iederen Maandag
en Woensdag
Conservogtazen
Es
Obligatie's
m SPm n.
Uw Rijwiel.
Hoogezand. Foxham.
TRIPLEX
Zagerjj BRAND, Zniderstr. 7, Hoogezand
I
BETUWE en
F R I S I A
maakglazen
„HET VALUTAHUIS
ta
Groote voorraad Steriliseerketels
Inmaakglazen
W. BEERTA
r
Speelkaarten
p. ?âi
FWl
67, Hoogezand. Tel. 103.
K.Tikîâks "ÎKTe r
Vraagt inlichtingen.
KING
L. KOLLEE
Tel. 259 Sappemeer
Een C
aricatuur.
ES=:
PIJPEN
PIJPEN
VOOR
N A A R
PEPERMUNT
J. LAHPOR,
HAAST D HAAST D
HMOT D HAAST D
MARTENSHOEK.
KREMER's Boekhandel, Sappemeer.
Het adres voor
h ^°PJe
IJzerhandel,
HOOGEZAND.
de laagste prijzen,
prima kwaliteiten,
A-Kerkstraat,
GRONINGEN.
Drogisterij en Verfwaren,
Plaatselijk Nul
ZITTING
21
ax
m
m
m
„Fermitan"
is
Ziet de étalage.
Teerproducten aan da Maalderij aan de Slocliterstraat.
SPAARBANK
Hoog«zand-Sappema«r
Lid van den Nedarlandschen
Spaarb&nkbond
v*n 51ls tôt 7 uur
Spaarbusjes kosteloos ver
krjjgbaar.
K O O P T
blj ons Uw
Vf, s/4. 1, 1V«, 2 L.
Pramiarglazan
l/«, 1.1 l/«. 2 L.
(voile garantie)
Loise Zeisen t 3.—, 3 50,
met esschen hecht compleet
f 4 -, 4.2», 4 50, 4.75
ZICHTEN f 2.25, 2.75
compl. met hecht en wel-
haak f 3.25, 3.75
Olieverf 50 et. Kg.
Lakverf 60 et. Kg.
Blj partlj voordeeliger.
Wij noteeren steeds de
laagste prijzen.
FRANCO LEVERINO.
Tel. 156
Foxham Martenshoek
Werfkade 16
P.S. Een pracht 2-pers
Kampeertent f 5.50
X
o
2» O
S" S
03
r»
a
-f
m n
z -
ffl
O
m
!>I-<
<mC jn-n
rrojlo
5°Ç2-n*
w
3
a
Z m
a
n
Q
m-
m
M 1
N
yi"o
M a
a
a
o
M
O
Wortelboer's Worm-
poeders
verdrijven zeker en snel
spoel-, made en maag-
wormeo zoowel bij
volwassenen als bij
kloderen. Bij Apothe-
kers en Drogisten. 85
cent per doos.
Jacoba Maria Wortelboer.
Heden verkrijgbaar
met dezelfde kansen als de
STAATSLOTERIJ aan het ge-
lukskantoor van
JOHS. MOLTER,
Slochterweg 32, Sappemeer en
F. DIJK,
Kerkstraat, Hoogezand
J
groote platen van 150X120
cM. voor plafond-botimmering
en andere doeleinden, beter
en mooier dan carton.
Diverse soorten in verschillende maten voorradig 4, 5, 6,
8, 10 m M. dikte.
OREGON-TRIPLEX EIKEN TRIPLEX.
Dagelijks te bezichtigen zonder eenige verplichting tôt koopen.
Bij veraf wonen stuur de bode.
GROOTE SORTEERING
De nlauwsta modallen
DE LAAGSTE PRIJZEN
DOET UW VOORDEEL
Yanaf 15 cent.
ZIET DE ETALAGE
If
Stationsstr. 15, hoek Oosterpark, Sappamaar.
Zondags gaopend van 10--2 uur.
!Bl»s!!S«!sH
Da alom bekande concurraaranda zaak.
f 1.35 1.65 1.95 enz.
Vt, 1» IVs en 2 Liter.
LOSSE RINGEN, HOUDERS, BEUOELS enz enz.
Franco lavaring naar alla plaataan.
tegen lage prijzen, bij
MAGAZIJN VAN LUXE- EN
HUISHOUDELIJKE ARTIKELEN
JÇL.- dat h
KING-pepermunt ontleent
haar opwekkende en ver-
kwikkende eigenschappen
aan't echte natuurproduct.
De heerlijke smaak en
geurvan KING-pepermunt
en haar ongerepte zuiver-
heid zullen ook U
in verrukking brengen.
De natuur is niet te ver-
beteren.
TONNEMA CIE. SNEEK
echte creosoot kwalltalt, ook ii
rood, geel en bruin per Liter 60 et. 5 L
55 et., 10 L. 50 cent.
ÏOOLTEER, BRUINE TEER,
TIMMERMANS CARBOLINEUM, CREOLINE, ZOUT
Zeer concurreerende prijzen.
