rssp. Fntohuis GONENS en loto BEUME8,
Mans Landhoeden
HENSEli - Martenshoek.
Eet-, Thés Ontbijtserviezen,
PuIIir, Glaswerken enz. enz
A. J. BCNTING,
N.V. Veenkoloniale Bank
voor Hypotheek en
Scheepsveiband
Dividendbewijs nu. 10
Dagelijks
Geopend
H. C.
DEKKLEDEN te huur
ier.
F. v. d. SPAN Jr.
Tuingereedschappen
BIOSCOOP - HOOGEZAND
B. RUDING 6z. - Sappemeer
H. TEUBEN
HANS SÔHNKER
Edele
'sMaandags de geheeledag
GESLOTEN
Heerlijke geparfumeerde TOILETZEEP 15 et.
van 6 tôt 7 uur.
Aanleg en Onderhoud
van Tuinen.
H. v. d. WERFF
B. H. TEUBEN
ATTENUE
GESLOTEN
Advertentiën
H. KOK
45
RENé DELTGEN
WINNIE MARKUS
4*3 Avondvoorstellingen 8 uur.
e4
e4
H ARTEN.
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD
Officieel Orgaan voor Hoogezand en Sappemeer
Spaarbank
Plaatselijk Nut
il iihiiim» m fflp
Staande Mans-zomerpetten.
Bloemwerken
Bruidswerken
Gralwerken
NERGENS
Porselein,
Tafel-, Thee-
en Ontbijtserviezen
GEZICHTSHAREN
P. v. DIJKEN - Hoogezand.
■❖3
*3
♦3*3
■4*3
*3
*3
♦3*3
-4*3
♦3*3
♦3*3
E*
E*
E*
E*
E*
E*
E*
E*
E*
E4*
E*
E*
E*
E*
E4*
E*-
E*
E4*
E4*
E4*
E*
E4»
Zondapiddag half 5.
E*-
E*
1
71e Jaargang
ZATËRDAG 14 Juni 1941
Oplaag 8000 exemplaren No. 24
Drukker-Uitgever T. K. KREMER
SAPPEMEER ïh- T- JôSSs 4 z- Telefoon 213.
Vanaf heden zijn de FOTOGRAVEN
Voor de plaatsen Hoogezand en Sappemeer
Blauwe, grijze, beige, witte
Wij zijn nog ruim gesorteerd in
Ziet onze Etalages.
Kielsterstr. 15, HOOGEZAND,
Tel. 73.
gev. te SAPPEMEER.
Ingevolge besluit van de Al-
gemeene Vergadering van Aan-
deelhouders d.d. 12 Juni 1941 is
met ingang van heden betaal-
baar gesteld met 7 °/0.
Hoogezand-Sappemeer.
lnleggersrente 3 °/0.
Spaarbusjes kosteloos verkrijg-
baar.
Uw adres voor
is en. blijft
Bloemenmagazijn
per maand
per jaar.
Kerkstraat 20 - Tel. 349
HOOGEZAND.
Tevens
We hebben een enorme sor-
teering in prachtig
per week
Vraagt tarieven.
Brugstraat Tel. 89 MARTENSHOEK
vindt U zulk een mooie keuze in
als in het Mag. van Luxe- en
Huish. Art. van
worden afdoende verwijderd, zonder lidteekens. Med.
behandeling, Huidverzorging volgens medisch advies
door Ged. ervaren verpleegster. Behandeling volgens
afspraak.
Zr. A. K. DRENT-LANDSKROON, N. Ebbingestr. 165a
Groningen, Tel. 2783, Spreekuur van 2-3 uur.
...U zult de„PhiliShave" begeeren!
Nieuwste dessins. Lage prijzen.
Verl. Hoofdstr. HOOGEZAND
TELEFOON 52.
M A AN DAG 16 JUNI
D I N S D A G 17 JUNI
WOENSDAQ 18 JUNI
WEGENS VERPLICHTE 1NVENTARISAT1E
r
0
in aile prijzen en
modellen.
Noorderstraat 56
Sappemeer.
Slochterstr. Tel. 424
SAPPEMEER.
voor dit blad worden aan-
genonien door
Telefoonkantoor, DE GROEVE.
*3
*3
*3
♦3*3
♦3*3
♦1*3
en WOENSDAG 18 Juni
in een opwindende en romantische avonturenfilm
een emotioneele geschiedenis van een bitteren
strijd om goud olie en de liefde van
een vrouw.
