Amerika Contra Rusland
w
cifer Fabricage
fa/
Petroleumindustrie in Nederland
De Betuwe
Het afscheid van Sissingh,
De Sterren verbleken
-V
thans en voor 6 maanden
den Veldwachter van Kiel-Windeweer.
Waarin opgenomen de ..SLOCHTER COURANT"
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD
Officiëel Orgaan voor Hoogezand en Sappemeer
Buitenlands overzicht
Moeilijkheden in Engelands buitenlandse politiek,
waarvan ook economisch zoveel afhangt.
Uit de
ERELDPERS
Spoorwegnieuws.
Bonnenlijst
Waarin opgenomen de „SL,OCHTER COURANT"
NlBb'WS* en ADVERTENTIEBLAD Officiëel Orgaan voor Hoogezand en Sappemeer
Binnenlands Overzicht
S^erruiming van de distributie verwacht
-Ci?;:: ■S»-;-,
74ste Jaargang
ZATERDAG 10 NOVEMBER 1945
OOSTGOORECHT
No. 58
ABONNEMENTSPRIJS
f 1.25 p. kwart., fr. p. post f 1.50
PRIJS DER ADVERTENTIES
10 et. p. mm. Zogen. .Kleintjes",
minim. 75 et. (bij vooruitbetaling)
Atoombom en wantrouwen.
In het Engelse Lagerhuis heeft een
der afgevaardigden het feit ter berde
toe de communisten niet gesteund
sehijnen te hebben en de centrale re-
rering erkennen staan zeer wantrou-
de Joden dus bondgenoten van Enge-
land en Amerika. Daartoe geeft ook
aanleiding een Engels plan (van de
commissie-Peel) dat Palestina wil ver-
delen in een Joods en een Arabisch deel,
terwijl de grote havensteden en Jeru-
zalem onder Engelse contrôle zouden
blijven. Daar zouden dan de Engelse
vloot en legermachten worden samen-
gebracht, die volgens het verdrag met
Egypte volgend jaar dit land moeten
verlaten. Zelfs overweegt deze commis-
sie de aanleg van een meuw kanaal van
de Middellandse Zee naar de Rode Zee,
Verschijnt Woensdag en Zaterdag
Uitg. T. K. KREMER, Sappemeer
Administratie- en Redactieadres*
Drukkerij T. K. KREMER Zn.'
Noorderstr. 54, Sappemeer. Tel 213
De schuld, dat de wetenschap der
atoomenergie niet gedeeld wordt ligt
niet bij één mogendheid. Trouwens, Rus
land heeft daaraan niet de minste
schuld.
(Daily Mail.)
Samenwerken is de sleutel van suc-
VOOI' SUCCeS in het hlirp-orliiU
In vervolge op onze, de vorige week
gepubliceerde dienstregeling der N. S.
in ons rayon, laten wij hieronder een
opgave volgen van de voornaamste aan-
sluii
uitende verbindingen
GRONINGEN—LEEUWARDEN
Vertr. Gron.: 6.22 8.25 14.15 16.22 18.16
LEEUWARDEN—GRONINGEN.
Vertr. Lwn.: 6.34 9.20 12.03 16.30 19.15
ces in de oorlog. Maar het is ook nodig ■A-an'{. Gron.: 8.19 11.05 13.23 18.15 21.
11 tôt en met 25 November 1945.
Bonkaarten KA, KB, KC 512.
123 1 doosje lucifers
135 t.m. 141 800 gram brood
74e Jaargang
ABONNEMENTSPRIJS
f 1.25 p. kwart., fr. p. post f 1.50
(bij vooruitbetaling)
PRIJS DER ADVERTENTIES:
10 et. p. mm. Zogen. Kleintjes",
als te koop, te huur, gevraagd enz.
minim, 75 et, (bij vooruitbetaling)
WOENSDAG 7 NOV. 1945
No. 57
OOSTGOORECHT
Verschijnt Woensdag en Zaterdag
Uitg. T. K. KREMER, Sappemeer
Administratie- en Redactieadres:
Drukkerij T. K. KREMER Zn.
