i
HOTEL FABER
„0e Betoverde Poppen"
cwc
Amateur-Cabaret-Wedstfijd
Heeren Costumes
Het Srotne Kruis
Algem. Ledenvergadering
Vrijdag 25 April I94I
Groene-Kruisgebouw
Vereeniging
tôt Plaatselijk Mut
Dagelijks
Geopend
LMASTEI.ZiiWil,
£M££££È£££££&
t BIOSCOOP - HOOGEZAND.
ANNY ONDRA
Wittebroodsweken
E. HOLLE,
Leercn Kolfers
Edele
H.S.C. - W.V.V.
Muziekvan „THE BLACK DtVILB"
..Hoogezand-Sappemeer".
Vergadering
op Donderdag 24 Âpril 1941,
van 6 tôt 7 uur.
HANS SOEHNKER
UITVOERING
H ARTEN.
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD
Officieel Orgaan voor Hoogezand en Sappemeer
Spaarbank
Plaatselijk Nut
Oplaag 8000 exemplaren
71e Jaargang ZATERDAG 19 April 1941 Oplaag 8000 exemplaren No. 16
Drukker-Uitgever I K. KREMER
Heden ZATERDAG 19 April
VONKGEBOUW te Hoogezand
DE KINDEROPERETTE
Profiteert hiervan
4^ VRIJDAG 18-, ZATERDAG 19-, ZONDAG 20- en g*.
WOENSDAG 23 April,
Een film vol tintelende humor. jj£
*8 Avondvoorstellinren 8 uur. Zondagmiddag half 5.
Gymnastiek-ver. «KWîEK»
I op ZATERDAG 26 April a.s.
P. v. DIJKEN
Hoogezand.
UNICUM
U HfinrP7AND Kiel-Windeweer Kropswolde, Westerbroek, Foxhol, SAPPEMEER, Borgercompagnie, SLOCHTEREN, Siddeburen, Schildwolde,
wordt huis aan huis gelezen te HOOGEZAND, Lageland, Qverschild, NOORDBROEK, ZUIDBROEK enz.
Dit BLAD verschijnt ZATERDAGS
Franco per post f 1-20 per jaar.
SAPPEMEER vh T J B0RGESIUS Zd Telefoon 213.
Inzending van advertenties vôôr Vrijdagmiddag 12 uur.
Telefoon 22.
Groot Amateur-Cabaret
met medewerking van de
van de Amateur-Cabaret-Avond op beide
Paaschdagen in de Harmonie te Oroningen,
Met medewerking van het
Amusements-Orkest.
Aanvang 7.30 uur, Entrée f 0.50.
3.30 uur:
Vrij entrée.
wordt in het
opgevoerd
door de Zangklassen van den Heer H. YV. VAN B1JNEN.
ENTRÉE 25 cent per persoon. Aanvang 7 uur.
Kaarten bij voorverkoop verkrijgbaar aan het Vonkgebouw.
MORGEN na afloop
7.30 uur:
Wegens het enorm succès van
de beide Paaschdagen wederom
f 20.—, f 22.50, f 25—, f 32.75.
op
'savonds 8 uur
in het
Agenda
1. Opening.
2. Notulen.
3. Verslag Penningmeester.
4. Verslag Kaskommissie.
5. Verslag Secretaris.
6. Bestuursverkiezing a. wegens
periodiek aftreden van de
heren A. JONKEREN, R. DE
GROOTH en J. BOER.
De aftredenden zijn her-
kiesbaar. b. wegens vertrek
van den heer J. KOSTER.
8. Sluiting.
Namens het Bestuur:
A. G. LARMOYEUR, secr.
van Leden
Agenda
1. Verkiezing Bestuurslid.
2. Bespreking van de belangen
der vereeniging.
HET BESTUUR.
Inleggersrente 3 °/0.
Spaarbusjes kosteloos verkrijg
baar.
Slochterstr. 30, SAPPEMEER.
TELEFOON 52.
vragen we Uw belangstelling voor een
vroolijke en pikante filmeomedie
Voor gehuwden en ongehuwden een vuurwerk
van de dolste invallen met briljante lachscènes
Déze raad gaf vader Gerlach aan zijn schoonzoon, toen deze op
het punt stond met zijn dochter in het huwelijk te treden
,,Gelijk of geen gelijk jij bent heer en mees-
ter de man en de baas in huis... jij moet steeds
gelijk krijgen.
Houdt drie dagen voet bij stuk en je zult een
rustig huwelijksleven krijgen
Maar ter zelfder tijd krijgt de huwelijkende dochter van haar
moeder een vrijwel gelijkluidende raad
,,Laat je man nooit de baas over je spelen. Kind,
jT-j kijk naar je vader Hij wilde de baas spelen,
jTn maar ik heb het hem terdege afgeleerd. En nu
jo is er geen volgzamer echtgenoot in de wereld."