Olie op de golven olie, die in brand raakt
en verwoestend werk verricht
Men -zit tôt het uiterste gespannen te kijken
naar dit even origineele als machtige verhaal
van kerels onder water van strijd en intrige
Toegang 18 jaar.
j^TTTTTTTTTTTTT t TTT^TrTTTTTTTTTTT^k
FEUILLETON.
9.
1 J
I
00ST-G00RECHT
wordt huis aan huis gelezen te HOOGEZAND, Kiel-Windeweer, Kropswolde, Westerbroek, Foxhol, SAPPEMEER, Borgercompagnie, SLOCHTEREN SiddebureiT *SchiIdwnld
Hélium, Kolham, Harkstede, Scharmer, Lageland, Overschild, NOORDBROEK, ZUIDBROEK enz. ^ddeDuren, Schtldwold
Dit BLAD verschijnt ZATERDAGS
Franco per post f 1.20 per jaar.
Hoofdredacteur R. F. KREMER, Sappemeer.
Inzending van advertenties vôôr Vrijdagmiddag 12 uur
Geen mes, geen zeep, geén kvvast
en toch grondig en goed ge-
schoren U kunt dat bij ons gratis
probeeren. YVie maar wil, kan
zichzelf electrisch komen proef-
scheren met de Philips „Phili-
Shave" 6!
13
"C; S
-
Vf-'- .CvL tT V - w-
PUpen
m
BRAHD OP DEN OCEAAN
m-
Mara kleurde. „Papa dacht, dat u
'tprettigzoudt vinden, wanneer iemand
u deze mooie bloemen bracht.
Papa zei, dat u afleiding moest hebben
u is altijd zoo alleen."
„Omdat ik het wil," verklaarde
Fee streng, „ik heb 'n hekel aan
menschen, ze zijn valsch, allemaal.
En ik ben niet alleen, ik heb mijn
vrienden."
Zij zag teeder haar dieren aan en
streek Mutatuli over den kop.
„Wat 'n mooie hond," zei Mara
oprecht.
„Ia. En deze soort mooiheid sticht
geeiFonheil," merkte de freule vinnig
op.
Mara begreep het niet.
„Maar 't zijn toch maar dieren,
zij kunnen niet spreken."
„Kind, je bent nog te jong en te
ijdel om zulke vrienden als de mijne
te waardeeren en te begrijpen".
„Een hond begrijpen îk houd lieel
veel van honden, ze zijn goed en
trouw. Ik heb zelf ook een hond, die
mijn ouders mij nog gegeven hebben.
Hector heeft zoo lang om hen ge-
treurd".
„Wat En je ouders leven nog
Wat heeft Hector dan te treuren
Mara kreeg tranen in de oogen.
„Mijn ouders zijn lang, lang dood.
De dokter en mevrouw hebben mij
aangenomen zij zijn zoo goed en ik
mag hen papa en marna noemen. Dat
wil Albert zoo
„Wie is dat nu weer
„Mijn broer, freule. De zoon van
den dokter. Zij zijn allemaal zoo liet
voor mij."
De oogen schitterden weer in het
jonge gezichtje.
„Ze zijn allen zoo lief voor mij",
dat begreep Fee niet recht.
„Zal ik de bloemen voor u in water
zetten, freule
„Laat 't maar, ze blijven z66 ook
wei goed en ik geef er toch niets
om."
Mara wierp het hoofd in den nek.
„Ze zijn niet geplukt om hier z66
te verwelken. Ik zal ze weer mee-
nemen en papa zeggen, dat u heusch
geen behoefte hebt aan menschelijke
gezelschap. Vergeef me, dat ik u lastig
gevallen heb, freule, het zal niet meer
gebeuren."
Mara groette ernstig en verliet de
kamer.
Fee hoorde haar heengaan en bleef
roerloos zitten.
„Wat 'n nest, wat 'n heks zoo
zijn de menschen. Kom lner, Vondel
De hond kwam en drukte zijn
kouden neus tegen haar hand.
Zoo zat freule Fee nog urenlang.
Mara ging langzaam over het slot-
plein en door de poort. Daar buiten
zette zij zich in het groen aan den
kant van den weg, om haar mishan-
delde bloemen terecht te schikken. Zij
zat daar bekoorlijk als een bloemenfee.
„Alle drommels, Flora zelf aan
den arbeid lachte opeens een jeugdige
mannenstem en uit een zijwegje kwam
een blonde reus te voorschijn.