Noorderstr. 54, Sappemeer, Tel 213
Oud-Schoonebeek, een onbe-
kend dorpje in Z.O. Drenthe,
nabij Coevorden, gaat een grote
toekomst tegemoet. Geleidelijk
komt er meer leven in de eer-
tijds stille straatjes, want dit
plaatsje vormt het centrum van
de kortgeleden ontdekte olie-
bronnen in Nederland. Door de
Bataafse Petroleum Mij worden
thans intensieve boringen ver-
richt en tankauto's rijden de ge-
hele dag af en âan om die olie
naar de lichters te brengen, die
in de kanalen liggen en de wa
gons te Coevorden. Binnenkort
zullen deze tankauto's echter
nog slechts voor een klein ge-
deelte nodig zijn, want om gro-
tere afvoer te waarborgen, zal
een 6 duims pijpleiding worden
aangelegd. Daar de olie, die uit
onze bodem zeer dik is, en dus
weinig vloeibaar terwijl zij bij
lagere temperaturen spoedig
vast wordt, moet de pijpleiding
geheel geïsoleerd worden, en met
warm water op voldoende tem-
peratuur gebracht. Daarvoor is
het weer nodig de leiding bo-
ven de grond te leggen. Dit ai
les maakt, dat de aanleg zeer
kostbaar zal worden. Men is
reeds bezig een terrein klaar te
maken, waarop de nodige ge-
bouwen, zoals kantoor, magazijn
werkplaats, garage, enz. zullen
worden gebouwd. Verder zal het
nodig zijn woonhuizen te bou-
wen, om de employé's behoor-
lrjk onderdak te kunnen ver-
schaffen. Plet personeel, dat mo-
menteel ca. 100 man telt, zal
groter worden, naarmate de
werkzaamheden in omvang toe-
nemen, en zal daarbij nieuwe
perspectieven openen voor de be-
woners van deze streek. Eerst
zullen deze mensen een voldoen
de opleiding moeten ontvangen,
en daaromtrent zijn reeds be-
sprekingen met de plaatselijke
instanties geopend. In tegen-
stelling met de in b.v. Amerika
geldende bepalingen, krachtens
welke iedere grondeigenaar ge-
rechtigd is de onder het terrrein
voorkomende olie te exploiteren,
is in Nederland daartoe alleen
diegene gereclitigd, die van de
overheid concessie heeft ver-
kregen. Op grond van toezeg-
gingen in 1933 gedaan, heeft de
Bataafse Petroleum Mij thans
een concessie aangevraagd voor
de olieontginning op een terrein
rondom Oud Schoonebeek ter
grote van 15.000 H.A.
Het oliebedrijf is niet, zoals
zoutindustrie of kolenmijnen, op
één plaats geconcentreerd, doch
verspreid over een groot gebied.
Naarmate de exploitatie geïn-
tensiveerd wordt zullen ook in
vele andere plaatsen rondom
Oud Schoonebeek boortorens
worden gebouwd, en dat brengt
noodzakelijk een verbetering
van het wegennet met zich mee.
Wanneer we de Nederlandse
olie nader beschouwen, bemer-
lcen we, dat deze zeer donker
van kleur is, en weinig liehte
bestanddelen, zoals benzine be-
vat. Om de parafine, die ze in
ruime mate bevat eruit te ha-
len, zal een ingewikkeld en
kostbaar -procédé moeten wor
den gevolgd De olie kan even-
wel zonder bewerking als stook-
olie worden gebruikt. Reeds
worden enkele electrische cen
trales en machinefabrieken re-
gelmatig van de kleine hoeveel-
heden olie, die men thans wint,
voorzien, hetgeen enige bespa-
ring betekent op zwarte brand-
stof. Nadat is gebleken, dat de
ondergrondse voorraden van be-
hoorlijke omvang zrjn, zal met
de verwerking tôt meer waar-
devolle producten worden be-
gonnen. Eerst dan zal men de
economische waarde der olie-
houdende lagen roor Nederland
kunnen bepalen.
In Oud Schoonebeek is de
kiem gelegd voor een nieuwe in
dustrie, een industrie, die van
grote betekenis zal kunnen zijn
voor geheel Z.O. Drenthe. Men
moet er zich echter van bewust
zijn, dat nog heel wat moeilijk
heden overwonnen moeten wor
den.
Reeds zijn vele Nederlanders
in 't bedrpf van de Bataafse zijn
in het buitenland werkzaam, en
in de toekomst zullen zeker nog
velen volgen. De Nederlandse
oliebronnen vormen een goede
gelegenheid jonge mensen in
het aardoliebedrijf in te wijden
en hun te bekwamen voor de
taak, die hun in andere delen
der aarde wacht.
DIRECTEUR GEVRAAGD.
In „Je Maintiendrai" vinden
we het volgende vermeld:
Frankrijk is op het ogenblik
aan het socialiseren. Dat brengt
o.a. met zich mede, dat de sa-
larissen van de directies omlaag
moeten.
Op de grote Renault-fabrieken
werken 50.000 mensen. Men re-
kende uit,dat de directeur daar
200.000 francs zou mogen ver-
dienen. Men ging oproepen
plaatsen in de dagbladen, maar
er waren geen gegadigden. Lei-
den in last. Tenslotte dacht men
misschien is het salaris wel te
laag.
