WAARSCHUWÏNG
Sestrijding van Wandgedierte
Wij leveren Rijwieien zonder bon
Garage PRINS,
3. H. TEUBEN
Pfjpen
H. TEUBEN
Huurboekjes - Iremer's Boekhandel
A. KRASTEV, Zaadhandal,
1.1.
Dagelijks
Geopend
Leeren Koffers
PETTEM
HENSEN Martenshoek
PE1KPLANTEM
TÉ- en Sioemzaden.
»TIKU«
KREMER's Vulpenhuis
BIOSCOOP - HOOGEZAND. [t
LILY BOUWMEESTER
Edele
nieuwe RIJWiELEN
Wat doet ge liever
van 6 tôt 7 uur.
H. v. d. WERFF
De Hollandsche film
MORGEN GAAT HET BETER.
Avondvoorstellingen 8 uur. Zondagmiddag half 5.
H ARTEN.
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD
Officieel Orgaan voor Hoogezand en Sappemeer
Spaarbank
Plaatselijk Nut
Spaarbank
Harkstede-Scharmer
71e Jaargang
ZATERDAG 26 April 1941
Oplaag 8000 exemplaren No. 17
Drukker-Uitgever T. K. KREMER
N.V. BOUWKAS „ROHYP"
P. v. DU KEN - Hoogezand.
Heeren profiteert hiervan
Enorme collectie
un
a
oc
X VRIJDAG 25-, ZATERDAG 26-, ZONDAG 27- en
WOENSDAG 30 April,
een film waarbij men zich
uitstekend zal amuseeren
SAPPEMEER
Telefoon 213.
Inzending van advertenties vôôr Vrijdagmiddag 12 uur.
De Burgemeesfers en Welhouders van HOOGEZAND en
SAPPEMEER maken bekend, dat ALLE personen die in deze
gemeenten verhuizen, alsmede de eigenaren, die hunne woningen
àan nieuwe bewoners hebben verhuurd, verplicht zijn om aangifte
te doen tôt onderzoek van woningen en inboedels ten gemeente-
huize.
Bij niet aangifte steit men zich aan strafver-
volgïng bioot.
HOOGEZAND, 23 April 1941.
Burgemeester en Wethouders van Hoogezand
J. TU1N, Burgemeester.
G. ZWiERS, Secretaris.
Burgemeester en Wethouders van Sappemeer
A. JONKEREN, Burgemeester.
J. J. PERDON, Secretaris.
Indien U nog een paar banden heeft.
Bij ons vindt U een grote sortering
w,o. met 3-versnel!ingsnaaf.
Vakkitnrîige reparatie's. Esliijke prijzen.
Noorderstraat 138
SAPPEMEER
Duur wonen in een huurhuis en Uw
B leven lang huur betalen of Goedkoop
wonen in een eigen huis en toch in
illTHL 20 îaar het huis 8elieel afbetalen
Hooge hypotheek-rente betalen of
!^B Irentebedrag gebruiken om Uw
[■—■■il II schuld af telossen? Vraagt inlichtingen
AMSTERDAM (C) - SPUISTR. 219-221
Hoofdvert. W. JOËL, Zuidlaarderweg Kielwindeweer
Wij hebben een enorme sortering
De nieuwste prachtige dessins.
HOOGEZAND.
Verl. Hoofdstraat
in aile prijzen en
modellen.
Noorderstraat 56
Sappemeer.
HAAL NU GOEDE
VRUCHTEN UIT UW TUIN
Wij hebben 1ste KLAS ZAAD.
Nog ailes ruim voorradig.
KUNSTMEST zoo lang de
voorraad strekt.
Slochterstr. 30, SAPPEMEER.
Bij de
is Uw dubbeltje de koning.
Dit is een greep uit onze
groote voorraad artikelen
1 rôl Kastpapier 10 M. 10
1 pakje Champoon 10 et.
2 pakjes Bleekpoeder 10
1 pakje Scheermesjes 10
Inlegzooltjes 10 paar 10
Grote bus Schuurpoeder 10
1pakje Zeeppoeder1 bon 10
1 pak Talkpoeder 10
1 Theezeefje 10
2 Pansponzen 10
1 doosje Zoolbeslag 10
1 Map Schrijfpapier 10
5 Notitieboekjes 10
1 Scheerspiegel 10
1 Tandenborstel 15
1 doos Verband Watten 15
1 kaart Drukknopen 15
Wasbaar Kastrand 15
Poetsdoek voor aile
metalen 20
60 Mottenballen
Wasboenders 2 v.
Busjes Koperpoets 2 v. 25
Grote bus Koperpoets 25
Linoleumwas 35 en 60
20
25
Kielsterstraat 15, Tel. 73,
HOOGEZAND.
Hoogezand-Sappemeer.
Inleggersrente 3 °/0.
Spaarbusjes kosteloos verkrijg-
baar.
