F1
Tricot
modem pe*
a. f
H
M—S
l m 1
hervat
Zalerdaa de Praktijk.
Tanbesteding.
het bouwen van
diibbe
een nunnei noonnuis
HET AANDENKEN
Zwemj
aan te besteden
SLOOP.
Éffrlï®9ndergetee_
■X.:
Exlra goedkoope
Zeer fljne gekleu
Pracht gekleurdi
Qroote partijen
10 et. -f kh
Tricot Zijden Kin
zoekeu 19 et.
(Jt
Fijne gekleurde en
Extra fijne Tricot
Restanten Tricot IV
Zeer fijne gekleurd
Zwaardere gekleur
hais zeer fijn
Charmeuie Zijden
Gshenl lets nf
Interlock Jongen
Zware kwaliteit
5 et. stijging p
Prachtvolle zware
en f 1.08
Heeren Interlock
Broeken met ove
zwart en
Witte Katoenen Mei
stijging per mai
Pracht witte Katoem
Verder zeer fijne D
Partij ongebl. Dame
89 et
Zware Gebl. Grasl'
Witte Gefestonn*
Extra zware Gra
Extra groot koo
Prima Graslinne
Zeer fijne Katoenen
Zware Graslinnen S|
Kleine partij zeer fij
54 et.
ELSA KAISER.
(Nadruk Ver
Als iederen dag ging Lise
de repetitie,, nu al vijf ja
Maar altijd nog was zij eer—
melnaam op de theaterpre
„volksvrouwen", „danserr
dameskapel", „gasten". SU
gala-uitvoeringen en opéra'!
een groot aantal medespeler°
waren, als Tannhatiser of P|
een moderne, kreeg ze ee
roi te zingen, nu eens als eet
knaap, dan weer als één o
jonge maagd, doch daar ge\
veling haar bij zulke kleine r
ontdekte, verdween zij wedei
de groote groep.
Mijnheer Servaes, de direc
het gezelschap, had, als vele
directeuren, finantieele moeili,
en groote zorgen, om hieraa.
moet te komen besloot hij in
van een kostbaar gemon
opéra, een operette op het proj
ma te nemen, weliswaar een g
operette met zware zangpai
maar tôch een operette. Ook
had Lissette weer een rolletj
der de koristen. En da,
vervloog voor goed haar hoo
eens een groote roi te moger|
len. Zij stelde zich thuis, i»
bescheiden kamerschadeloos do
beroeinde eerste kracht van het
zelschap, Mevrouw Elvira Las:
imiteeren en haar geheele r
nJT£rnJaT1on&l£
VROLûX'ENfBONlD VOOR
VRËDE £N VCLWeiD
1 QBOgP HS. -
Kennes voor deKrjjgsraad
Mijne Heren
Nadat ik op 16 September
'32 met brutaal geweld door
twee dienaren voor de eerste
maal was gearresteerd, heb ik
aan de gendarmen te Leuven
verklaarddat ik weigerde
militaire dienst te doen als
Vlaming, ais anti-militarist en
als christenmensch, en ik heb
deze verklaring voor de heren
van de onderzoekeommissie
bevestigd.
Drie verordelingen en meer
dan twintig maanden gevang
hebben mij sindsdien geen
stap van deze heilige over-
tuiging doen afwijken.
Als Vlaming, die zich eerst
en vôôr ailes Vlaming voelt,
resumeer ik mijn overtuigjng
in deze vier woorden „Geen
recht, geen plicht Axioma
zoo klaar en duidelijk, dat het
de deur sluit voor aile dis-
cussie, vooral tusschen milita-
ristische patriotten en Vlaamse
pacifisten.
Als anti-militarist of vredes-
vriend, of kortweg als mens.
Hierover kunnen wij discussi-
eren omdat militairen ook
mensen zijn en moeten blijven.
Ze vrezen echter hierover elke
woordenwisseling, omdat ze
weten waar de schoen nijpt.
Maar in naam der menselijk-
heid, in naam der waarheid,
in het belang van allen en
ailes, het is de moeite waard
dit motief eeus nader te onder-
zoeken.
Aan de Bie (substituut) hebben
we de vraag gesteld hoe hij
een oorlog zou voeren of hoe
hij zich een oorlog inbeeldt
zonder légers We hebben
onze vraag tweemaal moeten
herhalen eer hij deze woorden
kon uitstamelen: „Dat zou
niet gaan."
