisternis vast te stellen,
of Dick ernstig gewond was
Hem op het paard nemen en
thuis brengen kon zijn dood
veroorzaken. Beter was het,
hulp te gaan halen. Hij trok
zijn jas uit en wikkelde de
ander er in. MaarDikduwde
hem weg Laat datlaat
me met rust
Hij ijlt, dacht Norris.
lk zal hulp gaan halen, zei
hij, het is te gevaarlijk om je
mee te nemen. Hoe kon Shella
je in dit weer alleen laten
gaan, zij kent het land toch
te goed.
Dick werd razend. Hij kwam
zich voor als een onmondig
kind, dat beschermen moet.
Ik heb van niemand hulp
noodig! snauwde hij.overigens
kun je tevreden zijn, onze ver-
loving is verbroken.
Een nieuwe stormvlaag om-
hulde hem Norris was een
moment sprakeloos.
Shella is vrijheid gewend,
zei hij, haar vader heeft haar
zoo opgevoed, zij kan geen
dwang verdragen
Dick zweeg. Hij had pijn
en voelde zich koortsig en ver
ward. Vaag dacht hij er aan,
dat Shelia's vader het moeder-
looze meisje anderdaad als een
jongen had opgevoed, dat men
haar vriendschap met Norris
altijd „Kameraadschap" noem-
de.
Hij begreep het niet.
Norris had goed gezien, de
storm b daarde, reeds kwam
er meer licht. In dat licht zag
Dick den ander naast hem ge-
knield in de sneeuw.
Neem je jas en ga weg zei
hij verbeten, ik weesch geen
hulp van jou. Norris haalde
zijn schouders op.
Dae is nonsens, zei hij, je
begrijpt het verkeerd, Shella
en ik zijn samen opgegroeid,
onze kameraadschap
Loop heen met je kameraad
schap schreeuwde Dick Voor
d e kameraadschap heeft ze
mij opgegeven Misschien is
ze bang voor een huwelijk
met iemand, die haar wil over-
heerschen, zei Norris en tastte
naar sigaretten, een gewoonte
geste die hij plotseling onder-
brak, terwijl een gesmoorde
uitroep hem ontsnapte Dick
volgde onwillekeurig zijn blik.
Wat hij zag deed hem ver-
stijven, want al was hij een
vreemde hier, hij wist wat het
was.
Ver weg naderde een don-
kere, wilde massa, een kudde
waarvan de hoeven den grond
deden dreunen. Mustangs, wil
de paarden, woeste dieren, die
als een stormvlaag kwamen
aanrazen, ailes verpletterend,
wat in hun weg was. Dick
sloot zijn oogen. Het was, als
voelde hij al de woeste horde
over zich heen loopen. în en
kele seconden gingen ontel-
bare gedachten door zijn brein
herinneringen, gevoelens van
smart en berouw en verlangen
Zijn werk, zijn jeugd, zijn
liefde. Shella! Zijn handtastte
naar den ring Hij opende
zijn oogen en zag. Hij zag de
horde van mustangs nu dicht-
bij en daartusschen een gestalte
te paard. Norris was de mus
tangs tegemoet gereden. Het
was de eenige kans en het
was maar een zeer kleine kans
dat zij niet beiden verpletterd
zouden worden. Hij had dien
dag zijn geweer meegenomen
en dankte nu den hemel er-
voor. Als een centaur, vast-
gegoten aan zijn paard, zat hij
en mikte. Hij was een ge-
boren ruiter en uiis'ekend
schutter. Shella en hij wed-
ijveren daarin en hoe dikwijls
had Dick zich op de Iippen
gebeten, als die beiden praat-
ten over vroeger: Toen schoot
P R D I KBEURTEN
ZONDAG 19 Maart 1933.
Herv. Gem.
Hoogezand v.m. 10 uur
ds. Oldeman.
Collecte.
Sappemeer n.m. 7 uur
ds. J. Nijenhuis Ockhuizen.
Kielwindeweer v.m. 10 u.
ds. Wasch.
Kropswolde: v,m. 10 uur
geen dieu st.
