't Yacantie Ui MEOBELEN herstfilleo en ni( G Gmingei Jsnever Brai Sts P. v. ÏEIT1EI KT PlUKITlitTt de wegen te beiijden met een rij- eî «oeituii, V1L0 WMCBH16HME NI 1.1 leuthinilii E. TEII11E HNHin OtaMmtl M 75 tMkant fiez. Mmaii Mpiaîan, jua- Tealzwilpes ta -Mlei, laefo eftei StamML TBIPIEXPLATÏS. Uf MBUBSLRM Mellao en opnieai bekleedea A. ELZ1NQA ZOON, Rieten Reismanden P. v. DIJKEN - Hoogezand. mm, PURRIEZAAD Nu i 45, 65 et. J.KLIF fo: KRI KREMSB's Boekhandel. Bcekbespre&lng. BiSt© JPâ door den va km an. Meubelmakerll StofleerderH KLEIN1GHEDEN Chique Voor de lei-art sefeerp eonenrreerend uit voorr&ad een kosteloos rijwielmerk in dien het werk meer dan een half uur gaans van de woning is verwijderd. school einddiplom H B.S. of ex rane einddiploma gymn Staatsexamen middt «g| in Cartonve Banketba Tel. 274 Prima kn Wij leveren v< een liter gnede Netmt oroef Tel. 263 - S Teveni HET Varei 1940 st Uw krac uw vulp cumatic efficiente En daarc wonder schiliend heeft voi doen zijr Niet sleci een veel al de ink wanneer Zijn juw steeds on, en glijdt Kies NU in de toe schenk vc f 27.50, Parker Nooi Vervolg vj scboolmeisje, tig iemand v moest om ha bq een band c Een buigingi Daarna voeri en zette haai heid in een g bandig schoi legde wat koe gaat het er n als hadden zi gekend. „A!i lukkig I j Ik ben hier a Moeizaam knabbelde op heid verward keel dicht. krampachtig c hield, stelde h Ze beantwoor omdat hq ook te verwachten Toen kwam he haar kopje wef aankeek «Ach ja, de viel hem dit nu b| uit zfn kof te voorschijn. je zeker al vc ken ik geen hoop Is op jou Hij drukte haa keek haar troua Snel en verlegc Slofg vervo'gen Burgemeester en Wethouders der gemeenten HOOQEZAND en SAPPEMEER maken bij dezen bekend, dat Heeren Qede- puteerde Staten der provincie Qroningen bereid zijn, op verzoek, aan belanghebbenden vergunning te verleenen of te doen verleenen tôt 1 Januari 1941 geen motorrijtuig zijnde, waarvan de breedte met de lading, indien deze laalste niet bestaat uit ongedorscht graan of los vlas, hooi of stroo, meer bedraagt dan 2,10 M. en wel onder de volgende voorwaarden 1. De breedte van het voertuig met inbegrip van de lading mag de maat van 2.75 M. niet overschrijden. 2. Bij het tegenkomen van of ingehaald worden door andere voertuigen moet zooveel mogelijk rechts worden gehouden. 3. De geleider moet zich zoodanig opstellen, dat hij ook achterwaarts den weg kan overzien, tenzij hij een anderen persoon heeft aangewezen, die het voertuig op korten afstand volgt en den geleider waarschuwt indien verkeer van achteren nadert. 4. Indien de bestuurder van een passeerend voertuig zulks verlangt, moet het voertuig, waarvoor de vergunning geldt, tôt stilstand worden gebracht totdat het andere is gepasseerd. HOOOEZAND o in.n SAPPEMEER Au§u8tus Burgemeester en Wethouders van Hoogezand, J. TUIN, Burgemeester. G. ZWIERS, Secretaris. Burgemeester en Wethouders van Sappemeer, A. JONKEREN, Burgemeester. J. J. PERDON, Secretaris. Electrische WASCHMACHINES WRINGERS RIJWIELEN KOOKKACHELS NAAIMACHINES MEUBELEN TAFELBILJARTS Contant en op gemakkelijke voorwaarden. Noordarstr. 119 SAPPEMEER. Niet VAKKUNDIGE reparaties zyn ALTIJD te duur. Laat daarom Laat Uw reparaties en veranderingen cens door ons ulî- voirtn en U zult tsvir»dsn zijn. GEDIPL, STOFFEERDER en BEHANGER Zuldsrstraat 134 SAPPEMEER. SAPPEMEER. Kattenbroodrantsoenee- ring en haar gevolgen. Dat de zuinigheid de wijs- heid bedriegt, zou wel eens kunnen blijken ten opzichte van de aanstaande rantsoeneering van het kattenbrood. De mui- zen zullen straks wel eens reden kunnen hebben om een fox- trotje te maken. Dat gevaar is bij lange niet denkbeeldig. Wat toch is het geval In het algemeen worden katten gehouden, omdat zij het beste middel zijn tegen muizen. Vooral in kantoren, fabrieken, opslagplaatsen en, niet te ver geten, graan- en meelpakhuizen zijn katten onmisbaar. Nu is de