BIOSCOOP HOOGB2AND.
Dagelijks
Geopend
DMSMtiiut W. EOREHS
Schoolbro
ken
Vierjarige Haodelsavondschool
SOLUTION
J. SMITH Hoogezand.
E. HOLLE
Modarne Bloemwerken
ZITDAO
Maandag 25 Âug.
PU peu
H. TEUBEN
Bon 2
P. Vi DIJKEN - Hoogezand.
ires
G. G. KUITEI
.Kajiéelaar
1
HILDE KRAHL
ATILLA HôRBSGER
TIBOR v. HALMAY
e*
van 6 tôt 7 uur.
Privé Danslessen
Dnderl. Huurwaarborg-Mij.
„Eendracbt m. Macht"
Jongens-
*3 Avondvoorstellingen 8 uur.
AANGIFTE van
Nieuwe Leerlingenf
in de U.L.O. School te lloogezand.
't Hôtel N. A. &ROEHEVELD
Advertentiën
H. KLOK
Regencaps
De Breinaald
j/erduisterd
in Eet-, ïhae- en Ontbijtserviezen
LÀMPEKAPPEN ook voor gas.
Ver. lot Plaatselijk Nut „Hoogezand-Sappemeer"
H.H. Landbouwers
Steeds moeîfijker
4*3
4*3
4*3
*3 VRIJDAG 22, ZATERDAG 23, ZONDAG 24
*3
*3
*3
*3
4*3
*3
+*3
*3
4*3
4*3
*3
*3
*3
*3
*3
♦§*3
«1*3
«1*3
«1*3
«1*3
4*3
4*3
4*3
4*3
4*3
4*3
4*3
4*3
4*3
en
H»
H*
îfr
B»
B»
B*
B*
B*
B»
B*
B*
E*
B*
WOENSDAG 27 Augustus
B*
E*
B»
B*
B*
B*
E*
E*
E*
B*
Spaarbank
Harkstede-Scharmer
Spaarbank
Plaatselijk Nut
1
in aile maten.
Zondapiddag lialf 5.
B*
B*
E*
E*
MAANDAG 1 Sept, van 7-8 u. n.m.
DINSDAG 2 Sept, van 7-8 u. n.m.
Laat thans Uw
Prima Normaaihascules
Houten '|2 H.L. VATEN
en
Maar ioch
Giaswerk
TELEFOON 52.
in een stilie, doch spannende strijd tusschen twee
mannen. De een een nietsnut en avonturier r
de andere een stoere, rondborstige rivierschipper gf*
.m»» h B*
(ZITTING
a.s. Woensdag
van 3-7 uur n.m.
Hoogezand-Sappemeer.
Inleggersrente 3
Spaarbusjes kosteloos verkrijg-
baar.
Tôt 1 Septerhber nog gelegenheid tôt
AANGIFTE voor
P.S. Na 1 Sept, alleen gelegenheid
tôt inschrijving voor clubiessen.
De avontuurlijke geschiedenis van Kapitein Peter
Korngiebel en z n bont sarnengestelde bemanning
op de Donau-sleepboot „Fortuna" een blinde
passagier in rok en een mooie jonge vrouw ont- -
ketenen liefde, haat, jaloezie en een scheepsramp.
Een romantisch avontuur, welks verloop de film
op spannende wijze schildert in de onstuimige ÉB*
atmosfeer van den machtigen en gevaarlijken
stroom Donau.
gevestigd te
HOOGEZAND-SAPPEMEER.
Toègang 14 jaar.
ZJk.
(rt?
van de
De eerste drie leerjaren vormen de officiëel erkende oplei-
ding voor het Middenstandsdiploma.
Leerlingen, die met vrucht het zevende leerjaar hebben door-
lopen, worden zonder examen toegelaten. (Bewijs overleggen.)
De lessen voor aile klassen beginnen op MAAN
DAG 8 September, 's avonds 6.30 uur.
De Directeur: G. SIEMS.
daarvoor zijn wij speciaal ingericht met het
nieuwste apparaat.
in fleschjes, vervaardigd uit zuivere
Pararubber.
Uw WEKKER loopt af
precies op tijd. Geen mi-
nuut te laat! Dat hebt
U, als U een wekker
koopt bij HOLLE. Wij
kunnen U nog een sor-
tering wekkers laten zien
die er zijn mag. Ook de
prijs valt niet tegen.
Komt U eens zien
HOOGEZAND.
Het juiste adres voor
is en blijft
Bloemenmagazijn
zoowel voor Huurders als Ver-
huurders op
's avonds 7 uur,
Stationsstraat, Sappemeer
voor dit blad worden aan-
genomen door
Telefoonkantoor, DE GROEVE.
in aile prijzen en
modellen.
Noorderstraat 56
Sappemeer.
t.o. Gasfabriek
Kerkstraat 20 - Tel. 349
HOOGEZAND.