Koolteer
Carbolineum
Blackvernis
Kleur-Carbolineum
Brugstraat Tel. 89 MARTENSHOEK
Puntvrij.
Groote voorraad
Prachtige
PRIMULAVERUS
VIOLEN
MADELIEVEN
VERGEETMIJNIETJ ES
GLADIOLENBOLLEN
DAHLIABOLLEN
enz. enz.
Het aangewezen adres voor
OC
Cû
S
Z I TTIN G
a s
WOEN SDAG
30 April van 3—7 uur n.m.
W. BROEKEMA, Adm.
Door schrijfpennen
TELEFOON 52.
Théo Frenkel, Paul Steenbergen, Nico de Jong,
Fie Kôhler, Ko Arnoldi, Aaf Bouber, Lau Ezer-
man, Mien Duymar v. Twist, Piet Kôhler, Guus
Weitsel en vele anderen in
Een beeld uit het leven van een modem meisje,
dat haar eigen weg door het leven gaat, een weg,
die leidt via een groote carrière naar geluk.
De heldin overwint aile moeilijkheden die zich
daarbij voordoen en heeft dit ailes te danken aan
haar vaste vertrouwen, dat na een moeilijke dag,
een nieuwe aanbreekt nooit mag men de hoop
opgeven, want
Toegang elken leeftijd.
FEUILLETON.
2.
OOSTGOORECHT
wordt huis aan huis gelezen te HOOGEZAND, Kiel-Windeweer, Kropswolde, Westerbroek, Foxhol, SAPPEMEER Borge^ompagnie, SLOCHTEREN, Siddeburen, Schildwolde,
Hélium, Kolham, Harkstede, Scharmer, Lageland, Overschild, NOORDBROEK, ZUIDBROEK enz.
Dit BLAD verschijnt ZATERDAGS
Franco per post f 1.20 per jaar.
v.h. T. J. BORGES1US Zn.
Behangselpapier.
LU
TEI.S49
oHO^
Morgen gaat het Beter.
Zij ijlde echter naar de huizen, waar
toch menschen waren zij snelde naar
het eerste verlichte venster, dat zij zag,
instinctmatig als de nachtvlinder uit
het duister toevliegt op het licht.
En toen de voordeur niet werd open-
gedaan, drukte het kind haar ontsteld
gezichtje tegen de ruit en keek in de
kamer. Er was niemand en toch
brandde er het licht, midden in den
nacht. Zij sprong de stoep op en rukte
woest aan de bel.
„Doe toch open riep zij smeekend
en hulpeloos.
Er werd geopend het kind zag nau-
welijks wie voor haar stond hijgend
stond zij midden in de vestibule en
streek zich de lange, verwarde haren
uit de oogen.
„Wat wil je, kind
't Was een koele stem, maar toch een
vrouwenstem.
„Moeder is dood," zei het kind ril-
lend, maar zij schreide riet; haar
oogen glooiden koortsig,
't Is Mignon, marna riep een
jongensstem door de gang.
Het kind keek op en blikte vol ver-
wonderden angst in een blozend, vroo-
lijk gezicht. Zij kende hem wel, het
was .Albert van den dokter.".
„Wou je papa spreken riep
de
jongen voor zijn moeder heen en kwam
nieuwsgierig een stap nader.
„Ga naar de huiskamer, Albert" zei
mevrouw gebiedend, en Albert ging,
hoewel schoorvoetend en niet zonder
herhaaldelijk om te kijken. In de deur
van de huiskamer bleef hij onopgemerkt
luisteren.
„Wou je den dokter spreken
Het meisje plukte gejaagd aan haar
lokken.
„Moeder is dood," herhaalde zij, alsof
dat ailes was wat zij te zeggen had.
En het was ook ailes, want zij wist
niet wat zij doen moest, niet wat zij
zeggen zou.
„Arm kind, dat is heel treurig voor
je. Was je moeder ziek, of is zij plot-
seling gestorven
Hoe vriendelijk de vraag ook gedaan
werd, voelde het kind met al de fijne
zintuigen der smart de koelheid ervan
en zij bewoog haar gezichtje zoo zenuw-
achtig, dat de doktersvrouw een schrede
nadertrad.
„Ben je niet wel, meisje
Het kind schudde haar hoofdje als
in onuitsprekelijke foltering, zij scheen
fets weg te slikken ep kreunde „moe-
der."
„De dokter is niet thuis, maar hij
zal wel gauw komen. Woujehemiets
vragen Kom maar mee naar de keu-
ken, dan moet je eens vertellen, wat
je eigenlijk komt doen. Je bent het
meisje dat langs de straat zingt, niet
waar
Het kind knikte, maar bleef stijf op
haar plaats. De vragen troffen haar
niet, zij misten de werkelijke belang-
stelling, welke een vraag zoo innig
maakt, dat ze in het hart doordringt.
