Klohlag uur
OPENT
Je Kandelaar"
M. LANTING
JUIEX"
ZBNNESCHEIMEK
Binnenkort
DRUKWERKEN
Slochtsr Courant en Onst-GoornÉ
Tuingereedschappen
Drukwerken
KEURIG UITGEVOERD.
Druklcerij
T. K. Kremer
Luxe- en Huisb. Artikelen
Braidssluiers en
Bruidsbouquetten enz.
IJzerhandel - Hoogezand
KlEMEI's
Goellian'jel
Mej. Gr. BRAAM, Kolham.
Zoowe! in groote als kleine
oplagen en in elke gewenschte
uitvoering worden in den kortst
mogelijken tijd en tegen de
laagste prijzen geleverd door
[Dames,
Aile voorkomende
P. v. DU KEN - Hoogezand.
UNICUM
hedenmiddag
E!ec. KRONEN
KAPPEN
APPARATEN
GLAS en
PORSELEiN
die gaan trouwen
liet speciaal adres is voor
Nog uit voorraad lever-
baar
UW ADRES
TELEFOON 103.
Textiel voor de Huisvrouw.
De gezellig ingerichte ver-
koopafdeeling en de grote
keus Zal ook U de
overtuiging geven
Voor iets
aardigs.
wordt overgegaan tôt de
uitreiking van het nieuwe
persoonsbewijs.
Deze persoonsbewijzen
blijven 5 jaar geldig en
net is dus wel noodzake-
lijk deze goed te bescher-
men, daar het, indien U
het los in de zak draagt,
er spoedig minder rnooi
uitziet en onduideliik
wordt.
Laat Uw persoonsbe
wijs ook werkelijk Uw
persoonlijkheid bewijzen
bescherm het daarom met
een handig étui uit:
SAPPEMEER.
worden door mij spoedig en tegen billijken priis
geleverd, als BRIEFKAARTEN, BRIEFPAPER
ENVELOPPEN, REKENINGEN, GONVOG A-
TIES, PROGRAMMAI, ENTREEKAARTJES
LOTEN, VERLOVINGSKAARTEN. NAAM-
KAARTJES, GEBOORTEKAARTEN, ROUW-
BRIEVEN, ROUWKAARTEN enz.
Agentschap
ADVERTENT1ES worden zonder prijsverhooging
aangenomen.
Beleefd aanbevelend,
Niet minder dan in normale
tijden willen de plaatselijke
manufacturiers ook thans hun
clieëntele ter wille zijn met aile
mogelijke services.
Nu bij schaarste van katoen
en wol, andere stoffen, aïs kunst-
zijde, celwol en melkwol, meer
naar voren worden gebracht, zal
een goede voorlichting ons zeer
van nut kunnen zijn.
Wij zijn overtuigd, dat vele
minder goede resultaten, die
menigeen reeds heeft ervaren
met deze „synthetische vezel"
te wijten zijn aan deonbekend-
heid met het artikel, waardoor
het niet die behandeling krijgt,
waarop het aanspraak mag
maken.
Iedere huisvrouw moet min of
meer op de hoogte zijn van de
eigenschappen dezer artikelen,
en weten*. hoe artikelen uit deze
grondstoffen vervaardigd, gewas-
schen, gedroogd en gestreken
moeten worden.
In de volgende artikelen zullen
wij U door een deskundige laten
voorlichten.
Attendeer Uw kennissen op
deze aan de orde van den dag
zijnde vraagstukken, knip de
artikelen uit en raadpleeg ze bij
het wasschen.
H. H. VEEHOUOERS!
Grossier
Een Damesportemonnaie.
Een autowiel.
Inlichtingen opwerkdagen des
voormiddags tusschen 9 en 11
uur, politiebureau achter het
gemeentehuis te Hoogezand.