De tweede vraag die we
stelden was de volgende: „Kent
gij nog een ander middel om
de oorlog onmogelijk temaken
buiten de afschaffing van de
légers Het individu De Bie,
die op de krijgsraad van 3 Oc-
tober '33 in zijn rekwistorium
geen enkele reden heeft kun
nen weerleggen, maar zijn
mond vol had van woorden
als hoogmoedige, kleinmoe-
dige, lichtzinnige, lafaard, enz
is me nog steeds het antwoord
schuldig. We hebben de vraag
herhaald aan de heren van de
militaire onderzoekscommissie,
dus aan „manne van 't vak".
Ze bleven eveneens stom als
een aarden pot. We stelden
vast dat nooit een oorlog werd
gevoerd zonder légers en er
geen ander middel is om de
ootlogen te vermijden dan de
ontbinding van de légers.
Uti de verdediging van
den Vlaamschen, Katho-
lieken dienstweigenaar Jo-
ris Kennes.
Officieele Mededeeling.
„KW1EK".
Aile leden ook de adspi-
rant-leden moeten voor de
aanstaande competitie in het
bezit zijn van een identiteits-
bewijs. Nieuwe leden worden
dringend verzocht, zich zoo
spoedig mogelijk met een foto
bij den secretaris te vervoegen.
8. B O.
Morgen vertrekt „S. B. O."
om half negen vanaf hôtel
Boerma.
De leden gelieven op tijd
aanwezig te zijn.
De secretaris.
Officieele Publicatiën.
Gevonden voorwerpen.
Een jongensriem.
Inlichtingen op werkdagen
des voormiddags tusschen 9 en
11 uur, politiebureau achter het
gemeentehuis te Hoogezand.
^CHAAKRUBRIEK.
Vaak stelt een schaakliefheb-
ber zich de vraag Is schaken
een wetenschap? Het antwoord
hierop is maar niet voetstoots
met een ja of neen te geven.
Het voornaamste kenmerk
van de exacte wetenschappen
(wis- en natuurkunde) is het
trekken van een oneindig aan
tal conclusies uit een eindig
aantal gegevens.
Het schaken vraagt ons in
en gegeven stelling de beste
zet te vinden aangezien het
aantal vertakkingen, hoewel
zeer groot, toch eindig is, kun
nen we het strikt genomen
volgens deze definitie niet bij
de exacte wetenschappen in-
delen.
Anderen vinden, dat het
schaakspel wel degelijk bij de
wettenschappen moet inge-
deeld worden, wijl logica de
grondslag ervan is.
Of het schaken een weten-
sch is of niet, de ontwikkelings-
geschiedenis loopt in elk ge-
val parallel met die van ver-
schillende wetenschappen. Ook
hier zien wij verschillende
richtingen en theorieën, die na
soms na langen en hardnekige
strijd onder de grootmeesters
op schaakgebied hun plaats
moeten inruimen voor gewij-
zigde en betere theorieën.
De grootste schaak-teoreti-
cus die ooit geleefd heeft, is
wel geweest Steinitz 1836,
wiens grondstelling luidde
Maak een plan dat in overeen-
stemming is met, de stelling,
m.a.w.
Men mag pas aanvallen als
bepaalde kenmerken van de
positie dit motiveren, dus als
een voldoend aantal kleine
voordelen verzameld zijn.
De Tsjecho-Slowaak Steinitz
demonstreerde zijn théorie
Als de stelling rijp is, mag en
moet men aanvallen in een on-
vergetelijke partij tegen Tschi-
garin.
Zwart Tschigarin
e7—e5
Wit Steinitz
1. e2—e4
Pgl-f3
Lfl—b5
d2—d3
c2—c3
Pbl—d2
Pd2—fl
Wit stelt
Pb8—c6
Pg8f6
d7—d6
g7 g6
Lf8-g7
zijn rochade uit,
om zo spoedig mogelijk te kun-
profiteren van de zwakte van
de zwarte Koningsvleugel.
7 .0—0
8. Lb5a4 Pf6-d7
9. Pfl—e3 Pd7c5
10. La4c2
Wit wil zijn belangrijke loper
behouden.
10 .Pc5 - e6
11. h2h4
Het gunstig oogenblik voor
de aanval is aangebroken
11 .Pc6—e7
12. h4h5 d6d5
t' Oewone recept Zwart tracht
de vleugelaanval te pareren
met een actie in het centrum.
13. h5Xg6
14. e4Xd5
15. Pe3Xd5
16. Lc2b3
Wit profiteert al
flinke loper.
18.
