nnnnn
Morgen îondag Jaarlijksch Zomerfesst
Ringriiderij 1» nets mm Jeerei
t.
Seizoen Opruiming
H. BODEWES
10 °lo korting
op IMiachis en Wringers.
is begonnen
en overtreft alleslll Pnizennaeienonmogelijk.
Stapels COUPONS
DE
Boodschâpster.
67 e Jaargang
ZATERDAG 24 Juli 1937
No. 29
Ter gelegenheid van het &C1091FEEST
A. BOGAERTS,
ïele artikelea vooi lage prijzen.
Martenshoek Hoogezand SappamBor_
Goochelaar en Buikspreker.
en Motorriiden met Hindernissen
H. BRAhM, Kolham.
Seizoen Opruiming
Kisteloozs SiiwisImsFken.
t.o. de Sluis - Martenshoek.
A, B en C.
4M M1 M,*a
Aanvang 2.30 uur.
Zaterdag 17 Juli 1937.
burgerlijken stand.
SAPPEMEER, 9-15 Juli
Qeboren Qeert, z.v. Harke
Tepper en Margaretha Feen-
stra Berendina Antje d.v. Kor-
nelis Smid en Aagtje Oostland
Marinus Geert, z.v. Hendnk
Cornelis Zeven en Eltje Huizm-
ga Willem Georg, z.v. Wil
lem Carolus Pol en Alida Maria
Catharina Thiecke Klaas Fre-
derik z.v. Gerrit Lenting en
Frederika van Dijk.
Ondertrouwd: Albert van der
Wiik 27 j. van Borger en Elsien
Drent, 27 j. van Sappemeer;
Marten van der Laan 38 j. van
Groningen en Janna de Vries,
28 j. van Sappemeer Frederik
Scholtens oud 27 j. van Sloch-
teren en Aaltje Eisses, 24 j.
van Sappemeer; Johannes Har-
mannus Dusink oud 30 j. van
Slochteren en Roelfiena Buurke
25 j. van Sappemeer.
Getrouwd Roelof Kok van
Zuidbroek en Jantje Postema
van Sappemeer; Jan Kruijer
en Trijntje Wolf, beiden van
Sappemeer.
Overleden Katharina Harms
Klunder 99 j. weduwe van
Harm Ronde.
HOOGEZAND. 9-15 Juli.
Geboren Hendrik, z. v,
Harm Jager en Jantina Dilling
Kropswolde Johannes, z. v.
Klaas Rensema en van Tmle-
gien Jager, wonende te Mar-
tenshoek Helena Berendje,
dochter van Georgius Bernar-
dus Lockhorn en van Jantina
Eerhard, Hoogezand Wil'em
Jan, z. v. Jan Willem teVelde
en van Barbera Huisman, Kiel-
Windeweer Jan, z. v. Evert
Everhardus Kuilema en van
Jantje Korthuis, Hoogezand.
Ondertrouwd Klaas Bats,
26 j.Westerbroek, en Gezina
Pietersen, 25, j. Martenshoek
Klaas Pronk, 26 j. Groningen
en Jantje van Bruggen, 26 j
a. b. Hoogezand.
Getrouwd Elso Roelfsema
en Pieterke Westerdiep, beiden
te Westerbroek.
Overleden Maria Hillegina
lager, vr. van Zwier Stam,
oud 56 j. Foxholsterbosch
Christiaan Jacob Eeleveld, oud
39 j. Zuidlaren, echtgen. van
Berendje Hillenga.
C. Grissen en J. van Tint-
meren, Klein-Harkstede Eltje j
d. v. J. Nieborg en S. Smit,
Scharmer ;Anjo z. v.M. Schnei- j
ders en G. Blaauw, Kolham.
Ondertrouwd M. Boit, Sid-
deburen, 23 j. en T. Haan, 19 j.
Hélium; G- Steenstra, 19 j.
Kolham en R. v. Meurs, 20 j.
Kolham; H. de Boer 26 j.
Siddeburen en C. H.Eenkema
25 j. Schildwolde
Getrouwd J. Siefkes, Wil-
dervank, 43 j. en K. Oost
land, 41 j. Siddeburen
A. Hoving, 22 j. Hoogezand
en E.deVries, 22j. Slochteren
B. Sijtsema, 28 j. Siddeburen
en M. I. H. Ruben, 27 j.
Slochteren.
Overleden Geert Tepper,
oud 75 j. echtgen. v. R. H.
Bronts, Slochteren Trijntje
Nijborg, oud 1 j. d. v. H.
Nijborg en M. Bloem, Sloch
teren, (Overleden te Gronin-
gen).