Een menschenleven lang heb
ben wij hooren redekavelen over
het al of niet wenschelijke van
samenvoegingvan kleinegemeen-
ten met grootere, schrijft de
„Haagsche Post".
„TeIkens als weer eens een
wetsontwerp van zoodanige
strekking in het parlement aan-
hangig was, ging het hek van
den dam. Met uiterste vernuftig-
heid werden argumenten aange-
voerd om zich tegen de voor-
genomen samenvoeging te ver-
zetten Toch wss in den regel
het effect nihil en zoo zijn in
den Ioop der jaren enkele tien-
tallen samenstellingen tôt stand
gekomen en is het totale aantal
van 1100 gemeenten geleidelijk
ingekrompen. Van de vroeger
zoo zwaarwichtige vcrzctargu-
menten hoorde men daarna nooit
meer iets. Het opruimingswerk
der al te kleine gemeenten vor-
derde echter slechts zôô lang-
zaam, dat ons kleine land nu
nog 347 gemeenten niet minder
dan 2000 zielen herbergt. Er is
wel eenig vooruitzicht, dat het
samenvoegingsproces door de
vereenvoudigde en meer autori
taire werkwijze van de hoogere
bestuurslichamen nu zal worden
bespoedigd. Dit Iijkt ons een
voordeel juist nu, omdat op al-
lerlei gebied zich een centrali-
satie van bestuur aan het vol-
trekken is. De al te vele kleine
gemeentelijke administratiën met
dorpspotentaatjes aan het hoofd
belemmeren vaak een goede
functionneering van het centrale
bestuursapparaat. Men denke b.v.
maar eens aan de distributie-
maatregelen. In dit verband ver-
melden wij een opmerkelijke
beschouwing van dr. D. Simons
in de Economisch-Statistische
Berichten. Ook deze deskundige,
die toch wel een open oog heeft
voor de gevoelswaarde van
plaatselijke voorkeur van het
dorpskarakter, dringt er op aan,
dat de al te kleine gemeenten
znllen verdwijnen, daar zij on-
voldoende en onvolwaardige
bestuurseenheden vormen. Zijn J1J &et.ui£e zlJn
de 347 allerkleinste gemeenten
maar eerst eens verdwenen, dan
kan men verder zien, of er nog
voldoende redenen bestaan voor
verdere rationeele concentratle".
De onweerstaanbare.
hè
En dan staat de collectie:
voor U gereed.
WEET U
dat het BLOEMENHUIS
dat wij het eenigste ter
plaatse zijn voor het
vervaardigen, leverenen
schikkenvan Uw Bruids-
sluier
Nadere inlichtingen worden
gaarne door ons verstrekt.
p. vu Dira,
Bij een AANKOOP van
f 2.50
een aardige herinnering
HOGtDSTRAAT 57 HOOGEZAND
MET middel voor navuil en witvuilen bij vee is
Fabr. firma Lieve Co - Vlaardingen.
Hoofdvertegenw. H. SMIT, Muurstraat 5a, Groningen.
firma J. BUS Co, Pluimerstr. 4, Groningen.
Officieele Publicatie
Gevonden voorwerpen.
moedertje is nu met je vader hereenigd
en later zie je hen beiden terug. Zij
zijn nu veel gelukkiger dan hier op
aarde. Het kan hier soms zoo treurig
zijn en dan moeten we ons verdriet
flink uitschreien, dat is beter voor ons."
Het kind bleef roerloos zitten. Nog
drong de troost niet in haar wanhopig
hart door.
„Geloof je niet, Mingnon, dat zij in
den hemel gelukkiger zijn
„Ja ik ik weet het niet
het is niet zeker
„Celoof je dan niet aan den lieven
Jezus, die ook zooveel verdriet had en
ook gestorven is Véél droeviger dan
ooit eenig mensch stierf
„Ja, ik weet het En Lazarus is
gestorven en toen heeft de lieve Jezus
ook geschreid maar Hij heeft hem
weer levend gemaakt. Het staat in mijn
testamentboek Maar het is zoo lang
geleden.
