Edele
H ARTEN.
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD - - m J^ML ML
Inval in Speelhol.
71e Jaargang
ZATERDAG 13 September 194j
Oplaag 8000 exemplaren J\0. 36
v-A^uip,aicii i\o. jo
wordt huis aan huis gelezen te HOOGEZAND, Kiel-Windeweer, Kropswolde, Westerbroek, F^hd^^APPEMEEr'L1 VOOr H°OgeZand en Sappemeer
Hellum' Kolham, Harkstede, Scharmer, Lageland, Overschild, NOORDBROEk. ZUIDBROEK%n^°CH1 EREN' Siddeburen, Schildwolde,
HEKENDMAKING
Brandstoffen.
De Gas- en
Electriciteitsrantsoeneering.
Drukker-Uitgever T. K. KREMER
SAPPEMEER vh T J borgesius zn
Verduisteren
Winkels geopend tôt 18 uur,
's Zaterdag tôt 19 uur.
Belangrijke wijziging Winkel-
sluitingswet. Mogelijkheid van
verplichte openstelling.
FEUILLETON.
Bloesjes en Hoedjes
uit Vischleer
De nieuwe
Tuinbouwvakschool.
OOSTGOORECHT
Dit BLAD verschijnt ZATERDAGS
Franco per post f 1.20 per jaar.
Het Rijkscommissariaat maakt bekend
Het bolsjewistische Rusland bevindt
zich sedert 22 Juni 1941 in oorlog
met het Duitsche Rijk. Wie na dien
dag op eenigerlei wijze communistische
actie pleegt, treedt op ten gunste van
den bolsjewistischen vijand van het
Duitsche Rijk en stelt zich daarmede
bloot, wegens begunstiging van dern
vijand, aan terdoodveroordeeling door
de Duitsche krijgsraden.
Derhalve worden aile Nederlanders
op de meest nadrukkelijke wijze ge-
waarschuwd, geen deel te nemen aan
communistische acties van welken aard
00k.
De Secretaris-generaal van het dépar
tement van Handel, Nijverheid en
Scheepvaart maakt bekend, dat gedu-
rende het tijdvak van 10 September
1941 tdt en met 30 April 1942, de
met de woorden „een eenheid eerste
période", „een eenheid tweede période",
„een eenheid derde période" en „een
eenheid vierde période" gemerkte bon-
nen van de période bonnenstellen voor
vaste brandstoffen, recht geven op het
koopen van een eenheid vaste brand
stoffen, met uitzondering van fabrieks-
turf.
Deze-periode-bonstellen zijn uitge-
reikt aan de verbruikers in de groepen
B. C D. AIsmede aan particulière ver
bruikers, die een extra-toewijzing ver-
kregen hebben voor verwarming van
ruimten voor bijzondere doeleinden als
kantoren, winkels enz., voor zoover
de hun toegewezen hoeveelheden
minstens 12 eenheden bedragen.
In de maand Augustus is over ons
geheele land een intensieve contrôle
gehouden ten aanzien van de naleving
der rantsoeneeringsbepalingen voor
gas en electriciteit.
Het blijkt, dat het publiek lang-
zamerhand de ernst van den toestand
gaat beseften en een groot deel der
bevolking blijft dan ook binnen de
door de rantsoeneeringgesteldegrenzen.
Dit is ook wel bijzonder gewenscht,
want de straf volgt hier onvermijde-
lijk op de overschrijding.
Voor een te hoog electriciteitsver-
bruik zijn in de afgeloopen weken
niet minder dan 7^44 boetes opgelegd.
In 485 gevallen moesten de bedrijven
tôt afsluiting overgaan. Voorts staan
n°g 433 andere gevallen op de lijst
om te worden afgesloten, tenzij de
overtreders hun stroomverbruik met
zeer bijzondere motieven kunnen
rechtvaardigen.
Fen aanzien van het gasverbruik
is de toestand niët veel anders. Nauw-
keurige gegevens en cijters over Au
gustus zijn thans nog niet beschik-
baar, doch wel staat vast, dat het
aantal overschrijdingen van het gas-
rantsoen nog grooter is dan van het
electriciteitsrantsoen.
De boetes en afsnijdingen zullen
ook hier zeer velen treffen.
Opgerichi 1870. eleloon
HoofdredacteurR. F. KREMER, Sappemeer.