Men kreeg toen een lumineus
idee. Men ging eens informeren
op de Sovjet-ambassade in Pa-
rijs wat voor een salaris derge-
lijke lieden nu in Rusland ver-
dïenen. Daar had men immers
meer met het bijltje der sociali-
satie gehakt. Brieven heen, rap-
porten terug. Men ging aan het
omrekenen van roebels en francs
en kwam tôt de conclusie, dat
de directeur van de Renault-fa
brieken in Rusland zeven en een
half millioen francs zou verdie-
nen.
Wij, naieve Westelingen.
Evacuatie... verwoestinj
terugkeer... dan de dreij
van een nieuwe evacuatie
de toestand in de Betuwe. Er
wordt een zware strijd gevoerd,
een strijd tegen een nieuwe e'va-
cuatie, de evacuatie van kinde-
ren, in de komende winter.Reeds
heeft het Provinciaal Bureau,
dat belast is met de verzor-
ging der oorlogsslachtoffers
daartoe de voorbereiding ge-
troffen. Dat wil echter geens-
zins zeggen, dat het plan de
herstelbare woningen tijdig te
dichten is mislukt; aan de uit-
voering van dat plan wordt nog
steeds hard gewerkt. Doch dit
is een voorzorgmaatregel, om-
dat men niet het risico wil lo-
pen, dat de kinderen onvoldoen-
de beschutting zouden krijgen.
Men heeft zeer goede hoop, dat
ailes zal slagen, maar zo niet,
dan kunnen de kinderen naar
elders worden overgebracht. Het
neemt intussen niet weg, dat het
wenselijk blijft, dat de jeugd
voor een poosje uit de trieste
omgeving, en uit de sieur van
het nietsdoen wordt gerukt,
want er zijn jongens, die reeds
meer dan anderhalf jaar doel-
loos rondzwerven.
Er is zeker reden tôt enig
optimisme in dit zwaar geteis-
terde land. Rijdt er nu eens
rond, en vergelijk de toestanden
met die van een half jaar gele-
den. Motorwalsen zijn bezig de
wegen te herstellen, de ploeg is
weer door de akkers gegaan, er
Zaterdagmorgen had ten ge-
meentehuize te Hoogezand het
officiële afscheid plaats van
veldwachter Sissingh uit Kiel-
winderweer. Aanwezig waren de
Burgemeester, wethouder Klok,
de heer Hellinga, gemeente secr.
alsmede gemeente personeel en
het bijna voltallige politie corps.
Allereerst nam de burgemeec-
ter het woord. Hij wees erop,
dat uit de wijze waarop Kiel-
windeweer afscheid van den hr.
Sissingh heeft genomen blijkt
dat zijn positie daar een zeer
bjjzondere is geweest. De heer
Sissingh begon zijn loopbaan
met dienst te nemen bij de be-
reden artillerie, en ging toen
naar de politie over. Als zodanig
was hij van 1909 tôt 1912 te
Groningen werkzaam en werd
vervolgens te Hoogezand aange-
steld met als standplaats Kiel-
windeweer, waar de heer Sis
singh is gebleven tôt hem met
ingang van 1 Nov. j.l. pensioen
werd verleend. Het zal niet veel
voorkomen, aldus spr., dat een
politieman^ zo lang in een plaats
dienst doet, en zo er gevallen
zijn waarin het wel voorkomt,
gelijk het onderhavige, bewijst
dat dat die politieman daar vol-
komen op zijn plaats is. De be-
volking van Kielwindeweer heeft
zijn tevredenheid met deze po
litieman getoond bij het afscheid
van het dorp op 31 October, en
ook het gemeentebestuur is vol-
komen tevreden. De bevolking
moet in de politieman niet
iemand zien die erop uit is klei
ne overtreders te zoeken, maar
toch moet hij het gezag hand-
haven. Daarbij de juiste midden-
weg te vinden is niet ieders
werk. Hoe Sissingh deze taak
verriehtte blijkt uit het feit dat
hij als het ware de burgemees
ter van Kiel" was, een gezag-
drager, die gezien was bij de
bevolking. Hij mag er aan-
spraak op maken, dat zijn heen-
gaan als politieman te Kiel zo-
wel bevolking als gemeentebe
stuur pijnlijk treft. Hoewel het
hem zeer onaangenaam was, is
Sissingh in bezettingstijd on-
verplicht zijn functie blijven
waarnemen, om te voorkomen,
dat hij door een N.S.B.er zou
worden vervangen. Daarvoor is
men hem erkentelijk. Wij zullen
het echter niet alleen bij woor-
den van dank laten, aldus sprak
de burgemeester, doch wij wil-
len U ook een aandenken mede-
geven en daarbij is de keuze
gevallen op een lampekap.
