(Volksblad) Oost-Goorecht en Omstreken nl | 1940 | 17 augustus 1940 | pagina 1

DANCING BOTIL FiBEB iiogezand S j

V

^riwiîei enz.

BEERTA,!

©1111 PAISAif

o

fiw HEU&ELBR lierstellen sn
opnieu® bekleedea

A. ELZINGA ZOON,

VELO WASGBIiGlIlI Mjj. 1I m

Matinée J

Soirée Dansante

Haarbœkjôs

KREHBR's Boekbtndel

merk RIJWIELEN

W. WILDEBOER

JIWH iiNAMt UW»

BIOSCOOP - HOOGEZAND.

ANNIE VAN EES

„B O E F J E"1

Vacantie.

Stoom-, Wesch- en Strijkinrichting

0

m

m

h

Nieuws- en Âdvertentieblad.

Officieel Orgaan voor Hoogezand en Sappemeer

Thé Dansant

m
m

m
p
«k

M

ont km is

miiate

dat de wasschen a.s.
DINSD AGMIDDAG

H*
-

ur

ik

en onze schitterende EICEN MEIK RIJWIELE1

i

ZITEIliC

ZONDAG

MAANDAG

DIHSDÂG

WOENSDAG

QREEN CASTLE

70e Jaargang

Z4TKED4G 17 Augustns 1940

Oplasg 8000 exemplaren,

No. 33

Drukker-Uitgever T. K. KREMER

m

Dames 1

Laat Uw HAAR

di

0R

Ket vBrma&rde Dansorkest JQH^Y QONSELÂÂR [Utrecht]

door d@n vakman.

MeubelmakerlJ Stoffeerderl]

DANCING „PARKHOTEL" ff J

J® 3.30 imr jj|

Rijwiel- en Radiohandel

Kielsterstr. 33 - Hoogezand

6 achtereenvolgende dagen een
Nationale verrassing.

Hallandsch listiws - Wereld Nieuws - Komische filins

D. POSTMA.

neer

E4^

E*
E^

E*-
E^
E^
E^

E^

1 E^-

E^

E*
»E^

- E*-

rE^
E^

en

d.

No. 47

wordt huis aan huis gelezen te HOOGEZAND, Kiel-Windeweer, Kropswolde, Westerbroek, Foxhol, SAPPEMEER, Borgercompagnie, SLOCHTEREN, Siddeburen, Hélium, Schildwolde,

Kolham, Harkstede, Lageland. Overschiid, NOORDBROEK, ZUIDBROEK, enz.

Dit BLAD verschijnt ZATERDAGS
Franco per post f 1.20 per jaar»

SAPPEMEER v.h. T. J. Boroesius Zn. Tel. 213.

Inzending van advertenties vôôr Vrijdagsmiddags 12 uur.

en aile benoodigdheden voor rolgordynen. fil

M "eleï. 22. S.

Teleï. 22.
ZONDAG 18 Augustus

4 uur

m 8 uur:

tu)

RIJWIELEN

in liet KAPPEESHUIS van

SAPPEMEER Tel. 256.

Tevens groote keuze HAARVLECHTEN.

Electrieclie WASCHMACHINES
WRINGERS

I

KOOKKACHELS
NAAIMACHINES
MEUBELEN
TAFELBILJARTS

Contant en op gemakkelijke voorwaarden.

(fmpr. HERMAN RINKET.) ?p

Niet VAKKUNDIGE reparaties zyu ALTIJD te daur.
Laat daarom

Lsat Uw reparaties tn veranderingen eens door on» ull-
vourfefi en U zult Uvrndtn zljii.

GEDIPL. STOFFEERDER en BEHANGER
Zuldsaratrsaïf 134 SAPPE&flEEK.

Noerdsirstr. 119

SAPPEMEER.

jg (K. VENEMA) i®

M Slochtmtraat - Tel. 209 - SAPPEMEER

M ZONDAG a.s. Il

's avonds 7 uur:

m

Oanisark®*!: „THE PLAYING FéNGERS"

als: VEENO,

EVSINK,

COURIER,

STOKVIS,

8PARTA

Teleïoon 376.

W

M

0-

Tslafoon 52.

16 Aug

17 Aug.

18 Aug.

19 Aug.

20 Aug.

21 Aug.

IN

met Albert van Dalsum, Guus BroX,
Piet Bron, Enny Heymans—Snijder, Mien
Duymar v. Twist, Piet Kôhler, Matthieu v.
Eysden en 30 andere Hollandsche artisten.

„BOEFJE" tharis niet als boek of tooneelstuk
doch als MODERNE NEDER-
LANDSCHE FILM

Vooraf een uitgebreid bijprogramma, als

en het beroemde
GEKLEURDE TEEKENFILMPJE.

Avondvoorstellingen 8 uur.
Zondagmiddag half 5 Toegang 14 jaar.

Vanaf VRIjDAG tôt en met WOENSDAG
6 Achtereenvolgende dagen
EEN PRACHT PROGRAMMA.