213.
van hedenavond 20.02
tôt Zondagmorgen 7.11
van Zondagavond 19.59
tôt Maandagmorgen 7.13
van Maandagavond 19.56
tôt Dinsdagmorgen 7.15
van Dinsdagavond 19,54
tôt Woensdagmorgen 7.17
van Woensdagavond 19,52
tôt Donderdagmorgen 7,18
van Donderdagavond 19,49
tôt Vrijdagmorgen 7,20
van Vrijdagavond 19,47
tôt Zaterdagmorgen 7.22
De peisdienst van de Departementen
"an Handel, Nijverheid en Scheep
vaart en van Landbouw en Visscherij
meldt
In de Nederlandsche Staatscourant
van 10 September 1941, no. 176, is
opgenomen een besluit van den Secre-
taris-Generaal van het Département
van Handel, Nijverheid en Scheepvaart,
waarbij wijziging is gebracht in de
thans van kracht zijnde wettelijke
regeling inzake de winkelsluitjpg.
In hoofdzaak zal dit besluit in-
houden, dat het sluitingstijdstip
der winkels op de werkdagen
wordt vervroegd en wel gedurende
het winter halrjaar (aanvangende
1 October) voor de eerste vijf
wei kdagen tôt 18 uur en voor den
Zaterdag tôt 19 uur, en gedu
rende het zomer halfjaar (aan
vangende 1 April) voor de eerste
vijf dagen tôt 19 uur en voor den
Zaterdag tôt 20 uur. Met deze
regeling wordt voor ailes aan-
sluiting aan de verduisterings-
voorschriften beoogd. Voor het
venten zal een gelijke regeling
komen te gelden.
Intusschen blijven thans bestaande
afwijkingen van de Winkelsluitingswet,
op grond van plaatselijke bijzondere
omstandigheden voorgesteld on ver-
minderd van kracht.
Voorts geeft het genoemden Secre-
taris-Generaal de bevoegdheid te be-
palen, dat door hem aan te wijzen
groepen van winkels op werkdagen
gedurende door hem vast te stellen
tijdvakken voor het publiek geopend
zullen moeten zijn.
De bedoeling van deze laatste be-
Paling is, den consument de waarborg
te geven, dat hij in de voor hem
belangrijkste winkels op de daarvoor
meest geschikte tijdstippen tôt het
doen van inkoopen terecht te kunnen.
Een zoodanige regeling was wen-
schelijk geworden, aangezien op het
gebied van openstellen van winkels
een vrij willekeurige toestand was
ontstaan, welke niet in het algemeen
belang is. Van vorenbedoelde bevoegd
heid zal worden gebruik gemaakt om
een verplichte openstelling van 10 tôt
18 uur in te voeren, voor de belang
rijkste categorieën levensmiddelenwin-
kels, en voorts voor de kleeding- en
rijwielzaken. Deze categorieën winkels
mogen echter waatop nog eens
bijzonder de aandacht wordt gevestigd
buiten den verplichten verkooptijd
nog, voor zoover zulks in het algemeen
is toegestaan, voor het publiek geopend
zijn, derhalve voor tien uur en des
avonds voor zoover mogelijk
na 18 uur.
Verwacht mag worden, dat ook in
dit opzicht met het belang van den
consument zal worden rekening ge
houden.
Inzending van advertenties vôôr Vrijdagmiddag 12 uur.
21
De visch wordt tegenwoordig in
verschillende vormen op tafel gebracht
als vischkoek, vischpudding, visch-
filets, of gekookt, gestoofd en gebak-
ken. Vistraan en vischolie hebben
eveneens overal in keuken en nijver
heid ingang gevonden. Het «visch
leer" is echter nog een nieuwigheid,
waarvoor velen den neus ophalen.
Ten onrechte, want het vischleer is
geen «Ersatz" maar een nieuwe werk-
stof, die voor veel dingen bruikbaar
is en zekere hoedanigheid bezit, die
voor die van het beste rundleer niet
onderdoen, aldus «Berlijnsche Tijdin-
gen".
