Echt gezellig
Leesbibliotheek
M. A. BOUMAN
Drukwerken
Erres ol PhiSips
Radio-toestel
VoEkszaak H. Schaap
Prima Bonsumptie Koolrapen
KEURIG UITGEVOERD.
Drukkerij
T. K. Kremer
Baby-Uitzetten
Derk Blaak,
H. TEUBEN
Wringers
P. v. DIMES - Hugezand.
v.h. E. TES HAVE
Zoowel in groote als kleine
oplagen en in elke gewenschte
uitvoering worden in den kortst
mogelijken tijd en tegen de
laagste prijzen geleverd door
wmmxi
Mej. Gr. BRAAM
Lippenstift.
Nu is het de tijd
Advertentie's en Drukwerken
HOOGEZAND (Martenshoek) Tel, 75
meskant bez. Moulmain Teakplaten,
Java- Teakzwalpen en -Dolken.
Mooie eiken Stammen Triplexplaten.
A. J. v. d. VEEN - Kalkwijk.
een enorme sorteering
P. v. DU KEN - Hoogezand.
-^2L-
JE JE —l»., a*.in aile nriizen en
kan het zijn, wanneer men de Lange
Winteravonden verkort, door het lezen
van een boek uit
HOOGEZAN D - Tel. 81.
Romans, Jongens- en Meisjesboeken.
Catalogus op aanvraag gratis verkrijgbaar.
Lage tarieven.
voor het aanschaffen van een
Laat U inlichten door
t.o. R.K. Kerk SAPPEMEER Telefoon 275.
Inruil oude toestellen.
Vraagt demonstratie en betalingsvoorwaarden.
Erkend Radiohandelaar. Uw adres.
In COMPLETE
Wiegen en Kinder-Ledikantjes
vindt U bij ons een mooie sorteering.
b. h. Gemeentehuis, HOOGEZAND.
in aile prijzen en
modelien.
Noorderstraat 56
Sappemeer.
KREMER's Vulpenhuis
Noorderstraat 54 - SAPPEMEER.
KOLHAM - Telefoon 183x
Agentschap voor „Oost-Goorecht"
en „Slochter Courant"
worden z o n d e r prijsverhooging
aangenomen.
levert scherp concurreerend uit voorraad
M. HUNER.
1k was de eenige, die wist van
Reginald's liefde voor zijn mooie nichtje
May.
Wij waren schoolkameraden geweest
en een tijdlang dweepten May en ik
met Reggie. Toen werd May wat zij
bleef tôt aan haar dood, enkele uren
daar gelaten een betooverende vrouw,
die zooveel aanbidders had zoozeer
glansde en schitterende in demondai-
nen kring, waarin zij leefde, dat zij
ons een beetje vergat, mij, haar oude
vriendin, Letty en Reginald. En toen
ze twintig was, trouwde ze met den
veel ouderen, beroemden violist Gar-
ding.
Reginald vertrok voor 'n grooten
zwerftocht door allerlei landen. Soms
ontving ik een brief van hem en ant-
woordde trouw. Mij alleen had hij
iets laten merken van de wond, die
dit huwelijk hem had toegebracht.
Bij mij kwam hij, drie jaar later, toen
hij in het vaderland was teruggekeerd
en ik wist, dat hij slecht één ding van
mij wilde weten of May gelukkig was.
Ik vertelde hem, dat ik May langen
tijd uit het oog had verloren, door
mijn werk ik had sinds jaren een
werkkring, hoewel mijn geldelijke
omstandigheden mij daartoe niet nood-
zaakten mij geen tijd liet voor veel
genoegens. Ik wilde er niet bijvoegen
dat het leege leventje van vermaak,
dat zij voerde, mij niet in 't minst
aantrok, doch in de laatste maanden
was ik toevallig weer meer met haar
in aanraking gekomen. We hadden
zelfs beiden bij dezelfde kennissen
gelogeerd en voorzoover ik kon nagaan,
was zij zeer gelukkig.
De oude May van altijd, zei ik, nog
mooier, als het mogelijk is, coquet,
een flirt
En haar huwelijk Het kwam eenigs-
zins moeizaam over zijn lippen.
Wel ik geloof, dat het goed
gaat. Hij is nogal zonderling, een
echte kunstenaarsnatuur. Daarbij heeft
hij gemengd bloed, zijn moeder was
een Spaansche. Ik geloof, dat er onder
zijn koel en beheerscht uiterlijk veel
tempérament schuilt en dat hij nogal
jaloersch was. Maar men merkt aan
ailes, dat hij haar aanbidt.
Eenige weken later, toen ik met
Reggie een tentoonstelling bezocht,
stonden wij eensklaps tegenover haar.