Hierdoor bericlit ik m\jn geachte clientèle

inplaats van MAANDAG worden afgehaald.

HOOGEZAND-SAPPEMEER

HET

mysterie.

ELSIE BROWN.

Gîrald Brown, m|n oom, zweeg,
toen wij samen de opr|laan naar Green
Castlc unsloegen. Zijn vrienddijk g«a-
licbt droeg een bijna wrcvelige uit-
drukking. welke mlsschien alleen voor
mij zichtbaar was. Het scheen hem te
spâten, dat hfl m| per slot van reke-
ning toch had meegcnomen.

Zelf was ik er tamel|k trotsch op,
dat ik m|n zin had weten. door te
drtjvea. Bovendlen, zoo heel vreemd
was het niet eens. Waarom moet een
betoemd détective altljd vergezeld x|n
van een vriend, die in de meeste ge-
vallen toevallig dokter is-en in aile
gevallen detective-verhalen scbrijft?

M|n oom, Qerald Brown is zulk
een détective, maar bij wcet m| maar
bar weinig te waardeeren. Terwljl je
toch zou mogen veronderstellen, dat
hij het prettig zou vinden inplaats van
een nieuwsglerigen vriend een niet
beelemaal onknap nichtje te hebben
ter assistentie.

Enfin, van mannen kun je nooit op
aan. Ea aïs h| het niet uit zichzelf
prettig vindt, mij mee te nemen, dan
zal ik hem net zoo lang mljn onmis-
baarheid onder het oog brengen, tôt
h| overtuigd is.

In elk geval z|n w| nu samen op
Oreen Castle en ik denk er niet over
weg te gaan voor dit raadsei tôt op-
lossing is gebracht.

Als we een boek omslaan. staan we
tegenover een statig gebouw, voor een
gîcot deel met klimop begroeid. Bij
den ingang staan twee mannen, één
in uniform. We maken kennis met in
specteur Kerling en William Graynes,
den butler.

Kerling scbijnt oom te kennen b|
is dadel|k met hem in druk gesprek,
waarvan ik slechts enkele brokstukken
opvang. Het scb|nt over de bedienden
te gaan. Oraynes is naast mil komen
te staan. Ik bewonder de prachtige
strulkroren.

U bent zeker verpleegster, juf-
frouw, zegt hij.

Dat zou wel eens kunnen, geef
ik fen antwoord

Mooie rozen, nietwaar. Het zijn
de lievelingsbloemen van mfn meester.

Hij boudt op.

1k bedoel het wàren zÇn lieve
lingsbloemen Hij stottert en heeft
tranen in zljn oogen. Voor mij staat
het vast, dat William G-aynes de
dader niet is.

Het ondethoud tusseben mijn oom
en den directeur scbijnt afgeloopen
te zijn. Ze gaan het buis binnen en
ik weet niet bete? te doen dan hen
te volgen. Ik ben er aan gewend,
dat oom me niet vraagt mee naar
binnen te gaan. Hij scbijnt het al erg
genoeg te vinden, dat hij mij meeneemt,
zoodat hij de vrjjbeid r.eemt me ter
plaatse als ncodzakelUk kwaad te
behandclen.

Ze gaan de salon door en verdwflnen
door een hoogr, gcbeeldbouwde deur.
Die moet van de bibliotheek z|n.
Mr. Franklin Accrington werd in zQn
bibliotheek vermoord. Ik ga achter
de anderen naar binnen. In een
clubfauteuil, vôôr een boekenkast,
welke een geheelen wand in beslag
neemt, ligt een man.

Ik klem mljn tanden op elkaar, terw|l
ik naar den doode kijk. Maar waarom
rù die zwakbeid F Ais verpleegter
heb ik toch den dood onder allerlei
omstandigbeden leeren kennen.

Eén dolksteek is voldoende geweest,
zegt inspecteur Kerling tegen m|n
oom. Die knikt alleen maar even,
h| is met een onderzoek in het ver-
trek begonnen, dat niet lang duurt.

Voor de ramen van de bibliothee»",
die op den tuin uitzien, ontwaar ik
een polilieman.

Mag ik de andere huisbewoners
even spreken. vraagt oom. Sluur hen
maar in de serre.

Het bRjkt, dat Mr. Franklin Accring
ton zonder familieleden in het groote
huis woonde, alleen met zijn bedienden.
We spraken achtereenvolgens met
Graynes, den butler, met den chauf
feur jim Donague, met Fred Stone,
den tuir.man en daarna met het vrou-
welijk personeel Florence Dale, de
keukenmeid en Patricia Stocktor, het
kamermeibje.

De misdaad was ontdekt door Stone,
die omstreeks zeven uur ging kflken
of h(j het tulrhuis v ei gesloten had.
Toevallig had hq een blik geworpen
door de ramen van de bibliotheek en
daar zijn meester in een vreemde
houdir.g in een stoel zien l'ggen. Hij
had Graynes gewaarsckuwd en samen
waren ze naar deboekenzaal gegaan.