Uw Ouders 25 jaar
getrouwd? Geef hun bij
die gelegenheid een mooie
solide klok. Zooeen waar
ze heel hun verder Ieven
een juiste tijdmeter aan
hebben. Zulke KLOKKEN
treft U nu nog aan bij
HOLLE. En nog tegen
een redelijken prijs.
Komt U eens zien?
HOOGEZAND
TEL. 341.
KOLHAM.
'm in 'tCafé BOERMA.
HET BESTUUR.
H. H. VEEHOUDERS!
FEUILLETON.
H
00ST-G00RECHT
WINTERTUIN
HOOGEZAND
ZONDAG 20 April
Prijswinnaars
MUSICAL TE A
om fraaie prijzen.
Deskundige Jury's.
HENSEN - Martushoek.
Afd. Sappemeer
7. Rondvraag.
des avonds te 8 uur,
in het NUTSGEBOUW.
Hoogezand-Sappemeer.
HAAL NU GOEDE
VRUCHTEN UIT UW TUIN!
Wij hebben 1ste KLAS ZAAD.
Nog ailes ruim voorradig.
KUNSTMEST zoo lang de
voorraad strekt.
en
in
M,,, M—ii i —m h h m 11 m ii i ii mi 11 m wffl hiii 11 iiiiiii—im I Iinm iniMiiiTHmMmMMniiïniiMmniTiinMi
Toegang 18 jaar.
■m
Aanvang 7 uur.
Zaalopening 6.30 uur.
HET middel voor navuil en witvuilen bij vee is
Fabr. firma Lieve Co - Vlaardingen.
Hoofdvertegenw. H. SMIT, Muurstraat 5a, Groningen.
Grossier: firma J. BUS Co, Piuimerstr. 4, Groningen.
1.
Op den slotvijver lagen de dichter-
lijke waterrozen, droomend stil, als
reine gedachten vol schoonheid.
Het maanlicht drong tusschen de
eikenkruinen door, gleed lager, naar
gras en struiken, naar het donkere
water, waarin het levenwekkend tin-
telde, naar de bloemen, die in haar
gouden hartjes als dankend de zachte
stralen opvingen.
Fluisterend ging het door 't groen,
als deden de legenden, spookvertellin-
gen, geschiedenissen der werkelijkheid
van eeuwen her de ronde.
In de enkele gebroken ruiten der
ruïne staroogde 't droefgeestige bleeke
licht en zij kregen iets van holle oogen,
die nog in den nacht wilden kijken. 't
Waren uitgebluschte oogen, die zich
niet sluiten konden.
't Riet wiegelde met sierlijk waaiende
pluimen en stiet de slaapdronken licht-
bloemen, waartusschen de nesten der
wilde eendjes en karkieten verborgen
waren.
Om den stompen toren krijschte het,
huiverig, scherp, met nijdige gilletjes.
Fladderend geruisch ging altijd rond
hoog, laag, in rusteloos kleppen van
kleine vlerkjes
Vleermuizen, overal vleermuizen.
Geheimzinnig was 't om de oude
ruïne, spookachtig. En toch zoo mooi,
zoo eenzaam, zoo liefelijk romantisch.
't Was een plek om te droomen van
de oude balladen der middeleeuwen, om
er te neuriên over oude eentonig-ge-
voelige wijsjes, z66 zacht, dat het lcoel-
tje ze overstemt en ze meevoert op zijn
adem. Om er te denken aan de rid-
derlijke daden der vroegere geslachten,
om er te huiveren ook bij herinnerin-
gen aan ruw misbruik van macht,
ongebreidelde hoogmoed en twistzucht.
Eeuwen weefden om het vervallen
kasteel een betoovering van sagen en
spoken en de boeren uit den omtrek
sloegen een kruis, als zij in 't schemer-
uur langs den slotvijver moesten.
Er werd gefluisterd
Ginder, links van 't slot, storfd op
een heuveltje een verweerde steenen
bank. Somber stak een stervende eik
er zijn takken naar uit deze arm-
zalige, door storm en bliksem verminkte
stam had op zichzelf reeds iets huive-
ringwekkends. En als dan de schemer
met zijn vale tinten uit iederen vorm
gedrochten schept, als de gluipende
stilte, die om den verlaten burcht
hangt, ieder blad. iedere grasspriet ge
heimzinnig doet worden in zijn ge-
fluister met den wind, dan
Er waren er in het dorp, die vol-
hielden, dat ze er 's avonds twee vrou-
wengestalten hadden gezien. In diep
rouwgewaad, de jongste de oudere
steunende met haar arm, waren zij
voortgegleden, stil, alsof geen voetzool
de aarde raakte, geen helmpje knakte.
Daar op de bank hadden zij gezeten
en zij waren niet wedergezien.
Neen, wie er niet wezen hoefde, bleef
liever daar weg, bij den stillen vijver.
