TELEFOON 33.
Conservo Inmaakglazen
Mogeu hinderen snoepen?
I l MitU il E. T
Bill ■»l»Élil) MS
neskant bez. Honlmal» Teakplaten,
Java- Teakzwalpen eu Dolken.
Meoie eikea Stammen.
J. SCHAAPHOK
Dépôt te IriÉpi ÏBsnarkt 84.
K. TIKTAK,
j wepns vergevorderd seizoen I
i
en Onderdeelen.
TRIPLEX voor Figuurzagen
Zigirj BIIND, Ziiosrstr. 7, Hcsnazand.
HAD
P. VAN DIJIEM, ,0,.
Emn Advortontie»
gopl&atst in dit Blad moet U
ongetwjjfeld het meeste succès
geven, daar Uwe advertentie
in 9000 gezinnen gelezen wordt
Kwaliteits Theeëu
Blauwe Haan theeën:
GB.ONINGEN AMSTERDAM.
ONTM&SKERIN G
RA
(onder voile garantie)
levert scherp concurreerend uit yoorraaà
(Een verf, die buiten niet barst of in
blaren trekt) merk „DE VALK".
SAPPEMEER.
Naast onze supérieure
China Mélangé 37 ci. p, ons
Namiddag 34
Oranje Pecco 32
Blauwmerk 30
28, 25, 22 et. p. ons.
Ook nog zuivere BLADthee
yan 2o et, per ons.
Uw Advertentie
hier gestaan, ze
was door dui-
zenden gelezen,
In w
geslagi
toch g
dige t
man, d|
ter wa
gebioïc
de keu
stond 1
Ze
stemmi
had, s
berekei
duidelij
dat zij
haar o
koopen
den ho
Toen
had Le
Haar
stad, de
van ha
woonde
half uui
van de
dit aard
en tuin
lijke jet
haar vî
moeder
twee-en
achter.
zondere
studie-h
ouders
nooit v<
de te vi
dus slt
school I
lang gir
Het kap
had, w
wierp g
af om zc
kwam d
Papie
twekken
geen ve
weid m
duizendi
taaltje v
dag von
een doo
ander fc
huisje,
aan beli
Ze trs
nen doo
gelijke c
ke onde
Daart
door eei
den. M
daarvooi
huisvrou
meest zè
Va
sli
1 l1/#, 2 Liter
16 18 20 22 24 26 cent
met prima zware Gummiringen.
Verder prima WECKKETELS, Gegalv. en Emaille, Losse HOU-
DERS, BEUGELS, VEEREN, GUMMIRINGEN, THERMOME-
TERS enz.
FRANCO LEVERING. In den IJzerhaadal vas
Dat is voor vele ouders nog steeds
een open vraag. Toch is deze kwestie
heel gemakkslijk op te lossen Als
Uw kinderen weer vragen om iets „lek
kers" geef ze dan de origiaeele KING
Pepermunt. Waarom Cmdat
KING niet alleen een heerlijke smaak
en geur bezit, maar ter en s door het
edele natuurproduct, waaruit het be-
reid is, de eetlust opwekt.
KING PEPERMUNT.
Onze Standverf houdt jaren stand en is spiegelglad
STANDWITf 1.— per Ko-
STANDBRUIN.f 1.60 per Ko.
STANDGROEN. ...f 1 75 per Ko.
Aile kleuren OLIEVERF
55 cent per 10 Ko.
Ze strijkt gemakkelijk uit, is dun en toch dekt ze best.
Het is een verf voor ieder die eenduurzame verf wenscht.
Vraagt Kleurenkaart b$ Drogisterjj en Verfhandel.
WINKEL1ERS en YENTER8 RA.BAT.
van aile voorradige j$r
voor prijzen ver beneden onze vorige oprui-
mingsprijzen.
eu voor aile andere doeleinden. Platen 155 X 125 c.M,,
50 cent per plaat.
Eiken Triplex 153 X 122 c.M. f 2.80 per plaat.
M. LASAR.
j Er was geen twijfel aan,
sinds Dr. Lancast een graag
geziene gast was geworden in
het groote huis van de Aimer-
tons, had Ethel Elmerton nog
slechts oogen en ooren voor
hem. En toch had niemand
van de familie Elmerton eraan
getwijfeld, zoomin âls wie ook
van de familei Burk, dat Et
hel zou trouwen met haar
jeugdvriend James Burk.
