P. VAN DIJKEN,
Nog mi f 15.75.
HENSEN, Martenshoek
H. TEUBEN
Usvereeniging
Groote Hardrijderij
van Mannen
Op Zaterdag II Januari
Kortebaan-
Wedstrijd
DANSER
VONK'S Schaatsen
J. SMITH,
Kostelooze Inenting.
BIOSCOOP - HOOGEZAND
Feest in de Jordaan
u*
i
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD Officieel Orgaan voor Hoogezand en Saonemeer
Friesche
Schaatsen
S Soirée Dansante I
8 in hei I
Cristal Palace ff
U Thé Dansant m
HOOGEZAND
Kiel-Windeweer
L.O.BENTUM.
Rijwielhandel - Hcogezand.
Kinderschaatsen vanaf f 2.50
Huurboekjes en Contracten
KREMER's Boekhandel.
Verwacht JU JU het Groote Schandaal.
71e Jaargang
ZATÊRDAG 11 Januari 1941
Oplaag 8000 exemplaren
Drukker-Uitgever T. K. KREMER
In aile artikelen nog flinke
voorraad en dagelijks toevoer uit
Loopende orders
DANCING - HOTEL FABER J
Zondag 12 Jan.
voor Amateurs.
Kostelooze
Inenting
Woensdag,
15 Januari 1941
Westerschool
VRIJDAG 10, ZATERDAG 11, ZONDAG 12 en
WOENSDAG 15 Januari.
DE BEifE Nederlandsche Vo.ksfilm
JOHAN ELSENSOHN - AAF BOUBER
HERMAN BOUBER - SYLVAIN POONS
ANNY VERHULST - HARy BODA
en vele anderen, in
E*f*
E*
E*»-
E*
E*
E*
bfr
E4»
E*
E*
E*
E*
E*
E*
E*
E*-
E«i»
E*
E**
E*
E**
E*
E*-
In de greep
e Mammon.
wordt huis aan huis gelezen te HOOGEZAND, Kiel-Windeweer, Kropswolde, Westerbroek, Foxhol, SAPPEMEER, Borgercompagnie SLOGHTERFN S HH h ut i m
Hélium, Kolham, Harkstede, Scharmer, Lageland, Overschild, NOORDBROEK, ZU1DBROEK enz^ Slddeburen' Schildwolde,
Dit BLAD verschijnt ZATERDAGS
Franco per post f 1.20 per jaar.
SAPPEMEER T-1 borgesius zn. Telefoon 213.
Inzending van advertenties vôôr Vrijdagmiddag 12
uur.
GROOTE VOORRAAD
van Ruiter, Akkrum Nooit-
gedagt, Faber en Zn., IJIst;
de Vonk's Alluminium
Schaatsen; NoorscheLange
baan Schaatsen, Schoon-
rijders, Spéciale Hardrijders
Verder aile soorten
Kinderschaatsen
met en zonder LEERWERK.
in de IJzerhandel van
HOOGEZAND
TELEFOON 103
HOOGEZAND - Telef. 22.
ZONDAG 12 Januari j
Aanvang 7.30 uur.
's nam. 3.30 uur: j||
7$ Het zelfde orkest als met de Feestdagen.
in aile prijzen en
modellen.
Noorderstraat 56
Sappemeer.
(Aangesloten bij den Prov.
Groninger IJsbond.)
IJs en weder dienende en bij
genoegzame deelname, naar het
oordeel van het Bestuur
op
Prijzen f 40.-, f 20.-,
f 10.- en f 5.-
Aanvang 1.30 uur.
Voor den snelsten rit in den
eersten omloop f 5.—
Inleggeld 50 cent.
Aangifte uiterlijk 12 uur bij
den heerD. DIJKSTRA, Tel. 103,
daarna loting.
Entrée f 0.50 incl. belasting.
(160 M.)
Prijzen Médaillés.
Inleggeld 50 cent.
Aangifte tôt 1 uur, bij den
heer D. DIJKSTRA, Telef. 103,
Hoogezand. Loting 1 30 uur.
HET BESTUUR.
Morgen Zondag
Entrée 25 cent.
Het adres voor
waarop in 1940 de Elfsteden-Tocht gevvonnen, is
PELIKAAN van Vonk doorloopers
vanaf f 4.50 NOOITGEDACHT en
onze bekende NOORDERLICHT.
met leerwerk.