Sikko Dijkema, oud 35 j.
echtgen. v. E. J. Kirchhoff, Lask-
werd.
hadanawond optreden van een
prijzen f 10 17 50, a 5. en 12 I
inleg 50 cent, aangifte 2.15 uur. (n.t.)
prljien f7 50, 15.- «n f2.50, inleg 50 cent,"
aangifte 5 uur-
Tevens Klndarspelsn ailes bij gen. deelname.
Dansvloar In de Facettant.
Aanbevelend,
Z DANl ES! Nu een mooie HoedJ®o'SP150 eS'
tfî Stries donkere en lichte Dameshoeden 75,95, 1 25, 15U m
j Let op onze geprijsde étalages-
iOK0*p"°r"x,'a voordeelig,
Restanten SPORTHOEDEN, goedkoope K1NDERH0EDEN.
Aangesloten bij „VESTA" en H.S. bonnen.
Zuidorstr. 54
SAPPEMEER
SLOCHTEREN; 8-14 Juli.
Geboren: Elizabeth, d. v.
H. Hommes en F. Holman,
Slochteren; Siebren, z. v. J.
Kuil en A. Dagstra, Overschild
Fenna, d. v. J. J. Lenting en
C. Kranenberg, Slochteren,
Pieter, z. v. J. Blaauw, en U.
Primé Schildwolde Jan, z. v.
Evenals vorige jaren bestaat
er ten kantore van den Rijks- j
ontvanger te Hoogezand ook -
buiten de gewone kantooruren
gelegenheid tôt het aanvragen
en afhalen van Kostelooze Rij-
wielmerken en wel 19, 20, 26 j
en 27 Juli, 2 en 3 Augustus j
des avonds van 6 tôt 8 uur
alzoo gedurende drie weken des
Maandags en des Dinsdags.
Voor de gemeente Zuidbroek
zal bovendien door den assis-
tent-Dienstgeleider aldaar zit-
ting worden gehouden in de
school aan de Heiligelaan op
19, 20 en 27 Juni, alsmede op
3 Augustus, eveneens van 6
tôt 8 uur 's avonds.
In herinnering wordt gebracht
dat uitsluitend in aanmerking
komen gezinshoofden, welke
niet in de Rijksinkomstenbe-
lasting zijn aangeslagen en die
het rijwiel voor hun beroep
noodig hebben. Wordt het rij
wiel slechts gebezigd om zich
naar het werk te begeven, dan
bestaat alleen aanspraak op
een kosteloos rijwielmerk in
dien het werk meer dan een
half uur gaans van de woning
is verwijderd. Per schriftelijk
formulier kan het gezinshoofd,
indien hij zelf geen rijwiel voor
zijn beroep noodig heeft, doch
dit wel het geval is met een
ander lid van zijn gezin, het
recht op een kosteloos rijwiel
merk overdragen op dit gezins-
lid. Daartoe is echter noodig,
dat ook deze persoon niet in
de Rijksinkomstenbelasting is
aangeslagen.
door
JUTTA HARDEN.
Eer Sylvia Delton op reis ging, kwam
Rudolf Ernest nog bij haar theedrinken.
En eer ze afscheid namen, herhaalde
hij het huwelijksaanzoek, dat hij drie
jaar tevoren voor de eerste maal ge-
daan had en sindsdien nog vele malen,
voor de laatste maal. Er was een kop-
niee liin om zijn mond, toen hij dit
„laatste maal" uitsprak. Sylvia, die
sinds vier jaar met hem bevriend was,
wist dat hij het meende en dat hij
een hardnekkige natuur bezat.
Ze zei Het spijt me Rudolf, dan
zullen we nooit trouwen. Ik kan nog
niet beslissen.
Allright, zei Rudolf, maar misschien
zullen we toch nog eens trouwen.
Maar je wilt me nooit meer vragen.
Misschien vraag je mij, zei Rudolt
en dat ontlokt haar een van de aan-
stekelijke schaterlachjes, die tôt haar
vele charmes behoorde. Hij ghmlachte
ook, maar ze was er niet zeker van,
dat hij het meende.
Toen ging ze op reis. Ze had er
behoefte aan, de rustige stad, waarin
ze vijf jaren van haar leven had door-
gebracht, waarvan vier als weduwe,
een tijdlang achter te laten en geheel
nieuwe steden, landschappen.gezichten
te zien. Ze vertrok zonder weemoed.
Rudolf zou altijd een goede vriend
voor haar blijven. Maar hertrouwen
Neen. De herinnering aan haar man
was verbleekt, doch niet de herinnering
aan menige teleurstelling, die het huwe-
lijk haar gebracht had. Misschien als
Rudolf meer geduld had willen hebben.