„Later, mijn lieve kind, Als wij
allen weer bij elkaar komen als de
aarde ophoudt te bestaan en er alleen
een hemel van gelukzaligheid is. Maar
wij mogen niet wanhopen, Mignon,
dat doet onzen lieven afgestovenen
zeker verdriet."
Weten zij het dan als wij om hen
schreien vroeg Mara zacht, opziend
naar den man, die zoo den kinderlijken
toon vatte om haar te troosten.
„Ja, zij zullen het zeker weten, zij
hooren onze gebeden immers ook."
Het hoofdje boog zich weer, zacht
schokten de schouders, het kind snikte
en trilde van pijn.
„Als moeder daarboven tôt den goe-
den God zegt ik heb mijn lief kind
op aarde moeten achterlaten, wees Gij
haar Vader en bescherm haar, zal Hij,
Die almachtig is en vol van eindelooze
liefde, dat dan niet doen
Hector huilde hartverscheurend bii
het lijk.
„Zij ligt daar zoo stil en zij zullen
haar ook onder den grond leggen
Dat hebben ze met vader ook gedaan."
„Kijk omhoog, m'n arme, kleine, be-
droefde Mignon. Kijk naar den hemel
en de trouwe sterren. Niet naar de don-
kere aardo, alleen daarboven is hoop
en troost, haar ziel, die u lief heeft, is
dààr. Denk aan Lazarus en aan het
weerzien, dat alléén kan je opbeuren."
Verlichtende tranen stroomden uit
de pijnlijke kinderoogen.
„Schrei gerust uit, wij zullen eerbie-
dig voor moeders lichaam zorgen zij
zelf heeft nu reeds meer vreugde en
vjede.dan wij."
„En Hector, zal hij haar ook weer
zien Hij houdt ook zooveel van haar
en hij huilt zoo om haar."
„Alles wat goed en trouw is, is wel-
behagelijk aan Hem, Die ailes schiep.
En Hij weet en ziet ailes. Ga nu met
mij mee, Mignon, wij gaan voor
moeder zorgen."
„Neen
„Kom, hier kun je niet blijven."
„Ik wil niet weg
De dokter voerde haar den wagen
binnen en ontdekte het glimlachende
gelaat der doode.
Toen hief hij het kind op.
«Stil, hond, braaf dier IVîignon, zie
je lieve moeder nu eens goed aan Zie
je wel, hoe rustig zij slaapt Zie je
hoe zij giimlacht
„o, moesje, kijk
„Ja," snikte Mara,
nog één keer naar me
„Weet je wat zij daarmee zeggen wil?
„Mignon, ik ben gelukkig en je moet
niet over mij treuren, vergeet mij niet,
maar wees nie zoo erg bedroefd. Blijf
mijn eigen lief kind, dan wacht ik bij
vader op je." Zie maar, hoe zij lacht,
zij is werkelijk gelukkig. Geefhaar een
kus en ga met mij mee."
„Neen, ik wil bij haar blijven
Ik wil met Hector sterven. Ik wil niet
weg
„Je moogt niet sterven, je moet eerst
den hemel en het weerzien leeren ver-
dienen. Jezus luistert wel, maar Hij
wil dat je nog zult blijven leven en
dus wil moeder het ook. Hoor je;
Mignon, moeder wil het ook."
Het kind vouwde eensklaps plechtig
de handen en zag met haar donkere
weenende oogen haar vriend aan.
„Zal moeder het weten, als ik ge-
hoorzaam ben Zal zij er blij om zijn
„Ja, mijn lief, gehoorzaam kind. En
zij zal je er voor beloonen, Je zult weer
gelukkig worden," zei de trooster
ernstig
Met bevende lipjes kuste zij het
dood gelaat, nog weer en opnieuw,
telkens.