17. Ddle2
18. Lcle3
19. 0-0-0
20. De2—fl
Wit zet zijn
quent door.
20 .
21. d3—d4
22. Pf3Xd4
23. TdlXd4!
24. ThlXh7+
f7Xg6
Pe7Xd5
Dd8Xd5
van zijn
Dd5—c6
Lc8—d7
Kg8—h8
Ta8-e8
aùnval conse-
25. Dflh 1 f
26. Le3—h6f
27. Dhl— h4f
28. Dh4Xd4f
a7—a5
e5Xd4
Lg7Xd4
Pe6Xd4
Kh8Xh7
Gedwongen.
Kh7—g7
Kg7—f6
Kf6e5
Ke5-f5
29. Dd4f4 schaakmat.
BURGERLIJKEN STAND.
SAPPEMEER. 9-15 Augs.
Geboren en ondertr. Geene.
Getrouwd Willem Buining
en Lukkina Huizing, beiden
van Sappemeer.
Overleden Antje Perdon,
oud 53 j., ongehuwd.
HOOGEZAND, 9—15 Aug.
Geboren Geessina, d. v. Kor-
nelis Pot en Barbera v. Sloten,
Foxhol Jan, z. v. Derk Ho-
genberg en Sijke Zwaneveld,
Westerbroek Engeltje, d. v.
Remko Stol en Eltje Abee,
van Royenstraat, Kropswolde
Gerrit, z. v. Jan Vegter en
Assina Swiers, Hoogezand.
Ondertrouwd en overleden
geene.
Gehuwd Ate Hollander en
Grietje Oosting Kornelis Wolt-
huis en Talline Mulder; Jan
Bartels en Trijntje de Boer;
Hendricus Egbert Verver en
Martje Bosma.
SLOCHTEREN, 9-15 Aug.
Geboren: Tamme, z. v. T;
Fluks en A. B. Blaauw, Hélium
Henderik Albertus, z. v. L,
Westerhuis en A. Tuinema.
Siddeburen; Alje Hendrik, z.
v. A. Zantinge en G. Dopma,
Hélium Jan, z. v. D. Spakman
en W. Swalve, Kolham.
Ondertrouwd P. Uildersma,
Siddeburen, en M. Akkerman,
Hélium H. Snijder, Schild-
wolde, en A. Vink, Siddeburen.
Getrouwd H. Olthof, Hark-
stede en A. Kooi, Kolham
H. Nieuwold, Slochteren en T.
Haan, Slochteren.
Overleden|: Niklaas Dusink,
oud 86 j. weduwn. v. A. Vos,
Foxham Jan Scheltens, oud
71 j. bngeh., Schildwolde
Auke Veenkanp, oud 75 j. wed.
v. H. Boerema, Lageland.
ZONDAG 18 Aug. 1935
Herv. Gem.
Hoogezand v.m. 10 uur
de heer H. F. C. de Boer,
Cand. t. d. H. D.
Sappemeer: v.m. 10 uur
ds. J. Nijenhuis Ockhuizen.
Kielwindeweer v.m. 10 u.
geen dienst.
Kropswolde: v.m. 10 uur
ds. Wasch.
Westerbroek: v.m. 10 uur
geen dienst.
Middelbert n.m. 7uur
ds. J. Nijenhuis Ockhuizen.
Kolham: v.m. 9.— uur o.t.
ds. Dokter.
Slochteren v.m. 9.30 uur
(o. t.) ds. Kwint.
Schildwolde v.m. 9.30 uur
ds. Siega.
Hélium v.m. 9.30 uur o.t.
ds. Politiek.
Noordbroek geen dienst
wegens kerkrestauratie.
Zuidbroek v.m. 9.30 uur
ds. Sevenster.
Doopsgez. Gem.
Sappemeer: v.m. 10 uur
ds. v. d. Veer, van Zijldijk.
Geref. Kerk.
Sappemeer v.m. 9.30 uur
cand. J. van Eerden, van Gro-
ningen.
N.m. 5 uur dezelfde.
Evang. in en ten bate der
Ned. Herv. Kerk
Winkelhoek-Sappemeer
v m 10 uur de heer Faber.
N.m. 5 uur dezelfde.
Schaaphok v.m. 9.30 uur
de heer Hellendoorn.
Noordbroek: n.m. 7.— uur
de heer Joh. Baaij.
N.m. 2 uur Zondagschool.
Stootshorn v,m. 9.30 uur
de heer Joh. Baaij.
N.m. 2 uur Zondagsschool.