ervaring, dat vroeger de meeste katten stierven in het eerste levensjaar als een gevolg van ondoelmatige voeding. Voor velen was het een probleem geworden om voor de pak- huizen een voldoend aantal katten te krijgen. En die moes- ten er zijn omdat anders ratten en muizen al heel gauw meester werden van het terrein en vaak in korten tijd groote schade berokkenden. Deze toestand is enorm ver- beterd, sedert het kattenbrood is gf komen. De katten lusten het graag en wat al heel spoe- dig bleek, abnormale sterfte kotnt zoo goed als niet meer voor. De fout lag blijkbaar aan de voeding. Als nu om voedsei te sparen geen katten- - brood meer mag gemaakt of afgeleverd worden, dan spant men het paard achter den f wagen. Onze ratten- en mui- zenverdelgers zullen al heel gauw elken weerstand bij eenige ziekte missen en het kaltenheer zal weer als vroeger geregeld worden gedecimeerd. In korten tijd zullen muizen en ratten meer opgegeten hebben en vernield dan is bespaard door voedsei aan de katten te onthouden. Een muizenpaar kan binnen een jaar een paar honderd nakomelingen hebben. Het lijkt ailes zoo eenvoudig en doodgewoon en ongevaar- lijk, maar zoo ooit, dan zal hier blijken, dat kleine oor- zaken groote gevolgen zullen kunnen hebben. HONGERSNOOD IN EN- GELAND door Viscount Lymington, uitgegeven en van een commentaar voor- zien door A. S. Sidgwick. Uitgave W. j. Ort, 's-Gra- venhage. Was Engeland gereed voor het voeren van een oorlog, toen het dien in September 1939 aan Duitschland verklaarde Lord Lymington, een Engelsch parlementslid en blijkens dit boekje landbouwdeskundige, heeft reeds meer dan een jaar geieden gewaarschuwd tegen de onjuiste politiek der regee- ringten opzichte van de levens- middelenvoorziening. Hij tee- kende in zijn boek „Famine in Erigland" een afschrikwekkend beeld van honger en ellende, die over het land zouden ko- men, en de heer A. S, Sidgwick heeft nog eens eenige der meest kenmerkende hoofdstukken daaiuit overgedrukt en van een commentaar voorzien. Dat boek is nu ook in het Nederlandsch verschenen. De kritiek van den heer Lymington is tel. Hij beweert, dat het bebouwde deel van Engeiands bodem is terugge- loopen, terwijl de bevolking met 5 millioen zielen is toe- genomen. Hij meent, dat Enge land in geval van een oorlog niet in staat zal zijn, de gewel- dige quanta levensmiddelen voor mensch en dier aan te voeren, omdat de Duitschers zijn handelswegen zullen af- snijden met hun duikbooten. Hij geeft de schuld daarvan aan de regeering, die niet heeft vooruitgezien, en er geen reke- ning mee gehouden heeft, dat de toestand, waartegenover zij zou komen te staan, heel anders was dan in 1914. Aan het slot van het boekje zijn een artikel van Lloyd George in „Picture Post" van 2 Maart 1940 en een deel van een artikel van Prof. McDougall in de «Times" van 26 Maart opgenomen, waarin dezebeiden ongeveer hetzelfde zeggen als L »rd Lymington in zijn boven- genoemd boek. B. W. J. EELSSEMA. «Dien gladden vogel krijgen we nooit". De stem klonk gegrgerd, de woorden kwamen eruit als een vloek. Een barde bons met de voile vuist op de tafel zette kracht bfDriftig begon de spreker het veitrek op en neer te loopes, van de boekenkast naar het venster, van het venster naar de boekenkast. Achtcr het groote bureau, mldden in de kamer geplaatst, zat een oude heer, rustig afwachtend tôt de d/ift- uitbarsting van zfjn jongeren colîega- Inspecteur was veistild. Een opmerking, goed bedoeld weliswaar, maar verkeerd als olie. op het vuur, maakte hq echter met zijn woorden: «Kom, den moed niet ver- liezen. Eens zal deze gladde vogel tegen de lamp vliegen. Onze t|d zal zeker komen." De jongere politieman, die zqn teleurstelling niet beheerschen kon, kwam weer naar het bureau met zijn handen daarop steunend boog hij zich voorover als een jonge vecbtersbaas en snauwde bijna: «Dat is goed pra- ten I Den moed niet