Uw Schaatsen worden VAKKUNDIG
GESLEPEN zoowel Noren, Kunst als gewoon.
de Burgemeester der gemeente
SAPPEMEER brengt ter alge-
meene kennis, dat gelegenheid tôt
zal worden gegeven op
des namiddags van 3—4 uur
in de
Het is aan te bevelen, kin-
deren beneden het jaar reeds
te laten inenten.
Verzocht wordt, het trouw-
boekje mede te brengen.
Sappemeer, 8 Januari 1941.
De Burgemeester voornoemd,
A. JONKEREN.
TELEFOON 52.
Muziek van LOUIS DAVIDS.
Een stuk Amsterdamsch volksleven, aangrijpend door mensche-
lijkheid. Komisch door gezonde Volkshumor.
Avondvoorstellingen 8 uur. Zondagmiddag half 5. Toegang 14 jaar.
Besproken plaatsen kunnen tôt 7 uur opgegeven worden en
moeten uiterlijk 8 uur afgehaald zijn.
c,t»
FEUILLETON.
van den
4 - v.L
m - -
OOST-GOORECHT
j^jO 7£ DE EERSTEN IN DE/1 WED
3rRU0 VAN OC FRlESCME
ELFSTEDCNTOCliT dxi. 12 FEOft. I9B9
PJJpen
G*?*
C,y
O, hoe wenschte zij arm te zijn,
ten einde bevrijd te worden van de
angstaanjagende vragen, die haar
bestormden, en waarop zij geen ant-
woord kon geven. Armoede leek haar
licht te dragen toe, in vergelijking met
den rijkdom, verworven door oneerlijke
middelen.
Corrie keek op haar horloge. Tôt
haar schrik bemerkte zij, dat het reeds
laat was en men thuis met het diner
op haar zou wachten. Zij verhaastte
dus haar stap, voortdurend nog gekweld
door allerlei gedachten, die zij maar
niet uit haar geest kon verbannen. Af-
gunstig keek men haar na, zooals zij
daar jong, mooi en voornaam voort-
stapte, en niemand vermoedde ofkon
vermoeden, hoe zij gaarne haar lot, dat
zoo benijdenswaardig scheen, voor dat
van een gewoon burgermensch zou
hebben verwisseld.
Toen Corrie thuis kwam, vond zij
haar ouders reeds aan tafel, en als gast
haar oom, jhr. Eduard van Stoppelaar.
Deze, een jongere broeder van haar
moeder, was haar allesbehalve sympa-
thiek, daar hij zijn leven met nietsdoen
doorbracht, om God noch godsdienst
zich bekommerde en met de heiligste
en eerbiedwaardigste zaken en gevoe-
lens den spot dreef. Hij was in zijn
opvatting en levensbeschouwing een
cynicus, maar die de toelage niet
versmaadde, welke zijn zuster buiten
weten van haar man hem schonk.
Corrie nam, na haar ouders en haar
oom gegroet te hebben, haar plaats aan
tafel in. Ik heb me een beetje verlaat,
zei ze, ik wist heusch niet, dat het al
zoo laat is.
Dat wil ik wel gelooven, zei jhr.
Van Stoppelaar, je had ook zoo'n aan-
genaam cavalier.
Corrie bloosde. Zij vond het niets
prettig, dat haar oom haar in gezei-
schap van dien ouden man gezien had.
Nu, je hoeft niet te blozen, liefkind.
Het is te begrijpen, dat je zachtjesaan
naar een goede partij begint om te zien.
En over den smaak, dat weet je, valt
niet te twisten.
Het jongemeisje bloosde nogheviger.
Ik had u niet gezien, oom.
Je hoeft je niet te verontschuldigen,
Corrie. Ik neem het je niets kwalijk,
hoor. Maar mogen wij nu ook den
naam van je galant weten
Och, oom, dat zal u wel niet
interesseeren, zei Corrie, die zoo luchtig
mogelijk trachtte te spreken, maar wier
stem toch haar innerlijke ontroering
verried.
Integendeel, dat interesseert mij
verbazend veel, hernam jhr. Van Stop
pelaar, en ook uw ouders zijn, geloof
ik, benieuwd naar den naam van je uit-
verkorene.
Hoor eens, Eduard, 't is nu genoeg
kwam de bankier tusschenbeide, die
wel bemerkte, hoezeer de spot van
haar oom het jonge meisje pijn deed.
Maar het is toch ook hoogst on-
gepast, met zoo'n armen man zoo
familiaar over straat te loopen, merkte
mevrouw op, wien haar broer âlles reeds
in kleuren en geuren verteld had. Het
was zeker een bedelaar, die je iets te
vragen had. Je bent veel te goed, dat
zie je nu de menschen geneeren zich
niet eens meer, je op straat aan te
klampen.