Bapt. Gem.
Hoogezand Beukemastraat
v.m. 9.30 uur de heer Reinholdt
N.m. 5 uur Doop en H.A.
N.m. 7.30 Jongel. Verg.
Woensdag n.m. 7.30 uur
Bidstond.
IMaatselijb Nieuw».
Sappemeer. Ieder Neder-
lander wordt geacht de wet
te kennen. Nu heeft het in de
laatste jaren zooveel verorde-
ningen geregend, niet het minst
op verkeersgebied, dat het
soms een toer is te weten,
wat men wel en wat men niet
moet doen. Strenge handhaving
dier verordeningen zou dan
ook heel wat meer delinquen-
ten voor den rechter brengen
als thans geschiedt. Tochloo-
pen er nog verscheidene tegen
de lamp, wat blijkt uit het
volgende lijstje van vonnissen
van het kantongerecht te Zuid
broek, en dat alleen van deze
week en uit deze omgeving.
Wegens rijden met een on-
ingeschreven motorrijtuig G. S.
te Sappemeer tôt f 10 boete
of 10 dagen hechtenis.
Wegens rijden met een rijwiel
zonder rem, reflector en licht:
J. v. D. te Hoogezand tôt f 7.50
boete of 9 d. h.
Wegens rijden met een rijwiel
zonder licht en reflector H. W.
te Hoogezand tôt f 5 boete of
6 dagen h.
Wegens rijden met een rijwiel
zonder bel en reflector J. K.
te Kiel tôt f 5 boete of6d. h.
Wegens rijden met een motor
rijtuig zonder spiegel G. S. te
Sappemeer tôt f 4 boete of 4
dagen h.
Wegens overtreding der Ar-
baidswet (een persoon beneden
den leeltijd van 16 jaar een
„bakfiets" laten besturenj E. K
te Borgercompagnie tôt f 3
boete of 3 d. h.
Wegens rijden zonder licht:
W. v. d. S te Kiel tôt f 2.50
boete of 1 week tuchtschool
W. A. en E. W te Hoogezand
tôt f 2.50 boete of 3 dagen h.
Wegens rijden zonder bel
G. M. te Sappemeer tôt f2 50
boete of 3 dagen h.
Wegens overtreding van de
Kieswet J. D., H. P. en H. P.
te Foxhol, A. S. te Kropswolde,
J. H S. te Hoogezand tôt f 1
boete of 1 dag h.
A. P. te Kalkwijk, verdacht
van dezelfde overtreding, werd
van rechtsvervolging ontslagen.
De hoofdcommissaris van
politie van Amsterdam ontraadt
het in relatie treden met het
technisch bureau van veilig-
heidsapparaten „De Magneet",
gevestigd Schollenbrugstraat
1311 te Amsterdam. De eigenaars
dezeronderneming Fred. Georg
Ter Horst en Joh. Moné ver-
koopen tegen contante betaling
aan winkeliers enz. busjes
ruitenwas, merk „Plus clear"
en stellen deze winkeliers z. g.
aan tôt alleenvertegenwoordi-
gers voor een bepaalde streek,
onder toezegging dat de was,
welke zij eventueel niet aan
den man kunnen brengen na
verloop van zekeren tijd, tegen
kostenden prijs teruggegeven
kan worden. Hetproduct vol-
doet niet aan de verwachtin-
gen en de eigenaren van de
„Magneet"onttrekkenzich door
alierlei trucs aan hun belofte
tôt terugnemen der niet ver-
kochte was.
Reeds vroeger zijn hier in
de omgeving verschillende win
keliers van dergelijke praktij-
ken het slachtoffer geworden.
Een mooien dag hadden
ze voor zich, een twaalftal
jongelui van het personeel van
de Victoria-maatschappij alhier,
van wie een viertal mannelijke.
Reeds vroeg waren ze Donder-
dagochtend bij het prachtige
weer er in de beste stemming
voor een pleiziertocht op uit-
getogen. Maar ver ging de
reis niet. Een kleinigheid was
oorzaak, dat in de buurt van
Scholten's fabrieken te Foxhol
de feestvreugde wreed werd
verstoord De 15Jarige Aaltje
Damhof, wonende Wilhelmina-
straat alhier, bracht daar
't was toen ongeveer half negen
een groet aan een kennis,
vergat daardoor even 'tstuur,
kwam in botsing met het meisje
dat naast haar reed en viel,
juist toen een truck met trailer,
bestuurd door A. de Vries van
Winschoten, naderde. Helaas
kroop ze in haar angst ook
nog naar links en toen was
een ongeval niet meer te ver
mijden, ondanks het feit, dat
de bestuurder aile mogelijke
moeite deed om dit te voor-
komen. Het gelukte hem nog
het voorwiel van den trailer
langs haar heen te krijgen,
doch het achterwiel van den
leegen tractor ging over haar
heen. Groote ontsteltenis. Da-
delijk werd dr. de Jong op-
gebeld, die spoedig ter plaatse
was. Deze vond voorloopig
wel geen afwijkingen, doch
vond 't toch wenschelijk, dat
het slachtoffer naar 't Acad.
