1
HuurfaoBkjss -contracten
T. K. Kremer, Sappam
8BNES'
tICBORBI
- SPilHRIE
R. BDITENWERFAz.
TELEFOON 33
NI HoÉaiÉI il L itl WE
3008EZAID (lartwboei) M
meskant bez. Moultoain Teakpiateu,
Java Teakzwalpen en -Dolken.
Mooie eiken Stamman
Xippenvoer
R. BOITER VERP Ai.
ISCHAAPHOK
Dépôt te Groningen Yiinrti 84.
irer -,
chorei)
1
I
GOEDKOOPE MIH
Migazijn ni MEIBELEN u SPEELSBEDEIEN
MEUBELEN.
P. VAN DIJKEN, Hoogezand,
(Een verf, die buiten niet barst of in
blaren trekt) merk „DE VALK".
1
1
Ri
ARNHEM EN
NIJMEGEN
leyert scherp concurrearend uit yoorraad
Plaatselijk Nut
Kuïderstraat 184 SAPPIMEEB.
SAPPEMEER.
Op de mooiste plekjes
Bezoekt G.A.D.O.'s Lunchroom
1
ln
gesli
toch
dige
man
ter
gebi
de h
ston
Z<
stem
hadj
bere
duid
dat
haar
koo|
den
T
had
H
stad
van
woc
half
van
dit
en I
lijke
haai
mo«
twe'
acht
zon
stuc
oud
noo
de
dus
schi
lanj
Het
had
wie
af a
kw:
F
twt
gee
we.
dui
taa
daf
een
anc
hui
aar
ner
gd
ke
do<
dei
da;
hui
me
van Winschoten t/rn. Hooge-
zand S,. Delfzjj], Groningeu/
Leeuwarden en Kampen t/m.
Zwolle naar
op DONDERDAG 10 Aug.
Zegt Uw dokter
weinig Koffie?
MET
in Uw Koffle bereikt U
ongedachte resnltaten
BOTERZAAD, WIKKEN.div.
KNOLZADEN, GRAS-, KLA-
VER etc. ect
Uiterst voordeelig by
Zaadhandel MÀRTENSHOEK
G o o i
w e g
z o r g a n
SPAARBANK
Hoogezand-Sappemaer
ZITTIN O
iederen MAANDAG en
WOENSDAQ
van &i/2 tôt 7 a*r.
Epaarbutijes verkrygbaar.
VARKENSV OER, KOEIEN-
KRACHTVOER, etc etc.
prima en 't voordeeligst by
Zaadhandel MARTENSHOEK
Wij leveren U SOLIDE
- TEOEN BILL1JKE PRIJZEN.
Reparaties vakkundig, spoedig en billjjk.
Rulme sorteerlng In KINDERSPEELGOEDEREN.
Eerste Electr. Meubelmakery - Stoffeerderjj.
Oa*e Standverf houdt jaren stand en is spiegelglad
STANDWITf l._ per Ko.
STANDBRUIN.f 1.60 per Ko.
STANDGROEN..f 1.75 per Ko.
Aile kleuren OLIEVERF
55 cent per 10 Ko.
Ze strjjkt gomakkelijk uit, isduuen toch d«kt zâ beat'.
Het is een verf voor ieder dieeenduurzame verfwenscht.
Vraagt Kleurenkaart by Drogistery an Verfhandel.
WINKEL1ERS en VENTEES RABAT.
Bn P met GADO mae op pais
m ons Noordan kunt U vertoeven, indien U de G A D O -
rondreis maakt, via ZUIDLAREN en GIETEN. U stapt
b.v. by de Wachtkamer aan het Zuiderdiep in de 9-uur
bus, die naar ZUIDLAREN vertrekt. Vertrekt vandaar
om 11 50 of 1.50 uur naar GIETEN. Vertrekt weer om
12 25, 2.25 of 4.25 uur. In VEENDAM gaat Unogeven
een kyfeje nemen om dan de bus van 7.20 uur te pak-
ken die om 8.45 uur by de Wachtkamer arriveart en U
zult zeggen
lieb een fynen dag gehad voor slechts f 1.30
Inlichtingen verstrekt gaarne
G.A D.O.'s Reisbureau, Zuiderdiep - Tel. 5304
G A.D.O.'s Hoofdkantoor Hoogezand - Tel. 160
alsmede de G.A.D.O.-Chauffeurs.