Mijn hemel, ze waren beide nog jong,
zlj was te vroeg getrouwd, zehadtijd
noodig, om zichzelf weer te worden
en een nieuw besluit te nemen.
Sylvia reisde met een vrachtschip
mee. Ervaring had haar geleerd, dat
deze bootreizen minder luxueus, doch
oneindig aardiger plegen te zijn. Het
gezelschap van de bemanning beviel
haar beter dan dat van toeristen op
een luxe-boot en het schip bleef lang
genoeg liggen in verschillende havens
om Sylvia gelegenheid te geven, de
plaatsen en soms ook den omtrek te
bezichtigen. Het was in zicht van Al-
benga, dat de kapitein bij Sylvia kwam,
met een gezicht, alsof er storm op
komst was. Doch zee en hemel waren
blauw en onberoerd.
Ik heb een vervelend baantje in
Albenga, zei de zeeman, een goede
kerel, met wien Sylvia dikwijls gezel-
lig had zitten praten, ik wou U ei-
genlijk vragen of U nietik meen,
een vrouw kan zooiets veel beter
en U kent genoeg Italiaansch
U bent niet erg duidelijk vandaag,
zei Sylvia glimlachend.
Hij legde haar toen uit. In een der
havens was hem een brief aan boord
gebracht door een jongeman, uit naam
van zijn vriend, die plotseling gestor-
ven was, tengevolge van een ongeluk.
Hii had stervend het briefje geschre-
ven en verzocht, het te doen over-
brengen aan een meisje in Albenga,
dat hem van de boot zou komen halen.
Sylvia trok een gezicht.
U wilt, dat ik haar vertel Nu goed
misschien is het beter.
En het was daarom met wat zwaar
hart, dat ze Albenga zagnaderen. De
loopplank was nauwelijks uitgelegd,
of er verscheen een knap meisje aan
boord met een rooden doek om het
zwarte krulhaar gebonden en een lach
om de frissche lippen. De kapitein
liet haar naar Sylvia 's hut brengen.
Svlvia zag, met steeds zwaarder hart,
het meisje aan dat klaarblijkelijk ver-
wonderd was en haar vragend aan-
keek. De signorina had een bood-
schap van Pietro had de kapitein ge-
zegd. Haar mooie oogen monsterden
Sylvia met jalouzie. Wat had Pietro
te maken met deze signorina, zeiden
haar blikken.
Sylvia verzocht haar te gaan zitten.
Ze raapte al haar Italiaansch bij elkan-
der en binnen enkele minuten vroeg
ze zich af, hoe ze zich ooit had kunnen
verbeelden, Italiaansch te kennen. Ze
zou zoo graag behoedzame zinnetjes
hebben gezegd, voorzichtige woorden
hebben gesproken. Haar hart werd
dichtgeknepen, als ze dat stralend bhj
gezichtje tegenover zich zag-
Het meisje begreep haar maar met.
En toen ze eindelijk begreep, leek de
beteekenis der vreeselijke woorden
toch niet recht in haar bewustzijn te
willea dringen. Telkens weer moest
Sylvia het vreeselijke herhalen. Ze
sloeg haar armen om de scheiende
heen streelde het zwarte haar, waar
van de doek was afgegleden. De ka
pitein kwam terug en het arme meisje
herhaalde maar steeds dat het met
kôn -haar Pietro dood... maar hij
leefde immers, hij was zoo sterk en
gezond ze waren pas verloofd, ze
zouden trouwen. Hij moet nog terug-
komenik heb hem nog zooveel
te zeggenik ben niet lief genoeg
voor hem geweest
Toen Sylvia het meisje naar huis
had geholpen, dwaalde ze een tijdlang
door het kleine plaatsje. Ze was erg
bieek en vocht tegen de tranen, die
telkens weer in haar oogen drongen.
Ze kon de stem van het schreiende
meisje niet kwijtraken. Die jammerde
in haar hoofd: Ik ben niet lief genoeg
voor hem geweestik heb hem
nog zooveel te zeggen
Ze sliep heel slecht dien nacht en
den dag erop zat ze aan dek en staarde
over zee en de kapitein berouwde het
bijna haar als boodschapster te hebben
gebruikt, ze was zoo opgewekt ge
weest tôt nog toe en nu leek zij star
en in diepe gedachten verzonken en
glimlachte moeizaam.
Het was een triest incident, zei ze
tegen zichzelf, den dag erop. Arm kind,
arme jongen. Het geluk was nauwelijks
begonnen en 2I voorbij. Beiden nog
zoo jong Maar verder heb ik toch
niet ermee te maken. Waarom laat ik
mijn stemming en mijn reis zoo be
derven t
Ze vroeg het zich telkens weer af.
