ieder
en
Ot
O P R IJIMIN G. S
Voor weinig geld
KUITER'S Schoenenm^aziiD, I
SAPPEMEER.
Restanteg Steunsthoenen extra lage prijzen
RODENT
PIM. EELÎ DAAR?
6. H. RIIITER,
Steenhouwe
NI Mandai dE. TER RIVE
IIMIZU9 (IwtNBkflk) M 2S
meslant bez. Monlmain Teafepiaten,
kmTeakzsalpeo en -Delkes.
Mooie eien Stammeii
TBIPLBXPLATEH
Lekkere Pruimtabak en vooideeliger
JET VALUTAHUIS'
fijiktak5"1K îi
Heren Costuums f 4.75
Nog enkele zuiver wollen Tweed met rubber Heren Regenjassen
Restante» Heren Eng Hemden m I en 2 boorden 9t cent
HEREN PETTEN
Sterke keper Mans Overalls f 1,29
Grijze Mansjassen 98 et
Blauw Keper Mansjassen
Prima Sjeins Slagersjassen
Fa. G. HENSEN Sappemeer
~U1 ET
rJWAAGSTUK
J.
HAA8T
GRAFWERKEN
Tel. 259 Sappemeer.
Sterke Bukscing Heren Pantalons 98,118,125,149ct.
Plaat
m
B1A8T
IN
Zij
wekken
Wij
kunnenu
daarvoor
helpen.
FOXHOL, Meerweg 28, (Gem. Hoogezand)
leyert scherp coneurreerend uit voorraad
Zagerij BRAND, Zuiderstr. 7, Hoogezand.
h Kopje
ïeerproducten m de Mderij m de Sioohterstraat.
Drogisterij en Verfwaren,
Modem donker zwart met grijs Heren Costuums f 8.90
Zuiver wollen Gabardin Heren Jassen f 7.90, 8.50, 9.75, 10.50, 12.50
Donker blauw Gabardin met rubber Heren Jassen f 3.90, 4.75, 6.75, 9.50
van f 12.50, 14.50 uitzoeken f 3.75
met rubberklep 25, 29, 38, 49, 65 cent.
Restanten Heren Vilthoeden 29, 39, 59, 79, 98 cent
Op aile Courante Goederen 10 pCt. KORTING.
door I. S. 1LEICHER
SF
Hoogazi
Lid van
Sp
v*n
Spaarbi
krijgbaar.
K O O
bl| on:
Prami
Lotse 2
met ess(
f 4 -, -
ZICH'
compl.
haak f
Olieverf
Lakverf
Bij p
Wij no
la
FRAN
Foxham
PS.
Kampee
H
s 3. w
H
Z
C/J
m
o
m
N
Wort
poedi
„F
verdr
spoel
wom
volw;
kinde
kers
cent
Jacol
Hec
met dez
STAATS
lukskantc
JO
Slochten
Kerk
Maria
van twee
goedkoo]
zich wee
had kun
voelde g
gen. Ze
ken meis
in de sti
Ze wei
veder, e
doch ze
alleen. F
viel haat
bewonen
trouwde
en lever
waren v;
elkaar g<
tôt ernst
meer geb
die zich2
werd vei
zijn leeft
tender k;
20 - jarig
hij nog i
sabeth,
gesteld
gaan
niet kwa
nen en n.
het, met bitte
Dus woonde ze nu il
vol ingerichte, doch een
lu geen huisgezin mogen
de Wortelboer's Kruiden
en Wortelboer's Pillen
ontbreken.
verdryven gai, slijm, ge-
vatte koude, griep, influ-
enza, koortsigheid, maag-
en hoofdpijn,
de eetlust op, bevorderen
de spijsvertering, regelen
de stoeigang, zuiveren
het bloed, maag en inge-
wanden. Zestig et. bij
Apoth. en Drog.
Jacoba Maria Wortolboer.
SAPPEMEER, Tal. 250
Gedipl. Pedicure Voetkundige,
Lid v. h. Ned Qenootschap
v Voetverzorging. Kon goedgek
Prima CAHIERS
KREMER's Boakhandal.
Wij leveren aile voorkomende
in Hardsteen, Granieto en Béton,
zoowel in eenvoudige als
in moderne uitvoering
HET GOEDKOOPSTE ADRES IN HET NOORDEN
TRIPi FIT Sroote platen van 150X120 cM. voorpla-
8 ■AlrB-iEiJV fond-betimmering en andere doeleinden,
beter en mooier dan carton 60 cent per stuk.