Vischleer werd reeds zeer lang ge-
leden vervaardigd. Het is werkelijk
geen oorlogskind. Het is gebleken,
dat het even duurzaam is als ander
leer. De recepten, waarnaar de be-
woners van Haalogaland in Noorwe-
gen reeds voor tientallen jaren de
vischhuiden looiden, zijn helaas ver-
loren gegaan en de 1937 te Tronsô
genomen proeven hebben geen resul-
taat opgeleverd. De gelooide tarbot-
huiden waren niet waterdicht en bra-
ken spoedig. Eerst 19381939 gelukte
het een fabriek in Offenbach, visch
huiden te vervaardigen, die wat looi-
baarheid en kleur betrof, aan aile
eischen voldeden. Zij zijn waterdicht,
kunnen gemakkelijk worden genaaid
en laten zich ook aan elkaar lijmen.
Te Frankfort a.M. werd de nieuwe
werkstof spoedig tôt jakjes, Bloesjes,
mantels, hoeden, handschoenen en
tasschen verwerkt en met andere tex-
tielstoffen gecombineerd. Frederiks-
haven werd de verzamelplaats van de
vischhuiden en jaarlijks gingen er on-
geveer 10 millioen heilbotjes in den
vorm van huiden naar Duitschland.
Ook voor het binden van boeken
wordt het vischleer veel gebruikt.
T arbot- en walvischleer is hiervoor
zeer bruikbaar.
Huiden van kleine visschen en de
ingewanden en de maag van den
walvisch worden 't meest gebruikt.
De huid wordt door 'n snede over
den rug onbeschadigd afgestroopt,
komt in een zure zoutoplossing, om
de huid van de overvloedige kalk te
bevrijden, en wordt dan gelooid. Pik-
rinezuur of formol wordt eveneens
gebruikt tegen de kalk. Het leder
van maag en darmen lijkt op scha-
peleder. Uit de kleine huiden kan
men verder ook lange zijdeachtige
diaden vervaardigen, die geweven
worden en een sterken stof opleveren.
Door deze resultaten heeft het
vischleder een eereplaats onder de
werkstoften gekregen en men kan
aannemen, dat het hoe langer hoe
meer zal worden gebruikt.
Voor de Noorsche visscherij betee-
kent dit een geweldig vergezicht. De
Visscherij zal, zoo meent men hier,
voor Noorwegen een goudmijn wor-
den, gelijk de haringvisscherij eens
voor Nederland is geweest. Heel
Noorwegen heeft thans voor de Vis
scherij dubbele belangstelling en de
oprichting en de oprichting van nieuwe
visscherij-maatschappijen wordt voor-
bereid.
De Haagsche politie heeft in de
Limburg Stirumstraat een inval in een
speelhol gedaan. Men moest met een
breekijzer de deur openbreken. In een
voorkamer op de eerste étage zat een
gezelschap van zestien personen om
een met groen laken bedekte tafel,
waarop zich een aantal fishes bevond,
bij een verder ingesteld onderzoek
werden ook in vazen en tusschen
stoelzittingen nog meer fishes gevonden,
terwijl onder een canapé, een roulette
was verborgen. Het geheele gezelschap
ging naar het bureau, waar vastge-
houden zijn de bankhouder, G. A. J.,
zijn assistent P. L. J. S. en de crou
pier C. J. A.
Blij en dankbaar legde zij haar
handje in zijn flinke, krachtige vingers.
En hij praatte voort, rustig, op
luchtigen toon, tôt zij kalm geworden
was en hem weer in de oogen durfde
zien. Zij voelde zich verruimd door
zijn bedaardheid. Voor hem had zij
zoo tegen dit uur opgezien. Wat was
hij toch goed Zij begreep zelfs nau-
welijks, hoe het mogelijk was, dat zij
hem niet liefhad.
Mevrouw Ter Meer zat voor het
raam toen zij Albert en Mignon zag
terugkeeren. Onderzoekend keek zij
hen aan, geen van beiden lachte haar
toe, maar toch er was een andere
uitdrukking op hun gezicht.
„Wel, is het geschil bijgelegd,?"
vroeg zij plagend.
«Marna, wij hebben u iets ernstigs
te zeggen", begon Albert kalm, om
ook zijn moeder omtrent zijn gevoel
te misleiden. Hij had Mignon's bevende
handje in de zijne.
«Mignon en ik zijn tôt het inzicht
gekomen, dat wij toch eigenlijk als
echtgenooten niet bij elkander zouden
passen en daarom zullen wij voortaan
weer als vroeger voor elkaar zijn broer
en zuster."
Hij bood het meisje haar ring aan
en zij gaf hem den zijnen terug.