ik
Naar Zeegse en Schlpborg I ■---
De bussen, die van Groningen vertrekken om 9 en 11
uur brengen de Passagiers GRATIS door naar Zeegse
en Sehipborg. Terug vanaf Schipborg om 7 45 uur.
Aile dagen goopend vau 9— 9 uur.
Zon- en Feestdagen 9—12 uur.
Waar U kunt uftrusten van Uwe vermoelenfssen.
CONSUMPTIE-TARIEVEN
Koffie 10 et. Chocolade 10 et. Limonade j®-15 et.
Thee 10 Ranja 10 Bier 15
îf 10 Rojo 10 Voorburg] 15*"
Broodje m. Kaasl5 Spuit 10
I Spcrarf
gQj^ezon ethe/çf }j
door
ANNIE VERMEER.
Mijn heniel, wat een geluks-
vogei ben jij zei Nancy. Er
lag een zweem van afgunst in
haar stem en haar blik zei dui-
delijk Hoe is het mogelijk
Naney kon niet begrijpen
dat het noodlot plotseling zoo-
veei vriendelijke interesse toon-
de voor een wezentje zoo on-
belangrijk als Mary Dane.
Ze vond zichzelf veel méer
de aangewezen persoon om
bezitster te zijn van een ver-
mogen, dat haar tôt het eind
van haar dagen in staat zou
stellen, naar de laatste mode
gekleed te gaan, een auto te
houden en te reizen Dat het
juist Mary moest zijn, Mary
de "muis", zooals ze haar in
de zaak noemdenl Zooiets
grijs was er aan Mary, zooiets,
alsof ze eigenlijk al oud en
verwelkt was, in weerwil van
het feit, dat ze pas zeven en
twintig was. Het haar had
een onzekere bruine tint, die
nu en dan grijsacbtig leek, het
hing in een zwaren knoet in
haar hais, korte haren spron-
gen altijd los uit dien ouder-
wetschen knoet en hingen stijf
en onsmakelijk in haar nek en
langs haar wangen. Haar huid
was vettig, 's zomers dikwijls
pukkelig, 'swinters te droog.
Haar neus was rood en leek
daardoor te groot, haar lippen
waren altijd bleek en ze had
de gwoonte haar schouders
altijd naar voren te buigen zoo-
dra ze tegenover iemand stond,
waardoor ze het uiterlijk kreeg
van een angstig kind.
Ze kende niet Nancy' s mor-
gens vermoeidheid, na een
avond van uitgaan en dansen,
daar ze nooit uitging en dans-
te, maar ze was altijd-door
wat vermoeid, zonder er druk-
te over te maken. Ze zag er
altijd uit, alsof ze een lange
vacantie noodig had, maar
haar vacanties had ze steeds
doorgebracht bij oude tantes,
die haar, de wees hadden op-
gevoed.
Vier jaren waren ze bij Hig-
gery en Co, geweest en toen
was het blinde noodlot haar
plotseling zoo verwonderlijk
genadig. Een haar volkomen
onbekende meneer uit Singa-
pore was kinder-en vrouloos
gestorven, men zocht z,n erf-
genamen en vond een broer
die ook al gestorven, was maar
wiens oudste zoon metMary's
moeder getrouwd was. En
daar Mary s ouders ook dood
waren, daar haar vader geen
broers en zusters meer had
gehad, viel haar een groot ver
mogen in den schoot, dat ver
weg, in Singapore, verdiend
was, de hemel weet hoe.
Dien dag, zat Mary toch
weer, als altijd, gebogen voor
haar schrijffafel, en zag er
vreeselljk tegen op, haar ont-
slag te gaan indienen bij me-
neer Higgery. Ze hoopte
maar, dat Co er niet was.