Diverse soorten in verschillende maten voorradig 4, 5, 6,
8, 10 m M. dikte.
OREGON-TRIPLEX EIKEN TRIPLEX.
Dagelijks te bezichtigen zonder eenige verplichting tôt koopen.
Bij veraf wonen stuur de bode.
Halve Zware Pruim 30 et. p. Vs pd.
Rook en Pruim 30 et p. Vs pd.
Zware Pruim 8 et p. pk. 5 voor 85 cent
|n Stationsstraat 15,
Sappemeer, lioek Oosterpark.
cicti fa we/kom*
schte cremsoot kwalileit, ook in
rood, geel <n bîuin per Liter 60 et. 5 L
55 et., 10 L. 50 cent,
KOOLTEER. BRUINE TEF.R,
TIMMERMANS CARBOLINF.UM, CREOLINE, ZOUT.
Zeer concuneerende prijzer.
kleine maten f 1.09
thans f 2.58
FEUILLETON
(Nadruk Verboden.)
Het zou me heelemaal niets ver-
wonderen, zei hij, als de mist op-
trok. vôdrdat wij Dover bereikt heb-
ben. lk heb al dikwijls meegemaakt,
dat die witte dampen plotseling
optrekken. Maar waarom verlangt
u zoo naar Engeland en naar de
witte rotsen van Dover?
Omdat ik van dat ailes nog nooit
iets gezien heb.
Verwonderd keek ze hem aan.
Nog nooit gezien vroeg zij. Maar
u bent toch wel een Engelschman?
Hij lachte hartelijk alsof dat een
kostelijke grap zou zijn van haar.
Ja, ik ben inderdaad een Engelsch
man, antwoordde hij haar, maar
toch heb ik dit deel van Engeland
nog nooit gezien. lk ben in het
noorden van Engeland geboren, doch
als kind van vijf jaar al naar het
buitenland gegaan en sindsdien ben
ik nooit weer in Engeland geweest.
Zij keek hem met nieuwe belang-
stelling aan en scheen een antwoord
te zoeken op een vraag welke ge
boren was uit zijn bekentenis.
Dus u bent eigenlijk heelemaal
vreemd in Engeland
Hij knikte en staarde toen weer
voor zich uit met een droomerige
uitdrukking in de oogen, alsof hij
heel erg verlangde naar het in ver-
vulling gaan van een lang gekoes-
terden wensch.
Ja, antwoordde hij eindelijk. Het
eenige, wat ik me van Engeland
herinner, is die groote fabrieksstad
in het Noorden, de stad, waar ik
geboren ben. Ik herinner mij nog
heel goed een grijzen hemel, lange,
hooge schoorsteenen en het gehamer
en geratel van scheepswerven.
Gaat u nu ook weer naar die
stad terug? vroeg zij.
Ja, ik denk, dat ik er even ga
kijken. Maar eerst ga ik naar Lon-
den... Londen zou ik zoo dolgraag
willen zien.
Er scheen een uitdrukking van
walging te komen op het schoone
gelaat van het meisje haar oogen
schitterden en haar goed gevormde
lippen vertrokken zich tôt een dunne
lijn.
Er zijn heel veel menschen, ant
woordde zij, en om haar mond
speelde nu een bitter glimlachje,
die heel blij zouden zijn, als zij
Londen nooit weer behoefden te
zien. Maar de jongeman, die zoo
naar Londen verlangde, was te zeer
verdiept in zijn eigen gedachten, om
de verandering, welke over zijn reis-
genoote gekomen was, op te merken.
Zijn oogen waren gericht op de ne-
velige verten.
Londenmompelde hij. Londen,
dat is de eenige stad waar het mo-
gelijk is.
Wat is alleen in Londen mogelijk
vroeg zij belangstellend, toen hij
zweeg.
De man scheen te schrikken en
iets als een blos gleed over zijn
gelaat. Neemt u me niet kwalijk. Ik
was even in gedachten verzonken.
Maar volgens mij is Londen de
eenige plaats, waar het mogelijk is
om fortuin te maken.
O, antwoordde zij half spottend,
terwijl zij wees naar zijn met zoo-
veel zorg bewaakten koffer. En het
geheim van uw fortuin is zeker in
dien koffer verborgen.
De man, die ging zoeken naar
zijn fortuin, staarde het meisje ver
wonderd aan.
Onwillekeurig sloot zijn hand
zich vaster om den dunnen ketting.
Waarom denkt u dat vroeg hij.
