BENES'
CICBOREI
Lindo-Knijppbrood.
H. HOVEN,
Optibare litleen-libliitheek
Inmaakglazen cadeau.
Koopt onze prima mark JRI Sir
TRIPLEX voor Figuurzagen
Zagiry BBAND, Zuiderstr. 7, Hoogezand.
1
«"S
1S VAN NELLE'S
GEBROKEN THEE
pSÉ#
Hebt D last
in Ow Koflie
werkt genezend
Vrssgt Uwm Winkaliir
als Naaister
H. v. Breda-Sluiter
W. BEERTA, Sappemeei
Migazijn na MEUIELEN ta SPEELGOEDEREN
MEUBELEN.
5=3 jf
S: -Sa
s
Slook-t-
RAUW-KOST.
Hoogezand-Sappemeer.
GESLOTENvan Maandag 14 Aug
tôt Donderdag 31 Aug.
HEROPENING Donderdag 31 Aug
Zuiderstraat 134 SAPPEMEEJ
S
9
d o
bn.3
\tamsm
ZEER VERKWIKKEND
IN DE WARME DAGEN
37 CENT
34
32
30
27
24
22
20
AFTERNGON-TEÂ
GOLDEN CUP-TEA
PANTER
G1RAFFE
PRISNSA
KU BUS
DISCUS
KEGEL
WINKELIER!
VRAAGT
HT1KTAK
In wcerwil van haar terneer-
geslagen stemming werd Letty
toch getroffen door het ellen-
dige uiterlijk van den jonge-
man, die voor haar keukenvens-
ter was blijven slilstaan, als
gebioiogeerd. Zij zelf zat aan
de keukentafel en vanwaar hij
stond kon hij haar niet zien.
Ze zat er, in vertwijfelde
stemming, waarin zij verkeerd
had, sinds dien morgen haar
berekeningen onbarmhartig
duidelijk hadden aangetoond,
dat zij genoodzaakt zou zfln
haar ouderlijk huis te ver-
koopen, wilde ze er niet van
den honger in omkomen.
Toen haar ouders nog leefde
had Letty geen zorgen gekend.
Haar vader had zaken in de
stad, doch daar de gezondheid
van haar moeder zwak was,
woonden zij in dit dorp, een
half uur rijden met de auto
van de stad af. Ze hadden er
dit aardige huis met den mooi-
en tuin en Letty had een heer-
lijke jeugd. Doch toen stierf
haar vader onverwacht, haar
moeder kwijnde weg, Letty
twee-en-twintig jaar oud, bleef
achter. Ze bezat geen bij-
zondere talenten, had nooit een
studie-hoofd gehad, doch haar
ouders meenden, dat zij ook
nooit voor haar brood behoef-
de te werken. Ze lieter. haar
dus slechts een huishoud-
school bezoeken. Twee jaar
lang ging ailes ook goed. Het
Het kapitaal, dat Letty geërfd
had, was solide belegd en
wierp genoeg rente voor haar
af om zorgeloos te leven. Toen
kwam de wereld-crisis.
Papieren daalden met angst-
twekkende snelheid, Letty, die
geen verstand van zaken had,
we.id meegesleurd, als zoovele
duizenden anderen. Haar kapi-
taaltje verdweenOp een
dag vond zij zichzelf terug als
een doodarm meisje, met geen
ander bezit dan dat van een
huisje, dat haar geld kostte
aan belastingen.
Ze trachtte iets te verdie-
nen door handwerken en der-
gelijke dingen. Een hachelij-
ke onderneming in deze tîjden.
Daarna probeerde ze het
door een keuken te gaan hou-
den. Maar in dit dorp was
daarvoor weinig interesse. De
huisvrouwen hier, kookten
meest zèlf, slechts enkelen na-
men nu en dan des Zondags
iets van haar of uit medelijden.
En nu had zij, van morgen,
vastgesteld dat zij onmogelijk
kon doorgaan met dit eigen
huis te bewonen, belasting er
voor te betalen.... ze moest
weg.
Na heete trannen te hebben
geschreid ging ze aan het werk,
want ze was van nature ener-
giek en ze had vandaag twee
diners af te leveren. Zoo kwam
het, dat ze, nog met betraan-
de oogen, aan de keukentafel
zat en den jammerlijk uitzien-
den jongeman gadesloeg, die
verstard van extase staarde
naar een pan met braddend
vleesch waaruit heerlijke geuren
opstegen.
Letty had een goed hart en
haar eigen zorgen maakten
haar gevoelig voor die van an
deren. Arme kerel, wat zag
hij er uit Een soort padvin-
ders-pakje aan, met een korte
broek en bloote knieën, zeker
gekregen en een gezicht, zwart
van honger.