DOOR
JUTTA HARDEN
Maria Lander brachthaar vacantie
van twee weken door op een klein,
goedkoop badplaatsje. Niet, dat ze
zich weelderige vacantie-oorden niet
had kunnen veroorleven, doch ze
voelde geen behoefteaan zulke din-
gen. Ze was altijd een teruggetrok-
ken meisje geweest, ze loofde ook
in de stad soberen rustig,
Ze werkte op het kantoor van haar
veder, een welgesteld handelsman,
doch ze woonde sinds eenige jaren
alleen. Het vroolijke leven thuis be-
viel haar niet, ze was een flat gaan
bewonen, zoodra haar vader her-
trouwde met een jongere, knappe
en levenslustige vrouw. Jarenlatig
waren vader en dochter ailes voor
elkaar geweest en beiden geneigd
tôt ernst en eenvoud. Doch zooals
meer gebeurt, de onde heer Lander -
die zichzelf lang niet oud vond -
werd verliefd met al het vuur van
zijn leeftijd - een vuur, dat verwoes-
tender kan zijn dan dat van een
20 - jarig hart - en sindsdien dacht
hij nog alleen aan zijn knappe Eli
sabeth, aan de pretjes, waarop die
gesteld was, aan reizen, feesten, uit-
gaan Hij natn het zijn dochter
niet kwalijk, dat ze alleen ging wo
nen en miste haar niet. Ze besefde
het, met bitterheid in het hart.
Dus woonde ze nu in 'n sinaak-
vol ingerichte, doch eenvoudige flat,
bezocht in haar vrijen tijd lezingen
en concerten, las veel, had weinig
vrienden en de meesten van middel-
baren leeftijd en besteedde haar va-
canties nuttig en practisch met
werkelijk rust houden, zwemmen,
zonnebaden en eenzelfde eenzaam-
heid, die ze gewoonlijk verkoos.
Doch ditmaal kwam ailes heel
anders. In het pension, datzereeds
voor de derde maal had gekozen
verscheen op een dag een jonge
teekenaar, die Robert Daniel heette,
vroolijke bruine oogen had, en op
onverklaarbare wijze het gesloten
hart van Maria wist te veroveren.
Ze wandelden samen, zwommen sa-
men, spraken over allerlei, waarin
ze hetzelfde voelden en dachten.
En in Maria ontlook een teer geluk
dat ze gemeend had, nooitte zullen
kennen. Peizend stond ze soins voor
den spiegel en dacht aan de woor-
den, die ze als meisje eensopving
en die zich op fatale wijze in haar
jong genroed griften, woorden van
een gouvernante, die haar een „zie-
lig leelijk kind", noeinde. Dien dag
had Maria12 jaar oud— voor een
spiegel gestaan en zichzelf gezien,
voor de eerste maal. Wreed duide-
lijk had ze gezien haar mager, bleek
gezichtje, haar leelijken teint, haar
onregelmatige trekken, haar glans-
loos, dun haar, haar hoekige gestalte,
had zich zelf veel leelijker gezien
dan de waarheid wasen zich
zelf nooit anders meer kunnen zien.
Eerst had ze wel een en anderge-
daan, om haar uiterlijk te verbeteren,
doch ze vond het toch nutteloos en
had zich van toen af beschouwd als
een van die meisjes, op wie wel
nooit een man echt verliefd zou wor-
den. En een verstandshuwelijk, zoo
als zij, gefortuneerd en intelligent
als ze was, gemakkelijk kon doen,
stootte haar af. Ze sloot zich op
met haar verdriet, werkte, studeerde,
las.... En nu stond ze voor den
spiegel en vond zich niet meer zoo
leelijk, omdat hij haar complimen-
tjes had gemaakt, zag hoe groot
haar oogen straalden, hoe een blosje
haar gebruinde wangen kleurde, dat
ze een vollere gestalte had en glan-
zender, dikker haar. Ongemerkt
hadden de jaren zooveel verbeterd,
ongemerkt door haar en dooranderen,
omdat ze om zich zelf de sfeer had
eener vrouw, die zichzelf leelijk
vond en het daardoor ook anderen
suggereerde.
Twee weken van geluk verliepen.
Den laatsten dag gebeurde het. Ze
zou dien avond met Robert uitgaan.
Hij had het gevraagd, ze voelde,
dat deze avond iets zou beslissen,
en ze was in een staat van sidde-
rende opwinding. Dat was om vier
uur, kort na theetijd. Zonder iemand
te groeten, verliet ze het pension,
nam den trein naar huis, stuurde
vandaar het verzoek, haar bagage
op te zenden en een chèque voor
de rekening. „Ze was opeens door
een telegram weggeroepen" en was
zoo bleek, zoo gesloten, zoo ver-
stard kalm, toen ze weer op kantoor
verscheen, dat haar vader het toch
merkte, en zich verwijten begon te
maken, dat hij haar verwaarloosde.