Ieder jaar echter keerden er dezelfde
gasten weder, reigers en ooievaars,
wilde zwanen
Ieder jaar kwamen dezelfde men-
schen er terug en dan stond onder
den ouden spookeik de ellendige rollen-
de hut de menschelijke woning,- die
niet veel beter en ruimer was dan een
hondenhok.
Toch, hoe armelijk ook, voor het
eenig ruitje stond altijd een glas, dat
in den zomer de bonté veldbloem er
drenkte en 's winters een takje groen.
Een smalle kinderhand zette daar
dat glas neer en dan keken fluweelige
oogen vol gloed neer op de lieve
natuurkinderen met hun onschuldige
kopjes
't Is al zoo duister onder de boomen
maar op den vijver tintelt en glinstert
het in trillende lichtstrepen en de
witte waterbloemen slapen op haar
groote, ronde bladeren.
't Fladderen en kleppen kwam en
ging, omhoog, omloog, rusteloos. De
schelle, dringerige stemmetjes
schreeuwden hier, daar, ginds, overal.
De sterren pinkten hel in het don-
kerblauw, de onfneetbare ruimte daar-
boven, en zij spiegelden zich in het
zilveren vijverschild, tusschen lisch en
waterrozen.
Op het trapje van den wagen hurkte
een tenger wezen in armoedige kleeren
gehuld,
Met de ellebogen op de knieën, het
hoofd in de handen zat zij daar, pein-
zend, genietend in den heerlijken ster-
renhemel, in het maanlicht, dat zijn
spel speelde op den vijver.
Een akelige kreet jammerde door de
stilte.
„Een uil," dacht het kind zonder te
rillen. Zij kende de geluiden der dieren,
de stemmen der natuur in't nachtelijk
donker.
't Loopt mis met 't mensch, de uilen
krijschen er van geweld," had de vrouw
van den boer 's middags gezegd.
Het kind had het gehoord en er van
gehuiverd. Maar zij geloofde niet aan
de sombere voorspelling der uilen die
vogels schreeuwen immers elken nacht,
Zij hoorde het altijd, als zij op het
trapje zat om naar de sterren te zien
of als zij wakker lag te droomen op
haar armoedig bed.
Zij was wel een geheel bijzonder
wezen, het zwerverskind.
Zij was niet geheel onontwikkeld en
zeldzaam begaafd van aanleg. Peinzen
en navorschen was haar liefste werk en
haar vrije leven gaf er haar aile gele
genheid toe.
Zij wist veel van de natuur, zij kende
haar bij nacht en dag, bij zonneschijn
en mistroostig-grauwe dagen. Zij wist
veel van de dieren en de bloemen, zij
was een kleine natuurkundige zonder
dat zij 't zelve wist.
Vooral bloemen en vogels had zij
lief en ook boeken. In een mand
bewaarde zij haar schat, oude versleten
schoolboeken, een oud testament, ver-
zen, sprookjes Aile boeken, die
vriendelijke menschen het kind hadden
gegeven, omdat zij er „zoo vreemd
mee in. haar schik was."
Urenlang kon zij in een hoekje van
den wagen zitten, met een der boeken
op den schoot, het lampje naast zich
op den vloer. Dan genoot zij als moe
der al lang sliep, de wind om het wrak-
ke voertuig floot, de regen eentonig
druppelde op de kap van den wagen
en Hector in zijn droom blafte, alsof
hij met andere honden aan 't vechten
was.
Dan leken de verhaaltjes, die in de
oude boeken stonden, veel mooier en
kleuriger dan bij het daglicht. Dan
leefden al de gestalten voor het meisje,
dan vulden zij de stilte om haar heen,
zagen haar aan alsof zij haar vrienden
waren.
En dan deed zij hun vragen, belang-
stellende, maar altijd naïeve vragen
en zij beantwoordden die vragen heel
vriendelijk.
Zoo leefde het kind in haar onwer-
kelijke wereld en vergat, hoe arm zij
in de werkelijke wereld bedeeld was,
Vader was dood. Hij was niet slecht
geweest, maar de atmoede, de nijpende
armoede, waaraan geen ontkomen was,
verbitterde hem. Hij was zwak, dikwijls
lijdend en werken viel hem te zwaar.
Met allerlei kleinen handel, met zingen
en spelen, had hij zich door het leven
zien te helpen.
Hij dronk niet, had nooit gestolen,
zelfs gebrek had hem niet tôt mis-
daad gebrachi maar leven in gebrek
en sterven in gebrek, dat troostelooze
vooruitzicht deed hem vervallen tôt
ongeneeselijke melancholie. Tôt den
laatsten dag was hij uitgegaan met
zijn harmonica om voor de huizen der
bedeelden zijn sombere wijsjes teklagen.
Dikwijls hadden ongevoelige luisteraars
hem hun geestigheden toegeschreeuwd
(Vervolg op pagina 4)