Ook toen ze al van boord was gegaan
en verder reisde over land. Ze kon de
rechte vreugde niet meer vinden aan
dit zwerven. Een heimwee knaagde
aan haar, waartegen ze zich vergeefs
verzette. En acht dagen later reisde
ze terug naar huis.
Ik ben te veel gehecht geraakt aan
het stadje, aan ailes, dacht ze. Maar
ze wist, dat het niet waar was. lets
anders joeg haar en kwelde haar, nieia
haar slapeloos in den nachten fusteloP®
door den dag. Rudolf. Ze had met
beseft, hoeveel hij haar geworden was.
Ze had hem ontvlucht, uit angst en in
den waan, dat het beter was te
wachten. Diep in haar hart had ze
geweten, dat ze hem eens zou trouwen
Maar ze verschoof het. Ze wilde
wachtenwachten nog. En nu
vervolgde haar de jammerende stem
van een arm meisje nu kwelde haar
de vrees, dat het te laat zou zijn.
We zijn beiden nog zoo jong.,..
Hoe belachelijk leek baar nu die ge-
dachte Waren ze niet ook jong ge
weest, véél jonger nog, die twee ge-
liefden, die elkander nooit meer bad-
den weergezien.
Ze zat in den trein, op weg naar
huis, en dacht aan de jaren die ze
had laten voorbijgaan. Verloren jaren,
verloren geluk. Hoe verdwaasd kwam
zii zichzelf voor, met haar levens-
angst en aarzellen 1 Ze was op reis
gegaan - en wie weet, of ze hem nu
ooit zou weerzien. Hij was gez°"d
en sterk - zooals die ander. Leefde
hii nog? Of zou ze hem nooit meer
zien Ze was te zeker geweest van
het leven. De gedachte aan den dood
was nooit in haar opgekomen, nu
liet die gedachte haar niet meer los.
Ze kwam laat des avonds aan en
haar woning lag leeg en yerstorven.
Niemand wist van haar komst. ze
huiverde.
Het was of de stilstaande kiok op
haar schoorsteen, of de meubeis, gr^s
van stof en de boeken. die zoolang
vereenzaamd hadden gestaan, haar
spraken van dood. Ze kon met wach
ten tôt den morgen, eer ze zeker-
heid had. Ze verliet het huis weer
om naar hem toe te gaan. Het dienst-
meisje, dat haar open deed, keek
onlhutst. Sylvia voelde baar hart bon-
zen van angst. Opeens werd ze zich
bewust, dat haar vrees vaag was ge
weest, dat zij diep in boopte en ver-
trouwde, te zullen worden gerust
gesteld...,. en dat ze nu plotseling
wèrkelijk bang was, ontzettend bang.
-Meneer, o... eh ja maar me-
vrouw weet u dan niet o neen,
mevrouw is op reis geweest. U bebt
zeker nog niets gehoort
Sylvia 's lippen bewogen. Het
suisde zoo vreemd in haar ooren, dat
ze haar eigen stem als van heel ver
af hoorde vragen:
-Neen ik weet mets
-Een auto-ongeluk, zei het meisje
- Sylvia, staarde haar aan. Ze zag de
lippen van het meisje bewegen, maar
ze verstond niets meer, ze hoorde
niets meer, ze wankelde en yiel.
Toen ze bijkwam. was het als een
droom. Ze lag op een sofa en Rudolf
knielde bij haar
-Sylvia! Wat is er gebeurd? Wat
scheelt je
Ze tracbtte zich te herinneren. Ze
keek hem aan. Er was een pleister
op zijn voorhoofd en zijn linkerarm
-Je bent niet dood vroeg ze.
-1k neen 1 Dacht je dat ik
-Ik dachi, det het te laat was,
fluisterde ze en huiverde.
Hij begreep het nog niet.
-Drink wat, liefste. Zooblijf nu
wat rustig liggen. Ik ben ontzettend
geschrokken toen het meisje kwam
binnenhollen en me vertelde dat jij
er was en flauw was gevallen. Waar-
voor dacht je, dat het te laat
was
Ze strekte haar hand uit en raakte
de zijne aan. O, het onbeschrijfelijk
geluk, zijn hand le voelen, warm en
sterk en levend. zijn stem te hooren,
te weten dat hij nog leefde, dat ze
de verloren jaren nog kon inhalen
- 1k was bang, dat het te laat
was om je ten huwelijk te vragen, zei
ze.
nnn
Tweede blad
Groote Waai Draverij
De Seizoen Opruiming
RUDING's Magazijnen
se*goederen voor ex,r«
RUDIHO
(Nsdruk Verboden)