Zij lachte.
O, ik ben heel erg knap Maar
kijk!
De man wende zich om en keek
in de richting van haar uitgestoken
hand. Op dat oogenblik schoot de
„Prinses Elizabeth" uit de witte
mistbank in het gebied van heldere
zonneschijn en sprankelende wateren
en in de verte zag Laurence Work-
man voor het eerst in zijn'levende
witte krijtrotsen van Dover. Hij slaak-
te een lichte kreet van verrukking,
liep naar de verschansing en bleef
daar staan staren naar dat wonder-
lijke schouwspel, alsof hij nooit
genoeg zou kunnen krijgen van het
genot, dat dit hem schonk.
Toen hij in Dover aan wal ging
zag hij haar nog even, terwijl zij
in den trein naar Londen stapte.
En in zijn brein vormde zich de
gedachte Zal ik haar ooit weer
zien
HOOFDSTUK 2.
Hoezeer hij ook verlangde naar
Londen, om daar een aanvang te
maken met zijn speurtocht naar het
fortuin, dat daar, volgens zijn vaste
meening op hem lag te wachten,
haastte hij zich volstrekt niet om
de Metropolis te bereiken. Aan dat
bezoek van zijn geboorteland had
hij vele jaren gedacht en met groote
nauwgezetheid zijn plannen gemaakt.
Hij was van plan dien eersten nacht
in Dover door te brengen den
tweeden dag in Canterbury een
dag en een nacht in Rochester; hij
wenschte Londen bij etappes te be
reiken. En nadat hij den trein naar
Londen had zien vertrekken en nog
eenigen tijd had doorgebracht op
den drukken steiger aan den voet
van de zonderlinge witte rotsen,
wandelde hij op zijn gemak de stad
in, om te zoeken naar een hôtel,
dat zijn bescheiden wenschen zou
kunnen bevredigen. Hijgenootvan
den heerlijken zomeravond. Ailes
was nieuw, aantrekkelijk en vol
leven voor hem en diep inzijnhart
ontwaakten zonderlinge gevoelens
bij de gedachte, dat dit toch eigen
lijk zijn vaderland was.
Laurence had ai heel gauw een
geschikt hôtel gevonden, dicht bij
de haven en was eenigen tijd later
bezig, toilet te maken op zijn kamer,
welke uitzicht bood op zee.
De zoo zorgvuldig bewaakte kof
fer was nu niet langer aan de pois
bevestigd, maar lag open op het
kleine bed. En zooals die koffer daar
lag, zou noch de koffer zelf, noch
de inhoud de bijzondere aandacht
getrokken hebben van iemand, die
het toevallig gezien had wat linnen-
goed, een pyama, sokken, boorden,
dassen, zakdoeken, toiletartikelen,
een paar boekenmaar niets dat
een verklaring kon geven van de
zorg, welke Laurence voor dien koffer
had getoond. Maar wanneer iemand
die keurig opgevouwen overhemden
had onderzocht, zou hij daartusschen
een pakje gevonden hebben, onge-
veer zestien centimeter in het vier-
kant, zorgvuldig in stevig bordpa-
pier verpakt, met een zijden koord
dichtgebonden en van groote zegels
voorzien. Wat dat pakje inhield, wist
één mensch op de geheele wereld
en die mensch was Laurence Work-
man.
En van hoeveel belang dat pakje
geacht werd door Laurence zelf,
zou men bemerkt hebben, wanneer
men hem daar op die kamer had
kunnen gadeslaan. Na uit dien kof
fer de artikelen te hebben genomen,
welke hij noodig had, sloot hij hem
weer met een klein hangslot, dat hij
in zijn zak bij zich droeg, liep er
mee naar beneden, naar de gérant,
en bleef toezien hoe de koffer werd
opgeborgen in de groote brandkast
van het hôtel. Nadat de dikke deur
achter zijn koffer was dichtgevallen,
slaakte hij een diepe zucht, als
iemand, die een zware taak heeft
voltooid en schonk dan al zijn aan
dacht aan hetuitstekende diner,voor-
dat hij zich ging verkleeden.
De eetzaal van het hôtel was kiein
en rustig en toen Laurence daar
binnentrad, was er maar een persoon
aanwezig, in wien ik dadelijk iemand
herkende, die evenals hij met de
„Prinses Elisabeth" vanOstende naar
Dover was gekomen. Het scheen een
Belgisch geestelijke te zijn zijn
breedgerande hoed en een groote
paraplu lagen naast hem op een
stoel. Hij beantwoordde den eerbie-
digen groet van Laurence met een
stijf knikje, maar scheen er niets
voor te voelen een gesprek met de
jonge man aan te knoopen. Laurence
had veel tijd noodig voor zijn diner.