Ziekenhuis werd vervoerd, het-
geen later per Groene Kruis-
auto geschiedde.
Ook de maréchaussée kwam
om een onderzoek in te stellen,
nadat men eerst tevergeefs den
gemeenteveldwachter Mellink
had gewaarschuwd, welke ziek
is, terwijl zijn buurman de rijks-
veldwachter Kuit verlof heeft.
Hoogezand. In ,t hôtel
Faber is een vergadering ge-
houden van 't Comité voor
den autotocht van Ouden van
Dagen, welke werd geleid door
den heer D. Postma, voorzit-
ter. Deze bracht een woord
van dank aan allen, die op
eenigerlei tôt het welslagen
hebben bijdragen, in het bij-
zonder tôt zijn medeleden van
het Dag. Bestuur, nu door
andere drukke bezigheden zijn
actie voor deze sympathieke
zaak zeer beperkt geworden.
De penningmeester de heer
J. v. d. Werff, bracht verslag
uit van zijn beheer. Na be-
hoorlijke contrôle door een
Commissie van drie leden
werd zijn rekening en verant-
woording goedgekeurd, waarna
met dankbetuiging décharge
volgde. Er bleek een klein
voordeelig saldo te zijn, zoo-
dat de laatste tocht ook in
financieel opzicht aile voldoe-
ning wekt.
Onze vroegere plaatsge-
noot, de heer A. Wever, thans
onderwijzer aan de o. 1. school
te Oudeschans (Bellingwolde),
is Donderdag te Groningen
geslaagd voor de hoofdacte.
Mej Schnuck, wonende
Hesselingslaan te Westerbroek
was per fiets een dagje met
een paar kinderen uit geweest.
Te ruim 5 uur waren ze hier
op de Verlingde Hoofdstraat
op weg naar huis Voorop-
reden de kinderen. 't Was den
geheelen tijd goed gegaan,
maar voor de rijwielzaak van
den heer J. Smith liep het mis.
Wel reden allen behoorlijk
aan den rechterkant van den
weg maar vermoedelijk door-
dat de moeder het achterwiel
raakte van het rijwiel voor
haar, zwenkte zij plots naar
links, juist op het moment, dat
de vrachtauto van den heer
Pinkster van Scheemda haar
passeerde, die overigens een
kalm gangetje had en eveneens
rechts reed. Zij botste tegen
het achterspatbord of de as op
en sloeg neer.
Ze had een groote barstwond
boven het linkeroog en werd
binnengebracht bij de heer
Smith. Daar kwam dadelijk
iemand, die haar bracht naar
dr. Blonk, welke haar verbond.
Inmiddels werd ook haar man
Evert Schnuck opgehaald en la
ter werden beiden welwillend
eveneens per auto naar huis
gebracht.
Een treurig einde van een
prettig uitstapje.
De politie zag feitelijk het
ongeval gebeuren en stelde
dadelijk een onderzoek in. Haar
conclusie was, dat den bestuur
der geen schuld treft.
Kalkwijk. De stoomdorsch-
machine van „Nooit Gedacht"
moest verhuizen van het eene
erf naar een ander, waarheen
ze per zolderschuit, die hier
in het Diep lag, zou worden
vervoerd. De werkiui, bij de
machine werkzaam, lieten als
gewoonlijk de machine, die
haar eindpunt was genaderd,
vieren aan touwen, welke ge-
slagen waren om een paal van
ongeveer 1/2 M. middellijn, die
op het erf stond. Watnieinand
had voorzien. Plotseling brak
de paal die van binnen voos
bleek en de zware machine,
niet meer te houden, stortte
in het water. 't Liep best af
er kwamen geen andere on-
gelukken van. Toen de machi
ne weer gelicht was, bleek de
tuimeling haar geen goed te
hebben gedaan. Ze was vrijwel
onbruikbaar geworden, waarom
het bestuur maar dadelijk een
nieuwe heeft besteld. Daartoe
bestonden toch reeds sedert
geruimen tijd plannen. Door
het bad van het oude machine
is de uitvoering alleen verhaast.