Mevrouw Ter Meer zag deze ernstige
ceremonie sprakeloos aan, haar knieën
knikten.
«Albert Mignon komt tôt je
zelven. Kinderen, wat beteekent dat
Hoe kun je epn twist zoover drijven
riep zij eindelijk ontsteld uit.
«Lieve mama, wij twisten niet en
zijn niet boos op elkander. Maar het
moet zoo zijn, het is ernst", zei Albert
verzoenend, Mignon nader tôt zijn
moeder trekkend.
Deschoone vrouw trad onwillekeurig
terug.
«Dan weet ik wel, wie dit gewenscht
heeft
«Wij beiden, moederlief, wij beiden
En u zult er Mignon niet minder om
liefhebben, niet waar? Zij kan het
niet helpen, dat wij elkander niet meer
liefhebben," pleitte Albert grootmoedig.
Mignon sloeg schuldbewust de oogen
neer. Zij durfde niet naderen, de vrouw,
welke jarenlang een moeder voor haar
geweest was, zag haar nu weer aan,
koel en hooghartig, als toen zij hulp
kwam vragen in den droeven nacht
van moeders dood.
«Je zult mij vergunnen mijn eigen
gedachten te hebben, Albert, en
omtrent de gevoelens jegensdit ondank-
bare kind verkeer ik niet in twijfel."
«Marna smeekte Albert hartelijk,
«als wij beiden het wenschen, moogt
u er niet tegen zijn."
Mignon fluisterde angstig, dat zij
op het slot gewacht werd, en wilde
de dierbare pleegmoeder tôt afscheid
omhelzen, maar de trotsche, diep
gekrenkte vrouw trad met een ijskoud,
streng afwerend gebaar terug. Diep
beschaamd sloop Mignon heen. Albert
wilde haar volgen, maar zij smeekte
hem, haar alleen te laten gaan. Hij
gehoorzaamde, toen hij in haar be-
schreid gezichtje keek. Zacht ging
Mignon heen, zij had een gevoel alsof
zij voor immer werd uitgestooten en
zij dit vriendelijke, beschermende thuis
door eigen schuld verloor.
«Marna, dat was hard en onbillijk
zei Albert verwijtend.
«Kind, je bent als je vader veel
te grootmoedig. Ik kan zoo niet zijn."
«Jawel, moedertje, u bent veel beter
De gemeente Sappemeer is een mooie
en nuttige onderwijsinrichting rijker
geworden, ni. een tuinbouwvakschool.
Bij de snelle ontwikkeling van den
tuinbouw in deze streken is de be-
hoefte daaraan reeds lang gevoeld en
ook het gemeentebestuur heeft naar
een dergelijk instituut reeds lang
energiek gestreefd en eindelijk is de
lang gekoesterde wensch in vervulling
gegaan. Mede dank zij het uitnemende
werk van de heeren Korthuis, bouwer
en Hut, tijd. gemeenteopzichter, archi-
tect, is het nieuwe, smaakvolle en
practisch ingerichte gebouw deze week
geopend, staande ongeveer in het
centrum van den centralen proeftuin,
nu nog 3V2 H.A. groot, straks 5 H.A.
en zal eerlang prijken aan den grooten
verkeersweg langs het kanaal als een
monument van practisch inzicht en
taaie energie.
De belangstelling bij de opening was
groot. I ot deze belangstellenden, die
zich allen in het leslokaal hadden
vereenigd, behoorden de Dir. Generaal
van den Eandbouw, de Inspecteur
van den I uinbouw en het Tuinbouw-
onderwijs, de Rijkstuinbouwconsulent,
de heer Ir. Heemstra, directeur der
school, de burgemeesters van Hooge-
zand, Noord- en Zuidbroek, Munten-
dam en Veendam, de leden van de
Comm. van Toezicht, de heeren G.
haar
niet kwalijk
zoo'n alledaagsch
dan ik u moet
nemen, dat zij
mensch niet kan liefhebben. Zij is
mooi, o zoo mooi. En zij is zulk een
eigenaardig sprookjeskind, zij past
eigenlijk niet bij mij. Ik treur immers
niet Toe, neem haar weer bij u".
Maar zijn voorspraak bewerkte juist
het tegendeel van wat zij bedoelde.
