StJi
1.1.
Drogi
Drukwerken
KEURIG UITGEVOERD.
Drukkerij
T. K. Kremer
SPE
FO
J. K
Zoowel in groote als kleine
oplagen en in elke gewenschte
uitvoering worden in den kortst
mogelijken tijd en tegen de
laagste prijzen geleverd door
9e Éiwt bewoners.
bete
I Si
Officieele Publicatie.
Kiels
HOC
Papiergeld
Zakportefeuilles
KREMER'S
Onze
is
Schitterei
voor 1(
Komt
kijken, U
voor U b
Uw kindi
Ook groc
mool
n;
Tel. 38^
De mes
ste
SAPPEMI
Een k
Ee
Wl
De hee
boekhoudi
laat, preci
half aclit
!s zoo<
geslapen
iederen di
haar zijn
hiet kunne
toor, maa
hij door
bonden. E
Meneer
stappen t
hoek, Al
bus. Aile
paald sch
passen da
dag het i
dat hij he
derde vei
den hoek
als ze ten
ze een ka
tuurlijk or
En wacht
mengeline
Het mi
Maar de?
Het meisj
staan voo
eenige on
haar weg.
Meneer
de vroeg
na te den
delingen
kantoor 1
Voor der
meneer S
beide hee
vriendcha
VERORDENING betreffende het bewaren en ter
beschikking stellen van afvallen van levens-
middelen en het ter beschikking stellen van
dierlijke afvallen en van cadavers van honden
en katten.
Artikel 1.
In deze verordening wordt verstaan onder
I. „Afvallen van levensmiddelen" hetgeen het Afvallenbesluit
1940 I daaronder verstaat.
II. „Dierlijke afvallen": hetgeen het Afvallenbesluit 1940 II
verstaat onder vleeschafvallen, afvallen van wild en gevogelte,
vischafvallen, beenderen, ondeugdelijke vleeschwaren en doodge-
boren dieren.
Artikel 2.
1. De bewaring van afvallen van levensmiddelen, die krach-
tens art. 2 van het Afvallenbesluit 1940 I moeten worden bewaard,
geschiedt afzonderlijk en zonder vermenging met andere stoffen
of voorwerpen.
2. De in het le lid bedoelde afvallen van levensmiddelen
moeten afzonderlijk en zonder vermenging met andere stoffen of
voorwerpen zoo spoedig mogelijk ter beschikking worden gesteld
van de personen of lichamen, die door Burgemeester en Wet-
houders voor het inzamelen van deze afvallen zijn aangewezen.
Artikel 3.
Hij die een cadaver van een hond of kat ter beschikking heeft
moet dit zoo spoedig mogelijk ter plaatse, door Burgemeester en
Wethouders daarvoor aangewezen, aflevercn of, door middel van
de diensten, lichamen of personen door Burgeméester en Wethou
ders voor de inzameling van deze cadavers aangewezen, doen
afleveren.
Art kel 4.
Hij die dierlijke afvallen ter beschikking heeft moet deze,
onverminderd het bepaalde bij of krachtens de Vleeschkeuringswet,
afzonderlijk en onvermengd met andere voorwerpen of stoffen, zoo
spoedig mogelijk afleveren of doen afleveren ter plaatse, door
Burgemeester en Wethouders daarvoor aangewezen.
Artikel 5.
Voor de opsporing van de bij het Afvallenbesluit 1940 I en het
Afvallenbesluit 1940 II strafbaar gestelde feiten worden, behalve de
overigens daarmede belaste ambtenaren, aangewezen de ambte-
naren van den Vleeschkeuringsdienst der gemeente Sappemeer.
Artikel 6.
Deze verordening treedt in werking op 22 November 1940.
Aldus vastgesteld ter openbare vergadering van den Raad der
gemeente Sappemeer, 16 November 1940.
De Secretaris,
J. J. PERDON.
De Voorzitter.
A. JONKEREN.
slachtvee.
Van deskundige zijde vernam
de Telegraaf omtrent de vleesch-
voorziening c.a. het volgende
„Het feit, dat met het oorspron-
kelijk voor een week vastgestelde
vleesch- en vleeschwarenrant-
soen tien dagen moet worden
gedaan, heeft onder het publiek
allerlei „verhalen" doen ontstaan.