Ze ging naar het venster en
vroeg vriendelijk „Heb je
zoo 'n honger
De jongeman kreeg een schok
staarde haar aan, werd vuur-
rood, slikte een paar malen en
bracht er toen moeizaam uit
,Ja.neen..dat wil zeggen"
Kom maar binnen, zei Letty
en opende de keukendeur, ik
zal je wat geren.
De jongeman keek haar aan,
keek dan schichtig om zich
heen en gleed opeens langs
haar naar binnen.
Ze schepte op een bord wat
soep en keek medelijdend toe,
hoe hij die gretig oplepelde.
Toen gaf ze hem een stuk
heerlijk gebraden vleesch met
groenten en aardappelen. Ik
heb toch geen honger, dacht
ze en voor de twee was er
genoeg.
De jongeman at, alsof hij in
drie dagen niets had gehad.
Zij ging tegenover hem zit-
teu en voelde zich minder een-
zaam en ellendig, terwijl ze
hem gadesloeg.
Hoe lang is het wel geleden,
dat je zooiets hebt gehad
vroeg ze, je hoeft je niet te
geneeren voor mij, hoor.
Hij had nu ails op en keek
haar aan met nieuwen Ievens-
moed in de oogen.
Hoelang, zei hij wel, eh...
acht weken.
Wil je een sigaret vroeg ze.
Wel eh.graag.
Zoo arm dat hij niet een
een sigaret meer heeft, dacht
ze. Ze rookten en keken el-
kaar aan.
aan. Ik eh... was eigenlijk
allang van plan eens naar U
toe te gaan, zei hij toen. Maar
eh... ik vreesde voor indis-
cretie... Ze keek hem ver-
baasd aan. Hij drukte zich
zoo keurig uit, bepaald een net
te jongeneen of andere
verarmde intellectueel
vreeselijk toch Wil je een
kop koffie vroeg ze.
Graaggraag
Ze dronken hun koffie en
spraken over neutrale dingen,
het weer en zoo Toen stond
hij op. Wat ben ik U schul-
dig en tegelijk haalde hij tôt
haar onuitsprekelijke verbazing
een portefeuille voor den dag.
Toen hij die opende, zag ze
dat hij vol bankbiljetten was.
U.... U.... hemel....
U was dus niet half verhongerd?
vroeg ze. Niét halfverhongerd?
Hjj keek haar pathetisch aan.
Zoudt U dat niet zijn, als
U sinds acht weken niet an-
ders had gegeten dan rauwe
wortelen, sla en vruchten?
Ze staarde hem aan. Maar
waarom doet u dat, als u...
als u toch zooveel geld hebt?
Hij ging weer zitten. Ja,
dat zit zooMevrouw Elman
is de stichtster van een natuur-
leven-vereeniging. Buiten sla-
pen, liefst zelfs zonder tenten,
zooveel mogelijk ongekleed
loopen en eh... welhongeren
sla en zoo. Ik leerde haar
toevallig kennen en eh.wel,
ze heeft een dochter.
Letty lachte, in weerwil van
haar zorgen.
Mooi natuurlijk?
Mooi Wel, mevrouw Elman
kampeert nu met haar ver-
eeniging hier bij het bosch,
we zijn vanmorgen aangeko-
menhebben acht weken
ergens anders gekampeerd,
maar kregen onaangenaamhe-
dnn met de boeren... Nu, er
zijn vijftig jongemannen bij,
tusschen twintig en zestig jaar,
en verder zij en haar dochter.
Meer hoef ik u niet te zeggen!
Letty lachte. Hij keek haar
oplettend aan.
U lacht... maar daarstraks
had u roodbehuilde oogen. En
u was toch zoo vriendelijk
voor een wildvreemde, alleen
omdat u dacht, dat die in
moeilijkheden was. Mag ik
misschien niet weten, wat u
scheelde
Letty kleurde. Och... moei
lijkheden, geld-moeilijkheden
ik mag u dat gerust zeg
gen... geldzorgen zijn geen
schande meer tegenwoordig.
En ze vertelde hem van haar
zorgen.
In de stad zou ik misschien
iets kunnen bereiken met zoo'n
keuken, maar dan zou ik ka
pitaal moeten hebben... Het
huisje verkoopen isheteenige,
maar het gaat me zoo aan het
hart. Zoolang ik hier woonde,
voelde ik me nog niet heele-
maal verlaten
Hij keek haar peinzendaan.
Hoort u eens.ik heb van
morgen toevallig vernomen in
het dorp, dat men bij u diners
kon bestellen, en sindsdien
liep ik rond met dat idee, maar
ik wist niet, of ik bij u aan
huis kon eten en op uw dis-
cretie mocht rekenen.Toen
ik u zag, was ik gerustgesteld.