Men noemde hen Co om-
j dathij, Harry Maxwell, de "Co"
van de firma was.
Het was een jongeman van
even over de dertig, groot
flink, vroolijk en beminneiijk.
Hij groette altyd met een wel-
luidende stem aïs hij in de
kamer kwam, waar Nancy en
Mary zaten. Hij schetste dan
met Nancy en stapte dan op-
gewekt bij Higgery naar bin-
nen. Toch vreesde Mary de-
zen jongeman, die geen vlieg
kwaad zou hebben gedaan,
méér dan iemand anders ter
wereld. En er waren vele
dingen, die de Muis-achtige
Mary vreesde. Maar tegen
over meneer Eaxwell beving
haar een angst, die haar knie-
6n dood sidderen, haar houfd
n°g dieper deed zakken, haar
schouders nog meer naar vo
ren deed beigen. Niet dat ze
°oit met hem te maken had,
maar soms, als ze bij den di
recteur moest zijn, was hij er
ook en zijn nabfiheid alleen
was voldoende om Mary haar
laatste restie zelfbewust zijn
te ontnemen. En het ongeluk
wilde, dat Maxwell inderdaad
in een diepen Leeren feuteuil
achter een krant zat, toen ze
binnenkwam Meneer Higge
ry nam de brieven in ont-
vangst, die ze meteen mee-
bracht en keek verwonderd
toen ze bleef dralen.
Nog iets, Juffrouw Dane?
Mary was zoo'n machine,
dat de kleinste beweging, die
niet aïs anders was, bij haar
verbaasde.
Ja> ikMary's stem
was heesch van aandoening,
ik wou U zeggen, dat
ik den eersten graag mijn ont-
slagwou hebben.
Meneer Higgery draaide zich
wat meer naar haar toe.
Ontslag Zoo Hé, hoezoo
ik heb een oom
noem géén oommaar
m'n vadereen notaris
heeft
Mary slikte. Waarom kon ze
zich toch niet beheerschen
Waarom keek Maxwell ook
nog op Hij lette anders
nooit ep haar. Ik heb een er-
fenis gekregen, stootte ze uit
Zoo, dat is prettig, erg pret-
tig voor U.
Een getuigschrift heeft U
waarschijnlijk niet meer noo
dig? Nu juffrouw Dane, wel
gefeliciteerd
Mary kwam terug met knikken-
de knleën en viel achter haar
schrijfmachine. Vaag voelde
ze een pijn. als ze dacht, dat
Higgery zoo volkomen onver-
schillig er onder gebleven was
Maar ze was zich bewust,
dat meisje aïs zij gemakkelijk
te vervangen waren De nieu-
we zou misschien minder ma-
chinaal ijverig zijn, maar daar-
entegen misschien meer initia-
tief bezitten.
zich er over, dat het ovaal
van haar gezichlje eigenlijk
mooi was, dat de lijn van haar
hais en schouders zoo goed
uttkwamen, nu die niet meer
bedorven werden door knoot
en pieken haar, dat dure klee-
ren en hoeden zooveel ver-
anderen en dat ze iangzamer-
hand zoo'n kinderlyk plezier
er in kreeg, een andere Mary
van zichzelf te maken.
Het was Rosemary, die haar
garderobe koos, haar over-
haalde tôt sport, dansen, om
ten slotte met haar op reis te
gaan. Toen Mary acht maanden
later thuiskwam, zag ze met
oogen, die waren opengegaan,
hoe dwaas ze deed, met die
tantes in een ouderwetsch
ingericht, oncomfortabel huis
te Ieven. Ze gaf de tantes een
maandgeld en frnurde samen
met Rosemary een moderne
fiât, die ze luxieus, modem
en gezellig liet inrichten. Ze
kocht een auto en begon het
ieven dooi te zetten, dat ze
begonnen was, theaters, dan
sen, sport.
