11
MODEHUIS
DANSER
Café HIIIIMAI, Westerbroek
DANSEN.
Bu sovaaiwsovaNWN s.
g-'H fiuifijuaajaASjaddej) ag
bij DE1ISLAAK - Hoogezand
VAN OELFT's Wagens
Bivale
nt utsen!
BIOSCOOP - HOOGEZAND. t*
DISCRETE VERZEKERD I
HENSEN, Martenshoek
U BOUWT
In Damestasschen
A. J. BONTING,
rooeKies
S
an te
.NDg
\1
Lut 011 aires
Qsk UW aires zijn
m
m
"N31Q1S30 u?!z Jnn
N3WZ ®uunH
Wiû^iAnin alle prijzen
f
BLIJFT UW VEE STAAN
Blauwe Satiné jongens Jekkers, Iceftijd tôt 12 jaar, goedkoop.
int
uur
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD Officieel Orgaan voor Hoogezand en Sappemeer
L.O.BENTUM.
HAMMINGA,
Avondvoorstellingen 8 uur. Zondagmiddag half 5. Toegang 18 jaar. pt
g 14 jaar.
DANCING - HOTEL FABERl
Thé Dansant
et
Soirée Dansante
S Orkest The Pius Fours.
y
ZONDAG a.s.
»De Breinaald«
Een iachsucces van de bovenste plank.
Overjassen f 15.95.
Heeren Petten enorme collectie.
Heeren Vilthoeden.
In de greep m
8 Mammon.
monists
Jaargang
ZATÊRDAG 11 Januari 1941
Onlaag 8000 exemnlijrpn
rvî^ i
7le Jaargan^
ZATÊRDAG 25 Januari 1941
Oplaag 8000 exemplaren No. 4
No. 3
word, huis aan huia geloze„ HOOGEZAND, Mtoî-^Iléo5œik.lÏ!KSSS^ij^HTBRBN- 8k""b'~-
Dit BLAD verschijnt ZATERDAGS
Franco per post f 1.20 per jaar.
Drukker-Uitgever T. K. KREMER
Inzending van advertenties vôôr Vrijdagmiddag 12
uur.
b.d. Hoogezandsterbrug.
Kiel-Windeweer
Morgen Zondag
Entrée 25 cent.
0 HOOGEZAND
Telef. 22. 0
ZONDAG 26 Januari
's nam. 3.30 uur:
|j| 'sav. 7.30 uur:
«5
vanaf 3 uur:
Muziek THE JOLLY BAND.
pgp do iqoBpuBB'ap s|bblu3ou jo jSpsaA
W W reyCI 1 en rnodellen.
bij het Gemeentehuis.
Oosterstraat 27 - Tel. 3336.
DAMES! Koopt nu Uw Kin-
derwagen om desgewenscht later
te ontvangen.
Wij hebnen nu nog de oude
le kwaliteit
zijn nog laag in prijs en keuze
uit plm. 300 stuks.
Gebreide Bivak-
mutsen donker-
blauw.
Zolang de voorraad strekt.
Wol- en Handwerkhuis
Noorderstr. 53. Sappemeer.
Advertentiën
voor dit blad
worden aangenomen
door
Winkeiier, Kiel-Windeweer.
TELEFOON 52.
VRIJDAG 24-, ZATERDAG 25-, ZONDAG 26 en
WOENSDAG 29 Januari.
THEO LINGEN, IDA WUST, RALPH
ARTHUR ROBERTS, PAUL HENKELS, jî£
H ELI FINKENSELLER, HANS HOLT
in een kostelijke klucht waarbij onbedaarlijk gelachen wordt.
naar de roman: «GELUK MOET EEN MENSGH HEBBEN" van
Hans Peter Stolp.
Een komische film met een sterke bezetting.
Een klucht der vergissingen.
Als men de namen der hoofdpersonen leest, dan weet men
reeds wat te wachten staat ri*
Een film waar men weer eens hartelijk bij kan lachen om
de waarlijk dolle situaties.
Plaatsbespreking tôt 7 uur. H*
met navuil, nageboorte of witvuil, gebruikt dan
U N I C U M.
Den anderen dag ziet U reeds verandering. De koe blijft
gezond, vreet goed en lijdt niet. De melkproductie gaat
vooruit. UNICUM wordt door deskundigen aanbevolen.
Fabr. Fa. LIEVE CO. - VLAARDINGEN
Verkrijgbaar bij drogisten, winkeliers en Veeverlos-
kundigen.
Grossier: firma J. BUS Co, Pluimerstr. 4, Groningen,
Vertegenw. H. SMIT, Muurstraat 5a, Groningen.
Wij bieden aan
JAEGER GAREN.
en wij bezorgen U tôt tachtig procent van
het totale bedrag, aan Grond-, Bouw-, Schil-
'der-, Electr., L.- en Z.werk. Kortom totale
kosten, op zéér geschikte condities.
