1
N
Jeu
Pracht sortering HAAROIACHELS,
H. TEUBEN
A. ELZINGA ZOON,
Een Advertentie
Waarom nu niet,
HuiirMjBS Innr's Baekhanilel.
KEURIG UITGEVOERDE
DRUKWERKEN
Zoowel in groote als kleine
oplagen in een of meer kleu-
ren en in elke gewenschte uit-
voering, worden door ons in
de kortst mogelijke tijd, tegen
de laagste prijzen geleverd.
Drukkerij KREMER
SAPPEMEER
Tel. 213.
J.K
als: E. M. Jaarsma,
inventa,
Junker en Ruh,
Jan Jaarsma.
K. BEISHUIZEN1
Electrische Installais,
Uw MEUBELEN herstellen
en opnieuw Bekleeden
I
door den vakman.
Vakkundig geplaatst.
■metB
proefpâk]
■enH
Voor f 2.-- aan VEE-OLIE
FIRMA LIEVE CO.
De Dame
zonder genade.
Tel. 27
Pr
Wij If
een utei
Neem
Tel. 2l
Vraagt inlichtingen zonder verplichting in de
t.o. R.K. KERK.
SAPPEMEER.
TELEF. 275.
in aile prijzen en
rnodellen.
Drogist en. VerMnke£
1 Martensèuxk»
Sappemeer.
Een solied en goedkoop adres
voor ALLE
Noorderstraat 56
Sappemeer.
geneest ge twee drie zieke koeien van de hard-
nekkigste uierziekten (streptococcus)of van witvui-
len storingen door onreinheid en van de spijsver-
tering. Vraag den plaatselijken agent om bewijzen
van de zéér groote geneeskracht van Vee-olie.
KORTEDIJK 16 Telefoon 108 VLAARDINGEN.
Niet VAKKUNDIGE reparaties
zijn ALTlJD te duur. Laat daarom
Laat Uw reparaties en veranderingen eens door ons
uitvoeren en U zult tevreden zijn.
GEDIPL. STOFFEERDER en BEHANGER
Zuiderstraat 134 - SAPPEWIEER.
Meubelmakerij Stoffeerderij.
geplaatst in dit Blad moel U
ongetwijfeld het meeste sueees
geven, daar Uwe advertentie
in 8000 gezinnen gelezen wordt
KREMER's Vulpenhuis
Noorderstraat 54 - SAPPEMEER.
11 November
heeft wederom de
groote trekking
plaats van
Hoofdprijzen nominaal f 100.000.-, f 50.000.-, f 30.000.-,
3 X f 25.000.-, 2 X f 20.000.-, enz.
Slechts f 2.50 per trekking of f 1.10 pcr tnaand.
Verkrijgbaar bij ROUKES BOEKHANDEL,
Hoogezand- Sappemeer,
B. SPOOR, Kleinemeer 144, Sappemeer.
en LOTU Oude Ebbingestraat 75, Groningen
Lijsten gratis - Geh. verz.
een goede KLOK aangeschaft. Nu kunt U
bij ons nog de allerbeste kwaliteit, voor een
nog schappelijke prijs, kopen. Zijn we uit-
verkocht dan zal het moeilijk zijn weer de
oude kwaliteit te bekomen en zeker niet voor
een zoo billijken prijs. Komt U eens zien
leder Uurwerk wordt door ons gegarandeerd
Uurwerkmaker - Hoogezand,
Telefoon 341.
GEOPEND tôt Js Avonds 8 uur
des Zaterdags tôt 9 uur.
- EDITH WILDBURNE -
Als er in het groote kantoorvande
verzekeringsmaatschappij over juffrouw
Stroomeijer werd gesproken, glimlach-
ten de dames en de heeren haalden
de schouders op. ,,'t 1s niet heelemaal
pluis bij Genda", had de dikke boek
houder Bouwman gezegd, die zijn vier
jaar nuttelooze studie in demedicijnen
graag in het gesprek te pas braeht.