„Papa noemt haar Mignon," riep
Albert uit de deur.
„Heet je zoo, m'n kind
Weer bewoog zij onrustig het hoofdje.
„Ik heet Mara. Ik wil terug naar
moeder zij ligt zoo alleen."
En zij wilde snel wegloopen.
„Je kunt midden in den nacht toch
niet zoo alleen gaan, kind, en de dokter
komt zeker gauw terug. Je kent hem
wel, is 't niet Hij is immers wel eens
bij je moeder geweest Ga met mij
mee."
„Ik wil liever naar moeder
„Wat? Is Mignon hier, in den nacht?
Is er iets gebeurd, kleine meid
Mara draaide zich om de dokter
was teruggekeerd. Met gelaten droef-
heid zag zij den vriendelijken heer aan
en vertelde het verschrikkelijke ook
aan hem, met haast toonlooze stem.
„Moeder is dood
Ach, arm kind Kom, ik ga dadelijk
naar haar zien. Ga je met me mee
Misschien is zij alleen bewusteloos en
kunnen wij haar nog helpen. Totstraks
vrouw Albert gauw naar bed
Hij nam het kind bij de hand en
stapte snel voort. Het was zoo helder
als bij dag.
„Vertel mij nu eens ailes, kindlief.
En wanhoop nu maar niet dadelijk.
Wij zullen haar misschien nog beter
kunnen maken."
Zij ging op een drafje naast hem.
„Ik had melk voor haar gekocht, zij
lag stil te slapen en ik was gaan lezen.
En toen wou ik haar de melk laten
drinken en zij hoorde niet. En zij lag
zoo stil, zoo heel stil en haar handen
waren heelemaal koud. Moeder is dood,
zij is zeker dood, anders zou zij wel
geluisterd hebben. Zij luisterde altijd
en nu hoort zij niets meer. En toen
is Hector in den wagen gekomen en
die zag het ook en hij huilde zoo.
Die arme Hector wist ook wel, dat zij
dood was, want zij hoorde hem ook
niet. Want wij hielden zooveel van
mekaar, allemaal. En zij luisterde
altijd, als wij verdriet hadden, ook naar
Hector
Het kind sprak gejaagd in één adem
door, zij scheen de woorden met moeite
uit de keel te wringen en de anders
zoo klankrijke stem klonk heesch.
Maar nog schreide zij niet.
De dokter zuchtte diep, hij hadmede-
lijden met het kind.
„Arme Mignon, 66k alleen en zwer-
vend," zei hij zacht.
Door den mooien maneschijn liepen
zij voort, langs den slotvijver waar de
waterrozen bloeiden, langs de oude
spookachtige boomen. De dokter keek
door het struikgewas naar de ruine,
zag de sterren pinkelen en boven hun
hoofden kraste akelig een uil. De
struiken fluisterden en ruischten ge-
heimzinnig. Eentonig alsof geesten-
lippen gebeden prevelden.
En bij tusschenpoozen jankte een
hond met klagend langgereikt huilen.
Het klonk zoo droevig, zoo welsprekend.
Het trouwe dier bewaakte zijn zacht-
zinnige meesteres en zijn smart kon hij
niet anders uiten dan door bij haar
lijk te weenen op zijn manier.
Ook de hond moest lucht geven aan
zijn scheidingssmart.
„Hector," zei Mara huiverend. „Hij
heeft ook zooveel verdriet."
„Braaf dier sprak de dokter goed-
keurend, „hij is oprecht en trouw."
Dat deed Mara weldadig aan, haar
handje omvatte steviger de hand van
den arts.
Zij voelde zijn deelneming en was
hem dankbaar. Zijn sympathie daalde
verzachtend op haar leed. En toen zij
de wagen naderden, ging de dokter
vooruit.
Hastig klom de dokter in den wagen
en Mara hurkte gehoorzaam op 't
trapje neer.
Daar had zij denzelfden avond ge-
zeten vol tevreden gedroom, genietend
al de schoonheid der natuur, starend
naar de sterren, de waterrozen
En nu zag zij ze niet, wat waren
nu nog die sterren en bloemen Daar in
den wagen sliep moeder en zag ze ook
niet meer.
Toen kwam de dokter uit den wagen
zag ernstig neer op het kind en zei met
liefdevolle zachtheid
„Mara
En Hector barstte weder uit in
smartelijk gehuil hij stond tegen de
bedstede en met achterwaarts geworpen
kop klaagde hij jammerend zijn groot
leed.
„Mignon zei de dokter medelijdend
en boog zich tôt het kind, dat zoo stil
bleef en niet schreide.
Zij zag met vreemde oogen naar hem
op.
„Ik wist het wel zij zou wel geluis
terd hebben, naar mij en naar Hector,"
stamelde het verlnten kind.
„God is goed, kleine Mignon, en je
(Vervolg op pagina 4)