H. v. d. WERFF
Damestasschen
A. J. BONVING,
BIOSCOOP - HOOGEZAND.
Een avontuur in
dote! -Excelsior-
;hotel
van Schoorsteenen.
GUSTAV FR8HUCH
TIBOR v. HAlMAY
Regie GEZA v. BOLVARY.
/ondvoorstellingen 8 uur. Toegang 14 jaar. Zondagmiddag haîf 5.
'fficieel Orgaan voor Hoogezand en Sappemeer
KREMER
Ploegstrengen
DE VRIES,
v.
S*
m
E*
E*
rv^i«orf «000 evemolaren No. 6
2Oplaag 8000 exemplaren No 9
Schi.dwdde,
,n- Telefoon 213.
Inzending van advertenties vôôr Vrijdagmiddag 12 uur.
3LOCHTERSTRAAT
R.
Halsbogen
Hoofdstellen
Ploegtetsen
Levering uit voorraad. Reparatiën.
Brugstraat Tel. 89 MARTENSHOEK
dergeteekende,
:h evenals vorige jaren
lanbevolen voor het
nastr. 103, Sappemeer.
We hebben nog een ruime sorteering
in verschillende prijzen en kwaliteiten.
Ziet onze aparté étalagé.
Kielsterstr. 15
Tel. 73
Hoogezand.
TELEFOON 52.
M*
/RIJDAG 28 Febr., ZATERDAG 1-, ZONDAG 2-
en WOENSDAG 5 Maart.
wee filmsterren van naam in
EEN ZEER AMUSANTE KOMEDIE
i de zeer galante avonturen van twee jonge mannen tijdens hun
vacantie.
r*,
CT*
."r
U zult zich kostelijk amuseeren bij de dolle situaties
waarin deze twee jongelui gewikkeld worden.
U
1
JRECET
I
van dr.
wd. Zij
ap zoo
j -w was bc-
aaartoe niet licht geneigd
maar zij hoopte nog, dat hij
dringendwerzoek, om Edmond
harentwil de ongepaste be-
-iiing harer ouders zou willen
jeten.
laar moeder had evenwel beslist
'eigerd, ook toen ze zei, dat ze
voor Edmond het ergste vreesde.
had goed gezien. Het zieke kind
onophoudelijk om dr. Hastings en
le van dr. Van der Bilt, die
ieuw gerotpen werd, niets, weten.
Corrie al volhield, dat de eerste
weg was, naar een vreemd land,
niet komen kon, en dat ook de
ede hem wel spoedig beter zou
cen, het was vergeesche moeite.
jongen bleef aanhouden, dwingen,
pijn toestand verergerde. Corrie was
tandig genoeg om te begrijpen, dat
ook bij dr. Hastings' behandeling
kunnen gebeuren, maar onder
"igens gelijke omstandigheden be-
d daartoe meer kans bij dr. Van
Bilt, dan bij dr. Hastings, die het
rouwen van den knaap geheel had
onnen.
ien zware schok was het voor
rie ook geweest, toen ze gehoord
dat baar ouders baron Van
lenhoven als haar toekomstigen
genoot hadden bestemd. Dat de
m 'n oogje op haar had, was haar
s lang gebleken, maar ze meende
door haar koel-beleefde houding
elijk genoeg te verstaan te hebben
gegeven, dat zij niet de minste ge-
negenheid voor hem koesterde.
De baron hield evenwel aan, en
Corrie's ouders stelden haar meer dan
eens voor oogen, welk een schitterende
partij de baron was, hoe het als een
eer, als een onderscheiding kon worden
beschouwd, door hem boven zooveel
anderen te worden uitverkoren, die een
aanzoek van hem met beide handen
zouden hebben aangenomen.
Corrie antwoordde, dat de baron
dan maar één uit de velen moest
kiezen, die hem daarvoor erkentelijk
zouden wezen, dat zij noch liefde,
noch achting voor hem kon gevoelen,
en dat zij haar ouders dankbaar zou
zijn, indien dezen den baron het
hopelooze van zijn pogingen wilden
doen inzien.
De bankier en vooral zijn vrouw
gaven den moed niet op, maar toen
al hun overredingskunst ijdel bleek,
kwam het hooge woord er uit indien
Corrie in het huwelijk toestemde, zou
haar vader geadeld worden. De oude
baron had zijn krachtigen steun toe-
gezegd, en de eerste stappen om het
jonkheerpraedicaat te verkrijgen, waren
reeds gezet.
Corrie was inwendig diep veront-
waardigd toen zij vernam, dat zij als
een soort koopwaar werd beschouwd,
en ze antwoordde kalm en beslist, dat
deze onthulling haar besluit niet aan
het wankelen bracht.
„Ondankbaar kind had haar
moeder uitgeroepen, maar haar vader
in dit geval menschkundiger had
verklaard, dat Corrie eens kalm over
het gehoorde moest nadenken en met
haar hart te rade moest gaan dan
zou ze ongetwijfeld weten, wat haar
kinderlijke liefde en plicht haar voor-
schreven.
Het jonge meisje had nagedacht, zij
had ailes rijpelijk overwogen, en nu
weifelde zij. Was het maar niet het
beste, het verstandigst, zich in 't
onvermijdelijke te schikken Was zij
aan haar ouders geen volledige ge-
hoorzaamheid schuldig Zou het leven
niet ondraaglijk worden, indien zij hun
wil bleef weerstreven, indien haar vader
door haar toedoen de adellijke titel
ontglipte, waarop haar ouders zoo
dwaselijk gesteld waren.
Deze vragen stelde zij zich weer
voor de zooveelste maal nu zij met
den slapenden Edmond alleen was.
Plotseling kwam een denkbeeld bij haar
op, waarvan het haar alleen verwon-
derde, dat zij het niet eerder gehad
had. Indien zij het offer van haar zelf
wilde brengen, mocht zij dan niet in
ruil daarvoor iets vragen, en zouden
haar ouders, in hun blijdschap over
haar eindelijke toestemming, het wel
weigeren
In eens was haar besluit thans ge-
nomen, haar lange aarzeling en wei-
feling overwonnen. Hoe dankbaar zou
Edmond haar zijn, en als God nu
eens, als belooning voor het offer, dat
zij bracht, hem de gezondheid hergaf
Zij wist, dat haar vader alleen thuis
was, daar haar moeder visites was gaan
afleggen, en zij besloot zonder verwijl
hem haar besluit mee te deelen.
De bankier zat in zijn kabinet, sober
doch met smaak gemeubeld. Z'n steeds
(Vervolg op pagina 4).