„Nacht, moeke
De dokter nam haar op.
„Breng mij weg," kreunde zij nauw
hoorbaar.
Hij droeg haar uit den wagen,
„Houd de wacht, Hector, brave hond!
riep hij nog achterom.
Het goede dier stond trouw tegen de
bedstede en door den maneschijn
schreed de krachtige man, lieflijke
Samenvoeging van gemeenten.
door
ILONA HANSONIUS.
Franco del Bajo was niet wat men
noemt een mooie man. Toch was zijn
succès bij de vrouwen groot. Wanneer
hij op straat liep wierp geen enkele
vrouw of geen enkel meisje hem ooit
een verlangenden blik toe, maar als
Franco del Bajo zijn mond opende en
zong, dan klopten aile vrouwenharten
sneller. Hij was de beste radiozanger
van Spanje.
"Als hij zingt," verklaarde de radio-
omroeper, „gebeuren er in de wereld
nog wonderen." En Franco zelf zei
zelfbewust: „Als ik zing, wieg ik
aile vrouwen in een teedere begooche-
ling en als ik tegen een van haar
zeg ik zing voor jou alleen, dan
smelt zij weg als sneeuw onder een
zonnekus. Hoor, dit is mijn nieuw
programma nummer „Op de groote
boulevard Een nieuw nummer
voor een nieuw meisje! Maar dit
keer is 't mij ernst, dit keer wil ik
een vrouw begoochelen voor haar
heele leven."
"Wie is die ongelukkige vroeg
de omroeper sarcastisch.
„Irma Durgo", klonk het triom-
fantelijk.
„Irma lachte de omroeper. „Irma,
die Pista Nagy vergeefs iedere week
een huwelijksaanzoek doet Mijn
hemel, daar zul je plezier van hebben
Irma wil geen kunstsnaar, die houdt
van de burgerlijke behagelijkheid."
Fianco del Bajo lachte zelfbewust.
"Dat begrijp jij niet, Tibor. Ik zing
de vrouwen eenvoudig in een trance-
toestand. Eén lied is al voldoende.
Dan worden ze zwak en verlangend.
Er ontwaken gevoelens in haar^~ die
hun harten voor liefde toegankelijk
maken. En daarom zal ik vanavond
mijn nieuw lied zingen. Voor Irma.
Als zij weet, dat ik zing voor hààr
alleen, dan zal zij voelen, dat zij
mij toebehoort."
„Misschien zet ze de radio wel af"
veronderstelde Tibor ironisch. „Dat
doet zij in geen geval. Ik heb" zoo
juist met haar getelefoneerd. Drie
minuten na de sluiting van het pro
gramma zit ik in een taxi en tien
minuten later zal Irma al overleggen,
wie van haar vriendinnen brulds-
meisjes zullen zijn. Ik moet vlug
voortmaken, de vrouwen voelen het
meest intensief, wanneer mijn stem
nog in hun ooren naklinkt."
Een paar minuten later klonk
h lanco s stem reeds door den aether
en beroerde millioenen vrouwenharten.
Zoo vleiend en dwinge»d had hij
nog nooit gezongen. Teeder vragend,
Aiet streelend fluisterend klanken drong
nrj de vrouwenharten binnen en al
die vrouwen voelden, dat elk woord,
elke belofte haar alleen gold. En nu
kwam het laatste programma-nummer
„Op de groote boulevard...." );De
violen snikten, de klarinetten zuchtten
en Franco zong: „Op de groote
boulevard, bij de zee en de sterren
daar vond ik jou „J0U stem
kan een stuk îjzer week maken",
zei Tibor bewonderend, toen Franco'
het lied beëindigd had. Maar Franco
kusferde er niet naar, die rende naar
beneden, riep een taxi aan en beval
den chauffeur zoo hard mogeliik te
rijden.