Men beschouwde hen sinds
lang stilzwijgend als een paar,
ook al was |ames weleens ver
liefd geweest op een ander
meisje, ook al had Ethel wel
eens geflirt. Ze bleven toch
altijd bij een hooren en zijzelf
twijfelden daar blijkbaar nooit
aan. James wachtte eenvoudig
totdat hij zijn studie volein-
digd had - hi] was een semi-
arts - met de beslissende vraag
te stellen en Ethel was te mo
dem, om intusschen te zitten
smachten. Ze had, hoewel
haar ouders gefortuneerd wa-
ren, altijd willen werken en
was secretaresse van den di
recteur van een exportfirma.
James was nooit jaloersch
geweest als ze met anderen
ging dansen en zij op haar
beurt bekommerde zich niet
om zijn vluchtige vlammen.
Zoodra ze bij elkander wa-
ren, dan leek ailes onveranderd,
ailes "in orde", zooals zij het,
met een modem gebrek aan
sentimentaliteit en romantiek,
nuchterweg noemden.
Maar met Dr. Lancast, den
bekende patholoog, was het
een ander geval. Ethel dans-
te of flirte niet met hem, ze
luisterde alleen met gespan-
nen aandacht naar het minste
woord, dat hij uitsprak en ze
had geen biik voor James,
zoolang Lancast in de buurt
was. Wat ze aile allemaal in
hem zag, was niet duidelijk,
daar ze zich niet eiover uit-
liet, doch wat wel heel duide
lijk was, daarvoor kon niemand
in de omgeving meer biind
blijven: dat zij Lancast zou
nemen, zoodra hij haar vroeg
En daartoe scheen hij geneigd.
Dr. Lancast was geen sen-
timenteel aangelegd man, had
ook niet meer den leeftijd,
waarop men met een meisje
flirt. Maar juist dit ailes, juist
zijn grijnzend haar, zijn erva-
J ring, zijn geweldige knapheid
en het feit, dat ze twintig jaar
in leeftijd verschilden, impo-
neerde een meisje als Ethel,
fascineerde haar.
James, aanvankelijk slechts
verwonderd, werd onrnstig,
jaloersch. En jaloersche men-
schen plegen niet overmatig
tactvol tenzijn. Hij speelde
het dan ook in zeer korten
tijd klaar, Ethel boos te maken
door zijn opmerkingen over
Dr. Lancast En het was op
zeer korten toon, dat ze hem
begroette, toen hij haar moe
der kwam gelukwenschen op
haar verjaardag.
Het was een intiem diner,
van menschen, die elkander
zeer goed kennen. Dr. Lan
cast was de eenige die betrek-
kelijk als buitenstaander mee
aanzat en James wist, dat hij
slechts op verzoek van Ethel
genoodigd was.
Men zat na het diner in de
gezellige muziekkamer. Ethel
speelde wat piano, want Dr.
Lancast was een groot muziek-
liefhebber en het was toen,
dat het gesprek kwam op
eenige brutale inbraken, die
onlangs gepleegd waren.
Dr. Lancast kon boeiend
vertellen en had in zijn leven
intéressante dingen genoeg
meegemaakt. Men toonde dus
dadelijk belangstelling, toen hjj
zei
Ik heb op het gebied van
inbrekers eens een merkwaar-
dig geval meegemaakt.
0, vertelt U ons dat, zei
Ethel.
James, geërgerd, stond op
en wandelde weg. Aan het
andere eind van de kamer ging
hij in een vensterbank zitten
en bladerde in een tijdschrift.
Daar Dr. Lancast nooit zijn
stem uitzette, verstond hij diens
verhaal niet.
