HOTEL FARER
Lanting
Coords Jassen
Bukskin Costumes.
HENSEN - Martenshoek.
in Café JALFWEG" WatnÉiznn
K0STEL00ZE
INENTING.
Clip VOORJAAIS-
in Z0ME1HIEDEN.
Maison
Dieters
Foto BEOMER
beide Paaschdagen
A. J. BONÏING,
BIOSCOOP - HOOGEZAND. W
1
JOHAN KAART
geva
«INTERNATIONAL.
«LEVE DE LOL«
op Diiisdao 22 April 1941,
kostelooze inenting
WOEHSDAG 16 April 1941.
geopend
H. v. d. WERFF
Lampekappen en Kronen
45
43
•45
43
45
45
45
Een vroolijk Paaschprogramma
de N ederlandsche klucht
Paaschfeest
Feestprogramma
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD
Officieel Orgaan voor Hoogezand en Sappemeer
Groot Variété
Matinée
e P A A S D A G UITVOERING
Dames,
Waterschap
„WALLEN HOOGEZAND".
Vergadering
Westerschool.
>44 4 4 4 4 4444+4444+44*3^
•H Avondvoorstellingen 8 uur. Beide Paaschdagen 's middags half 5.
Toegang aile leeftijden. jf*
In de greep
19 Mammon.
71e Jaargang
ZATERDAG 12 April 1941
Oplaag 8000 exemplaren
No. 15
Drukker-Uitgever T. K. KREMER
43
43
43
43
43
43
43
43
43
43
43
43
ROLAND VARNO,
LOUIS BOREL,
ANNY VAN DUIN,
JOPIE KOOPMANS,
LOUIS DE BREE,
GUSTA GHRISPYN-MULDER
en vele anderen, in
Inzending van advertenties vôôr Vrijdagmiddag 12 uur.
1ste Paaschdag Gesloten.
2de Paaschdag geopend van 2-7 uur.
Tel. 388.
HOOGEZAND.
WINTERTUIN
HOOGEZAND
Telefoon 22.
Beide PAASCHDAGEN
met Wereldattracties
o.a.
Pauline Herve, de populaire Revue-ster.
Herman Diedericks, de bekende humorist-
conferencier.
The Movers, de onbreekbare menschen.
Wiltons Brothers, Exentric acrobatie.
Jack and August - Crock's
Show-orkest
(impres. Herman Rinket).
Entrée Voorverkoop f 0.75.
Aan de kas f 0.90. Aanvang 7.30 uur.
Beide dagen
met volledig programma
Entrée: f 0.40. Aanvang: 3.30 uur.
BLOEMENHUIS
en nog enkele donkere
TONEEL- EN CABARETGEZELSCHAP
Aanvang 7 uur Zaal open 6.30 uur.
Opvoering van
Conférencier
CABARET
The two sing boys Jimmy and James
TONEEL j Grônniger laidjes
Entrée 30 cent, belasting inbegrepen.
Kaarten verkrijgbaar aan den kassa.
die gaan trouwen,
WEET U
0 dat wij speciaal zijn in-
gericht voor het leve-
ren van Bruidssluiers,
Bruidsbouquetten enz.
dat wij U behulpzaam
zijn bij het schikken van
Uw sluier
9 dat wij daarvoor gaarne
bij U aan huis komen
op Uw huwelijksdag
dat wij het eenige adres
ter plaatse zijn voor het
vervaardigen, leveren
en schikken van Uw
Bruidssluiér
Vraagt nadere inlichtin-
gen binnen.
Hoofdstraat Hoogezand
Telef. 311.
van Ingelanden
des avonds te 7.30 uur,
ten Waterschapshuize
te HOOGEZAND.
Agenda
Herstel Wallen.
Hoogezand, 10 April 1941.
De Voorzitter:
H. BENES.
De Burgemeester der
gemeente SAPPEMEER
brengt ter algemeene kennis, dat
gelegenheid tôt
zal worden gegeven op
des namiddags van 3—4 uur in
de
Het is aan te bevelen, kinde-
ren beneden het jaar reeds te
laten inenten.
Verzocht wordt, het trouw-
boekje mede te brengen.
SAPPEMEER, 8 April 1941.
De Burgemeester voornoemd,
A. JONKEREN.
Ontvangen
HOOGEZAND.
SAPPEMEER,
van 105 uur.
Dagelijks van 9—7 uur.
Koolteer
Carbolineum
Blackvernis
Kleur-Carbolineum
Brugstraat Tel. 89 MARTENSHOEK
We hebben op het Elec. gebied
een groote voorraad in
Bureau- en Schemerlampen.