Hoe lang ben je in dienst,
Graynes? vroeg oom.

Twaalf jaar, meneer.

En de anderen?

Donague b|na zeven jaar, Stone
twee jaar en de meisjes, laat eens
kljken, Florence acht en Patricia drie
jaar.

Dank je Graynes. Konden ze
allemaal goed met Mr. Accrington
opscbleten

Zeker, meneer.

Je kunt gaan, Graynes.

Een belargr^k dieg, zegt oom
later tegen de inspecteur, is alt|d bet
testament. Ik zou wel eens willen
wetenwat daar instond.

Twee uur later waren we van den
Inhoud van het testament op de hoogte.
Accrington's advocaat, Mr. Silver had
het geôpend. Er kwam aan het licht,
dat Francis Accrington aan elk zflncr
bedienden zooveel maal duizend gulden

legateerde als bij of zij dienstjaren
had. Aile verdere bezittingen werden
bet eigendom van Mr. Accrington's
achterneef, James Nestor, welke ach-
terneef zieb waarsch|nl|k in Amerika
en wel in New Orléans moest bevin-
den.

Daar worden we ook niet veel
wijzer door, merkte inepecteur Ker
ling op.

Hoe heet die neef, vroeg ik
haastig en ik zag, dat de inspecteur
mij verbaasd aankeek.

Neston, antwoordde m|n oom.
Hij stak peinzend een sigaret op. Ik
liep den tuin in, niet zoo maar, doch
met een bepaald doel. Ik wilde den
tuinman even spreken. Ik trof hem
bezig met de reparatie van een gieter.
Hij zag er uit als iemar.d van tegen
de veertig, was al aardig gr|s, had
een grijs, zwaarmoedig neerhangend
sr.orretje. Toen bij m$ zag tilrte hij
aan zijn pet. Hij maakte niet bepaald
een prettigen in druk met z^n grauw
gezicbt en ingezakte schouders.

Zou ik mij vergissen dacht
ik! Zou het alleen maar een merk-
waardig toeval zijn

Er schoot me iets te binnen ik liet
raijn zakdoek vallen. Snel had de man
zich gebukt, de zakdoek opgeraapt en
aan m| overhandigd. Astublieft,
juffrouw.

Dankje wel. Een mooie tuin
hier, Stone. H| knfkte ernstig.

Zegt U dat wel, ik had hier mljn
heele leven wel willen blijven wonen.
Maar het is nu afgeloopen.

Ja, zei ik scherp, het is nu afge
loopen.

Ik slenterde terug naar bet huis.
Oom zat nog in de serre. !k riep
hem even alleen en vertHde hem, wat
ik te vertellen had. Tijdecs mjjn
veihaal werden z|n oogen hoe langer
hoe grooter, Af en toe schudde h|
het hoofd. Toen ik ultgesproken was
bleef hij een t|dlang zwljgen.

Misschien ben ik niet goed wgs,
maar je zult je zin hebben, zei h|
daarna. Vraag maar of Kerling
hierkomt en laat Graynes even dien
tuinman roepen.

Met z|n vieren zaten ze even later
aan de serretafel.

Mjjn nichtje wll je wat vragen,
Stone.

ja, zei ik, je ziet er uit, Stone, als
een man van in de veertig, met een
moeilfjk leven achter den rug. Maar
toen je m|n zakdoek opraapte was
je een jonge kerel van dertig. Ik zal
je wat vertellen, Stone. Daarnct heb
je me gezegd, dat je hier je heele leven
wel wllde wonen. En je waa ook
niet anders van plan. Je zou hier z|n
weggegaan als Stone, de tuinman en
je zou zijn teruggekomen in je ware
gedaar.te, als James Neston, den
achterneef uit New-Orieans. jij hebt
Mr. Accrington vermeord, Jsmes
Neston. Acb, inspecteur Kerling, ont-
doet U hem even van z|n grime.

Binnen drie minuten had de droef-
gcestige figuur van den tuinman plaats
gemaakt voor een slanken jongeman
met donker haar en brutale bruine
oogen.

U is een vervloekt bandige jonge-
dame, zei hij, terw|l z|n oogen fon-
kelden van woede. Hoe kwam U er
achter.

De dader moest zich onder het
personeel bevinden, vertelde ik hem.
De man, die het meeste belang had
bij Mr. Accrington's dood, heette James
Neston en de tuinman heette Stone.
Neston en Stone. Die schuilnaam
werd ôf zonder fantasle, ôf in een
overmoedige bul gekozen.

.2 uur.

r.

n E^

<leur.

ht en

EER.

h.

P-

îles.

en

ter.

iaar
3 is
'or-

liet

n

îan
je

het

len
set,
ofd

:en
we

:r-
»g'

fiÉiatenoppapier

i

M

DOOR

(Nadruk Verboden)