Westerbroek: v.m. 10 uur
ds. Kruiziuga.
Eugelbert v.m. 10 uur
geen dienst. Yacature.
Middelbert: v m. 10 uur
ds. Nijenhuis Ockhuizen.
Sebarmer-Harkstede v.m.
9i/s uur ds. Rensink.
v.m. 11 uur Kinderkerk.
Kolham voorm. 9.30 uur
ds. Dokter.
Sloehteren v.m. 9Vs uur
ds Kwint.
N m. 6l/« uur dezelfde.
Sebildwolde: v.m. 9i/j uur
ds. Siega.
Donderdagavond 7 u. dezelfde.
Hélium n m. 6i/s uur
ds.. Hoekstra.
Siddeburen: v.m. 9V> uur
ds, Audier.
Noordbroek v.m. 9lu uur
ds. A. Vos, N.-Pekela.
Zuidbroek: v.m. uur
ds. J. N. Sevenster.
Doopsgez Gem.
Sappemeer v.m. 10 uur
Geen dienst.
Ger, Gem.
Sappemter: vm. 9i/j uur
ds. W. Tom.
's Nam. 5 uur: idem.
EvaDgelisatie in <?n ten bate
der Ned. Herv Kerk.
Winkelhoek—Sappemeer
v m 9Ve uur de heer Faber.
N.m 5 uur idem.
Vroombosch „Bethel" 's a.
6M« uur de heer Hellendoorn.
Schaaphok v.m 9*/« uur
de heer Feller doorn.
Noordbroek Evangelisatie-
lokaal Binsdagavond 7 uur
Bijbellezing.
Bapt. Gem.
Hoogezand Beukemasfraat
v.m. 91/® u. de heer Reinholtd
's av. 6 uur dezelfde.
Woensdagsavonds 7Va uur
B'dstond.
jij wij galoppeerden, weet
je nog weg
Het schot knalde en een der
paarden viel. Er ontstond on-
middellijk een paniek in de
kudde. Norris had dit voorzien
en gewild en hij wist, dat nu
twee dingen mogelijk waren
ôf ze zouden zich door hem
laten opjagen, ôf ze zouden
over hem en Dick heengaan.
Hij schoot nog eens, zijn
paard steigerde, het trouwe
dier voelde den dood nabij en
hinnikte. Er kwam een zwen-
king in de kudde mustangs,
één seconde later galoppeerden
zij wegNorris gleed van
zijn paard. Hij zag er uit als
altijd, een beefje somber en
ondoorgrondelijk, als de rotsen
en kloven rondom.
Lieveling, het was ailes mijn
schuld
Dick lag in bed, verbonden
en tôt bewustzijn teruggekeerd
en Shella knielde bij hem.
lk had je niet alleen mogen
laten in een streek, die je niet
kende Heb je veel pijn?
Niet meer, dan zoo'n idioot
als ik verdien, zei hij en streel
de haar over het hoofd. Jij
was het, die gelijk had, Shella.
Dien avond zaten zij shella
en haar vader en Norris, bij
hem.
Het was een vreemde storm,
zei Shella, zoo hevig en kort
weet je nog, ik geloof dat ik
toen pas tien jaar was en dat
we samen uitreden
Dick luisterde stil naar hen.
Hij glimlachte Nu voelde hij
zich niet langer een buiten-
staander, een vreemde, dien
men vergeet. Maar toen Shella
zweeg, zei hij Dat is nog
niets, bij deze gc-chiedenis
toen ik die horde mustangs
zag aankomen
Hij wist nu, dat hij over
eenige tijd juist zoo met Nor
ris zou spreken als Shella
Eenzame menschen hebben
soms zulke hevige gebeurte-
nissen noodig om te leeren
begrijpen, wat kamereapschap
is.
DE LA MA*
'/j pondspakje
VERSCH GEKARND MET 25 °/o ALLERFIJN5TE ROOMBOTER ONDER RIJKSCONTROIE
DOOR
PAT O'CONNOR.
(Uadruk verboden.)
