wTpo
1 Hsutlsn
meskait bez.
Java Teaka
Hooie
TRII
Steenhouwe
IL
Adirrteatk
«et iwest
Flliaal t
„Velo" Waschmactaine HQ. M.
A. ELZINGA ZOON.
Solide IlïïlIIJi.
âêr te ki'
L-» 9oo(Ki*zen!
Cen,ra[ytï: -n
raa^r/,:fe n°* i
Electr. Courant- en Handelsdrukkerij
Het aangewezen adres voor Uw
Nieuwste Modellen Nieuwste Lettertypes
Nieuwste Lettertypes
Li
DE VLIEG,
Mei. Gr. BF
De îlQGhteliDg
Prima Cahiers - Kremer's Boekh.
Noorc
h Kopj<
MeubelmakerlJ StoffeerderlJ
a°nne^han-ê kr-
îé°7de *VRner»°ot"7n °°ty*n
levert sckarp coi
FOXHOL, Meern
M.V. FabrieK
aile soorten TRIF
Ja,—o(ctt h we/Àn^>\
SSSSSi Vakkundig en billijk.
Vraàgt
BRUGSTR
VULPENHOUD1
BOEKEN
VULPOTLOODI
FOTO ALBUMS
A.V R.O. KALENDER
en PO!
Salto-Bonnen.
HET GOEDKOOPST
TE
Agentsekap v. „Oost-
worden zonder p
Zuiderstraat 7 -
TRIPLEX v
OREGON TRIPLEX
Sjoelbakken.
Verder aile soorten
SJOELBAKKEN worden
CONCUR
2UWA5CHT MIET/AEERI
DAT DOET DE VELO-Y/ASCH/AACHINE
Vraagt gratis proefdemonstratie bij U thuis.
Hoofdkantoor Barendrecht
Mear dan lOOfllialan In Nadarland
ista ELECTRISCHE
*<*ru„ u
ands lke
m°o iste
ress*nt
dat hebt.
(ook die e*e
e y*n de
"l9eri
yàn i
I UlsterWeH artikden t ^°c
/sa<
-U^4r
tekeninc
^enu"t
^®er.
houdt
^adi0
Radio.
9ano'
aar °°9 m'et o Va" F 3''g' U 'Xtr,
a„ °"s blad" Pf '/j "Ve!' v°0r II
9eyoerdl n 12
ersc hil.
I
1° De AVRO-Kalender:
'n juweel op dit gebied.
2° Het prachtige AVRO-
Kerstnummer: om altijd te
bewaren, zôô mooi!
3° Aile nog in December
verschijnende Radio Bode's.
Zuldarstraat 134
SAPPEMEER.
J. ANDERSEN-SPEK.
Er zoemde een vlieg door de stille
kamer. De oude Berner voelde zich
duizelig en uitgeput in de drukkende
warmte van het kantoor. Het wasteveel
geweest. Eerst de maanden van op-
winding, van angst, van meeleven ook
met de patroons, in deze slechte tijden,
en nu, na al die jaren trouwen dienst,
was de slag gevallen ontslagen met
een pensioentje, waarvan hi| nét niet
van honger zou sterven.
Hij zat daar in elkaar gedoken tus-
schen de oude kantoormeubelen, zelt
bijna zoo'n meubel; vergrijsd, verbruikt.
Vervuld van sombere gedachten
staarde bij naar den chef, die voor zijn
bureau gezeten brieven doorlas, on-
derwijl met z'n penhouder tikkend op
de scbrijftafel. Hoe goed kende de
oude man dat geluidje! Weldra zou
hij het niet meer hooren vreemde
gedacbte. Zijn blik ruste als gefasci-
neerd, op de barige, grove hand, en
in zijn lijdzaam hart van ouden, zie-
ligen man slopen zonde'linge gevoe-
lens, waarvan hij schrikte.
Zo./ve e jaren was hij nu hier. Zijn
jeugd was hier vergaan. Hij was op-
geklom.nen van loopjongen tôt de be-
scheiden positie van boekhouder—du-
velstoejager. Want bet was no^it een
groote zaak geworden en daarom juist
was de oude Berner er mee samenge-
groeid. Maar nu moest hij weg, wegens
malaise Och onzin, dan hadden
ze een van de jongeren kunnen ont-
slaan, maar neen, het moest de oude
Berner zijn. Opeens zag hij zijn heele
leven als een opéé.ivolging van slagen,
die het noodlot hem toebracht.
Hij bad bet prettig gehad als kind,
totdat opeens zijn vader verongelukte.
Dat was de eerste slag. Jaren van
armoede en strjjd volgden. Hij was geen
géniale kop, maar een hard werker. En
toen bij het zoover had, dat hij zijn
afgesloofde moeder weer wat behaage-
lijkheid en vreugde kon geven, in haar
bestaan, ontviel ze hem. Er volgden
jaren van eenzaamheid op kamers, van
verlegen ronddolen door het leven. Hij
was een schuchtere jongen, snakkend
naar wat vreugde en geluk en llefde,
maar hij durfde nooit iets te grijpen.