verliezen en onze tfld zal zeker komen Hët zal de vraag zijn, of deze boef wel ooit gevangen wordt, en wanneer we hem gevangen hebben, of h| ons dan niet weer ontglipt. „Nu moet ik toch wei gelooven, dat jlj den moed verloren hebt. Ga daar eens zitten. Rook een sigaar Hier John Brackway liet zich in een stoel vallen, stak met verbeten gebaren een sigaar op. Als in een laatste krachtverspilling barstte bij uit «Wij krijgen hem nooit." Rustig was het antwoord: «wq krfgen hem wel. Wlj krqgen bem met een paar armbandjes om de polsen en door een kleinigheld". «Wat zegt U Door een klei nigheld «Door een kleinigheld". „Ik begrfjp U niet Wat be- doeltU?" sWel elke geroutlneerde nsisdadfger zal eens tegen de îamp vliegen, omdat bq zich door een kleinigheld verraadt". wEen mooie théorie, moet ik zeggen maar of het in de praktqk wel zoo 1s, betwqfel ik". Twee groote rook- wolken, verrieden de stemming, waarin de spreker zich bevond. Ze werden met drift de ruimte ingezonden, en wel met zulk een kracht, dat ze ter- stond verstoven. BIn mqn ervaring heb ik talrqke gevallen meegemaakt, waardoor mqn bewerlng wordt gestaafd. Ik zou je een geval kunnen vertellen De stoei kraakte onder de onwillige bewegiog van den jongen kerel. Hq kende de verhalen van den ouderen Inspecteur en weerde af: «Bespaar me die verhalen. Niet, dat ze mq niet interesseeren, maar dit is het oogenblik niet, om verhalen te ver tellen en er naar te luisteren „Toch zou het goed zqn, als j| ernaar wilde luisteren." vlk zie niet in, waarom". BAHereerst zou je je leeren baheer- schen en ten tweede zouden je ge- dachten eens een andere wending nemen. Ook dat zou goed zijn. Want aan éèa-en-dezelfde zaak een tqdlang gespannen biqven denken is vaak verkeerd. Men verstart dan en denkt niet meer belder". «Goed, vertelt U maar, ik luister". «Ik ben biq, dat je ;dat zegt. Het bewqst je gezond verstand het be- wqst dat je voor rede vatbaar bent Nu dan Het gebeurde, toen ik aan het begin van mqn loopbaas stond, dat er een mazsa valsch geld in om- loop werd gebracht, zonder dat we ook maar eenig vermoeden tegen iemand konden koesteren. We tastten absoluut in het duister, en wat erger was het valschegeld verscheen steeds meer en meer in omloop. Nu eens hier, dan eens daar hadden we het in beslag te nemen. Ja. het kwam zelfs zoo ver, dat men ons het valsche bankpapier op het bureau kwam bren- gen. Onaangename scenes werden daarbq gemaakt. Ik herinner me een bankier, die ons een paar biljetten bractat, en vreeselijk opspeeîde, omdat wq de daders nog nooit te pakken hadden gekregenEeriqk bekend, wq waren destqds al meer wanhopig, als jq nu bent, en toch kregen we den dader. Wie dacht je dat het was?" «De bankier, die het valsche geld kwam brengen". „Hoe weet jq dat?" «Wel, in ieder detectieveverbaal wordt een aanwqzing voor den dader gegeven. Deze dader kan nieœand anders dan de bankier zqn, daar alleen hq in bet verbaal wordt genoemd". «Je gevolgtrekking 1s juist I De grijze inspecteur brak hier af, als wacbtte hq op iets. Dat iets kwam met de vraag: «En hoe verried de brutale kerel zich De oude heer genoot van zqn stilie tiiumf De jonge Brockway stelde belang In de zaak door die vraag te stellen de andere zaak had hq dus op het oogenblik vergeten, en dat was het doel van den ander geweest «De beste breidster laat weleens een steek vallen, John, en de gesle- penste misdadiger maakt weleens een foutje De bankier bracht ons weer twee bankbiljetten van duizend pond, en beweerde, dat de kassier ze in ontvangst bad genomen. Dit ailes klonk heel aannemeiqk. We accep- teerden het dan ook, hoewel bet heel dwaas van ons was. Wq lieten ons intimideeien door den grooten mond, van den bankier en door z|n naam. Hadden we tssstond een streng on- derzoek ingesteld, dan zouden we op bet rechte spoor zqn gekomen Daar we eehter zooveel gevallen te behandekn hadden, werden we nalatig en