Ze was nog mooier, dan vroeger, al
leen wat bleek, hetgeen haar echter
nog interessanter maakte. Haar man
speelde dien avond voor een liefdadig
doel, ze was in gezelschap van een
harer vele vrienden, maar ze noodigde
ons beiden te eten voor den volgenden
dag. Wat Reggie, die haar sinds
jaren ontvluchtte, ertoe bewoog dit
aan te nemen, hoorde ik pas, toen
wij weer samen waren. Hij zei Er
is iets vreemds aan haar zij is
toch niet ziek?
Misschien wat bloedarm, zei ik,
men vertelde me laatst dat ze een
flauwte had gehad ze leidt ook
een vermoeiend leven, dat de zenuwen
uitput.
Hij zweeg, maar ik voelde, dat hij
zich ongerust maakte over May en
dat dit hem ertoe gedreven had, de
uitnoodiging aan te nemen.
May straalde van vroolijkheid aan
het intieme, bijzonder gezellige diner,
waar wij mee aanzaten den volgenden
dag. Haar man begroette ons met zijn
gewonen, teruggetrokken ernst. Hij
was leelijk, maar hij gold voor een
van de grootste musici ter wereld.
Had May hem ooit liefgehad 1k ge
loof niet, dat zij tôt liefde in staat
was. Maar zij moest veroveren, altijd
meer, dat was haar natuur. Garding
gold voor een vrouwenverachter tôt
hij haar leerde kennen. Zij bracht hem
aan haar voeten en trouwde met hem,
zooals een Indiaan de scalp van een
overwonnen vijand meeneemt. Hier-
mede wil ik niets onaardigs van May
zeggen. Ze was in haar soort goed-
hartig, zou geen bedelaar voorbijloo-
pen zonder iets te geven, geen kind
of dier ooit kwaad doen, maar ze was
doordrenkt van ijdelheid en een aan-
bidding voor zichzelf, die bijna aan-
doenlijk was. Na het diner dronken
wij onze koffie in haar eigen kamer
en toen merkte ik op, dat zij steeds
bleeker werd. 1k zag, dat zij wat
rouge op haar wangen wreef en met
een gouden lippenstift haar lippen rood
verfde. Het was mij reeds opgevallen,
dat zij zich meer schminkte dan vroe
ger, maar die roode lippen stonden
haar heel pikant.
Eenige dagen later hoorde ik, dat
zij weer een flauwte had gehad. En
twee weken na dit diner ik had
noch haar, noch Reginald meer gezien,
daar ik voor zaken op reis moest,
trof mij het bericht van haar dood als
een donderslag.
Ik had haar nooit werkelijk liefge
had, mijn gevoel voor haar was ver-
mengd met een zekere geringschatting
en met bitterheid. Want zoolang zij
leefde, scheen Reginald niet bij machte,
mij te zien als iets anders dan een
laatste verbindingsmogelijkheid tus-
schen haar en hem. Doch dat zij zoo
jong zou sterven, zij, die het leven
zoo genoten had, trof mij toch diep.
Ik woonde haar begrafenis bij.
Onder bloemen bedolven werd de kist
in de donkere aarde gelaten en ik had
een visioen van haar zooals ik haar
het laatst gezien had mooi en stralend
en genotzuchtig, met in haar wat
bleek gelaat, die roode lippen, die
zéér roode lippen, die mij nu tragisch
voorkwamen. Zij moest reeds Iang
lijdend zijn geweest, en hartziekte, die
haar langzaam ondermijnde en zonder
twijfel had zij haar redenen gehad,
arme ijdele May, om zich meer te
schminken dan vroeger.
Eenige dagen na de begrafenis kwam
Reginald bij mij. Hij zat tegenover
mij, als vaak tevoren en ik vermeed
het, hem iets te vragen of over May
te spreken. Hijzelf begon erover en
wat hij zei, deed mij opspringen van
schrik.
Letty, zei hij, ik ben er van over-
tuigd dat May vermoord is.
1k vreesde in ernst, dat het verdriet
zijn verstand geschokt had. Hij schudde
het hoofd, als in antwoord op onuit-
gesproken woorden.
Neen maar ik merkte de ver-
andering in haar op, misschien meer
dan jij en anderen. 1k merkte dadelijk,
dat May zieker was dan men meende.
Dat zij sporen van haar zwakte ver-
borg onder rouge. Haar hel-roode
lippen vooral troffen mij en ik zag,
hoe zij herhaaldelijk het lippenstift
over haar lippen haalde. Het kwam
mij voor, dat men bezig was een zeer
ernstige kwaal te verwaarloozen en
ik sprak er eerst met haar, later met
haar man over. Beiden toonden zij
niet in 't minst ongerustheid. Wat
bloedarmoede en haar hart was niet
erg sterk maar geen gevaar, o,
absoluut niet
Je zult zeggen, Letty, dat ik bevoor-
oordeeld was tegenover Garding. Neen,
ik was het niet, dat verzeker ik je.