De kern van die verhalen is
over een paar maanden zal er
wel heelemaal geen vleesch meer
zijn.
Het is duidelijk, dat het
absoluut onmogelijk is, dat er
op het oogenblik al geen slacht
vee meer zou zijn. Dit is
trouwens voor te rekenen.
Hier volgt een staaltje uit het
officieele orgaan van den vee-
en vleeschhandel, tevens vakblad
voor het slagersbedrijf.
In het vierde kwartaal 1939
het basistijdvak voor de huidige
distributie bedroeg het aantal
goedgekeurde slachtingen (exclu-
sief de slachtingen voor den
militairen etappendienst) en de
hoeveelheid daardoor beschik-
baar gekomen vleesch
Aantal Vleesch
slacht- in
tingen tonnen
Runderen 129.848 33.760
Nuch. kalveren 113.835 2 846
Vette kalveren 26.797 2.278
Graskalveren 41.396 3.933
Varkens (geen
huisslachting) 300.472 36.057
78.874
Bij deze hoeveelheid vleesch
kunnen nog opgeteld worden de
invoer en de afvallen der bacon-
varkens en als men dan nog re-
kening houdt met den conserven-
export, dan blijkt ten slotte, dat
het rund- en varkensverbruik
(buiten de huisslachtingen van
varkens) in het vierde kwartaal
van 1939 rond 80.100 ton heeft
bedragen.
De huidige distributie is ge-
baseerd op een verbruik van 70%
hiervan, dus op circa 56.000 ton
per kwartaal.
De varkens- en runderslach-
tingen zijn echter niet beide
gelijkelijk met 70verminderd.
Voor de varkens werd de slach-
ting teruggebracht tôt 50% van
het aantal slachtingen in 1939,
hetgeen neerkomt op 150.250
stuks per kwartaal. Deze 150.250
varkens leveren bij een gemid-
deld slachtgewicht van 75 kg.
circa 11.300 ton vleesch, spek
enz. De rest van het kwartaal-
verbruik, of 56.000 ton11.300
ton 44.700 ton, moet dus door
rundvleesch gedekt worden.
Een vergelijking met het 4e
kwartaal 1939 leert zie het
bovenstaande staatje over slach
tingen en vleeschopbrengst
dat toen 42.817 ton rund- en
kalfsvleesch werd geproduceerd.
Met andere woorden globaal
genomen moet het aantal voor
het binnenland bestemde runder
en kalverslachtingen gedurende
de thans verloopen distributie-
periode ongeveer even groot
hoogstens slechts een paar pro-
cent hooger zijn geweest dan
in het 4e kwartaal 1939.
Daarbij kwamen de slachtingen
voor de Duitsche weermacht.
Bovendien zijn er runderen in-
gevroren, terwijl verder regelma-
tig kalfvee voor export wordt
verkocht.
Grooter dan in 1939
De totale afname van rundvee
(slachtvee en gebruiksvee te
zamen) is verscheidene duizen-
den dieren grooter geweest dan
in 1939. In den komenden stal-
tijd zal het gemiddelde slacht
gewicht nog wel dalen, daar
het krachtvoer schaarsch is.
Het is intusschen de bedoe-
ling van de overheid, het aantal
oudere melkkoeien beduidend in
te krimpen. Van een tekort aan
vee voor de slachtbank is dus
geen sprake.
De boeren houden hun vee
vast om verschillende oorzaken,
maar de goede melk- en zuivel-
prijzen zijn wel de voornaamste
daarvan. Gehoopt wordt echter,
dat zij spoedig weer zullen gaan
leveren. De verplichte levering
staat als een stok achter de
deur. De geheele vleeschdistri-
butie staat of valt met de quota
runderen, die worden aangebo-
den. Het is mooi, dat den boer
nog vrijheid in dezen wordt ge-
laten, maar de distributie moet
doorgaan.
De Veehouderij-Centrale is
thans met een nieuwe veetelling
begonnen. Ook de schapen
worden geteld.
Vleeschbon weer voor
10 dagen.
Gedurende het tijdvak van
Donderdag 5 December tôt en
met Zondag 15 December a.s.
geeft elk der vier „11 vleesch"
gemerkte bonnen van de vleesch-
kaart recht op het koopen van
100 gram vleesch, been inbe-
grepen, of een rantsoen vleesch
waren. De met „11 worst,
vleeschwaren" gemerkte bon
geeft uitsluitend recht op het
koopen van een rantsoen vleesch
waren.