Met zijn heele hart hield hij van
Marinanne, de kleine typiste. Ze was
vroolijk en coquet en ze nam iemand
anders, toen hij niet vlug genoeg durfde
vragen. Hij trouwde met een dochter
van een zljner hospita's een meisje
waarvan hij eigenlijk niet hield. Ze had
een lastig humeur, dat hij geduldig
droeg. Lange jaren kwamen er geen
kinderen, maar toen werd eindelijk de
kleine Reinier geboren. Van toen af
was hij gelukkU, werkte en zwoegde
en spaarde, dat zijn zoon bet lat r beter
en gemakkel ker zou krljgcn. Maar
toen een gevatte koude. een long-
ontstekingde laatste slag de be-
slissende, die hem tôt een ouden man
maakte.
Het noodlot had hem wel vervo'gd,
hem. zoo'n onschadelijk mensch.
Protseling viel zijn doffe blik op de
schrijftafel van den chef en op den
inktkoker daar. Want daaruit kroop,
druipende en half dood, een vlieg,
die in de inkt was gevallen en nu
met veel moeite zichzelf gered had.
Gezeten op den rand begon het diertje
zich schoon te poetsen met de kleine
pootjes, geduldig en hoopvol. Berner
staarde er naar, bet leidde hem even
af. Hij zag, hoe ook de chef keek,
zijn pen in de inkt doopte en een
groote druppel op de vlieg liet vallen.
Die zat even als verpletterd door dezen
slag, doch begon dan zich weer schoon
te poetsen, de vleugeltjes schudden,
Ijverig in de weer met de pootjes.
Toen het diertje heelemaal schoon was
en opgeleefd, dook de pen weer in de
Inkt en wéér viel een druppel, zwart
en noodtottig, op het diertje. In het
grauwe, gerimpeide gezicht van Ber
ner trok iets veemds. Hij zei vergeefs
tegcn zichzelf Wat geeft het, het îs
maar een vlieg Kijk er niet naar, zoo
was hij altijd, weinig hart voor wat
leeft, vlieg of mensch, kom, laat ik
gaan werken! Maar hij werkte niet
hij keek! De vlieg zat lang zôô stil,
dat ze al dood leek. Maar na een
tijd begon ze weer te bewegen, begon
met de vleugeltjes te trillen, begon
weer, met de wriemelende, druipende
pootjes te werken en te werken om
schoon en droog te worden, om te
leven. Berner zat en staarde. Zijn
oogen puilden uit. Zoo meteen, als
de vlieg heelemaal droog was, zou de
pen weer worden ingedoopt, de inkt
zou weer druppelen, telkens weer,
tôt het beestje dood was. Hij wist het.
En hij kon het niet verdragen. Iets
worstelde in hem naar boven, wild
verzet, woedende wrok. Het was geen
vlieg, het was zijn armzalig, mensche-
lijk ik, dat steeds weer werd onder-
gedompeld in ellende, verpletterd, be-
zoedeld. En waarom
Een spelletje, een ttauw spelletje. t ot
dat je niet meer kunt en bezwijkt,
totdat je dood ligt, een armzalig
hoopje zwart, nat leven, dat kort te-
voren nog trilde en h )opte en wor
stelde en zoo graag wou wegvliegen.
En toen gebeurde het.
Ook de chef getuigde naderhand,
dat zijn aanvaller - de zware pres
se-papier, die Berner tegen zijn slaap
gooide, kwam leelijk aan - «bnormaal
moest zijn geweest, overstuur door
zijn ontslag, het was een braaf man-
netje, nooit een kip kwaad gedaan
gek, stapelgek opeens
Ze sloten hem op en hij vegeteerde,
tôt het einde. Aileen foms kon hij
zitten staren naar de een of andere
vlieg, met een zonderlingen blik, een
uitdrukking van vertwljfeling en verzet.
Dan, ah het diertje wegvliegt, ontspant
zich zijn gezicht, en hij is als altijd
een vlammetje, dat nog slechts zwak-
flakkert.
Nadruk Varhedanj
Kc
DOOR
ANDRÉ DE BOCF
Zwarte wolken schoven
langs de donkere lucht en
maan slecbts af en toe ge
haar stralen omlaag te sture
stille stad. Daar beneden g
van den regen, de straten e
de daken en stoepen, en de i
Ternauwernood kon me
buiten onderscheiden. Zeker
der lantarens was uitgewaai
storm en de overige verspre
beschroomd Iicbt, dat het
deel der straten in duister li
Op dezen avond sloeg, voo
sinds lang, de buisdeur van n ui
tien in de Elzenstraat weer. E
nog slechts heel zachtjes. E
kar rommelde de straat ui
dween om den hoek, daa
achter de gesloten deur, st<
twee menscben in het donki
Ksert li
Stort P. 3- op Giro 128.000
AVRO, Amsterdam (met ver-
melding „Radio-Bode"of aan
étn der cassa's van Hoofdkan
toor of bykantoren en U ont-
van gt als EXTRA btj Uw
halfjaars-abonnement:
Ook kunt U aan een onzer
propagandisten betalen. Schrif-
teltjk beboeft U zich dus niet
op te geven. Nà ontvangst van
het bedrag ad. F. 3.- volgt toe-
zending Radio Bode en Kalender.
V
RADIO BODE
Neêrlands naiionaal radioblad.
T.K. KREMER
M aa m kaartï
DOOR