KOOKPLATEN,
SNELKOKERS,
WATERKETELS,
STRAALKACHELS,
STRIJKIJZERS,
THEELICHTJ ES,
STOFZUIGERS,
enz. enz.
Koopt in het Huis voor CADEAUX.
Kielsterstraat 15 - Tel. 73
HOOGEZAND.
£4
TELEFOON 52.
43
43
43
43
43
43
43
43
43
43
43
43
43
^ftTTTTTTTTTTT TTTT TVTTT+TT+TTTT+^P
Naar het boek van HANS MARTIN.
een
FEUILLETON.
van den
00ST-G00RECHT
wordt huis aan huis gelezen te HOOGEZAND, Kiel-Windeweer, Kropswolde, Westerbroek, Foxhol, SAPPEMEER, Borgercompagnie, SLOCHTEREN, Siddeburen, Schildwolde,
Hélium, Kolham, Harkstede, Scharmer, Lageland, Overschild, NOORDBROEK, ZUIDBROEK enz.
Dit BLAD verschijnt ZATERDAGS
Franco per post f 1.20 per jaar.
SAPPEMEER v.h. t. j. borgesius Zn.Telefoon 213.
„THE BLUE LYRES" met Henny Luining.
Jhr. Van Stoppelaar en baron Van
Oudenhoven hadden daar goede rede-
nen toe alleen door te zwijgen konden
zij erger voorkomen. De oude baron,
wien het alleen om het geld was te
doen geweest, dankte den Hemel, dat
de financieele catastrophe was gekomen
vôôr de verloving en juist nog bijtijds
om de verhefting in den adelstand van
den bankier te beletten. Daar zijn zoon
er voor bedankte, met de dochter van
een berooiden bankier te huwen, was
er voor den baron geen enkele reden
meer, om Van Wijck met een adellijk
praedicaat te doen begiftigen.
Mevrouw de Horseux zweeg, èn
omdat haar man, met het oog op zijn
positie,.iedere ruchtbaarheid omtrent de
zaak verkeerd vond, 4n omdat de ban
kier en Corrie den naam van hun
echtgenoote en moeder voor schande
willen bewaren. Zoo bleef de zaak
aan de openbaarheid onttrokken.
Eén ding was er nog, dat Van Wijck
veel zorg baarde. Zijn zwager had hem
op dien onvergetelijken dag de schur-
kenstreek verweten, die de grondslag
was geweest van zijn fortuin, en hij
had beloofd dien misslag te zullen
herstellen. Ook zijn vrouw had er hem
op haar sterfbed dringend om gesmeekt
en hij had haar geantwoord, dat hij
liever arm zou willen worden, dan het
onrechtvaardig verkregen geld te be-
houden.
Maar nu waâ de groote moeilijkheid,
hoe het gepleegde onrecht goed te
maken. De bewuste juftrouw Van
Dalen, toen reeds een vrouw van
hoogen leeftijd, was ongetwijfeld al
lang dood. Wie waren haar erfgenamen,
hoe die te ontdekken
Corrie deelde hem een vermoeden
mee, wellicht was het geheel on-
gegrond, maar het kon misschien, op
het rechte spoor voeren. Haar vader
gaf haar volmacht om te handelen,
zooals haar het meest geschikt voor-
kwam.
Het jonge meisje begaf zich naar
de Wagenstraat, waarLindeman woon-
de. Zij was er niet meer geweest sedert
den dag, waarop de oude man de
portefeuille gevonden had, die bij de
ontknooping van het drama een zoo
groote roi had gespeeld.
De oude menschen, die een kennis-
geving van mevrouws overlijden had
den ontvangen, waren door deze
attentie zeer vereerd geweest. Zij con-
doleerden thans Corrie met een be-
scheiden hartelijkheid, die het jonge
meisje trof.
„Ik kom u iets vragen", zei Corrie,
zich tôt Lindeman's vrouw wendende.
„Het is best mogelijk, dat u mij de
gewenschte inlichtingen niet kan geven,
maar het zou toch ook kunnen van
wel. U heet immers Van Dalen
„Ja, juftrouw."
„Weet u, of er in uw familie iemand
geweest is, die wel eens Oostenrijksche
loten heeft gekocht
„Oostenrijksche loten Mijn moeder
heeft er eens een paar gekocht, en ik
heb die van haar geërfd."
„Hebt u die nog vroeg Corrie
verder.
„Ja, juffrouw, ik heb ze altijd maar
bewaard. Je weet nooit, of er niet eens
een met een hoogen prijs uitkomt."