De bonnen, welke op 15 Dec.
a.s. nog niet gebruikt zijn, blijven
nog geldig tôt en met Woensdag
18 December a.s.
Het rantsoen vleeschwaren, dat
per bon kan worden gekocht,
bedraagt 75 gram voor gerookt
of gekookt varkens-, rund- of
kalfsvleesch en voor gerookte
worstsoorten, "lOOgram vooi; gek.
worstsoorten, rolpens en knak-
worst, 125 gram voor leverarti-
kelen, tongenworst en nierbrood
en 150 gram voor bloedworst,
Boekh. - Sappemeer.
door MOMUS.
Job droeg z'n naam met eere Wat
trouwens ook weer zoo'n wonder niet
was, want Job was artist En het is
héél moeilijk in een klein land, als
artist je brood te verdienen En
zèker, wanneer je artist was als Job
Maar daarover wil ik het nu niet
hebben, anders zou ik U leiden op de
vele kronkelende en eindelooze wegen
van het futurisme, kubisme en
dadaisme, „waaraan Job in z'n vrije
uren 66k placht te doen
Job was dus artist en had als zoo-
danig eenige weken hard gewerkt,
hetgeen dââruit bestond, dat hij zich
gedurende dien tijd had opgesloten in
z'n atelier, teneinde een nieuwe „schep-
ping" te voltooien.
Niemand echter zou er mee geschaad
zijn geworden, indien dit nimmer het
ware geweest. Ook Jôb niet, want
tusschen scheppen en verkôôpen ligt
een weg, welke Job nog nimmer tôt
het einde toe had bewandeld.
Edoch Job had gewerkt, vele
weken achtereen, en zoo kon het
gebeuren, dat hij wenschte rust te
nemen
Nou is „rust nemen" op zichzelf
heel aardig, maar als je alleen bent,
wordt het gauw vervelend, en zulks
overwegende stapte Job op een goeden
morgen het atelier binnen van z'n
vriend Pim, na vooral vele moeilijke
en steile trappen te hebben beklommen.
Job ondervond verder geen moei-
lijkheden, want zelden riep een vriend
tevergeefs de hulp in van Pim, als
het erom ging, zijn bijstand te ver-
leenen in het nemen van rust
Samen maakten ze de kas op. Job
bezat één gulden zeventien, ter
wijl Pim in het gelukkige bezit bleek
te zijn van twee, drie en twintig en
een half.
Daar komen we een héél eind mee
meende Job, die wel voor moeilijker
problemen had gestaan.
Het was prachtig, helder winter-
weer, toen Job en Pim den volgenden
ochtend stevig doorstapten in de rich-
ting van het station.
Heb jij eh soms trèk meende
Job te moeten vragen, die z'n niaag
verdacht hoorde rommelen, wijl hij
sinds den vorigen middag nog niet
had gegeten.
Maar Pir.i was verstandiger.
Wat hèb je eraan, als je nu ailes
vooruit al opmaakt dan kunnen
we wel thuisblijven oordeelde hij
zeer verstandig, waarna Job met een
zucht berustte maar toch niet kon
nalaten in de restauratie vlug een kop
koffie naar binnen te slaan.
Hè, zuchtte hij voldaan, dat knapt op!
Pim schudde z'n hoofd dàn
zetten de beide vrienden zich in de
derde klas coupé, die hen naar het
vriendelijke, maar deftige villadorp X
zou brengen. Nou moeten we eerst
eenhôtel opzoekenmeende Job
optimistisch, toen ze aan het kleine
stationnetje waren uitgestegen.
Hoe lang denk je te blijven infor-
meerde Pim. die graag ailes aan een
ander overliet. Zoo lang als dat
mogelijk is natuurlijk meende Job
meesmuilend. Dan opeens uitte hij
een kreet.
Pim... dààrzie je wel? M'n
gelukkige gesternte Pim volgde met
den blik de richting van Job's vinger
en ontwaarde een twintigtal meters
van den straatweg af een fraaie, leeg-
staande villa Kijken besloot hij kort
en bondig en stapte op het groote
ijzeren hek af dat open bleek te staan.