«Dit edelmoedige, oprechte kinder-
hart kon zij versmaden, zij is hem niet
waard, dacht de moeder, «wat be
teekent haar mooi gezichtje tegenover
zoOveel liefde en zelfverloochening."
«Ik kan niet, laat mij met rust.
kind
Albert zweeg.
's Avonds zat hij in de schemering
alleen op zijn kamer. Zijn vader kwam
zacht binnen en greep zijn hand.
«Hoofd omhoog, mijn jongen," zei
hij alleen maar.
Hij roerde het teedere punt niet aan
zijn kiesche sympathie tegenover den
volwassen zoon uitte zich slechts in
den langen, krachtigen druk der hand.
Toen ging hij weer heen.
Lang zat de jongeman alleen te
turen in de schemering, welke allengs
duisternis werd. Tranen dropen door
zijn vingers en diepe zuchten volgden
elkander op.
Plotseling legde zich een hand op
zijn weelderige, blonde lokken.
M'n arme jongen, ik wist immers
wel, dat dit komediespel je krachten
te boven zou gaan. Waarom veins je.
tegenover je moeder Ben ik niet
waard je verdriet te doorgronden en
het met je te dragen
Lieflijk troostend klonk destc-mder
moeder in die duisternis.
Hij vleide het hoofd in haar arm
en schreide, voor 't eerst sedert hij een
kleine jongen was.
«Het moest zoo zijn, moederlief,
maar ik wist niet, dat het zoo vreeselijk
zou wezen."
Boer, J. Hofsteenge, R. Jongman, J.
bwart, J. Tuin, en Tj. E. Weitering,
de leeraren, de heeren J. Nieboer, J.
W. Wiecherts en Gooiert, de heer
D. L. de Koe, oud-voorzitter van de
Corn, van Beheer van den proeftuin,
vertegenwoordigers van verschillende
organisaties op tuinbouwgebied en de
18 leerlingen. Nadat een kop thee was
geserveerd begon burgemeester Jonkeren
met het uitspreken van een welkomst-
woord, in het bijzonder gericht tôt de
hooge functionarissen, aan wier depar
tementen hij zeide grooten dank ver-
sc huldigd te zijn, tôt den heer Heemstra,
de ziel van den opzet, de ziel ook van
het werk, waarmee thans wordt be-
gonnen en tôt den heer de Koe, die
steeds voor den tuinbouw op de bres
had gestaan.
Na eenige bijzonderheden te heb
ben verteld betreftende den bouw der
school, gaf de burgemeester het woord
aan den Dir. Generaal voor het hou-
den van een openingsrede. Deze
wees er op, dat zijn belangstelling
steeds was uitgegaan naar land- en
tuinbouw, in het algemeen naar de
agrarische bedrijven, zoodat hij het
een voorrecht achtte reeds een paar
weken nadat hij zijn nieuwe functie
had aanvaard, deze school te mogen
openen, daar hij onderwijs een der
eerste voorwaarden achtte om den
tuinbouw, die in deze nijvere streken
reeds een belangrijken omvang had
gekregen, ook al was het nog geen
«Westland," op te voeren tôt hooger
peil. Dit was te meer van belang wijl
straks, als de oorlog zal zijn afge
loopen, zich ook voor den tuinbouw
gunstige perspectieven zullen openen.
Den burgemeester wenschte hij met de
nieuwe stichting geluk, sprak zijn
beste wenschen ervoor uit en spoorde
ertoe aan om in deze verwarrende tijden
het roer recht te houden en voor ailes
het 00g gericht te houden op productie.
Daarna werd het woord gevoerd
door den directeur der school, den
heer Ir. Heemstra, die, na enkele
bijzonderheden te hebben medegedeeld
over de wordingsgeschiedenis van het
nieuwe instituut, wees op de groote
waard e van het samengaan van théorie
en praktijk, waartoe deze school zoo'n
prachtige gelegenheid biedt. Vervolgens
deed hij een beroep op de medewerking
der leeraren en wekte de jongelui er
krachtig toe op om met Veenkoloniale
energie aan te pakken, vol vertrouwen
op wat hun de toekomst brengen zal.
Vervolgens spraken nog de burge
meesters van Slochteren, Zuidbroek en
Hoogezand en de heer G. Boer, voor-
zitter der Veilingsvereeniging Hooge
zand—Sappemeer, die allen hun
gelukwenschen aanboden en hun mede-
werking toezegden.