Heden ontvangen
grote sortering
Wol- en Handwerkhuis
Noorderstr. 53, Sappemeer.
Hand-Hooiharken
Koren- en Hooivorken
Mest- en Opsteekvorken
van 100 tôt 500 Kg.
In den IJzerhandei van
met houten zool.
Schoenenmagazijn
SAPPEMEER
Tel. 250.
Dan rustig aan Uw toekomst gewerkt.
Voor
Kantooropleiding,
Stenografie.
Machineschrijven en
Talen,
beginnen de nieuwe cursussen op 8
September. e
De beste School Het laagste lesgeld 1
Aanmelding en inlichtingen dagelijks van
5 tôt 8 uur, bij
Bartholomeus,
Leraar Stenografie en Machineschrijven
Sappemeer, (Achter R.K. Kerk.)
Huurboelcjes - Kremer's Boelchande!
is de voorziening van goederen
kunnen wij U thans een zeer
mooie collectie tonen
Ailes op 't gebied van
Thans 'n geheel aparté collectie
U zult ook tevreden zijn!!
Telefoon 330.
DE BLINDE PÀSSAGIER
W. BROEKEMA, Adm.
Sanden Vulcaniseeren
y
HENSEN -
zingen voor Albert en ook voor papa."
„Je hebt niet altijd hier gewoond,
is 't wel, Mara
Mignon glimlachte verstrooid. „Neen,
Alex, de dokter woonde een klein uur
hier vandaan. Ik was zestien jaar, toen
wij hierheen verhuisden. Het is hier
prettiger, hoewel ik zeer aan het oude
huis gehecht ben en nog meer, nog
veel meer aan moeders grafMaar
ik ga daar dikwijls heen."
Alex keek haar verbaasd aan.
«Is mevrouw Ter Meer dan je marna
niet Ben jij maar een halve zuster
van Albert
Mara schudde droef-peinzend het
mooie hoofdje.
„Hij is in 't geheel geen broer van
mij, zelfs geen familie. Hij is mijn
pleegbroer. Niemand weet het hier,
behalve freule Fee. Marna heeft niet
gaarne, dat ik er over spreek, zij be-
schouwt mij als haar eigen dochter.
o niemand weet zoozeer als ik, hoe
goed en hartelijk zij is.
Alex brandde van nieuwsgierigheid
en belangstelling.
„Maar Mignon wat ben je toch
'n geheimzinnfg wezen
„Met andere woorden Mignon,
wie ben je eigenlijk en waar kom je
vandaan
„Neen, zoo mcen ik het niet
„Nu, ik heb geen reden om mijn
naam en mijn geschiedenis te verzwij-
gen. Ik ben niemand anders dan een
aangenomen kind en wees. Mijn vader
is al lang dood, hij stierf van gebrek
en melancholie moeder volgde hem
na eenige jaren en ik stond alleen als
tienjarig kind, bijna hulpeloos. Ik had
niets geleerd dan zingen en spelen.
Dokter Ter Meer had medelijden met
mij en bracht mij in zijn huis. Wat
zij allen daar voor mij zijn en wat
ik aan hen te danken heb, dat kan
niemand zelfs maar gissen."
Mignon zag er zoo ernstig uit.
«Een roman Dat is een boeiende
roman, lieve Mignon. Toe, vertel er
nog meer van smeekte Alex.
„Ja, vertel", drong ook de oude freule
aan.
Mignon boog het hoofd achterover
en vouwde de handen om de knie.
Zoo starend naar de wuivende boom-
kruinen op het slotplein en naar den
bleekblauwen hemel, begon zij te ver-
halen van haar droevige kinderjaren,
niets vergat zij, zoo min de omzwer-
vingen met haar ouders, als de eenzame
uren met haar boeken gesleten in de
wrakken woonwagen.
Van dien vreeselijken avond van
moeders dood sprak zij het langst. En
haar geheugen had trouw de woorden
van troost en meegevoel bewaard, toen
door den dokter tôt haar gesproken.
I reule Fee luisterde bijna ademloos
van aandacht. Hoe- mooi klonk dat
ailes, al was het innig-droevig. Liefde,
mededoogen, oprechtheid en zij had
al deze heerlijke aandoeningen van 't
menschelijk hart verloochend, vol
bitterheid gewrokt over de teleurstel-
lingen harer jeugd en alleen aan het
valsche en slechte willen gelooven.
Vol liaat had zij aile menschen van
zich afgestooten en slechts bij de dieren
troost gezocht
Maar ook bittere smart lagachter haar.
Daarna verhaalde Mignon van haaf
nieuw tehuis, de woning van den dokter;
van haar kibbelarijen met Albert, haar
vlucht en haar verblijf op de pacht-
hoeve, en eindelijk van haar terugkeer
en haar opvoeding. Zij vergat niets.