Zoo verliet Mary haar vertrek
ken en haar povere kamers
en verruilde haar eentonig
Ieven met de tantes in een
woning niet een honderdste
zoo goed en comfortabel als
ze had kunnen hebben Maar
toen ontmoette ze toevallig
een jonge weduwe, met wie
ze bevriend raakte. En de le-
vendige elegante Rosemary had
op Mary een invloed die de
tantes sterk afkeurden, maar
die voor het eerst zon en vreug-
de in Mary's ieven bracht.
Het begon ermee, dat Rose
mary haar kadper, en Mary,
zoo verlegen en angstig aïs ze
was, durfde niet veel tegen-
sribbelen toen eenwelbespraakt
élégant, half Fransch radbra-
kende meneer haar bepraatte,
den knoet te laten knippen en
het grijs-bruine haar te laten
exygeneeren. Toen Mary thuis
kwam, waren bovendien haar
handen gemanicuurd, voor het
eerst van haar Ieven was haar
gezicht gemasseerd en bedekt
deor een donzig wazigpoeder
en had ze noodgedwongen op
het korte haar een kleiner
hoedje moeten koopen. Da
tantes morden, maar Mary
keek in den spiegel en ver-
baasde zich. Dat deed ze nog
meer, toen ze doorging aan
de inblazingen van Rosemary
gehoor te geven. Ze verbaasde
Vijf jaren waren vergaan,
sinds den dag dat Mary aïs
een gevreesde muis bij Higgery
was binnengekomen om haar
ontslag te nemen.
Het was in een hôtel te in-
terlaken. Een slanke, blonde
vrouw, zeer élégant gekleed,
kwam de trap af, die in de
groote hall leidde. Vele blik-
ken monsterden haar, heime-
Jijk, verwonderend, benijdend
Vrouwen zagen onmiddelijk,
dat dit toilet een van de beste
modehulzen moest zijn. Man-
nen zagen de schoonheid van
dit ovaal gezichtje, met de
donkere oogen, die zoo inté
ressant stonden bij het blonde
haar, de teerheid van de hais
en schouderlijn, de gratie van
het fijne lichaam. Naast haar
liep een vriendin, devroolijke
Rosemary. En de beide ele
gante vrouwen kwamen langs
een tafeltje, waar Harry Max
well zat met zijn moeder en
zijn zuster. Zjjn blik volgde
Mary en schoon zich niet meer
van haar te kunnen losmaken.
Ze had hem opgemerkt, al op
de trap en een siddering was
even door haar hart gegaan
Dien avond siaagde Harry
erin, zich te laten voorstellen
Sinds lang was de naam der
kleine typiste uit zijn gedach-
ten verdwenen, zoo diealooit
zelfs maar een spoor erin had
gedrukt. Hij danste met Mary,
de charmante zeer bereisde en
belezen jonge vrouw, hij ging
den volgenden dag met haar
ski-loopen, hij maakte berg-
tochten met haar, hij kwam
langzamerhand een en ander
te weten over haar Ieven, dat
ze een huis te Londen had,
kort geleden gekocht toen haar
vriendin zich verloofde, dat
ze een grooten kennissenkring
bezat, dat ze veel paard reed,
aile thaaterpremiéres bezocht,
j enz. enz. enz. "Maar het kostte
hem moeite dit ailes te wcten
te ko m en en verder kwam hij
nooit. Het was soms alsof er
iets tusschen hen stond, dat
hij niet kon wegnemen. Hij
vermoedde, dat zij van een
man hield, en dat die gedachte
aan hem beschermend en af-
werend was voor haar waarde.
Anders kon hij zich haar vrien
delijke teruggetrokkenheid en
haar plotselinge verkillingen,
juist als hij meende haar nader
te komen, niet verklaren. Het
maakte hem tensiotte wanho-
pig. Toen zij vertrok, was hij
er nog niet in geslaagd, haar
kennismaking eenigermate te
verdiepen. Zij noodigde hem
niet zooals hij gehoopt had
in Londen uit voor een be-
zoek, maar hij deed het toch.