moeddoos, lieten we dit onderzoek achterwege. Toen moest het toeval ons hclpen Zonder bet zelf te willen kret g ik een verslag van de bank, waarvan onze bankier directeur was, In handen. Ik herinneide me het gebeurde met hem, en wilde uit louter vervding de post «onkosten" eens zien. Dat moest wel een groot bedrag zqn, immers de bdde biljetten, die valsch waren, moesten daar worden afgeschreven Wie schetste echter mqn verbazing, toen ik een kkin normaal bedrag ont- âekte f «Ocii," zei John, «Wat een stommi- teit bq al zqn brutaliteit. «juist, Het was me. alsof een stem me zei, dat hier iets niet in de haak was. Ik herinnerde me de bqna-berucht geworden zuinigheid, ja, ik mag wel zeggen gierigheid van den bankier en vermoedde, dat hq de tweeduizend pond niet uit eigen zak had aangezuivcrd. Ik zoebt vetder in de balans en zag het bedrag nergens verantwoord. Zoodat mqn vermoeden naar iets, dat niet in de haak was, steeds sterker werd en ik besloot de zaak nader te onderzoeken. Allereerst nam ik den kassier onder handen. Deze wist niet van valsch bankpapier I Had dit nooit ontvangen Toen wist ik genoeg en was de vogel weldra gesnapt. De bankier had een com plété inrichting in den kelder van zqn villa." ,Tja," meende de jonge inspecteur, die weer herinnerd werd aan de eigen zaak, daar de spanning was verbroken, «Een aardig verhaaltje" «En moeten wq niet onzen gladden op- lichter op dezelfde manier vangen «Ja Door een kleinigheid zal deze oplichter ons in dehanden vallen". De directeur van het groote, luxueus- ingerichtc kamer stond verbeten tegen- over de beide heeren van de politie. Deze hadden hem verleld, dat ze de kamer wilden onderzoeken en de papicren wilden zien van een zqner gasten, die de duurste appartementen van zqn hôtel had gehuurd omdat ze vermoeden hadden, dat deze gast een geraffineerde oplichter was, die reeds veel slachtoff ers had gemaakt De directeur echter had aangevoerd, dat deze heer echter onmogeiqk een oplichter kon z|n M|nheer logeerde al veertien dag-n bq hem, en betaalde zqn rekening wekeiqks. Dat deed een oplichter toch niet. John Brockway werd ongeduldig. «We zullen ailes doen, om een schan- daal te vermqden, directeur", beet hij van zich af. «En wanneer we ons vergissen, zullen we ons wel weten te verontschuldigen, dat uw gast u niets kwaïqk neemt." De directeur stcmde toe, hoewel met een bezwaard bart, en ging de beide heeren voer. De man, om wien bet hier ging, stond in zqn hemdsmouwen zich te kleeden voor het diner. Nadat de heeren zich hadden bekend gemaakt en zqn papieren vroegen, sebeen zqn verwondering geweken te zqn, was bq één en al bereidwilligheid en gaf bq zqn pas ter inzage. Deze was in orde en het scheen, dat John Brockway en z|n oudere collège genoodzaakt waren, hun ver- ontschuldigingen aan te bieden en onverricbter zake hadden heen te gaan. Plotseling echter met een ruk, haalde John Brockway zqn revolver te voor- scbqn en beval: «Handen op, Jean Hervé, je bent mqn gevangene". Even later voerden twee recher cheurs, die op de gang hadden gewacbt, den bankier in hemdsmouwen door een achterdeur weg. «Hoe heb je dat ontdekt? John?" vroeg de oude beer, «Ik stond in twyfel." «Door een kleinigheid I" «En die was «Hervé had een goede kleermaker. Deze heeft hem echter verraden Zie maar John toonde de beide andere beeren aan den binnenkant van de smoking-jas een strookje linnen, waarop kleermakers, die maatcostuums leveren, den naam van den toekomsti- gen eigenaar vermelden. Op dit strookje stond duideiqk: jean Hervé. Hervé had vergeten dit strookje te verwqderen, toen bq onder een anderen naam wilde reizen. Een kleinigheid, die bem noodlottig werd. (Nadrulc verbo'dtn) Jà- U^t -.-ai'J Q. VAN Prii Prima leeren Koifers Ï1 CTwmrw—M DOOR 0 1

Kranten- en periodiekenviewer van het Historisch Archief Midden-Groningen


(Volksblad) Oost-Goorecht en Omstreken nl | 1940 | | pagina 4