Na een slotwoord van burgemeester
Jonkeren werd eerst het gebouw
bezichtigd, werd daarna onder leiding
van den heer Heemstra een rondgang
door den tuin gemaakt, waarna allen
in het café Dijkhuis nog eenigen tijd
gezellig bijeen waren.
De heer Korthuis had een fraaie
bloemenmand aangeboden.
«Mijn beste jongen. Hoe kon zij
jou versmaden en voor wien, voor
wien wellicht
De moeder kon niet vergeven, dat
men haar oprecht, edelmoedig kind
miskend had. Dat warme, onzelfzuch-
tige hart, 't welk in zijn diepste smart
nog pleitte voor haar, die hem dat
bittere leed had aangedaan,
«Oordeel daarover niet, mama Wie
kan de liefde doorgronden en verkla-
ren En wie kan de liefde dwingen
En zij heeft zoo lapg met zich zelve
gestreden te overwinnen lag niet aan
haar Waarom moet zoo'n stevige
reus ook zulk een klein, dom, week
hart in de borst dragen Zoo'n eigen-
zinnig hamertje, dat naar geen rede
luistert Het tikt en tikt al onze
wilskracht weg. Wat vermogen wij
daartegen Wees niet boos op haar,
lieve moeder
«Ik kan haar niet vergeven, dat zij
jou zooveel verdriet heeft aangedaan
Ik kan het niet, jongen. Nu nog niet
Hij sloeg zijn arm om haar schouder.
«Mijn eigen, beste moedertje. Het
zal misschien eens ailes weer goed
worden, heb geen zorg over mij Ik
moet dit dragen en het met mijzelf
zien uit te vechten. Waarom durfde
ik ook vermetel verwachten, dat ik
z6o gelukkig alleen de rozen van het
geluk zou mogen plukken Ik heb
voor de eerste maal moeten grijpen in
dorens en die les is heilzaam. Dit
bewustzijn moge mij sterken."
Met een diepen, klagenden zucht
liet hij het hoofd tegen haar aan
zinken.
«Maar bij al dit besef blijft het toch
pijnlijk, moedertje. O, zoo pijnlijk."
Mignon had ailes aan de oude freule
verteld en haar verlof gevraagd, nog
eenige dagen bij haar te mogen blijven.
«Wat wil je dan daarna doen
vroeg de oude dame.
«Ik wil zoo spoedig mogelijk in be-
trekking gaan, ik heb genoeg geleerd
om mijn brood te verdienen desnoods
zou ik op concerten kunnen zingen
en pianoles geven. Ik moet wennen
aan zelfstandigheid, later zal ik immers
toch geheel alleen staan. Ik heb zoo
dikwijls in de couranten gekeken zonder
de minste belangstelling voor de velen,
die zichzelf door de wereld moeten
helpen in onafgebroken dienstbaarheid.
Nu zal ik het ook eens gaan onder-
vinden. Dat kan mij niet schaden,
freule." Nadenkend kêek de freule in
het fijne, roerend-schoone gezichtje
waarvoor nu een uitdrukking van
energie lag, welke haar verraste en
verblijdde. Veel te jong en te mooi
om zoo alleen en onbeschermd door
het leven te gaan," dacht zij.
Mignon ging ernstig, maar vlug en
ijverig door de kamers en schikte ailes
tôt gezelligheid om de oude dame.
Z66 had de freule het nimmer gehad
zoolang zij alleen geleefd had. Nu had
zij eenmaal geleerd behoefte te gevoe-
len aan omgang en afwisseling ach
ja, het leven was te lang voor de
eenzaamheid. Zij hadden allen gelijk.
«Ik heb een advertentie geschreven,
freule. Vindt u die z66 goed," vroeg
Mignon 's morgens.
«Heel goed, geef ze mij, ik zal ze
bezorgen."
«Hebt u al tijding van
tamilie, freule
«Een telegram. Het is er erns
heel ernstig, maar aile hoop is
niet verloren. Maar laat ons over
spreken, Mignon. Wie weet,
uw
istig,
nog
jou
-, hoe
spoedig de zoon van den dokter terug-
komt om een rijk mevrouwtje van je
te maken. Dan heb je geen betrekking
meer noodig
«O neen, dat mag niet en dat zal
ook niet. En ik wensch ook volstrekt
niet een rijke mevrouw te worden. Ik
(Vervolg op pag. 4)
