Hôtel JHHIt" - Sappeneu
Eroot Leerlingen Slotbal
Dames Kousen.
DANSES
BIoir- enTuinzaden
MEKCO LANTINS
De gezamenlijke Manufacturiers
Dagelijks
Geopend
BIOSCOOP - HOOGEZAND. g
W. E. 1.1.
Philips StnaMels
Philips Zakdynamo's
Roode Orchideeën
schen
riNG,
5AND.
or-
L
8 Soirée Dansante
Textieivereniging H.-S.
van 2 tôt 3 uur.
Het Wolhuis Je fireinaald"
B. RUDIHG h, Sappemeer.
Philips
F.v.d.SpanJr.
3 OLGA TSCHECHOWA
t ALBR. SCHoNHALS
M CAMILLA HORN
HERBERT HuBNER
Avondvoorstellingen 8 uur- Zondagmiddag half 5. foegang 18 jaar.
/ERFF
toHUCH
*lMAY
N*
Kiel-Windeweer
L.O.BENTUM.
Spaarbank
Plaatselijk Nut
en Sappemeer
Enorm is onze sorteering in
DANCING - HOTEL FABER
I Thé Dansant
H. v. d. WERFF Tel. S9 JVlartenshoek.
*3
4*3
4*3
43
4*3
43
■4*3
In de greep
J Mammon.
ddag half 5. '$f
f
ftnnn PYemnlaren
No. 6
71e JaargangZATËRDAG 22 Februari l941 "1"
Oplaag 8000 exemplaren No. 8
Dit BLAD verschijnt ZATERDAGS
Franco per post f 1-20 per jaar.
Drukker-Uitgever T. K. KREMER
EER v*k' borgesius zo. Tclcfoon 213.
Inzending van advertenties voor Vrijdagmiddag 12 uur.
ZONDAG a.s., 7.30 uur
Leiding: Dansinstituut W. GORENS.
Nog enkele kaarten aan de kassa verkrijg-
baar 60 cent per persoon.
HOOGEZAND - Telef" 22"
ZONDAG 23 Februari
's nam. 3.30 uur:
'sav. 7.30 uur:
Met medewerking van het beroemde
Dansorkest «THE CLASSICALS».
Halshogen
Hooldstellen
Ploegtetsen
Ploegstrengen
Koppelbitten.
Levering uit voorraad. Reparatiën.
Morgen Zondag
Entrée 25 cent.
UIT VOORRAAD
Blosmenhuis
HOOGEZAND, Tel. 311.
van Hoogezand-Sappemeer maken hier-
bij bekend, dat ingevolge het besluitvan
het „Rijkstextielbureau"
1. Geen losse punten mogen worden aange-
nomen.
2. Zonder punten geen goederen mogen wor
den afgegeven.
3. Alleen op een eigen textielkaart mag worden
gekocht, (uitgezonderd huishoudgoederen.)
4. Elke textielkaart moet voorzien zijn van het
numrner der distributiestamkaart, alsmede
naam en adres, benevens datum en plaats
van geboorte van den houder.
Door de strenge contrôle, doen wij een
beroep op aller medewerking.
Het Bestuur.
Hoogezand-Sappemeer.
Inleggersrente 3 °/0.
Spaarbusjes kosteloosverkrijg-
baar.
4*^
4*3
TELEFOON 52.
4*3 VRIJDAG 21-, ZATËRDAG 22-, ZONDAG 23- en
maakt WOL waterwerend
geeft model40 Vo besparing
Verkrijgbaar bij
J. LEIDEKKER, Sappemeer.
W E K A Nouveauté's
Schoolstr. 7 HILVERSUM
Tel. 779179 Voorburg.
Zie nadere reclame.
4*3
4*3
4*3
WOENSDAG 26 Februari.
Bi-Arlita-lampen
Slochterstraat
SAPPEMEER.
De strijd tusschen duistere machten, met als inzet,
het leven.
Eenterdood veroordeelde contra een spionagedienst.
een spionagefiim vol spanning en sensatie
de beroemde zangeres wier lot onverbreekbaar
4*3 verbonden is met dat van een ter dood veroordeelde.
4*3 de man die zich uit iedere situatie weet te redden.
*3
#3
4*3
<*3
- de avonturierster die steeds gevaar zoekt en iedere
man in haar netten verstrikt.
♦$*3
■4*3
*3
43
4*3
de groote onbekende.
Een sensationeel gegeven, dat U in ademlooze
spanning zal houden.
FEUILLETON.
j
van den
mplaren
No. 9
Siddeburen, Schildwolde,
>r Vrijdagmiddag 12 uur.
en
>egstrengen
MARTENSHOEK
Reparatiën.
s sorteering
en kwaliteiten.