Irma opende zelf de deur, ze was
buiten adem en haar gezichtje tusschen
de donkere krullen straalde. „0
Franco", zei ze ontroerd, Franco
keek lachend in haar verliefde oogen.
Heeft het lied je gegrepen, Irma
vroeg hij innig. „Het was prachtig,
franco, ik dank je Juist toen
de laatste toon wegstierf, kwam Pista
en opeens wist ik, dat ik hem liefheb
Door jouw lied, Franco, zijn gevoelens
in mij ontwaakt, die mij het geluk
hebben gebracht. Feiicfteer me, lieve
franco, ik zal met Pista trouwen.
Enik wou je iets vragen. Wil
"Ik",..vroeg Franco ontredderd,
"la j'j"> zei Irma lief. „Dat heb
je verdiend met je mooie lied „Op
de groote boulevardFranco ik
ben je zoo dankbaar.
woorden sprekend, troostend het weesje
dat hij naar zijn huis voerde.
Zij werd van den arme bagraven.
Vier mannen droegen de baar, waar
op een witte, ongeschaafde kist stond.
De dorpskinderen hadden vriendelijk
kransjes gevlochten en de madeliefjes,
boterbloemen, wilde vergeet-mij-nietjes
en haagroosjes gaven toch een wee-
moedigen zweem van poëzie aan het
treurig tooneel.
Een begrafenis van den arme.
De dorpelingen waren toegestroomd,
nieuwsgierig-belangstellend naar het
zeldzame schouwspel. De kinderen
speelden op het kleine kerkhof, tus
schen de graven mannen en vrouwen
drongen zich om den open kuil en
praatten zachtjes, fluisterend schier
over de doode en het was toch een
weldadig afscheidswoord, dat zij spra-
ken het was toch een bloemengroet,
dien zij meegaven aan ne doode.
„Zij was toch 'n fatsoenlijk mensch"
zei de een meewarig.
„En eerlijk dat ze was," verzekerde
een ander en knikte in diepe gedachten
met het grijze hoofd.
„En zij laat een kind achter, de
stakker,"zuchtte een stokoud moedertje.
„Ach ja, dat kind waar zou het
wezen
„Bij den dokter. Dat 's toch 'n eoeie,
„Daar komen ze, daar komen ze
En fluisterend ging een rouwend be-
klag door den kring van menschen
de kinderen snelden toe en drongen
naar voren om niets te missen van de
begrafenis.
't Ging ailes eenvoudig, doch plech
tig. En er was iets aandoenlijks in de
stille aandacht der dorpelingen.
Hun naieve zielen leefden het treu-
rige tooneel van armoede en verlaten-
heid mede hier was een mensch toch
een mensch, ook al werd hij van den
arme begraven. En zij hadden haar
gekend.
„Zij laat een kind achter
Dit had het medegevoel van ijllen
gewekt en het verzelde haar tôt in het
ruwe grat van den arme. Daarin was
iets schoons en verhevens.
«De dokter, de dokter met 't kind
Men maakte eerbiedig plaats.
Toen had de ter-aarde-bestelling
plaats
De dokter stond naast het graf en
hield zijn armen geslagen om de ten-
gere schouders van Mara, die Hector
aan een touw vasthield.
Het kind stond rechtopen onbeweeg-
lijk en staarde naar de droevige han-
deling zonder een wimper te voelen
trillen met wijdgeopende oogen en
stervensbleek staarde zij de wegzinken-
de kist na en dan in den kuil.
En Hector liet zich gedwee vasthou-
den en stond dicht tegen haar aan,
eveneens de kist nastarend als in
ademlooze aandacht.
En al die omringenden keken naar
de twee verlatenen. Het meisje droeg
een fraaien krans de dokter had dien
voor haar uit de stad laten komen en
niets had het arme wezentje zoo troos
tend aangedaan als het mooie laatste
geschenk, dat zij aan moeder
geven.
zou
(Wordt vervolgd.)