„Ze geeft een mannencomplex". En
daarmede wilde hij zeggen, dat Genda,
de beleefde voorkomende juffrouw
Genda zeer terughoudend werd, zoo-
dra een mannelijk wezen de grens
van een zuiver zakelijk onderhoud
placht te overschrijden. Het ongeluk
was, dat het groote, slanke meisje
met het goudblonde kortgeknipte haar
hiertoe inaar al te zeer uitlokte.
Het mannelijk deel van het perso-
neel gaf het dan ook weldra op en
wachtte er zich wel voor, zich aan
een onvermijdelijk echec bloot te stel-
len. Een grappenmaker had op een
goeden dag juffrouw Stroomeier „de
dame zonder genade" genoemd, waar-
uit in de loop der tijden eenvoudig
„Genda" was ontstaan. En dit bleef
voortaan haar vasten bijnaam ofschoon
zij zelf altijd deed, of ze hem niet
hoorde.
Juffrouw Stroomeier was intusschen
acht en twintig jaar geworden en in
stilte moest ze zichzelf bekennen, dat
het leven dat zij leidde al heel weinig
boeiend was. Nooit anders dan met
vriendinnen naar de bioscoop, nooit
anders dàn met een van haar vrou-
welijke collega's een uitstapje op
Zondag maken dat kon haar leven
toch niet vullen. Aan den anderen
kant was ze veel te ernstig aangelegd,
om zich met een flirt in te laten,
waarbij ze onder flirt iets buitenge-
woon lichtzinnigs en verwerpelijks
verstond. Het leven was veel te ernstig,
om zich met zulke flauwe grappen
bezig te houden en omdat ze wist,
dat de heeren van het kantoor een
heel andere meening waren toegedaan,
wees ze hen telkens weer af en hield
zich volslagen ongenaakbaar.
Op zekeren dag ontdekte ze voor
den spiegel haar eerste grijze haar.
Het was in werkelijkheid niet anders
dan een verbleekt, lichtgekleurd haartje,
maar het was voldoende om haar na-
denkend te maken. Het spooksel van
den ouderdom keek haar dreigend aan.
Ze had slechts een beetje opgewekter
behoeven te glimlachen eniedereheer
zou graag een avondje met haar zijn
uitgegaan. Doch ze dacht er niet aan.
Ze was het beu, altijd alleen te zijn,
maar ze had geen verlangen naar
avonturen. Werktuigelijk nam ze de
krant op en las de huwelijksadver-
tenties door. Plotseling kreeg haar
gezicht een uitdrukking van belang-
stelling een „Bond van Levensher-
vormers" stond er aangekondigd, die
zonder eenige verplichting huwelijks-
bemiddeling verleende onder zijn leden.
En toen nam ze plotseling een besluit.
Op kantoor zat Genda met een
zegevierend glimlachje achter haar
machine, waardoor ze er bekoorlijker
uitzag dan ooit. Zonder dat ze het
wilde, kwamen de heeren weer geheel
onder haar invloed. Doch ook hun
nederlaag was smadelijker dan ooit.
„Zoo'n koele blondine als Genda
heb ik nog nooit meegemaakt", zei
de dikke boekhouder geërgerd tegen
een jongen, knappen vertegenwoor-
diger, die juist in dienst was gekomen
bij de maatschappij.
„Wie is Genda?" vroeg de nieuwe
vertegenwoordiger argeloos.
„De secretaresse van den directeur.
Als je er wat voor voelt, om een
blauwtje te loopen, ga dan maar eens
naar haar kamer toe".
„Die mooie vrouw met het blonde
haar?" riep Praag, wiens belangstel-
ling plotseling was gaande gemaakt.