Kom, laten we nu maar eten, her
nam de bankier, die het niet prettig
vond, dat onderwerp verder aan tafel
te behandelen, vooral niet in bijzijn van
zijn zwager, voor wien hij in den grond
van zijn hart heel weinig respect had.
Corrie zal den een of anderen stum-
per wat in de hand hebben gèstopt,
dacht de bankier, en daar hoeft
Eduard zich niet vroolijk om te maken.
Gedurende het diner werd er ook
niet meer over gesproken, en toen
's avonds jhr. Van Stoppelaar vertrok-
ken en de bankier alleen op zijn kamer
was, ging Corrie met kloppend hart
naar hem toe. Ze wiide niet uitstelien
tôt den voigenden dag, maar reeds
aanstonds haar vader zeggen wat haar
zoo bezwaarde.
Moet je me spreken, Corrie vroeg
de bankier, even opkijkend. Hij begreep
al, waar ze om kwam zeker de een
of andere bedelpartij, misschien wel die
man van dien middag. Nu, ze had
ditmaal wel een kleine vergoeding ver-
diend voor de spotternijen van haar
oom.
Ja, vader, over een ernstige zaak.
De heer Van Wijck keek verrast op
Wat had dat te beteekenen Nu, kind,
spreek op, maar maak het kort, want
ik heb niet veel tijd.
Vader, ik heb den ouden man ge
sproken, die van middag op uw kantoor
is geweest.
Oude man Welken ouden man Er
komen zooveel menschen op mijn
kantoor.
De man, aan wien u aandeelen had
verkocht van een Amerikaansche spoor-
wegmaatschappij, die bankroet is ge-
gaan.
O, bedoel je dien
Hij zei dat zoo luchtigweg, of er van
de gewoonste zaak ter wereld sprake
was.
Maar dat is vreeselijk, vader, in een
oogenblik geruïneerd.
De bankier haalde de schouders op.
Weet je anders niets, Corrie
Vader, die man is door u geruïneerd
u had hem die papieren aangeraden
in goed vertrouwen op u heeft hij ze
gekocht, en nu zijn ze geen cent meer
waard.
Het spijt me voor den man, maar
ik kan er niets aan doen. Hij had ze
niet behoeven te koopen".
„U had ze hem niet mogen ver-
koopen, vader. U wist, dat ze niet
solide waren, en u hebt hem een
hooge rente voorgespiegeld".
Ben je alleen hier gekomen, om me
dat te vertellen
Neen, vader, ik wiide u vragen, dien
armen man het geleden veriies te ver-
goeden.
Geen kwestie van
Maar de man is geruïneerd, vader,
hij overleeft het niet.
Als ik aan aile menschen, die ge
ruïneerd zijn, hun veriies moet ver-
goeden, dan kon ik wel tôt den laatsten
cent al wat ik bezit weggeven.
Het ware te wenschen, dat u dat
deed.
Wat is dat voor malle praat, die je
daar verkoopt
Och, vader, op het geld dat u zoo
verdient, kan geen zegen rusten.
Als je me anders niets te vertellen
hebt, Corrie, zou ik je wiiien verzoe-
ken, h een te gaan, want ik heb
belangrijker dingen te doen, dan naar
zulken onzin te luisteren. Ik dacht,
dat je verstandiger was.
Corrie begreep, dat zij op deze wijze
het beoogde doei niet zou bereiken, en
dat moest toch op de eerste plaats ge-
beuren, want zij had beloord, Linde-
man te zuilen helpen, en die belofte
zou zij houden.
Vadertje, zei ze, ditmaal haar toon
van kleine vleister aanslaande, waaraan
de bankier maar zelden weerstand kon
bieden, u moest nog een oogenblik
naar mij luisteren.
Ik luister al, zei de heer Van Wijck,
maar maak het kort.
Het was stroef gezegd, maar Corrie,
die haar vader precies kende, wist al,
dat zij thans den rechten toon aan-
sloeg.
Vadertje, u had dat klagen van dien
armen, ouden man eens moeten hooren;
een steen zou er door vermurwd zijn.
Heel hun leven hebben ze hard gewerkt
en zuinig iederen cent bespaard, dien
ze konden missen. Nu dachten ze
een rustigen, onbezorgden ouden dag
tegemoet te gaan. Ze hadden ailes en
ailes een zesduizend gulden bijeen, en
op raad van een kennis kochten ze
(Vervoig op pagina 4.)
1 1
Vf