Vervolgens sprak de politie-
chef, de heer van Dijk. Deze
vertelde van zijn entrée bij de
Groninger politie. Hij werd in
de ,,fijne knepen van het vak"
ingewijd docr een man met een
grote snor (Destijds hadden ze
bij de politie allemaal snorren)
en die man was Sissingh. Se-
dert dien dateerd hun vriend-
schap. De heer van Dijk herin-
nerde eraan, dat Sissingh steeds
woordvoerder der agenten was
bij de Commissaris. Hij werd
daarom spoedig gekozen tôt be-
stuurslid van de politiebond,
voorzitter van de provinciale
Veldwachters Bond en lid van
het Provinciaal Pensioenfonds.
Als zodanig heeft hij grote ver-
diensten voor de politie gehad,
en de behoorlijke salariëring van
het corps is mede aan Sissingh
te danken. De genoemde ver-
enigingen bestaan niet meer,
doch spr. bracht de scheidende
veldwachter dank voor hetgeen
hij als bestuurslid heeft gedaan.
De politie-chef schetste de
grote kwaliteiten van den heer
Sissingh als politieman, waar-
onder tact de voornaamste is. In
de 21 jaar, dat ik zrjn chef ben,
ben ik tevreden over hem, aldus
de hr. van Dijk. Als vriend zal
ik hem behouden, als collega
blijft mij de prettige herinnering
Als oudste collega sprak de
heer Mellink, die dankte voor de
goede verstandhouding en voor
de uren van geestigheid, die Sis
singh op het bureau heeft ge
bracht.
Nadat achtereenvolgens nog
gesproken hadden de heer van
Royen, namens de ambtenaren
ter secretarie, en als zoon van
den «burgemeester die Sissingh
heeft aangesteld, de hr. Swiers,
als oud-secretaris der gemeente,
de heer Nicolai namens de keu-
ringsdienst, wethouder Klok en
de heer Hellinga, sprak de heer
Sissingh een dankwoord. Aller
eerst betuigde hij zijn dank
voor de lampekap, welke, naar
hij zeide, juist van pas was, om-
dat hij er aan toe was. Hij wilde
niet aile sprekers beantwoorden,
doch alleen een algemeen dank
woord brengen. Bij een afscheid
sterft men zo een beetje, zo
sprak de heer Sissingh, en het
is gebruikelijk bij d-- doodsb a>"
van een mens alleen het goede
naar voren te brengen. Dat zal
ook hier het geval zijn. In hoe-
verre kan hij echter zelf niet be-
oordelen. Spr. wees op de pre-
ventieve werking, die van de
politieman moet uitgaan, het is
immers beter te voorkomen, dan
te genezen. En daarvoor is ac-
tiviteit nodig. Als er in Kiel een
feest was, aldus d.hr. Sissingh,
dan was ik erbij, en dan werd
er niet gevochten. Hij wees ver
der on de juistheid van de
spreuk dat een goed woord een
goede plaats vindt. Een vrien-
delrjk woord zal meestenth'ds
met een vriendelrjkheid worden
beantwoord. Ten slotte bracht
spr. nogmaals aan allen zijn
hartelijke dank.
In de période van 9 tôt 25
Nov. zullen per week 40 siga-
retten beechîkbaar worden ge-
steld. Na 25 November zal de
nieuwe Tabakskaart in gebruik
worden genomen.
is weer glas in vele ramen. en...
hier en daar wordt feest ge-
vierd, een laat bevrijdingsfeest.
Men mag zich natuurlijk niet
door de schyn laten leiden.Want
veel is als de vruchtbomen in
deze Nederlandse tuin, die het
nieuwe leven willen accentueren
met een bloei in de late herfst;
de bloesems kondigen geen nieu
we vruchten aan, doch zijn
slechts het gevolg van het feit,
dat de bomen door de inundaties
uit hun doen zijn geraakt, en
dragen nu de laatste bloesem.
Wanneer men de bewoners
spreekt, hoort men nog vele
klachten, klachten aan het
adres van de wederopbouw, die
in de loonregeling voor bouwar-
beiders, die van elders komen,
de Betuwe in een lagere klasse
rangschikt, klachten van Burge-
meesters over de bureaucrati-
sche geest der rijksbureaux,
klachten over voorrang van
dikke beurzen bij de wederop
bouw. Maar er zijn toch symp-
tomen, die ontegenzeggelijk wij-
zen op een herrijzend land.Want
het woeste land van een half
jaar geleden kent ge niet meer
terug. Overal tussen de ruines
vindt ge nu herstelde woningen.