Borgercompagnie. Het zoon-
tje van de kleermaker Ploeger
alhier liep tusschen twee ge-
laden korenwagens in, plotse
ling kwam hij er tusschen weg
en liep de weg op zonder
omkijken. Een auto passeerde
en reed hem aan. Dr. Goedhuis
constateerde een hersenschud-
ding.
ADVERTENTIEN.
ARTS
mZ -"In kende wenscht
tmiK!namens den
Heer L F. MARRINK te Wes
terbroek, op Maandag 26
Aug. 1935 des namiddags 6
uur in het café HUISMAN te
Westerbroek, o n g. van B. enW.
aan da Groningerweg
te Westerbroek.
BE3TEK met TEEKEN1NG
vanaf Maandag 19 Aug. ver-
krijgbaar (zoolang de voorraad
streki) f 11.50 per stel, toez.
ptr post f 11.70.
RESTITUTiE bij weder in-
levering op den dag van aan-
besteding f 10.00.
Inlichtingen elken werkdag
(uitgezonderd des Zaterdags
van vijf tôt 7 uur, ten kao-
tore van de Architect.
Hoogezand, Aug. 1935.
C. H. liITERDIJK,
Architect G D. A.
DOOR
HERMAN van LINDEN
Frits Groenau was een van die
tallooze jonge mannen, die noch
productief noch een volslagen leeg-
looper, intelligent noch dom, mooi
noch leelijk, dus verdienstelijk noch
verwerpelijk, in elk geval echter
volmaakt élégant zijn.
Daar Frits Groenau's vader een
rijk fabrikant was, leidde de jonge
man een gemakkelijk leventje. De
onbeduidendheid van hun zoonwas
den ouders een doorn in het oog.
Vader Groenau moest telkens met
strenge hand ingrijpen bij de vele
afdwalingen van zijn zoon, die
moeder Groenau symptomen der
jeugd placht te noemen. Doch Va
der Groenau moest dikwijls op reis,
al was het slechts voor een enkelen
dag. In zijn afwezigheid had de
zoon dan weer vrij spel en kon zijn
overmoed zich uitleven.
Frits Groenau's grootste genoegen,
door hem zelf zijn „hartstocht" ge-
noemd, bestond hierin, dat hij zijn
vaders schitterend azuurblauw ge-
akte auto uit de garage haalde, om
ef mee langs de boulevards te gaan
Jlaneeren" en aardige jonge meisjes
voor een tochtje uit te noodigen.
Dit plezier kon hij zich echter alleen
veroorlooven, als zijn vader voor
een langere reis met spoor of vlieg-
tuig uit de stad was.
Nu was de fabrikant Groenau
sinds vier dagen in Kopenhagen.
Zoonlief benutte den tijd goed. El
ken middag kon men Frits Groenau
langs den langen, breeden K.-bou-
levard zien rijden en elk der vier
middagen vond hij de gewillige,
gemakkelijke, blozende avontuurtjes,
die zijn luchthartig verlangen be-
vredigden. Den vijfden middag aar-
zelde de moderne Don Juan.zooals
hij zich zelf vol ijdelheid noemde,
nm uit te rijden, want zijn vader
werd elk uur thuis verwacht. Doch
de heerlijke lentelucht, die prikke-
lend door de geopende vensters
binnenstroomde, deed hem aile
voorzichtigheid uit het oog verliezen
en dus trok hij er weer op uit. Als
steeds zeer zorgvuldig gekleed, met
gele handschoenen aan en de stroo-
hoed uitdagend op den veroveraars-
kop, reed hij naar de K.-allee. Deze
laan was een van de hoofdverkeers-
wegen van de stad, doch tegelijk
een typische flaneerlaan. Toen Frits
in het zegeperk was aangekomen,
hield hij als steeds zijn tempo wat
in. Hij reed immers niet met de
auto om snel ergens te komen, voor
hem was de mooie, lange wagen
slechts het midden tôt het doel, het
lokaas, de uitnoodiging, het visite-
kaartje als het ware van den groo-
ten heer, die zich gerechtigd acht,
elke bloem, die in zijn smaak valt,
te plukken.