Het is een jaar of acht ge-
leden, zei Dr. Lancaster, ik
woonde toen in X en had
daar een aardig huis. Ik hield
er een huishoudster op na en
nog een paar bedienden, maar
op een avond trof het, dat ik
heelemaal alleen was Mijn
huishoudster had vrij gekre-
gen voor een week-end, mijn
knecht had zijn vrijen avond
en mijn chaufieur woonde niet
bij me in. Ik zat nog laat te
werken, toen ik meende, iets
te hooren in een derbeneden-
vertrekken. Nu bezit ik een
een tamelijk aardige verzame-
ling antiek, zoodat ik altijd op
mijn hoede moest zijn voor
inbrekers. Ik nam mijn re
volver en sloop naar beneden
en inderdaad naar later
bleek had mijn huisknecht ter
goeder trouw, aan een kennis
verteld op welke dagen hij
placht uit te zijn en die vriend
had hem verder uitgehoord,
bijzonderheden over de in-
richting van het huis en mijn
gewoonten. Kortom, ik be-
trapte inderdaad een inbreker,
juist toen hij bezig was diverse
kostbaarheden uit mijn verza-
meling in een zak te laten
verdwijnen. Nu bezat ik een
beeldje, waar ik bijzonderaan
gehecht was. Het was een
kunstwerkje van nauwelijks
vijftien centimeter hoog, een
vrouwenfiguurtje, opgegraven
in Griekenland en voîgens
kenners een zeldzaam exem-
plaar. Die schurk stond er
mee in zijn hand, toen ik bin-
nenkwam en wat erger was,
hij liet het van schrik vallen.
Als dat niet was gebeurd,
zou ik hem waarschijnlijk z®n-
der meer aan de politia heb-
ben overgeleverd, maar toen
ik mijn arm beeldje in scher-
ven zag liggen, besloot ik hem
een lesje te geven.
Hier hield Dr. Lancast even
op, zooals ieder goed vertel-
ler op de juiste momenten
weet te doen. Me>n luisterde
in gespannen aandacht. Ethel's
groote, heldere oogen waren
op het gezicht van den be-
roemden man gevestigd. De
uitdrukking erin deed James
zuchten, toen hij van zijn
plaatsje af, een blik naar haar
wierp. Woedend verdiepte hij
zich weer in z;jn tijdschrift,
zich inspannend om niet te
verstaan wat die kerel verteide.
Dr. Lancast vervolgde
„Wat er toen gebeurde, is
een merkwaardig experiment
geworden. Ik heb er nader-
hand diverse collega's over
gespreken. Dr. Rumber, de
groote psychiater, heeftereen
beschouwing aan gewijd in
zijn laatste werk over patha-
logie ensuggestie. Wel
die schurk begon tejammeren
toen hij mijn revolver op zich
gericht zag. Ik beval hem,
mee te komen naar mijn la-
boratorium, liet hem in een
stoel plaats nemen en bond
hem vast
Je denkt misschien, dat ik
de politie zal roepen, zei ik,
maap daarin vergis je je. Wat
zal er gebeuren, als ik de po
litie roep Men zal je arre-
steeren, men zal je veroordee-
len en als je -wat me waar
schijnlijk lljkt- redicivfst bent,
zal men je eenige jaartjes op-
bergen, op kosten van fatsoen-
lijke burgers! Neen, dat is
geen straf, die me voldoening
kan geven voor het verlies
van een kunstwerkje, dat door
niets kan worden vervangen
Maar je bent natuurlijk toch
niet in staat, daar iets van te
begrijpen. Misschien begrijp
je dit beter En daarop haalde
ik een fleschje te voorschijn,
en zei hierin zitten bacteriën
van een der vreeselijkste doo-
delijke ziekten, die er bestaan,
de gele koorts. Die bacteriën
zal ik je inenten jen je zult
hier sterven aan de gele koorts.
Dr. Lancast hield weer even
op. Zijn lerendig, interressant
gezicht weerspiegelde iedere
fase van zijn verhaal. Hij was
zich natuurlijk niet bewust,
dat het in de laatste seconden
niet sympathieker was gewor
den. Ethel zat hem onbeweeg-
lijk aan te kijken.
Wel, de kerel ging te keer
als een bezetene, vervolgde
Dr. Lancast en lachte bij de
herinnering maar ik liet hem
de.kleine oparatie ondergaan.
o, natuurlijk was het slechts
comedie Dit als antwoord
op een ontstelde uitroep uit
een kring van hoorders.
Ethel was verbleekt, nu ont-
spande haar gelaat zich.
Gelukkig, fluisterde ze.
Wel, om kort te gaan, ik
ging in een leunstoel zitten en
wachtte op wat moest komen.