Toch wonen in de Betuwe nog
steeds 680 gezinnen in woon-
ruimten, die geen beschutting
bieden tegen wind en regen.
Een gezin van 10 mensen heeft
slechts cie beschikking over een
varkenskot, en moet in een
hooimijt slapen. Andere gezin
nen verkeren in omstandigheden
die spotten met aile begrippen
omtrent de minimale rechten
van den mens.
Doch men weet thans, dat
deze 680 gevallen er zijn, en wat
er voor nodig is deze op te los-
sen Het Commissariaat Nood-
voorziening heeft daartoe ailes
in het werk gesteld. Er is een
programma opgesteld, volgens
hetwelk de nodige herstellingen
1 December gereed moeten zijn.
Aile andere werk wordt zonodig
stop gezet, en over de nodige
materialen heeft men thans de
beschikking gekregen. „Wij kun
nen het redden", zeggen de
diensten die met de verzorging
der oorlogsslachtoffers zijn be
last, „maar dan moeten allen
medewerken; en de arbeiders
moeten een werklust tonen, die
men bij hen mag verwachten,
indien het begrip van de nood-
toestand ten voile tôt hen was
doorgedrongen."
Al met al zal het een zware
strijd worden, een strijd met de
tijd, maar die kan en moet ge-
wonnen worden.
De sterren verbleken, en als
straks de ochtend gaat gloren
aan de Oostelijke hemel, zullen
zij verdwijnen in het vaal sche-
merige licht van de ontwakende
nieuwe dag. Zo is het thans ge
steld met het militair Gezag. En
het geleidelijk opheffen van het
M.G. is even logisch als het ver-
gaan van nacht in dag, want
dit gezag was immers be-
doeld als overgang van de bui-
tengewone toestand naar de nor
male, en als zodanig* heeft het
een moeilijke taak gehad. Het
moest werken in een tijd, dat
ons land in de moeilijkste om
standigheden van de achter ons
liggende jaren verkeerde; het
moest ons daaruit slepen, naar
een nieuwe tijd. Het Militair
Gezag heeft zeker veel gepres-
teerd, maar toch: er is ook wel
reden tôt critiek. Een van de
grootste bezwàren, die het M.G.
aankleefde was wel het feit, dat
de mannen in uniform niet al-
tijd deskundig waren op het ge
bied hunner werkzaamheden, en
dat van samenwerking dikwijls
geen sprake was, zodat men
enigszins de indruk kreeg, dat
Nederland werd bestuurd door
een leger van kleine dictatortjes.
Men schuift het M.G. ook wel
andere fouten, gebreken en mis-
standen in de schoenen, doch
laat ons niet vergeten, dat man
nen in uniformen ook mensen
zrjn, en dus evenals U en ik hun
menselijke gebreken bezitten.De
opheffing van het M.G. is in
langzamer tempo geschied. dan
wij verwacht hadden. Op 1 Oc
tober zijn verschillende bevoegd-
heden ingetrokken, terwijl aile
provinciale- en districts militai
re commissariaten werden onge-
heven, waardoor nog slechts" mi
litaire commissariaten te Assen,
Arnhem, Utrecht, Amsterdam.
Den Haag, en Vught bleven. Per
1 Nov. heeft luit.-Generaal H.
J. Kruls zijn functie als chef
van de staf van het M.G. neer-
gelegd en js benoemd tôt chef
van de Générale Staf. Met in
gang van 1 Dec. wordt de li-
quidatie van het M.G. in ver-
sneld tempo uitgevoerd, zodat
dit 1 Januari volkomen opgehe-
ven zal zrjn.
Het neiuwe Nederlandse leger.
In zijn nieuwe functie al chef
van de Generale Staf heeft Luit.
Gen. Kruls een en ander verteld
omtrent het nieuwe Nederlandse
leger. De tijd, dat velen vijandig
tegenover het leger stonden, dat
de man in uniform met de nek
werd aangezien, moet definitief
voorbij zijn. Ons leger moet een
volksleger worden, dat is het
voornaamste principe waarop
het zal berusten. Wij zullen geen
300.000 man opi de been houden,
indien onze uitrusting slechts
100.000 toelaat. Maar die man
nen moeten dan ook uitstekend
opgeleid zijn, en daarvoor is een
diensttijd van 5% maand te
klein. Verder mag het niet meer
voorkomen, dat onze uitrusting
in een muséum voor oudheid-
kunde thuis behoort. Het loten
is afgelopen, Iedereen. die daar
toe lichamelijk geschikt is. zal
tôt soldaat worden opgeleid.