Nu zal ik u iets zeggen. 1k
kom voortaan elken dag hier
eten en breng een van de an
dere lui mee, een sympathieke
kerel hij heeft me laatst twee
sandwiches met ham afgestaan,
die hij stiekum was gaan eten.
Nu zijn we gezworen vrienden.
Maar denk er om, niets ver-
tellen.
Hoewel de twee diners haar
op den duur niet konden red-
den, hielpen ze Letty toch weer
even door de eerste moeilijk
heden heen. En het stemde
haar trouwens hoopvoller en
odgewekter, als ze niet meer
alleen aan tafel zat, doch de
beide jongelieden tegenover
zich had.
Doch den derden dag, toen
ze nauwelijk» verdwenen wa-
ren, belde aan haar deur een
ouder uitziende heer, eveneens
half gekleed.
Juffrouw, zei hij, ik heb
ontdekt, dat twee van onze
natuurlevers hier eten. |Ik zal
ze niet verraden, als u mij
niet verraadt aan hen. Voortaan
kom ik ôôk eten, een uur vôdr
dat zij komen. Maar mondje
dicht Een man op mijn jaren
kan eenvoudig niet meer zoo
leven Maar zij zou het me
nooit vergeven, als ze wist,
dat ik mijn belofte geschonden
had!
Letty onderdrukte 'n glitnlach
en beloofde te zwijgen als het
graf. Nu verscheen om zes
uur elken dag de oudere heer
en at met smaak zijn diner,
waarna hij met duizend voor-
zorgen het huis verliet.
Nauwelijks was hjj verdwe
nen of de beide jongelui ver-
Voedzaarb en licht verteerbaar.
Blijft minstens drie
dagen versch.
Alleenverkoop voor Hoogezand
bjj
Broodbakkerij
Klelsterstr. 14.
Ondergeteekende biedt zich
aan
voor nieuw en verstel-
werk.
DE GROEVE 35.
schenen. Doch weldra werd
Letty's tijd nog veel meer be-
zet. De natuur-Ievers brachten
hun dag door met het uitvoe-
ren van volksdansen en het
bepraten van ethische onder-
werpen. Begrijpelijkerwijze
hadden ze tijd over en brach
ten die door met elkander te
bespionneeren, wie wel het
meest in de gunst der schoone
Aline stond en die harer ge-
duchte marna. Al spionneerend
ontdekten zij nog andere din
gen dan die, in verband met
Aline. Kort en goed, na twee
weken deed Letty na twaalf
uur niet veel anders meer dan
koken. Om twaalf uur, om één
uur en om twee uur kwam een
natuur-lever lunchen, en van
vier tôt 's avonds negen sloop
er telkens een naar haar toe,
om een maaltijd te gebruiken.
Er was langzamerhand strate-
gisch talent voor noodig, de
diverse gasten uit elkanders
gezichtsveld te houden, en
Letty lachte soms in haar
eentje tranen als ze dacht aan
al die jonge natuur-levens, van
wie zij wist hoe ze dewetten
overtraden, doch die elk voor
zich meenden, uitzonderingen
te zijn.
Toen kwam de dag, dat
tegen theetijd een opvallend
mooi meisje aanbelde. Letty
voelde meer dan dat ze het
wist, dat dit Aline moest zijn.
De mooie Aline, waarvoor zoo
veel helden leden en streden
Aline keek haar wat onzeker
aan zei Ik eh.wilde vragen
of ik misschien bij u de thee
kon gebruiken... met eh....
wat sandwiches.
Zeker, heel graag, zei Letty
en liet haar in de gezellige
voorkamer.
Ze maakte een tea klaar,
die Aline's gezichtje aanmer-
keiijk deed ophelderen. Sand
wiches met ham en roodvleesch
en ei, toast met jam, koekjes
en gebak.
Het is verrukkelijk geweest,
zei Aline, toen ze klaar was,
maar eh... wilt u er als 't u
blieft niet over spreken, dat
ik hier was Ziet u, mijn
moeder heeft eh... principes
en ik moet me wel naar
haar schikken... zoolang de
bevlieging duurt... en mijn
verloofde nog niet is afgestu-
deerd. Als hij dat wel is, kan
ik trouwen, en dan is het uit
met de ellende. In haar prach-
tige oogen spiegelden zich
droomen over biefstuk, pud
ding en andere heerlijkheden.
Van Maandag 31 Juli tôt en met Zaterdag 12 Aug
U1TLEEN1NG en LEE8ZAAL GEOPEND van 7—9 uur.
ZATERDAGS van 4 6 uur. Geen uitleening van jeugdboeken
Vanaf 1 Sept. Is de leeszaal niet weer
geopend tusschen 5 en 7 uur.