étalagé.
Hoogezand.
DNDAG 2-
a tijdens hun
uaties
n.
OOSTGOORECHT
Dames Sctiorten.
Daar de baron bleef zwijgen, ver-
volgde Van Stoppelaar „Tel je dan
den angst voor niets, dien ik heb uit-
gestaan, toen die Hastings de sporen
van het vergif ontdekte, en aan mijn
zuster en mijn zwager niet onduidelijk
te verstaan gaf, dat ik de schuldige
was
De baron trok nog altijd met zijn
wandelstok lijnen door het zand.
„Je hebt het niet goed aangelegd,
dat is de heele zaak geweest. Wat
voordeel heb ik er bij r De doode
Edmond was mij vijftig duizend gulden
waard geweest
„Maar hij kan nog dood gaan, hij
zàl dood gaan."
Wil je 't nog eens probeeren
was de spottende vraag.
„Dat niet, maar nu dr. Hastings den
jongen niet meer bebandelt, gaat hij
hard achteruit. En aan wien heb je't
te danken, dat die Hastings de laan
uit is Aan wien anders dan aan mij
„Nu, ik heb je gezegd en daar blijf
ik bij, dat Edmonds dood mij vijftig
duizend gulden waard is, natuurlijk
op conditie, dat ik met Corrie trouw,
anders geen cent."
„Ik garandeer je het een en het
ander. Bezorg mij nu op atkorting die
ellendige vijf duizend gulden."
„Nu, ik zal zien, maar het is de
laatste keer, Van Stoppelaar je speelt
veel te grof."
„Ik kan het niet laten."
„Willen we naar binnen gaan, want
het wordt koud, als je zoo lang stil
staat."
„Best, en ik heb weer trek in een
glas wijn, om mijn zorgen weg te
spoelen. A propos, nog iets. Ik hoorde
van avond toevallig vertellen, dat
Hastings solliciteert om tweede genees-
heer te worden in 't Groot-Ziekenhuis.
De oude baron zit immers in het
collège van regenten Blaas hem eens
in het oor, dat ze dien Hastings niet
nemen. Ik zie hem hier liever niet."
Wat de jonge baron antwoordde, kon
barones de Horseux niet |meer ver
staan, want de beide mannen verwij-
derden zich met vluggen tred en sloe-
gen een met kiezel bestrooid paadje in.
Eerst toen de voetstappen waren
weggestorven waagde de barones het
op te staan. Zij was als gebroken. Wat
zij gehoord liad de vreeselijke mis-
daad, die de ellcndclingen onbewust
voor haar hadden ontsluierd de
uitgestare angst, dat ze haar in heur
schuilhoekje mochten ontdekken, had
den haar zenuwgestelgeweldig geschokt,
en ware ze niet een vrouw geweest
met buitengewone wilskracht, dan zou
ze het huis niet meer hebben kunnen
bereiken. Ze begreep, dat ze ongemerkt
moest trachten binnen te treden, opdat
haar niet door deze of gene nieuws-
gierige vragen werden gesteld, die bij
Van Stoppelaar of Van Oudenhoven,
indien zij die mochten hooren, argwaan
konden wekken. Gelukkig was het zoo
druk, was er in de zalen een zoo
onophoudelijk va-et-vient, dat haar
verschijning niet het minste opzien
baarde. In kleiner gezelschap zou haar
bleekheid misschien zijn opgevallen,
maar in den grooten kring, die hier
bijeen was, viel ze niet in het oog.
Alleen haar man werd het gewaar,
„Ben je niet wel, lieve vroeg hij.
„Neen", antwoordde zij, „en het
zou mij aangenaam zijn, indien wij
wat vroeg naar huis konden terug-
keeren."
„Je bent zoo geagiteerd. Is er iets
onaangenaams gebeurd vroeg hij
verder, haar bezorgd gadeslaand.
„Ik heb iets gehoord, iets vreeslijks,"
fluisterde zij, blij, dat ze haar opge-
kropt gemoed althans met een enkel
woord kon ontlasten. „Maar ik mag
niets laten blijken, niets, aan niemand."
Met machtige zelfbeheersching dwong
ze zich zelf tôt kalmte. „Ik keer nog
even naar de dames terug, maar als
we gevoeglijk weg kunnen, vertrekken
we, niet waar
„Zeker, zeker," zei hij, nadenkend
geworden door de raadselachtige woor-
den zijner vrouw.
Met een glimlachje keerde zij zich
om en ontmoette jhr. Van Stoppelaar.