En welk een liefdevolle dankbaar-
heid kleurde haar verhaal en schitter-
de in haar oogen. Hoe welsprekend
werd zij, toen zij de eindelooze rij van
weldaden opsomde, welke zij van haar
pleegouders en pleegbroer ontvangen
had.
Freule Fee luisterde als naar een
lied.
Slechts de luitenant zat onbeweeg-
lijk op zijn plaats, het hoofd diep
gebogen.
Hoe jammer dat Mignon déze Mig
non moest zijn. In het begin had hij
bewonderend de schoone vertelster
aangestaard, maar langzamerhand was
zijn hdofd op de borst gezonken en
teleurstelling en ontgoocheling hadden
den gloed der bezieling van zijn trek-
ken weggewischt. Ernstig, bleek en stil
zat hij op zijn plaats.
En toen Mignon nu zweeg en op-
stond, om op verzoek der freule even
haar speeltuig te halen, zat hij in
tweestrijd op zijn stoel te wiegelen.
Laten wij met z'n beien gaan,"
stelde Floris voor, „wat hebben wij er
dien luitenant bij noodig
Zwijgend stond de officier op en
vroeg met zijn blik de jonge dame
toestemming om haar te begeleiden.
En zoo gingen zij toch met hun
drieën Alex hield tante gezelschap.
Het was een weinig opgewekte wan-
deling. Kuno was op eenmaal weer
de trotsche, zelfbewuste luitenant Van
Forren. Keurig, maar ernstig en af-
gemeten liep hij naast het jonge meisje
en was buitengewoon karig met zijn
woorden.
Mignon raakte onder den indruk van
zijn zwijgen en liep schuchter en ver-
legen naast hem. Zij had hem bewon-
derd, maar nu viel hij haar tegen. Zij
begreep deze grilligheid niet.
Maar waarom zou zij zoo dwaas
zijn zich moe te peinzen over iemand,
die haar toch onverschillig was? Iemand,
die, zooals zijn eigen zuster zei, trotsch
en teruggetrokken was. Zij gaf er
immers niets om.
En Mignon begon zich met Floris
te onderhouden, die zooveel van haar
hield, alsof hij haar broer was en haar
altijd zeer bewonderde.
„Je moet, als de vacantie om is, eens
naar Den Haag komen, juffrouw Mig
non. Dan ga ik met je wandelen en
al onze neefjes en opgeprikte freuletjes
jaloersch maken. Ja, dat moet je doen,
je moet eens bij ons komen, ik weet
zeker, dat marna het ook prettig zal
vinden," noodigde hij geestdriftig.
De luitenant glimlachte beleefd,
maar koeler dan straks.
„Niet waar, Kuno?" vroeg de jonker,
geërgerd door de onverschilligheid van
zijn grooten broer.
„Zeker Marna zou het heel aange-
naam vinden, een zoo lieve gast te
ontvangen," verzekerde Kuno.
„Natuurlijk
Mignon had zijn glimlach gezien,
een welwillend neerbuigend lachje vol
toegevendheid voor het onnadenkend
gesnap van een kind.
Nu wierp zij fier het hoofdje in den
nek.
„Maar, jonker Floris, denk toch eens
na Wat zou ik, Mignon, daar in uw
kring in die groote hoogmoedige stad
leder zou er mij misschien aanzien als
het kind, dat eenmaal voor haar brood
liedjes zong hier ben ik ook het pleeg-
kind van den geachten en beminden
dokter. En ik ben hier zoo vroolijk en
gelukkig als de bloemen in de wei, die
ook niets weten van groote steden en
het stof, dat daar opwarrelt en in de
oogen der menschen waait. Neen, jon-
kertje, ik voel geen verlangen in mij
naar de steden en de voorname kringen,
waarin ik niet thuis behoor. Het is
mij hier zoo goed
„Ja die voorname kringen
dat is me 'n geschiedenis," zuchtte
Floris met komische wanhoop. „Ze
kijken je daar eerst in de geslacht-
registers en dan in je beurs en eindelijk
in het hart. Het hart 't laatst. Maar
er zijn toch ook nog wel goede en
verstandige lui onder. Och Ieder
mensch heeft z'n eigen natuur en zijn
eigen begrippen omtrent de dingen.
Kuno zou niet buiten al deze voor-
naamheid kunnen
„Floris waarschuwde de officier
gemelijk.
„Ja, al spartel je nu tegen, waar is
het en hooren moet je het, Kuno! Jij
bent aristocraat tôt aan je nagels. Je
zult op een of anderen dag een hoog-
adellijke juffer als mijn zuster ge-
luk er mee thuis brengen, of als
je bij toeval of ongeluk op een burger-
meisje verliefd werd, ongetrouwd blij-
ven en in eenzame grootheid sterven.
(Wordt vervolgd.)