Ik heb, zooals je misschien niet weet,
May in de laatste weken voor haar
dood tamelijk veel gezien en gespro-
ken en ik ben ervan overtuigd, dat
zij hem behandelde op een wijze, die
geen man verdragen kan zoolang hij
nog eenig zelfrespect bezit. Hij was
een stuk speelgoed voor haar, zooals
hij stokte even en voegde er
toen bij zooals aile mannen, die
zij onder haar betoovering bracht.
En deze man is een te sterke per-
soonlijkheid om zich als stuk speel
goed te laten gebruiken. Hij kon na-
tuurlijk van haar scheiden, maar hij
had haar lief, op een primitieve,
wilde wijze. Hij gunde haar aan nie-
mand anders en daarom doodde
hij haar".
Maar Reggie, stamelde ik, hoe kom
je op die gedachte?
1k ben er op gekomen, zei hij ern-
stig, omdat, een dag vôôr haar dood
haar gouden lippenstift, dat zij altijd
gebruikte, verdwenen was. Ze maakte
er nogal ophef van, in den nerveuzen
toestand waarin ze verkeerde. Het
was een geschenk geweest van haar
man, hij troostte haar en bracht haar
een ander mee. Letty, ik zal het niet
kunnen bewijzen, maar ik ben ervan
overtuigd, dat hij haar vergiftigde,
sinds langen tijd langzaam vergiftigde,
door midael van het lippenstift. Hij
was het, die het haar gaf, die haar
ertoe bracht door te beweren, dat haar
lippen bleek waren, zich ermee te
schminken ik heb dat ailes uit-
gevorscht door haar kamermeisje en
kennissen uit te hooren. Er waren
vaak scènes in den eersten tijd van
hun huwelijk. Later maakte hij geen
scènes meer hij had zijn vreeselijk
besluit genomen. En toen hij wist dat
zij verloren was nam hij het vergif
tigde lippenstift weg, om ieder spoor
van bewijs uit te vagen.
Maar, als dit zoo is, dan moeten er
sporen van vergif in het lichaam zijn
te vinden.
Riginald schudde langzaam het hoofd.
Ik heb over deze zaak meer gedacht,
dan je vermoedt en ze grondigonder-
zocht. Een vriend van me, in Spanje,
zond me nauwkeurig informaties over
de familie van Gardings moeder. Het
heet, dat in die familie een gif bekend
is, dat langzaam doodde en geen
sporen naliet.
Er volgde een stilte, waarin ik ver-
stijfd van ontzetting hem aanstaarde.
Toen bracht ik uit: Maar als dat zoo
is, dan moet de politie
Hij onderbrak mij.
De politie? Er zullen geen sporen
worden gevonden en het lippenstift
is weg. Bovendien ik heb geen
behoefte eraan dien man bij de politie
aan te klagen. Heb je zijn gezicht
gezien bij de begrafenis
Ik had het gezien en ik wist, wat
hij bedoelde. Het leven strafte dezen
man meer dan welke justitie kon doen.
Vier jaren later,'wij waren getrouwd
en zielsgelukkig met elkander, bezocht
ik met Reggie een concert. In de pauze
wandelen wij wat rond in de breede
wandelgangen. Ik zag mijn beeld in
den spiegel weerkaatst en greep, met
het instinctieve gebaar van een vrouw
naar mijn poederdoosje. Toen ik me
gepoederd had, nam ik mijn lippen
stift, doch voordat ik mijn lippen
ermee aangeraakt had, bleef ik als
verstijfd staan. In den spiegel had ik
den blik van twee oogen ontmoetdie
op mij gericht waren met een uitdruk-
king van zoo vreeselijke ontzetting,
dat het lippenstiftje uit mijn vingers
viel. De oogen waren donker en lagen
diep in hun holen, het gelaat was dat
van een oude man, maar toch kwam
het mij bekend voor en eensklaps
wist ik, wie het was Garding
Toen ik naar hem informeerde, ver
telde men mij, dat hij sinds eenigen
tijd zeer lijdend was, blijkbaar in
hooge mate overspannen en niet in
staat meer, concerten te geven.
Op zijn laatste concert is hij blijven
steken, midden in een vioolsonate, die
hij honderden malen gespeeld had,
zei een dame. Ik zat dicht bij hem en
kon zijn gezicht goed zien. Blijkbaar
kwam de heele zaak hieruit voort,
dat hij zich ergerde omdat een dame
dicht bij mij midden onder zijn spei
bezig was zich te poederen en haar
lippen rood te maken. Hij staarde
naar haar, alsof hij een spook zag en
was niet bij machte, verder tespelen.
ik moet ook zeggen, dat het hoogst
ongepast was.
(Nadruk verboden).
mm
Plj peu
VOOR ISDERE HANO
CN IEDERE B'URS