Samen wandelden ze om het huis
heen, waarvan, o, wonder, de achter-
deur evenmin was afgesioten, als het
ware hen uitnoodigend tôt een bezoek.
Hier houd ik het een week minstens
uit oordeelde Job, nadat hij critisch
de benedenkamers had bestudeerd
nu naar boven't is een prachtig
huis, dat moet ik zeggen, en
Op dat moment werd er aan den
voorkant tegen de ruit getikt. Het was
een aarzelend zacht klopje maar de
beide vrienden ontstelden er hevig van.
Korte vreugd meende Pim, die hun
vrijheid bedreigd zag. Afwachten
vond de altijd optimistische Job en
opgewekt stapte hij naar de voordeur.
Op den stoep stond een klein dik
manneke en tusschen z'n vingers
draaide hij zenuwachtig z'n pet.
Wat is er? snauwde Job, die voelde
dat slechts een autoritair optreden hem
hier zou kunnen redden.
Pardon meneer stamelde de man
maar ik wou es vragen, meneer
as het niet te brutaal is, meneer
Nee, heelemaal niet, beste vriend!
hielp Job minzaam vraag jij maar
Ik wou 'es weten, ziet U meneer....
of U de nieuwe bent, meneerde
nieuwe bewoner, as ik 't zoo 'es mag
uitdrukken
In Job's hersens werkte het als in
een machinekamer. Wat moest die
man Was het z'n voordeel, den
nieuwen bewoner te zijn was het
z'n nadeel Hij weifelde
Ziet U meneer... ik ben de melk-
boer meneer, en nou wou ik 's weten,
ziet U of U van mijn voortaan
strakkies, as U hier woont, ziet U
O, aha ladite Job opgelucht
de leverantie natuurlijk dàt bedoel
je zeker? O, jawel meneer! lachte
eveneens de ander, die zich echter in
stilte om de vroolijkheid van Job ver-
baasde, opgelucht toch, nu het hooge
woord er uit was. Nou, meende Job
vriendelijk we zullen wel eens zien
hè Hoe heet je Derksen, meneer
O, juistnou, eh Derksen, ik zal
je wel een boodschap sturen, hoor,
als ik je noodig heb en Job wilde de
voordeur sluiten.
Jawel meneerziet U, begon de
man opnieuw. Nog iets op je hart?
vroeg Job vriendelijk. Ja ziet U, en
nou wou ik U 'es vragen of dat ik
U soms een eh proefpakket mag
sturen, ziet U dat is zoo de gewoon-
te hier., dan kuntUzelversoordeelen
asdat ik veel betere waar lever as
m'n eh con con-concurrent
hielp Job minzaam, die zich hier plot-
seling een perspectief zag geopend
waarvan de mogelijkheden vele waren
Maareh doe dat maar niet,
vriend antwoordde hij dan want
stel nu dat ik je concurrent eens beter
vindof een andere melkboer bij-
voorbeeld, dan heb je voor niks dat
pak gestuurddat vind ik geen
prettige gedachte.
O, meneer lachte de man da's
niksdie proefpakkies beteekenen
voor ons niks, hoor heelegaar niks
Da's alleenig maar een formelasie
of hoe heet dat Om te laten proeve
wie de beste is op 't dorp
Zoo, zoo haperde Job.
Dus maar sturen, meneer? noteerde
de man.
Och ja eh stuur maar 'es, hè
Zonder verplichting natuurlijk nou
eh bonjour Derksen bonjour
en haastig sloot Job de voordeur.
Ze waren juist op de eerste étage
de keurige ingebouwde badkamer aan
het bewonderen, waarbij Pim de op
merking maakte, dat „ze" toch niet de
waterleiding voor hun neus hadden
moeten afdraaien, wat echter Job een
zeer onbillijke uitlating vond, wijl
niemand van hun plotseling bezoek op
de hoogte kon zijn, nietwaar? toen
er werd gebeld
Brutaal, heftig rinkelde de schel door
het leege huis. Dàt is de eigenaar,
oordeelde nu ook Job, gedecideerd en
met looden schreden toog hij naar
beneden.