Langzaam gleed de auto langs de
rijen kastanjeboomen. Met dwaze
waardigheid leunde de jonge dandy
achterover, terwijl hij zijn best deed,
zich een houding van vorstelijke
nonchalance te geven. Daar werd
zijn blik, die volstrekt niet noncha
lant doch opgewonden zoekend was,
door twee meisjes, vriendinnen
blijkbaar, getroffen, die het over
hem schenen te hebben. Frits Groe
nau's zelfbewustzijn zwol op als een
ballon. Gelukzalig reed hij langs
het trottoir en verbaasde er zich
in het minst niet over, dat de twee
meisjes, toen hij bij hen stopte,
zonder eenig tegenstreven op zijn
uitnoodiging instapten en zelf het
portier openden, zoodat hij zelfs geen
hand behoefde uit te steken. Een
zelfgenoegzaam lachje gleed er over
zijn goedgeschoren gezicht de
meisjes waren nog knap bovendien.
De wagen suisde de K-allee uit,
naar den rand van de stad toe. Nu
was het geen flaneeren meer, nu
moest hij zich als een vlot autobe-
stuurder laten kennen. Frits Groe
nau had de meisjes heelemaal niet
gevraagd, waar ze eigenlijk heen
wilden zijn heerschersstandpunt
deed hem die vraag overbodig toe-
schijnen. Hij hoorde de meisjes
lachen en gichelen. Ze waren zeker
niet gewend aan autorijden, de
kleintjes, dacht Frits Groenau. De
laatste huizen van de stad kwamen
in het gezicht. Toen voelde hij zich
eensklaps energiek door een meis-
jeshand op den schouder getikt.
Meer verschrikt dan eigenlijk gepast
was, liet Frits den wagen stoppen
en draaide zich nieuwsgierig om.
Een van zijn beide passagiers, een
slank meisje met donker haar en
levendige oogen, zei vlug „Waar-
heen brengt u ons eigenlijk, Mijn
heer?"
„Nu, waar men zoo in de lente
maar heen gaat, naar bosch enhei-
de", antwoordde de vlotte automo-
bilist-en kwam zichzelf erggeestig
voor. „Uitstekend", zei het meisje,
Mmaar de banketbakker, dien u daar
ziet, zal voorloopig wel de laatste
zijn. Haalt u ons daarom alstublieft
nog wat lekkers". „0, heb ik mij
zulke snoepsters op den hais ge-
haald", wou Frits Groenau grappig
zijn, „nu, op een paar taartjes komt
het bij mij niet aan".
„Dat is heel edelmoedig van u,
Mijnheer", zei het mooie donkere
meisje en keek haar blonde vrien-
din ernstig aan.
Frits Groenau stapte uit en ging
naar de banketbakkerszaak aan den
overkant. Het gelach van de beide
meisjes, een vroolijk, veelbelovend
gelach klonk zilver-klaterend ach
ter hem aan en hij verhaastte zijn
schreden. Dat zou zeker een pretti-
ge middag worden.
Jammer genoeg stond de winkel
vol met klanten, zoodat Frits Groe
nau wel vijf minuten moest wachten.
Toen hij den winkel uitkwam, met
twee pakjes onder zijn arm, dacht
hij het van schrik te besterven. De
lekkernijen vielen op de straatsteenen.
De zon verduisterde voor zijn oogen,
al was het midden op den dag. De
dood scheen nabij.
Leeg en verlaten lag daar de laan
Zijn vaders trots, de lange, azuur-
blauwe auto, fonkelde niet meer
voor zijn oogen hij was verdwenen,
gestolen door de twee lachende,
brutale dievegges. Met wankele
schreden, voor de eerste maal te
voet door de K.-allee, ging Frits
Groenau op weg naar huis. Naden-
ken moest hij nu en handelen - on-
gewone bezigheden voor Frits Groe
nau. |Doch dit was nog slechts het
begin.
Met zachte stem deed Frits Groe
nau aangifte bij de politie. De blik
van den beambte stàk. Schaamte
over zijn domme lichtzinnigheid
kroop in hem omhoog. Toen beide
hij zijn huis op. Doch toen hij de
stem van zijn vader hoorde, die dus
toch al was thuis gekomen, haakte
hij onmiddelijk af. Het stond nu bij
hem vast, dat hij zich voorloopig
niet thuis kon vertoonen zoo'n
held was Frits Groenau niet. Zijn
vader kon vreeselijk zijn in zijn toorn
en hoe hij het verlies van zijn auto
zou opnemen, daar kon Frits zich
eenvoudig geen voorstelling van ma-
ken. Dus ging hij naar het station
en schreef een expresbrief aan zijn
vader, opdat deze tenminste van-
daag nog van het ongeluk op de
hoogte gesteld zou zijn. Toen stap
te de vluchteling in een D-trein en
reed ver weg, den heelen nacht door,
tôt ver in het Zuiden van het land.