Hij kwam, het was eenvou-
dig genoeg, haar adres te ont-
dekken en hij werd een van
de vaste bezoekers van haar
avonden, h!j ging met haar
naar den schouwburg, soupeer-
de en danste met haar, leerde
paardrijden, om met haar te
kunnen rijden... en toch had
hij het gevoel, dat er altijd
tusschen hen iets bleef stil-
staan. Zij heeft een ongeluk-
kige liefde, dacht hij soms.
Eindelijk kon hij dezen toe-
stand niet meer verdragen.
Hij waagde het beslissende
woord. Het was op een avond,
dat ze bijzonder opgewekt en
vriendeiijk was geweest, maar
ze verkilde onmiddellijk, aar-
zelde en zei, dat ze hem zou
schrijven. Wat was er? On-
gelukkig en verward ging hij
naar huis. Was hij haar niet
rijk genoeg? Wilde ze een
aristocraat trouwen Voelde
ze niet meer dan oppervlak-
kige sympathie voor hem
Een dag later kwam haar
brief. Ze schreef hem
Beste vriend, ik weet niet
wat ik je moet antwoorden.
Ik geloof, dat ik je liefheb, en
toch... er staat iets, iemand
wel, dacht
tusschen ons.
Ik dacht het
Maxwell.
Wie is dat Een meisje.
Een meisje met slordig, grijs-
bruin haar met afhangende
schoudertjes en groezelige
teint. Een meisje, dat als een
machine dag aan dag het-
zelfde eentonige werk deed,
een meisje, dat nooit op iemand
een indruk maakte, een meisje,
dat je zoo heeft iiefgehad, dat
je aanwezigheid alleen vol-
doende was om haar te doen
sidderen, een meisje, dat van
je droomde, heimelijk en zon
der hoop, een meisje, dat zoi
gestorven zijn van geiuk, als
je haar toen een blik waardig
had gekeurd. Wat gebeurde
met dat meisje? Ze kreei
i geld. En toen kocht ze mooi.
kleeren en een prettig ieven
toen kocht ze elegance ei
persoonlijkheid, toen kocht ze
blonde haren en blanke tain'
toen kocht ze ailes wat reizei
theaters en boeken kunne
schenken en leeren, toen koef
ze ten slotte de liefde van de
man, dien ze ééns zoo heei
Iiefgehad.
Dit is de bitterheid. En il
kan er niet «verheen komen
O, als je maar een enkel.
keer, vroeger, aandacht hac
geschonken aan me, al wai
het maar een schertsend woord
zooals je wel eens voor Nanc)
vond. Maar ik was niemanc
voor je. Een leelijk, onbe-
duidend, onaantrekkelijk kind.
En ik zou dat gebleves zijn,
zonder mijn geld! Vergeef
me, als ik je hard lijk, maar
ik weet en voel, dat mijn ge
iuk nooit meer volkomen zou
kunnen zijn, dat ik nooit meer
over de gedachte heen zou
komen, ik kocht dit met mijn
geld. Met een anderen man,
die mij nooit anders gekend
heeft dan zoo, als ik nu ben
is het ook een andere zaak.'
i Daar is geen herinnering aan
I vergeefsch hunkeren, aan een
zoo volkomen versmaad zijn
begrijp je En daarom laten
we scheiden. Ik heb het ge-
probeerd, toch nog gelukkig
te worden met jou, ik heb ge-
tracht je lief te hebben als
vroeger, maar het is anders.
Waarschijnlijk zai ik nooit
meer z66 kunnen aanbidden
als toen, maar ik zai 66k ciet
tusschen den man, dien ik eens
zai trouwen en mij, de scha-
duw zien van die oude, doode -
en vergeefsche aanbidding".
I
a I
1
Strooibiljetten met aile gegevens
kosteloos aan de stations.
ROENEVELD, lioogezaiiil. I
oedfaatfouwbaarileelGoulant
Stand verf
Ltirei Siiskok
(Nadruk verboden.)