Meneeren, begon de man die op de
stoep stond - ik heb gehoord Ja
wel, jawel meneer antwoordde
Job - we gaan direct weg, hoor, we
wilden alleen maar even kijken
O, juist, meneer o, juist, maar
als U nog één kwartiertje wilt wach-
ten, ik heb juist iemand naar U
toegestuurd met een proefpakket,
begrijpt U, ik ben de bàkker de
éénige, begrijpt U dat wil zeg
gen, de eenige, die werkelijk ook bak-
ken kan, want m'n concurrent men-
heer enfin aïs U m'n proefpak
ket eens grondig wilt keuren, dan zult
U zeker niet aarzelen
M'n kaartje meneer alstublieft
meneer môge m'neer
Job stond perplcx staarde den
man na, die alweer aan het einde van
de laan was gekomen.
Dat kon goed worden
Een alleraardigst dorp, meesmuilde
hij, toen hij even later Pim op de
vliering had teruggevonden, waarbij
hij, gedachtig het zoo mogelijk, nôg
hooger gelegen atelier van z'n vriend,
de geestige opmerking had gelanceerd
Kijk, kijk, on revient toujours
welke opmerking Pim evenwel met
een achteloos schouderophalen had
genegeerd
Dien ochtend stond de bel niet meer
stil. Met een juichkreet had Job het
eerste pak binnengehaald en samen
hadden ze in zenuwachtigen haast de
touwen eraf gewurmd.
Hàp! lachte Job, toen een versch
kadetje als eerste naar buiten rolde,
spoedig gevolgd door een, in perka-
mentpapier verpakt wittebrood een
half roggebroodje nôg een cadetje
en een gemberkoek.
Wacht nou nog even I stelde de
practische Pim voor - we krijgen nog
wel wat erôp ook en hij bleek juist
gezien te hebben, want een tweede
daarop volgende zending bleek tebe-
vatten een half pond boter, een
pakje margarine, een ons zoete en een
ons Leidsche kaas benevens vier
eieren
Een ideaal oord prees nu ook
Pim-als ik me ooit nog eens ergens
ga vestigen nou, dan wéét ik het
wel
De plotselinge verhuring van villa
Zonnehoeck, waarvan de eigenaar
tijdelijk buitenslands vertoefde, bleek
opgang gemaakt te hebben in het
vriendelijke dorpje, want achtereen-
volgens arriveerden nog een proef-
zending van kruidenier Willemse
een tweede proefpak van bakker van
Driel een tweetal zakken athraciet
van den toekomstigen kolenleverancier
Graumans alsmede nog een groote
taart van den banketbakker ten Haaf,
waarop met witte schuimletters stond
te lezen Welkom - op de tààrt wel
te verstaan
Doch, toen een en ander nog ver-
gezeld bleek te gaan van een règen
van bezoeken, kaartjes, drukwerken,
e. d., terwijl ze zelfs het twijfelachtige
genoegen hadden mogen smaken, den
rédacteur van het „Plaatselijk Nieuws"
eenige oogenblikken in hun „salon"
te ontvangen, waarbij Job minzaam
zijn excuses aanbood voor de maar
zoo matige stoffeering, toen oordeelde
zelfs deze laatste het beter, hun bezoek
niet te lang te rekken en de aanvan-
kelijk „besproken" week terug te
brengen tôt een dag!
En wàt voor een dag? grinnikte
Pim, kijkend naai de voor nog min
stens vier dagen overgebleven voe-
dingsmiddelen, die in wilde- en artis-
tieke wanorde over den vloer lagen
verspreid.
En dièn avond wandelden ze bepakt en
bezakt naar het kleine stationnetje
vriendelijk gegroet door de vele „toe-
komstige" leveranciers, die aan de
deuren van hun winkels stonden te
genieten van de zoete rust na gedanen
arbeid. Jammer, meende de immer
optimistische Job, toen ze na vele
pakken in het net te hebben gedepo-
neerd, zich behaaglijk in een hoekje
vleiden en het grappige kleine stati
onnetje langzaamaan vervaagde voor
hun blikken, jàmmer van de anthraciet..
we hadden een auto moeten huren
(Nadruk verboden).
1 HOESTDRAI
EN
1 PASTILLE
Voor
in
Geen tekort aan
in diverse uitvoeringen
zeer handig met indeling
met Elasto-sluiting
tsas aW9s