Ze had hem haar verachting wel in
het gezicht willen slingeren, hem voor
aile aanwezigen als een moordenaar
willen brandmerken, maar, geheel
meester over zich zelf, verried geen
trilling zelfs in haar gezicht, wat er in
haar omging. „Wel, mijnheer Van
Stoppelaar," zei ze met haar bemin-
nelijkst glimlachje, „een heerlijke avond,
vind u niet
..Inderdaad mevrouw, de avond is
altijd heerlijk, wanneer die door uw
tegenwoordigheid wordt opgeluisterd."
„Geen complimentjes, mijnheer Van
Stoppelaar, of ik geef ze u terug."
„Daar ben ik benieuwd naar,
mevrouw."
„Welnu, dan zal ik het u zeggen
u lijkt wel de eeuwige jeugd."
En met een schalksch glimlachje
ging ze verder, om bij anderen het-
zelfde comediespel te spelen, terwijl
haar hart schreide en haar arm hoofd
gemarteld werd door het vreeselijke,
wat zij dien avond gehoord had.
Een uur later sloeg voor haar de
verlossing. Wie haar afscheid had zien
nemen met haar vriendelijken glimlach,
haar beminnenswaardige hartelijkheid,
zou niet kunnen vermoed hebben, dat
zij in het bezit was van een geheim,
dat, geopenbaard, schande zou brengen
over twee mannen met adellijke namen,
uit de eerste kringen. Zelfs baron de
Horseux werd de dupe van haar diplo-
matieke virtuositeit. Na de woorden,
die zijn vrouw hem terloops had gezegd,
had hij zich angstig afgevraagd, wat
zij toch wel mocht hebben gehoord,
maar nu hij haar zoo kalm, zoo
vriendelijk, zoo opgewekt zag, begon
hij te gelooven, dat zij hem wat op
de mouw had gespeld.
Doch nauwelijks hadden zij in het
rijtuig plaats genomen, of de reactie
trad in, en de barones, die zich nu niet
langer hoefde in te houden, niet langer
behoefde te veinzen, barst in een onbe-
daarlijk snikken en schreien uit. „Ik
ben op," zei ze, „ik kan niet meer."
Hij trachtte haar te kalmeeren. „Zeg
mij toch wat er gebeurd is," zei de
baron, „dat zal je verlichten."
„Nu niet," antwoordde de barones,
haar hoofd tegen den schouder van
haar man latende rusten, „nu kan ik
niet. Laat mij uitschreien straks als
wij thuis zijn, zal ik je ailes vertellen.
O, het is vreeselijk
Met vernieuwde hevigheid begon zij
te snikken, zich dichter tegen haar
man aanvlijend, als zocht ze bij hem
steun en bescherming.
„Heeft iemand je iets onbetamelijks
durven zeggen vroeg de baron, die
zich tevergeefs afvroeg, wat toch wel
de oorzaak kon zijn van haar onge-
wone ontroering.
„Neen, neen, vraag me nu niets,"
antwoordde zij, een afwerend gebaar
makende.
De baron besloot te wachten. Dit
duurde gelukkig niet lang, want eenige
minuten later hield het rijtuig voor
hun woning stil. Bij het uitstappen,
tegenover den koetsier en de toege-
schoten bedienden, had de barones
haar zelfbeheersching terug gekregen
en niemand kon iets ongewoons aan
haar bespeuren.
Spoedig daarop hadden de baron en
de barones het boudoir van mevrouw
bereikt, waar zij tegen iedere onbe-
scheidenheid beveiligd waren. De baron
wachtte in spanning.
„Ik zal je ailes vertellen, Emile, maar
je moet niet denken, dat ik gedroomd
heb of in een toestand van halluci-
natie heb verkeerd, zôô onwaarschijn-
lijk zal het je toeschijnen. Jhr. Van
Stoppelaar en de jonge baron Van
Oudenhoven hebben Edmond van
(Vervolg op pagina 4).
HT
de moest gaan dan
jfeld weten, wat haar
en plicht haar voor-
ïisje had nagedacht, zij
k overwogen, en nu
/as het maar niet het
andigst, zich in 't
e schikken Was zij
s geen volledige ge-
îuldig Zou het leven
worden, indien zij hun
ven, indien haar vader
en de adellijke titel
p haar ouders zoo
waren.
elde zij zich weer
e maal nu zij met
Ldmond alleen was.
een denkbeeld bij haar
haar alleen verwon-
let niet eerder gehad
et offer van haar zelf
ocht zij dan niet in
vragen, en zouden
hun blijdschap over
)estemming, het wel
ar besluit thans ge-
e aarzeling en wei-
1. Hoe dankbaar zou
I, en als God nu
5 voor het ofFer, dat
gezondheid hergaf
tar vader alleen thuis
eder visites was gaan
sloot zonder verwijl
"nee te deelen.
n zijn kabinet, sober
Tieubeld. Z'n steeds
llg op pagina 4).