„Top, dat doe ik direct. Ze heeft me
al dadelijk getroffen". En zonder zich
een oogenblik te bedenken, ging hij
naar het secretariaat om kennis te
maken. Doch Genda keek heelemaal
niet van haar machine op en haar
collega moest zich over mijnheer Praag
ontfermen en leidde hem ineteenlicht
schouderophalen de kamer uit. „Gaat
U maar zoo gauw mogelijk weg'" zei
ze en wierp hem een vriendelijken blik
toe. „Genda is totaal ongenaakbaar
en als de directeur U hier ziet, krijgt
U er nog last mee".
Voor Herman Praag op weg ging
naar zijn eigen werk, had hij van zijn
collega's nog een aantal vragen aan
te hooren. „En, is Genda je om den
hais gevallen Hebben jullie een
afspraakje gemaakt Wanneer gaan
jullie samen naar de bioscoop Her
man pakte stilzwijgend zijn boeltje bij
elkaar en kreeg een kleur aïs vuur.
Doch eindelijk hield hij het niet meer
uit. „Jongens, ik wed om een rondje,
dat ik toch nog met haar naar de
bioscoop ga". En de weddenschap
werd algemeen met luid gejuich aan-
genomen.
Genda vermoedde niets van Herman
Praags voornemen, want ze wist nog
niets van zijn bestaan af en hij was
verstandig genoeg, zich afzijdig te
houden en zijn uur af te wachten.
Genda bleef in dezen tijd nogdikwijls
na kantoortijd werken en schreef dan
haastig particulière brieven op de
machine, waar ze uiterst geheimzinnig
mee omsprong. Haar collega brandde
van nieuwsgierigheid, wat die corres-
pondentie wel te beteekenen zou
hebben, doch Genda bleef zoo gesloten
als een boek. Op zekeren dag echter,
toen ze haastig bij den directeur werd
binnen geroepen, liet ze haar taschje
open liggen en haar collega zag toe-
vallig een brief, die, zooals ze ter
verontschuldiging aanvoerde uit het
taschje gevallen was. En toen iiep ze
met een opgewonden kleur de kamer
uit en als een loopend vuurtje ging
het nieuws door het geheele kantoor
Genda wil trouwen
„Bereid je maar voor op de fuif-
partij, Praag zei Bouwman plagend.
„Genda gaat trouwen."
„Zoo en wanneer dan vroeg hij
ongeloovig.
„Dat kan ik je inog niet zeggen",
moest de boekhouder bekennen. „Maar
we weten, dat ze een brief van een
huwelijksbureau heeft ontvangen, en
daarin staat, dat ze Zaterdagavond om
vijf uur in den lunchroom van Hubert
een heer zal ontmoeten".
„Dan zal ik daar ook heengaan",
zei Herman koeltjes.
„Vergeet dan het groene vereeni-
gingsspeidje niet", lachte de boekhou
der, „want dat zal het herkennings-
teeken zijn".
„lk heb geen speldjes noodig",ver-
klaarde Herman uit de hoogte en ging
peinzend aan zijn werk.
Dien Zaterdagavond ging Genda naar
de voorgeschreven lunchroom. Ze zag
er in haar donkere, elegante japon zoo
bekoorlijk uit, dat aile heeren naar haar
omkeken. Ze nam met een hooghartig
gezicht in een hoek van de zaal plaats
en ging de kranten lezen. Op haar
borst glansde een kleine groene speld.
't Gaf niets of ze zich er al tegen
verzette, ze had een beetje hartklop-
pingen. Als er nu eens een oude,
dikke weduwnaar met een kaal hoofd
kwam? Dat zou ze voor geen geld
willen Met ergenis stelde ze vast,
dat ze een half uur te vroeg was ge
komen en onrustig keek ze telkens
naar de draaideur. Menigeen kwam
er binnen op wien ze niet gesteld zou
zijn geweest aangenomen, dat ze
ernstige bedoelingen hadden doch
geen van allen hadden ze een groene
speld en ook werden ze allen door
anderen verwacht. Ook de knappe heer,
die haar met zoo'n scherpe blik opnam,
droeg geen speld. Jarnmer, en toch bleef
hij voor haar tafeltje staan en nam
beleefd zijn hoed af.