De kadervorming zal niet meer
afhankelijk gesteld worden van
opleiding of diploma's, terwijl
het leger niet meer aangevoerd
zal worden door de grijsheid.
Ten slotte zal gebroken worden
met de oude neutraliteitspoli-
tiek. De organisatie en bewape-
ning van ons leger zal overeen
moeten stemmen met die van
onze bondgenoten. Maar wle
zijn onze bondgenoten Wie het
nu zijn weten wij allen, maar
over een halve eeuw?
Het procès Mussert.
Wegens het overlijden van zijn
verdediger moest het procès te
gen Mussert worden verdaagd,
en is thans vastgesteld op 27
Nov.. Op 27 Nov. zal dus deze
grootste der Nederl. landverra-
ders voor het bijzonder Ge-
rechtshof aan de Kneuterdijk te
's Gravenhage terechtstaan. Het
is een lange weg geweest van
de arrestatie tôt de beklaagde-
bank. een veel te lansfe weg*
Frankrijk heeft reeds làng af-
gerekend met verschillende anti-
Vaderlandse eiementen, in Noor-
wegen is Quissling reeds terecht-
gesteld. Waarom wacht men
hier zo lang? Ailes vervaagt,
wanneer Vadertje Tijd het be-
strijkt met zijn verf der kleur-
loosheid, zelfs de ellende van 5
jaar tyrannie. Maar ons volk
heeft slechts een verwachting
over Mussert's vonnis: Het ein-
de van zijn loopbaan, zonder
recht van cassatie.
Bij de Hongaarse vsrkie-
zingen heeft de partij der kleine
eigenaren een grote overwinning
behaald.
Bij verkiezingen in Zwit-
serland hebben de Sociaal De-
mocraten een overwinning be
haald.
ÏRONINGEN—ASSEN
5.02 5.57 9.01 14.39 18.—
3SEN—GRONINGEN
7.34 13.53 19.16 20.28 22.51
8.10 14.29 19.52 21.11 23.27
en van 5.57, 9.01 en 14.39 van
over Assen naar Deventer
sluiting naar Holland.
12.21
13.04
13.24
15.40
16.13
16.33
21.03
21.54
22.14
142
144
145
146
147
148
149
150
151
143
154
B12
KLAPROZENDAG.
f 1s het klaprozendag. Voor
n de geschiedenis worden ook
md op deze wapenstilstands-
e oorlog 19141918 van doek
klaprozen aan militairen en
koop aangeboden. De op-
omt ten goede aan invalide
3ranen. In afwijking van de
militaire kledingvoorschriften
daag de soldaten toegestaan
os op hun uniform te dragen.
•ozen zijn een herinnering aan
den van Vlaanderen uit de
,og, waar vele Britten en Ca-
:t leven lieten. De lange reek-
kruisen tussen de velden met
ozen maakten diepe indruk
lie het zag, en werden tôt
emaakt van de Britse offers
;e oorlog. Het thema van een
îdicht luidt: ,,In Flanders
poppies grow amidst the
f on row." (Op de velden van
groeien de klaprozen temid-
j rij aan rij staande kruisen.)
200 gram bloem
1 rantsoen gebak
70 gram beschuit
400 gram suiker
125 gram boter
250 gram margarine
125 gram margarine
200 gram kaas
100 gram chocolade of
suikerwerken
150 gram vlees
2 kg. aardappelen
400 gram brood
1 kg. aardappelen
2 liter melk
3 y2 liter melk
Bonkaarten KD, KE 512.
235, 236 800 gram brood
200 gram bloem
250 gr. rijst of kindermeel
1 rantsoen gebak
70 gram beschuit
500 gram suiker
250 gram boter
125 gram margarine
200 gram kaas
100 gr. chocolade of
suikerwerken
6 liter melk
150 gram vlees
1 kg. aardappelen
400 gram brood
250 gr. rijst of kindermeel
Tabakskaart Q 413
05, 06 2 rantsoenen tabaksart.
(geen import-sigaretten)
Op de broodbonnen kan men Engelse
biscuits betrekken, voor over de detail-
list of bakker deze nog voorradig heeft.
Voor de week van 18 tôt en met 24
November a.s. zullen nog bonnen wor
den aangewezen voor vlees, m»lk, aard
appelen, grutterswaren, ontbijtkoek,
zout, jam, peulvruchten, vermicelli en
zuldvruchten.