Zooals ik zei, was de heele
geschiedenis maar comedie, de
inenting had niets te beteeke-
nen, ik wou hem alleen be-
straffen voor het breken van
het beeldje en toen.... toen
deed zich iets eigenaardigs
voor.
Dr. Lancast boog zich wat
voorover naar zijn hoorders
en de wijze, waarop Ethel aan
zijn lippen scheen te hangen,
maakte James, die niet kon
nalaten telkens te kijken, zoo
zenuwachtig, dat hij de kamer
verliet en in een der andere
vertrekken mistroostig voor
het raam naar buiten ging
staan staren.
Toen -er was ongeveer een
kwartier verloopen, waarin
mijn inbreker jammerde en
smeekte en mij zijn heele le-
vensgeschiedenis verteide, om
te bewijzen, dat hij niet zoo
«lechts was, maar door de
omstandigheden tôt misdaad
gekomentoen werd hij
stiller en ik merkte op, dat
hij rilde en huiverde.
Het begint te werken, steunde
hij, red me toch dokter!
En waarachtig.het klinkt
ongelooflijk, maar.het be
gon te werken De injectie,
die ik niet gegeven had werkte
De bacteriën, die ik hem niet
had ingeënt hadden hem be-
smet. Ik weet niet, hoe ik
het anders moet zeggen. Om
kort te gaan: de man stierf
hij stierf aan gele koorts.
Dr. Lancast keek rend met
de voldaanheid van een ver-
teller, die een uitstekende
pointe lanceert.
Ik verzeker U, dat het geen
inbeelding van me was, geen
vergissing. Een half uur na
de „behandeling" was de man
zoo ziek, alsof hij inderdaad
de gele koorts had en... aile
verschijnselen deden zich voor!
Mijn knecht kwam thuis. 1k
vond de zaak zoo merkwaar
dig, dat ik de patient voort-
durend wilde blijven obser-
veeren. Ik liet hem in bed
liggen en noteerde aile bijzon
derheden omtrent de verschijn
selen, temperatuur, pijnen enz.,
enz. De man stierf tegen den
morgen en hij stiefmijn
collega Vanbrac, dien ik liet
roepen, constateerde het even-
zeer als ik.... hij stierf aan
de gele koorts
Het was doodstil in de ka
mer, de toehoorders staarden
als gebiologeerd in het gelaat
van den verteller.
Er is natuurlijk een moge-
lijkheid, zei dr. Lancast, dat
de man besmet was door de
gele koorts, voordat hij bij mij
inbrak, docli dat is zeer on-
waarschijnlijk. Neen, de ge-
heele kwestie moet zijn terug
te brengen tôt een geval van
suggestie. Natuurlijk heb ik
aan de zaak verder geen pu-
bliciteit gegeven... ik houd
niet van nienwsgierige repor-
teis.doch in medische krin-
gen is er veel over gedisputeerd
Hij stak een sigaret op en
zijn intéressant gezicht werd
als gewoonlijk. Doch Ethel
zag het en zou het nooit
anders meer kunnen zien
zooals het even tevoren was
geweest. Zij stond zoo bruusk
op, dat haar stoel bijna viel
en liep de salon uit, nagestaard
door de anderen.
Vandaar dat James opschrikte
uit zijnsombere overpeinzingen
doordat Ethel binnenkwam
hem opmerkte, op hem toe-
snelde en zich in zijn armen
wierp.
Ethel! stamelde de jongeman.
Zij sprak niet, klemde zich
alleen aan hem vast en sid-
derde. Pas na eenige oogen-
blikken kreeg hjj op zijn ver-
schrikte vragen slechts het
verwarde antwoord:
Dat gezicht.oeen
duivelsgezicht.
Hij kon zich niet voorstel-
'en, dat zij over Dr Lancast
sprak en zij was nooit geneigd
verder erop in te gaan of hem
de zaak nader uit te leggen.
Maar een feit is het, dat
zij zich denzelfden avond met
James verloofde. En dat ze
van dien avond af 'n onover-
winnelijke antipathie tegen Dr.
Lancast heeft gekregen.
araye UROEBEVELD, floogezand
onde bedisninglloed bstfouwbaarïleel coulant
Standverf
M M
>1 M
JOroote Opniimingl
ÎRij wielen>
m
J. SMITH, Hoogezandi
DOOR
fNadruk verboden.)