Juffrouw Stroomeier?" vroeg hij.
Genda knikte en keek achterdochtig
naar zijn revers. Zijn knap, open gezicht
kreeg een uitdrukking van ontsteltenis
en hij greep snel naar de onheilspel-
lende plek.
„Ziet U, nu heb ik 't speldje weer
vergeten. 't Is verschrikkelijk. Dat heb
je van dat vrijgezellenleven Daarbij
keek hij haar met een hartveroverend
lachje aan trok een stoel naar zich toe.
Hij begon onmiddelijk over het zegen-
rijke werk van den bond te spreken
en wist duizend kleine gebeurtenissen
te vertellen, waarin hij telkens een
verborgen compliment voorGendalegde
Ze was aan een dergelijk gezellig dis
cours niet gewend en zijn mannelijk,
sympathiek geluid klonk haar aange-
naam in de ooren. Geleidelijk begon
ze ook te antwoorden en tenslotte
onderhielden ze zich met elkaar als
oude vrienden.
„Weet U wat, 't is bij achten, we
gaan naar de bioscoop", zei hij opeens.
Ze weigerde eerst hardnekkig, tôt ze
om onverklaarbare redenen toestemde.
Toen hij zich vooroverboog om haar
hand te kussen, bloosde ze een beetje.
„Waarom zou die mijnheer daar maar
steeds onzen kant uitkijken vroeg ze
verlegen. „Kijk eens, hij draagt ook
een groene speld".
Herman keek vlug naar het tafeltje
naast hen daar zat een dikke heer van
middelbaren leeftijd, die voortdurend
trachtte Genda's aandacht te trekken
door het maken van allerlei onhandige
teekens. Hij had een opgeblazen ge
zicht en een roode neus.
„Totaal onbekend", verklaarde Her
man, „maar we moeten nu gaan. Terwijl
hij hun kleeren uit de garderobe haalde,
raapte de vreemde heer al zijn moed
bijeen en trad op hun tafeltje toe.
Juffrouw Stroomeier?" vroeg hij en
maakte een onhandige buiging.
„Pardon", antwoordde Genda koel
en nam hem van het hoofd tôt de
voeten op.
Hij werd verlegen en begon te stot-
teren. „De bond bracht hij
eindelijk uit, „de groene speld we
zouden toch kennis maken
„Komt U voor mij vroeg ze.met
open mond en staarde hem ontzet aan.
Herman kwam juist op het rechte
oogenblik terug. Hij luisterde even toe
en kwam toen tusschen beide. „Een
misverstand natuurlijk", verklaarde hij
lachend, „de bond heeft blijkbaar dub-
bele boekhouding. Kom, de bioscoop
begint direct". Hij stak zijn arm door
de hare, en knikte den verbluften
dikkerd vriendelijk toe, verliet met Gen
da de lunchroom.
's Maandgasmorgens werd Herman
door zijn collega's met vragen bestormd.
„Hoe staat 't ermee?" klonk het om
hem heen. „Zijn jullie naar de bio
scoop geweest?"
Herman had een eigenaardige glins-
tering in zijn oogen en hij was een
beetje verlegen. „De Weddenschap
heb ik gewonnen. Maar als jullie het
goed vindt, zal ik toch maar betalen".
„Wat is dat voor orakeltaal riep
de dikke Bouwman geërgerd uit.
„Heb je de weddenschap nu gewon
nen of niet?"
„Meer dan gewonnen", antwoordde
Herman bescheiden. „Wij hebben
ons namelijk verloofd".
(Nadruk verboden).
r.
4
VOLKSZAAK H. SGHAAP
KRUSCHEN5MI3
MOKTDSAmÇeS
PASTILLES
LEVËRTRAAN
PUS peu
Lotisico
E. HOLLE