152
153,
Bll
B13
A14
B14, C14
237, 238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
Dll,
Ell
D12
doosje lucifers dat af en toe
igewezen brengt menigeen
în en men vraagt zich af,
3 nietige stokjes weer een
tbaar goed zullen gaan wor-
ebben daarover inlichtingen
i en kunnen zeggen, dat er
een kleine verruiming van
n, doch dat overigens de lu-
ening vooreerst nog een zor-
ïre zal blijven.
kt voor den leek misschien
reemd te horen, dat de be-
ttoewijzing de belangrijkste
oor de moeilijkheden, waar-
jducenten staan. Doch weini-
begrip van de hoeveelheden,
dit massaproduct gemaakt
fden, zo vertelde de directie
renigde Hollandse Luciferfa-
j, dat in normale tijd de fa-
Kindhoven en Breda van deze
îillioen paar doosjes per dag
in. Daar kwam dan nog zo
Jn kwart millioen bij van de
kwart millioen bij van de
VVeert. Normaal verbruikten
)llandse Luciferfabrieken te
en Breda ongeveer 20.000
per jaar en daar Staatsbos-
|rgd is voor een nog verdere
van de in de laatste jaren
zo sterk aangetaste bossen,
let thans met het derde deel
trouwens ook de klompen-
dustrie.
ening met andere grondstof-
aliën en papier gaat op het
delijk wel, doch een belang-
'nis voor de productie is de
i hout. Technische moeilijk-
er ook, want in zeer vele
lingen over een lening van
200 millioen.
k van de Nederl. regering
ierhandelingen gevoerd over
an een over geheel Amerika
sortium, met het doel een
deerde lening van 200 mil-
rijgen. Hoewel enkele ban-
edewerking geweigerd heb-
derhandelingen met andere
nde. Volgens bankkringen
ed. regering de helft van
Jte gebruiken voor de veref-
et crediet van 100 millioen,
aar gesloten. Zij wil weer
aken op het goud, dat mo
de Fédéral Reserve Bank in
gt als waarborg voor de het
f gesloten lening.
bomen komen scherven voor, waarop
de kostbare messen der schilmachines
vernield worden. De directie heeft daar
om thans de beschikking gekregen
over de nodige instrumenten, waarmee
men verborgen splinters in het hout kan
opsporen.
De grootste der Nederlandse lucifers-
fabrieken, die te Eindhoven, heeft tôt
voor enkele weken stop gestaan. thans
voegt zij weer een beperkte productie
bij die van de zusterfabriek et Breda en
de derde Nederlandse lucifersfabriek te
Weert. Dit hervatten van de productie
moge gelden als een bewijs van het feit,
dat ook het brandend probleem der
lucifers weer een klein stapje nader tôt
zijn oplossing komt.
Op
conferentie
Rubberconferentie te Londen.
19 dezer begint te Londen een
van de Rubberstudiegroep.
De Britse en ook de Amerikaanse dele-
gatie bestaat uit 9 personen. Nederland
zal worden vertegenwoordigd door een
delegatie bestaande uit de neren P. H.
Westermann, Handelscomm. van N. O.
I. te Londen, hoofd der delegatie; Dr.
J. P. Bannier, gecommitteerde voor
Indische Zaken aan het ministerie voor
Overz. Gebiedsd.; D. Bolderhey, direc
teur der Handels Ver. Amsterdam",
A. A. Pauw, dir. Nederl. Handelmij.;
W. Sieuerts van Reesema, dir. Rubber-
cultuur Mij. Amsterdam, allen leden.
Plaatsvervangend lid is de heer J. F.
de Beaufort.
EEN SAPPEMEERSTER KLAAGT
Een lezer wijst ons op de slechte con-
ditie, waarin de z.g. ,,hooghoutjes" in
de gemeente Sappemeer verkeren. In
verband met deze klacht hebben wij ons
eens persoonlijk op de hoogte gesteld.
Van het Westen naar het Oosten gaan-
de, krijgen we eerst de brug btf de
Geref. Kerk. Deze is vrrj goed. Enkele
planken zijn stuk, en kunnen gemakke-
lijk worden vervangen. Het ,,hoogholtje"
bij de Slochterstraat verkeert in wat
minder goede toestand. De treden zijn
uitgesleten, zodat het afdalen, vooral
voor oudere mensen moeilijk is. Boven-
dien mankeert een leuning.
De brug bij de Victoria Fabriek is er
treurig aan toe. De païen waarop zij
rust zijn half verrot, de treden zijn zeer
uitgesleten en zitten op ongelijke af-
standen van elkaar. De leuningen zijn
ten dele verdwenen, en voor zover nog
aanwezig gebroken. Hier is reparatie
dringend noodzakelijk.
maar toch machtig en mysterieus moet
dan toch de natuur geweest zijn in haar
ganse schepping!