I Aanvragen bij
R. BUITENWERF, B.H.A.F.Mij., E 43 Foxham
hebben we nog een ruime sorteering.
Ziet onze aparté Etalage.
Kielsterstr. 15 - Tel. 73 - HOOGEZAND.
FEUILLETON.
van den
)pemeer
Schildwolde,
iddag 12 uur.
3EEREBOOM
EFOON 223
'PEMEER
an
G 19, g*»
e.
ling
:ld
man.
n moeten
00STG00RECHT
SAPPEMEER v.h. T. J. borgesius Zu. Telefoon 213.
0
V*
„Het is louter uit belangstelling voor
jou Corrie, dat ik hem nauwkeurig
geobserveerd en naar zijn doen en
laten geïnformeerd heb."
Corrie begreep heel goed, wat jhr.
Van Stoppelaar daarmee bedoelde. Het
was haar niet ontgaan, dat de jonge
baron Van Oudenhoven in den laatsten
tijd veel werk van haar maakte, en uit
hetgeen haar vader en vooral haar
moeder nu en dan hadden gezegd. had
zij wel kunnen opmaken, dat die een
huwelijk tusschen hen beiden gaarne
zouden zien. Corrie had voor den jongen
baron niet de minste voorkeur getoond,
evenmin als voor welk ander jong-
mensch ook, en zoo waren haar ouders,
die haar tôt dusver nog niet op den
man af een vraag hadden gesteld,
onkundig van haar ware gevoelens, al
hoopten zij in stilte, dat hun dochter
den baron het jawoord zou geven, als
deze het oogenblik gekomen zou achten,
om aanzoek om haar hand te doen.
De bankier en mevrouw Van Wijck
hadden afgesproken, voorloopig dat
punt niet dan terloops aan te raken,
teneinde allen schijn van pressie te ver-
mijden, daar dit op het onarhankelijk
karakter van Corrie allicht niet de
gewenschte uitwerking zou hebben.
Beter was het, de zaken haar natuur-
lijken gang te laten gaan en zoo
mogelijk den baron alleen het pleit te
laten winnen. Als het noodig was,
konden de ouderlijke hulptroepen nog
altijd in het veld gebracht worden.
Jhr. Van Stoppelaar was de les voor-
gelezen, door zijn aardigheden de zaak
niet te bederven, en er was hem te
veel aan gelegen, dat deze tôt het
gewenschte einde kwam, dan dat hij
niet zijn uiterste best zou doen, om
zijn lust tôt spotten en het debiteeren
van goedkoope geestigheden in te
toomen. Maar hij meende toch deze
gelegenheid, dat hij met Corrie alleen
was, niet te mogen laten voorbijgaan,
zonder van den baron alle goeds te
zeggen en tegelijkertijd het jonge meisje
eens te polsen.
Maar Corrie besloot dat haar oom
niet veel wijzer zou heengaan dan hij
gekomen was, en daarom antwoordde
ze op zijn laatste opmerking „Hetzal
den baron heel aangenaam zijn te
vernemen, dat uw informaties blijkbaar
zoo gunstig zijn uitgevallen."
„En is ook u dat niet aangenaam,
Corrie
„Waarom niet oom Hoe meer
menschen met goede posities en mooie
vooruitzichten er op de wereld zijn,
hoe liever ik het heb."
„Zoo bedoel ik het niet, Corrie, ik
wilde je vragen
„Hoor eens, oom, laten we liever
van dit onderwerp afstappen," viel
Corrie hem in de rade.
„Zooals je wilt, Corrie," antwoord
de jhr. Van Stoppelaar, die wel begreep,
dat langer aandringen hem geen beter
succès zou geven. „Ik heb beloofd,
dat ik je bevelen zou gehoorzamen,
en daar een verzoek van je voor mij
met een bevel gelijk staat
„Zoo hoor ik het graag, oom, te
meer daar het niet alle dagen gebeurt,
dat ik mij over zoovdfel volgzaamheid
te verblijden heb."
„Je ziet, dat ik toch niet zoo'n ver-
stokt zondaar ben, of er is toch nog
wel iets goeds in mij over. Maar zeg
mij nu eens, hoe bevalt de nieuwe
dokter
„Heel goed, oom," antwoordde
Corrie, wie dit onderwerp veel wel-
komer was. „Ik geloof dat wij er
verstandig aan gedaan hebben hem te
ontbieden, want wij hebben, sedert hij
Edmond behandelt, al veel aan hem
gewonnen."
Nu, dat doet mij genoegen, maar
van den anderen kant moetjeje toch
niet te spoedig blij maken het kan
best niet meer dan een vleugje van
beterschap zijn, een soort van suggestie."
„Maar Edmond heeft zooveel ver-
trouwen in dokter Hastings.
„Daar heb je 't juist. Maar als het
vertrouwen weg is, is het ook met de
suggestie gedaan, en dan komt de
oude toestand weer terug."