Toen juftrouw Lindeman dat zon-
der eenige bedoeling eenvoudigweg
zei, kleurde Corrie hevig. Ze moest
eens weten, dat al vijf en twintigjaar
geleden een lot van haar moeder met
5O.O0O florijnen was uitgekomen, en
haar vader dat lot met een ander ver-
wisseld had.
„U zal het misschien erg vrijpostig
van me vinden", vervolgde Corrie,
maar ik zou die loten wel eens graag
willen zien, en als u het gôedvindt,
voor een paar uur meenemen
Dit laatste was op vragenden toon
gezegd, met een stille vrees, dat die
een voudige menschen, wier bevreemding
door den inhoud der portefeuille reeds
moest zijn gaande gemaakt, haar zou-
den beginnen te wantrouwen.
„Gerust, juftrouw, gerust", ant-
woordden Lindeman en zijn vrouw
beiden, wien haar aarzeling en ver-
legenheid niet ontgaan was. „U hoeft
met het terugbrengen niet de minste
haast te maken laat u ze bij gelegen
heid maar eens aanreiken", zei Linde
man, terwijl zijn vrouw was opgestaan,
om uit de secrétaire de loten te nemen.
Corrie was thans weer geheel op haar
gemak. Dat voile vertrouwen van die
eenvoudige menschen, die niets vroegen,
zelfs geen toespeling maakten, trôf
haar.
„Dank je wel, juftrouw Lindeman,"
zei zij, vlug een blik werpend op de
nummers. Ze had het al gezien het
was zoo, het door haar vader opge-
geven nummer was er onder.
„U vindt het dus goed, dat ik ze
mee neem
„Zeker, zeker, juffrouw."
„Nog één vraag, juftrouw Lindeman.
Met hoeveel broers en zusters was
u thuis
„Ik was eenig kind, juffrouw."
„Zoo, dat is goed. Nu, u ziet mij
binnenkort hier terug, en ik geloof,
dat ik u dan een aangename boodschap
zal hebben mee te deelen."
De beide oude menschen keken haar
verbaasd aan.
„Ja, ja, een aangename boodschap,"
herhaalde Corrie, „meer mag ik u voor
het oogenblik nog niet zeggen."
Toen de bankier de toedracht der
zaak vernam en de loten zag, was er
voor hem geen twijfel meer mogelijk,
dat de door hem opgelichte juftrouw
v. Dalen de moeder van Lindeman's
vrouw was geweest, aan wie, daar zij
eenig kind was, het voile bedrag be-
hoorde te worden gerestitueerd.
De vraag was maar, op welke wijze
dit zou gebeuren. Van Wijck meende
verplicht te zijn, zelfs haar het bedrog
mee te deelen, maar Corrie ontried
het hem.
„Ik ben overtuigd," zei ze, „dat die
brave menschen er met niemand over
zouden spreken, maar het kon toch
zijn,
dat hun ooit een woord over de
zaak ontviel. Het is beter, dat zij de
herkomst niet weten. Ter wille van
Edmond, die uw naam erft, moet u
dien sparen, vader."
De bankier gaf toe, en denzelfden
middag nog begaf Corrie zich opnieuw
naar de Wagenstraat. Zij vertelde aan
de ademloos luisterende menschen,
dat er, wel vijf en twintig jaar ge
leden, een vergissing was gebeurd met
een premielot van haar moeder, dat
die vergissing eerst thans was gebleken,
en de persoon, die ze had begaan, ze
wilde goedmaken. Daar de oorspron-
kelijke eigenares van het lot niet meer
in leven was, kwam 't geld aan haar
eenig kind, juftrouw Lindeman toe.
Voor de verbaasde oogen der oude
menschen haalde Corrie een stapel
bankbiljetten te voorschijn en telde
die op de tafel uit, zoodat deze weldra
geheel bedekt was met het waardevolle
papier.
Lindeman en zijn vrouw waren
sprakeloos, Met de starheid van beel-
den zaten ze op hun stoelen, de han-
den slap afhangend langs 't lichaam,
de oogen wijd open, verblind door de
grauw-witte papiermassa met zwarte
figuren en lijnen.
„Maar dat kan niet, juffrouw," zei
Lindeman's vrouw het eerst.
„Toch is het zoo. Al dit geld be-
hoort u rechtmatig toe."
„A1 dat geld Zij vouwde de han-
den. „Het is veel, heel veel," mom-
peldev Lindeman.
„Te vee!," zei zijn vrouw. „Wat
moeten wij daarmee doen, wij oude
menschen die geen kinderen hebben."
„Geen kinderen," echode Lindeman.
„Hoor eens beste menschen, hernam
Corrie, „je kunt er een gepast gebruik
(Vervolg op pagina 4)