Wat kon Marie zoo zeer hebben
doen veranderen in een half uur
tijds Neen, in enkele minuten was
het gebeurd. Ze was langs Robert's
kamer gekomen en had de verleiding
niet kunnen weerstaan, er even bin-
nen te loopen, even rond te zien
naar ailes wat er van hem was, en
wat haar daarom lief was. Ze zag
een schetsboek liggen en opende
het, ze zag caricaturen, glimlachte
om een komische teekening, die de
pensionhoudster voorstelde, glim
lachte totdat ze haar eigen cari-
catuur vond. Tôt zij zichzelf zag,
als in een lachspiegel, met haar wat
opwippende neus nu omhoog wij-
zend, met haar wat groote mond nu
van oor tôt oor lachend, met haar
wat achteloos neervallende haren
nu in bosjes rond het hoofd.
Wat ze voelde, de seconden waar
in ze hierop neerstaarde, kon ze
niet goed in woorden brengen of
in gedachten. Het was een pijn, zoo
intens, zoo brandend, dat ze er
zelfs niet over denken kon. Als een
zieke, die zich kromt in krampen,
strompelde ze naar haar kamer en
zat er een oogenblik op haar bed.
Toen wist ze maar één ding Weg
Hem nooit weer zien
De herinering aan die twee weken
werd als een nachtmerrie, die telkens
weer haar pijn deed herleven, doch
haar lippen bleven vast gesloten.
Weken vergingen. Ik zal het wel
vergeten, dacht ze en ze kwam er
toe om die pijn te verdoven, de
uitnoodigingen van haar stiefmoeder
te accepteeren. Ze ging meer uit,
ze verdoofde zich met lachen en
praten, men vond haar veel aardiger
geworden, veel levendiger, en on-
willekeurig was ze wel gedwongen,
aandacht aan haar kleeding en ui
terlijk te besteden.
En toen juist leek het haar,
of het leven wel weer dragelijk
werd stond ze eensklaps tegen-
over hem, ergens op een feestje.
Ze voelde zich ijzig koud worden,
doch ze wilde niets toonen. Nooit
mocht hij vermoeden. dat ze om
hèm gevlucht was, nooit weten, wat
hij voor haar beteekend had. Ze lachte
dus en ging vroolijk in op het ge-
sprek, doch zijn toespelingen op die
twee weken, zijn bedekte vragen,
ontweek ze met schijnbaar wat spot-
achtige vroolijkheid. Ze merkte, dat
hem dat hinderde. Zeker had hij
gemeend, dat ze weer dadelijk te
vangen was, dacht ze bitter Mis-
schien was het hem alleen omhaar
geld te doen.
Na dien avond ontmoette ze hem
méér, doch hoewel hij zich kenne-
lijk moeite gaf, de oude sfeer tus-
schen hen te herstellen en haar
soms vroeg, of ze iets tegen hem
had, wist ze haar geheim te bewa-
ren, verborg wat ze voelde en dacht
onder een masker van spot en op-
gewektheid, terwijl ze tevergeefs
streed tegen het pijnigend verlangen
van haar hart. Allesdoch niet ge-
trouwd worden om haar geld,
door een man, in wien ze het groote
geluk had meenen te zullen vinden
Hij staakte tenslotte zijn pogin-
gen tôt nadering en ze maakte zich
zelf wijs, dat ze er blij om was.
Een tijd verging, zonder dat ze
elkaar zagen totdat ze op een schil-
derijtentoonstelling zijn stem hoorde
acher zich. Ze keek om. Hij storn
te praten met een kennis en ha<
haar niet opgemerkt, ze sprakei
over een schilderij, dat hij zeer be
wonderde en ze kon hem duideiijl
verstaan. Woorden verstond ze dit
haar eensklaps een openbaring wer-
den, die haar eensklaps een open
baring werden, die haar deder
duizelen van hoop en verrassing
„Ja zôô zou ik willen teekenen er
schilderen Een mensch wil altijd
wat hij niet kan. Ik ben nu eenmaaf
een geboren caricaturist, ik zie dt
wereld in een lachspiegel, ailes, wai
ik graag mooi en bekoorlijk zou
weergeven, wordt bij mij vanzelf
lachwekkend. Ik word er om benijd,
een goed caricaturist verdient meer
dan een goede schilder en toch
eens momenten, waarin ik die gave
van me verwensch, waarin ik een
gezicht, dat me lief is, zôô zou
willen weergeven, als het in me
leeft niet zooals mijn malle cari-
caturisten-oog het ziet, maar..."
Hier ontdekte hij plotseling Maria
en vreugde straalde zoo onmisken-
baar uit zijn oogen, dat ze eenklaps
wist: Hij heeft me lief.
Later, veel later—toen ze al ge-
trouwd waren— bekende ze hem
ailes. Later toen ze wist, dat het
waar was, dat hij nu eenmaal de
wereld in een lachspiegel zag, het
dierbaarste komisch teekende, tôt
zelfs zijn eigen, aangebeden zoontje
toe Overigens tôt vreugde Vcyi het
groote publiek.
(Nadruk verboden)
OQ
ai i
3
S -
s
aj
C/J
T
i
J. SMITH,
POOL,
Luxe Àrtikeleu
s
Groene Carbolineum
J. SCHAAPHOK