Geld had hij ternauwernood, moge-
lijkheden om er aan te komen slechts
één zijn beide ringen verpanden.
De opbrengst zou hoogstens voor
veertien dagen toereikend zijn.
Na drie dagen schreef Frits Groe
nau naar huis en vroeg of de ge
stolen auto al door de politie was
teruggevonden. Er kwam geen ant
woord. Ook dit was een antwoord
en het liet zelfs aan duidelijkheid
niets te wenschen over.
Een week later schreef hij weer.
Aangeteekend. Weerzwijgen.
Frits Groenau's geld slonk zien-
deroogen. Radeloos zat de schuldi-
ge in de vreemde plaats en ver-
wenschte zich zelf en zijn lot. De
dandy kreeg menschelijke gevoelens
over zich. De nood strekte haar
dorre vingers reeds naar hem uit.
Er kwamen dagen met slechts één
maaltijd.
Toen schreef Frits Groenau aan
zijn moeder. Vier weken waren er
intusschen verloopen. De brief aan
zijn moeder had succès, zooals
meestal met brieven het geval is.
Telegrafisch kwam er geld en het
bevel om terug te komen. Als arm-
zallige verloren zoon reed de dandy
Frits Groenau, nu geheel murw ge-
maakt en op weg een mensch te
worden, naar het ouderlijk huis te-
rug.
De moeder was juist niet thuis,
toen de jeugdige zondaar de woning
binnentrad. Doch zijn vader was er.
Met koud gelaat zat hij achter zijn
bureau-ministre. Hij gaf zijn zoon
geen hand.
„Is de wagen teruggevonden
vroeg Frits Groenau aarzelend.
De fabrikant trok een lade open,
nam er een brief uit en reikte die
zwijgend zijn zoon over. Frits Groe
nau las. Zijn oogen vlogen over het
papier. Bijna was hij van zijn stoel
gevallen. Op het papier stond, met
de machine geschreven
Voorschriften voor autobezitters
op zoek naar amoureuze avonturen
1. Het bezit van een auto geeft
mannen nog niet het recht, een
vrouw lastig te vallen.
2. Als een man onnoozel en
onsympathiek is, blijft hij dat ook
op vier wielen,
3. Een autobestuurder moet sport-
tief gekleed zijn, een stroohoed
achter het stuur staat onmogelijk.
4. Als je niet wilt, dat je auto
gestolen wordt moet je hem nooit
onbeheerd laten staan.
5. Denk eraan, dat onbekenden,
die je op straat hebt opgepikt
je auto misschien beter kunnen
besturen dan jij zelf!
Frits Groenau staarde zijn vader
aan, „Wat beteekent dat, vader?
vroeg hij met een stem, die beefde
van opwinding.
Een flauw glimlachje verzachte de
strenge gelaatstrekken van den fa
brikant. „Heel eenvoudig, jongen"
verklaarde hij, „den volgenden mor
gen stond de auto buiten voor het
huis, zonder dat er iets aan miste
of mankeerde. Het was dus afge-
sproken werk van de beide jonge
dames. Ze moeten je al eenige
dagen van tevoren hebben gadege-
slagen en tôt de overtuiging geko
men zijn, dat je rijp was voor een
gevoelig lesje. Ik was het daar volko-
men mee eensen daarom hebben we je
geen bericht gestuurd. Voor het
„aandenken", dat je daar in de hand
houdt, moet je de dievegges maar
gaan bedanken".
Ja," zei Frits Groenau vastbe-
sloten, „en dat zal ik doen ook 1"
Bravo, m'n jongen," zei de fa
brikant en gaf hem thans de hand.
Frits Groenau ging niet meer uit
op de elegante avonturen. Hij reed
heelemaal niet meer met zijn vaders
auto. De les deed zijn uitwerking.
Doch hij ging van nu af aan dik
wijls naar de K. -allee, maar niet
anders dan te voet en wandelde
daar in de hoop, de beide meisjes,
die hem zoo'n heilzame les hadden
gegeven, nog eens te ontmoeten.
Hij zag ze echter nooit meer. Ze
waren zeker maar op doorreis in
de stad geweest.
(Nadruk Verboden.)
Ljm.
DOOR