Mara schrok eerst, maar na één
blik op het vroolijke gelaat tegenover
haar, begon zij te lachen.
„Flora is de bloemengodin, nietwaar,
Albert
„Ja, Mignon En zoo wil ik je
schilderen Hoe gaat het je en hoe
is het thuis
„Welkom, broer! Thuis is ailes
goed Hoe heerlijk, dat je ons onver-
wachts komt verrassen
Zij drukten elkaar de hand.
„Wat ben je gegroeid, Mignon, je
waart vroeger zoo tenger. Maar je
voetjes zijn nog even klein. Weet je
nog hoe ik wel eens probeerde mijn
lompen voet in jou poppenschoentjes
te wringen. Lieve hemel, wat 'n
voetjes
Albert bleef van bewondering staan.
„Ach, wat," lachte Mignon en
stapte vlugger door.
„Heb je zoo'n haast Kom, wij
moeten eerst honderd uit praten, je
weet van ouds wat 'n kletsmajoor ik
ben".
„Men kan ook loopend praten,
Albert. En ik heb nog 'n aardigheid
voor mama's verjaardag af te werken."
„Weet je, Mignon, ik heb er al
lang over gedacht, wat ik marna zou
geven. Nu weet ik 't
„Laat hooren
„Je portret Ik schilder je in dit
mooie rood-linnen kleed, met je prach-
tige vlechten en je bloemen".
Mignon lachte hartelijk.
„Fantast die je bent. Jij hebt altijd
wat bijzonders".
„Stem je toe
„Voor marna ja, dan moet ik
wel".
„Dat is lief van je, kleine Mignon
„Ik ben niet klein, kijk maar
En het meisje rekte zich uit en ging
op de teenen staan.
„Wel, wel", lachte Albert ondeu-
gend, „wat 'n dwerg Je hoed reikt
tôt aan mijn vestjeszak".
„Ja, jij ook. Als je niet oppast, stoot
je de sterren van haar plaats".
„Mignon, je bent nog dezelfde heks
van vroeger".
En Albert dacht
„Wat is ze mooi geworden Lieve
zachte Mignon".
„Mama riep Mignon door het
tuinhek, „ik breng wat voor u mee
„Ben je daar alweer Wat breng
je dan mee? Toch de oude freule
zelf niet
Albert grinnikte zacht van prêt,
want Mignon had hem onderweg den
mislukten tocht verteld.
„Ik breng u mee 'n afschuwe-
lijken grooten jongen^, die Hector ver-
drinken wil".
„Heks", fluisterde Albert.
„Hier ben ik, marna Heelemaal,
als u me hebben wilt," riep hij toen
luid.
„Zoo'n luie vlegel riep de dokter
uit de serre terug.
Freule Alex ging op reis. Zij zag
er opgewekt uit en haar ondeugende
blik voorspelde een roman.
„Denk aan me, lieveling", zei
Floris sentimenteel, toen hij aan het
station afscheid van haar nam.
„Ik beloof het je 's morgens, 's
middags en 's avonds lachte Alex.
Marna omhelsde haar teeder en papa
keek haar met trots-goedkeurende
blikken aan, toen hij haar in den
coupé hielp.
De luitenant nam tegenover haar
plaats hij wilde haar tôt Utrecht
vergezellen. Alex vond dat heel aardig
zij was trotsch op haar knappen
huzarenoflicier.
„Dag, liefste Alex werd er plot-
sel in g geroepen.
De freule stak haar hoofdje naar
buiten.
„Ah Ben jij daar nog, Meta Dat
is aardig van je
Zij gaven elkaar de hand en babbel-
den een oogenblik. Daarna klonk het
signaal, de luitenant salueerde en Alex
wuifde met haar zakdoekje zoolang
zij haar familie en vrienden zien kon.
Toen zette zij zich neer in een
gemakkelijk hoekje.
„Hoe lief van Meta, hè vrOeg
zij met een spottend lipje.
Haar broer kleurde. „Ja, alleraar-
digst".
Alex barstte plotseling in een scha-
terend gelach uit, maar verklaarde
volstiekt niet, wat zoozeer haar lach-
lust opwekte.
En de luitenant zorgde wel haar
niets te vragen.
De reis verliep heel gewoon. Zij
praatten bij poosjes en keken dan weer
naar buiten.
^Meestal hadden zij 't over tante
Fee en over het stille leven, dat Alex
(Vervolg op pag. 4).
1