Toen ik twee maanden oud was kwam
er een vreemde op de boerderij, een
kleine, dikke man. Hij bond een touw
om mijn hais en trok me mee. Samen
liepen we langs een paar land wegen,
Het is duidelijk, dat de enige spruit
dezer echtlieden onhandeibaarder was,
dan de gemiddelde verpleegde van een
gekkenhuis. De negenjarige Johannes
was het verwaandste en akeligste
schepseltje, dat ik ooit heb ontmoet. En
zijn speelmakker te worden was mijn
bestemming. Het was een verschrikke-
wijsjes achter het stuur en gaf me veel
suikerklontjes. Soms bezochlen wij sa
men de klanten, soms ging hij alleen en
liet me in de auto wachten. We door-
kruisten de provincie van Noord naar
Zuid van Oost naar West, en als we
aile plaatsen bezocht hadden, dan be-
gonnen we onze rondrit opnleuw Het
dere te verkopen aan een stelletje leeg-
lopers en op een koopje beluste buiten-
lui, die daar samengekomen waren. Ook
ik kwam onder de hamer. Was het een
vergissing of had de crisis dan wel de
alcohol het hart van mijn baas ver-
steend? Tegen betaling van f 5.83 werd
een stoere, gebruinde buitenman mijn
Met zijn ruwe, eeltige han-
hij mijn kop en rug. Heel
alsof hij bang was mij pijn
>en, gespte hij een riem om
ilewillig liep ik met hem
on ik anders doen En met
reisde ik mijn nieuwe be-
egemoet.
ie van een hond is als die
sns. Oppervlakkig en onbe-
zij zijn, maar zij kan ook
vol relief zijn; het leven
orenhoge golven opgezweept
in peilloos diepe waterdalen
tering bedreigd.
amelijk rustige leventje bij
n Staanderen kwam ik in
ezin terecht. De struise bui-
me gekocht had wàs een
tforgens ging hij met een
in zee, in de middag ver-
vangst in de nabije stad.
lijk en goedhartig; 't was
i in huis begon te sehijnen
onds in de tuin of achter de
■te zingen of te fluiten.
was goed en hartelijk als
In de schamele visserswo-
gens eenzaam en verborgen
e duintoppen stond, heerste
a waarachtige liefde, in ja-
menzijn verdiept, en door
leed gelouterd.
een prettig home: ik werd
eld en verwend. Dagelijks
snoepjes en lekkere hapjes
Zo vergleden weken, maan-
op een herfstdag. 's Och-
was mijn baar naar zee
fien was onverwacht storm
Loeiend had de orkaan om
het huis gebulderd, aan deuren en ven-
sters rammelend. 's Avonds was de
visser niet thuis gekomen. Samen met
de vrouw zat ik te wachten. De storm
was gaan liggen; een flauw Zuiden-
windje suizelde door het helm. 't Werd
9 uur... 10 uur... 11 uur. De nacht viel.
De vrouw hield het niet langer uit, zij
sloeg een doek om haar hais en ver-
dween in de inktzwarte duisternis. De
nacht werd dag, de zon rees tôt het
Zenith; nog was geen van beiden terug-
gekeerd. Ik liep làngs het smalle duin-
pad naar het strand, dat stil was en
verlaten In de zonnige herfstdag.
Slechts één mens was er: de vrouw!
Woest liep ze heen en weer, zwaaide
met haar armen, schreeuwde dwaze be-
dreigingen naar de zee, die nu weer
kalm was en de zonnestralen duizend-
voudig weerkaatste. Somtijds balde ze
haar vuisten en dan rolden haar ogen
wild in hun kassen. Ze was waanzinnig
geworden
Ik ging niet terug naar ons huis, ik
durfde niet, maar zwierf dagenlang
door het land, op zoek naar het huis
van mijnheer van Staanderen. Eindelijk
vond ik het er woonden vreemden.
Een straathond werd ik, die leefde
van bedorven resten en eetbare hapjes
uit vuilnis emmers, en die sliep in par-
ken en portieken. De ellende en onlbe-
ringen van dit bestaan maakten me
ziek. Ik sleepte mijn uitgeput lichaam
voort langs de straten; ik moest toch
etensresten opscharrelen, er desnoods
om vechten met andere honden, want
ik wilde leven.
Op een avond legde ik mij uitgeput
op een gracht neer. In de verte lokte
een verlichte winkelstraat; een ijle
vioolklank drong door een geopend
venster. Mijn gedachten verstarden, mijn
hoofd werd zwaar en neeg naar de
grond, terwijl de blik van mijn ogen
verglaasde, wentelde mijn lichaam zich
terzijde
's Ochtends duwden mannen van de
standsreiniging het hondencadaver in
de gracht. Het groene water sloot zich
boven het met stenen bezwaarde lijk.
H. B.