HET BESTUUR.
met GARANTIE.
3li 1 H/s L.
19 21 23 25 et.
Bjj aankoop van 10 glazen een cadeau.
Aanbevelend,
Wij leveren U SOLIDE
- TEGEN BILL1JKE PRIJZEN.
Reparaties vakkundig, spoedig en billijk.
Rulme sorteering in KINDERSPEELGOEDEREe
Eerste Electr. Meubelmakery - Stoffeerdery.
en voor aile andere doeleinden. Platen 155 X 125 c.M,,
50 cent per plaat.
Eiken Triplex 153 X 122 c.M. f 2.80 per plaat.
Uw verloofde Letty staarde
haar ademloos aan. O... u
bent met een van die andere
natuur-Ievers verloofd?
0 neen, met een heel nor
male jongen, geltfkkig! ver-
zekerde Aline. Marna heeft
gezegd, dat ze het goed zou
vinden, dat wij trouwden, zoo-
dra hij is afgestuurd. Hij wordt
advocaat en komt op het ad-
vocatenkantoor van zijn vader
en hij heeft zijn fortuin, dus
dan zijn er geen bezwaren...
maar tôt zoolang geef ik haar
maar toe... Ze zeggen, dat
zoo'n tijdje sober leven ook
heel gezond is... Ze zuchtte
eenigszins twijfelend.
Letty ging zitten en lachte
totdat de tranen over haar
wangen liepen, bij de gedachte
aan al de jongemannen, die
sinds weken van rauwe wor
telen leefden, in de hoop, dit
meisje te veroveren.
U moest hun dat vertellen,
zei ze verwijtend. Wie?
Maar ze zijn ailemaal even
enthousiast en overtuigd als
marna... cr valt niet mee te
pratenals ze wisten dat ik
hier sandwiches met ham heb
gegeten.met hàm Het zou
een bittere teleurstelling voor
hen zijn. Dacht U Letty
veegde haar tranen af. Wel,
ik wed van niet. Komt U
morgen weer terug?
Graag! zei Aline.
Dien middag overlegde Let
ty wat ze moest doen. Haar
gasten waarschuwen zou be-
teekenen, ze verliezen. Maar
er was er èèn onder, de jon
geman, met wien ze deze heele
geschiedenis begonnen was,
dien moest ze het vertellen..
ze kon eenvoudig de gedachte
niet verdragen, dat hij zich il-
lusies maakte, moeite getroost-
te voor nitts.
Het viel haar echter zwaar
en ze was doodelijk verbaasd
toen hij in lachen uitbarstte.
Al die dwazen, die wortels
kauwen en heimelijk gaan eten?
Maar U zelf dan waagde
ze op te merken.
0, ik ben even dwees ge
weest, acht weken lang
maar dat is voorbij. Als ik
nu nog ben gebleven was dat,
omdat ik.wel..deze diners
hier met U niet wilde missen.
Ik ben blq, dat ze U goed
smaakten, flluisterde ze.
Hij greep haarhand. Non-
sens... het was jôu tegen-
woordigheid.met jou zou
ik... wel wortels eten, mijn
leven lang
Na welke overtuigend lief-
des-verklaring hij haar in zijn
armen sloot.
Negen-en-veertig mannen, in
leeftijd variëerend tusschen
twintig en zestig jaar, verlieten
twee dagen later met woedende
en terneergeslagen gezichten
het kampeerterrein en de om-
geving. Aline's verloofde had
getelegrapheerd, dat hij ge-
slaagd was en haar verloving
was bekend gemaakt. Marna
was diep gekwetst door den
ontreuw van haar discipelen
en gaf van louter teleurstelling
haar eigen natuur-leven-prin-
cipes op met een promptheid,
die eenigszins verdacht was.
Het verlovingsmaal werd door
Letty gekookt. Het was heerlijk.
Verschillende van haar vroe-
gere „heimelijke" gasten zaten
mee aan. En als lachen gezond
is bij het dineeren, dan moeten
ze wel ailemaal gezonder van
tafel zijn opgestaan, na het
uitwisselen van de verschil
lende bekentenissen.
tD 00
CD
+3 O
O d
GQ
CD
m
-d
05 -4-3
U*
d o
05 g
05
bc
d
,<D
OQ
Cgi bC
v
bfi o
Sm .d
«3 S
c3 P
bû
05 O
oa
<d
TeubensD,m,u>,vi,cn
Sappemeer
Spaarf ge/c/
en gezondhe/cf^
PER ONSPAKJE
DOOR
JETTA TIELK.
(Nadruk verboden.)
jfe OQ
uu a
~-