„Ik hoop van niet, oom, en ik moet
zeggen, dat ik het ook niet geloof.
Als Edmond wakker wordt, moet u
eens zien hoe goed hij er uitziet tegen
vroeger."
«Komt dokter Van der Bilt nog
„Neen, die was vreeselijk kwaad,
dat wij dokter Hastings ontboden
hadden, een jong plattelandsdokter
zonder ervaring, die den jongen binnen
veertien dagen naar het kerkhof zou
helpen, zooals hij zei. Zijn profetie is
gelukkig niet uitgekomen, integendeel."
„Ik geloof ook, dat je aan dokter
Van der Bilt niet veel mist," merkte
jhr. Van Stoppelaar op. „Ik vond
hem een vervelend heer met zijn
onuitstaanbare complimenten en zijn
gemaakte deftigheid."
„Niet waar, oom zei Corrie, blij,
dat ze in dit punt een bondgenoot in
hem vond. „Moeder was anders bij-
zonder met hem ingenomen, en het
heeft heel wat gekost eer ze bereid
was, dokter Van der Bilt op te ofteren,
want deze stelde als eisch, dat we zijn
jongeren collega de deur zouden wij-
zen. Gelukkig dat vader, die een lang
onderhoud met dokter Hastings had
gehad en wien het opviel, hoeveel
opgewekter Edmond reeds was, van
inwilliging van dien eisch niet wilde
hooren."
„Heel verstandig," zei jhr. Van
Stoppelaar, goedkeurend knikkend. „Ik
ken dien dokter Hastings niet, maar
hij is licht zoo knap als dokter Van
der Bilt, en als Edmond er baat bij
vindt, dan zou het wel dwaas zijn,
het kind aan de luimen van dien ouden
heer op te offeren."
Corrie vond, dat haar oom in lang
niet zoo verstandig had gesproken als
thans, en ze begon hem al een beetje
sympathieker te vinden. Ja, ze beschul-
digde zich reeds, dat ze hem eigcnlijk
toch wel wat onrechtvaardig had be-
oordeeld, als ze hem voor een man
zonder hart hield.
Een licht gestommel achter de
gordijnen van het bedje werd gehoord.
„Edmond wordt wakker," zei Corrie
opstaande.
„Toch niet door mijn schuld, hoop
ik," antwoordde jhr. Van Stoppelaar,
„ik heb misschien te hard gesproken."
„Neen, oom, Edmond wordt gewoon-
lijk om dezen tijd wakker."
Ze had de gordijnen reeds wegge-
schoven. „Lekker geslapen, Edmond
Nu, dat is goed. En kijk eens, wie daar
is."
Het jongetje richtte het hoofd op,
terwijl de jonker van zijn kant op
het ledikant toetrad. „Oom Eduard,"
zei Edmond maar men kon niet
zeggen, dat hij over diens bezoek
bijzonder verblijd was.
„Geef oom Eduard eens een mooi
handje," vroeg Corrie.
Edmond deed wat van hem gevraagd
werd, zooals hij gewoon was ailes te
doen wat zijn zuster hem verzocht,
maar op de vragen, die zijn oom hem
stelde, gaf hij slechts kort en aïs met
tegenzin antwoord. Hoe achterlijk het
kind in ontwikkeling ook was, toch
wist het zeer wel te onderscheiden
tusschen hen, die goed voor hem waren,
en die geen of weinig belangstelling
jegens hem aan den dag legden. Van
oom Eduard had het weinig vriende-
lijkheid genoten, en daarom was het
niet te verwonderen, dat het niet
aanstonds voor hem gewonnen was,
nu hij voor ditmaal zich anders voor-
deed dan gewoonlijk.
„Edmond ziet er koortsig uit, dunkt
mij," zei jhr. Van Stoppelaar in het
Fransch tegen Corrie. «Dat blosje
bevalt mij niets."
«Maar oom, de dokter ziet er juist
een teeken in van terugkeerende ge-
(Vervolg op pagina 4).
kt na een omweg
m half uur. Maar
beletten, dat hij
lkens aan Corrie's
:1k hij, merkwaardig,
tende, en dat het
ïe meisje, zooals hij
der kinderen had
A>r zijn geest zweefde.
ior het bedje van
rt een paar dagen
was. De huisdokter
ij had zijn jongen
gevoeld, de tong
t het hoofd geschud,
hij een receptje zou
Daarna was hij
aan en had in den
discours gehad met
venkel woord over
larna over allerlei
j wist, dat mevrouw
m man, die dokter
icht mevrouw, toen
çenomen, «geheel een
ut, met beschaafde
jezellige conversatie."
amer was het oordeel
der Bilt niet even
f>nd hem onuitstaan-
Ireven complimenten,
ieenvoudig een hekel
.t hem mijn pois niet
I hij tegen zijn zuster,
maar wegblijven, hij
liet beter."
olg op pagina 4.)