De heerlijk zomeravond, het nieuwe
van zijn omgeving, lokte hem naar
buiten en het duurde niet lang, of
hij wandelde rustig door de sraten
van Dover, in de richting van Castle
Hill. Een half uur voor zonsonder-
gang stond hij boven op een hoog
plateau en keek over het kanaal naar
Calais. De witte nevel was nu ge-
heel opgetrokken een zwoel windje
was uit zee komen aanwaaien
en had aile mistbanken doen ver-
dwijnen. De lange, grijze lijn van de
Fransche kust was duidelijk zicht-
baar. Hij wist dat het kanaal op die
plaats twintig mijl breed was, maar
in het eigenaardige licht van dien
zomeravond scheen het veel minder
te zijn. En, als in antwoord op zijn
eigen gedachten, drong een licht,
schel stemgeluid tôt hem door:
Je zou niet zeggen dat het
zoo ver was, hè meneer zei de stem.
Laurence wendde zich om en zag
een oude man, blijkbaar een zeeman,
op een rotsblok, dicht bij hem, een
pijpje zitten rooken. De man was
verschrompeld en verweerd en
scheen oud genoeg. om een per-
soonlijke vriend van Nelson te heb
ben kunnen zijn.
Neen, antwoordde Laurence.
Men zou inderdaad niet zeggen
dat het zoo ver is.
Twintig mijl! zij de oude, een
rookwolk uitblazend. Tegenwoordig
doen die schepen het in een uur.
lk heb mijn vader nog wel hooren
spreken van den tijd toen er heele
maal geen stoombooten voeren tus-
schen Calais*en Dover. Zeilschepen
hadden ze toen, pakketbooten en
die dingen hadden soms een heelen
dag noodig om naar den overkant
te komen. Dat lag heelemaal aan den
wind natuurlijk. Maar die stoom-
schepen doen het nu al in een
uur. Maar, lieve hemel, meneer,
wat zijn stoomschepen nu eigenlijk
nog, nu die vliegmachines in de
mode zijn? Jaren geleden heb ik
den eersten man, die het Kanaal
over vloog, hier zien landen. lk had
nooit gedacht, dat ik zoo iets nog
eens met m'n eigen oogen zou zien,
meneer.
Heeft u Bleriot zien landen? vroeg
Laurence, die het heel erg leuk vond,
een ooggetuige gevonden te hebben
van een gebeurtenis, welke een his-
torische beteekenis had.
Nou, ik zal niet zeggen, dat
ik hem heb zien landen antwoordde
de man, want dat heb ik eigenlijk
niet gezien. Maar ik zag hem wel
aankomen boven de zee Ik stond
hier op de zelfde plaats en hij vloog
over mij heen. Ja, we leven in een
wonderlijke eeuw, meneer
Een eeuw, welke nog veel won-
derlijker zal worden, antwoordde
Laurence en gaf den ouden man
wat geld om tabak te koopen. Hij
wandelde langzaam naar de stad
terug, bleef hier en daar staan om
een kerk of officieel gebouw te be-
wonderen en de schemering was
reeds gevallen, toen hij zijn hôtel
weer bereikte. Er schenen dien
nacht geen andere gasten te zijn,
dan de Belgische geestelijke en hij
zelf. De geestelijke vond hij in de
leeszaal, waar hij een sigaar zat te
rooken, onder het lezen van een
krant. Hij scheen er nog steeds niets
voor te voelen een gesprek aan te
knoopen, en daar Laurence vôôr de
reis van Ostende naar Dover reeds
een langen treinrit achter den rug
had, ging hij onmiddelijk naar zijn
kamer. In het voorbijgaan wierp
hij even een blik in het register en
zag daar, onder zijn eigen handtee-
kening, die van 'n ander staan M.
l'Abbé Brémond, Brugge.
Wordt vervolgd.)
2
o
2. O
o- 3
o
CTQ
O
4^
3
CD
JO
m n
een paar beste SCHOENEN
50 en90
et p. doo
Bij aile
Drogisten
,s ...tv
Sroeii Carboliaegi
J. SCHÂAFHOK,
HEREN GONFEGTIËHUIS
rulmt ailes op.
HET HERE1 GONFEGTIËHUIS
rulmt ailes op.
